FEUILLETON.
iljVOESSEL
Zeidsr eivit geen leren!
Binnenland,
Woensdag 13 April 1921, bo 86.
VAK 91
nuiirpbi fowl
VAX
MINISTER TEGEN MINISTER.
D,e Arbeidstijd van, liet P. T. T-.
Pers foiiieeI.
Volgens de Telegr. heeft bij schrijven
van 9 October 1920 de Minister van Wa
terstaat, de heer König zich gewend tot
den Hoogen Raad van Arbeid, niet ver-
zioek jOftn advies inzake een aangeljegeiri
heid betreffende den werktijd van hjet
postpersoneel. De Minister was rik voor
nemens, inzake den duuj* van den ar
beidstijd: onderscheid te maken tusstehen
[beambten «iet vakkennis, van welke
slechts werkzaambjeden van eenvondi-
gen aard" worden verlangd. De Minis
ter wenscht geen versicjhfil in bezoldiging
te maitoen, „daar 't noodzakelijk is, hen te
moeten kiezen uit hetzelfde maatsehjajÉ
jpelijk millieu, lietgee» door eten lagere
'bezoldiging voor de minder geschoolden
van die categorieën zou mislukken. Na
de aanstelling echter zullen de mindere!
eischea van- vakkennis en de meer een
voudige aard dter werkzaamheden, zoo at
niet een verschil in bezoldiging, dan toch1
een verschil in werktijden of anderszins!
wettigen. Ik denk hier in hjet bijzonder)
aan Üe categorie fier vaklieden tegen-
lover die dér brievenbestellers, die iwjefl!
©enige vakkennis moeten bezitten, doch
zich die vakkennis in betrekkelijk korten
tijd zjojnder het volgen van onderwijs aan
vakscholen kunnen eigen maken."
Eerst [op 24 Maart 1921 heeft de Hooge
Raad )o(p dit schrijven geantwoord.
Het was in handen gesteld van een,
speciale copitalssie uit den Raad, doch
tiet advies van deze oom'missie moe&t
Worden beschouwd als het advies van
den Raad.
Het advies was, absoluut afwijzend en
wel jojn twee redenen;
„In de eerste plaats, (ojmdat, indien lnen
deze beambten mjoet rearriteeren pit tején
beter millieu dan met hun gesqhlpoldheidj
Overeen Jkotat, het koimfen uit zoo'n millieu]
een factor is, die wel degelijk 'waarde»
heeft" en du.s in het Hoon behoort te wor
den verrekend, voor zoover de eigen
schappen. die zijl aan dat millieu lonü'ee-
nen, him dienstprestatie beïnvloeden.
In de tweede 'plaats, [oimdjat idle werktijd
niet is vastgesteld alls! het maximum uit
een Oogpunt van hygiëne toelaatbaar,
doch als basis vicor het huiselijk en
maatschappelijk leven van den arbeider.
Het feit, dat hij arbeid verrïchjt, waar
voor minder gesohooldjhieid; wordt ver-
eischt, kan dus van dit standpunt uit
gaand, njooit een reden zijn hier iangerenl
werktijd toe te staan. Op dit standpunt'
stelt zich ook h(et ontwerpj-tractaat van
Washington."
Dit afwijzend prea-advies i& ondertee-
kend door Minister' Aalberse, als voor
zitter van den Hoogen Raad, die aldus te
gen zijn ambtgenoot van Waterstjaat stel
ling koos.
Naar aanleiding van hetgeen hjet be
stuur van den Centr. Rond van P. T. T.
personeel over deze kwestie vernam, En
voorts van een circulaire van den di
recteur-generaal van 30 Maart j.l., aan de
directeuren, vragend een overzicht der
IWonen, 'daar die in sommige plaatsen
hóoger zouden zijp dan waarmee vol'gens
den plaatselijken standaard kan worden
volstaan, heeft (hjet in een audiëntie blij
Minister König inlichtingen gevraagd.
i Roman naar het
twj BOOTH FTARJUNGTON,
22).
HOOFDSTUK XI.
