FEUILLETON.
FABRIEKSROOK.
TVIEIE BLAB
Neurasthertie
- Pink Pillen -
drank gedurende
O.a. bij N.V. C. A. S6HULTE Go,
en PAUL v. 8LUIJS
4
wa BB
gfttsrflag 18 Juni 1821, m 141.
BHEEE
Binnenland.
LKVENSVliRZEK KRING-MAAT
SCHAPPIJEN.
Nadat het gebeurde met d|e „Algtemee-
een hefti.gen schok had gjegeven
aan het vertrouwen in de levtensverzeke-
riügwaatschappijen, kómt nu 't gebeurde
iDDjet de Mij'. ,RaMspensïonnaris| Johan de
iWit", opnieuw het wantrouwen verster
ken.
■Want ai is deze ondernekning véél
kleiner miet haar 4 miilioen verztekefrtcj
kapitaal dan de „AIJgemeene" m(et haaq
70 miilioen, in principe is !t toch 't
fielfde. 1 '-{fllil
Koor 't oogenblik weten we echter niet
precies wat er gebeurd is. Het Vadert,
spreekt bij" geruchte van ejen verduiste
ring van f 80.000. De N. K, Ct. spreekt
van een te Ia(ge berekening vlan de re
serve, wat heel iets andjers is. En volgens
)dit Wad ziou d^t verschil nóg kunnen (wor
den aangezuiverd door het volstortten dier
aandeelen, terwijl de aangjebodlen over
neming der portefeuille door dfe „Neder
landen" de zaak voor dte verteekerd|©n i£n
veilige haven zpu kunnen leiden.
Valt nu af te wachtten of 't daarbij!
Mijff. en of de vlucht Van den directeur
en dat gerucht vau verduistering], symp
tomen zijn van een toestand, die meejr
vereischt dan het overdoen der porte
feuille aan een groote Maatschappij.
No de directeur gearresteerd is zal'
het openbaar ministerie vanzelf zich van
den stand van zaken op de hoogte stel
ten, en overwejgen of er aanleiding is tot
het ingrijpen, dat mogelijk werd door de
onlangs afgekondigde wet bevattende*
voorschriften ten aanzien van levens-?
verzekeringmaatschappijen welke bijzon
dere voorziening behoeven.
Men we^t uit het gebeurde met) dé
.,'Aligemeene "wat dat beteebenfl: de aan
wijzing van een richter-commissaris die
waakt voor de belangen van de geza
menlijke schuld©ischers, en die, indien
dat noodijg is. de uitbetaling van d(© daj-
delijk lopeischbare vorderingen kan ver
minderen, tin einde de baten niet gehegj
uit de putten vóór de Late1" opeisebbare
vorderingen aan de beurt zijn.
Wanneer de overneming der portefieuili-
le van zoo'n wankele maatschappij door
een groote maatschappijl de zaken weey
in 't reine brengt, zooals de N. R. Crt.
als mogelijkheid in 't uitzicht stelt voor
het geval met de „Johan de Wit", dan is1
die afwikkeling der moeilijkheden natuur
lijk verre te verkiezen boven een ingiriji-
pen voljgens genoemde wet. waar allerlei
haken en oogen aan vast zitten. En voor
do groote maatschappijen is er een ge
wichtige factor aanwezig om. als 't kan,
op die wijze zulk een verzekering te red
den. daar zij [zelf er [groot belang bij hebt-
ben. 't vertrouwen in de levensverzeke
ring in 't algemeen te versterken.
Naar aanleiding! van 't gebeurde met de
„Johan de Wit" komt echter opnieuw
het belang naai* voren van een geregel
de controle over deze instellingen, die
zoo'n diep ingrijpende rol vervullen in
ons maatschappelijk leven.
•Welk een oïnvang de vraagstukken hébj-
ben. die bij een kwestie als die djer „Alt-
gemeéne" een oplossing vragen, werd! neg
dezer dagjen duidelijk gemaakt door een
polemiek in de N. R. Crt.
