FEUILLETON.
FA6RIEISR00K.
TAK M
TAM
Wosflsüag 11 Mei 1921, no, 109.
DUKE BELASTINGHEFFING.
2x2=4. Maar de gevolgen van
4 kunnen veel grooter zijn dan 2 X de
gevolgen van 2.
Wanneer van een of ander artikel een
invoerrecht wordt geheven van 5 pCt.
dan wordt !de concurrentieprijs van den
buitenlandschen importeur voor dat arti
kel daarmee verhoogd, en dus voor ieder©
I 100 gebracht op f 105. Dat heeft dit re
sultaat, dat de binnenland] sfche fabrikant
voor f 5 verademing heeft vóór hij' zijn
buitenlandschen concurrent tegenover*
zich krijgt. En omdat die binnenlandschef
fabrikant een mensch is, verkoopt hij
zijn artikel niet tegen f 100, miaar zoo
dicht mogelijk onder den concurrentie
prijs, zóó, dat de buitenlander nog! juisjt
weg blijft, bijv. tegen f 104. Die f 4 wor
den niet door het buiftenland' b|etaald;.
maar door den binnenlandschen verbrui-
kei*. Ze komen ook niet in de schatkist
terecht maar in de k! as van den binnen
landschen fabrikant. .Wellicht dat in den
winkel-verkoop de onderlinge concur
rentie nog eenig prijsverschil mogelijk
maakt, maar veel is dat gewoonlijk niet
want alle winkeliers moeten uitgaan van
den (groothandel prijs, en daarbij is in
een land een overeenkomst over de prijs
politiek een zeer vaak voorkomend feit.
En als zoo'n. afspraak lukt, hebben zij!
van een invoerrecht een douceurtje, dat
ze in hun zak steken en dat de consu
ment betaalt.
Alleen de f 5 die de buite-nlandschei
importeur heeft te betalen voor d© wa
ren die hij toch hier weet af t© zattenf,
tengevolge van goede kwaliteit, betere
werkmethode, valuta, enz., <lie f 5 gaan
de Nederlandsche schatkist in, maar wor
den ook betaald dopi* den Neder-
landschen verbruiker, want die buiten-
landsche handelaar is' niet zo,oi dwaas die
f 5 te schenken. Hij kan misisChien zijn
productie-prijs verlagen door werkmetho
den, arbeidsduur, valuta enz. Maar in zijn
verkoopprijs mfoet hij1 altijd de f 5 op
nemen. Zonder dat invoerrecht z;ou hij
altijd 5 pCt. lagfer kunnen gaan.
Die dloiodtecnvoudige waarheid in-
voerrecht verhoogt den prijs van het ar
tikel in 't algemeen, ook uit het eigefu
land, en de verbruiker betaalt die veji-
fajoioging zoowel voor 't buitenlands ch als
voor het binnenlandsch product die
waarheid wordt genegeerd in de toe(-
de bevolking minstens een 30 millioen
méér uitgeven dan ze nu doet, vermoe
delijk zelfs veel meer.
Maar, zal men zeggen, we hebben; nu
al 5 pCt. invoerrecht. Een verhooging bot
7pCt zal niet veel verschil maken.
Met uw verliofdat verschil is 15 milf-
lioen alleen reeds voor de schatkist, vol
gens de raming van' den Minister zelf.
En voor de Nederlandsche bevolking
beteekent bet 15 millioen meer plus mini
stens evenveel meer voor de NederlaUdt-
sehe artikelen.
Heel merkwaardig wtordt door den Mi
nister, buiten zijn bedoeling, bevestigd
wat wij hier betoogen.
In zijn M. v. T. noemt bij in zijta ijVer
om zijn voorstel van alle protectionisti
sche smetten vrij te pleiten, hef ,zeer
aannemelijk" dat de verhooging1 der waar-
derechten „een verdere prijsverlaging
hier te lande van binnen-en buiten-
Landsche producten zal tegenhour
den."
