F EUILIETO».
FABRIRSBOOK.
IBIS.
UV08ESIL
Binnenland,
p e*
ster
eeseh
riEL
166.
ÖHU
■id
va» db
.RING op
a B»mid-
't «taihmis
itaria,
)NKBRS,
t!Cl.
5 regels
Ngjer^ i
>rdt plaat*
hoolgaand
letter J.
iddelburg.
sift B 121,
in op een
bevragen
kinderen,
sje
0.plus
igen aan
e kantoor
je
werken en
ten. Loon
Den Haag.
ei of later
itbode
in gezin
loon enz.
inrdoux.
raat 1 329.
5RIKS,
Telef. 455.
den prima
)or f 25.
rtwagem
ongea
Co.
m
Rotterdzz
lzataan.i
Goaderea
Jonboot
MINA".
•ril,
d. v. Roti
rm, 8.-—
I 8.~
8.—
Woensdag ee
rea.
port en Ée-v
k Erven G|
ORNj
TERHOUT
TENHRE
den Boeg,
VA.fi
Maandag 18 April 1921, no. 90.
BURGEMEESTER TELLEGEN f
Zaterdagmiddag is in zijn woning te
Amiste«tam overleden de burgemeester
j w c; Teilegen in den ouderdom van
bijna 62 jaar.
In begin Februari was hij met ziekte-
vertof naar het buitenland gegaan, en
het was hekend dat hij leed aan ëen ern
stige hartkwaal. Zijn reusachtige werk
zaamheid had die kwaal reeds "toen tot
een bedenkelijke hoogte gebracht. Toen
hjj de vorige week Vrijdag terugkeerde)
werd reeds gemeld, dat hij: zijd werk
zaamheden nog niet weder kon aanvaar-
De heer Teilegen, "die in, 1901 direc
teur van het bouw- en woningtoezicht te
Amsterdam was geworden, werd in 1915,
na het aftreden van jhr. Röell benoemd
tot burgemeester der hoofdstad. "Hij was
vrijzinnig-democraat,, en zijn benoeming
iwas in overeenstemming! met de demo
cratische samenstelling van den gemeen
teraad. Hij heeft zich ook steeds een de
mocraat betoond. j
Hij heeft tijdens zijn bestuur ook de
moeilijkheden van die democratische
uitingen ondje^vjojnlden, te meer omdat
hij in de zes jaar van zijn bewind de dis
tributie-tijd meemaakte, en bovendien,
kwam hij te staan tegenover de opko
mende communistische beweging in Am
sterdam. Hjj heeft meer toet tact, dan toet
strengheid de orde in de Stad wetOn l©
fbewaren, en dit is' niet gering te Schatten^
dis men let op ivat andere glpote sleden)
Èn het 'buitenland beleefden.
De aanwijzing van zijn opvolger zal een
moeilijk werk zijn. Vermoedelijk zal de
regeering wel eerst het resultaat afwach
tten van de raadsverkiezing die toevallig
juist eerstdaags in het vergroote Am
sterdam zullen worden gjehouden.
DE OPRICHTING VAN DEN
VRIJHEIDSBOND.
In de geheel gevulde groote zaal van
het Concertgebouw te Amsterdam werd
Staterdag de oprichtingsvergadering ge
houden van den Vrijheidsbond.
Het orgel speelde bij den aanvang der
bijeenkomst een improvisatie over het
w,V»7ilt heden nu treden voor God den
•Heere", het Friesche Volkslied, het;
Zeeuw&ch-Vlaamische Volkslied, het Zij
.Sullen 't niet hebben" en het Wilhelmus
fflieuwe toonzetting, dat door de aan
wezigen staande werd aangehoord.
De bijeenkomst wterd p.a. bijgewoointi
door de Tweede Kamerleden prof. mr
M. W. F. Treub, mr. H. Cf. Dresiselhuys,
jhr. R. R. L. de Muralt, inr. P. Rink, mr.
'A. G. A. ridder van Rappard, P. Otto, W'.
H. de Buisonjé, Henri ter UHall, P. J.
de Kanter en Abr. Staalman, alstaede
door het Eerste Kamerlid mr. H.
Smeenge.
Rede van mr. Rink.
