fEUILUTOa.
FBBRIEISROOK.
Als andere voedings
middelen falen
T W KE;B E BL'A'J
Pot".
dejgé"
TA*
Zaterdag 9 April 192i. na 84.
MB GISTING.
Het gist dit voorjaar sterk in de inaat-
fcdiappij van West Europa. In Engeland
fJid het er ernstig uit. Maar ook rn pms
jjBid zijn er allerlei zorgwekkende ge
schillen, allen van e&enzelfden aard:
een voor lop pig voor anderhalve maand
uitgesteld mrijnconflict; eein sterke agi
tatie door het stilliggen oer veenderijen;
een uitsluiting in het kleermakersbedrijf;
en fljan overal plaatselijke kwesties, door
overwerk, salaris- en looneischen van
particulier en gemeentepersonefel, direi-
jgende actie van 't postpersoneel wegens
de aangekondigde verlenging van den ar
beidsdag enz. enz.
Dat alles heeft een heel ander karakfer
Han de revoLutionnaire beweging van
ffov '18. Maar de beteekenis ervan is
wellicht nog grooter. Want de gisting
komt niet vqort uit een staatkundige be
ttering, doch uit sociale wenschen. Het
züjn niet de politieke partijen maar de
vpfebonden die ageeren, en het gevolg is
dtat we in tal van gevallen de socialisti
sche, christelijke en neutrale arbeiders
organisaties samenwerking in groote te
genstelling met de beweging van '18.
Dat is één der kenmerkende factoren.
Rn een andere factor is deze: dat eens
gezind door die vakbonden wordt aange
stuurd op inzage van den stand der be
drijven, wat onvermijdelijk leiden moet
tot het geven vpn een stem, al is t eerst
ook slechts een adviseerende stem in de
bedrijfsleiding.
De algemeene oorzaak van 't huidig
conflict verklaart die beweging. Immers
in talie bedrijven is 't dezelfde kwestie.
De werkgevers zeggen dat ze door de ma-
liaise niet meer in staat zijn de hooge
tooneu te betalen.
iita nu ligt voor de hand, dat de arbei
ders dan vragen inzicht te krijgen in den
stapd van zaken lOfm te kunnen beoprdee-
len pf werkelijk loonsverlaging het eeni
ge biiddel tot Vermindering dier productie"-
Wosten is, dan wei of er nog andere mid
delen zijn.
bi' zit tonica Un dién gedachtenganig.
BSgenti|k beeft men reeds die Eidhting in
geslagen van 't ©ogenblik af dat de hoog
te van 't lioon niet meer bepaald werd
diopr vraag en aanbod, maar dat men die
lopnen vaststelde in overleg met de ver
tegenwoordigers der arbeiders in parti cu-
Üere bedrijven; en in overheidsbedrijven
'flpwr de loon voorstellen van de commis
sies vtoor georganiseerd overleg. Iminertsj
toffe die onderhandelaars en commissie^
bullen hoe sterk ze ook een belooning
naar toehpefte op den voorgrond drin
gen. ten slotte voor de vraag staan, of
Öe bedrijven de voorgestelde toornen be
telen kunnen, en pf Ide (overheidssalaris&ea
de (publieke kassen al of niet te zwaar
belasten.
De Öottnimissies vtoor georganiseerd over
lég vap. overheidspersoneel hebben hjet
l"p.d^,t opzicht 't makkelijkst, want de ver
antwoordelijkheid vtoor de beslissing iis|
niet aan hen, maar aan de regeering. Ka
mers, gemeenteraden en Staten, die Jieb-
ben zOrg te dragen dat de uitgaven ge
dékt worden. Daarom is het zoo'n dwaas
heid wat de heer Kooiman DonderdagJ-
jalvtoad in zijn rede hier ter stede beweer
de, nJL dat „de rand die zich, door het ge
organiseerd overleg -in te stellen, ont
slagen heeft van de noodzakelijkheid zulk
oen vraagstuk te bestudeeren, niet meer
over het voorstel mjoet nakauwen, maar
het moet aanvaarden."
