FEUILLETON.
FABRIEKSROOK.
BIJVOEGSEL
Buitenland.
Zaterdag 13 lag. 1921. uo. 189.
Een slacht jaargetpe voor de
ZWAKKER.
,iK Dl
VAM
BEROEP,SSPEL EN
SPORT,
Er is heftige beroering' in de voetbal-
weneld. Een groepje voetbalspelers te
Amstlerdam hjeeft aanjgekondigd een ver-
efeniging van beroepsspelers, van profs,
ite willen vormen, en nu wordt er harts
tochtelijk gediscussieerd over heit voor-
en nadeel voor „de sport".
Er zijn er <di(e zoo'n afscheidinlg van
beroepsspelers „een zuivering" noemen,
wlait bedenkelijk veel te denken geeft
over die bestaande toestanden ,zjoioals het
al zoo lang ve)el te denken gaf, als er
(goedé leden uit een club plotseling lid
werdjen van een andere club, die solms in
©en iite.1 andere stad gevestigd was.
Maar laiten w|e nu niet al te verbaasd
zijn. Er zijn twe)e dingen die allang denl
Mammon in de voetbalsport gebracht
hebben: de groote klosten van de reizen,
en d]e groote inkomsten van de wedstrij
den. i
Of de sporft, d. w. z. h/et zelf doen, er
onder lijdten zal, als er beroepsclubs 'ont-
sttaan, is eten lastig probleem dat de
leidfers van den Bond zullen heb
ben op te lossen.
Maar voor eten andere spiotrSt, n.l. voor
heit kijken naar sport, wat heel wia|t
mejer aanhangers heeft zial 't zioo'n
groot verschil niet maken, of deze zitten
te kijken naar betaalde vereenigingsleden
of naar betaalde acrobaten.
De niet-be taalde vereenigingsleden
"buiten beschouwing gelaten.
De lezer j, die zich herinneren wat we
vroeger over voetbal-rage schreven zullen
er zich niet over verbazen dat de zaak
ons tamelijk koud laat. Als we er (over
schrijven is het, omdat er een paar alge
meen e opmerkingen aan vast te knoppen
zijn.
De oletbalsport is in de laatste jaren
sterk gedemocratiseerd. Dat is op zich
zelf prachtig. Teekenend voor den omkeer
is heft, dat Het Volk vroeger schold op
de voetballende kapitalisten-zoontjes, en
n,u kolommen aan die voetbalwedstrijden
wijdt.
Maar het zou dwaasheid zijn te ontken
nen dial mjet de democratiseering er onbe
haaglijke factoren in het voetbalspel zijn
gekomen speciaal in het wedstrijdwezen.
De voteilbal-enthousiasten, die zich er
gerden als sommige critici afgaven op
die hartsocht-opwekkende wedstrijdlspan-
ning en op de fatale persoonsverheerlij
king voor daden, dj|e waarachtig' wel iets
minder bewierookt mjochten worden dan
gekleurde melt het werk van men-
scheo die iafts degelijkers prae steer den,
die votetbalenthousiasten zullen nu dan
ttoch wel een toontje lager dienen te zin
gen, nu zie zien, da(t een deel van hun
vioeftbal-hielden er de voorkeur aan ge
ven hun maatschappelijke betrekking er
laan te wiagjen, en in plaats daarvan
eten besitaan te vinden in het spel waar
zij dol op zijn.
Wat voor sommigen nog een aureool
van frissche lichaamsontwikkeling had
-soman naar het Engeiscto
van bOOTh TARKINGTON,
76.
Bibhs ging naar het raam en dat open
zettend liet hij' liet geraas van de stra
ten hejieden naar binnen klinken. Hij
keek weer op de 'bevuilde, voortjogende
dichte menigte en hij' keek er over
heen en (over ld|e daklen met hun puffen
de zuilen van stoom' in 't groote, mistige
hart van den nook. Duizelingwekkende ge
raamten van staal verhieven zich 'daar on
duidelijk legen aan, mèt staal kletterend'
pp- staal en gillend in stoom', terwijl
klei n eni en schel i.jke gestalten over draden
liepen in de sombere lucht.. Gehouwen
zouden 'bloven de Sheridan Building gaan
uitsteken. Men was 'bezig grootheid te
diepen.