Sheridan had besloten zijn dagtaak
dien namiddag vroeg te eindigen, en
omstreeks twee uur verliet hij zijn kan
toor met een zakenman uit een vreemd
land, die voor een zakelijke conferentie
hiel Sheridan en zijn collega's van Verre
was gekomen. Herr Fabre was. ondanks
zijn Iranschen naam, iemand uit Beie
ren. Het was zijn eerste bezoek aan
Amerika, en Sheridan, schepte er be
hagen ui, hem de bezienswaardigheden!
van de mooiste stad in het land te
toouen. Zij stapten bij den hoofdingang
van de Sheridan Building1 in een open
auto en reden eerst langzaam door de
wijk \3n den $T*oothrind<il cn doordien
van den kleinhandel. Daarop Inspec
teerden zij haastiger de pakhuizen en
de magie zijnen, toen scheerden zij door
hel „villapark", langs 'de boulevard en
snorden vervolgens door het stadsge
deelte der geregelde woonhuizen, op hun
De Minister echter meende te moeten
volstaan met de verklaring, dat deze za
ken een punt van overleg uitmaakten tus-
scheii hlem en den directeur-generaal.
ZEGELWET.
Ingediend is een wetsontwerp tot wij
ziging 'van de Zegelwet m©t het deel!
waardepapieren^ die nog niet belast zijn,
pakhuisceelen, cognossementen enz., on
der de (wet te brengen.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
P-rov, Zeeuwsche SchoOinheidsi-
en archaeologisc'he commissie
(Vervolg1).
Aan het jaarverslag over 1920 ontf-
leenen we nog het volgende:
In afwachting van een definitieve re
geling, waarbij evenals in andere pro
vinciën reeds geschiedt, berichtge
vers in verschillende ondeédeelen van
Zeeland zouden worden benoemd, ten
einde de afdeeling B der monumenten4
commis>sie op de hoogte te houden, werd
den secretaris der com'missje, dr. W. S.
Unger verzocht voorioopig als berichtf-
gever voor Zeeland te wijlen optredeu en
Üe genoemide monumtentencommissie van
voorlichting' te willen dienen omtrent de
personen die daarvoor in aanmerking
zouden kunnen komen. Eenige bespre
kingen werden hierover gevoerd, maar
door omstandigheden had deze zaak bij
het einde van het jaar nog niet haar
toeslag gekregen.
Vervolgens geeft het verslag een ver
melding idter speciale toiemoe(iin!-
ge n der cominissde, waarbij de gemeen
ten alphalhetisch zijn geplaatst.
Gezien den toestand der hoornen meen
de het Staatsbosehbeheer geen bezwaar
te kunnen maken tegen veiling der hoo
rnen op het dorpsplein te Aagteker-
k e, maar door de bemoeiingen der com
missie 'bleven twee mooie oude limde-
boomen gespaard en zullen in het najaar
van 1921 door een deskundige nieuwe
hoornen wórden geplant. i
•Te Borssele was velling van fraai
opgaand houtgewas reeds door een kap-
verbod voorkomen, voordat de commissie
zich hierover tot het Staatébloschbeheei"
kon wenden.
Het monumentenbureau werd gewezen
op den vervallen toestand van de zeer
merkwaardige sacristïj dei' St BaEbara-
kerk te Dreischor. Aan de sacristy
zelve is weinig verknoeid', doch de oor
spronkelijke ramen zijn ten deele door
houten ramen vervangen, ten deele dicht
gemetseld. Door verregaande verwaartoo-
zmg evenwel is de toestand dter leïbe-
dekkihg buitengewoon slecht, waardoor
het muurwerk van boven- is ingewaterd
en deels verbrokkeld. De kerk zelve vter-
keerl in 'beteren, staat van onderhoud,,
maar is veel meer verknoeid; de ramen
zijn door houten ramen vervangen, de
'boogopeningen naar de zijschepen zijn
dichtgemetseld. In het zuidelijk zijisehip
heeft men een sqhjool ingericht en daar
toe den gevel tot de gootjtijét, die nog in
zijn oorspronkelij'ken vorm' is bewaard,,
opnieuw in een afschuwelijken quasie-
Griekschen stijl opgetrokken.
