Ingezonden Stokken.
less bet volgende
twee minuten zijn voldoends.
Aan de bloedarniö, verzwakt© zieken difl|
dreigen ten onder te gaan, aan de ziekei
(op lwi:e 'de gieneiesjtnjiddelien géien de: mStofstel
uilwerking schijnen te hjebben, dragen wij
djcn onderstaanden, pas door ons ontvan
gen brief op; hij Werd icns ge'zonden d'oi.
een zieke die ons bericht dat de Pint
Pillen ha,ar de verloren gezondheid heb
ben weerglelgjeven. Deze zieke, is Meijuff
SVrinten. Ebbing, wonende te Tilburg ir
de LoiO)dwarsstraa;t 28.
Aiej ui f. Ebbing,
„Ik ben 51 ja,ar oud, schrijft zij', en!
ik moet zeggen, dat sedert eenigeh tijd!
mijne gezondheid veel te wenseh jon over*
liet. Ik verkeerde in een toestand v(ani
.uiterste zwakte en had mij' over allerlei!
ongemakken le beklagen, als s.cheelu
hoofdpijnen, maagpijnen, pijnen in deal
rug en hartkloppingen. Eenige vriendin
nen van mij, dié hiij1 in 'dien aanhouden*
jden slechten gezond'hlsidstocstand zagen
raadden mij aan van de Pink Pillen ge
toruik te maken. Ik ben "toen de Pint
Pillen gaan gebruiken én van dat on^en
blik af is er verbetering: in mijni ge
zondheidstoestand gekomen. Ik hj'e'b ni
nergens géén last m'eer van en ben zooi
tvvel als ik maar kan wenschen."
Laten wij hieraan eenvoudig nog] diij
toevoegen, dat de Pink Pillen uitgedacht,
bereid en saamgésteld zijn om' bleed tf
géven en het zenuwstelsel te verstér
ken. Bijkans dertig jaren Tang vrager
de zieken in geheet dei Wereld er naak
en.zijn zij het béste, 'hpl krachtigste, he
zekerste middel ter genezing' van d£
bloedarmoede, de bleekzucht der jongai
meisjes, maagpijhen, schoele lipoid pij neb
.zenuwpijnen, heupjicht, verschietende pij*
nen, zén uw uitputting, neurasthenie.
Eisch HollandsChjé verpakking.
De Pink Pillen worden verkocht a!
El 1.75 de do.os en f 9 de zés doozcn
franco in heth/oofddepotNassaukadc
314, Amsterdam, en bij alle goede apothc"
kers en drogisten, o.a. bij N'. V.. v./hf
C. A. Schulte Co. en P.» v. d. Sluis.
(Ingezonden. Médeidjeelingesgh
hoe igroot was de scl\nk der dames, toen
het bleek 'te zijn een.... olifant.: Het \Vasi
de jonge Olifant uit den Stadstuin, w.efke
floor het mooie weer verleid, eens eéri
slippertje ging' maken' Tot zijn geluk wa
ren er op dit uur weinig ntenschen iO-j
sir a-at en de inlanders namén op he
eerste gezicht iiül speed de beeuén,
Het beestje 'bleek evenwel' zéér b'li
te zijn rMt deze ontmoeting van: hel ge
zelscbap, hjet sloiot zich onmiddellijk aan,
liet een luid gehuil hjboren als teeker
van kennismaking en tippelde' toen vroo
lijk mee. Hardtoppen hielp niet, stik ai
hielp niel, settoppen nog minder Groofc
hilariteit. Bij een. poli lie wachip.o.st ver
zocht men topt lastige dier!je te verjagen
doch de (dappere dienaren van hjet heilig»
Hermandad bleken niet Jbrani
Ze kropen achter hjun tafels weg, ci
riepen niets dan: „nanti saja bikin rap
port!" Aldus maar weer verder. Het oli
jantje (ippeldc vrooiijk ©n opgeruimd
mee, en was niet weg te krijgen Tooi
probeerde ïn©n het dier op een erf t<
mi—iiiaunw wm'mhhhm hui »'»n»rnHiH—nrrnnramirin-o
Inbe viel 'n in. a,ol z'n kapt©1 zwaerte ,op
z'n neer. Nioé vervloek le'n dïeö ©ntooe
NlD:e kwam baebimn© aples! dT telgjen op
dat 'n ziop- minde rwaerdigl was.
Te enn'
1 't I:s stille in 't leêige kactoieirftje;
Alleenilgl T getiikketak van dé grtoöte
Friesche klókke sluupt deur diiei slfilLe- m&t'
langzaeme 'gróót® passen. Ijelk! vato de drie:
is unit z'm-etiigie gedachten beizjig. De twee
vrjo-uwezieten schrei® „smerlo tra enen.