Maar waarvóór? Die oude vraag drong
zich weer met een gevotel van wanhoop
aan Bi'bhs op: Hier waar zijn oog op viel
waren eens groene velden geweest én
stroiofmJende heekjes, en hoe was de
yricinldelijke aarde geplunderd en mis
vormd11 De 'haanbrekers waren het werk
(begonnen èn toen zij' oud waren, had
den redenaars in hun naam1 gtezegld, dat
zij zich hadden afgesloofd en hadden
gewaagd en zich opgeofferd opdat hun
nakomelingschap in vrede en wij'sheid
zou kunnen leven en van de vruchten
der .aarde zo.u kunnen genieten. En
nu hun nakomelingschap was hier
en er was slechts beroering. Waar was
het beloofde land? Het was 'beloloM
door alle strijders uit alle o«ilbgen,i
het was heloloifd aan dit geslacht door
Öe baanbrekers, maar hier was dezelfde
blijkt nu een akelig-nuchter gjeld-verdie-l
nen voor een |aan)tal der beste spelers.
En al zal ook hier, evengoed als in En
geland, haast een eventueel beroepsspel,
hel amateur spel blij ven bestaan, bet is
toch te verwachten, djat déze openlijke
erkenning' van de geldbelang©n hij deze
sport, een gedeelte zal wegnemen van de
overdreven ziekelijke belangstelling, die
bovenal door Ide wedstrijd-agitatie gevoed
werd.
We hebben indertijd nog zoo iets ge
had, nl. hij de wielrenners. Ook dat was
eerst amateurisme, met veel wedstrijdL
agifcatie, en veel persoonsverheerlijking.
Maai' toen kwamen de d|ag|en djait een wiel
renner-amateur niet anders reed dan op
een fiets van een bepaald merk, en zelfs
niet kon worden „g|e-paced" door een
vriend als 'die op een ander m©rk reed,
Men heeft toen ojok maar ronduit de
prof erk|end. En nü zijn dait de o verheer-
schers op de wielerbanen. D.e ontzaglijk©
verheerlijking van een Kiderlen, een Jaap
Eden (in zijn eersten tijld) en een Cor-
dang; zijn niet meer herhaald bij de be-
roepsrij'ders van nu. En we gélooven niet
dat 'de sport, de eigenlijke sport, daaron
der geledenjhe©ft.
■M—B
LEGER EN VLOOT.
Kos t winnen*s ve rg{aedi ng.
De Minister van Oorlog schrijft den
burgemeester dat bij de toepassing van
het vergoedingsinstituut sedert eenigen
tijd enkele beginselen zijn aangenomen*
waarbij in hoofdzaak is teruggekeerd tot
die, welke oiok hebben gegolden Vóór hjet
intreden van den mobilisatietoestand in
1914. Hierbij worden de volgende regelen
in acht genomen.
1. Gederfde voprdeelen. Bij d|e 'bere
kening van het gederfde d°l°r 'itet ver
blijf in werkelïjken dienst van den kost
winner wordt 'bij voortduring tot grond
slag genomen het gederfd© ten tijde van
de ppklomst.
2. Militaire toelagen e.d. Die maatregel,
dat Üe militaire geldelijke inkomsten wel
ke een militair bloven zijn normale sol
dij of jaarwedde mócht genieten, na af
trek van 25 cent per dag hij de bereken
ning van het gezinsinkomen mede tellen,
geldt thans vtopr alle categoriën militai
ren
3. Gezinsinkomen. Bij' de berekening
van het gezinsinkomen wordt niet langer
25 procent der inkomsten van de 'techt-
genooite en van de kinderen bóven' 17
jaar 'buiten aanmerking gelaten, doch
worden took him inkomsten ten volle mee
geteld.
4. Vergoeding vóór de echtgenioio te.
Aan de echtgenoiote wdkdtztoo zij kin
derloos Ts, geen vergoeding toegekend,
ztojD zij geschikt en in de gelegenbjeid
is, arbeid te verrichten.
PARIJ&CIIE VACANTIERRIEF.