De vergadering werd door den voor
zitter mr. Rink geopend met een rede,
waarin hij zei te spreken namens de
hoofdbesturen van: de Liberale Unie,
den Bond van Vrije Liberalen, den Eoo-
nomisclwnx Bond, de Neutrale Partij, de
Aliddcnstandspartijde Algemeene Staats
partij en de groep voor Maatschappe
lijke en Ethische Belangen.
Roman naar bet Sngelsdt
van BOOTH TARJUNGTON.
34).
fWat Mary Vertrees echter be-
fcrof ,zij was hier in een vreemde omlijs
ting zij was een krachtig levend we-
*en, uit een schnone wereld en een kerk
hof is niet de plaats voor bekoorlijkheid.
.Zij keek verschrikt en verlegen doch
niet verschrikter en verlegener dan
ïbbs. In „Edith's" gedicht had hij zijn
voornemen verklaard zijn liart „tusschen
e sterren te verbergen" en in zijn
jongensjaren had h|Sj' eens met veel suc-
Z1jn lichaam in een kolenhoop ver-
Was n*et de kameraad ge-
»n TD anflere jongens en meisjes
ren ennissen van den laatste tijd wa-
cde I!!!! !?1 paar mede-invaliden en
Bibbs h«d s T Van hel Sanatorium.
Eu5«£? ïf1 Zijn leven in zelf
toeschouwer WaS slechu een bedetesd
tc«schouwer m ae wereld. Maar toch
faad de verschrikte blik waarmede hij liet
een andere oorzaak dan
fc^n bedeesdheid en haar onverwacht ver
«Wiijnen. Want Mary Vertrees was in den
fteatelei" tijd een schitterende !ignur gjg-
E3S8
In die rede noemde hij de 'fusie
een eisch van gezond verstand, en ook
een eisch van politieke, tevens more^le
noodzakelijkheid. Het is niet eerst on
langs dat de gedachte opkwam, bij velen
van vrijzinnigen huize. Maar de tijden
waren nog niet rijlp.
Eerst toen de groote wereldoorlog en
zijn gevolgen óns voor geheel nieuw®
problemen kwamen stellen en aan de
reeds hangende problemen een ander,
immers een meer internationaal, karak
ter kwamen geven, werd de betrekkelijke
onbeduidendheid van de verschilpunten
welke tot dusver de kleine partijiep, lei-
linkerzijde verdeeld hadden gehouden,
door steeds meerderen ingezien. Hod
buitengewoon "klein die partijtjes inder
daad zijn, demonstreerde vervolgens de
Evenredige Vertegenwoordiging.
De verhoudingen bleken toen ongun
stiger voor onze richting dan velen zich
onder de onzekere aanduidingen, welk©
het meerderheidsstelsel oplevert, hadden
voorgesteld. Votor de z.g. burgerlijke lin
kerzijde in ons paxlemlent bleef maar
ruim één vijfde over. En deze geringe
minderheid splitst zich npg! in 3, '4
5 onderdeelep, in dwergpartijtjes en
dwerggroepjes van enkele leden; welke
partijtjes elkaar bij* de verkiezingen fel
bestreden en wier uitverkorenen in de
Kamer niet door die eenswillendheid
werden beheerscht en geleid, welke
alléén in staat is belangrijke positieve
resultaten ip het leven te roepen.
En tegelijkertijd voltrpk zich in' ons
land een politieke hervorming' van den
eersten rang, een hervorming welke be
stemd is belangrijken invloed lp oefenen1
op de richting) waarin wetgeving en be
stuur van ons land zich Voortaan zullen
bewegen, een hervorming, welke pp
zich zelve reeds een gewijzigd© con
stellatie der politieke partijen zou
rechtvaardigd hebben, ml. "de toetre
ding der vrouwen totj het kie
zerscorps.
