BEIABIJKE MEDEOEELiG.
MS pCt.
Ingezonden Stuiken.
Donders van Russische, Mexicaansehe en Bnigaarsche
fondsen worden in hun eigen heiang aangeraden naam en
adres op te geven onder letf. W. 0. 324 Adv. Har.
Zeevaart" N. Z. Vosrhnrgwai 130 Amsterdam.
worden gebruikt op de grootste
booten der Scheepvaart Maat
schappijen Hotels, Restaurants,
Ziekenhuizen, Pensionaten, Sana
toriums, kortom overal.
WOUTERLOOD LEIDEN 15.
WEBTHEIM SOMPERTZ 1834 li
GBE8IETYEHEEMIK1HE 1853.
WD steiiM dg gelgpniteid ogen tot belegging van
gelden op Spaarrekening tegen eefi rsntever"
gosding, welke tot naders aankondiging
's jaars bedraagt.
Nadere inlichtingen worden gaarne verstrekt
Bank-Assoeiatie.
GELDEN BESCHIKBAAR
ONOVERTREFBAAR
ie de ZWAKTE
SAJET waarvan
iedere knot voor
zien is van neven
staand Handels
merk.
99
Kantoor Middelburg.
I
dat zijn wetgeving zoo dempmatisch mo
gelijk inrichtte en op het belang van de
meerderheid der burgerij bedacht was.
We constateeren ,dlat het hier niet gaat
om een ziekteverschijnsel, om de dege
neratie van een deel van ons volk. Wij
hebben met een sociaal gezwel te doen,
üj&t zonder het lancet niet "te genezen is.
Wc zijn in een hel van strijd en moord;
dtuldt het gouvernement, dat het weefsel
vim het maatschappelijk leven, van ons
volk, vaneen gereten wordt? Als de ziel
vkn het Italiaansche volk niet een gewel
digen ruk gjeeft aan de .Westingjhouse-
rem en stop zet djen haat der strijdende
partijen die in bestiale uitingen elkaar
trachten te vernielen .dan loopt de maat
schappij gevaar., hier in dien barbaar,schen
toestand van de middeleeuwen terug te
zinken. .Wij roepen onze regeering toe:
steek de handen uit de mouwen! talm
niel langer wanneer gje niet wilt, dat aan
de wonden zich het koudvuur openbaart,
die onze samenleving ten doode op-
tfehrijft!"
Is dit niet een wanhoopskreet, van
het groote Rpmeinsche orgaan?
De Laatste berichten luiden ,dat de te
legram- en telefoonverbindeng met Mi
laan afgesneden zijn. Spelen daar nu
Faccisten of BoLsjewiM den baas?
Qndertusschen is de Kamer voor een
mlaand uiteengegjaaner werd ook niets
afgehandeld; de socialistische afgévaar-
den scholden de anderen voor ploerten,
bedriegers en oplichters uit. Deze zwe
gen, namen hun portefeuille en wandel
den naar huis.
Nog eens: een raar land dit Italië, een
lland vol verrassingen
Rome. 25 Maart.
ETHA FLES.
Geachte Redactie!
Eerst heden kwam mij' luw Mad- van Za
terdag 26 Maart in handen, waarin iom.
■vOpfkomt een stukje vata „Eoöperatieman"
tëgènpfeer het voorlfeppig bestuur der
Cpöp, Boerenleenbank alhier.
Ais vpprloopig1 'antwoord' op djat stukje
helt vpfgtendei,
m
Ik zou het genoemd bestuur beleefd
ia overweging |geven niet te antwo,ojrden|
op bedoeld stukje, alvorens „Coöperatie
man" zijn naam in uw blad publiek heeft
gemaakt.
Mijns inziens toch zou Tiet in h,et be
lang der zaak zeer wetoschelijk zijn (dat
„Goöperatieman" (jongen niet »ls ge
woonlijk over heggen en sloten de Goqpe-
ratie tracht te bevorderen, "poch vrijuit'
zonder omwegen zijn dpel ziet te berei
ken. I
„Coöperatie" kan toch immers het dagj-
licht verdragen en is het zeer tegen dpn
eisch, zulke dingen in het dpnkér worden
afgespeeld.
Dus „Coöperatiejongien", wees mlanne-
lïjlk entpoh jiw banier.
Met dank voor de plaatsing; i
:Uw dw. dpi'.,
J. C. NOORDHOEK.
Lid dfer. Bank.
Kamperiand. l April ,1921.
