FEUILLETON. FABRIEKSROOK. TVIEIE BLAB Neurasthertie - Pink Pillen - drank gedurende O.a. bij N.V. C. A. S6HULTE Go, en PAUL v. 8LUIJS 4 wa BB gfttsrflag 18 Juni 1821, m 141. BHEEE Binnenland. LKVENSVliRZEK KRING-MAAT SCHAPPIJEN. Nadat het gebeurde met d|e „Algtemee- een hefti.gen schok had gjegeven aan het vertrouwen in de levtensverzeke- riügwaatschappijen, kómt nu 't gebeurde iDDjet de Mij'. ,RaMspensïonnaris| Johan de iWit", opnieuw het wantrouwen verster ken. ■Want ai is deze ondernekning véél kleiner miet haar 4 miilioen verztekefrtcj kapitaal dan de „AIJgemeene" m(et haaq 70 miilioen, in principe is !t toch 't fielfde. 1 '-{fllil Koor 't oogenblik weten we echter niet precies wat er gebeurd is. Het Vadert, spreekt bij" geruchte van ejen verduiste ring van f 80.000. De N. K, Ct. spreekt van een te Ia(ge berekening vlan de re serve, wat heel iets andjers is. En volgens )dit Wad ziou d^t verschil nóg kunnen (wor den aangezuiverd door het volstortten dier aandeelen, terwijl de aangjebodlen over neming der portefeuille door dfe „Neder landen" de zaak voor dte verteekerd|©n i£n veilige haven zpu kunnen leiden. Valt nu af te wachtten of 't daarbij! Mijff. en of de vlucht Van den directeur en dat gerucht vau verduistering], symp tomen zijn van een toestand, die meejr vereischt dan het overdoen der porte feuille aan een groote Maatschappij. No de directeur gearresteerd is zal' het openbaar ministerie vanzelf zich van den stand van zaken op de hoogte stel ten, en overwejgen of er aanleiding is tot het ingrijpen, dat mogelijk werd door de onlangs afgekondigde wet bevattende* voorschriften ten aanzien van levens-? verzekeringmaatschappijen welke bijzon dere voorziening behoeven. Men we^t uit het gebeurde met) dé .,'Aligemeene "wat dat beteebenfl: de aan wijzing van een richter-commissaris die waakt voor de belangen van de geza menlijke schuld©ischers, en die, indien dat noodijg is. de uitbetaling van d(© daj- delijk lopeischbare vorderingen kan ver minderen, tin einde de baten niet gehegj uit de putten vóór de Late1" opeisebbare vorderingen aan de beurt zijn. Wanneer de overneming der portefieuili- le van zoo'n wankele maatschappij door een groote maatschappijl de zaken weey in 't reine brengt, zooals de N. R. Crt. als mogelijkheid in 't uitzicht stelt voor het geval met de „Johan de Wit", dan is1 die afwikkeling der moeilijkheden natuur lijk verre te verkiezen boven een ingiriji- pen voljgens genoemde wet. waar allerlei haken en oogen aan vast zitten. En voor do groote maatschappijen is er een ge wichtige factor aanwezig om. als 't kan, op die wijze zulk een verzekering te red den. daar zij [zelf er [groot belang bij hebt- ben. 't vertrouwen in de levensverzeke ring in 't algemeen te versterken. Naar aanleiding! van 't gebeurde met de „Johan de Wit" komt echter opnieuw het belang naai* voren van een geregel de controle over deze instellingen, die zoo'n diep ingrijpende rol vervullen in ons maatschappelijk leven. •Welk een oïnvang de vraagstukken hébj- ben. die bij een kwestie als die djer „Alt- gemeéne" een oplossing vragen, werd! neg dezer dagjen duidelijk gemaakt door een polemiek in de N. R. Crt. In de Verzeke rings bode was dje vo rige week in een artiklel over de „Al gemeen©" door J. M. v. Hoogstraaten, bepleit, dat de