(Van onzen Parijschen correspondent).
('Nadruk verboden).
Parij's, 7 Augustus.
Parijs is overgeleverd aan de vreem
delingen. Van de Parijzenaars is er niet
één op de vier; alleen'zij' idie strikt noodigi
zijn om aan de openbare 'diensten althans
een schijn te geven van te "function©eren.
Al mijn vrienden zijn vertrokken, ver
spreid naar links en rechts naar Noord
nakomelingschap aan wie dat was. be
loofd en o,p haar 'beurt sloofde zij zich
af en waagde en offerde zich op
waarvoor?
Het luide rumoer der sfad klonk
door het open raam naar binnen, aan
houdend (dreunend in Bibbs' opren, tot
dat hij daarin een polsslag begon te on"
dei-scheiden. een gebroken en onre
gelmatige cadans. Het kwam hem voor
alsOf het een reuzenstem was, twistziek
heesch, met een klank van roestig me
taal, de stem van de God Grootheid. En
die stem eischte Bibbs op, zooals zij al
haar dienaren ppeischte.
„Kom en werk!" scheen zij te floe
pen. „Komt allen er werk' voor Mij! Bij
uw jeugd en uw hto(op eisch ik u opbij
uw leeftijd en uw wanhoop eisch ik
van u nog voor mij te werken voor
zopver uw krachten dat toelaten! Bij'
uw liefde voor uw vrouw eisch Ik n
op! Bij uw liefde voor uw kinderen
en uw tehuis eisch ik u op!"
„Gij zult blindelings mijn slaven zijn,
blind vóór alles, behalve voor Mij', uw
Meester en Drijver! Als btetooning zult
gij slechts Op mijn leelijkheid staren. Gij
zult uw arbeid en uw leven geven,
gïj zult igek worden van liefde vOor Mij1
en van aanbidding van Mijn leelijkheid!
Gij zultstervende mij nog aanbidden en
uw kinderen zullen sterven zonder een
anderen God te kennen!"
En toen terwijl Bibbs het raam weer
stevig dicht 'deed, hoorde hij zijn vaders
stem in de aangrenzende kamer bulde
ren, maar hij Won de wloorden niet onder
scheiden, maak de tolon was opgewekt
en daar klonk het bons! bons! van de
vterminkte hand. Bibbs vermbedde, "dat
Sheridan aan het pochen was op Ide stad
en op Grootheid tegenover een bezoe
ker van 'bluiten. I
En hij vónd Sheridan zoo gelieel de
en napi- Zuid. Van de tallooze Parijsehe
theaters zijn er nog maar elf over, w. o.
negen huurt-schopwhurgen van den Idler-
den of dén vierden rang'. Zoo ge nog
wat meer wilt zien d|an een slaap verwek
kende voorstelling1 in ide Comédie Fran-
eaise, zijt ge aangewezen op „Les Mi-
sérahles" (in het Odéon), „De twee we
zen" (in de Porte Saint-Mftrtin) of een
schonwtspel van hjet sport van Tauras
pas sa fleur."
Trouwens, wie een beetje thuis is in
Parijs, wacht zich wel om gedurende de
weinjge uren van den djag die eenige verr
'koeling! brengen, zich te gaan opsluiten
in een stpffigie, broeierig benauwd© loge*
of in een „baignoire" waar men slechts
baadt..... in het zweet! De Parijzenaar
die op zijn post gebleven is en de vree mo
deling; die een klein weinigj© den weg
kent, zij brengen hun avonden door in
het Bois de Bouloglne. De tuinen van hief
„Pavilion d'Armenonville", van den „Pré
Catelan" ©n van „L'EI ermitage" vooral
het restaurant dat dit seizoen het meest
in trek is zijn vol stemmen-g|esoes en
zachte vipol-muziek. Aanlokkelijk be
dauwde fcoel-emmers prijken op de fees,-
telijk gedekte tafeltjes'; gekleurde "èlec-
trische lampjes, bjamgen in festoenen tusr
schen het met lich.ttpets.en besprenkeld)
g|eboomte. En terwijl buiten voor heti
hek, -de limousines en torpedo's wachten
met respectabel |g|elid, idïpomt men zich
weg in genotvol dolce-far-niente of stept),
op het gazon of het plankier, een laalsljen
taniglo, langoureus en loom.