Vrij algemeen wordt geoordeeld, dat
het algemeen belang het meest gediend'
zal worden, indien de vrouwen zich aan
sluiten bij, zich als het ware incorpo-
reeren in de politieke partijen, welke,
reeds bestaan en er niet toe overgaan
afzonderlijke partijen, uitsluitend uit
vrouwen bestaande, te vjormJen. Onder
de vrouwen nu, ook uit kringen, die
zich tot dusverre weinig met het open
baar leven bemoeiden, begint de over
tuiging steeds levendiger te worden, dat
het thans plicht is geworden dit wèl
te doen. Zij kunnen zich noch met de
denkbeelden van uiterst rechts, noch
met die van uiterst links, vereenigen
Zij gevoelen, dat zij! thuis behooren
in een partij op democratischen grond
slag, op geestelijk en stoffelijk gebied
denkbeelden huldigende van vrijheid,
strevende paar maatschappelijke verhou
dingen, welke de volledige ontplooiing
van alle krachten der menscbelijke per
soonlijkheid waarborgen. Maar Mj' ge
voelen niets voor de betrekkelijk kleine
verschillen, welke partijen fen partijtjes,
die tusschen de uitersten instaan, ver
deeld worden. I
Zóó heeft de intrede van de vrouwen ip
het kiezerskorps reeds dadelijk dit goe
de gevolg gehad, dat zij' ,ons opnieuw ge
noopt heeft ons ernstig af te vragten, wat
viopr ons. die noch tot de recjh terzijde,
noch tot de sociaal-democraten wenschjen
te behooren. hoofdzaak is en na te gaan
of niet een positief hoofdbeginsel ons al
len vereenigde, wat er ons toe bretngfen
mioest, voortaan te zamen op te treden
als verdedigers van dat beginsel en met
vereende Ja-achten te strijden voor de
handhaving van die denkbeelden en op
vattingen in wetgeving en bestuur, welke
met ionze gemeenschappelijke overtuiging
lolvereenstemtnen.
Dit hoofdbeginsel is, inderdaad
aanwezig: het is bfct vrijheMs-beginseb
Het is de liefde vlooi' de vrijheid, de vrijt-
heid op geestelijk, op maatschappelijk, op
politiek terrein, id ie ons alten samen
bindt.
weest in die kleine wereld, die in d(en
'gezichtskring lag v.an dezen nederige»
en zich terujgtrekkenden buitenstaande^
en toeschouwers welen hun hart som
tijds sneller kloppen dan de acteurs zelf
in het schouwspel. Dat was n,u met Bibbs
het geval. Hij schrok en starend nam hij
zijn hoed ongelooflijk onbeholpen af,
waarbij zijn vingers tastend over zijn
voorhoofd gleden Vóórdat zij den rand
vonden.
„Mr. Sheridan", zei Mary. Ik vrees
do! u mij snee naar huis zal moeten
nemen. ïk zij hield op, zelf ook aan
een oogeftblikkelijke onbeholpenheid ten
prooi.
„Wel wel ja", stamelde Bibbs
i„Ik wil ik 'wsl u niet instappen?"
Op die manier en op die plaats wis
selden zij hun eerste woorden. Toen'
stapte Mary zonder nog iets te zeggen
in hel rijtuig en "Bibbs volgde het portier
sluitend.
„U is heel vriendelijk", zei ze ©enigs
zins hijgend, „ik ZOu anders hebben
moeten wandelen en het begint donker
te werden. Ik geloof, dat het drie mijlen
is."
„Ja'zei Bibbs. „Het „begint don
ker te worden. Ik ik heb dat ook
opgemerkt."
„Ik moet u vertellen, hoe ik
begon Mary verlegfan op haar lip bijtend.
Ze zat een ootgemblik stil en zei tóen be-
ofctard: „Het moet gek schijnen mij
„Neen, neer- S" protesteerde Bibbs em-
Aan deze beraad.siiaging|en tdieel te ne
men, hebben |de vrijlzinnig-de(top)-
craten geweigerd. Ik wil hier sleqhls
zeggen, dat ik die weigering betreur en
haar ongemotiveerd achj:. Ik ben mijl be
wust met algeheele objectiviteit alle re
denen, die vlooi' de weigering zijn bijge
bracht, te hjebben onderzocht en getoost,
maai' ik moet in volle ernst verklaren,
dat geen enkele in mijn pogen geldige!
reden voor do weigering is aangevoerd!
geworden. Het is niet mogelijk twee men-
schen te vinden, die volkomen gelijk zijn.
van aableg, neigingen en temperament
Dit verschil, gevoegd bij! verschjl van opr
voeding en van uitWendig|e .omstandighe
den, maakt dat geen enkele partij, hetzij!