Het 'besluit van het gemeentebestuur
van Goes, om alle blij hem ingjekbmen
aanvragen tot bouwvergunning aan het
jcordeel der commissie te onderwerpen
wordt toegejuicht; op den laats ten dag
van het jaap kwamen de eerste aanvra
gen om advies.
Aan hetzelfde gemeentebestuur weid
geadviseerd het kerkplein (te doen be
planten en niet te doen beklinkeren en
tevens om de bestaande klinkerpaden
te doen vervallen. Betreurd werd ten
sterkste dat door den aanleg van den
nieuwen rijweg Voor snelverkeer een deel'
van den WestWal te Goes moet worden;
gedempt en een deel van hejfc plantsoen
worden afgesneden.
De commissie meende piet te moeten
voldoen ami het verzoek vgn de commis
sie voor üe restauratie der Maria-Mag-
dalenakerk om bïj; het Rijk te traehteri
weg naar de factorijen en metaalgie-
terijen.
„AM cray", merkte Herr Fabre glim
lachend op,
„Cray? herhaalde Sheridan. „Ik weet
niet, wat u bedoelt? Cray?"
„Niet wit," zei Herr Fabre mtet een
handgebaar naar de lange rijten huizen
aan beide kanten der straat. „Geen
witte kanten venstergordijnenallemaal
crayngordijnen."
„O, ik begrijp het!" Sheridan lachte
toegevend. „U bedoelt grey (grijss). Neep
dat zijn ze niet; ze zijd wit. Tk heb
nooit grijze gezien," i
Hen* Fatore schudde zeer geanimeerd
het hoofd. „Er zijn geen witte," zei
hij.. „Niets is er wit in uw stad, geen
witte venstergordijnengeen wit huis
geen witte inenschen. Hij wees naar Do
ven. „Rook!" Ep de lucht opsnuivend
klemde hij zijn neus tüsschen wij«w
vinger ep duim. „Rook! Overal Rook!
Rook tiot in uw binnenste." Hij tikte op
zijn borsl. „Rook in uw longen."
„O! rook!" riep Sheridan, met wel
lust diep ademhalend en het klaarblijke
lijk heerlijk vindend, „Dat zal waar zijn,
dat we rook hebben!"
„Kostbaar!" zei Herr Fabre. „Ruïneert
gebladerte, ruineert fabrieken. Mogelijk
dat het in den zomer niet zoo onaan
genaam is. maar ik zou wel eens willen
weten, of uw vrouwen er genjoegten
niet twee derden maar het geheele 'be
drag van de restauratie te bekostigen,
daar de comimisisie eerst wilde wachten
of werkelijk de provincie niet zou hel
pen. Door het aannemen van de motie-
Lindeijer is de kan|s hierop aanzienlijk
verbeterd.
Nog wordt er op gewezen, dat het de
m'onumecutencomïnissie niet is gelukt het
aardige beursje van 1655, laatstelijk |als
politiebureau in gebruik, aan de nooidig
geworden uitbreiding van dezen dienst
ten offer te doen vallen.
Uitvoerige medeidieelingen over de res
tauratie van de kerk en den toren te
Ni s se worden tot het volgend verslag
uitgesteld.
De betonnen fundaimenten van den to
ren teRitthem kwamen gereed en bon
met de restauratie van het metselwerk
begonnen worden.
Tot het gelmiejetntebestuur van SA pis,
werd een verzoek! gericht de ontsierpjidte
recüjaimtes te* verbieden en daardoor ont
siering vgn het .aardige stadje te voorkeu
men. i
Een wees voor het verdwijnen van de
statige rijten (olhiten langs de dreef van de
buitenplaats „Buitenzjorg" te T hol en,
'bleek gelukkig ongegrond, alr metende; hjpt
staatsbos chbefyeer 'dat Voor een kjapver-
tood geen aanleiding was.
