FEUILLETON. FA6RIEISR00K. TAK M TAM Wosflsüag 11 Mei 1921, no, 109. DUKE BELASTINGHEFFING. 2x2=4. Maar de gevolgen van 4 kunnen veel grooter zijn dan 2 X de gevolgen van 2. Wanneer van een of ander artikel een invoerrecht wordt geheven van 5 pCt. dan wordt !de concurrentieprijs van den buitenlandschen importeur voor dat arti kel daarmee verhoogd, en dus voor ieder© I 100 gebracht op f 105. Dat heeft dit re sultaat, dat de binnenland] sfche fabrikant voor f 5 verademing heeft vóór hij' zijn buitenlandschen concurrent tegenover* zich krijgt. En omdat die binnenlandschef fabrikant een mensch is, verkoopt hij zijn artikel niet tegen f 100, miaar zoo dicht mogelijk onder den concurrentie prijs, zóó, dat de buitenlander nog! juisjt weg blijft, bijv. tegen f 104. Die f 4 wor den niet door het buiftenland' b|etaald;. maar door den binnenlandschen verbrui- kei*. Ze komen ook niet in de schatkist terecht maar in de k! as van den binnen landschen fabrikant. .Wellicht dat in den winkel-verkoop de onderlinge concur rentie nog eenig prijsverschil mogelijk maakt, maar veel is dat gewoonlijk niet want alle winkeliers moeten uitgaan van den (groothandel prijs, en daarbij is in een land een overeenkomst over de prijs politiek een zeer vaak voorkomend feit. En als zoo'n. afspraak lukt, hebben zij! van een invoerrecht een douceurtje, dat ze in hun zak steken en dat de consu ment betaalt. Alleen de f 5 die de buite-nlandschei importeur heeft te betalen voor d© wa ren die hij toch hier weet af t© zattenf, tengevolge van goede kwaliteit, betere werkmethode, valuta, enz., <lie f 5 gaan de Nederlandsche schatkist in, maar wor den ook betaald dopi* den Neder- landschen verbruiker, want die buiten- landsche handelaar is' niet zo,oi dwaas die f 5 te schenken. Hij kan misisChien zijn productie-prijs verlagen door werkmetho den, arbeidsduur, valuta enz. Maar in zijn verkoopprijs mfoet hij1 altijd de f 5 op nemen. Zonder dat invoerrecht z;ou hij altijd 5 pCt. lagfer kunnen gaan. Die dloiodtecnvoudige waarheid in- voerrecht verhoogt den prijs van het ar tikel in 't algemeen, ook uit het eigefu land, en de verbruiker betaalt die veji- fajoioging zoowel voor 't buitenlands ch als voor het binnenlandsch product die waarheid wordt genegeerd in de toe(- de bevolking minstens een 30 millioen méér uitgeven dan ze nu doet, vermoe delijk zelfs veel meer. Maar, zal men zeggen, we hebben; nu al 5 pCt. invoerrecht. Een verhooging bot 7pCt zal niet veel verschil maken. Met uw verliofdat verschil is 15 milf- lioen alleen reeds voor de schatkist, vol gens de raming van' den Minister zelf. En voor de Nederlandsche bevolking beteekent bet 15 millioen meer plus mini stens evenveel meer voor de NederlaUdt- sehe artikelen. Heel merkwaardig wtordt door den Mi nister, buiten zijn bedoeling, bevestigd wat wij hier betoogen. In zijn M. v. T. noemt bij in zijta ijVer om zijn voorstel van alle protectionisti sche smetten vrij te pleiten, hef ,zeer aannemelijk" dat de verhooging1 der waar- derechten „een verdere prijsverlaging hier te lande van binnen-en buiten- Landsche producten zal tegenhour den." Maar Excellentie: we hoopten juist al lemaal op verdere prijsverlaging I En nu wilt u die tegenhouden? Ter wille van wie? Toch niet van d© bevolking