klein <pf groot, er aan ontkomt, dat er
uiteenlpopeade nuaneeoringen in te on
derkennen zijn, m. a. w. idat zijl uit een
linkerzijde en een rechterzijde bestaat
Ook de vrijzinnig democratische Bond'
heeft een gauchje en een droite. Ik zie)
niet in, waarom zijn gauche niet kun
nen medewerken tot versterking van de
linkerzijde van den vrijheidsbond, nocb
waarom zijn droite niet een sieraad zou
kunnen zijn van de rechterzijde van de
nieuwe partij. Partijverband eischt geens
zins identiteit van aanleg, tactisch ïnzïcbjt
of "temperament. i
Als voorbeeld wees de spr. op de R. K,
Staatspartij, en de S. D. A. Pi In enkel©
gevallen zal dn een tijdelijk uitejengaan,
ter zake van verschil van ge voeten om
trent een grooten, ptoHtjeken maatregel!
(gerechtvaardigd kunnen zijn. Maai' bfet
moeten zeldzame .uitzonderingen blijven.
Daarentegen drinigtt de klimmend©
m acht onzer j|tegen standpris,
kHMmend toede (door ons onjuist be
leid, tot meerdere aaneensluiting. De R.
K. Gtaatspartij en de S. D. A. P. komen te
zamen bjoven de helft in hjet kiezerscorps!
en in de Tweede Kamer, zoodot, als deze
twee partijien "de handen in eikaar slaan,
onze totale onmacht vjopr ieder aan den
dag treedt. En nu zegge toen niet, dat een
blijvend samengaan van deze partijen on-
totogelijk is. Want vooreerst kotot het
wioord onmogelijk" in de Dictionnairé
van de politiek niet voor. Maar in de
tweede plaats zou ook een tijdelijk samen
gaan, een samengaan (op bepaald omschre
ven punten, of zelfs maar tot oplbSsing
van een concreet probleem, ons in de
positie kunnen brengen, dat er, wiel is
waar niet buiten onze tegenwooreUgbeid,
maar dan toch over ons en tegen ons be
schikt werd.
Het ontworpen programma noemde
spr. besluist democratisch. Het adem)t
een vrijzinnigen vooruitstrevenden geest,
over de onderdeelen zou hij niet uit
weiden. Alleen stond hij een ©logenblikj
vtil bij den naam, waar op aanmerkin
gen zijn gemaakt. Natuurlijk is die naam
een compromis, en bezwaarlijk zion een
anderen naam denkbaar zijn geweest,
waarbij niet gezondigd werd tegen het
op den vojorgrond staande uitgjangfspunt
en waarin het hoofdbeginsel tot uit
drukking komt.
En de naam krijgt een bijzondere actu-
eele beteekenis verkrijgt, nu de oprich
ting vtan onze partij samenvalt met de
intrede vain de vrouwen «i het kiezers
corps. Want het zijn voioRal de vrouwen
die er rechtmatig aanspraak op kunnen
maken, dat thans de vrijheidsvaan hoog
omhojog geheven wordt, de vrouwen aan
wie vrijheid ten aanzien van haar goe
deren, vrijheid van arbeid, kortom vol
ledige staatkundige burgerrechtelijke Iesn
economische vrijheid, gelijk de mannen
die reeds genieten, moet worden ver
zekerd.
Laten wij dan met opgewektheid en
geestdrift de handen inéén slaan en in
één grooten vrijheidsbond streven naar
hetzelfde doel.
Indien gij u met deze denkbeelden
kunt vereenigen, noodig ik u uit, u te
verheffen van uw zetels en gezamenlijk
te procliameeren de oprichting van dién
Vrijheidsbond
(Daverend en langdurig applaus.)
Vervolgens zong een combinatie van
zangvereenigingen bet „Geuzenvendel op
den thuistaarsch" vjan Roeske.
stig. „Niet in het niet in het minst!"
„Dat doet het toch wel", zei Marv.
„Ik was niet van plan naar het kerk
hof te gaan, mr. Sheridan, maar een van
uw bedienden kwam bij mij en fluisterde
mij in, dlat „de familie weuschte, dat ik
zojn (meegaan." Ik denk dat uw zuster
hem heeft gezonden. Dus ging ik. Maar
teen wij hier aankwamen voelde ik,
o ik voelde d!at ik misschien
Bibbs knikte ernstig. „Ja, ja", mompel
de hij.