Het oordeel van die commissie ten de
belanghebbenden zelf kan nooit iets an
ders zijn dan een advies. En als dan
zooals b.v. vtoor de nieuwe salaris-voor
stellen van het gemeeaitepersonjeel te Midi*
delburg geen enkel argument wordt
aangevoerd waarom de salarissen op die
wijze verhoogd moeten worden, dab is
het volkomen verklaarbaar als de raads
leden nader onderzoeken, öf 't moet, en
hoever of men dan moet gaan. Want ze
hebben bij him verantwoordelijkheid vtoor
het geld van anderen (n.l. van de be
lastingbetalers) nog met andere overwe
gingen rekening te houden dan met die
van de wenschelijkheid voor 't betrokken
personeel.
Maar voor de arbeidersiorganisatie in
de particuliere bedrijven is de zaak moei
lijker. In overheidsdienst is 't niet duï-
dtelijk te zeggen of een loonregeling té
hoog is. Dat merkt men eerst veel later,
als de belastingen té hoog wjorden.
In een particulier be ar ijl' is dat heel
anders. Daar veroorzaakt een te hoog
loon een te dure prpductie, en dus een
onmiddellijk gevaar voor stopzetting van
't bedrijf, omdat het niet meer kan con-
curreeren. En dan is ook de arbeider er
nog veel slechter aan toe, ook al lean
een werkloozenuitkeering van overheids
wege tijdfelijk het onmiddellijk gte-
brek voorkomen. Tijdelijk. Want geen
Rijksschatkist houdt het eenige jaren vol,
een groot deel van de ingezetetien te on
derhouden. Dat tijdelijke is dan ook de
eenige factor, die de nu bestaande rijks-
werkloozenJondersteuning verdedigbaar
maakt.
De arbeidersleiders weten dat ook helel
goed, en hebben herliaaldelijk inzicht ge
noeg getoond in de noodzakelijkheid om
hel bedrijf niet te vernietigen.
Het is heel makkelijk om de indexcij
fers van de levensbehoeften als grond
slag te nemen, en daar dan nog wat op te
leggen, met de leus dat de arbeider het
beter moet hebben dan vóór den oorlog,
maar als de bestellingen weg blijven om
dat het bedrijf te duur werkt, dan ver
liezen die cijfers hun waarde.
Nu weet iedereen dat de prijzen van de
steenkolen geweldig gedaald zijn, door te
weinig afname, wat weer een gevolg was
van 't stil leggen van tal van industrieën.
Door dien lagen prijs wordt al weer ver
klaard dat de uit de goede tijden dfctee-
rende hooge loonen in de kolenmijnen,
den prijs der kolen hooger maken dan
den marktprijs, m. a. w. dat de mijnen
met verlies werken.
Maar nu zeggen de mijnwerkers: ja,
goed en wel, maar op welke posten kan
nog meer bezuinigd worden Moet er
ook niet wat af van 't dividend? Zijn de
afschrijvingen niet te hoog? Wat is er
gebeurd met de groote winsten van de
vorige jaren?
Dat kunnen ze niet beoordeelen, want
in de boekhouding krijgen ze geen in
zicht. En daarom is hun vraag naar dat
inzicht begrijpelijk als een logisch gevolg
v^n den stand van zaken.
Aan den anderen kant is het zeer be
grijpelijk, dat de werkgevers op loonsver
laging aandringen. Die hooge lopnen zijn
meerendeels afgedwongen met een vtajr-
wijzing naar het steeds duurder worden
der levensklosten. Nu die onmiskenbaar
dalen, is het óók logisch, dat de werkge
vers op een verlaging der loonen aandrin
gen. niet alleen bij de mijnen, maar hjf
alle bedrijven.