in haar geheel? En als 't is' ter wille van de bini- nenlandsche producenten, is dan djge ion-; gelukkig aan uw pen ontglipt© uitspraak niet een bewijs dat in weerwil van uw ijver oim1 uals niet-protèctionistischl voor te doen, er toch nog beschermenr de neigingen in uw gedachten drongen Maar vpnr 't opgenblik zullen we daar niet oip doorjglaan. Het voorstel' wordt ons aangeboden als zuiver fiscaal. En we hebben het hierboven ook zuiver als zlopidanig bekeken. Maar dan blijft onze conclusie gelijk: dat het een buitengèw|oon dure belasp tingheffing! is, om van de bevolking minstens 30 millioeh uit den zak te ha len, ten einde 15 millipen in de schatkist te brengen. i iï n en I a n d, Mr. TREUB OVER DE TOEKOMST VAN DEN HANDEL. In een vergadering tfe Amsterdam van! de Nederlandsche Viereeniging' van Han delsagenten hejeft prof. mr. M. W, F.( Treub Maandagavond het woord glevoerdj over de verwachtingen btetreffende den] handel in de naaste toeklojmsjt. Hij wees er daarin op d,at wij niet le\eö >in een tijd van overproductie j wel van onderdonsumptie. De invoer en de uitvoer zijn n|u iji van vóór den por-1 log. De prloductie is' met 50 pdt. vermin derd De koopkracht is' echter nojg mleeri verminderd. Heele volken zijn niet meer in staat, als vragers op demarkt op te treden ,zo,oidjat er veteleer een overschot in de productie is. Als er vjoor die onder- consumptie geen remedie ware, was de toestand even hfopeloos, als wanneer wij stonden vjojor overproductie, maar helt lichting) van het voorstel der regeering! hangt er maar van af, of de kjopp- om de nu vrij algemeen op 5 pCt. gestel-1 kracht van ue centrale landen zich zal rang van Spanje. Daarvan: zijn de vredes voorwaarden aan Duitschland opgelegd, de terugslag). Economisch gesproken wa ren de verwoestingen in Frankrijk rede- lotos. Welnu, wat redeloos is in d© vrje- desvcldrw|aardent is de reactie daarop. Frankrijk vreest dé Duitsche kracht! en daarom de Duitsche industrie. Dit moge, in het algemeen een ecpoor mische redeloosheid zijn, wij moeten ons ook afvragen, of het dit isl in do menta liteit der Franschen. He(t is t^ hopen^ dat Duitschland de eischen van dfe gjeal- lieerden zal aannemen. Dan weet D uitsch- land ten jminste eindelijk waaraan h<e(JJ toe is. Eindelek is nu binnen afzien-' baren tijd een (reg|eling te verwachten. Komt er tenslotte eenige vastheid, dam bestaat er uitzicht, dat men komt bob eten 'groot internationaal crediet. Een groot lichtpunt ziet spr. ook hier in, .djati verschillende uitvindingten op f veel gropter schaal zullen toiegepast wor den dan in normalen tijd. Concludeerende zjegt hij!, dat het onver antwoordelijk is, in dezen tijd' te do(pn ge- gelooven, dat deze crisis spojedig voorbij zal zijn. In de naaste toekomst zijn echtfer factoren van verheterinjg waad te nemen .j Op het ©ogenblik' zijn wij het diepst in diej put, maar langzamerhand gajan wij weer punten va» houvast ontdekken om ons aan op te trekken. Daarvloor is1 he|t in de eerste plaats noodzakelijk, .allte) moedeloosheid te bannten. In het maat schappelijk leven is het mat,erieele wel grondslag1, maar Goddank beheerscht de geest nog die imateri(e. Aan allen, die in de pcactijfe op het economisch leven eenigen invloed kunjnen uitoefenen, roept spr. het