Ik stapte aan den tegenovergestelde
'kant van het rijtuig uit. Ik bedoel aan
den anderen kant van waar gij allen
waart En ijk| liep langzaam de andera
richting uit en besefte nielt, dlat er zoo
weinig tijd mee heenging. Van waar «fc
was kon ik niet zien dat de rijtuigen
wegreden ten minste ik heb het niét
gemerkt. Dus toen ijk zoo juist terugj-
Èwam, was u hier alleen. ïk kende de
ntensChen niet, met wie ik in het rij
tuig heb gezeten en dus hebben zij er
natuurlijk niet om gedacht op mjj te
wachten. Zoo kamt het
„Ja", zei Bibbs. „Ik En dat scheen
alles wat hij op dat oogenblik had te
zeggen.
Mary keek voor het bestoven raampje.
„Wij moesten dunkt me nü maar naar
huis rijden als u het goed vindt" zei
rij-
„Ja", stemde Bibbs toe, zender zicli
te bewegen. „Het zal donker wezen roar
itot wij d!»ar
Rede van mr.
Treub.
Vervolgens werd het wojord gevoerd
door mr. M. W. E. Treub, die erin het
bijzonder op wees, dat in den bewogen
tijd, ontstaan doOr de ontwrichting van
alle verhoudingen tengevolge,? van den
oorlójg heele volksgroepen gelooven in
de mogelijkheid van zich dopr omver
werping van het bestaande een
hemel op aarde te tooveren. Maar al mo
ge dit een én ander geen. verbazing
wekken, (al mo|ge de verklaring' ervan
gemakkelijk genoeg zijn te vinden, er
schuilt niettemin een groot gevaar in
voor heel onze samenleving, voor ons
gansche volk.
Principieele en opportunistische revo-
lutionnairen stellen het telkens voor, als
of zij die op dit gevaar wijzen, beducht
zijn voor de 'bevoorrechte positie van.
eigen klasse of eigen groep, zjoo niet van
eijgen persoon. En de gemoederen vani
groote volksdeelen zijn reeds zoodanig
verjgiftigldi,! dat gjeen andere voorstelling!
er meer in doordringt. Dat mag! Ons niet
weerhouden tegen het revolutipnnaii' drijj-f
ven front te maken, zonder ons te sttoren
aan hetgeen sociaal-democraten en com
munisten ons in «de schoenen schuiven.
Maar wèl noopt het ons, luide te ver
kondigen en njiet na te laten ^telkens
weer te zejggjen eb te herzjejg^en, dat
die voorstelling volslagen onjuist is.
De geschiedenis leert dat revtolutionnai-
re tijdperken van slechts korten duur zijn
en dat op elk omwentelingstijdpei-k een
periode van reactie volgt. Evengoed als
conservatieven steeds gangtoakCrs waren
van pogingen om met geweld dopr te zet-
ten wat langs ordelijken weg niet w]as te
verkrijgen, zijn revolutionnairen steeds
gamtgmakers van reactie. (Waar wijl ons
dan look hebben aaneengesloten zeker
niet alleen maar toch mede om 'front
te (maken tegen het thans zoo drieste op
treden van reVplutionnaire drijvers is
het niet uit behoudzucht, niet uit Masse-
egoisme en allerminst otodat wï| zouden
meenen. dat de arbeiders onredelijk zijn
wanneer zij toet toenetaenden aandrahg
aankloppen om verbetering van hun maat
schappelijke ppsitie.
Ook wij erkennen wel degelijk dat zij
recht hebben op een beter© plaats in de
hedendaagsclije samenleving'; dja,t zijl maar
al 'te veel verstoken zijd niet van de la
gere. maar wèl van de waarlijk honger©
genietingten des tevens.; jook wij erkennen,
dat er onduldbare maatschappelijke misr
standen zijh en dat er onder de minder
met aardsche goederen hjedpelden maar
al te veel gevonden worden, wier g|oe
aanleg in de geboorte wordt verstikt tot
schade van bpizelven en tot schade vpn
het gansche volk; ook wij erkennen, dat
er jn de zoogenaamd hoogtere standen
verschillende perstenen te vinden zijln,
wier plaats in de samenleving niet in
Dvereenstemtoing is met hun maatscjhjap-
pelijke waarde.