En daartegen verzetten de arbeiders-
leiders zich met kracht, wat begrijpelijk
maar daarom nog niet logisch is. Het
is zelfs duidelijk dat ze hun eischen met
opzet onmatig hebben opgedreven om
de verlagingsplannen der werkgjevers
vóór te zijn. Het werd dezer dac,en nog
erkend door den voorzitter Van der Heeg
van den Bond in de Kleedingindustrie,
in een interview in Het Volk. Hij zei
daarin o. a. dat toen de hoofdbesturen
der vakbonden in het najaar van '20 be
merkten dat er iets broeide onder de
werkgevers, zij er voor gezorgd hebben
„dat zij tegenover die plannen tijdig stel
ling namen, door het indienen van sloor-
stellen, beoojgende verbetering! dfer ar
beidsvoorwaarden en wegneming van
grieven."
Maar ze moeten er dan otok op voor
bereid zijn, dat hun bewering van het
noodzakelijke van hun eischen niet aan
vaard wordt dopr de werkgever», die de
ze taktiek heel goed doorzien.
Met dlat al staan we nu voor een ern
stige crisis. De arbeidersbonden zijn In
de oorlogsjaren zeer krachtig geworden,
ook pi dl oor dat de werkloozenkassen
ae meeste ongeorganiseerden tot aanslui
ting noopten. Het bewustzijn van kracht
uit zich zeer sterk in Engeland, waar
hel al 'geleid: heeft tot een stuijtendje
geringschatting van 't belang van ande
ren, b.v. door het doen ©nderloopen der
mijnen.
Hier ziet het er nog niet zoo ernstig
uit, maar de factoren voor een ernstig
conflict zijn in tal van bedrijven aan
wezig. En ze worden hier nog versterkt
doordat de Arbeidswet hier illusies over
een korten werktijd heeft gewekt, welke
illusies in verschillende gevallen niet
verwezenlijkt blijken te kunnen worden,
wil men het bedrijf niet te duur, en dus
onmogelijk maken.
Daarom is het van zoo'n algemeene be
teekenis wat nu in Engeland gebeurt. Als
daar de drie groote bonden van mijnwer
kers, transportarbeiders en spoorwegper
soneel den strijd tegen loonsverlaging!
winnen, dan zal men overal den terugslag
vjoelen.
Wij voor ons vreezen dat er dan rare
dingen in W. Europa zullen gebejugen,
en dat er dan nog meer malaise komt dan
er al is. De stijgende lijn van de arbei
dersmacht kón echter niet steeds door
gaan. Daarvoor waren er te veel algemee
ne belangen mee igemloeid. Maar men zal
die lijn niet kunnen buigen zonder ern
stige conflicten. En daarvan maken we
er nu een door.
Misschien dat verhoogde medezeggings-
schap de vorm zal blijken waardoor men
uit dit iclonflict komt. Maar de goede
vprm daarvan is blijkbaar nog niet gevon
den. Want men verge te niet dat aan hopr
gc- lopnen bij tijden van groole winsten,
onvermijdelijk vast zit: verlaging van loo
nen in tijden van verlies, zooals opk het
geval is met de reel bescholden aandeel
houders. En daar willen de arbejders juist
niet aan.
bezit is va11 een vrijstelling ,k o mjt i n
diénst van een patroon, die geeagé-
moedsbezwaren heeft.
Vraag: Wat moet de arbeider doen?
Antw.Niets.
Vraag: Wat moet de patroon doen?
Antw.: Hiervan kennis aan den Raad
van Arbeidj. Nu gaat de arbeider uit
diénst van dezen patroon.
Vraag: Wat moet de patrom doen?
Hiervan kennis geven aan den Raad
van Arbeid en daarbij toezenden de ren-
tekaart van diezen arbeider.
De arbeider doet wederom niets.
3e geteiEen arbeider, die in het bezit
is van een vrijstelling komlt in dienst of
gaat uit dienst van een patroon, die
ook in het bezit is van een vrijstelling
Vraag: Wat moet de arbeider doen?