Een fraaie zeventiende eepwsche gé-
velsteen uit een huis aan h(et De Ruijl^iy
plein te VI is singe n, bevattend een
tweeregelig vers ten de Woorden „Vivat
Oranje", scheen gevaar te loepen naar eb
ders te worden. verkocht, na uit den ge
vel te zijn verwijderd. Daar de directie
van het museum van oudheden pogingen
deed tot aankoop, meende de commissie
deze zaak buiten haar bijzondere bemoei
ingen te mloetten laten. Gunstig steekt
hiertegetojoiver echjey af de, hooding van
den eigenaar van een anderen gevelstjejétn
ml. de "steen die jafkotmstig "is uit het oudst
Gasthuis., tjhpns in het woonhuis, lioekj
Badhuisstraat—Roosje Buskcnsstraat, be
vattende de waptens van de toenmalige
regeeiringsperstomen, welken 'steen bij! piptt
steun van „Nehalennia" hteeft djoten
schoon tajaken .Bij: een onderzoek naar
den slechten en ge vaar vollen toestand,
waarin de toren dér Nederl. Here. Kerk
te Ga pin ge verkeert, 'bleek, dat ook
de fraaie kerk [dringend herstel behoeft.
Deze kerk, waarvan het koor van ouder
datum schijnt Üan bgt schip, wprdt ge
steund door contrefprten met merkwaar
dige boven versiering, en bevat boven den
zijingang nog de fragmenten van een CajL-
variënberg. De toren, die door inwa
tering der fundaimenten nog al sterk helt
is circa 1680 geheel door cement bedekt,
waardiopr ongetwijfeld nog veel ongerech-
tigs aan het oog wordt onttrokken. Hij
Wordt gekroond door een achtkantigten
koepel, hetgeen taeo bij geen andeije»
doppskerk op "Walcheren aantreft. Aan
den architect A. A. Rok' te Bussuto is pipi-
gedragen den toren te doen afbi'kken en
een restauratieplan in te dienen.
Naar aanleiding van hernieuwde pogin
gen tot slooping vjan de Nieuw® 'Kerk
te Zierikzee; kwjaiml in de dojmmissie
de vraag ter spa-akte, ..welke haar Houding
hiertegenioiVer moest zijn. Overwegende,
dat het eenige argument vóór h|et behoud
van deze in 1834 door den architect
C. AI. Grauss gebouwde kerk, uit teen opdj-
heidkundig (oogpunt alleen kon worden
gemotiveerd mte't de overweging opk van
slechte architectuur ajs; representant van
een beplaalde cultuurperiode een speci
men vjopr het nageslacht l® Willen bewa
ren. besloot de commissi® zich van po
gingen, dit gebouw te helpen redden, te
Onthouden
Een klacht van den dorrespondent te
Zoutelande, dat door den bppw van
een huis vrijwel Op deh top van de ten
Westen van dit dorp gelegen duinenreeks,
het gezïchj pp het dorp zou wordjen ont
sierd, achtte men aan d®n eenen kant
wpt overdreven; en aan den anderen kjatmt
was de commissie van oordeel, dat het
practisch vrijSvel onmogelijk was bjertte-
gen te age®ran. Zij heeft zicüi: dan ook
van bemoeienis onthouden.
-e
^■bmuw-ii saaa—af^—"t"—y—w—BM—mbb
mee nemen."
Sheridan lachte luidruchtig. „Zij we
ten, dat het nieuwe voorjaarshoede»
voor hen beteekent."
„Zij mioeten er oOk vele noOÜigj heb
ben!" zei de bezoeker. „Nieüw®s hoe
den, alleralaal nieuwe dingen maar niets
wit. In Münehen zouden we dat niet
kunnen doen; we zijn een Spaarzaam'
vólk.;"
„Waar is dat?"
„In Münehen: U zegt „Munich".
„Wel, ik bten nooit in Munich ge
weest, maar ik héb een uitstapje naar
de Middelljandsche Zee gemaakt en ik
zeg u, 'behalve enkel heel go®de natuur-
taftereelen was alles Wat ik zag, erg
vuil, erg' gebrekkig en erg haveloos.
Op den man af igevraagd mé. Fabre zou
u niet liever hier in deze stad wonen
dan in Munich? Ik weet, dat er meer
ondernemingsgeest bij u is dan in het
gedeelte van het oude werelddeel, dat
ik heb gezien en ik weet, dat u een
actief zakenman in en geassocieerd met
anderen van uw slag', maar wat het
wonen in een plaatsi betreft, zou u
daan niet liever hier wonen dan daar
ginds?"