Mijnheer de Redacteur,
Ik had gehoopt, niet meer gepjoopt te
zijn van de gastvrijheid van üw blad ge
bruik te moeten maken, maar helaas de
heer M. dwingt mij,alhpewel het zeer
moeilijk met hem disputeeren is. Het
is jammer, dat mén een blinde, niet zien
de maken kan.
Hij ook is van meening dat belooning
'behoort te geschieden naar verdienste en
bekwaamheid (prachjtig, als men op de
bestaande salarissen oproepingen plaatst
zal men overvloed van aanbod hebben)
doch hij bëweert dat geschiktheid wordt
bevorderd door salariSverlio'ogingen dan
(wil hij verder periodieke verhooging.
van de geschikte, maar dan zal hjjj toch
wel willen toegeven, dat de periodiciteit
niet in een verordening mag worden
vastgesteld. (Hierdoor verklaart hij zich
een tegenstander van het salarisverhpo-
gingsontwerp). li'
Hij wil niet inzien, dat waar beloonin
gen in het vrije bedrijf, zelfs in hfet
semivrïje Staatsmijnbedrijf zich moeten,
aanpassen aan den lalgemeenen loonstan-
daard, en dat is tevens de algemtefene
levensstandaard, ook de ambtelijke 1 no
nen zich daarbij moeten aanpassen. Hij
begrijpt niet dat het inkomen van Wan
delaren en landbouwers, steeds eerder
de invloeiden van de verhoogjende, zoor
wel als de dalende conjunctuur zullen
ondervinden, maar desondanks zonden
de ambtelijke s alarissen bij dalende con
junctuur moeten vast blijven staan, ja
stijgen.
Voor een oogenblik aangenomen dat èr
achterstand is, en dit het gemeentebe
stuur mocht zijn gebleken uit verloop
naar andere gemeenten of het vrije be
drijf, dan wel uit andere omstandigheden
dan zou er thanjs m. i. hpoigstens aanlei
ding kunnen zijn voor een zeer tijdelijken
duurtetoeslag. Om nu te bewijzen en niet
te beweren, \vfelk een betoogtrant de beer
M. er op na houdt, een citaat uit hfet be
wuste stuk N. R. Ct., dat er volgens hem
niets mede te maken had.
„De publiekrechterlijke lichamen, waar
„nog steeds de regfel geldt, wat er op
„zit, gaat er niet meer af, vormen reeds
„op glrond van het feit dat zij werkgevers
„zijn, een ernstige belemmering tegen
„verlaging van het loonpeil, die overigens
„door de economische omstandigheden
„onvermijdelijk zou ziju.
„Het vaak roekelooze gemeentelijke 'bfe-
„leid, heeft er zelfs in de laatste maan-
„den nog toe geleid, dat de loonen van
„de gemeentelijke arbeiders niet nog
„eenige centen zijh verhoogd. Wij willen
„wel zeggen, dat wij den grooten invloed
„die politieke lichamen op hjet loonpeil
„hebben in hfet bijzonder ïn tijden van
„dalende conjunctuur, met buitengewone
„bezorgheid constateeren."
Gouden woorden gemeenteraad van
Middelburg, roekeloos gemeentelijk be
leid. i
Het is tmij onaannemelijk dat de heer
M. mij niet zou begrijpen, en ook dat hij
J. niel begrepen heeft, de zaak 'is zeer
eenvoudig deze, dat de goederen reeds
sedert een lange reeks van jaren, in het;
bijzonder sedert 1911, duurder wferdenj,
eigfenlijk werd het geld minder waard, en
de koopkracht van hfet geld verminderde»
(zie Pierson Staathuishoudkunde) voort
durend, hei keerpunt is reeds bereikt
en de dalende lijn begonnen. Zooals
iedere vroegere verhooging van pïijz©n,
de loonen deed stijgen, en vervolgen®
steeds beurtelings loonfen en prijzen,
kwam het moment, dat velen niet meer
konden, zich vrijwillig onthielden of ook
noodgedrongen. De prijsdaling, eigenlijk
meer waard wording van het geld zette
in, en iedere prijsdaling zal een nieuwe
prijsdaling tengevolge hebben, tengevol
ge van economische wetten (onafhankelijk
van M's inzicht of hfet mijne), totdat ook
daar door tal van omstandigheden een
keerpunt zal zijn bereikt (bijv. door la
gere loonstandaard vermeerderde goud-
delving, welke thans voortdurend vermin
dert.) En op dit ongelukkigst gekozen
oogenblik wil men in Middelburg de
salarissen nog voor jaren vastleggen. Inde
eerste p'laajts zou dit den natuurlijken loop
der dingen vertragen, maar ook den strijd
dien M. zoowél als ik wil vermeden zien,
verscherpen. Naar mijd meening zal
straks blijken, dat de thans ingestelde
Iuex-diensten en verhoogde salarissen
niet .uit inkomen van arbeid of via beleg
ging uit arbeid gekweten kunnen wor
den. (De geschiedenis leert dat m®n in
Zeeuwsch-Vlaanderen geen pachters voor
de hofsteden kon krijgen.) Zouden de be
lastingen alsdan uit bespaard of belegd
vermogen moeten worden gekweten, dan
zou de prijsdaling, de waardestijging van
het ruilmiddel nog verschferpen.