Maar Excellentie: we hoopten juist al
lemaal op verdere prijsverlaging I En nu
wilt u die tegenhouden? Ter wille van
wie? Toch niet van d© bevolking in haar
geheel? En als 't is' ter wille van de bini-
nenlandsche producenten, is dan djge ion-;
gelukkig aan uw pen ontglipt© uitspraak
niet een bewijs dat in weerwil van
uw ijver oim1 uals niet-protèctionistischl
voor te doen, er toch nog beschermenr
de neigingen in uw gedachten drongen
Maar vpnr 't opgenblik zullen we daar
niet oip doorjglaan. Het voorstel' wordt
ons aangeboden als zuiver fiscaal. En
we hebben het hierboven ook zuiver als
zlopidanig bekeken.
Maar dan blijft onze conclusie gelijk:
dat het een buitengèw|oon dure belasp
tingheffing! is, om van de bevolking
minstens 30 millioeh uit den zak te ha
len, ten einde 15 millipen in de schatkist
te brengen.
i iï n en I a n d,
Mr. TREUB OVER DE TOEKOMST
VAN DEN HANDEL.
In een vergadering tfe Amsterdam van!
de Nederlandsche Viereeniging' van Han
delsagenten hejeft prof. mr. M. W, F.(
Treub Maandagavond het woord glevoerdj
over de verwachtingen btetreffende den]
handel in de naaste toeklojmsjt.
Hij wees er daarin op d,at wij niet
le\eö >in een tijd van overproductie j
wel van onderdonsumptie. De invoer en
de uitvoer zijn n|u iji van vóór den por-1
log. De prloductie is' met 50 pdt. vermin
derd De koopkracht is' echter nojg mleeri
verminderd. Heele volken zijn niet meer
in staat, als vragers op demarkt op te
treden ,zo,oidjat er veteleer een overschot
in de productie is. Als er vjoor die onder-
consumptie geen remedie ware, was de
toestand even hfopeloos, als wanneer wij
stonden vjojor overproductie, maar helt
lichting) van het voorstel der regeering! hangt er maar van af, of de kjopp-
om de nu vrij algemeen op 5 pCt. gestel-1 kracht van ue centrale landen zich zal
rang van Spanje. Daarvan: zijn de vredes
voorwaarden aan Duitschland opgelegd,
de terugslag). Economisch gesproken wa
ren de verwoestingen in Frankrijk rede-
lotos. Welnu, wat redeloos is in d© vrje-
desvcldrw|aardent is de reactie daarop.
Frankrijk vreest dé Duitsche kracht! en
daarom de Duitsche industrie.
Dit moge, in het algemeen een ecpoor
mische redeloosheid zijn, wij moeten ons
ook afvragen, of het dit isl in do menta
liteit der Franschen. He(t is t^ hopen^
dat Duitschland de eischen van dfe gjeal-
lieerden zal aannemen. Dan weet D uitsch-
land ten jminste eindelijk waaraan h<e(JJ
toe is. Eindelek is nu binnen afzien-'
baren tijd een (reg|eling te verwachten.
Komt er tenslotte eenige vastheid, dam
bestaat er uitzicht, dat men komt bob eten
'groot internationaal crediet.
Een groot lichtpunt ziet spr. ook hier
in, .djati verschillende uitvindingten op f
veel gropter schaal zullen toiegepast wor
den dan in normalen tijd.
Concludeerende zjegt hij!, dat het onver
antwoordelijk is, in dezen tijd' te do(pn ge-
gelooven, dat deze crisis spojedig voorbij
zal zijn. In de naaste toekomst zijn echtfer
factoren van verheterinjg waad te nemen .j
Op het ©ogenblik' zijn wij het diepst in diej
put, maar langzamerhand gajan wij weer
punten va» houvast ontdekken om ons
aan op te trekken. Daarvloor is1 he|t
in de eerste plaats noodzakelijk, .allte)
moedeloosheid te bannten. In het maat
schappelijk leven is het mat,erieele wel
grondslag1, maar Goddank beheerscht de
geest nog die imateri(e. Aan allen, die in de
pcactijfe op het economisch leven eenigen
invloed kunjnen uitoefenen, roept spr.
het gevleugelde woord van een der groot
ste Nederlanders uit on'zfen bloeitijd toe:
ende desespfereert niet!