„Wat mij betreft," zei Herr Fabre,
„neen". Ik zou niet merken dat ik
leefde. Het zou zijn als de mijnwerker
die in de mijd gaat oto Je werken;
anders niet."
Het R ïj !k s a r c h i e f n Z e e 1 ja n d.
Dezer dagen verschenen bij de Alg.
landsdrukkerij de verslagen over 1919
omtrent 's Rijks oude archieven.
Uit de daarin diopr den Rijksarchivaris
dr. R. 'Heeringa meegedeelde bijzonder
heden over biet Rijksarchief in Zeeland,
stippen we het volgende aan:
In het vlorig verslag bpb ik opgemerkt,
dat het Gistpoortgebouw de te wachten
negentiende eeuwsche arehjeven zpu kun
nen (bergen, maar dat het onpiiaetiscbte
van dit gebouw als bewaarplaats, des te
mëer blijken zou. Sedert zijn een aantal
Ron. besluiten verschenen, waarbij de,
toiverbrenging van rechterlijke en nota-
rieele archieven alsmede van doop- en
trouwboeken wordt voorgeschreven, bin
nen den tijd van tien jaren. Ik heb mét
de uitvoering van 'dezen maatregel geen
begin gemaakt, pmdat ik hoop. dat de Re
geering Zal inzien dat de berging! van
archiefstukken in een gebouw dat niet
met de bureaux onder éón dak ligt, af
keuring Verdient, en dat de nppidige uit
breiding va» de bergruimte op andere
wij'ze behjoprt te worden verkregen.
Eenige medekleelingten wtorden gedaan
piver de verbetering van den matteriejet<
len toestand der verzameling, door het
etiquetteeren van verschillende vterzamó-
lingen.
Omtrent den voortgang' der inventari
satie wOrdt geime'ld, dat die verdeeling van
'de relatieven van het Statenarchief in
drie seriën, is. afgelfoopen.
Onder de inventarissen, die sedert 1799
dpor Te Water en Masspn zijn vervaar
digd, bevinden zich lijsten van die, des
tijds aanwezige verzamelingen van plak
katen fen publicaties, iztoOwel van 'de Staten
van Zeeliand als van de Staten Generaal'.
Mij waren bij de sörteering van losse
stukken slechts weinige van die documen
ten en dan meestal' uit zeer vroegen tijd
tegen gekomenuit de iijlst bleek echter
duidelijk, dat van Ide meeste publictatiën
alleen een gedrukt exjemplaar als bewijs
nummer in de daarvoor bestemde "Loket
ten bewaard werd. Daar toet nut van zulk
een verzameling ïn het |ó|og springt, hjeb ik
de top den zolder geborgen drukwerken
vOor den dag laten halen en getracht uit
deze de reeksen weer op te houwjejn mét
behulp van dè lijsten van Te Water. Of
schoon ik vele plakkaten niet hjeb kun
nen terugvinden, is (dit met (te meerder
heid tpdhv wel het geval geweést.
Verhield wordt het in druk verschenen
van den djoor nu*. A. Meerkamp v,an Emb-
den bewerkten inventaris van de archie
ven van de rechtbanken, weeskamters en
notarissen van Zeeuwsteh Vlaanderen 1447
1796; en het vportgejzette Werk van
den heer De Waard aan de aequitten en
het archjef van de Rekenkamer.
Op uitaoodiging der Ttejgeering heeft
ïür. Meerkamp van Embden een rapport
vervaardigd bteti'effende 'de oude r®ehten
van Zeeland |np de Hont of Wester-Schel-
üe. Smet een laanhangsel aangaande de aam
sluiting van Staatsvlaanderen bij de Noor
delijke Unie. Het stuk is: 11 Maart 1919
ingezonden met zeven bijlagen, waarop
tien dagen later een aanvullend rapport is
gevolgd. Voor zijn voortreffelijk en op
snelle wijze samengestelde rapport heeft
mr. Meerkamp den MjZonderen dank van
de regeering Ontvangen.
Als Bijlage I van het verslag is opge
nomen een staat van aanwinsten.
Als Bijlage II een beschrijving eener
verzameling stricken afkomstig van mr.