In de Verzeke rings bode was dje vo
rige week in een artiklel over de „Al
gemeen©" door J. M. v. Hoogstraaten,
bepleit, dat de lijfren;te.niers, die aan
nemelijk kunnen maken djat de lijfrtenteiï
(voor hun elevensonderhoud onmisbaar
zijn. in geen g(eval mogen lijden, ten d&tt
dus op hen geen kortingen zullen wor
den toegepast.
Tegen dat denkbeeld zijn eenigjè in
zenders in de N. R. Crt. in verzet ge
komen. Een van hen vroeg, dat de aan
deelhouders en directieuren der „Al-
jgemeene" moesten beginnen dé dividen
den en tantièmes der Laajtste jarren ten!
(bate dier lijf renteniers ;te besteden.
Een ander wees op de onbillijkheden
waartoe dat „schoon gebaar" zou Lei
den, en vroeg of de andtene levensver
zekeringmaatschappijen niet te hulp diten-
de te komen, teneinde de heillopze'ge
volgen voor de levensverzekering te voor
komen.
iVan redactie-wpgie wordt ondier da|t
laatste bertoog 't volgfende aangletteekend
dal /een inzicht gjeeft in den aard dier
kwestie:
.„Juist ionnldat het een bedrijf betheft
van zulk een groeten omvang als' dat der
„Algemeen©" de contante waarde ha-
rer verplichtingten loopt in de f 70 mii
lioen, dat is (aanmerkelijk meer dan bij
eenige andere Ntederlandsche levensver-
zekeringmpij. lijkt het voor de „haute
finance van 't 'Verzekeringsbedrijf" een:
onmogelijke taak om hier hulp te verlee-
nen, hoe igfaarne zij dit wellicht doen
zou, of misschien reeds gedaan zou heb
ben. Betrof het een kleinere maatschappij
die in déconfiture was geraakt en waarbij
het tekort zich tolt enkele tonn|en, of
zelfs een of twee miilioen had bepaald,
dan zouden allicht de zustermaatschap
pijen de handen hejbben in een ge slagjen-
en. het gat hebbein gjestopt, zoodajj dte
verzekerden er mtet den schrik waren
afgekomen. Maar het gat is hier vermoe
delijk zóó jgroot, dat hett' zelfs met den
besten wil niet te stoppen zofti zijn.
Men weet dat de „Algemeen©" haar
productie voor een groot gedeelte in htetl
buitenland maakte. Nu hebben de bui-
tenlandsche regeeringen er wel' voor ge
zorgd. dat uit een mogelijke déconfiture
voor !dé verzekerden in die landen nage
noeg geien moeilijkheden konden voort
vloeien, door nl. te eischen, dat de be-
noiojdigde reserve in die landen gedepo
neerd werd. Het |g|evolg daarvan echter is,
dat er voor de HplLand'sch© verzekerden
zooveel minder overblijft en het verlies
voor hen dus |g|rooter zal blijken, dan het
tekort op het g|eheele effectenbezit zou
doen verwachten. Om1 het gat te stopt-
pen zou er dan ook vermoedelijk een ble|-
draig noodig zijn. dat in de tientallen mil-
lioenen loopt, een som', 'die de krachten
der anderen stellig te boven zou gaan.
Men vergéte toch niet, dat de levensver
zekeringsmaatschappijen in het algemeen,
zelfs de grootste en krachtigste onder
nemingen, zeer moeilijke jaren hebben
doorgemaakt en nog doormaken. Waren
eenOrzijlds de uitkeeringen bij overlijden
veel honger dan verwacht kon worden
men denk© aan het noodlottige griepj-
jaar aan den anderen kant werden er
voor afschrijvingen op effecten, wegens
koersverlies, enorme bedragen vereischt.
Had men bij ons te doen met een over
het algemeen heel rijk bedrijf, dan ware)
wellicht zelfs een in die tientallen mil-
lioenen loopende last voor de i3]roote
maatschappijen nog t e drogén. Doch waar
de Nederlandsche maatschappijlen, wegens!
de bestaand© onderlinge scherpe concur
rentie, over het algemeen m|et lag|e prp-
miën werken en dus slechts over een
betrekkelijk geringe winstmarge beschik
ken, is er geen sprake v.an, djat men zich
tot dergelijke hulpacties kan leenen. De
remedie zou allicht erger worden d|an 00
kwaal, wanneer men het eigen bedrijf
ging verzwakken, om een ongelukkige
óusterinstelling) op Idé been te helpen.