WEER EEN KLEINE PARTIJ WEG.
De „Avondpost" meldt, dat het Kamer
lid Wijk, voorzitter van de Onjdfertoffï-
cie.rsvereeniging „Onsl Belang", blij1 d©! ver
kiezingen voor de Tweed© Kamer in
1922 geen candidatuur meer zal aan
vaarden.
-de invoerrechten in ons 'snd op V nut.
te brenS©"
<7
Er wordt alleen gesproken van een
meerdere staat sinkomste v,an 15 millh
oen ,die door d©ze verlaoioging aan in
directe belasting uit den zak van1 de Ne
derlanders wordt gehaald. Er wordt bij
vergieten, dat gesteld "bijvoorbeeld1, dat
er evenveel in Nederland wordt gepror
duceerd als er wordt ingevoerd er
dan ook no(g 15 millioen uit diezelfde!
zakken wordt gehaald ten bate der bin
nen] andsche fabrikanten en producenten.
En als er in pms land meer wordt gepro
duceerd dan van dezelfde sdort artikels
wordt ingevoerd, dan is dat tweede b©-
drag] nog veel liooger dan 15 millioen.
Een dunr soort belasting!
Om. aan 't Rijk een m©e(rlder inkof
men te igjeven Van 15 millioen, moet de)
Roman naar hef Engplsdi
vttB BOOTH TARKJNGTQNf
34).
„Ik heb hem slechts, vludhjtig, niet
meer itlJan een oogwenk gezien en zou
hem niet kennen als ik hem zag," be
weerde mr. Vertrees, „maar jouw in
druk van hem1 is Hij brak den zin
plotseling af en sprong zenuwachtig
overeind. „Ik kan mlij haar niet voorstel
len o neen!" zei liij hijgend en begon
in de kamer op en neer te looipen.
„Een half onnlotojzele, een lijider aan
vallende ziekte."
Neen! Neen!" riep zij, „hij kan wel
niets m'ankeeren. Wij
„O, het is vreeselijk. Ik kan niet
Hij wierp zich weer .achterover in zijn
Zijn stoel, drukte zijn handen voor zijn
gezicht en liet ze toen slap langs zijn
zijden neervallen.
Mrs. Vertrees zat te heven. „Je moet
je niet zoo overstuur maken," zei ze
voor een enkele maal bijna geneigd tot
een geregelde manier van spreken.
„Wat. Mary ook moge denken of doen,
liet zal nopit ter wille van haar zelf
zijn; zij zal het om. ons doen. Maar
als wij het 'heoordeelen zullen] wij' het
niet doen met het oog ppi ons zelf. Wij'
denken niet aan ons zelf."
redresseerjen. Zoo. ja, dan zijn er licht
punten. Zoo neen, dian gaat hefel Europa!
geleidelijk naar den kelder.
De grople moeilijkheden liggen echter
nief. binnen onze grenzien, maar daar
buiten, in de internationale tofestanden.l
De vredesvoorwaarden van Versailles
worden döior Duitschland niet nageleefd).
Plaatst men zich op een zuiver econo
misch standpunt, dan zijn de door de geal
lieerden aan Duitschland gestelde eisehenr
absura; maar men rnoet deze zaakl nijet
eenzijdig bekijken, en daaraan heeft de
Nederlandsche pers zich dJen laatsten]
tijd niet weinig schuldig gemaakt. In
den oorlog hebben de Duitschérs in
Noord-Frankrijk stelselmatig uitgebreide
.streken verwoest m(et het kenhenlijke;
doel, Frankrijk na den Oorlog voorgoed
terujg te brengen itot een land' van den
„O God neen!" kreunde hij'. „Niet
aan ons zelf. Wij! kunnen wel naar het
armhuis gaan, maar "Mary kan geen ste-
nografiste worden!"