lijfren;te.niers, die aan nemelijk kunnen maken djat de lijfrtenteiï (voor hun elevensonderhoud onmisbaar zijn. in geen g(eval mogen lijden, ten d&tt dus op hen geen kortingen zullen wor den toegepast. Tegen dat denkbeeld zijn eenigjè in zenders in de N. R. Crt. in verzet ge komen. Een van hen vroeg, dat de aan deelhouders en directieuren der „Al- jgemeene" moesten beginnen dé dividen den en tantièmes der Laajtste jarren ten! (bate dier lijf renteniers ;te besteden. Een ander wees op de onbillijkheden waartoe dat „schoon gebaar" zou Lei den, en vroeg of de andtene levensver zekeringmaatschappijen niet te hulp diten- de te komen, teneinde de heillopze'ge volgen voor de levensverzekering te voor komen. iVan redactie-wpgie wordt ondier da|t laatste bertoog 't volgfende aangletteekend dal /een inzicht gjeeft in den aard dier kwestie: .„Juist ionnldat het een bedrijf betheft van zulk een groeten omvang als' dat der „Algemeen©" de contante waarde ha- rer verplichtingten loopt in de f 70 mii lioen, dat is (aanmerkelijk meer dan bij eenige andere Ntederlandsche levensver- zekeringmpij. lijkt het voor de „haute finance van 't 'Verzekeringsbedrijf" een: onmogelijke taak om hier hulp te verlee- nen, hoe igfaarne zij dit wellicht doen zou, of misschien reeds gedaan zou heb ben. Betrof het een kleinere maatschappij die in déconfiture was geraakt en waarbij het tekort zich tolt enkele tonn|en, of zelfs een of twee miilioen had bepaald, dan zouden allicht de zustermaatschap pijen de handen hejbben in een ge slagjen- en. het gat hebbein gjestopt, zoodajj dte verzekerden er mtet den schrik waren afgekomen. Maar het gat is hier vermoe delijk zóó jgroot, dat hett' zelfs met den besten wil niet te stoppen zofti zijn. Men weet dat de „Algemeen©" haar productie voor een groot gedeelte in htetl buitenland maakte. Nu hebben de bui- tenlandsche regeeringen er wel' voor ge zorgd. dat uit een mogelijke déconfiture voor !dé verzekerden in die landen nage noeg geien moeilijkheden konden voort vloeien, door nl. te eischen, dat de be- noiojdigde reserve in die landen gedepo neerd werd. Het |g|evolg daarvan echter is, dat er voor de HplLand'sch© verzekerden zooveel minder overblijft en het verlies voor hen dus |g|rooter zal blijken, dan het tekort op het g|eheele effectenbezit zou doen verwachten. Om1 het gat te stopt- pen zou er dan ook vermoedelijk een ble|- draig noodig zijn. dat in de tientallen mil- lioenen loopt, een som', 'die de krachten der anderen stellig te boven zou gaan. Men vergéte toch niet, dat de levensver zekeringsmaatschappijen in het algemeen, zelfs de grootste en krachtigste onder nemingen, zeer moeilijke jaren hebben doorgemaakt en nog doormaken. Waren eenOrzijlds de uitkeeringen bij overlijden veel honger dan verwacht kon worden men denk© aan het noodlottige griepj- jaar aan den anderen kant werden er voor afschrijvingen op effecten, wegens koersverlies, enorme bedragen vereischt. Had men bij ons te doen met een over het algemeen heel rijk bedrijf, dan ware) wellicht zelfs een in die tientallen mil- lioenen loopende last voor de i3]roote maatschappijen nog t e drogén. Doch waar de Nederlandsche maatschappijlen, wegens! de bestaand© onderlinge scherpe concur rentie, over het algemeen m|et lag|e prp- miën werken en dus slechts over