Geert is bitter. Dal aeteigke, onre'cl#
vaerdigle nlaiodloit! v
Dan, eindelionge. vtefbreekl'h de druk
kende stille en vriaégt dpf„Era wat njoe'.'"
„Dae è'k Van nacht a jbiveir ëdp'dht, vaio-
der", ervat Mientje, did lamlglzaeimcrandi
ti'ot bedacren komt.
„M'n besluut is en-ome en 'k' opé, dat
julder geen van toe iep, m'h iier ito fcgjeto
zulle wérk®. Luuster.
As Keesi eto ik mekaoire biiekans ei
ken da,g' zie, dan .zpra 't nip oni uut te
jouwen wez©.
Kees ier weg!, da kan nip) en daerioim"
en mit 'moeite vriengt ze de .woorden uut
d'r saemegeschroel'de kele „zon 'k
graeg ier vian djaene gae. j,.Dien® ©r-
gten'st in Rotterdam of deto Aeg of zoo
Verschrikt staere dfouwers d'r an en
ontsteld ldienkt het:
„Jie diene? Jie ier wig? AlaêAIieutje!"
„Ja, 'k Voele zeivers/, d!at 't eêl wat
keteikent, xniaê 'f zoy- toch 't beste wez©.
lokken, het lijök te sluiten en. hem al.
cadeautje daar te laten"
Het schrandere !di©f liep er eëhjler nie
m, ciraa'i e zicR zoö' voor Apt hek da
dit niet te sluiten was. Eindelijk bereikte
men een villa op1 Djébres en nu was die
vraag hoe r aken wij den ongenooden gas
kwijt? Een van de hee'ren bezield m©
heilig vuur voor de goede zaak en der
halve v 1 ware doodsverachting, stelde
voicr een eind door te. too pen, het beest
zou hem volgen, de anderen konden vlug
naar binnen sluipen en het hjek voor hem!
open houden! s
Deze manoeuvre gelukte. Toen alles)
binnen was, en het beest in de gaten1
kreegdpUh ij gefopt was, begon Wij erbar
•melijk te h uilen ©n h(ield' ons zoodloendoj
nog een ploosje wakker oOk" .Waar de
vriendelijk dikbuik terécht is gekomen
weet ik niet
VARIA.
CURIEUZE GEVALLE,X VAN MUNT-
VERVALSCHING OP WALCHEREN.
'Als er wjat volgens het spreekwoordl
onmogelijk is1 bij, toeval iets nieuws
ondier d]e zon mtoebt worden gé vonden;
djau is idi t zeker niet de kunst van'
muntvervjatedhen. Deze is zóó oud', dat
zelfs dp weg van J.acatra er bij) vergele,
ken, jong' is. Dit zegt d(u.si wat! Grieken,
Rcmfclnen dp middeleeuwers, onze la
tere) vio.orv'adieren, "zij' allen hebben liét
knoeien met munten in urooien mate
gekend. Boeken zoudien 1© schrijven zijn
tover dé ernstige straffen oudtijds .aan
niuntvervaischers opg^leigld1, zware: bjoiefc-
i'dfeelen kunnen worden gévuld met da
teigeto' dit misdrijf uillgegfeven ordonnori
txe'sl en plakkaten. Het was echter allé}
te Ve'rjgjeefs héden ten dage bljoeit het na
maken van munten in minderwaardig me-
ta'al' zoo goed alsi ooit te vjoren.
Een zeer eigenaardig, tra'gisicli eindii-
(gendj geval van muntvervalsehinp heeffl
zich in het begin d'er 17e e©uw hier ter
stede afgespeeld. Ik dank die 'curieuze g|e--
s!chied!eniiS' aan onzen gemeen!©-archiva«l
ris. die hel dalarover handelend© dócu-
Iment ondfer d:e losise pa pieren op hef
Raadhuis bewaard' vond. De inhoud be
staat uit een verzoekschrift oml gratig
door twee jeugdige zonen van den hoofd
persoon in dé gebeurtenis: aan prins Mau-
rits. in het 'kort kan men er het vol'g'endio
uit Samenstellen
In hej. begin der 17c eeuw, na'm©l;ijk
in 1'610, woonde te Middelburg!"een reeldsl
bejaarde smid: en slotenmaker Guilliaetoi
Alaliiyen gelieeten, di;o d'e achting van
het gilde, had verworven, blijkende Uit
zijne herhajafd[e benoeming lot deken ér
vlan. Toen de igeschiedenis, die- wij' gaan
vertellen voorviel, had hij! den ©©rbied!-
vaapdjigen leeftijd van 70 jaren bereikt.