gevleugelde woord van een der groot ste Nederlanders uit on'zfen bloeitijd toe: ende desespfereert niet! WEER EEN KLEINE PARTIJ WEG. De „Avondpost" meldt, dat het Kamer lid Wijk, voorzitter van de Onjdfertoffï- cie.rsvereeniging „Onsl Belang", blij1 d©! ver kiezingen voor de Tweed© Kamer in 1922 geen candidatuur meer zal aan vaarden. -de invoerrechten in ons 'snd op V nut. te brenS©" <7 Er wordt alleen gesproken van een meerdere staat sinkomste v,an 15 millh oen ,die door d©ze verlaoioging aan in directe belasting uit den zak van1 de Ne derlanders wordt gehaald. Er wordt bij vergieten, dat gesteld "bijvoorbeeld1, dat er evenveel in Nederland wordt gepror duceerd als er wordt ingevoerd er dan ook no(g 15 millioen uit diezelfde! zakken wordt gehaald ten bate der bin nen] andsche fabrikanten en producenten. En als er in pms land meer wordt gepro duceerd dan van dezelfde sdort artikels wordt ingevoerd, dan is dat tweede b©- drag] nog veel liooger dan 15 millioen. Een dunr soort belasting! Om. aan 't Rijk een m©e(rlder inkof men te igjeven Van 15 millioen, moet de) Roman naar hef Engplsdi vttB BOOTH TARKJNGTQNf 34). „Ik heb hem slechts, vludhjtig, niet meer itlJan een oogwenk gezien en zou hem niet kennen als ik hem zag," be weerde mr. Vertrees, „maar jouw in druk van hem1 is Hij brak den zin plotseling af en sprong zenuwachtig overeind. „Ik kan mlij haar niet voorstel len o neen!" zei liij hijgend en begon in de kamer op en neer te looipen. „Een half onnlotojzele, een lijider aan vallende ziekte." Neen! Neen!" riep zij, „hij kan wel niets m'ankeeren. Wij „O, het is vreeselijk. Ik kan niet Hij wierp zich weer .achterover in zijn Zijn stoel, drukte zijn handen voor zijn gezicht en liet ze toen slap langs zijn zijden neervallen. Mrs. Vertrees zat te heven. „Je moet je niet zoo overstuur maken," zei ze voor een enkele maal bijna geneigd tot een geregelde manier van spreken. „Wat. Mary ook moge denken of doen, liet zal nopit ter wille van haar zelf zijn; zij zal het om. ons doen. Maar als wij het 'heoordeelen zullen] wij' het niet doen met het oog ppi ons zelf. Wij' denken niet aan ons zelf." redresseerjen. Zoo. ja, dan zijn er licht punten. Zoo neen, dian gaat hefel Europa! geleidelijk naar den kelder. De grople moeilijkheden liggen echter nief. binnen onze grenzien, maar daar buiten, in de internationale tofestanden.l De vredesvoorwaarden van Versailles worden döior Duitschland niet nageleefd). Plaatst men zich op een zuiver econo misch standpunt, dan zijn de door de geal lieerden aan Duitschland gestelde eisehenr absura; maar men rnoet deze zaakl nijet eenzijdig bekijken, en daaraan heeft de Nederlandsche pers zich dJen laatsten] tijd niet weinig schuldig gemaakt. In den oorlog hebben de Duitschérs in Noord-Frankrijk stelselmatig uitgebreide .streken verwoest m(et het kenhenlijke; doel, Frankrijk na den Oorlog voorgoed terujg te brengen itot een land' van den „O God neen!" kreunde hij'. „Niet aan ons zelf. Wij! kunnen wel naar het armhuis gaan, maar "Mary kan geen ste- nografiste worden!" Zuchtend verviel mrs. Ver trees weer in liaar ouden, omslachtigen trant. „Na tuurlijk", mompelde zijl „Het lijkt wel voorbarig' op. zulke dingen te specu leren, maar ik had zoo'n eigenaardig ge voel, dat zij