TEüiTLETOH:-
FABRIEKSROOK.
BMT08BSEL
Dinsdag 31 Mei 1821s no 125.
Binnenland,
V kV DB
VAIS
HE PROCESSIE-
KWESTIE.
Zal aan de KaLliiolieken recht wor
den gegeven alom in het land in 't open
haar builen gebouwen en. besloten plaat
sen, processies te houden? x
Ze mogjën het nu niet overal. De
Grondwet verbiedt het, behalve voor die
plaatsen waar zij toegelaten waren bij
de afkondiging' d(er Grondwet in 1848
Bij de nieuwe voorstellen voor Grond-
wetsherziening wens'cht de huidig© rer
geering de openbare godsdienst
oefening buiten gebouwen en besloten
plaatsen geoorloofd verklaren, tenzij na,ai-
aanleiding daarvan gevaar bestaat voor
verstoring der openbare orde en rust.
De toelichting is zeer sober. De ne
geering zeg't alleen daf het „voor do band
lijgft om overal de mogelijkheid" tot gods
dienstoefeningen buiten te openen.
Ligt dat zoo voor de hand?
Naar ons (g|evoeren wel'. "Wijl vinden het
een onredelijkheid ,d[at in de gemeen té A
geregeld processies mogen worden ge
houden omdat ze dfaar toevhllig in 1818
wferen lo-egeliafen ,en dat het in d'e aan
grenzende gemeente B niet mag', omdat
er daar toevallig geen processies w(er-
uen gehouden. Dat die bevolking in zoo'n
gemeente B inmiddels gehieel veranderd
is en bijv. o ver wegje nd katholiek werd,
lelt niet mee. De processites zijn daar
verboden.
Het is ook' geen voorschrift, voort
vloeiend uit de log|ioa v,an beginselen.
Dal bestaande artikel is eenvoudig een
beperking v'an de vrijheid d(er Katho
lieken, ter wille Van de gezindheid der
Proles'tantsche meerderheid v-an onzié be
volking, die zich gehinderd; voelde door
hei openbaar vertoon van katholieken
godsdiensl in processies.
Een of de-maatregel dus. Maar een die
o. i. ontegenzeggelijk aan de Katholieken
een vrijheid ontnle«mt, die het Leger
des Heils wel heeft: en die ook beslaat
op; ander gebied, b.v. voor liet houden
van optochten cn betoogingen voor soc.
democratic, communisme, vrouwenziek
te, of iels dergelijks. Dat een dergelijke
propiagaindatocht met vaandels en met
luidsprekende opschriften voor anders
denkenden ook hinderlijk kan zijn, zal
wol niemand tegenspreken.
Hel is natuurlijk een persoonlijk ge
voelen, wanneer Wij zéggen, dat het
ons in 't minst niet hindert, wanneer
wij op- straat een stoet van katholieken:
tegenkomen, die in een processie vorm
geven aan hetgeen zij belijden. Dat is
hïm opvatting' Die is de onze niet, miaar
als zij ons niet vrede lalen, en ons niet
dwingen daaraan in een of andere vorm
deel te nemen, deert het ons nil©!, of ze
dat doen in een gjeblo-uw of tuin, dan
wel op straal.
Maar zoo denken niet allen er over.
In een de vorige week 'te Utrecht
gehouden vergadering van de Confes-
sioneele Vereieni-ging is bij acclamatie
een zeer scherp gestelde motie aan-
gen(omen, luidende:
„De 'Confessioneele Wcreeniging, in
j aar vergadering bijeen
met droefheid en veroniiwanrdigling
keunis genomen hebbende van het mi
nisterieel voorstel, om door Grondwets
herziening! openbare processies: loc l/e
slaan in gjansch Nederland';
spreekt als hare, overtuiging uit, dat
Roman naar het Eng)©lsch
van BOOTH TARKINGTON.
43).
„Wel ik weet niet of ik ppit te veel
heb jgiehad in kantoioruren tot na
laatst op dien diakv.
Sheridan zei klortaf: „Dat is een leu
gen. ik heb Bay Wills van je kantoor
bij mij gehad. Hij wou je niet aan de
kaak stellen, maar ik heb hem zoo
aangepakt, dat liij do-or de miand viel. Je
beul voor dien lijd tweemaal dronken
geweest en kon toen niet werken.
