Bis i ten ia nd,
ongemerkt de deur dicht sloeg.
Djcor hulpgeroep wist hij de aandacht
vau Voorbijgangers te trekken, die den
heer H. uit zijn koele gevangenis ver
losten.
Was het hem niet gelukt, de aandacht
tol zich te trekken, d,an zou de heer H.
ine en heete Julimaand een zeldzame
ervaring he'blben opgedaan.
Te Utrecht had een arbeider, die
f 2000 geërfd, had, dit geld geborgen in
een kistje onder een kast in de woning
van zijn zpon. Dezer dogen wilde blijf zSjln
schat weer eens zien, en bevond dat 't
geld er niet meer in was. De politie werd
er in gemoeid, een uitgebreid onderzioék
had plaats, en de vrouw van den zopm
werd gearresteerd.
Den volgenden dog kwam dc va,d!er ech
ter vertellen ,dot het geld terecht was.
Bij had vergelen dat h'ij' een paar weken
geleden het geld uit het kistje had ge-
'n.oihen ,en in zijn binnenzak had gebior-
gen.Daar zat het nog. De schoondochter
was zo.o gloed ha,ar schoonvader zijn ver
geetachtigheid te vergeven.
Op den straatweg tusstehen Soher-
zeel en Renswoudte, zoo, meldt het Utr.
Dg'bl., mloeslen twee elkander tegenkor
mende auto's elkaar passieeren. De groio-
te vaart, waarmede de eerst© wagen récd
had tot gevolg dat deze, na voor den
ander ietwat ioipzij te zijn gegaan, bij' liet
weder sturen naar het midden van den
weg, zóó slingerden, dat de auto. tegen
een wielrijder opbotste, die aan den rech
terkant van den weg reed. Deze wielrij
der de heer Kettlitz, wethouder van
Utrecht werd-van zijn fiets gesmeten.
Jiet rijwiel raakte onder de auto en werd
.vrijwel in elkaar gereden; de heer Kett
litz werd ter zijde van den weg geslingerd
en bezeerde zich aan armen en beéncn
De aul preed nqg (e;en teind door, en stopte
toen even; de inzittenden keken om',
maar toen zij zagen dat de omver ge
worpen wielrijder probeerde loip te staan
vodden zij het niet noiodig zich verder
voor het geval te interesseeren. Dó auto
reed aanstonds verder.
De heer Kettlitz was door den val
niet 'bij machte ver te loopen, zijn fiets
was zoo gehavend^ dat ze totaal onbruik
baar was; gelukkig Was een aulpimobilist
uit hot Gooi die even later Voorbijkwam,
zoo welwillend den heer Ketjtlitz op' te
nemen ,en naar Zeist te bi-en genvanwaar
hij verd'er per trein Utrecht kon bereiken.
DE HEER W. H. DE BUISONJÉ.
Het Nieuwsblad voor den Boekhan
del" bevat een ad'vferténftie van de dhecUo
'Qcr Mij. voor Goede en Gopdkooep Lec-
tuur (de Wereldbibliothejek) waarin wordlt
medegedeeld, dat in de op 19 Juli j.l.
|g'eh,o.uden aandeelhoudersvergadering, mei
ingang van dien datum aan den heer W.
H. de Buisonjé verslag is verleend als
onderdirecteur der ondjernemin'g.
Naar Het Volk verneemt is dit ongje"
vraa'gd ontslag' verleend naar aanleiding
va haan het licht gekomen financiejele on-
regelmiatigb eden
De heer De Buisonjé, die indertijd
de R.E.G.^.T.A. (de tentoonstelling on
der Sloterdijk) exploite/erde, heeft daar-
;me,fe aanzienlijke verliezen geleden. Hij.
is d,aarn,'a gaan speculeeren en heeft bet
daarvoor noödige geld, gebruik makende
'van zijn ver trouwens positie als onder
directeur, vau de Werfeld-Bibliotheek op
genomen.