Maar wij' zijn er diep van overtuigd, dat
men daarin geen Mijtven.de verbetering
kan brengen noch door plotselinge meer
Of minder gewelddadige omwentelingen^
poicli door bewuste pf onbewuste pogin
gen pm het b/opgtere omlaag te halen en
neer te drukken tot het pjeil der middel-^
matigheid.
Naar gelang men er in zal dagen aan
de fapoger begaafden ïn Ide arbeidend©
klasse beter kansen te bieden van ook
hooger te kunnen stijgen ,en aan de ar
beiders in het algemeen ihjet besef bij te)
brengen, dat zïj niet slechts als pionnen
Op een schaakbord willoos worden verzet,
(maar met hoofd en jb(and medewerken bij
de veroveringen, die men in het produc
tieproces met vêreende krachten op de
natuur tracht te hehfalen, naar die toiate zal
hun niet alleen 'n beter stoffelijk bestaan
verzekerd wOrden. maar zullen wat
van nóg meer gewicht is hjun levens
vreugde en hun innerlijke voldoening) ©n
—ar*
daarmede tevens hjun wjerkljust eb werk
kracht toenemen.
De geesten moeten vaardig wórden ge
maakt voor den maatschappelïjken voor
uitgang die dan took niet sprongsgewijze,
niet Idoor omverwerping van het be
staande is te verwezenlijken, maar altoeh
door verheldering en verruiming van
denken en willen van de lpden der hopge-
re zoowel als van die der lager© rangen
onzer samenleving.
Maar Zal het opk'zoö komen? Ik wilüte^
zei mr. Treub, dat ik daarop ïn volta
gerustheid een bevestigend antwoord
durfde geven. Mijn twijfel is niet hierop
gegrond dat er onder de voorstander^
der maatschappelijke evolutie, ook pn-
der ons meer vooruitstrevenden ©u
meer behoudenden rijn. Daarin steekt
geen gevaar. De zoo snelle maatschap
pelijke ontwikkeling die wij doormaken
zal ook de meer behoudenden wt*
mee vloeren. Men bedenke slechts: w)etk
een ommekeer er in de laatste jaren
heeft plaats gtebad ook in de hoofden;
der achterblijvers.
Het Wezenlijke gevaar schuilt blj! Öft
laksen en onverschilligen ion-
der onze geestverwanten, die het biet
de tooeite waard vinden zich met de pu
blieke zaak in te laten, of dit zelfn
in domme zelfgenoegzaamheid of vttfL
sig© indolentie beneden zich achten,
die niet beseffen dat zij door hun lijde
lijkheid spelen in de kaart der revolutie-
drijvers; "die eerst tot beter inricht
.-komen, wanneer een dadelijk gbvaar
dreigt, en (die dan gemeenlijk h©t hardst
schreeuwen over kortzichtigheid en ge
brek aan kracht bij de btaatiöiedetü
die dit niet wisten te bezweren.
Het gaat met dezen als met de mteer-
(derheid (van het volk in d© ©©rate:
weken van Ren oorlogstijd tjoeh vooraf
onder hen die zich nooit om de pu
blieke zaak hadden bekommerd en rich!
altijd te goed hadden geacht voor De
politiek, er zoo velen te vinden war©»,
die blaatten als angstige schapen efc
bedelden dat de regeering hun toch
den moed zou hergeven die "hun in
hun angst en radeloosheid gansehetijk
had begteven.
Ovèrwin u Eelven, zoo kou ïk' tij*
taksen en onverschilligen \Wllen tos
roepen. Gij weet niet wat er bp htefc
spel staat Het gaat om de zaak van
gansch het volk en daarmede p&h tie
lïwe. 1
Ten slotte "deed mk*. Treub ait uaUftf
der commissie uit de thans ritaaeenge-
sloten partijen, welke deze bijeenkomst
heeft voorbereid, het voorstel bij accla
matie het leiderschap van den Vrijheidte
bond op te dragen aan mr. Dresselhays.
Met luid applaus betoonde de vergn*
dering haar instemming met dit votorplfei'.
Zij keek hem haastig even aan. „U is
zeker hgel vermoeid, mr. Sheridan, en
u heeft alle redlten dat te zijn", zei zij
„.Als u het mij dus wil toestaan, zal
ik En zonder haar voornemen te
kennen te geven, deed zij aan haar kant
het portier vïan het rijtuig open en leunde
er uit.