Zijn heid-e zonen, Symon en Guilliaemf
Guilliaemszoon Jongens1 van ongeveer 16
en 13 jaren w,aren hem in zijn ambacht
hehulpz;aam. Vermoedelijk van wegie zijn
hooge jaren .waren die zaken vian vader
Mathvs'sen achter uitgegaanarmtoedle stond
vb or d;e deur en liet is' denkelijk om' di©
reden .dat liij op een goeden dag 'i©t biei-
zioek ontving v;a,n eenige personen, di©'
hem he't eigiena,arcl-iige Voorstel ddden „zé
kere instrumenten end]© gé-reetschap" tc
willen maken om daarmede „copere ma-
r-anedisen,, quartill'os ende ,o|cfavois:"(l) tö
'..illen vervaardigen, allé Spa^usC-h1©! mi#
tcn uit dien tijck, en die met bét oog,
•op deSpaans che verwikkelingen
in ons land aan de aanwezige Spanjaaiv
dien zeer welkom' moeten zijn g© we est.
j.t iverzpek z;al den smid' groiolelijkl^
hebben verbaasd', er zullen heel wat,
woorden noodig zijn geweest oni den
eer] ijiv.en man tot het misdrijf over t© ha
len, maar hoe -djan ook, het -aroote voior-
deel a,an die zaak verbonden ,zal den
doorslag hebben gegeven, in ieder -geval
de opdracht werd aanvaard. Eenige méés-
i 's, alis'mtedc de 'beide' reeds, jgien,ojem!de
zbujen, Z|0)uden hétoa bij' de fabrlcatip! der
valsche kjoiperen Spaansche muntetni be
hulpzaam zijn. Symon en 'Guilliaeml ver
dedigd i ziiüli later in het verzjoekschrjift
pa a prins Mauritls, dat zij! lafs niftndcrja,-
Je bègriept. d]at me mekaore zoo wei
nig mbigelik motte zie. Da kan nie an
ders. 'k Zou 't nie kunne draeg© as ik
Kees zoo dakkets most zie 1
,.Mae. ie za toch zóó gauw geen an
der
Mientje glimlacht en vol vertrouwen
zei ze:
„Nie v.aodpr, daê bin 'k nie benauwd!
voe. Een ander neme? Kees? Gloöf dat
niae nie!"
„Dietok jo dan
,Nie, moedér, 'k wete zck©r. Zék©r,
oor je dja Kees nooit een ander nerr.ë
za. moe dfn mien uie kriege mjag, Voe me
kaore binnc me veriore, maê Kees /A
net zoo min as ik, ooit nac "st ander
kieke of laele.,. Nooit moeder, nooit!"
Dat klienkt overluugd.
„M,aê djat verdriet te è'n van telkend
en telkens mekaore te ziejn', diat zou 'k
niet kunjn© draege. En daerom r 'k wil
gae diene. Daê bin d'r toch zoo visê,
die t dloe. 'k Za d'r niks van wete. En "k
gae 't land' toch nie uut?"
Zoo perbeert ze, :t erme kind, d'r
eige te troosten en vaodjer ©to móéder-
mil d'r voorstel te verzoenen.
En dan wee:
,E', v'aoder en moeder, je vinde t
gfced? En dan liefst, zoo gauw meugelik."
Neeltje biet op de punt van d'r gé-
rute scliorte en zwiegt.
Geert steekt z'n andeto diepe in z'n
rigen ërplicht waren geweest liun be
jaarden yader, di©' eensdeels zeer verarmd
wos |gew|prd,en, té g'ehioprzamen om' hem
le helpen het diagtelijksich brolofl. te ver
dienen. Zij hadden, ziojo; 'bewe,erde!ni zij,
niet ja uiers kuniipn en mio]géto dpen.
iW|ij zién nip de 'ijvérigfe kéden bezigl de
benloioidiigdie tjoebereiijdselcn te: maken. (Helt
was in die tijden, in d© fnun.tlmi^en jgé-
wpionte de geldstukken dioor de;n hamer
slag le munten, ©en lawaai, ct|at i|n' een
smet te rij wel niet ,al tej veel! za} iglehi)nderd|
hebben, maar h©t is meer wra,ar'.slc'hijnlijk
dat hier een schroef pf pietrfsi zal zijn ge
bruikt. Hel |g|evjonden perkament "vertelt
deze bijzpinpprheid niét. Een fijld lanjgj
zal de hamier joip en neer zijln gegaap!, pf
d© p; rs naar r®chts| en Tiplks zijn! igp|-
Schrpefd, terwijl de koiperén' sjdhijven de
iopv'an'g'bakken vulden, maar feto slotte
kwam er pnraad' pipi het érf: de zaak na
melijk wa.si uitgelekt. De baljuw er ken
nis van hebbende gekregén', lipt enzenj
smid viopr bet gerécht verlsjchijnpn. De
zaak liep tamelijk gopdi viopr hem' af,
da,ar hij slechts1 'met ©en popje van f 100
werd gestraft. Di© isppml wiais échter op ge
wone wijze niet bijépn te brengen, wjajt
\jolk|o(men !be|gjrijpeliij|k' isl, d|aar de reiedfe'
gpmaakte munten zullen zijtol gpc|oafis-
oeerd, en wijl weten, diat M^hysspn eiefu
arm man was géworden. Goéde raad' wap
duur, het geld m|oiest er komien, wilde de
pnde man niet blootgesteld worden om'
pp de „galei" te wprden verbannen], iof
„met den zweerde" ie wioirden geëxecu
teerd.