Een paar mlaal heeft hij de geleende
bedragen glelieel of gedeell0!ijk terug
gestort, maar de derdie maal was hfet hem
dit niet mogelijk. De hejer De Buisonjé
heeft daarna zijn ontslag genomen als
lid der Tweede Kamfer, waarin hij voor
den Ecioaiomisc'hen Bond zit ling had!, en
bevindt zich thans in heit buitenland.'
«ft—
EEN PRETTIGE STEMMING.
Men schrijft uit Wormerveer aan Die
Tijd;
In de vergadering' van den gemeente
raad op 21 dezer gehouden ,kwam aan
de «-de cle bespreking van een publicatie
v in bel colleige van B. en \V. gfericht:
„Aan de burgerij", waarin de wethouders
lcjamer.
„Zeg, kom je terug op hetgeen je
hebt gezegd?" vroeg liij bruusk, toen
hij de deur opende. „Ga je het terugne
men en wil je mij weer teleurstellen?"
„Neen," zei Biblbs.
„Wel misschien heb ik geen enkelje
reden Iom jou daarvan te beschuldigen,
'k Weet niet, hat je ppit bepaald hen te
ruggekomen op iets, dat je gezegd had,
hoewel je mij lieve hemel dikwijls ge
noeg lie'bt. teleurgesteld. Dat heb je
zeker gedaan." Sheridan voelde zich ver
slagen. Hij' bad dit allesi niet willen zui
gen, maar dc woorden (ontsnapten hem
ondanks hemzelf; hij was niet in staat
ze te controleeren en hij ging voort
met zijn twistziek uitvaren. „Ik kan niet
zeggen dat ik veel van je verwacht
te piordeelen naar wat je tot nu
t|oe altijd beint geweest tenzij! je een
ander leven wilt beginnen, maar. niets
geeft mij hoop dat je dat wil dloen! Als
je daar heengaat en een sprankje werke
lijk fut toont, d,an zal, naai' ik 't er
vioior hioud, het heele kantoor llauw
vallen. Maar als je dat ooit wilt tponen
dan doe je het beste er dadelijk mee
te 'beginnen en reeds mlorg©n dat begin të
maken."
„Ja ik zal het bfeproeven."
„Dat aou het beste zijn als het in
je zit!" Sheridan was geheel in de, war.
den bmjgemeestter verwelen niet met hén;
samen te werken.
Uis staaltje wait de „heereu" wethou
ders wel onder „samenwerken" verstaan
deelde de burjgfomeester op de raadsvfjr.
gade ring het volgende miedfe:
In de vergadering' van B. en W. v,an
i Juli stelde de voorzitter voor, om
in Tie notulen van 6 Juni welke tojeu
in behanldelinigi kwamen in Le vopgjen
„De wethouder Binnendijk vofegt den
voorzitter de woorden toe: (Godslaste
ring ploert, leugenaar, schoft, alles wat
je Zégt is kletskoek" (en in de vergjaderingt
var. B. en W. vian 10 Juli stelde de voor
zitter bij de goedkeuring' van die notulen
voor, om in die van 4 Juli in te Voegen:
„De heeren wethouders voegen d'en vcor-
ziiler toe de woorden: „(Godslasfferingi)
schoft, je zit weer te lijegen, je leunt stik-»
ken met je parlemfentaire vormen en bur
gerlijke manieren, j|ï bent g|ek, e©n idiooll
een ploert en een burgerlijke ,ap.aeh."
De burgemees tor zei vervolgens dat
nis de heeren wethouders prij's stellen
op samenwerking, zij juist moeslen begin
nen om eeniigerralalte de parlementaire
vormen en burgerlijke manieren in acht
;te n*men, d|at er nimmer eenige veront
schuldiging kon zijn voor zulke ernstige
misdragingen, dat hij hoopte dfa.t de frac
tie waartoe de hejeren wethouders behoo.->
reu, haar p,artij>genoolen zal kunnen he-
we'gen om, in 't belang' der gemeen Ie, van
houding te veranderen, omdjat, wfölke po
litieke gevüeljens men .ook mfogje loegp-
diajan zijn, men zal moeten erkjaunen, dat
het in acht nemen der gojede vormen in
liiaercnt moei zijn aan het vervullen van
een openbaar ambt.