Je liebl de laatste drie weken telkens
om de paai uur het kantoor verlaten
om een borrel te drinken. Ik heb' je
bioeken ingezien, jou kantoor is een
eind ten achter. Je hebt wel in neen
maand, iets van belang uitgevoerd
„Dal is zio-o, zei R(osc'oe, die 'onder
deze hartelijke Woorden zijd hoofd liet
hangen. Dat alles is waar."
„Wat wil je er aan doen?"
R-oscoe's hoofd was lunchen zijn
schouders gezonken. „Ik kan niet ver-
drag'en, dat er veel ,over gepraat wordt,
vader," zei Rpscoe ldagppjd.
„Neen!" riep Sheridan. „En ik even-
li eL de roeping der Overheid is, als Gods
dienaresse op te komen voor de ver
heerlijking van Gods Naam', en om der
halve de afgoderij te weren uit het open
bare leven;
dat dus openbare o ro-cessies, wafta
mee aan bidding idler hostie en beelden-
vereering (in strijd mei Ex. 20 2—6)
gepaard gaan, niet behooren te wor
den toegelaten
dat bovendien bedoeld voorstel is
een Verloochening van bet Chjristelijk-
Historisch, d.i. Protestanfsch karakter
der Natie, aangezien doior de processies!
een Roomsch cachet zou worden ge
drukt op- ons nationaal leven;
besluit hiervan kennis te geven aan
hel Ministerie en de Staten-Generaal en
roept ons gansche Protestanfstehe volk
op lot ernstig en kratig verzet, om zich
niet in den naam der vrijheid, die Ro
me zelf in Roomsche landen niet gunt,
te laten knechten."
En naar de voorsteller, ds. Krom.sigit
meedeelde,) zal in aansluiting aan dezte
motie een krachtige actie uitgaan.
Dal is een moitie met krasse bewoor
dingen. Een feit is het, blijkens de his
torie en he(t heden ,dat ais de katholieken
de macht hebben ,zij zelf niet de vrijhield
toestaan die zij nu op grond van ons be
ginsel van vrijheid v!an ons eischen.
Maar daarmee verandert ons beginsel
van Vrijheid niet!
We hebben nog altijd in onze Grond
wet de verklaring van art. 167 en 168.
„Ieder belijdt zijn godsdienstige
meeningen met volkomen vrijheid,
behoudens een bescherming dpr
maatschappij en harer leden 'tegen
de overtreding dier giraf wet".
Wie een procestsie houdt doet gjeen
misdaad, en djoet nielts waartegen de
maatschappij beschermd moet worden.
Die motie der Confessioneelen is met dat
grondwettelijke vrijheidsbeginsel dan ooki
volkomen in strijd. Ze haalt er trouwens
iets anders hij. Ze kwalificeert de Room
sche godsdienstgebruiken als afgoderij»
en op grond v!an die meeningi van een1
deel der bevolking vraagt zij den Staat
aan een ander deel dier hie vol king baar
vrijheid vian godsdienstige belijdenis te
on t nemén. Als men dat wil, is' 't zelfs
heel onlogisch die „afgoderij" wel toe tie
laten in de voor ieder toegankelijk^ ge
bouwen, en niet daarbuiten. Maar tot een
verbod in de gebouwen dlurft de Confes
sioneelen vereeniging niiet te gaan.
Blijft echter de k'wesLie van de open
bare orde.
De regeer ing heeft haar artikel zoo
geformuleerd, 'dal het beslaan v'an ;ge-
v'aar voor de openbare orde over het al
of niet toelaten beslist.
O i. terécht. "Maar dan moet men wel
beseffen dal dit gevaar van orde-versto
ring niet bestaat bij de katholieken, maai
bij 'dat fdeel tier 'protestanten, dat zulk e/an
processie niet dulid/t. De regeling is niiet
nader aangeduid. Maar hei zal wel weer
op de burgemeesters neerkomen om le
beoordeelen of dat gevaar al of niet Hé-
slaat. De burgjetateeslers' kunnen de plaat
selijke toeJtandeh het best bjaoordeeten,
en zij zijn getuige de voorbeelden van
verbod van optochten en tooncelopvoe-
ringen mans genoeg om iets te verbie
den waarom zij! 'gevaar voor de opeis
bare orde duchten.