Dit is het zalig© oogenbiik waarvoor
heel de zwoele djag doorleefd wordt, en
men rekt het zooveel mten kan. "Wanneer
op een vergevorderd uur, de muzikanten
in'pakken en de lichten worden gedoofd,
dan nog vinden velen het jammer óm
naar de stad terug! te gajajn. De epicuristten
van het nachtleven hebben het beste voor
het laatst bewaard. Het behoort tot de
boogiste boemelaars.-dhic, sinds de hitte
golf drukt op West-Europa, om na 'het
sluiten der hos.ch-restaur,ants zich te la
ten brengen naar het grasveldje voor d©n
hoofdingang van Longcthamps. Daiar, en
in de bosschages op Iden achtergrond,
worden 'de kout en de flirt voortgezet;
pic-nic-mjanden en in het ijs gele|g|d!e fl©s,-
schen worden te voorschijn gehaald, en
een souper wordt geïmproviseerd in h©t
licht der maan en der lampen van de
auto's.
Zoo "trachten de Parijzenaars die ge
dwongen zijn hier te blijvpn, zich te
troosten en het gemis te vergoeden der
genoegens- van Deauville of Vichy. Maar
de vreemdeling die zich miet schoonheden)
der staid vertrouwd mjaakt vanuit een
sdght-seeing-car van Cook, vermoedt van
dit alles niets. Hoe beklaag* ik ze, de
stum'pers, die, ver van hun comfortabel
heen, zich wijsmaken dat ze zich verruk
kelijk amuseeren, en zich da illusie gle-
ven Parijs te ontdekken bij het graf van
Napoleon of op de place du Carousel'!.,.,
's Ochtends om negen uur staan ze, slecht
uitgeslapen en fcleffig, op het trottoir op
den hoek van de rue Royale en d©n bou
levard de la Madeleine, en lajen zich in
bosjes van dertig' bijeenpakken in fereA-
de, lange motorwagens waarvan de op
stelling der banken mij herinnert aan
het lokajal voor de scheikunde-les. op de
Hoojgere Burgerschool. Zoo1 trekken zij'
de stad in, terwijl een man, teg|en d©n
achterkant van den zetel vian den bestuur
der geleund, hun door een scheepsroepen
de namen toeschreeuwt der in hjun Baje-
deker met een sterretje gemerkte puntje|a
en gfebouwen die ze pass,©eren. Hier en
daar. voor de deur van een museum of
een kerk, laten ze geduldig de als ge-
bopgepriester va Grootheid. Maai" weer
met de oude, pude gedachte ,„W,aai-
voiort?" merkte Bilbhs een schijnsel van
een verwijdend, zwak licht op. Hij zag',
dat Sheridan zijn geheele leven h(ad 'ge
streden en overwonnen en zijn geheel©
leven moest 'blijven strijden en over
winnen als deel van een gropte impnlsie,
die zijn eigen niet was. Sheridan dien
de blindelings maar was de impulsie
blind? Bibbs vroeg zich ai of hij, als
het er op aan kwam, niet het meieslj
haast' had geh|ad. De oven moei aangelegd
worden, eer de vaas geglazuurd kan wpit-
den en de Acropolis was niet in één
dag met marinter gekroond.
Toen klionk de stem hem weer in
de oloren, maar er was een klank in als
van grqolsohe muziek, die worstelde
om uit de beroering geboren te woi-
den.. „Ik hen wel leelijk", scheen die
die tegen hem te zeggen, „maar ver
geet nooit dat ik een god ben." En de
stem nam in de welluidendheid en in
waardigheid toe. „De hloogste beh|oiord©
te dienen, maar zoolang gij mij aanbidt
ter wille van mijzelf, wil ik u niet die
nen. Het is de mensch, die mij' leelijk
maakt door mij te aanbidden. Zoo de
mensch mij toestond hem te dienen
zou ik schoon zijn!"