EEN DOIJEE KOE OP EEN SCHIP.
Onder Schouw bij Purmerend werA
een koe dol 'aan boord van de stoomboót
„Eensgezindheid." Het beest brak los. en
sprong in de machinekamer, waar de ma"
cbinist, doordat liet beest naast hem
'neerviel, laan een wissen dood ontsnapte.
De machine werd stopgezet en de boot
werd door een andteile gesleept. Bijid®1
melkfabriek Hollawdla werd de koe mei
dc kraan uit de boot gehaald'. Op advies
van den veearts gingf de bofer met de
koe terug, daar de arts het niet rfflcteapm
achtte de koe ter markt te brengen.
ENGELSCHE BRIEVEN.
T
Eeu achtduizend-jarige Egyptische
schoone.
Londen 23 Juli.
Hel gebeurt niet dikwijls dat inlén
gelegenheid hpeft een jonge da-mé van
bijna 8030 jaar oud le bewonderen. Hfe-
dehteiddfajg echter heb ik dit zfeldzame
genot g'e.sm|aakt, en liet duurdje geruimen
lijd eer mijn begeleider mij van d'e' ver
droogde scliofóne, die zoo vreeselijk langj
;.gcle«1en op den aanvalliglen leeftijd: van
ongeveer achttien jaar ovferleed, kon van'
aaati krijlgen.
Ik heli n.l. den g|anschen middag door
gebracht in hel gebouw van het „Unive-
sily College" in Gower Slrefel W. C., waar
'nu al sinds eenige wek(en een schilleren-,
dc' collectie v.an Eigyplisehe oudhjeden
voor hel publiek le zien is. D:e colectie,
een verzameling micerendeels bëttrékkingj
hebbende op de (alleroudste gpschie;de-
nis v|an dit oeroude land', is hoplgst inte
ressant. Hel meos't'e is gevonden onge
veer een j!aar (gfeleden door een oudhéid-
kundige commissie, waarvan professor
Flinders Pelrie het hoofd was. Dje illusitre
professor, die een zeer g'rootfen naam
heef! als Egyptoloog: in Engte land wa.s
vergezeld door zijn vrouw, d]ie aclilef
deelneemt aan h/et groote werk, waaraan
haar man nu al 27 jaar van zijn leven
gewijdh eeft. De rechterband van deu
professor wjas majopr Hynesi, die de
(goedheid had1 mij rond te leidjm, en'
aan wien ik het te diank'en hfïb ,da;t veel
v,nn al d'a.t mvsLerieuse 'tot mij door
drong, dat andiers een diep gfeheim voor
Hij had altijd kunnen zéggen wat hij
wenschte le zegigen, maar zijn tong
scheen nu behekst. Hij was gekoimen
mtet bet plan om Biblbs van Mary's! brief
te vertellen en tot zijn eigen ergernis
en verwondering was het hem onmoge
lijk iets anders te doen dan te
schelden als een ezeldrijver. „Je moét
daar met het voornemen komen om' meer
te wezen dan de hardst werkende man
die onder je staat of anders zal je
het met mij te kwaad krijgen, dat zeg
ik je. De manier om vooruit te komen
en je mbet dat maar in je bloeken
opschrijven is om tienmaal meer
werk te doen dan de hardste werker
die voor je werkt. Maar je weet nog
niet wat werken is. Alles wiat je .o.oit
hebt gedaan was maar te staan en een
machine te vullen ,die een kind zou
kunnen bedienen en clan thuis te ko
men, een bad te ncmten en bezoeken af
te leggen.. Ik zeg je, dat jie nu vpior een
heel ander werk staat en als "Jij je
kost waard bent en tot dusver heb
je dqar nog nooit' ccnig: 'bew'ijls van gte,L
geven nooit eenig tcelton dat z|oo uit
stak dat iemand er zijn hoofd tegen
sltiet en er notitie Van nemen moe'sjt.