De maatschappijen hebben in de eerstel
plaats hun verplichtingen tegenover de
eigen verzekerden en een algjejméèiïèi ver
zwakking van het levensverzekeringshiej-
drijf is voor de gemeenschap nog erger
dan een verzwakte „Aligiemeene". Majar
afgezien van dat alles zou ons een hulp
actie van den kant d©r „haute finance
van het verzekeringsbedrijf" alleen reeds
hierom ongewenscïit lijken, omdat het de
luchthartigheid, waarmee totl dusver tal'
van candidaat"verzekerden zich in dp ar
men van een of ander verzekeringsinsti
tuut wierpen, er allicht nog grooter op
zou maken. Men 'zou dan zeker de over
tuiging krijgen, dat het er volstrekt niet
meer op aan komt bij welke maatschappij
men zich verzekert. Als 'de boel' mist-
loopt, komt men toen wel aan zijn geik
En dat zou niet alleen voor de verze
kerden. maar vooral voor de deugdelijk
heid van het beheer bij; de levensverze
keringsmaatschappijen in het algemeen
wel eéns noodlottiigfe gevolgen kunnen!
hebben."} - j
DE «EGELS VAN DEN WIEG.
Er wordt weel* véél (gezondigd 1
We hoorden dezer dagen van iemand,
die uit Den Haag) hier wias komen wonen,
dat liij daar veel |g|eruster op de drukste,
punten fietste, dan hier in Middelburg].
Dat zal begrepen worden door ieder die
wel eens in den Haag op een druk punt
b.v. op 't Buitenhof het rijden der tallop-
ze fietsters heeft igezien. alten behoorlijk
uitwijkend, alten steeds door 't uitsteken
van hun hand de richting aanwijzend.
Hier zondigen er heel velen 1
We weten daarom! niet 'beter 'te doen.
dan nog! eens de verkeecsvoiorschriftten
van de wet af te drukken, zooals ze wor
den saamgevat in het Handboekje van
den A. N. W. B:
Op de wegen en in de
straten.
Bestuurders van motorrijtuigen en rij'-
tui'gten moeten zoowel voor elkander als
voor alle andere rijt of voertuigen, rij- en
trekdieren of ander vee behoorlijk uitwij
ken:
Naar reChts bij hef tegenkomfen.
Naar links bij het inhalen, om' voprbij
te rijden.
Naar rechts bij' het inglehaaldl wor
den om' hen, die voorbij wil rijden en
daartoe het verlangen kenblaar miaakt, de
UOiOdige ruimte te geven.
Bestuurders van alle a n d e r e rijf- of
voertuigen dan motorrijtuigen en bestlutur-
ders en geleiders van rijf- of trekdieren
en ander vee zijn verplicht deze zelfdfe
bepalingen in acht te nemen tegenover
bestuurders van motorrijtuigen en rij'wie
ien.
Voetgangers moeten de noodijgte
ruimte laten voor het passeeren van mo
torrijtuigen en rij'wieien. zoowel bijl het
teglenkomten. als bij het ingehaald worden.
Bestuurders van motorrijtuigen en rij
wielen moeten, voor zoover ld© vrijheid
van het verkeer dit eischt:
a. Bij plotseling verminderen van
de vaart of stilhouden' tijdig één der ar
men of eenigi voorwerp ter gijidè van het
rijtuig of rijwiel op en neer bewegen.
b. Bij het veranderen van rich
ting tijdig één der armen of eenig voor
werp uitsteken in dè richting welke zal'
worden ingeslagen.
Dezelfde bepalingten gelden voor be
stuurders van andere rij!- en voertuiglen,
die echter ïn het onder agtenoemdj© geval'
ook de zweep kunnen opsteken.