Nog weer eens uit het raam kijkend,
beeldhouwde Bibbs vfoor zichzelf in
de vage kronkelingen van den rook en
den mist boven de daken een reusach
tige gedaante met vóïèten die iop de groo
te gebouwen stonden en schouders, die
in <le wolken verdwenen, een kolossus
van staal en geheel zwart vjan roet. Maar
Maar Bibbs liet zijn verbeelding verder
werlcen want er schuilde nog altijd
een dichter in hem en "hjjj dacht,
dat 'boven de wolken, niet gezien van
'beneden, de reus met zijn handen in
den helderen zonneschijn werkt©: en
dprschte leden uit den wagen glijden, en
trekken naar binnen: een kudde lijdzam©
schapen. Zonder overmatige belangstel
ling sleepen ze zich van ziaul! tot zaal,
met een lichte hoofdpijn en een droge
keel, en terwijl de gids pentonig zijn
liedje afdreuntN g|aat hun verbeelding t©
gast aan een celebirale glazen hier en
fata-morg'ana's van hun eigen bed ginds
in bet rustig© huis aan de overzijde van
de zee, en fokken zij bedeesd den moed
om ongemerkt achter te blijven en h©t
gezelschap in den steek te latten....
Natuurlijk zijln er ook toeristen die het
iets minder onverstandig' aanleggen. Er
zijn er die hun djag' verdeelen tusscfhten
'd© jstoep van het qafé de la Paix en hjet
eerste terras vau den EiffeltarCn, de Ga-
iaries Lafayette en het restaurant Du-
val. Zij zien niet heel veel' van d© musea,
dioch over het uiterlijk van midinettje en
trottin kunnen zij na terugkomst in pg-
tria met kennis van zaken oordeelen, ©n
in plaats van den gids. met zijn is cheeps1-
roeper hebben zij de krantenverkoopers)
en den sijg[aretten-peukjesman. Zij zijln ©r
beter aan toe dan de eepstten; zij zijln
tenminste onafhankelijk. Maar óók hjun
manier is de ware niet, en zij vervelen
zich ,oèk.
Het is in Augustus niet de tijd om naar
hier te komen. Uw hakken kleven in h©t
asphalt, dat is week gestoofd onder de
brandende zonde beste schouwburgen,
winkels, restaurants zijn alle gesloten. Al
leen de hotels zijn vfol, en op den bou
levard wemelt het van uw landgenootten.
Indien gïj het eenigszins kunt inrichten,
neem dan liever uw yacantie tegten eind
September; en zijt ge, doordat ge uw
kinderen wilt meenemen, verplicht thans
eruit te gauu^ kom dan niet naar Parijs,
doch trek naar de kust van Bretagne of
Calvados, of eenvoudig naar het zoo
schoone, lachende buiten, waaraan
Frankrijk zoo rijk is en dat ge enkele (ki
lometers ten Zuid-Westen der hoofdstad
reeds vinjdt.
In Deauville en Trouville is het feesi
thans in vóllen gang. Zij' die van miomldain
vertoon en luxe-uits'panning! houden, kun-,
nen daar hun hart ophalen. Ge moet er!
niet heengaan om uit te rusten of om in
ongiegbneerden eenvoud een lucht- ©n
waterkuur te genieten op een stil strand.
Het is de wereld der sjiek© Parijscke sa
lons, die 'der premières, en vernissagp!^»
verplaatst naar een weelderig' dorp aan
den Atlantischen Oceaan. Spel ,dans en
toilet ten-exhibitie vormen er d© hoofd
schotels van den djajgt en van den nacht;
kwaadspreken, flirten en koketteteren de
gekruide, gepeperde hors-d'oeuvres. Aan
de baccjarat-tafels en op de renbaan wor
den kapitalen verg|okt; en op het plan
kier tusschen de bloemen-berankte ch|a-
let-villa's.paradeeren de vrouwen met on
gelooflijk brutale décolletés.