Zuchtend verviel mrs. Ver trees weer in
liaar ouden, omslachtigen trant. „Na
tuurlijk", mompelde zijl „Het lijkt wel
voorbarig' op. zulke dingen te specu
leren, maar ik had zoo'n eigenaardig ge
voel, dat zij veel belang scheen te
stellen in die zij had bïjha .gezegd
„in dien persoon", maar zij bedwong
zichzelf, „in dien jongen man. Het is
ook heel natuurlijk; zij is altijd zooi
sterk en gezond en hij is' hij schijnt
te zijn, dat wil zeggen iemand, die
het medelijden opwekt."
Ja!" stemde hij hitter toe. „Ja juisjt!
Het medelijden!"
„Misschien," stamelde zij, „misschien
zou je geruster zijn als ik ereens m©t
iemand over kon praten?"
„Met wien?"
,Ik h]ad gedacht niet al te bruusk
te werk te gaan maar te wachten tot zijn
naam werd genoemd, hls ik bij toeval
eens iemand mocht slpreken die d© fa
milie kende en dan zou ik mogelijk
een gelegenheid vinden t© zeggen, dat
het mij zooi speet te hoorien dat hij zoo-
ziek is geweest en iets derg;elijks mis
schien
.,Je kent niemand die de familie kent".
„Ja wel. Dat wil zeggen in zeker
opzicht een van de familie. Die mr. Rfens-
coe Sheridan is met een ik bedoel,
zij heeft wel eten vrij aardig gezichtje
dial vrouwtje vind ik, maar is toch nog
DISTRIBUTIE VAN SCHOESEL
f EN LEER.
In de slotvergadering van de Com
missie alhier voor distributie van re
paratieleder, schoeisel enz. werd door
den secretaris' den li/eer S. Mendlel s,
een algemeen overzicht gegeven van de
werkzaamheden van die commissie. Daar
uit bleek o.a. dat de uitgaven hjebben
bedragen f 38410.36V2, de inkomsten
f32.049.71, zoodat de gemeente f 6360.655
moest bijpassen. De tjoifcale administratie
kosten beliepen f 6771.04i/2, zioodat d|e
commissie op den verkoop van de dis-
tributiearttikelen nog f 410.39 wist over
te houden. De cloimmissie heeft zich be
last met den verkoop van schoen|en,;
katoen, slokken, rijkiskleerjén en stukgoe
deren, militaire schoenen en sajet, terJ,
wijl zij vopr het plaatselijk s|teuncomité
5 molton dekens verkocht en zich ook be
lastte mejt uitreiking v,an bons voo.r re
paratie- en zopieder, en van toeslagbons!
op kllompen èn schoenen.
Aan het einde v,an zijn overzicht bFengt
de .secretaris inzonderheid aan ben voor
zitter den heer J. Ondierdijk, hulde voor
zijn werkzaamheid in het belang via»
hel werk der commissie.
De voorzitter, de hejzr Onderdijk, wees
er op dat de werkzaamhedlen van het co
mité blijkt uit de duidelijke uiteenzetting
van den secretaris, wien hij dank' bracht
voor de woorden van waardeering, ter
wijl hij wederkeerig wijst op die gnoote
werkz aamheid van den ne|er Men dels.
Spr wees op de aangtenamte samenwer
king zonder verdeeldheid. Met genoegen
zial spr. aan de dagten Van samenwerking
al waren het ook' sombere, terugdenken.
ordinair. Ik' geloof, dat er haal" veel
aan gelegen is, ik bedo|el> zij zou natuur
lijk heel graag) willen wat mejer intiem
met Miary te worden. Zij staat altijd van
uit haar raam naar dezen kant te kij
ken; van middag, toen Mary uitging zag
ik haar ook weer hierheen kijken, of-
scho'on ik niet geloof, dat Mary haar heeft
opgemerkt. Zij zlou het, dat weet ik zeker,
niet ongepast vinden om vrijuit over al
les te spreken. Zij bracht hier onlangs
een bezoek en Mary schijnt haar wel te
mogen lijden zij zei dien gvond bat hiel
bezoek haar goed had gedaan. Denk je
dal het verstandig zou wezen?"
„Verstandig? Ik weet het niet. Ik be
schouw de geheele zaak als onmogelijk".