Indien verschillende m'otorrij'tuiglen. rij
wielen. of andere rij- en voertuigen gelijk
een kruispunt, naderen, moet de be
stuurder van het motorrijtuig of rijwiel'
die den anderen aan zijd rechterhand
heeft, dezen voor laten gaan, en daartoe
zoo noodig stilhouden of langzamer gaan
rijden.
Binnen bebouwde kommen mogen'
motorrijtuigen, rijwielen, en andere rif-
en voertuig|en slechts dan de linkerzijldle
van den weg houden indien djt noodza
kelijk is bij het voorbïjirijden. In bochten
binnen bebouwde kommen en in alle
bochten waar het uitzicht\ niet vrij is.
moeten zij in eik geval' dè rechterzijdei
van den weg houden.
Op de rijiwïelpaden.
De rijwielpaden, aangeduid djoor het
wettelijk kenteeken, mogen .uitsluitend be
reden worden met rijwielen env voor zoor
ver zij hiervoor niet gesloten zijn, ook
met motojrtweewielers, Opk is het, ver!-
bolden er paarden of and;er vee
over te leiden of te drijven.
Voetgangers moeten op tijdige waar
schuwing van wielrijders en motorwielrijl-
ders het rijwielpad verlaten, indien djit
behoort tot den weg, Op afzonderlijke rij!-
wielpaden moeten zij naar rechts uitwij
ken.
Op rijwielpaden gelden voorts de gep
wone regels van den weg omtrent het uil-
wijken bij het tegenkomen en voorbijrijden
en omtrent het laten voorgaan bijl krui|-
singen en omtrent het geven van teekeas
bij het stilhouden of van richting) veran
deren.
Op rijwielpaden echter, welke mtet den
weg' gemeen liggen en voor hem', die hef
pad berijdt, links van dien weg liggen,
moet hij', die een vóór hem rijdend wiel
rijder of motorrijder wil voorbij
rijden, dezen aan de redhterzijdp ptasseej-
ren. en dus het rijwielpad verlaten.
Wielrijders en motorwielrijders behoe
ven tegfenover't verkeer op dien hppfdweg
het rijwielpad niet te veriatien, (al liigjt
dit voor hen links van dien weg.
Indien twee of meer wielrijders naast
elkaar rijden op het rijwielpad, dgn rnoe^
ten zij bij' het tegenkomen van een ande
ren wielrijder achter elkaar gaan rijden.
Hij, die rechts is, gaat voor rijden.
Het is v erhoden de linkerzijde van een
rijwielpad te houden voor zoover dit niet
noodzakelijk is pin' iemand voorbij te rij
den. In bochten waar het uitzichtg nkjt
vrij is, moet men steedis de rechterzijde
van het pad houden.
51).
Roman naar hot Eagetsch
van BOOTH TARKINGTON,
Zij poogde half overeind te kottnen,
maar de verpleegster hield haar in
toom'. „Ik zou uit dit bed! willen opstaan
om haar te bewijzen, dat zij zoo iets
niet met mij kan doen! Ik was geheel
en al de dam© en zij liep weg en lief
mij daar alleenZij zal het ondervinden !l ge voogdijschap van haar man een
Zij begon achter Bibbs aan te loopen, goede duenna te wezen. Er bleef Edith
voordat Jim goed en wel in zijn kist niets over dan Lamhorn uit winkels te
lag en zij denkt, dat zij dien armen telefonCeren, wanneer zij het kon klaar'
putting, (ofschoon ziji alles wéér zioiu
herhalen zoodra haar krachten terug
keerden. Zij lagi te hijgen. Tpen zien
de, 'dat haar man slordig gekleed in
de deur stond, mompelde zij:: „Kom'
niet binnen, Ros co©, ik begeer je niet
te zien." En toen hijl zich omkeerde^
voegde zij' ©r bij: „Het spijt me eigenlijk
wel vpor jou, Rpsooe."
De jammerklachten van haai* vijan
dni, Edith, waren niet minder onsa
menhangend, maar zij had hjet voordeel
een mioPder te hebben, die luisterdje), pte
schoon het opk e©n nadeel kan zijn
een mJoOder als duenna te hebbein
en Mrs. Sheridan 'bleek onder destren-
STLKKEN GEMEENTERAAD MIDDEL
BURG.