Helt ligt najtuurlijk niet onder ieders
hereik zich dit schouwspel te betalen,
hoewel de Fransche weelde-biadplaa|ts|en
uit jaar belangrijk goedkooper zijn dan
in 1920. Te Deauvftlle vindt ge, in een
der palaces, een zeer behoorlijk, com
pleet pension Moior denzelfden prijs dien
ik onlangs in een Itweede-rang's hotel in
Den Haag moeslt neertellen Voor alleten
logies met ontbijt. Voor Hollanders zijn
zelfs de duurste plaatsen in Frankrijk
nog niet duur. Maar de Franschman be
denkt zich weieens tweemaal. Vooral dabr
op "iet oogenbiik het leven in andere,
es en schoone dioich minder modieus©
hoekjes, van Frankrijk zpa bijster goed
koop is.
Tengevolge van de warmjte en de droog
te vindt de bloer geen gras meer om het
vee 'te voeden. Overal worden die koeien,
de schapen, de gei.ten, de konijnen gjg-
Bihbs kreeg een glimp' te zien van wat
hij daar wrocht misschien voor een
gemeenschap, bestaande uit die kinderen
van de kinderen, die nu kinderen wa
ren een fraaie en vroplijke stad, on
gelooflijk wit
De telefoon ontrukte hem aan dit vi
sioen. Die belde hevig.
Hij nam den geluidopnemer van den
lessenaar iop en antwoordde en toen
de zachte stem daar binnen in sprak,
liet hij dien met geraas vallen. Hij bieef-,
de hevig toen hij hfet ding weer ppnam,
maar hij maakte zichzelf wijs, dat hjij het
mis had hij l^ad zich vergist en toch
was het een ontstellend mlooië stem, ook
eene, naar wier geluid hij hunkerde.
„Wie?" zei Bij', terwijl zijn eigen stem
bteefde evenals zijn hand.
„Mary".
Hij antwoordde fluisterend op onge-
loO'Vigen toön met drie woorden: „Is
het Mai'y?"
Er was een trilling van ontroerd la
chen in het i nstrument. „Bi'bhs ik
wou graag ik wiou zien of ie
„Ja - Mary."
„Ik stond er naar te kijken toen
jij bijna werd overreden, Ik zag hel,
Bibbs. Men zei dat jij: je, naar men
meende, niet 'bezeerd had, maar Ik wil
de er mij zelf graag van overtuigen."
„Neen ,neen, ik heb me in 't geheej
niet 'bezeerd Mary. Vader was meer
in gevaar. Hij heeft mij' gered."
„Ja diat zag' ik; maar jij was gevallen.
Ik kon niet eerder dOor de tatenigte heen
dringen dan toen jij1 reeds verdwenen
was.. En ik Wou het graag weten."
„Mary zou jij' het je aangetrok
ken hebben?"
Het duurde geruimen tijd voordat zij
antwoordde„Ja."
„Waarom dan
„Ja, Bibbs?".
De sjterke hittte, die reeds een zjoo
neerdrukkenden invloed heeflt op stjerkej
temperamenten ,is buitengewoon moei
lijk .te verdragen voor zwakke en bloedac-
me personen en vofor al degenen, dite
geen voldoend krachtig bloed hebben en
vier zenuwen jgeen voldoenden weer
stand kunnen bieden.
Al die personen ,wier erfdeel een min
der goede g|ezjon'dheidl is, zijn verplicbJt
willen zij ziondjer groolte schade voor hun
gezóndheid, de warme maanden dloiorko,-
men, hun bloed geheel en al te vernien-
wen, hun zlenuwen te versterken en zich
op krachten te brengen.
Zij zullen er gemakkelijk in slagen, als
2'ij de Pink Pill(en nemen, die aan helt
zwak en arm géworden bloed den rijkdom
ge ven en de normale kracht en zuiver
heid: dfe Pink Pillen versterken het ze
nuwstelsel en de zwakke orgjanismén.
De Pink Pillen, die overal' verkrijgbaar
zijd, hebbjen slteeds een krachtdadige wer
king bij alle aandoeningen en storingen,
die voortkomen uit de zwakte van hei
bloed en van de zenuwen. Bij het ge
bruik der Pink Pillen is jgeen bijzondere
leefregel noodig.