Aller belang is het dus dat de ambte
lijke salarissen en arbeidsloonen zich
onmiddellijk aanpassen bïj: de con
junctuur.
Nogmaals, in het verleden zijn de win
sten niet zeer groot geweest, als, men ver
keerdelijk uit de schijnwinsten wilde af
leiden, ja sterker, terwijl men winst
meende te zien', was er dikwijlé verar-
Iming (van Gijn Haagsche Post) h|et zou te
ver voeren dit nader aan te toonen.
Zoo juist lees ik de Engelsche In
dexcijfers sedert April 1920 een daling
van 42 pCt. aanwijzen, en dan nog blij
vende salarisverhooging durven beplei
ten, 't is kras.
M. gelieve eens te bedenken waaruit
de lasten in het vervolg moeten gekwe
ten worden. Deze zullen voor een groot
deel betaald moeten wbrden, en door
de ambtenaren van Rijk, Provincie en
andere publiekrechterlijke lichjamen,
voorts door de ouden van dagen, die
'voor hun puden dag zich in een levens
verzekering kochten of kapitaal bespaar
den (maar ik heb onlangs eens gelezen
,dat kapitaal) beleggen diefstal va|n dfef meet
waarde is, maar dat is dus zoo erg niet
volgens dién geleerde, o ja, premievrfit
pensioen ié veel beter, alsdat men zejf
voor zijn pejnsioen zorgt.)
Dal belasjtingen een zeer grooten in
vloed van dén kostprijs van het productie
proces hebben schijnt M. evenmin le
willen inzieiu en daarom' maar een reken
sommetje.
Stel de belastingen zijn in 1913 10 pCt.
en in 1918 ,'30 pCt. Iemand verdiende in
1913 f 3000' netto voor levensonderhoud
f 2700, ïnedte tengevolge van de oorzaken
bij de belastingen en diensten gelegen
had blij in( 1918 noodig het dubbele
f 5400, om dit echtfer over te hfeujden
had hjjj noodig een inkomen van f 7700
terwijl het netto dus steeg' met 100 pCt.
moest hel bruto stijgen met circa 16<J
pCt. Dit meerdere inkomen moest door
alle schakels verdiensten dus ook uit dis
tributie in dien kleinhandel worden ver
diend, van daar dan ook dat de winkelier
onevenredig gropter inkomen moest heb
ben.
Dalen nu geleidelijk belastingen, dan
kan de doorwerking van de daling van. de
grootbandelpiijzen nog in veel sterke»rfe
mate op de kleinhanidelprijzn doorwer
ken als thans reeds hpt gval is, maar er
komt ook minder inkomen, dus de bela»-
tingkracht vermindert ook iwéider, er komt
minder geld in Rijks- en Gemeentekassen
en de salarissen moeten dalen.
Hoe vreemd het ook imogfe schüjneh,, da
ling van prïjzén en loonen is in het be
lang van. ambtenaar, arbeider, fabrikaat
en handelaar I (kleiner worden van risi
co's) (en kunj/in daardoor de beide eer
ste groepen ue door hen geprezen voor-
)oorlogsche toestanden bekomen. Bjj
loonstijging wordt dit proces kunstmatig
tegengehouden. 1 i
De verwachtingen van den heer M.
hoop ik niet teleur te stellen, helaas voor
hem echter, zie ïk het toekomstbeeld
anders. Dank voor de plaatsing,
JERONIMUS.
Middelburg, 5 April 1921.
(Op enkele punten door Ons bekort;
in verband met overeenkomstige bekor
tingen in het sluk van M.
>We (sluiten au het dehat. Red.)
HEVEA-RIJWIELBANDEN DE BESTE.
Deze sajet munt uit door sterkte en
eehtheid van kleur.
Bovenstaand handelsmerk is in 1898
door de Firma S WIENER ét Oo.
gedeponeerd.