Antw.'Niets.
Vraag: Wat moet de werkgever doen?
Antw.Vgn in en uit dienst gaan van
dezen arbeider kennis geven aan den
burgemeester zijner gemeente.
HET PEIL DER LOONEN.
Het laatste maandschrift van het Cen
traal Bureau voor de statistiek geeft
eenige belangrijke cijfers over de loo
nen van meerderjarige werklieden in
eenige beroepen en bedrijven in ons
land. Opgemerkt zij daarbij dat door ver
korting van den werktijd de uurloonen
een grooter stijging vertpionen d!an het
totaal der gemiddelde weekloonen:
Gem. Verh. Gem. wkl. Verb,
uurl. in ct. cijfer in guld. cijfer
Metaalindustrie
1910 211/2'
100
13 30
100
1918 39
181
21.68
163
1919 59
274
28,26
212
1920 661/2
309
31.86
239
Boekdrukkerijen
1914 241/g'
100
13.97
100
1919 46
188
25 41
182
Steendrukkerijen
1914 271/s'
100
15.59
100
1919 531/2
194
28 90
185
Gemeentelijke Gasfabrieken
1914 25
100
14 21
100
1920 741/2
298
32 96
232
Gemeentelijke Elec.
fabrieken
1914 261/2
100
14 77
100
1920 781/2'
296
(34.86
236
beproeft «Ie geneesheer het nog
met OTONALT1NB.
Waarom zou D dan niet
tjjdig en regelmatig dit
versterkend middel ter
instandhouding Uwer ge
zondheid gebruiken.
In blikken bussen van 860
en 500 Gram.
Overal verkrijgbaar.
Dr.A. WANDER A-G
BERN
(Ingez. Med.)
Binnenland.
(30)
Roman naar het Engeisch
va» BOOTH TARKINGTON.
GEMOEDSBEZWAREN
Men schrijft ons:
Voor de personen .die gemoedsbezwa
ren hebben tegen die invaliditeitsverze
kering en die niets verzekerd hebben
zijn tegemoetkomende bepalingen opge
nomen in de Invaliditeitswet.
Als gemoedsbezwaarden worden slechts
erkend .zij, die een bewijs van vrijstel
ling van den Raad van Arbeid hebben
ontvangen.
Daar herhaaldelijk dezelfde vragen wor
den gedaan mogen deze met d/e g e-
w'enschte antwoorden hieronder
volgen.
Ie geval: Een arbeider, die zelf geen
(gemoedsbezwaren heeft komt in
dienst van een patroon, die wel een
bewijs van vrijstelling heeft.
Vraag: Wat moet de patroon djoen?
Antw.: Niets.
Vraag: Wat moet de arbeider doen?
Antw.Hiervjn kennis geven aan oen
Raad van Arbeid en daarbij zijn rente-
kaart toezenden.
Nu gaat de arbeider uit dienst
van dezen patroon.
Vraag: Wat moet de arbeider nu doen?
Antw.: Kennis geven aan den Raad
van Arbeid.
De patroon doet wederom niets.
2e gevalEen arbeider, die zelf in het
achtergebleven of in haar manieren merk- fect van haar eigën handejfingen waar te
baar tzijn; zij kon dat alles niet geheel! nemen. Als zij een zekeren indruk wenscb
Het toeval wilde, dat Bibbs) in tetter-
Luiken zin topt 5>die vrouwV lette. Uit het
rpam kijkend, zag hij Sybil op het plavei
sel viopr het oude huis naast biet hunne
"Sflan. Zij stond een ©ogenblik diep in
toedachten verzonken, maar liep toen vlug
i^d op naar de deur, zeker met het
?oel de huren een bezoek te brengjen.