een betrekkelijk geringe winstmarge beschik ken, is er geen sprake v.an, djat men zich tot dergelijke hulpacties kan leenen. De remedie zou allicht erger worden d|an 00 kwaal, wanneer men het eigen bedrijf ging verzwakken, om een ongelukkige óusterinstelling) op Idé been te helpen. De maatschappijen hebben in de eerstel plaats hun verplichtingen tegenover de eigen verzekerden en een algjejméèiïèi ver zwakking van het levensverzekeringshiej- drijf is voor de gemeenschap nog erger dan een verzwakte „Aligiemeene". Majar afgezien van dat alles zou ons een hulp actie van den kant d©r „haute finance van het verzekeringsbedrijf" alleen reeds hierom ongewenscïit lijken, omdat het de luchthartigheid, waarmee totl dusver tal' van candidaat"verzekerden zich in dp ar men van een of ander verzekeringsinsti tuut wierpen, er allicht nog grooter op zou maken. Men 'zou dan zeker de over tuiging krijgen, dat het er volstrekt niet meer op aan komt bij welke maatschappij men zich verzekert. Als 'de boel' mist- loopt, komt men toen wel aan zijn geik En dat zou niet alleen voor de verze kerden. maar vooral voor de deugdelijk heid van het beheer bij; de levensverze keringsmaatschappijen in het algemeen wel eéns noodlottiigfe gevolgen kunnen! hebben."} - j DE «EGELS VAN DEN WIEG. Er wordt weel* véél (gezondigd 1 We hoorden dezer dagen van iemand, die uit Den Haag) hier wias komen wonen, dat liij daar veel |g|eruster op de drukste, punten fietste, dan hier in Middelburg]. Dat zal begrepen worden door ieder die wel eens in den Haag op een druk punt b.v. op 't Buitenhof het rijden der tallop- ze fietsters heeft igezien. alten behoorlijk uitwijkend, alten steeds door 't uitsteken van hun hand de richting aanwijzend. Hier zondigen er heel velen 1 We weten daarom! niet 'beter 'te doen. dan nog! eens de verkeecsvoiorschriftten van de wet af te drukken, zooals ze wor den saamgevat in het Handboekje van den A. N. W. B: Op de wegen en in de straten. Bestuurders van motorrijtuigen en rij'- tui'gten moeten zoowel voor elkander als voor alle andere rijt of voertuigen, rij- en trekdieren of ander vee behoorlijk uitwij ken: Naar reChts bij hef tegenkomfen. Naar links bij het inhalen, om' voprbij te rijden. Naar rechts bij' het inglehaaldl wor den om' hen, die voorbij wil rijden en daartoe het verlangen kenblaar miaakt, de UOiOdige ruimte te geven. Bestuurders van alle a n d e r e rijf- of voertuigen dan motorrijtuigen en bestlutur- ders en geleiders van rijf- of trekdieren en ander vee zijn verplicht deze zelfdfe bepalingen in acht te nemen tegenover bestuurders van motorrijtuigen en rij'wie ien. Voetgangers moeten de noodijgte ruimte laten voor het passeeren van mo torrijtuigen en rij'wieien. zoowel bijl het teglenkomten. als bij het ingehaald worden. Bestuurders van motorrijtuigen en rij wielen moeten, voor zoover ld© vrijheid van het verkeer dit eischt: a. Bij plotseling verminderen van de vaart of stilhouden' tijdig één der ar men of eenigi voorwerp ter gijidè van het rijtuig of rijwiel op en neer bewegen. b. Bij het veranderen van rich ting tijdig één der armen of eenig voor werp uitsteken in dè richting welke zal' worden ingeslagen. Dezelfde bepalingten gelden voor be stuurders van andere rij!