En daarom zagigen wijgeef het recht
tol processie ook in andere gemeenten
dan die het 1848 al hadden, maar laat de
de burgemeesters bij aanvraag' daartoe
cordeelen of er gevaar tot ordeverstoring!
bestaat.
DE KONINKLIJKE FAMILIE TE
GIETHOORN.
Een der aardigste momenten v,an het
koninklijk bezoek aan Overijssel was dö
tocht door Giethoorn. Bij de fan Iloo-
zeribruig! wer-dpn de auto's verlaten en
min. Wat denk je wel, dat het voor mij
beteekent?" Hij liet zich kreunend in
den stoel vopr zijn groote schrijftafel
neervallen, „fk kan evenmin verdragen
er pver te praten, als jij om' te luisteren,
maar ik zal uitvinden wat je mankeert
en je weer in het rechte sppor bren
gen."
Rpseoe schudde neerslachtig! zijn hjOofd.
„U kan m'ij niet in het rechte spoor
brengen. j
„Kijk eens hier!" zei Sheridan. „Kun
je naai- je kantoor teruggaan en van
daag nuchter, blijven terwijl ik mijn
werk afmaak, pf moet ik een paar
mannen burin, die je overal volgen
en de whiskey uit je hand slaan, als zij
zien, dat jij die wilt nemen?"
„U behoeft u daarover niet druk te
maken," zei Roscoe opkijkend met een
'zweem van verbolgenheid. „Ik drink niet
omdat ik dorst heb."
„Wel, wat heb je dan?"
„Niets. Niets waaraan u iels kan doen.
Niets zeg ik u."
„Dat zullen we toch eens ziep" zei
Sheridan scherp. „Maar vandaag! kan ik
m'ijn tijd niet met je verbeuzelen en nu
sla je uit dien stoel op en verlaat mijn
kantoor. Je komt morgen mét je vrouw
bij ons dineeren. Je bent er den vori-
gen Zondag niet geweest maar je komt!
morgen. Ik moet dit mét je afpraten
voor de dames zich na den maaltijd met
den igjramjafoon bezig 'houden. Kun je
werd plaats genomen in een zevental
punters, waarmee de tocht naar het
dorpje werd aanvaard. Al heel gauw
boomde Prinses Juliana zelf mee. Zij
kreeg van den stuurman een stevigleyi
punters'tok en zij gfaf zooveel aanda ht
aan haaf werkje, dat zij zich warm
boomde. De groote linnen iioed ging
af ,het lange blonde haar viel ons een
hoogrood, gloeiend gezichtje De Prin
ses heeft haar stok niet weer afgestaan,
voordat zij, een uur later, aan hel eind
van de Cornelisjgracht, aan land ging.
Daar, aan. 't eind van het dorp, lagen
honderden gepavoiseerdé vaartuigjes,
Wanl daar hndclpn de Giethoorners zich
verzameld in hun eigen bootjes.
De vreemde stoejt, zoo vertelt de ver
slaggever van het Hand., vaart voorbij en
terwijl rechts wordt gézongen en gé-
juicht in de punters, komen langs het
breede jaagpad links', voorafgegaan en
in bedwang gehouden door marechaus
see en rijks Vel dwacht duizenden dorpe
lingen ,uit den heelen omtrek snamgte-
■slroomd ,opwiandelen.
Zoodra de stoet is Voorbijgevaren, slui
ten de scheepjes aan, totdat het op de
plaats Van afscheid een heele punter-
vloot is geworden ,die d(e prinses overziet
,ais zij in hla,ar schuitje staat; op den wal
staan nu de menschen zoover het oog
reikt.
Als herinnering aan dit voor haar zoo
inspannend gewonden tochtje en aan het
bezoek aan 't mooie dorpje dat zij zag,
kreeg de Prinses een riteten punlerljè
cadeau.
Ba—nMBaaagi—hwb
RIJKSAMBTENAREN.
(Vervolg1).