veel belang scheen te stellen in die zij had bïjha .gezegd „in dien persoon", maar zij bedwong zichzelf, „in dien jongen man. Het is ook heel natuurlijk; zij is altijd zooi sterk en gezond en hij is' hij schijnt te zijn, dat wil zeggen iemand, die het medelijden opwekt." Ja!" stemde hij hitter toe. „Ja juisjt! Het medelijden!" „Misschien," stamelde zij, „misschien zou je geruster zijn als ik ereens m©t iemand over kon praten?" „Met wien?" ,Ik h]ad gedacht niet al te bruusk te werk te gaan maar te wachten tot zijn naam werd genoemd, hls ik bij toeval eens iemand mocht slpreken die d© fa milie kende en dan zou ik mogelijk een gelegenheid vinden t© zeggen, dat het mij zooi speet te hoorien dat hij zoo- ziek is geweest en iets derg;elijks mis schien .,Je kent niemand die de familie kent". „Ja wel. Dat wil zeggen in zeker opzicht een van de familie. Die mr. Rfens- coe Sheridan is met een ik bedoel, zij heeft wel eten vrij aardig gezichtje dial vrouwtje vind ik, maar is toch nog DISTRIBUTIE VAN SCHOESEL f EN LEER. In de slotvergadering van de Com missie alhier voor distributie van re paratieleder, schoeisel enz. werd door den secretaris' den li/eer S. Mendlel s, een algemeen overzicht gegeven van de werkzaamheden van die commissie. Daar uit bleek o.a. dat de uitgaven hjebben bedragen f 38410.36V2, de inkomsten f32.049.71, zoodat de gemeente f 6360.655 moest bijpassen. De tjoifcale administratie kosten beliepen f 6771.04i/2, zioodat d|e commissie op den verkoop van de dis- tributiearttikelen nog f 410.39 wist over te houden. De cloimmissie heeft zich be last met den verkoop van schoen|en,; katoen, slokken, rijkiskleerjén en stukgoe deren, militaire schoenen en sajet, terJ, wijl zij vopr het plaatselijk s|teuncomité 5 molton dekens verkocht en zich ook be lastte mejt uitreiking v,an bons voo.r re paratie- en zopieder, en van toeslagbons! op kllompen èn schoenen. Aan het einde v,an zijn overzicht bFengt de .secretaris inzonderheid aan ben voor zitter den heer J. Ondierdijk, hulde voor zijn werkzaamheid in het belang via» hel werk der commissie. De voorzitter, de hejzr Onderdijk, wees er op dat de werkzaamhedlen van het co mité blijkt uit de duidelijke uiteenzetting van den secretaris, wien hij dank' bracht voor de woorden van waardeering, ter wijl hij wederkeerig wijst op die gnoote werkz aamheid van den ne|er Men dels. Spr wees op de aangtenamte samenwer king zonder verdeeldheid. Met genoegen zial spr. aan de dagten Van samenwerking al waren het ook' sombere, terugdenken. ordinair. Ik' geloof, dat er haal" veel aan gelegen is, ik bedo|el> zij zou natuur lijk heel graag) willen wat mejer intiem met Miary te worden. Zij staat altijd van uit haar raam naar dezen kant te kij ken; van middag, toen Mary uitging zag ik haar ook weer hierheen kijken, of- scho'on ik niet geloof, dat Mary haar heeft opgemerkt. Zij zlou het, dat weet ik zeker, niet ongepast vinden om vrijuit over al les te spreken. Zij bracht hier onlangs een bezoek en Mary schijnt haar wel te mogen lijden zij zei dien gvond bat hiel bezoek haar goed had gedaan. Denk je dal het verstandig zou wezen?" „Verstandig? Ik weet het niet. Ik be schouw de geheele zaak als onmogelijk". „Ja, dat vind ik oiok" antwoordde zij dadelijk. „Het is werkelijk