- en voertuiglen, die echter ïn het onder agtenoemdj© geval' ook de zweep kunnen opsteken. Indien verschillende m'otorrij'tuiglen. rij wielen. of andere rij- en voertuigen gelijk een kruispunt, naderen, moet de be stuurder van het motorrijtuig of rijwiel' die den anderen aan zijd rechterhand heeft, dezen voor laten gaan, en daartoe zoo noodig stilhouden of langzamer gaan rijden. Binnen bebouwde kommen mogen' motorrijtuigen, rijwielen, en andere rif- en voertuig|en slechts dan de linkerzijldle van den weg houden indien djt noodza kelijk is bij het voorbïjirijden. In bochten binnen bebouwde kommen en in alle bochten waar het uitzicht\ niet vrij is. moeten zij in eik geval' dè rechterzijdei van den weg houden. Op de rijiwïelpaden. De rijwielpaden, aangeduid djoor het wettelijk kenteeken, mogen .uitsluitend be reden worden met rijwielen env voor zoor ver zij hiervoor niet gesloten zijn, ook met motojrtweewielers, Opk is het, ver!- bolden er paarden of and;er vee over te leiden of te drijven. Voetgangers moeten op tijdige waar schuwing van wielrijders en motorwielrijl- ders het rijwielpad verlaten, indien djit behoort tot den weg, Op afzonderlijke rij!- wielpaden moeten zij naar rechts uitwij ken. Op rijwielpaden gelden voorts de gep wone regels van den weg omtrent het uil- wijken bij het tegenkomen en voorbijrijden en omtrent het laten voorgaan bijl krui|- singen en omtrent het geven van teekeas bij het stilhouden of van richting) veran deren. Op rijwielpaden echter, welke mtet den weg' gemeen liggen en voor hem', die hef pad berijdt, links van dien weg liggen, moet hij', die een vóór hem rijdend wiel rijder of motorrijder wil voorbij rijden, dezen aan de redhterzijdp ptasseej- ren. en dus het rijwielpad verlaten. Wielrijders en motorwielrijders behoe ven tegfenover't verkeer op dien hppfdweg het rijwielpad niet te veriatien, (al liigjt dit voor hen links van dien weg. Indien twee of meer wielrijders naast elkaar rijden op het rijwielpad, dgn rnoe^ ten zij bij' het tegenkomen van een ande ren wielrijder achter elkaar gaan rijden. Hij, die rechts is, gaat voor rijden. Het is v erhoden de linkerzijde van een rijwielpad te houden voor zoover dit niet noodzakelijk is pin' iemand voorbij te rij den. In bochten waar het uitzichtg nkjt vrij is, moet men steedis de rechterzijde van het pad houden. 51). Roman naar hot Eagetsch van BOOTH TARKINGTON, Zij poogde half overeind te kottnen, maar de verpleegster hield haar in toom'. „Ik zou uit dit bed! willen opstaan om haar te bewijzen, dat zij zoo iets niet met mij kan doen! Ik was geheel en al de dam© en zij liep weg en lief mij daar alleenZij zal het ondervinden !l ge voogdijschap van haar man een Zij begon achter Bibbs aan te loopen, goede duenna te wezen. Er bleef Edith voordat Jim goed en wel in zijn kist niets over dan Lamhorn uit winkels te lag en zij denkt, dat zij dien armen telefonCeren, wanneer zij het kon klaar' putting, (ofschoon ziji alles wéér zioiu herhalen zoodra haar krachten terug keerden. Zij lagi te hijgen. Tpen zien de, 'dat haar man slordig gekleed in de deur stond, mompelde zij:: „Kom' niet binnen, Ros co©, ik begeer je niet te zien." En toen hijl zich omkeerde^ voegde zij' ©r bij: „Het spijt me eigenlijk wel vpor jou, Rpsooe." De jammerklachten van haai* vijan dni, Edith, waren niet minder onsa menhangend, maar zij had