Wel, ik wou zegigen hier op deze plaats
en nu en jij tnloét maar luisteren, om
dat ik wcnsch te zeggen, juist wat ik
zeg Ik 'zeg
mij zou zijn gebleven. Een klein gfe-
deelte van heli -fli'enitoonigestoltte. hééft
zelfs betrekking o.p het voorhis'torischle
tijdperk. De jonfgediame b.v. van wile
ik hierboven spilafc', 'kon men onder geen
enkele der bjekende tijdperken of dy-
niasties onderbrengen pn van de mianier
waarop zij gevonden werd, en dje zeer
primitieve versierselen- iji het graf, leid
de men af, dat haar djood heeft pl;aa{ts
gehad ongfeveer 6000 jaa.r vóór Ghris-
ti.s, dus bijnja 8000 jaar geleden. Men
Uv,oet 'heel wat verbfeeldingsivermo gen
hebbeJi om zich in die weijel'd van vóór
,8000 jaren in te denken. Hfet allereigien-
aardigsle is wel, djal c'frt lichaam nidt
gebalsemd werd; hel is eenvoudig' ver
droogd. Het is gfeen geraamtenocwei,
de bcenderfen hier en dfaar doorsteken,
is het vleesch tamelijk injlact; en hoe
ongelooflijk het (ook moge klinken, zelfs
gedeelten vlan hfet hoofdhaar zijn nog
le zien. Het graf werd glevonjden in liet
oudste gedeelte van 'l oeroude kerkhof
van Lahun'; een halve meifer onder de
.oppervlakte der aarde vondf mfen hel
meisje in een slapende houding mei
één hand onder het hoofd en de blee-
nen opgetrokken. Het gjeheimzinnigte van
dit alles trok mij onweerstaanbaar aan,
en een gevofol v,an weemoed kon ik
iniel onderdrukken toen ik na een wijle
\erder .ging'. De opgravingen vinsjen ver
leden jaar .aan in Lahun, dat een Ije-
roem'de stad was gedurendje de Xlldfe
dynastie, onjgeveer 3400 jaar v. Ghr,
De pyramide van Senusert II bjevindt
zich vlak bij de overblijfselen dezer oude
plaats. Np eenige weken graven ontdek
te men de overblijfsfelen v,an een nog
veel oudere stad mjpt een groojt kerk
hof. Aan de steenen potjfés en andere
din|gen in de graven bemferkten cle ont
dekkers d,at elfrt kerkhof d,a(te(ei-cle van
de Isle dynjastie, onfgevl.eer 5500 jaar
v Ghr. De graven waren van verschillend
type; vele waren (echter keldcifgir.aveji
en hoewel de meeste mensclielijk'e ovér-
blijfselen uit elkander viielen zoodra men
ze aanraakte, kon men enklele co user-
veeren en naar Europa briengen, door
ze onmiddellijk met egtn soort parafine-
was te overgieten. Het voornaamste was
echter de schat aan kanneftjfes, potlen,
versierselen van allerlei aard en alles
wat die oude Egyplenaren hun gleliefclen
dooden in hun graf meeg|avcn, djat over
at vo.or den dla/gi kwam en' de oudheidkun
dige onderzoekers in Verrukking bracht.
Men bad hier, van oudheidkundig1 stand
punt gesproken, een warte „goudmijn"
gevonden.