Be hegr K o o s behandelde de lopnr
kweslie. Sipir. zeide, dat de reactie tof
doel hééft de ambtenaren in den hoek
te drukken. Hief is een aanval op de werk
nemers, die minder goed dan dé werk
gevers begrijpen, dat men allen in cén
organisatie kracht nnoet ontwikkelen. Nu
er eén einde is gek omen aan het makke
lijk winsten maken, gaat de handel zich
tegen g'ropt'e verliezen wapenen, mpflie
door verlaging der Ijoonen en dit werkt
ook terugi op' de ambténaren. Men meenL
de, dat alleen productie dén toestand
kon verbeteren, maar heele landen wan^ti
als fcooper onmtoigglijk gemaakt, en nu
maakt men een einde aan de productie
zonder zien over liet lpt der werknemers;
le bekommeren. Er is daling in de grppl;-
handelprij'zen, maar mén wil' dit niet lal
len merken, omdat er zulke ghopte voor
raden dure producten zijln. Dit is egp!-
isljstóh, want 'bij' den aajnvainigj van den port-
log; hadden diezélfde handelaren g'rppte
vpioi'raden, waarmede zijl O. W. hebben
[gemaakt. De handel begrijpt lager ie mpe{-
len vprlqojopen en tracht .dit te bc re te
ken dppr verlaging1 dér lopnen. Het is
precies als de geschiedenis uit tijdper
ken na andere weirelidfoprljogten .ons leert.
Zelfs de 'heer Paul Nijgh erkende in de
N. R. CrL, datfd'e winstmarge abnormaal
hoog' is. Het is1 hier gieen kwestie van
reent, doch van macht. Lukt de proef
om bij de posterijen tot verlaging der
loonen te kouten ,dan zal dit opi andere
lakken van dienst overslaan. Spr. wij'st
op den oioglensichijlnlijk' ons-chuldiglen brief
van den d i ree te ur -gleb e rap 1 a tan de di
recteuren, waarin hij vraagt wat beta|alt
gjij de hulpbestellers en voior hoeveel kunt,'
|g!ij. andere krijlgen? Alle strijd olm' behoud'
van het t-ejgtenwoiofdigle loph' is ook in
het belang van het P. T. T. persioneel
Men vraagt niet welk loon iemand nopjdig
heeft, maar wel voor-hoeveel kan ik het
gedaan krijgen. Zoo is het ook gegaan
biet de poging om voor de bestellers
9 uur dienst in plaats van 8 uur te krij
gen, wat door den Hpoigen Raad van
Arbeid, gesteund door een parlementai
re interpellatie, is voorkomen. Dé steek
proeven om d'e arbeidspraestatie pa te
giaan waren onpractisch en onbillijk^ daar
ïnen vooruit waarschuwde, dat een .amb
tenaar zou wonden gleclontroleerd, die dan
natuurlijk zich zoo inspande, als hij1 het!
tot zoolang' nuchter blijven? D,at moet
je wel weten, want ik zal Abèrcr.om'bie bij1
kleine tusschenpoozen naar je kantoor
zenden en hij zal m'ij op de hopgjte ho;ui-
den."
Roscoe bleef bij de deur staan. „Heeft
u het Abercrombie verteld?"
„Hem verleid?" En Sheridan lachte
schamper. „Denk je dat er een liftjongen
in dit heele vervloekte gebouw is, die
je niet in de giaten heeft?"
Rosooet i|Ok zijn hoed dieper o.ver de
OiOg'en en ging heen.
HOOFDSTUK XXI.
Who looks een mustang' in the eye
Changety, chang, chang! Bash! Cras!
Bang'!
Aldus zong Bibbs'. Zijn muzikale vnoo)-
lijkheid werd niet door zijn kameraden
opgemerkt, wegens het geraas der machi
nes. Hijl had lang' geleiden ontdekt, dat het
lawaai rythmisch wias en het was on
dragelijk geweest; doch nu op den na
middag' van den vierden dag na zijn te
rugkomst accompagneerde hij' het zwaai
en en sto.olpn van het metaal niet juj-
'belende fragmenten uit vaquers liedjes,
waartusschen hij' eigen improvi sntiesi
mengde en spattend het geknars van den
zinkvreter zingend nabootste.