Verkoiop sterken
de kermis.
Als gevolg van de door d©h Raad
genomen beslissing van 2 Maart zal ook
dit jaar wèer kermis gehouden worden
en wel van Maandag f tot Zaterdag 6
Augustus. i
Daar door den raad! besloten is, op!
Zondag gteein kermis te houden, eindigt,
die, naar opvatting van B. en iW1., d©s Za
terdags om 12 uur 's nachtsi.
Gelijktijdig zal tijdens d©n kërmïsduur
de verordening op den verkoiop van ster
ken drank, in werking zijn. Intusschen laat
zij, doordat het gewone sluitingsuur der
verglunningslokaliteiten half 1 des nachts]
gunningslokaliteiten half één d©s naoh.ts
is, voor de houders der Vergunningen
vloor den verkoiop van sterken drank in
'het klein de mógelijkheid open om! tus-
schen 12 en 12.30 uur ctes nachts nog
sterken drank t© schenken enz.
Het komt B. en W.. voor, dat d©ze mó
gelijkheid allerminst in overeenstemming
isi met de bedoeling!, die bij dé voorstel
lers van het tapv©rbod: heeft voorgezeten
ten, zonder dat z'ij daarvoor hunn© instem
ming met het tapv©rbod willen te kennen
geven, teidt bedóelde m'og|elijkh©id oiok
naar hunne meening toch tot mindter
gewenschte gevolgen.
B. en W. stellen derhalve vfoor de vfer-
ilordening dienovereenkomstig Te Wij'zigen.
De commissie voor d© strafveno(rde
hingen verinnigt zich met het voorstel.
Een minderheid is van oordeel, 'dat
een 3© wijziging in een verordening van.
één artikel het wenschelijk maakt de
onderhavige verordening gteheel nieuw
vast te stellen, met gelijktijdige inrek-
D« neur«5thenic is de meest voorkomende'
ziekelyke vorm van vermoeienis van het xtnuw-
stelsel. In onzen tyd van zenuwachtig leven
wordt men gemakkelyk vatbaar voor neuras
thenie. Laat daarom toch vooral uw zenuwstelsel
- niet verzwakken. - - - -
By de eerste teekenen van vermoeidheid, van
ongeregeldheid der zenuwen, zult gy goed doen
tot de Pink Pillen uw toevlucht te nemen, wel
ker krachtige eigenschappen als versterkingsmi
ddel voor de zenuwen en herstellingsmiddel
voov het bloed u in staat zullen stellen spoedig
uwen toestand van uitputting te overwinnen en
de dreigende neurasthenie tegen te houden.
Gy zult van de eerste dagen af den weldadigen
invloed der Pink Pillen waarnemen. Gy voelt
dan dat uw zenuwstelsel sterker i», dat alle
uwe organen beter werken, dat uw bloed zyn
kracht heeft hernomen. Gy zult u kalmer en
opgeruimder gevoelen, gy zult meer lust in
uw werk en meer volharding daarby hebben.
Gy zult ten slotte uw volmaakt lichamelyk
evenwicht terugvinden. - - - -
De frys der Pink Pillen bedraagt f, r.yS de
doos, f. f.oo de zes doozen. Zy worden ver
kocht in hei TioofddepoiTiassaukade 3>4 te
Amsterdam. Tien eische dit adres en de hot-
tandsche gehruiksaanioyzing. De Pink Pillen
zyn ook te verksygsn by de goede apothekers en
mm- drogisten in Nederland, - - -
ALU LES
mK.
OUR
ERSQNNES
AiLSS J
I (Ijo& Med.J
king van idte beslaand©. i
Een andere minderheid vindt, dat dié
'sluitingsuren van kermis en koffiehui
zen moeten samenvallen, omdat anderss
het gnoote 'bezwapj* onitstaajt, dat de kei;-'
misbezoekers uit de tenten enz. worded
gedrev©n in de café's.
Zij wil daarom ten aanzien vtan de keï-
Smïs eentei soortgelijk© bepaling in het
leven zien geroepen.