Jan van der Warck, geboren te Breda,
van 1575 'tot '1579 advocaat der stad Mid
delburg, daarna pensioimaris van de Sta
ten van Zeeland; in 1585 werd hij be
noemd tot pensionaris van Amsterdam,
maar door de Staten van Holland uit him
vergladering geweerd naar aanleiding van
hel privilege vian 7 Mei 1555, waarbij
aan 'géboren Brabanders verboden was
in Holland regeeringsbetrekkingen ie be-
kleeden. Hij' kWam' toen, weer in Zeelanc?
terulg', en in de inleiding! tot deze Bij
lage wordt dan verder een uitvoerige
opsomming gegeven over zijn volgende
functies, speciaal in dienst van de Staten
van Zeeland die hem herhaaldelijk de
puteerden naar de Staten-Generaal, tot
„Wij hebben hier vele goede burgers
uit uw werelddeel. En die vinden het
hier génoegelijk 1"
„O ja". En Herr Fabre lachte gering
schattend.
„Het eerste geslacht brengt zijn
Duitschland taée; daarna zijn ze Ame
rikanen zooals u." Hij sloeg' zijn gast
heer joviaal' op diens breede knie. „U
is een patriot, dat zijh zij ook."
„Wel, u moet naar het mij voorkomt,
zeli een vurig patriot zijn mr. Fabre!"
riep SheridanvToólijk„U neemt het ze
ker voor uw eigen stad op als u blijft
volhouden, dat u liever daar wilt wonen
dan hier. Ja sir! U moet een patriot
zijn ohi dat te kunnen zeggen nadat
u onze stad heeft gezien! Het is niét
redetijk van ,u, maar xk bewonder u
er toch in zekeren zin om'; ieder be
hoort het voor zijn eigen land op te
nemen zelfs als hij' ziet, dat de andere
partij meer recht van spreken heeft.
En toch, geloof ik, dat u heel diep in
uw hart, mr. Fabre, liever hier zou wo
nen d!an in eenige andere plaats op
de wereld als u dé keus had. Dit is
Gods land taf. Fabre en een blinde moet
dat wel zien. U zou niet kunnen staan,
waar u pp zakengebied! staat en het
niet zien. Oho jongen! Hier zijn we er.
Dit zijn de groote werkplaatsen en ik
zal u nu iets laten zien, waarbij gij
oogen ziïlt opzetten!"
-Volgens het gezegde van dr. DEKKER
is het lichaam een eitwitmachine, die
met vet en koolhydraten gestookt wordl.
Ook de 'mensehélijkè is aan slijtage piuter-
hevig. Deze slijtage openbaart zich doior
een gevoel van zwakte. Harder stokten,
meer smeren met opwekkende middelen,
als alcohol, kjoffie, thee, helpt niet. He*
eenige wat baat, is het herstellen der Min
tage dóór verhoogden toevoer van eiwit,
het materiaal, waarvan de machinedepten
gebouwd zijn.
Die toevoer, geschiedt, naar htet [oordeel
van Inteer dan 21.000 arisen, het biew;
door het gebruik van Sanatpgen. Sanft-
togen is djan ook het middel bjj uitne
mendheid, bij bloedarmoede, zenuwach
tigheid, uitputting, na ziekten, ens., want
zooals een van Europa's beroemdste
medici prof. VON NOORDEN zegt: „Sr.-
natogen bevordert 'krachtig de eiwitaan
zetting". i
Sanatogen is bij alle apothekers! en
drogisten verkrijgbaar in verpakkingen
van af f 1.—.
hij in 1614 ontslag kreeg met Wbtehlonfl
van traktement. Zijn papieren zijn na zijn
dood in 1615 in het Staten-archiéf gjer
komen. In de negentiende eeuw zijn pa
pieren uit de verzameling met eten aantal'
stukken uit het Staten-archief op niet
verklaarde wijze te Gent gekomen, teju in
1842 door :Wed. Plannen tier verkocht aan
de Ron. Ribï. te Brussel. Vaju' al Öeate
stukken zijh ten behoeve van het Rjjkp-
archief in Zeeland, afschriften genomen.