niet iets dat we ernstig in overweging mofeten nemen natuurlijk. En toch „Ik zou zeggen van niet! Maar moge lijk -" Aldus schermutselden zij achteruit en vooruit, doch vóór dat zij de Lichten uit draaiden en naar bovfen gingen, was bet tusschen hen afgesproKen, dat mrs. Vjer- trees de berste de beslte geléaiénhéid zou te haat nemen om van Sibyl Sheridan bepaalde inlichtingen te verkrijgen omJ trent Bibbs' geestelijken en lichamelijken toestand. En als hij onderhevig was aan vlagen van krankzinnigheid, dan wilde het ongelukkige paar verhindieren, dat hun dochter zich opofferde, zooals zij meenden, dat haar voornemen was. Kort om, indien er zich dien nacht boosaar dige geesten in biet oude huis bevionden, Do commissie heeft oivjer het algemeen gewerkt voor die minder gegoeden, slechts eenmaal' gelijk anderfe distributieinstel-i lingen voor het alg|em©en, namelijk bij het uitreiken van bonnen vioor réparati|eLe- der. Spr. acht het gelukkig balt het wferk thans niet meer noiodig is. De burgemeestjer, die de vergadering bijwojonde, zeide, dat men bij overlijden droef is' gestemd, maar bij het overlijden van deze commissie is er reden tot blijd schap, al heeft zij, waar nbodig zeer nut tig werk vervuld, en vooral omdat ver kregen werd, dat de prijzen gfedfrukt wer den en doordat met wijsheid en voorzich tigheid werd gewerkt. Doior dit lantstje werd de bevolking tevrfeden gesteldj. Er kan aan de commissie niet genjojegi liof daarvoor worden gebracht. De heer LittdoLj wil ook nog eens dank brengen voor de aangenamfe samenwer king en vofor de grondigs wijze waarop d(e voorzitter en secretaris alles voorbereid den, wat ini andere. veRe©ni,ging|en eb commissies dikwijls veel te wenschen overlaat. De heer Mendlels bracht dank aan de verschillende sprekers voter de waar- deerende wofordfèa aan zijn ad,res geuit en nam wegens' zijn vertrfek afscheid van de leden van de commissie. KERKNIEUWS. Het Utrechtsdie Predikbteurtenblad bevat 70 namen van leden der Nedterd. Herv. Gemeente t© Utrecht, die ten be hoeve van den overgang naar de Waal- sche Gemeente aldaar attesjtati© of bewijs van lidmaatschap hebben aangevraagd. Geref. Kerk, Tweetal t© Meliskerke: P. van Dijk. tef Heinkenszabd ©n A. Scheel© t© Kap©lle— Biezelinlge. Beroepen te Oostbung J. Duiven, oancL te Riottum) (bijl Heerenveen). Processie per autom'Oibliel. De invloed van den tijd: iWe lezen in de Avondster (B. o. Z.) Idat Zpndag de ©erste proeesjsie naar Dorfet plaats had per automobiel. Het bestuur van de processie van den H. Marcoen meend© dit alzioo te moeten organisiep- ren,, in het belang der bedevaartgangers'. In vier groote automobielen, waarin ban ken waren geplaatst, werd de tocht gej- maakt. Een pro test. Bij de Roomschen te Bergen op1 Zoom bestaat sinds eenigen tijd het voornemen om op' een óf ander plein e©n beeld op te richten voor het Heilige Hart. Nu schijnt men daarvoor gekozen te hebben het pleintje voob de St. Jozefkerk en aan het stadsbestuur te hebben verzocht dit aan den openharen dienst te onttrekken. De bekendmaking van B. en W. waarin dit aan de ingezetenen in het officieel ge deelte der plaatselijk© bladten wordt me degedeeld, is gedateerd op 26 April, maar werd eerst 3 Mei in gteno©md© bladen opgenomen; terwijl vóór 6 Mei