hjet voordeel een mioPder te hebben, die luisterdje), pte schoon het opk e©n nadeel kan zijn een mJoOder als duenna te hebbein en Mrs. Sheridan 'bleek onder destren- STLKKEN GEMEENTERAAD MIDDEL BURG. Verkoiop sterken de kermis. Als gevolg van de door d©h Raad genomen beslissing van 2 Maart zal ook dit jaar wèer kermis gehouden worden en wel van Maandag f tot Zaterdag 6 Augustus. i Daar door den raad! besloten is, op! Zondag gteein kermis te houden, eindigt, die, naar opvatting van B. en iW1., d©s Za terdags om 12 uur 's nachtsi. Gelijktijdig zal tijdens d©n kërmïsduur de verordening op den verkoiop van ster ken drank, in werking zijn. Intusschen laat zij, doordat het gewone sluitingsuur der verglunningslokaliteiten half 1 des nachts] gunningslokaliteiten half één d©s naoh.ts is, voor de houders der Vergunningen vloor den verkoiop van sterken drank in 'het klein de mógelijkheid open om! tus- schen 12 en 12.30 uur ctes nachts nog sterken drank t© schenken enz. Het komt B. en W.. voor, dat d©ze mó gelijkheid allerminst in overeenstemming isi met de bedoeling!, die bij dé voorstel lers van het tapv©rbod: heeft voorgezeten ten, zonder dat z'ij daarvoor hunn© instem ming met het tapv©rbod willen te kennen geven, teidt bedóelde m'og|elijkh©id oiok naar hunne meening toch tot mindter gewenschte gevolgen. B. en W. stellen derhalve vfoor de vfer- ilordening dienovereenkomstig Te Wij'zigen. De commissie voor d© strafveno(rde hingen verinnigt zich met het voorstel. Een minderheid is van oordeel, 'dat een 3© wijziging in een verordening van. één artikel het wenschelijk maakt de onderhavige verordening gteheel nieuw vast te stellen, met gelijktijdige inrek- D« neur«5thenic is de meest voorkomende' ziekelyke vorm van vermoeienis van het xtnuw- stelsel. In onzen tyd van zenuwachtig leven wordt men gemakkelyk vatbaar voor neuras thenie. Laat daarom toch vooral uw zenuwstelsel - niet verzwakken. - - - - By de eerste teekenen van vermoeidheid, van ongeregeldheid der zenuwen, zult gy goed doen tot de Pink Pillen uw toevlucht te nemen, wel ker krachtige eigenschappen als versterkingsmi ddel voor de zenuwen en herstellingsmiddel voov het bloed u in staat zullen stellen spoedig uwen toestand van uitputting te overwinnen en de dreigende neurasthenie tegen te houden. Gy zult van de eerste dagen af den weldadigen invloed der Pink Pillen waarnemen. Gy voelt dan dat uw zenuwstelsel sterker i», dat alle uwe organen beter werken, dat uw bloed zyn kracht heeft hernomen. Gy zult u kalmer en opgeruimder gevoelen, gy zult meer lust in uw werk en meer volharding daarby hebben. Gy zult ten slotte uw volmaakt lichamelyk evenwicht terugvinden. - - - - De frys der Pink Pillen bedraagt f, r.yS de doos, f. f.oo de zes doozen. Zy worden ver kocht in hei TioofddepoiTiassaukade 3>4 te Amsterdam. Tien eische dit adres en de hot- tandsche gehruiksaanioyzing. De Pink Pillen zyn ook te verksygsn by de goede apothekers en mm- drogisten in Nederland, - - - ALU LES mK. OUR ERSQNNES AiLSS J I (Ijo& Med.J king van idte beslaand©. i Een andere minderheid vindt, dat dié 'sluitingsuren van kermis en koffiehui zen moeten samenvallen, omdat anderss het gnoote 'bezwapj* onitstaajt, dat de kei;-' misbezoekers uit de tenten enz. worded gedrev©n in de café's. Zij wil daarom ten