Schiool- en Wetekf V[ inte(n
voor kinderen.
Naar aanleiding van een adres m'ef
bijlagen van het b©stuur der sedert korf
hier opgerichte afdèeling van den Nedteri
landschen Kinderbond, berichten B. en
IW. den raad, dat zijl, hóez©er sympathie)
e yoetend' voor de bedpelingten d^r al-
deeling daar zij' reimtnend zónden wer
ken op "de be tre urensKvaardi g'e vernie
ling der gemeente-piatsoenen toch nie't
kunnen advise©ren toit inwilliging der ver
zoeken om kosteilooze beschikbaarstelling
van het onlangs aangeplempte gedeeitje)
der Vest bij den Veerschen Singel en'
van een subsidi© ad f 250.— Voor eersté
inrichting van kinder-s schóól- en werkf-
tuintjes. ij i A
De ligging van het gentóietalde terrein
kkwnt haar namelijk ongeschikt voter, te(r-
Wijl zij verder mteenen, dat de Gemeente
in dezen ni©ts -anders zal "hunnen doenl
idan, wanneer weder eens. een [geschikt
gedeelte grond vrij van pacht zal zijnf
dat aan adressante té Verhuren op dé
dwaas heeft ingepalmd maar zij' zal
het ondervinden. Als ik ooit de straat
weer kan oversteken, zal ik haar too-
.nen, hoe ©en vrouw mbet behandeld
Worden, die verdriet heeft en bij haar
kioimt om hulp! Het zou haar niet in 't
minst geschaad hebben dat zou hjet
niet dat zou het niet. En Edith h|ad
niet behoeven te vertellen, wat zij
aan Ro&coe heeft verteld het zou
haar niet geschaad hebben, inlijf met rusit
te laten. En hij v'ertelde, dat ik hem'
(Verveelde, terwijl ik hem' per telefoon
vroeg te spreken. Hij' had dat niet
hoeven te doen hij' hjpefde dat niet
spelen, haar moeders aandacht voor een
oogenblik bij een toionhank te doen
afleiden.
Edith was oneindig inteer verliefd dan
Voor Lamhorn's verbanning. Ziij' was een
en al vastberadenheid, om' alles wat
haar van hem scheidde uit den weg te
ruimen. Er had in haar toestand ver
andering kunnen gebracht worden door
een luchtige behandeling der zaak en
een oordeelkundige, suggere©r©ndè di
plomatie. Maar Sheridan wakkerde, zoo
als zoovele ouders, haar hartsttechjt aan,
door dien ieder uur van brandstof te
voorzien en er zich mtet Onduldbare
hoefde dat niet Haar stem' werd: kracht tegen te verzetten. Hij zwoer,
foor een pojgtenblik zwakker van uit-1 dat haar "liefde zou bekoelen en zette
die aldus in vlam. j i Jzei hij', krachtig snuivend. „Ik wén self
Edith wist handig plannen te beramen, j niet in hetzelfde vertrek! tjé (zijd miejt
Om den anderen avond twistjte zij' hevig] zoo'n eigenaardig 'soiort idioot als jij'
mej; haar vader en bleef in dien tus-i bent! Ziij' heeft mtet dien vagebond alge
schentijd te bed, om hun de uitwerking'! daan; zij moest slechts eenige weken
van zijn heftigheid op hjgar té doen I van hem' gescheiden worden en ik
zien. Eu toen het zoover k\vam', dajtl heb haar van h|emi afgehouden en djat
Sheridan reeds bij' het zien van hjaarl heeft d© zaak in orde gébracht. Om) 's
sneller begon adem' "te halen, bewéerdel hemelswil, ga d© kamer uit!"