Men vond doodkisten die den vornHj
ihaddeu van bijna vierlcanle pakkisten,
nog gfeen meter lang. Dje E.gyptenoren
der oiidslc periodfen haddien n.l. dje jgeJ
woonle hun doiodcn als het ware op te
vouwen; dc houdinjgl had veel overeen
komst met de houdinjg van liet ongebo
ren kind Zij djachten tljaarmede die we-
oorgehoorte te vergemakkelijken. De
do.odkislen dier latere perioden w'arep
veel lanjgcr en haddpn meer het model
der tfejgenwoordigje. De meeslen waren
echter m|ooi versierd en beschilderd' met
figuren van verschillende zak jon die c?e
dófede bij zijn wedergebolorto zou noodiA
hebben De aangezichtfen der dooden
waren altijd naar het Oositen gekfeerd;
van buiten werden ter hoojgjte van het
gelaal twee aogfen geschilderd, opdlajt de
afgestorvene naar buiten zou kunnfen
zien Trouwens, de zorgen clotor dit uit
gestorven volle aan hunne doioden 'bte-
sfeed, ovértreijt allfes wat wij vau andere
oude volken weten. Want mfen was niet
tevreden met ullfeen cle dfeodkisjten ie
beschilderen met wat d(e cjoode kon noo-
clig hebben: koperen waschkannpn, brood
(door miajoior Hynes beproefd, maar ze]er
oudbakken bevonden) en allte mogelijke
gereeds-chajppen vond mien kris en krais
door elkande)r. In dje kisten citer schoo.-
n e sexe vond men) ("een sclpat van versier
selen, waarmede cl(e dipode was getooid
en honderden kralen colliers, ringen
enz. zijn hier tentoongesteld en .geven-
tien bezloekersf ®en zeer voltoldig over
zicht van de versierselen van dit oer
oude tijdperk. Een eigenaardigheid clezei^
menschen w(as, dat men e.en doode ook
Hij werd langiclradigj, wjant, hijl kon geen
goed' einde vinden. Zijn mon'd hing opfen
en zijn brein was hiopelolos leeg.
Bibbs keek geduldig o.p een oude,
oude blik. „Ja vader; ik luister."
„Dat is alles," zei Sheridan met zwaar
gefronste wenkbrauwen. „Dat is alles
wat ik te zeggen had en je motet maar
zien het le onthouden."
Hij schudde zijn hoiofd waarschuwend
en ging heen waarbij hij de deur met
veel lawaai achter zich sloot. Geen-
geluid van langer vlak bij de deur slaan.
Toen draaide hij plotseling cle kruk
.om 'en toionde zijn zoon een voor
hoofd waarfep het zweet parelde.
„Hoor eens," zei hij. ,Dal meisje hier
over heeft Jim een brief geschreven."
„Dat weet ilc,' zei Bibbs. .Zij heeft
hel mij verteld."
„Wel, ilc ziou zegigen dat jij het je niet
behoeft aan te trekken.," D'e deur werd
onder liet spreken weer dichtgetrokken,
maar liet eind van den zin was toch
verstaanbaar „als je weet, dat zij
Jim evenmin heeft willen hebben."
En bij ging zwaar klioislsendi naiar bene
den om zijn vrouw te zegigen, dat zij niet
langer moest kniezen 'en hem ni©t langfer
met dergelijke malle boodschappen m|óteist
plagen. Zij was (op het punt le vragen
wat Bibbs had gezegd ,maar bij eenig
naldenken kwam zij lot het bfesluit in
dozijnen uit 'hout gesneden figuren van
bedienden mec'jc.gaf.
Sommigen waren aan het bro.od bak
ken, anderen a,an het watjer dragen euj
enkelen hadden waaiers om koelte toe
te wuiven. De mefeste dezer figuren)
zijn tamelijk primitief; meestal waren
hel geschenken die een Egyptenaar kreé,j\
gedurende zijn levien van vriendten eni
bekenden, om hem na zijn dood het
nieuwe leven tfe verigenialckelijk'ein. In
de alleroudste tijden doodc'fe men 'de,
'bedienden wannefer hun meester sliert1"
en begroef met hfm; later site!de men;
zich gelukkig maar voor die arme ke
rels, met de figuren tevreden. Zooals
men weet, bestond tot vojor kort geleden
de barbaarsche gewoonte van h;et doio
den van bedienden no|g. in Britseh-Iin-
dië; het is den Enfgelsche regeering ech
ter gelukt daarmede te breken.