reeds schriftelijk bezwaren tegen dit voorn©-' men hij het Dagelijksch Bestuur moeste» worden ingediend'. Daarom heeft de kerkeraad' der Herv. Gemeente dan ook onmiddtellijk een schrijven bij B. en !W. ingediend, waarin hij zijn verbazing uitspreekt over een dergelijke manier van handelen, tenge volge waarvan de gelegenheid om be zwaren in te dienen 5 Mei was nog wel Hemelvaartsdag! zoo goed als' bui tengesloten is. Hij protesteert verder te gen het plaatsen van een zoodanig oeeld dat een zuiver Roomsch karakter draagf, op e en plaats, 'waar het andersidenk©hden: aanstoot geven kan. die de treurige comjedie afluisterden dan moeten zij opnieuw gestorv;en zijn, vlan lachen Mrs. Vertrees kr©eg reeds den volgen den dag de gewenschte geledtenheid. De schemering was ingevallen en de werklui waren gekomen om de piano te halen. Juist toen zij de vleugel de stoep afdroe- jgen en mrs. Vertre,es, die achter hen in de open Voordeur stond, zich wild© ver wijderen hoorden zij een luiden uitroep en mrs. Rosaoe Sheridan versch|een blootshoofds van uit de schaduw in heit licht der voordeur. „Goede hemel!" riep zij. ,Ik kreeg zoo'n! séhrik". „U is mrs. Sheridan, niet waar?" Mrs. Verlrees was perplex door dit familiaar optreden,, maar zij dacht dait liet mis schien door de Voorzienigheid zoo be schikt wass, „Wilt u niet binnenkomen?" „Neen! O neen;, dank u!" zjei Sibyl hiiigend, terwijl zij. haar hand tegen haaf zij drukte. „U weet niet, w/elk een schrik u miij heeft aangejaagd. En het was ni©ts anders dan uw piano!" Zij' lachte schril. Weel u, u heeft er geen idee van hoe dat plotseling sterfgeval van onlangs hij ons, mïj van streek heeft gebracht, zo©dat ik het nog' "telkens bijna op m'ijn zenuwen krijg! En nu zoo juist lieejc ik uit het raam', een minuut of zoo geleden en zag uw voordeur wijd op©n slaan en zwarte mannen-gestalten legen' het licht, die Iets zwaars' droegen e» ik hén bijna flauw gevallen. Weet u het was juist op' dezelfde wijze als ik ze nog maar een paar dagen geleden KUNST EN WETENSCHAPPEN. Een onzer lezers schrijft ©as: Kortgeleden vertielde ons iemand mei een verblijd gezicht, dat hij erin geslaagd was een volkfoimen ongeschonden, van al le kaarten en platen! voorzien, ©n in den loorspronkelijken hamld [gebonden exem plaar van Smallèlgange's Kronijk van Zee land te knopen voor den prijls van f 40. Een ander had den' gelukkigen koope* reeds f 100 geboden, maar onze verheug de kennis wensehte van zijn verworven! bezit geen afstand te doen, pok niet al hood men hem, wat, naar hij) zeide,, niet onmogelijk zou zijn, f 150. Den volgenden dag vertelde onze vrienctv min der verblijd, dat die kpop niet was door-j gegaan: de 'eigenaar van het begejerdej hoek had over het hoek met méér recb'J beschikt, dan waarop hij' aanspraak mjar ken kon. Er zat een kwestie van oaver- deeldten hoedel tusschen ,©n de meder deelhebbers waren het met den verkoop niet eens. Dit verhaal schopt ons te binnen toen wij, eenige dagen geleden, het exemplaar van Smallegange's Krjonyk uit de Provin ciale Bibliotheek in handen namen omi iets uit Zeeland's oiude geschiedenis op te slaan. Wij vonden' daarin ©en, hier en daar wat verkleurd, met eenigszm» bruin' geworden inkt beschreven licht blauw! papiertje, hetwelk een k