Fearless and bold.
ChangBash! Behold!
With a leap from the ground
To the saddle in a biound,
And away and away!
loch niet kan volhouden. De Minister
houdt de commissie voor gpoOganiseerdl
overleg aan den sleur, en spreekt alléén
over ond|eii1d(e.elen.
De organisaties willen den kindertoe
slag niet weg hebben, maar hij1 mag niet'
dienen als basis.' voor 'liet lo.on, Lc meer
waar herhaaldelijk blijkt, dat men vaders
van gezinnen weert uil zuinigheid.
Met eén warme opwekking de organisur
ties te versterken, te zorgen, dal de nief,-
|g;eo rg|a n i seer de n niet langer klap loopen,
dial allen bijleen komen, zonder ondert-
scheid van politiek of godsdienst, eindijg]-
des pr. en zBidle nog! dat men in dat ger
val nog wel eens kan worden lerugigei-
slagen, maar dan toch alfij'd maiar tijdelijk.
Na eenig debat met een modern gppïf
gianiseero «iinOtenaar werd de vergadering
te middernacht gésloten; zij was in naam1
te 9 uur, in werkelijkheid tegen half tien
eerst aangevangen. De opkomst was, ge
zien de vele rijksambtenaren te Middel
burg niet groot.
GEMEENTERAAD VAN VLISSINGILN.
In de gisteren gehouden raadsverggf
deringi waren aanwezig 16 leden, afwezig
de he'eren van Oorslöhot, Hensel en Van
Hal, tenv'ijl de heer Merckenis eerst let
ongeveer half vier ter vergadering kwam',
Ónder de medefdeelinjgen was er ©en,
dat Geel. Staten het 'bcsluif tolt hef aan!-
[guan van een kjus|g|ekllie(e.ning vioior het paid!-
bedrijf si edits |g|oie|dkie|ureii onder vo.oi1-
waarde, dat die leening1 beschouwd wordt'
als een de.el der gewone k.asgeldie|eniin
[gén der gemeente.
Onder de pver te lqggen stukken ble!-
vond zich de goedkeuring door dten raad
per circulaire van een voorstel tot over
plaatsing van leer krach ten in verband
met de splitsing van school E. Vpor kenj-
nislgieving aangenomen.
Een verzoek van de afd. Vtissin|g|en der
S. D. A. P., van den Vlissing's'chen 'Pei-
sluurdersbond. de afd. Vlis'singien van d|en
Bond van Nederl. Onderwijzers om te be
palen, dat jdjoioir hen die ininder dpn f 1200
inkomen hebben, geen schoolgeld moet
worden betaald, dat het minimum school
geld zal bedragen 5 cent per leerling' en
per week en verder invoering! van ©Ó11
uniform evenredig schoolgeld vloor de
verschillende soorten vam ischolen. IU han
den van B. on W. om advies.
Een herhaald verzoek van den Minister
v. Binn. Zaken, ontvangen dopr lus-
sic'henkomst van Ged. Staten, om subsidie
te verlcenen a;an de piolitiesdliool 1© Hil
versum, onder médteideelingi, dat het rijk'
belangrijk bijdraagt en d|at met door siom{-
inige gemeenten geuite wenstehéb door
den Minister rekening' zal worden ger
Irouden. Voor kennisgeving' a,an ge tin
men.
Een adres van de Ivappei"slvereenig|ing
„Hulp in Nood" om' niet in te iglaan pp
liet idee om de winkels, en dus opk hun
zaken, te 7 uur en Zaterdujgls te 8 ,u!ur te
sluiten. Te behandelen bijl hétj desbé-
treffend voprsiiel.
De afd. \lissin|g|en van den Nederl.
Ambtenaarsb.ond verzoekt bij1 de reg'elin.g
van .de positie van het gemeentelijk bié-
laslingpersione'Cl de ambtenarenorganisar
lies te raadplegen.
Te behandelen biji de rondvraagt
Aan jg[ ehonden.
De benoeming van een tijdelijk leer,aar
ann de Hoogere H.anidelsls'chool werd in
legiensltelling mei hetgeen wij er glisieiren
van meldden. aangehouden naar aan
leiding van ©en schrijiven van den direc
teur der school.