aanzien vtan de keï- Smïs eentei soortgelijk© bepaling in het leven zien geroepen. Schiool- en Wetekf V[ inte(n voor kinderen. Naar aanleiding van een adres m'ef bijlagen van het b©stuur der sedert korf hier opgerichte afdèeling van den Nedteri landschen Kinderbond, berichten B. en IW. den raad, dat zijl, hóez©er sympathie) e yoetend' voor de bedpelingten d^r al- deeling daar zij' reimtnend zónden wer ken op "de be tre urensKvaardi g'e vernie ling der gemeente-piatsoenen toch nie't kunnen advise©ren toit inwilliging der ver zoeken om kosteilooze beschikbaarstelling van het onlangs aangeplempte gedeeitje) der Vest bij den Veerschen Singel en' van een subsidi© ad f 250.— Voor eersté inrichting van kinder-s schóól- en werkf- tuintjes. ij i A De ligging van het gentóietalde terrein kkwnt haar namelijk ongeschikt voter, te(r- Wijl zij verder mteenen, dat de Gemeente in dezen ni©ts -anders zal "hunnen doenl idan, wanneer weder eens. een [geschikt gedeelte grond vrij van pacht zal zijnf dat aan adressante té Verhuren op dé dwaas heeft ingepalmd maar zij' zal het ondervinden. Als ik ooit de straat weer kan oversteken, zal ik haar too- .nen, hoe ©en vrouw mbet behandeld Worden, die verdriet heeft en bij haar kioimt om hulp! Het zou haar niet in 't minst geschaad hebben dat zou hjet niet dat zou het niet. En Edith h|ad niet behoeven te vertellen, wat zij aan Ro&coe heeft verteld het zou haar niet geschaad hebben, inlijf met rusit te laten. En hij v'ertelde, dat ik hem' (Verveelde, terwijl ik hem' per telefoon vroeg te spreken. Hij' had dat niet hoeven te doen hij' hjpefde dat niet spelen, haar moeders aandacht voor een oogenblik bij een toionhank te doen afleiden. Edith was oneindig inteer verliefd dan Voor Lamhorn's verbanning. Ziij' was een en al vastberadenheid, om' alles wat haar van hem scheidde uit den weg te ruimen. Er had in haar toestand ver andering kunnen gebracht worden door een luchtige behandeling der zaak en een oordeelkundige, suggere©r©ndè di plomatie. Maar Sheridan wakkerde, zoo als zoovele ouders, haar hartsttechjt aan, door dien ieder uur van brandstof te voorzien en er zich mtet Onduldbare hoefde dat niet Haar stem' werd: kracht tegen te verzetten. Hij zwoer, foor een pojgtenblik zwakker van uit-1 dat haar "liefde zou bekoelen en zette die aldus in vlam. j i Jzei hij', krachtig snuivend. „Ik wén self Edith wist handig plannen te beramen, j niet in hetzelfde vertrek! tjé (zijd miejt Om den anderen avond twistjte zij' hevig] zoo'n eigenaardig 'soiort idioot als jij' mej; haar vader en bleef in dien tus-i bent! Ziij' heeft mtet dien vagebond alge schentijd te bed, om hun de uitwerking'! daan; zij moest slechts eenige weken van zijn heftigheid op hjgar té doen I van hem' gescheiden worden en ik zien. Eu toen het zoover k\vam', dajtl heb haar van h|emi afgehouden en djat Sheridan reeds bij' het zien van hjaarl heeft d© zaak in orde gébracht. Om) 's sneller begon adem' "te halen, bewéerdel hemelswil, ga d© kamer uit!" zij op klagende toon, dat zij' haar ver-I Bibbs' gehoorzaamde het gebaar vjan driet beter zou kunnen dragen, als I een nog altijd verbonden hand. En de zij wegging; het was niet mogelijk in [zwarte zijden draagband hing nog al dezelfde stad met Lamhorn te zijn en tijtd olm Sheridan's hals', maai' ige©n