ir^„maa^tc llier e°bter geen gewag van
ter zuster, diT na ha£ ge-
j.„i m ®en ietwat vagP jeremiade over
zaïster^f^ff ^rag van haar sdi|o©n-
toier0ve2k htebbeI1' naar eiêen
spiegelingen «verhtL^'ne'S&n b?"
daarvan l>elro de ^si
aelasticiteit der vrou-
ESt™ den «mgang. Sybil was juist be
trokken geweest m ©en hevige scene zii
was (op een manier beleedigd ufetoS!
beven en toch verkoos zij zich te be
geven naar mensehen, die zij sleclhts
pervtakkig kende .Bibbs verbaasde er zich
loiver. Er moesten toch nog, naar zij mee-
nftig, sporen van emotie op Sybil's gelaat
hebben doem verdwijnen in de drie of
vier minuten, die zij noodig had om de
deur der Vertrees" te bereiken.
En in dat opzicht had hjjj zich niet ver-
gtist, want Mary Vertrees was in dat
©ogenblik benieuwd te weten, welke in
nerlijke ontroering mrs. Roscoe Sheridan
pootgde le overwinnen. Sybil had ér echter
geen flauw vermoeden van, dat zij' van
iets' anders, blijk gaf dam van de opgewekt
heid, dip zij voor een ongewone bezoek
ster passend vond. Zij was geheel vervuld;
Door het rijk aanbestede werken:
Metselaar
1913 27I/2
100
16.50
100
1918 431/2
158
24.79
150
1920 71
258
32.48
197
Timmerman
1913 24
100
16.50
100
1918 411/2
173
23.65
164
1920 651/a
273
29 96
208
Opperman
1913 20i/2T
100
12 30
100
1918 39
190
22.23
181
1920 64
312
29,28
238
Het meest opmerkelijke in deze cij fers
is zeker wel, dat de loonstijging in de
eene groep veel grojoter is, dan in de an
dere.
KERKNIEUWS.
In de Ned. Herv. gemeente te Breda
worden de predikantstractementen van
f 2700 tot f 4500 verhoogd. In verband
hiermede wordt een hoofdelijke omslag
ingevoerd.
Geref. Gem.
Bedankt voor Borsselen door R.
te Aagtekerke.
Kok
Zeeuwsche Ouderlingen-
co n f e re nlie
Woensdag 20 April a.s. zal te Goes
de Zeeuwsche O uderlingen - co nfe ren ti'ege -
houden worden in de Geref. kerk. In de
morgen vergadering zal dr. J. Brinkman,
van Vlissingen, refereeren over: „De liter -
derlijbe verzorging der gemeente in het
huisbezoek" op grond van 14 stellingen.
In de middagvergadering zal ds. J. H.
Telkamp van Middelburg, een referalat
houden. \M
o
Een federatie van "diakonieën:
in de Ned. Herv. Keek.
Donderdag is te Utrecht door de vér-
eeniging van diakoniën im de Ned. Herv.
Kerk eer. vergadering gehouden, om te
komen tot de stichting van een federatié
\an diakonieën in de Ned. Herv. Kerk,
welke vergadering werd bijgewoond door
de afgevaardigden van de diakonieën, die
reeds eenigen tijd geleden in principe
besloten hadden tot de oprichting van de
federatie.
De voorzitter, de heer G. J. A. Ruijs,
Utrecht, bracht allereerst ,in behande
ling het Ontwerp-statuten. In deze sta
tuten, fdie na eenige ondergeschikte wij
zigingen werden goedgekeurd, wordt als
doel der federatie aangewezen, het bevor
deren van de belangen van, de verbete
ring en de verheffing der armenzorg, uit
gaande van de Ned. Herv. Kerk. De fe
deratie tracht dit doel te bereiken:
a. door kennisneming van het werk
der kerkelijke armenzorg in haar geheel,
en in hel bijzonder van datgene, wat bin
nen den kring der Ned. Herv. Kerk gje-
schiedt;
b. door het bevorderen 'van onderlin
ge besprekingien van onderwerpen, be
treffende de kerkelijke armenzorg en ai
wat daarmede in rechtstreeksch verband
staat;
c. door het uitgeven en (of) doen uit
geven van periodieke en (of) andere ge
schriften, waarin onderwerpen als ge
noemd sub b behandeld worden;
d. door het bevorderen van samen
werking van diaconieën der Ned. Herv.