U i 11 o t i n g.
De uitlotinjg' had pl,aats v,an de violgBiir
de obligaties van leeningen der gfe,-
(nieente
Leeninjg 1888 'groot f 400.000, nummers
220, 223, 227, 235, 249, 253, 255. 312.
314, 318, 370, 375 (a en b).
Leening 1911, groot f 141.000, nuiu-
m'ers 4, 5, 101, 110, 122.
Leening 1911, groot f 184.000, nuhif-
m'ers 70 en 131.
Leening 1916, groot f 37.000, nummers
Hi yay!
Who topics .ia chang', chang, biasli crash
hang!
iWhio. cares a d|ash (how ypu blush and
ypu crash
Night's on the way
Eeach time I say
Hi yay.
Crash chang Basih, cliiang I Chang, bang
ban|g|l
E,r heerschte in het lanjgè Lokaal een
V0|0(rtd'urend oorverdoov'end geraas van
metaal, de ludit w|a,s dik van den reuk
van olie; de vloer trilde voortdurend;
alles was onverbiddelijk in beweiging
er was ïiergfons een rustpunt v'oor het IdiuS-
zeli|g' oog. De eerste miaal, dat hij het
lokaal had betreden, was hij' dadelijk dub
zelig geworden en gedurende zijn verj-
blijf van zes maanden iduar had zich apn
zijn zwakliei'd een steeids topnenitend© wal
ging gepaard. Maar hij! voelde nu gleen
van 'beide. „Den gansehen 'dag zal ik in
gedachten bij je zijn. Je mloet je steeids
herinneren, dat je vriendin naast je
slaat." Hij' zjag! hiaar 'dcfir ufgast zich jerjj (latet
smerig'e rumoerige lokaal werd met een
schitterenden glans overgoten. De dich
ter was gelukkig in ide fabriek; hij! wias
daar nog; een 'dichter. En hij' vulde zijn
puden zinkvreter en zionlg:
Away and away
Hi yayI
Ci-ash, biash, cpash bash cliang( I
Wild are (bis eyes,
7 ad 1000 en nummers 9 en 23 ad
f 500.
L'eening 1919, groot f 360.000, num
mers 25, 64, 134, 137, 152, 156, 231.
237, 250, 259.
Leening: 1920 nummers 7, 12, 24, 97,
169, 170, 250 (a en b).
Het Pothuis in d e
W al straat.
Ter sprake kwam weer de kwestie van
het .aangereden en door de gemie'efnle
wegge broken Polhuis van den bakker Sa-
lome in de Wolstraat. B. en W. blijven
bij hun meening ,dat zij' de vergunning
tot herbouw kunnen weigeren.
Den he'er Sta ver man spijt het, dial
B. en Wi. niet voldaan hebben au11 het
verzoek in de vorige vergadering gedaan
om met Salom'c in overleg' te treden. Spr.
wil liever d'e gemeente voor een ingcl-
wikkeld proces sparen en meent nog
steeds, dat het niet vast stadig dat) het
pothuis moest worden weggebroken.
De lieer Hu son meent, dat B. en W'.
formeel in hun recht zijn, maar wil opk
liever een vriendschappelijke oplossingl.
De hèer v. N i f t r i k zegt, dat B. en W|.
niet genegen zijn zelf -onderhandelingien
aan te knoopen. Saliomé kan trachten -den
grond, waarop liet pothuis stond', aan de
gemeente le verkoopen.
Het Ziekenhuis-.
Naar aanleiding' van het schrijven van
B. en W„ inzake den stand' der zieken,-
huisplannen, een gevolg van een adras
van den Vlissings-chen Besluurders.bond,
zeg't de hl eer Slaverman, idiat hij de
gelegenheid wil aangrijpen deze z-aak nar
der te beschouwen, al taioct nog' een prin-
cip-ieele beslissing' worden genomen. D|e-
Yiissingsehc bestuurdcrsjblond heeft ge
toond gebrek aan wetskennis le hebben,
en kwam Idjaardoor tot een gleheele ver
keerde berekening. Het is juist, dat 10
miliioen vopr de verbetering! der zleken'-
verpleging zal worden uitgetrokken, en
dat daarvan 33/4 miliioen afg|a|at vpor ad
ministratiekosten, maar dan vpljglt steun
aan specialisten, die spr. schat op 6 milf
lioen, dan (d'e kosten van ziekenliuisver
pleging, die d-r. Sj,alet op 13, spr. op
12 miliioen s'chat. Dit is samen reeds|
20 miliioen en dan is er nog niets vopr
steun aan ziektenhuisinricbtingi.