„Ja, dat vind ik oiok" antwoordde zij
dadelijk. „Het is werkelijk niet iets dat
we ernstig in overweging mofeten nemen
natuurlijk. En toch
„Ik zou zeggen van niet! Maar moge
lijk -"
Aldus schermutselden zij achteruit en
vooruit, doch vóór dat zij de Lichten uit
draaiden en naar bovfen gingen, was bet
tusschen hen afgesproKen, dat mrs. Vjer-
trees de berste de beslte geléaiénhéid
zou te haat nemen om van Sibyl Sheridan
bepaalde inlichtingen te verkrijgen omJ
trent Bibbs' geestelijken en lichamelijken
toestand. En als hij onderhevig was aan
vlagen van krankzinnigheid, dan wilde
het ongelukkige paar verhindieren, dat
hun dochter zich opofferde, zooals zij
meenden, dat haar voornemen was. Kort
om, indien er zich dien nacht boosaar
dige geesten in biet oude huis bevionden,
Do commissie heeft oivjer het algemeen
gewerkt voor die minder gegoeden, slechts
eenmaal' gelijk anderfe distributieinstel-i
lingen voor het alg|em©en, namelijk bij het
uitreiken van bonnen vioor réparati|eLe-
der. Spr. acht het gelukkig balt het wferk
thans niet meer noiodig is.
De burgemeestjer, die de vergadering
bijwojonde, zeide, dat men bij overlijden
droef is' gestemd, maar bij het overlijden
van deze commissie is er reden tot blijd
schap, al heeft zij, waar nbodig zeer nut
tig werk vervuld, en vooral omdat ver
kregen werd, dat de prijzen gfedfrukt wer
den en doordat met wijsheid en voorzich
tigheid werd gewerkt. Doior dit lantstje
werd de bevolking tevrfeden gesteldj. Er
kan aan de commissie niet genjojegi liof
daarvoor worden gebracht.
De heer LittdoLj wil ook nog eens dank
brengen voor de aangenamfe samenwer
king en vofor de grondigs wijze waarop d(e
voorzitter en secretaris alles voorbereid
den, wat ini andere. veRe©ni,ging|en eb
commissies dikwijls veel te wenschen
overlaat.
De heer Mendlels bracht dank aan
de verschillende sprekers voter de waar-
deerende wofordfèa aan zijn ad,res geuit
en nam wegens' zijn vertrfek afscheid
van de leden van de commissie.
KERKNIEUWS.
Het Utrechtsdie Predikbteurtenblad
bevat 70 namen van leden der Nedterd.
Herv. Gemeente t© Utrecht, die ten be
hoeve van den overgang naar de Waal-
sche Gemeente aldaar attesjtati© of bewijs
van lidmaatschap hebben aangevraagd.
Geref. Kerk,
Tweetal t© Meliskerke: P. van Dijk. tef
Heinkenszabd ©n A. Scheel© t© Kap©lle—
Biezelinlge.
Beroepen te Oostbung J. Duiven, oancL
te Riottum) (bijl Heerenveen).
Processie per autom'Oibliel.
De invloed van den tijd:
iWe lezen in de Avondster (B. o. Z.)
Idat Zpndag de ©erste proeesjsie naar Dorfet
plaats had per automobiel. Het bestuur
van de processie van den H. Marcoen
meend© dit alzioo te moeten organisiep-
ren,, in het belang der bedevaartgangers'.
In vier groote automobielen, waarin ban
ken waren geplaatst, werd de tocht gej-
maakt.
Een pro test.
Bij de Roomschen te Bergen op1 Zoom
bestaat sinds eenigen tijd het voornemen
om op' een óf ander plein e©n beeld op
te richten voor het Heilige Hart. Nu
schijnt men daarvoor gekozen te hebben
het pleintje voob de St. Jozefkerk en aan
het stadsbestuur te hebben verzocht dit
aan den openharen dienst te onttrekken.
De bekendmaking van B. en W. waarin
dit aan de ingezetenen in het officieel ge
deelte der plaatselijk© bladten wordt me
degedeeld, is gedateerd op 26 April, maar
werd eerst 3 Mei in gteno©md© bladen
opgenomen; terwijl vóór 6 Mei reeds
schriftelijk bezwaren tegen dit voorn©-'
men hij het Dagelijksch Bestuur moeste»
worden ingediend'.