zij op klagende toon, dat zij' haar ver-I Bibbs' gehoorzaamde het gebaar vjan
driet beter zou kunnen dragen, als I een nog altijd verbonden hand. En de
zij wegging; het was niet mogelijk in [zwarte zijden draagband hing nog al
dezelfde stad met Lamhorn te zijn en tijtd olm Sheridan's hals', maai' ige©n woord
niet altijd aan hem' te denkem. Mis-j van Gurney en geen ondragelijk© ste-
scbien zou zij hem' in New York'een! ken van pijn konden Sheridan's hand
weinig kunnen vergeten. Zij' had daar! in den draagband houden. Dé wonden
aan een schoolvriendin geschreven, die oorspronkelijk van weinig beteekenis, wa
rnet e©n tante rustig'op kamers woon-1 ren de ©erste maal, dat de zwachtels
de en het bezoeken van theaters en j 'waren verschoven, geïnfecteerd en de
restaurants een maand Lanig! zou haar! genezing was daardoor zeer vertraagd,
mogelijk tot kalmte bréngen. Sheridan Sheridan was gewoon te gesliculeeren
juichte van blijdschap; h(ij gjaf haar hij kón geen tijd nefenen om te bedenken
een enorme chèque en zijl vertrok I 'beweerde hij!, dat hij voorzicbjtig moest
opeen Maandagmorgen, [getooid met een! wezen ©n hij' had ook' een eigenaardig©
bteuquetje viooltjes op haar rouwjapon, ^minachting' voor zijn kwetsuur; hij wei
na iedereen goeden dag gekust heb- gerde haar d© eer te bewijzen haar
ben, behalve Sibyl en Bibbs. "ZMj zou! bestaan te erkennen.
Bibbs anders wel gekust hebben, maar] Den Zaterdag na Edith's vértrek' ver-
hij' vergat, dat de dag van fyaar vertrek]'scheen Gurney in de Sheridan Buil-
was aangebroken, zoodat /hij', tjo©n hij'] ding om de wonden te verbinden en
dien avond van zijn zinjkvreter thuis 1 eens' to©t Sheridan te praten wat de
kwam, zeer verbaasd was, haar niet] dokter vond, dat eens' moest gebeuren,
'meer aan te treffen. „Zjiji zuilen daar] Maar hij' was daar even voor den af-
wel trouwen," zei hij als: terloops. I gesproken tijd én genoodzaakt een paar
Sheridan, die zijn voeten bij' het vuur] minuten in e©n voorvertrek te wach-
zat te warmen, sprong woédend op. I ten er was ©en vergadering van di-
foor. De deur stond |op een kief en
liet sigarendamp ©n gesproken woor
den door, de laatst© allen van She
ridan, en Gurney luisterde.
„Neen, sir; neen, sir; neen,, slrl"
hoorde hij de zware stem zeggen en
opeens bulderen. Ik zeg' u: neen! Som
migen van u maken miij' ziék. Ge zoudt
het vertrouwen in den Almachtigen God|
verliezen, als een wandluis zijn ach
terste pjooten naar u uitsloeg. Gijlieden
zegt, dat het geld' het gehjeele land door
vastzit? Er is geen r©den waarom hef
zou vastzitten en ons g|eid behoeft!
daarom niet vast te zittén. Gij allen
loopt altijd naar Öte houtlood!s, -om' uW
centen in een spleet te verbergen'*
wanneer het een of ander dwaas dag
blad zegt, dat de markt een weinig
huiverig is'. Gij lieden luistert naar el-
ken kwaad voorspellenden straatrede-
naar en dan komt g|ij' hier ©n tracht mij
schrik aan te jagen, opdat ik vlan groor
te óhdjemémingen zal afzienIk zeg
u, dat er nóóit betere tijden zijn ge
weest. Dit zijin góede tijden en groote)
tijden en ik wil geen andere taal aan-
hiooren'. Dit land staat op zijn poioten
en blijft daarop staan!" En Gurneyj
hoorde een serie zWaren slagen fen
blonsen op den lessenaar,
„Slechte tijden!" schreeuwde Shjeri-
dan met begeleidende slagen „Mallé-
praat! Deze tijden zijn schitterend zeg|
ik ul Wij' zijin in het beloofd© land en.
Wij blijven er! Dat is' alles, heerehï
„Of jij verlaat de kantes-, ó(f ik, Bibbs I" recteurén 0# zoo iets in Sheridan's kan- j De leening gaat door.'"