Zie Staatsblad no. 281, en voor weder
verkoopera uitsluitend bjj haar verkrijg
baar.
Hang 6,Tel.8760
Rotterdam.
Hygiënische Artikelen.
Patent-Geneesmiddelen.
Vraagt onze nieuwe uitgave »Het
Vronwenboek" ad f 1.10 na ont
vangst van postwissel franco.
Bandages op maat.
Paskamers voor Dames en Heeren.
BANK ASSOCIATIE.
Mr. J. A. FOKKER H. DROfïKEftg
voor Hypotheken en Toorsehoftesi.
(Ambtenaren speciale voorwaarden).
Zuider-Credietbank afd. O, Mauritsweg 3, Rotterdam.
Uitg\fte vau zesjarige 7 pCt. rentende Pandbrieven.
venjsten bak door te snuffelen. Enkelen
daarvan keek hij1 weifelend, door, hij' vond
er weinig troost in; maar een deed hem
glimlachen. Daarop schuddte hij' droevig
zijn hoofd eln droevig begon hij te lezen.
•Het was' geschreven (ofp papier met den
stempel ..Hood Sanatorium" eb had Ik#
titel*: „Ledige uren."
„Iemand kan een rustig hart hpudfen
foüji zeventig mijlen in 't uur, maar niet
lalh<! hij' rent om den trein te halen. Even-
tain is' de gewoonte om te ziften peinzen
teen nuttigje eigenschap in den stoker in
een metaalgieterij', dat zal hem niet in
Hem jgtunist van zijn superieuren aanbeve
len. Voor een groep, enkel geschikt vtoor
het najagen vhn genotvol denken, zon ik
dat van invalidfe kiezen; zijn gfefd is tijd
en bij' mag dat optafen Olympus besteden.
Het zaj, niet vtoldoendfe zijn een 'amateur-
fnvalide te wezen. Volgens mijn meening
moei de volmaakte practicus refedfe dood
zijn voor elk doel inaar buiten, als hij wil
begfinnen het leven volkomen te genieten.
Zijn kalme helderheid, moet niet worden
vertftpord dfeor eenige drukte van herstel;
bijl imjoet kalm in zijn ruststoel in den
zfeoneschijn liggen. De wereld moet aan
den anderen kant van den muur zijn en
die muur moet zoo (djxk en zoo hjoog we
zen,, dat hij het geraas dfer fahrieksvurenl
«en het gegil der fluitfed niet ten htojo-,
ren. Vrede.,.<J'
Toen Bibbs tot aan 't wloord „Vrede"
had gelezen, dfeed zich eeln stoornis voor,
die iinterreSsajnt was als een toevallige
tegenstelling. Hopjgfe stemmen klonken in
de gang, juist aan dfe buitenkant van zijtn
deur. Klaarblijkelijk was er een vrouwen-
twist in gang; de partijen waren dien in
Edith's kamer begonnen en zetten dijen
met jkracht vloprt, fcoen zij in de gang
kwamen.
„Ja, je deed beter naar huis te gjajan!"
liiojorde Bi£bbs zijn zuster op schellen toon
schreeuwen. „Je deed beter naar huis te
g|aan en je gedachten wat meer bij! je
man te bepalen."
„Edie, Edje!" hoorde hij' zijn moeder
als vredestichtster vermanen.
„Hoor eens!" Dit was SyM en haar stem
l'küjomk (scherp en bevend. „Spreek niet
(op die mpnier tegl&n mijl! Ik kwam' hier
lom (mloeder Sheridan te vertellen wat ik
had gfehoord, dan kon zij' het aan vader
Sheridan oververtellen als zij vond dat
zij dal doen moest. Ik heb 'het voor jou
bestwil gedaan."
„Ja, natuurlijk!" En Edith's schamper
lalchen klonk tuitend in dfe ooren. „Ja,
natjuuriijk. Jij hadt geen andjere reden!
O neen! Jij verlangt niet het tfusschen
Bobby Satmhorn en mij tot een breuk te
laten komen, omdat...."
„Edie, Eidjiet Nu, Nu!"