Bibbs keek heel verbijsterd, niet we
tende Wat zij wilde doen.
„Koetsier!" riep zij luid met haar hel
dere stern. „Koetsier! Wij zouden nu
gaarne wegrijden! Koetsier! Houd dan
als 't blieft stil bij het huis aan de
Noordzijde van dat van mi-, Sheridan."
De raderen kwamen in beweging en
zij leunde weer achterover naast Bibbs.
,:,Ik merkte, toen wij instapjten, dat hij
sliep" zei hij. „Ik houd het er voor,
dpt zij veel nachtwerk hebben".
Bibbs haalde diep adem en wachtte
totdat hij zijn stem meester was. „Ik heb
mij nooit vlug kunnen uitdrukken", zei
hij met zijn gewone langzaamheid, „want
als ik dat probeer stotter ik. Mijn broer
Roscoe sloeg mij eens met de zweep,
toen wij jongens waren, omdat ik op zijn
griffel had getrapt. Ik had zoo lang rnfoio-
dig om te zegjgpm, dat het bij ongeluk
gebeurd was, dat hij met slaan had op
gehouden, vóórdat ik dat had gezegd".
Mary Vertrees had' nooit iets gehoord,
dlat geleek op de temerige vriéndelijke
stem, waarmee hij zich zelf beschuldigde
den onbewe(gel ijken toestand van hun
'morturi? niet bemerkt te bejbfea, Zij had
Rede Dreasel-
hüy
Mr. DresiSelhuys aanvaardde de op
dracht met een verklaring! van besef van
de groote verantwoordelijkheid.
Het streven van onzen VrijheidsbooR
zoo zei hij, zal niet bij uitstek en. bS®
uitsluiting op regeermacht kunnen rijfn
gericht; wanneer onze actie slaagt kufc-
nen wij in 1922 op één na de sterkste
parlementaire groep worden, in de latere
toekomst wellicht de sterkste, maar tem
zij zeer bijzondere omstandigheden, data-
toe mochten leiden, zal onze taak zidb
voorshands moeten blijven bepalen iM
het oefenen van invloed, tot behoud va»
evenwicht. Ik acht dit geen nadeel; ge
lukkig trekt met ons in ruime mate op
de nieuwe 'kiezer: de vrouw, in poli
tieke n zin eenvoudig van har té, maar
vooral krachtig door hgar sterken drang)
naar het ideaal, door haar torscheo wil
om de staatkunde als zedelijken factor
dienstbaar te maken aan verster king veto
gezinsleven en opvoeding, door haar in
zicht om de nieuwe partij in de èersts
plaats te bezigen als hefboom vpor eek'
zich een ailedaagsciten indruk van hem
gevormd, niet van sympathie enthtoojf,
mlaar zij bemerkte dadelijk, dat ht) nieös
had van een van haar vtoge en vluchtig^
voorstellingen (omtrent hem. En plante
ling zag zij een tafereel voor zieh dat h!|
niet had geschilderd om haar medegpvoét
op te wekken: een forsche jóngen ,<Re
een Heimeren ziekelijken jonjgien staaf*
terwijl de ziekelijk© jongen geen vrriojfe.
of haat koestert.
En niet alleen dat tafereel, ook andte
ren doemden voer haar op Oogenblikkte-
lijk kreeg zij een kijk op Bibb's leve»
en i'n zijn leven. Zij had het eigenaardig^
voor haar geheel nieuw gevoel van iuete
'dadelijk te kennen. Dat verschrikte haai
eenigszinx en daarop werd zij met etenig*
verbazing bewust blij te zijn, dat hij zoo-
in ng in het rijtuig had gezeten zonteet-
op te me an, dal het ni©t wegreed, ZJ
whs er zich echter niet van bewust, niejjte
op zjjn verontschuldiging1 te hebben gra
ant woord en rij reden het hek van heft
kerkhof uit zonder weer gesproken te
hebben.
Bibbs vond de stilte zoto genoeglijk, titi
hij niet wist, dat het stilte was, De
schemering, die in hun kleine ruimte
heerschte was voor hem vervuld van Jtefe
heerlijke tegenwoordigheid en het we»
nu zoo «Jonker, dat geen van beide#1,
(den ander kon zien, zelfs hun k£eeró*t
makten elkaar niet aan.
1 JSfeffl®