woord niet altijd aan hem' te denkem. Mis-j van Gurney en geen ondragelijk© ste- scbien zou zij hem' in New York'een! ken van pijn konden Sheridan's hand weinig kunnen vergeten. Zij' had daar! in den draagband houden. Dé wonden aan een schoolvriendin geschreven, die oorspronkelijk van weinig beteekenis, wa rnet e©n tante rustig'op kamers woon-1 ren de ©erste maal, dat de zwachtels de en het bezoeken van theaters en j 'waren verschoven, geïnfecteerd en de restaurants een maand Lanig! zou haar! genezing was daardoor zeer vertraagd, mogelijk tot kalmte bréngen. Sheridan Sheridan was gewoon te gesliculeeren juichte van blijdschap; h(ij gjaf haar hij kón geen tijd nefenen om te bedenken een enorme chèque en zijl vertrok I 'beweerde hij!, dat hij voorzicbjtig moest opeen Maandagmorgen, [getooid met een! wezen ©n hij' had ook' een eigenaardig© bteuquetje viooltjes op haar rouwjapon, ^minachting' voor zijn kwetsuur; hij wei na iedereen goeden dag gekust heb- gerde haar d© eer te bewijzen haar ben, behalve Sibyl en Bibbs. "ZMj zou! bestaan te erkennen. Bibbs anders wel gekust hebben, maar] Den Zaterdag na Edith's vértrek' ver- hij' vergat, dat de dag van fyaar vertrek]'scheen Gurney in de Sheridan Buil- was aangebroken, zoodat /hij', tjo©n hij'] ding om de wonden te verbinden en dien avond van zijn zinjkvreter thuis 1 eens' to©t Sheridan te praten wat de kwam, zeer verbaasd was, haar niet] dokter vond, dat eens' moest gebeuren, 'meer aan te treffen. „Zjiji zuilen daar] Maar hij' was daar even voor den af- wel trouwen," zei hij als: terloops. I gesproken tijd én genoodzaakt een paar Sheridan, die zijn voeten bij' het vuur] minuten in e©n voorvertrek te wach- zat te warmen, sprong woédend op. I ten er was ©en vergadering van di- foor. De deur stond |op een kief en liet sigarendamp ©n gesproken woor den door, de laatst© allen van She ridan, en Gurney luisterde. „Neen, sir; neen, sir; neen,, slrl" hoorde hij de zware stem zeggen en opeens bulderen. Ik zeg' u: neen! Som migen van u maken miij' ziék. Ge zoudt het vertrouwen in den Almachtigen God| verliezen, als een wandluis zijn ach terste pjooten naar u uitsloeg. Gijlieden zegt, dat het geld' het gehjeele land door vastzit? Er is geen r©den waarom hef zou vastzitten en ons g|eid behoeft! daarom niet vast te zittén. Gij allen loopt altijd naar Öte houtlood!s, -om' uW centen in een spleet te verbergen'* wanneer het een of ander dwaas dag blad zegt, dat de markt een weinig huiverig is'. Gij lieden luistert naar el- ken kwaad voorspellenden straatrede- naar en dan komt g|ij' hier ©n tracht mij schrik aan te jagen, opdat ik vlan groor te óhdjemémingen zal afzienIk zeg u, dat er nóóit betere tijden zijn ge weest. Dit zijin góede tijden en groote) tijden en ik wil geen andere taal aan- hiooren'. Dit land staat op zijn poioten en blijft daarop staan!" En Gurneyj hoorde een serie zWaren slagen fen blonsen op den lessenaar, „Slechte tijden!" schreeuwde Shjeri- dan met begeleidende slagen „Mallé- praat! Deze tijden zijn schitterend zeg| ik ul Wij' zijin in het beloofd© land en. Wij blijven er! Dat is' alles, heerehï „Of jij verlaat de kantes-, ó(f ik, Bibbs I" recteurén 0# zoo iets in Sheridan's kan- j De leening gaat door.'"

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1921 | | pagina 5