„O, zwijg;, mama,! Als zij zegt dat ham
nieuwe vrienden haar vertellen, d|at hij
zoo'n reputatie heeft, dat hij' "hier niet
behoorde te komen, dftn zön ik wel eens
willen weten, hoe het staat met zijn kof-
men bij haar aan h!uis? Hloe
„Ik heb moeder Sheridfen dat uitge
legd." Uit Sybil's stem' was op te makeu
'dat zij (die trap afging. „Met getrouwde
menschen is dat niet hetzelfdfe. Sommigle
dingen, waarvoor een jong meisje be
schermd moet Worden
Dit scheen geen verzachtende uitwer
king op Edith te hebben. „Waarvoor een
jong meisje moet beschermd wordfen!"
gilde zij. „"Jij schijnt maar al te gaarne
die beschermster té willen zijtal Pas jij
maar op, dat Roscoe niet merkt, wat sport
van beschermster jij bent."
Sybil's antwoord was onversLaanbaar,
ïhaar mrs. Sheridan hernieuwde h(aar ge
jaagde pogingi om vrede te sluiten. „Nu,
nu, Edie, zij heeft je bestwil op 't oogj
en jij moest niet
„O, zwijg mania en laat mij begaan'Als
u het papa durft zeggen
„Nu, nu! Ik zeg het hem vandaag niet
en (mogelijk
„U moet mij beloven het hem nooit te
zeggen," riep het meisje hartstochtelijk.
„Nu," we zullen zien. Kom maar weer
terug iu je eigen kamer, dan zullen we
„Neen! Ik wil er niet over praten!
Trek niet zoo aan mij! Laat mij met rus£!
En Edith wierp zich met kracht tegM
Bibbs deur, diuWde (die open, zwaaide
daarom heen (dfe kamer in en liet zich
in zoo'U hevige gemoedsbeweging voor
over op het bed neervallen, dat zij' Bibbs
tegenwoordigheid in de kamfer niet op
merkte. Snikkend en hijlgfend in een harts
tochtelijke huilbui, sloeg zij met h[aar ge
balde vuisten (op öfe (dekfens eta de kuissetas.
„Gluiper!" riep zij luid. „Gluiper! Slang'!
Kaf!"
Toen Bibbs bemerkte, dat zij zich niet
van zijh aanwezigheid bewtast was, begaf
hij! zich zachit naar de deur, in de hoop
weg! te komen, voordat zij hem gewaar
werd; maar het gfeluidi Vata die beweging
deed haar verschrikt foyer eind komen
enh em' aatakijken.
„Ik dacht, Bibbs, Idfet je een poosje
geleden iwias uitgegjaata."
„Ja, maar ik ben teruggekomen. Het
spijt me
„Heb je mij' 'met Sybil hiooren twisten?"
„Alleen wat je zei in de gjang. Ga maar
weer liggen, Edith. Ik ga uit."
„Nee, ga niet hefe(n'!" Zij drukte dfeln zak
doek tegfen haar pogeln, ggf een snik feu
herhaalde bjaar vèrzfeek. „Ga niet weg,
Jij hindert mij taiet, jij bent tenminste be
daard Mamfe is zlop druk, men komt met
haar niet verder. Jij baddert mij geheel
niet, ga dus si's 't je blieft weer zitten."
„Heel goed.en hij keerdfe terug naar
zijn sfcoel naast den koffer. „VpDruit mjaar
en schrei zooveel je wilt, Edith." ze*
hij. „Dat doet geen (kwaad'!"
„Sybil vertelde aan mama olf" begjotaj
zij naar adem snakkend, „Mary Vertreea
had mama, Sybil en mij eeta namididBlg op
de thee, een paar wektefei zoowat gfeledfen
en er waren toen ook een paar damfefe,
met wie Sybil bespottelijk graag bevriend
wilde worden. Zij deed alle moeitfe om
met hen in aanraking' te komen en z
heeft ze sinds dien tijd al nageloopen feu
nu komt ze hier en beweert, dat zij zij
gen, dat Bobby Samhorta zoo slecht is,
dat zelfs, ofschoon zij' zijn familie glraag
mogen lijden, geen enkele van dfe nette
menschen in de stad» hem bij zichj aan
huis zou willen ontvangen. In de eerste
plaats is dat een leugen, ik geloof er gfefen
woord van, en ten twebdfe hen i kdfe reden,
waarom zij dit kwam! vertellen, en wat
meer is, zij weet. dat ik het weiet,! Ik
wil niet zeggen, wat het is nog] njeft'
daar papa en jullie allen dan zonden
denken, dfet ik even krankzinnig als zij
valsch is!; en Rpscoe is zoo'n dwaas', hij
zou waarschijnlijk niet meer tegfen mjj
spreken. Maar het is waar. Let op haar,
dat is alles wat ik vraag. Let maar pp?
die vrpuwl Dan zul jè het zien!"
(Word! verrol#!)
EMeftr, Dmfcterjj O. teb