Mochten er landgenoolen zijn di(e
spoedig naar Londen komen, laten zij;
vooral niet verzuimen de collectie te
gaan zien. D.e entree is vrij en zij zul
len zich niet beklafgen hun dag' niet
igióecl besteed l(e hebben.
S. LOOPUIT.
o
BRIEVEN UIT ROME,
(Nadruk verboden).
De v'al van het ministerie Giolitp
en het onveilige Ilalië.
De oppositie tegen den minisjter van
buitenl'andsche zaken, graaf Sforza* was
tol een gtev'oel v.an zóó g|rojo(te wcfede en
veraoliUnlg aangfe(ghoeid, toen ruchtbaar
werd. dal hij d'e haven van Baros aan dip
Jeoglo Slaven en niet aan Fiume had tofe-
(gewezen, dat, toen he,t ministerie na de
v'acantie voor de eerste maal m(et de
Kamer bijeenkwam en Sfferzia zijn stand
punt wilde verdedigen, hem aanstonds!
vian de banken der violksverlegienwoor-
digers werd toegeroepen„Leugenaar
„Verrader"! „Neem uw ontslag!" Tever
geefs hanteerde dje voorzitter zijn schel;
de storm wlas niet 'tot bedaren te br(an-
gen. Hel ministerie trok zich terug' .om
le beraadslagen en na weinigfö minuten
kwam de 80-jarige Giolitti en deelde dje
Kamer mede, dat het ministerie aan den
koning zijn ontslag ging aanbieden.
Mie partijen hadden gaarne Giolitjti
gehouden; zoowel de Senaat als d|e Wo
ning deden hun best hem le bfewegert
zich met de vjorruinjg van een nieuw
Kabinet le belasten, maar hiervoor was
'de slimme vojgel niet le vindfen. De meer
derheid dter Kamer was toch al meter
ulnar links dan hem lief was, an'derèn.
moesten nu snaar eens zien het molt
haar te bolwerken. Kwam dan laler de
nood weer aan de man, dan is hij er al
licht weer voor te vinden, als redd;eh
van het benarde vaderland op te traden
want ait is een rol, die Giolitji gaarne
speelt. In elk geval is zijn retraite hoogst
eervol; alle partijen erkennen, dat hij in
dit enkele jaar wonderen hjeeft gediaan in
het land, dat door Niltli, die de socialis
ten le vriend wilde honden, in dje grooil-
ste wanorde verkeerd!e. De staa;tsschuld
verminderde hij o.a. van veertien lojt
vier milliard en de stakings-manie drukte
hij voor een .goed deel d|en kop in; wel
staakten nojg' onlangis alle ambtenaren,
die de'r post en telegrafie incluis, eén
staking die tien clagen duurde, maar de
onverzettelijke premier gjaf niet toe; hij
■ontsloeg de baloferige employe's bij hon
derden en zioo kwamen ze wfeer mei
hangende pootjes terug'.
Het nieuwe ministerie zal dè handen
vol hebben want de economische toe
stand is hier op het oogenblik heel z|orgL
ViOÏ.
De Fascisten willen de verkioopers
dwingen bnn prijzen te verlagjen, maan
deze, die in dje laatste japen die glroMe
winsten hebben gfemaakt, willen daar niet
van hoeren. Rijkdom aan den eenen kant
tegenover gtehrek in dje laffere klassen
fiemen met dten dalg toe ien wanneer de
verkocpers op hun stuk blijven staan,
komt er hier een jgewJeldige crisis Een
paar dagen geleden schoten dje Fascisten
hier in Rome een g'roenfenverko.oper
dood, die zijn prijzen niel verlaajgde;
zijn vruchten en groenten werd/én op,
straal verbrand. Deze geweldfenarij igje-
't geheel niets te zeigg©n. Zij mompeld0'
slechte' iets, tot toestemming! en er werd
viOior 't verdere van dien namiddag van
alle mondelinge gedachten wisseling tus:-
schen hen afgezien.