Kerk, zoowel voor doeleinden, die door
een gemeenschappelijk optreden verkre
gen en (jof) ontworpen kunnen worden,
als voor vergaderingen die dienen kunnen
om met elkaar te beraadslagen;
e. door oprichting en instandhouding
van een onder leiding van het bestuur
bestaand bureau, zoowel tol het verstrek
ken van inlichtingen, als tot het geren
van adviezen.
Naar aanleiding van de goedkeuring de
zer statuten achtte men de federatie ge
sticht.
Aan de orde was daarna de verkiezing
van 9 bestuursleden.
Tot bestuursleden werden gekozen de
heeren: G. J. A. Ruijs, te Utrecht, dr. J.
H. Adriani, te Utrecht, M. J. Beerling,
te Amsterdam.jhr. mr. A. W. van Holthe
tot Echten "te Assen, P. van der Kamp
te Amsterdam. A. Folmër te 's-Graren-
hage, F. W. Horsting te Zutphen, J. H.
Franken te Zwolle en mr. F. A. Nele
mans te Delfshaven.
te te maken, dan meende zij dpt zij dien
maakte. Zij meende, dat zij werd)
toiofd.
„Mijn moeder heeft mij gevraagd u'le
zeggen, djat zij tot haar spijt niet beneden
kan komen," zei Mary, toen zfj1 hadden
plaats' genomen. I
Sibyl doorliep de toonladder van feénj
kirrend namaaksel van lachen,wat haar
was geleerd als welvoeglijk te beschou-;
wen, na een opmerking tot haar gericht
door iemand, met wie zij op igieen fami-
ONDERWIJS»
Ontslag aangevraagd door mej. J.
Bol als onderwijzeres aan de Chr. M. U.
L. school te Terneuzen, met in
gang van 1 Augs. a.s. wegens verlaten
van het onderwijs.
o
van hef plotselinge voornemen, dat haarftaiiren voet tftond. Het was gedeeltelijk
daar bracht en zij' bezat evenmin zelfken- bedoeld als' een beleefdheid en gecO&ell'e-
nis als werkelijk gezond versland. Wantlijk als de (grondlegging voeft èen indjruk
Sybil Sheridan hoorüe tot een type zoo
oud als de schrift. Zij was slechts tfe ijae-
èn half ontwikkelde intrigante, die de
van ÜeTheid.
,fk dacht, ik zal er maai- eens gauw
Ji een vliegen/" zei ze. het kirren voodtzet-
mannen weet te misleiden pin dat ook tend, tornden laatsten twijfel aan haar op
doet, tevens (d(ei heste en minst versLan- gevrektheid weg te nemen. „Ik dacht, ik
digfe van haar eigen sekse^ van wie zij' vVil mij geheel gearagen afs een werkelijke
onveranderlijk grooten steun ondérvincLt buur op het land. Wij1 wonen bijna op Tiet
Het is het type, dat veel kwaad in d(e we- land, zioo ver van 'de binnenstad* Vindt u
reld heeft gewrocht en nog veel meer niet? En het leek mij zoo'n heerlijke dag.