De .prijs 'der Pink Pillen bedraagt f 1.75
de doos. f 9.— de zes doozen. Zij worden
verkocht in het Hoofddepót: Nassiaukade
314 te Amsterdam. Eisch dit adres en
de HollandiS'che gebruiksaanwijzing. De
Pink Pillen zijn ook te verkrijgen bij' alle
góede apothekers' en droigjisten, o. a. bij
Paul van Sluis en N. V. C. A. Schulte
Co.
(Ingéz. Medt)
slacht in rnassa en om zofo te zeggen bijna
cadeau gegeven. Het vervoer naar Parijs
loon! de kosten niet, en dus 'blijft in de
stad de vleeschprijs voorlopig nog hoog.
Maar op het land weet men met de
dieren geen wegj, en e(et ge biefstuk én
Schapenbout baast voor niets. Waarvan
we van den winiter zullen levendat
is een andere kwestie.
Iritusschen wapent ieder, die den trein:
neemi, zich met een revolver. Brutale
beroovingen in den spoorweg-coupé zijn.
aan de orde van den dag. Ongjeveer el-
ken echtend brengen de bladen het om
standig relaas van een nieuwen .aanval
en elk zioo'n verhaal brengt weer een an
deren gede sequilibreerd|en boef op hejt
idee om helt ook eens te probeieren. Er
loopt sinds de front jaren zoo'n hoop tuig
mond, da|t geen hand ervopr omdraait)
om een medesterveling naar de andere)
wereld le helpen. Gelukkig hejeft de por
litie tot dusver nogal aardig succes gehad
mot het opsporen der daders. Twee heb
ben er onlangs zelfs reeds den dood»
'gevonden toen men trachjtte ben te ar-
resteeren, en de andefjen zullen hun ge
rechte straf wel nie't ontloppen.
LEO FAUST.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
Berlijn, eind Juli.
Het noodlot zorgt er gelukkig voor dat
in deze ernstige tijden tpich Ook de hjumiör
niet verloren gaat. Zloo heeft zich onlangs
in Berlijn een geschiedenis afgespeeld*
die, hoewel in den grjónd der zaak tre.u-
rig, toch pok zoo komisch; was, dat de
geheele stad eenige dagen lang schjudde
van het lachjen.
Dppr een politieke grap werd deze
vTOiolijke stemming in 't leven geroiepein.
'Het was er echter een van bijzonder ka-
„Ik weet niet wat ik mioet zeggen,"
riep hij. „Het is zop wonderlijk om 'je
stem weer te hoioren ik tril, Mary
ik weet niet ik weet niets anders
dan dat ik met je spreek. Je bént het
toch Man7?"
„Ja, Bibbs."
„Mary ik heb je van uit mijn
raam in je huis gezien slechts een
paar keeren sinds ik sinds toen..
Jij zag er uit o, boe kan ik je
dat zeggen? Ik was als een man in een
bol geketend, die een stukje van den
Jblauwen hemel te zien kreeg, Mary.
Mary, zou je niet Iaat mij je weer
zien van dichtbij?: Mij dunkt, dat
ik je wel zou kunnen bewegen mij wer
kelijk te vergeven je zóu dat moeten
doen
„Ik heb dat toen dadelijk gedaan."
„Nee niet werkelijk anders zou je
niet hebben jgezegd 'dat je mij niet meer
kon 'zien."
„Dat was de reden niet." De stem was
heel zacht.
„Mary," zei hij nog meer bevend dan
te voren „Ik kan nietje zou toch
niet wfllen zeggen, dat het was omdat
omdat je om mij gaf?"
Er kwam geen antwoord.
„Mary," riep hij - schor, „Als je dat
bedoelt dan zou je het toestaan, da 11 ik
je zag zou je niet?"
En nu was de stem zoo zacht, dat hij
niet zeker was of die eigenlijk wel sprak,
maar als zij dat deed. dan waren het
de woorden:: „Ja "Bibhs lieve."
Maar de stem was niet in het instru
ment zij was zoo vriendelijk en zoo ijl,
zoo bijna niets; zij scheen van lucht gp-
tnaakt en zij kwam door de lucht.
Langzaam en ongeloovig keerde hij zicfh
pm en gelukzaligheid schitterde uit
zijn - oogen. De deur van zijln vaders Ea
rner was geopend. Mjary stond op den
drempel. BINDÉ.