Als Bijlage III is opgenomen een door,
d de Waard bewerkt archief der jgjetaeeu,-
te Tiendeigenaren van Zuid-Bevéland, in
1918 aan het Rijksarchief geschonken..
o—
Nie uwe uitgavefn-
Mr. P. H. Haanebrink, notaris te Meafir
tricht, bewerkte een Code Civil'
Neerlandais, een vertaling ïb befe
Fransch van ons Burgerlijk Wetboek dafc
hij tevens in overeenstemming bracht
met het Belgische Code CiviL Het doel
ervan is den buitenlandschen practizijla
rechter, advokaat, notaris den tekst
yan ons bui-gerlijk recht bij: te brengen
in een a lgemeen bekendte taal. De btetwbr-
ker overleed echter toen de m*st® vel
len afgedrukt werden. De correctie eb
revisie zijn toen verder geschied dóór
mr. Bonhamine, rechter te Maastricht
De vertaling' verscheen: in Nederland
bij Gebr. Belinfante in Den Haag; ia Bel
gië bij Emile Bruylant te Brussel; in
Frankrijk bij de Libvairie gétiëtfal® de
droit te Parijs. j- 1
Boj W. J. Thieme en Ciie te Zutphcb
verscheen de vijfde druk vgn liet Foto
grafisch Zakboek van dr. E. Vogel,
bewerkt en aangevuld door J. J. M. M.
vau den Bergheen handleiding en Vraag
baak voor aanvangters en meer gevorder
den, toegelicht door 23 platen, en 149
figuren. Het werk behandelt achtereen
volgens: het fotografisch bééld; het fo
tografisch objectief; de toestellen; hef
negatief materiaal; de donkere kamer;
de opname het negatief proces; de kleu
renfotografie de aidrukprecessende po
sitieve zïlveébeelden door ontwiltkeling;
drukprocessen met chroötazoutèn; de pla*
tin-druk; de ijzerdrukprocessen en de «s-
kancLruk. Aan het slot is een chemïcajiën-
tabel opgenomen.
Nu in de nieuwe onderwijswet op iini-
tiatief van den heer Retelaar eten artiket
voor oudercommissies is opgenomen,
heeft Rlaas de Vries een herdruk uitgege
ven van zijn in 1910 verschenen boekje
over OuderaVondep, een werk ont
staan uit de praktijk der te Enschede
en Amsterdam gehouden Ouderavonden;
en dat allicht een vingerwijzing kan zijp
voor hen die dit "werk hfogl niet deden. Het
(gééft een inzicht in hetgeen ter niet dite
oudercommisisies kan worden gedaan.
Het verscheen te Enjschedé bij de firmk
M. J. v«n 'der Loeff.
Zij waren bij de Pump Works geko
men en een uur lang werd Herr Fajbée
gteleid en ingelicht door idea stichter
en president zelf, de gonzende koningin
in de gonzende bijenkorven.
„Nu wil ik een toertje met u buiten
de stad maken, zei Sheridan, toen zij
eindelijk weer bij de auto kwamen. „We
zullen een luchtje scheppen,... Maar hg
bleef met zijn voet op de trede staan
om een netten jongen man aan te
roepen, die glimlachend groetend uit
het kantoor kwam'. „Halto jonjgfrntenseh t"
zei Sheridan hartelijk. ;,0 ptoet karwei,,
Jimmie? Ha! Men betrapt er je zeker
niet dikwijls op, dat je er niet bten%
ofschoon ik hooé, dat je somtijds in
de auto buiten gaat rijde» Anef 'een
bijzonder mooi meisje naast je'gjéze-
ten." Hij schaterde het rit va» het
lachen, terwijl hij' zijn zoon op den
schouder klopte. „Dat is mij goed naar-
den zin. als zij' het is. 'Zoo Jimtoie?
Wel, wanneer nemen we je nieuwe pak*
huizen in gebruik? Maandag?" i
„Zondag', |als ,u dat wtenjscht," zei Jim.
„Nee," riep zijn vader verrukt. .Ver
tel mij niet dat jij' je woord houdt wat
datums betreft. Op die manier wordlt
een contract riet nagekomen. Ik hebf aogj
nooit van een aannemer géhoord, die
den tijd niet moest verlengend" 1
„Zij zullen gpheel en al, op'de minuut
af, voor u klaar zijn," zei Jim. „Ik ga