Bibbs en zijn vader waren reeds de
(deur uit toen imfest Sheridan den volgen
den morgen wakker werd en het werd
een naargeestige cljajgl voor haiar. Zij miste
Edith zeer en inioest er gJteeds aan denken
bioe het wel in de S'heridan Building,
gaan zou. Zij voeldfe dat alles afhiijg vain
de wijze waarop Bibbs aanpakte én toen
haar mlan 's avoudjs thuis, kwam nam zij'
dte eerste gelegenheid waar ,om' hem tte
vragen hoe all'es wias igegjaian. Ilij wfes niet
mededeelzaam. Hoe kon iemand oordee-
len naar den eersten dag? Hij' had 'dik
wijls gezien, dat in het eerst alles, heel
gloed igi'ng, maar er latfer niet op te: po
chen viel. VrijKvel iedereen kon de jefejry
ste paar dagen wel een g'oed vertoon ma
ken. Zij had|den een groot karwei voor
zich. De werkkracht zooais ze wias
Bibbs mloest geheel gledresserd worden
om het wferk te kunnen dben dat Roscoe
had gedaan en dan taloesft bij1 op z'ijln minst
Jiirfs pioisitie ala opzichter bij de Reality
Company innemen. Hij zei haar. dat zij
hem over een maand maarte! ens weer
mloest vragen.
Maar onder den 'miaaltijd mjaiak'te zijl uit
eenige Lo.s'se op'merkinigen van Sheridan
beurde op een stralendten Zondagmid^agj,
vlak bij de Piazza Venezia, dus aller-,
minst in een achterbuurt. Als protest
sloten de groentenverkoopiers drie da
gen hun winkels; de markt bleef leeg en
in heel Rome wasf jgeen ei en geen
blaadje te krijgen. Nu hebben d(e con
sumenten besloten, niet dan hfet hoojg-
njuoteg'e te kofopen, miaar gewoonlijk
juicht men zulke dwangmiddelen liet
meesi toe voor z'ijln buurman en sluipt
zeil heimelijk den winkel binnen onn
even het heel gewenschte te h;alén.
De algemeene stemming is dus zeer ge
prikkeld. hike eoiurant die we opnem'en
vermeldt hevige vechipafltijjen tusschen
fascisten en coimrnunisten, die niet moord
en 'doodslag eiridiglen. Gisteren vond in dfe
buur! van Genua een straafgevecht
plaals, waara'an' geblindeerde auto's en
mitrailleuses een eindnioleslen maken;
maar de rechtvaardige grief van de com
munisten is, dat de siold(aften altijd opge-
coniiniindeerd wordfen om de fascisten
te helpen en de tegenpartij' neer té schie
ten, om het even of de zie ook door het in
brand steken van kamers van arbeid,
vergaderlokalen en'z1., tot wejerwraak ge
prikkeld werden en djit staajt een verzoe-
hintg 'der beide partijen, waartoe po-
(giinsjen worden aan|c[e\vend, volstrekt in.
dén weg;.
Terwijl aldus in de steden onverwachts
een sport burgeroorlolgl ontsitaat, wlorden
de provincie Siena en de omstrfek'en vau
Florence onveilig gemaakt door een groo
tte rooverxbende, die die reiziger en wan
delaar het aloude: ,,je beurs of j(e le
ven" toeroept Verscheidene bekchde per
sonen zijn al als gijzelaars vast gehouden,
terwijl een metgezel maar een plaats pi
villa gestuurd wordt om eenige duizenden
lire te halen. Het schijnt een sprookje,
dal er zulke dingen in hel Italië van onze
dagen kunnen glsbeuren ejn (nog ongeloof;
1 ijker, dat de twintig carabinieri, die door
een (gemeente werden iiitglezionden om;
de daders in le pikken, onverrichter zake
terug keerden, eindlat ze schijn noch
schaduw van een roover zJajgen. Intus-
schen brengt de bende van Óscar Senr-
;elli, die ,g|oed bewapend is, het blonde
land van Siena, in gfeoole onrust.