kwaad zou hebben uitgericht, zoo zijh fk had behoefte u 'te vertellen, lijge ik
macht niet was gefnuikt door verstandige dien namiddag bij u op tie thee van dé
vrouwen en door haar eigen gebrek aan ontmoeting met die aardige mens Jhen heb
doorzicht, want het is een type, dal zich genoten. U moet weten, dat ik hier als
zelf nooit in het ware licht ziet. Sybil pas getrouwde vrouw ben gekomen en
gST gevolg aan haar 'ingevingen zondeh hier nooit eerder gewoond had(, zoodat ik
na te denken o/" te vragpn zij was als bijna geheel op de vrienden van mijn man
een hond, die een baas. op een paard» g|e- was aangewezen. Ik kende hier dan ook
zeten, achterna holt. Zij h(ad zelfs tfiet het zoo te zeggen niemand. Mr. Sheridan fs
instinct pin te Wijven stilstaan en het of- all'ijd zoo in zijn zaken opgegaan, van af
dal hij een jongen was, dat natuurlijk
Zij hield met een air op, alsof zij een
verklaring had afgelegd.
„Natuurlijk I" zei Mary, die met sympa
thie aanvaardend.
„Ja ik heb sedert dien middag de
Kittersby's dikwijls ontmoet." gïng Sybil
voort, ,,'t Zijn werkelijk alleraardigste,
(mens'chen(Werkelijk! Ja
Zij hield onbewust plotseling op, haar
gedachten dwaalden blijkbaar a'f naar iets
i ders en Mary bemerkte nu, dat zij niet
een bepaald doel was gekomen. Boven
dien duid(de een zékere Strakheid in Si
byl's oogleden aan, toen zfj m dat dogen-
blik van afgetrokkenheid langs haar gast
vrouw heenkeek, dat dat d(pel hedl ern
stig was in het oog der bezoekster en
gemakkelijk in verband was te brengen
met de merkbare agitatie, die zich onder
haar aangenomen, opgewekte kalmte ver
school. Haar adem had Tets gejaagds en
haar handen bewogen zfcjh onrustig.
„Mrs. Kittersby en haar dochter spra
ken laatst over sommige menschen hier
in de stad." zei Sibyl, het kirren herha
lend en het rekkend. „Zij beweerden iets
dat mij zeer verbaasde. Wij spraken over
onzen wederzijdschen vriend, mr. Rcrt>ert
Samhorn
Mary viel haar vlug in de rede. „Zijn
met dat „wederzijdsch" mijn moeder en
ik inbegrepen?" yroeg zij.
„Natuurlijk, ja; ik bedoel de Kitter-
by's en u en wij allen Sheridans."
„Neen," zei Mary, „wij beschouwen mr.
Robert Samhorn niet als een vriend van
ons."
Tot haar verbazing knikte Sibyl ijverig,
alsof haar dat zeer verheugde. „Juist op
dezelfde manier sprak mrs. Kittersby",
riep zij met een onstuimigheid, die Mary
verwonderd deed opkijken. „Ja en ik
hoor dat op die manier aflë oude families
hier over hem spreken."
Mary keek ter zijde, doch overigens
wist 'zïj haar kalmte te bewaren. „Ik
had den rn'nruKcfaf hij een vriena van
was," zei zij en voegde er haastig bij,
„en v«n uw man."
„O ja," zei de bezoekster verstrooid.
„Dat is hij, zeker. Dat een man tien naam'
heeft wat lichtzinnig te zijn, behoeft na
tuurlijk geen groot verschil voor een ge
trouwd paar te maken. Dat is met jonge
meisjes een ander geval. Dan kan het
heel, heel (gevaarlijk wezen."
Heel veel dingen zijn onschadelijk en
passend voor getrouwde menschen, die
voor een jong meisje heel gewaagd zou
den kunnen zijn. Vindt u ook niet, miss
Vertrees?"
„Ik weet het niel", antwoordde de op-
rechte Mary. Bedoelt u, dat u met mr.
Samhorn bevriend wil blijven, maar datu
het zou afkeuren als mfss Sheridan dit
deed?"
„Juist, dat is 'tl" antwoordde Sibylinaief
en met vuur. „Mijü opinie is, dat <Ie om
gang van een man van zijn reputatie
in 't geheel niet voegzaam voor Edith is
en men dat de familie aan het verstand)