Daarom heeft de kerkeraad' der Herv.
Gemeente dan ook onmiddtellijk een
schrijven bij B. en !W. ingediend, waarin
hij zijn verbazing uitspreekt over een
dergelijke manier van handelen, tenge
volge waarvan de gelegenheid om be
zwaren in te dienen 5 Mei was nog
wel Hemelvaartsdag! zoo goed als' bui
tengesloten is. Hij protesteert verder te
gen het plaatsen van een zoodanig oeeld
dat een zuiver Roomsch karakter draagf,
op e en plaats, 'waar het andersidenk©hden:
aanstoot geven kan.
die de treurige comjedie afluisterden
dan moeten zij opnieuw gestorv;en zijn,
vlan lachen
Mrs. Vertrees kr©eg reeds den volgen
den dag de gewenschte geledtenheid. De
schemering was ingevallen en de werklui
waren gekomen om de piano te halen.
Juist toen zij de vleugel de stoep afdroe-
jgen en mrs. Vertre,es, die achter hen in
de open Voordeur stond, zich wild© ver
wijderen hoorden zij een luiden uitroep
en mrs. Rosaoe Sheridan versch|een
blootshoofds van uit de schaduw in heit
licht der voordeur.
„Goede hemel!" riep zij. ,Ik kreeg
zoo'n! séhrik".
„U is mrs. Sheridan, niet waar?" Mrs.
Verlrees was perplex door dit familiaar
optreden,, maar zij dacht dait liet mis
schien door de Voorzienigheid zoo be
schikt wass, „Wilt u niet binnenkomen?"
„Neen! O neen;, dank u!" zjei Sibyl
hiiigend, terwijl zij. haar hand tegen haaf
zij drukte. „U weet niet, w/elk een schrik
u miij heeft aangejaagd. En het was ni©ts
anders dan uw piano!" Zij' lachte schril.
Weel u, u heeft er geen idee van hoe
dat plotseling sterfgeval van onlangs
hij ons, mïj van streek heeft gebracht,
zo©dat ik het nog' "telkens bijna op
m'ijn zenuwen krijg! En nu zoo juist
lieejc ik uit het raam', een minuut of zoo
geleden en zag uw voordeur wijd op©n
slaan en zwarte mannen-gestalten legen'
het licht, die Iets zwaars' droegen e»
ik hén bijna flauw gevallen. Weet u
het was juist op' dezelfde wijze als
ik ze nog maar een paar dagen geleden
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Een onzer lezers schrijft ©as:
Kortgeleden vertielde ons iemand mei
een verblijd gezicht, dat hij erin geslaagd
was een volkfoimen ongeschonden, van al
le kaarten en platen! voorzien, ©n in den
loorspronkelijken hamld [gebonden exem
plaar van Smallèlgange's Kronijk van Zee
land te knopen voor den prijls van f 40.
Een ander had den' gelukkigen koope*
reeds f 100 geboden, maar onze verheug
de kennis wensehte van zijn verworven!
bezit geen afstand te doen, pok niet al
hood men hem, wat, naar hij) zeide,,
niet onmogelijk zou zijn, f 150. Den
volgenden dag vertelde onze vrienctv min
der verblijd, dat die kpop niet was door-j
gegaan: de 'eigenaar van het begejerdej
hoek had over het hoek met méér recb'J
beschikt, dan waarop hij' aanspraak mjar
ken kon. Er zat een kwestie van oaver-
deeldten hoedel tusschen ,©n de meder
deelhebbers waren het met den verkoop
niet eens.
Dit verhaal schopt ons te binnen toen
wij, eenige dagen geleden, het exemplaar
van Smallegange's Krjonyk uit de Provin
ciale Bibliotheek in handen namen omi
iets uit Zeeland's oiude geschiedenis op
te slaan. Wij vonden' daarin ©en, hier en
daar wat verkleurd, met eenigszm» bruin'
geworden inkt beschreven licht blauw!
papiertje, hetwelk een k witanti© bleek te
zijn voor de Kronyk, waarschijnlijk voos
het exemplaar, thans in hpt bezit der Bi
bliotheek.