witanti© bleek te zijn voor de Kronyk, waarschijnlijk voos het exemplaar, thans in hpt bezit der Bi bliotheek. De kwitantie, di© geheel geschreven is, luidt aldus: Ontvangen van den Heer J. B. Blinr «denbuch de Som' van Zes Gulden roori de Kronyk van Zeeland van Smallegiange. Middelbura!, den 5 December 1859. (get) E. :VAN ZON. Bij' N. Samisjon verscheen: de tekst van d© Lee rplioh t we zooals die luidt van de onlangs door dö Tweede Kamer daarin aangebracht© wij zigingen; de wet tot verruiming yan het plaat selijk b elastingigeb ied, toegelicht door mr. J. Wl. Beijen, commies' hij het departement van Financiën. s P r o vZe e u wsche schppnhaids- en archaeolhgische oom- ij mi s' s i e. In de joinjgste gebonden vergadering dezer commissie werd o: a. miededeeling gedaan van de voorgenomen afbraak van de s'chuur van Lammerenhurg onder K!ou- dekerke wegens bouwvalligheid. Uit een historisch loiogpunt is deze schuur, da teerend uit heft mididf&n djer 17e eeuw van belanjg omdat hij deel hefeft uitge maakt van het gtebouwenctoimplsx van hef huis l ammerenhurg, reeds lang afgebro ken, dat aan de bekendfe Vlissingsclie fa milie Lampsens heeft behoord' Daar te gen dezen 'afbraak' niets te doen was! zijn eenige fotjo's en tee keningen van he|ï gebouw vervaardigd. Oiolk werd medege deeld, dat wojgens dte enorme koisfen' moest wlorden afgezien van wederopbouw van het omgereden litek van het voor malig „Huis Om", waarover met Heha- lennia was' onderhandeld. Vastgesteld werden een gfrhojt aantal' adviezen aan het gemleentehesfuur va» Goes inzake bouwvergunning, terwijl bter sloten werd een adrjes te richten tot hef gemeentebestuur van Hulst inzakte maat regelen tot behoud van dje Gentsche phorf aldaar. LANDBOUW. Het Centraal Bureau ep aflj»- bestedingen. (Ingezonden). Geachte redactie. Reeds een paar maal stuittfe ik! hij hef lezen eenter uitslag va» aanbestedingen; op de mededeleling ,alsiol het Centraal mijn armen schoonbroeder het hui» Mea- naast zag' 'binnendragen. En ik meende, dat ik uw dochter met Bibbs Sheridan, omstreeks, drie uur in een auto heb zien wegrijden en zij zijn heg niet terug is 't wel?" „Neen, gtoede hem©! „En het eenige wat mij dolor höl hoofd ging was, dat er iets mei hem moest gebeurd zijn en ik vloog dadelijk* hierheen en het was slecht» iw vleugel!" Zij' barstte weer in techenf uit. „U zendt die zeker ergens hfiten opi) gerepareerd te worden niet waar?" „Die die wordt naar de stad ge bracht," zei mrs. Vertrees1. „Wil si niet binnen komen en mij een bözofitkje. 'brengen? Het speet m© laatst Zoto, dat ik was ach Zij hield' zeer in consequent op' en herhaalde tóen haar invitatie. „Wil u niet binnenkomen? Ik zou werkelijk „Dank u, ik moet gauw weer naar huis. Mijn man komt gewoonlijk otm de zen tijd thuis en ik zorgl.er dan altijd voor, dat ik er hen." „Dat is heel lief," Mrs'. Vertretes daaid© de stoep af en liep met Sibyl naar de straat. „Het is bepaald zachf voor zoo laat in November, vindt u niet? Bijna als een avond in Mei. Ik vrees dat misis VertreeS Haar piano zal' missen,' 'zei Sibyl, toen zij het instrument in den groojten goedferenwa- °en zag verdwijnen. „Mrs. Kittershy zjc dat tif prachtig speelt." CW.ordl vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1921 | | pagina 5