Maar ials dc levensmiddelen onbetaal
baar duur zijn en liet brood oneetbaar
slecht is kunnen wij er ons 'djati over ver
wanderen, dlat d|e mannen, die in dten
ooriog- cn 'd|oor het leven in de loopgra
ven, verwilderden wetar teru.g'keeren t.oit
het bedrijf der middclefcuwen?
Om zich vlan haar geldtaschje m'ecsler
le maken, ontwrichtte een individu ,op(
klaarlichten 'dnjg de arm van een Ameri-
k'n.ansche dlaine; dat gebeurde dfezer da
gen in een der gjanglen van h(td Colosseum
en is zeker geen ppellige ervlaring1, maar
dc menschen z'ijn miaar al te genleigfcl d|e
oorloigsijampen te vergelen en er nu weer
vroolijk 'met een welgevulde beurs op uil
le trekken. De Italianen zuilten er hen
dla.i nojg wel eens oinzaoht aan herinne*
ern, dat er hier noig bitlter geleden wor.lt
lou'cier de jgev.olglen vlan die tragischfe jaren
1915—'18, en wij moeten er ons voor
wachten de Italianen kjomtweg: „een el"
lendig' volk" te noemen omdat ze nu in-
'oerdaad de wejgfeu en het leven in dte.
stad een beetje onvfeiligl maken.
Zijn dtezc lastilgte vechlelrjsbazen, roo-
vers en anarchisten ,niet dc nazaiten ran
Reiivenuto Cellini en zijn tijdigenoo(l(en
wier leven, (Goethe left Tiaine vertellen
het ojfis), van moord en doodslag aan el
kaar hing? Wanneer we hier zoo glaarne
vertoeven, om vlan de kunst dier hfeeijt-
blocdijge fantasten) te gjetiifeten, dan, moei
ten wij filosofisch het vóór en tegen van
hel volk, dat c\p dezen vulkanischen bo
dem getogen en geborfen is, aanvaarden
Zij oie de individualisten bij uitnemend
heid zijn, voelen zich in dezen tijd volko
men toh sfaan in een maatschappij', waar
in het ieder-voor-zich stelsel neigeeqt
zij mlaken gebruik van het recht van den
sterkste en daar de oorlog gelfeerd heeft,
djat het er in de wereld» pim giaajt, zich fen
koijte van zijn huurman te verrijken, bren-
gfen d.aklioozen en daadjlirachtigfen, in dezje
ciointrijen, op hun eigen houLje dajt prin
cipe in toepassing!
ETHA FLES.
op, dat 'hij en Biblbs sateen in het kleine
restiauranL liqdden geluncht, waair SlhC-
ridan en Jim gewoonlijk de lunch ge
bruikten en zij 'beschouwde dat als een
goed teeken. Bibbs ging naar zijn kamfer,
zoodra zij v.an tafel waren opgestaan en
haar imiain zei nooit veel na het lezen
der courant.
Zij volgde met belangstelling Bibb's
vorderingen als zakenman, ofschoon zij
die slechts onvol'kotaen kon opmaken uit
zijn .opmerkingen en die valn zijln vader
z ij'n vader a [an den m'aaltjijd des avonds.
Gewoonlijk was Bibbs stil'..behalve wan
neer liet wioord direct tot hete werd ge
richt, miaar den eersten avond van dw
derde weck van zijn nieuwe loopbaan,
aai' hij zijln meening te kennen omlreiii
iets dal waarschijnlijk hel onderwerp was
eewoest van een voorafgaande bespre
king.
„Ik zou u gaarne doen begrijpen wal!
ik1 b'edpelde mtet die pakhuizen, voider",
zei hij, toen Jackson zijln ko'p koffie voor
hem neerzettte. „Abercrptabie was het
mei mij eens maar u wou niet liu.isLferen
(Wordt vervolgd).
Eiectr. Drukker% G. iW|. den Boer, MlddteWs