De kwitantie, di© geheel geschreven is,
luidt aldus:
Ontvangen van den Heer J. B. Blinr
«denbuch de Som' van Zes Gulden roori
de Kronyk van Zeeland van Smallegiange.
Middelbura!, den 5 December 1859.
(get) E. :VAN ZON.
Bij' N. Samisjon verscheen:
de tekst van d© Lee rplioh t we
zooals die luidt van de onlangs door dö
Tweede Kamer daarin aangebracht© wij
zigingen;
de wet tot verruiming yan het plaat
selijk b elastingigeb ied, toegelicht
door mr. J. Wl. Beijen, commies' hij het
departement van Financiën.
s
P r o vZe e u wsche schppnhaids-
en archaeolhgische oom-
ij mi s' s i e.
In de joinjgste gebonden vergadering
dezer commissie werd o: a. miededeeling
gedaan van de voorgenomen afbraak van
de s'chuur van Lammerenhurg onder K!ou-
dekerke wegens bouwvalligheid. Uit een
historisch loiogpunt is deze schuur, da
teerend uit heft mididf&n djer 17e eeuw
van belanjg omdat hij deel hefeft uitge
maakt van het gtebouwenctoimplsx van hef
huis l ammerenhurg, reeds lang afgebro
ken, dat aan de bekendfe Vlissingsclie fa
milie Lampsens heeft behoord' Daar te
gen dezen 'afbraak' niets te doen was!
zijn eenige fotjo's en tee keningen van he|ï
gebouw vervaardigd. Oiolk werd medege
deeld, dat wojgens dte enorme koisfen'
moest wlorden afgezien van wederopbouw
van het omgereden litek van het voor
malig „Huis Om", waarover met Heha-
lennia was' onderhandeld.
Vastgesteld werden een gfrhojt aantal'
adviezen aan het gemleentehesfuur va»
Goes inzake bouwvergunning, terwijl bter
sloten werd een adrjes te richten tot hef
gemeentebestuur van Hulst inzakte maat
regelen tot behoud van dje Gentsche phorf
aldaar.
LANDBOUW.
Het Centraal Bureau ep aflj»-
bestedingen.
(Ingezonden).
Geachte redactie.
Reeds een paar maal stuittfe ik! hij hef
lezen eenter uitslag va» aanbestedingen;
op de mededeleling ,alsiol het Centraal
mijn armen schoonbroeder het hui» Mea-
naast zag' 'binnendragen. En ik meende,
dat ik uw dochter met Bibbs Sheridan,
omstreeks, drie uur in een auto heb
zien wegrijden en zij zijn heg
niet terug is 't wel?"
„Neen, gtoede hem©!
„En het eenige wat mij dolor höl
hoofd ging was, dat er iets mei hem
moest gebeurd zijn en ik vloog dadelijk*
hierheen en het was slecht» iw
vleugel!" Zij' barstte weer in techenf
uit. „U zendt die zeker ergens hfiten opi)
gerepareerd te worden niet waar?"
„Die die wordt naar de stad ge
bracht," zei mrs. Vertrees1. „Wil si niet
binnen komen en mij een bözofitkje.
'brengen? Het speet m© laatst Zoto, dat
ik was ach Zij hield' zeer in
consequent op' en herhaalde tóen haar
invitatie. „Wil u niet binnenkomen? Ik
zou werkelijk
„Dank u, ik moet gauw weer naar
huis. Mijn man komt gewoonlijk otm de
zen tijd thuis en ik zorgl.er dan altijd
voor, dat ik er hen."
„Dat is heel lief," Mrs'. Vertretes daaid©
de stoep af en liep met Sibyl naar
de straat. „Het is bepaald zachf voor
zoo laat in November, vindt u niet?
Bijna als een avond in Mei.
Ik vrees dat misis VertreeS Haar piano
zal' missen,' 'zei Sibyl, toen zij het
instrument in den groojten goedferenwa-
°en zag verdwijnen. „Mrs. Kittershy zjc
dat tif prachtig speelt."
CW.ordl vervolgd).