B. en W. maakten ook fputfen bij' de be
rekening;. Er is hier géén sprake van
©enige tonnen gouds, maar van ©enige
tonnen boven bet miliioen. Volkomen on
juist is het, dat liet rijk 'de kosten van 75
bedden vergoedtalleen betaalt liet tol
een maximum van 75 bedden de glelden
terug van de kostten voor verpleging van
fondspatiënten. Maar het praeadvies heeft
ook een zakelijke kant, namelijk het jgé-
ven van opdracht tot het maken van
plannen; spr. .zlou gaarne het aantal bed
den weten en de verhouding! tus'schen de
chirurgische af deeling en die voor in
terne ziekten. D.r. Wiorttman is zeker uil-
stekend op de hopgte van ziekenhuisin-
riohting, maar niet voldoende vlan de
chirurgische eischien die niet overal de
zelfde zijn en bijv. te Middelburg' en te
Vlissingen reeds verschillen.
B. en W. zijn in dezen niet competent,
en dr. Duijvis, die ook gehoord werd, be
kent zelf niet voldojé/nde op de hoogte
te zijn; er zijn te weinig' deskundigen
(gehoord. Spr. vraagt welk© ziekenhuizen
Ide heer Posthumus Meijjeisl hfeeft .gebouwd
Welke, vraagt spr., zijn de geraamde
bouw1- en exploitatiekpslen per be.d? Wel
ke vorm willen B. en W. aan het zieken
huis geven, -dien van bij'zondere instelling
van weldadigheid of een volledig gempeni-
teziektenhuis?
Spa*, formuleert dit in enkele vragten
en leg|t die aan B. en W. voor.
Spr vraagt: 1. Wanneer denken B.
en W. een principieel© beslissing vlan den
ra'ad uit te lokken onilrent het al of niet
bouwen Van een gemeenllelijk zieken
huis?
2 Achten B. cn W. het aanwezig zijn
v'an twee groote ziekenhuizen mo'g|elijk
ook met hef oog op een economische
zi eken ve r z orgi ng-
Spr wijst in dit verband op de plan
nen, die het bestuur van liét R. IC. Zie-
Fiercely he dies!
Hi yay!
Crash, bash', bang! Bang iclhhng
Ready to fling1
Our gloves in the ring1
Hij had er geen flauw vermoeden van,
'dat er ©enige opschudding in de rijen
werklui was ontstaan. Hun groote meesi-
ter was in hun midden gekomen en zij'
grijnsden, toen zij h©m met dr. Gurney
achter 'den niets vermoedenden Bibh-s
zagén staan. Sheridan knikt© degenen
toe, die zich het dichtst bij' hem- bevon
den hij' kende ze bijna allen pers|opni-
lijk maar at zijn aandacht wps op zijln
zoon gevestigd. Bibbs werkte gestadig
door en keerde zich gteen oogenblik van
de machine af. Af en toe v-arieénde hij
zijn muzikaal program met -opmerkingen
aan het adres van 'den zinkvreter.
„Ga ma,ar voort jij» oude knarsefa'ijtter!
ICauw het op. 't Is goed voor je als je
tataar niet probeert je voedsel te g(auw
door te slikken, jij' gulzigaard. Zoo is 't
Igloed jij zult nooit een 'brok in je keel
krijgen. Verlang je nog meer? Hier is
een mooie blinkende staaf."
De woorden waren niet te verstaan,
(maar Sheridan boog' zich naar Gurney's
-oor en riep. talet kracht: „Hijl praat in
zich zelf. Wiel, heb ik -oioitl"
Gurney la-chte geruststellend en schuld-
de het hoofd.
(Wioirdt vervolgd.)