En nu komt het grappige v;an d© ge
schiedenis- eerst aan. Om dp hpete vopr
de valslche munteriji te ktmnejal beta
len, verztonnen zij het vernufti|g|e plan dijt
jgpld le verkrij'gten door n.o.gjma.als
valsche maranedisjen Le ig|a|an slaan!.
Maar zij zionden het d©zen keep
slimmer aanleggen. Zij wilden namelijk
een schip leuren, daarop dé benoodigde
gereedschappen en materialen, die blijk
baar niet waren geconfisceerd, doen ver
voeren, vervolgens zouden'do beid© jonge)
Malhyssen's met behulp van meester
knechts 'hief werk verrichten. De vader,
zou 'buiten het geval blijven.
Zoo gezegd, zooi gedaan. In Middelburg
konden zij natuurlijk niet blijven, dat zon
te gevaarlijk zlijn geweest, maai- ze zouden
verderop gaan, waar men van h©t gepleeg
de misdrijf onkundig was. De plaats,
waarop de keuze viel, -was gelegen lus-
schen „der Goes ©nde Reymerswal© om
trent den dorp van Crabbendljck."
Derlien a veertien dagen marcheerde al
les naai- wenseh, hjadden zij daarna ©en'
andere ligplaats gekozen, de zaak z,ou
stellig in optima forma zijn gelukt, maar
dat deden zij niel, zij' bleven lot hun;
ongeluk waar zij waren/ niet bedenkende,
dat hun wijze van doen de aandacbjt der
bewoners zjou trekkén, Wat inderdaad het
geval is geweest; de boeren vonden dat
onbewegelijk stil liggen al spoedig zeer
verdacht en kregen „suspilie van roove-
ric" en daar moesten ze niets van heb
ben. Ze logen naar Goes, brachten hlet
feit onder de oog©n van dén waterbal
juw, en toen kreeg men de poppen aan
T dansen. De jeugdig© boosdoeners wer
den met eén bezoek van 'den baljuw met
zijn dienaars en eenige soldaten ver
eerd, die zoo vriendelijk waren 't: schip
te „spolieere-n" én den schipper mefc
d© verder© aanwezigen „slricktelick© ge
vangen 1e 'brengén binnen Ier Goes ©nde
dacrnaer tut Midldel'burch al waar zij1
twee k drie weken ^evanckelick .gjeweèsf
zijnde ende by d©n baillie voor retrht
geroepen zijnd©, zijn de beide Malhyssén'^
ten lesten op d©n derden Octobris 1613
gecondemne©rl, gewiorden, dryemael 21;
uyren 1e Water ende te broöde geslcll]
te worden end© voorts drye jaren ge
bannen uylte gracffvellcheyL van Zee-
landt, welcke seni©nlic van zijn somen1
den ouden vader ior ooren gecomen zijn
de, is hem tlifert daerover geslotén ©nde
sulex verslagen g!eword©n, dal bijt m'etler-
doot corts dacrnaer besuyrt heeft."
Dat alles was: nu al neigen maanden g'p-
leden [geschied eto de lomiderteekeWaars: van
het verzloekschrifl aan prins! Maurits be
tuigen tlaariin, dal zij als „p!nmjo|0|sfcle! etodp
broekzakken, zucht zwaer en zeit d,an-.
„Ik kan nojgj geen ja zegge en Ok
igien neê.
An d;'eene kant zeg! ik: '1 is heter da
je weggaet en a 'k d(an an d'aore kant
wiê dienke: a je is weg! biq't.Li
En v]arder komt den eenvoudige kam el
nie. Die gedachte is t'n te machtig:
Mientje wig!
Ie djnao.it z'n eigen om eto gaet de d©ui©
uut mit igroióte zwaere stappen.
Daê bute neffen 't.geitekot schreit di©
vlaod'er, die zoo erg mit z'n kind mee-
lied'l. gcs'chaemdle traenen.
Daê schreit 'n eenvoudige ziele 't bit
terste le.êd', diat. 'n mensch-arte beroer®!
kan.
En uut de gr-oote vliereboom bie 't
géitekbt vloog 'n vienkje. Da vloog om
eten voe z'n ki(nd<ertjes', die as kaelé
stekêlbeesjes in d'r nisje Ia©g©.
't Vienkje ieuw ölc weê van z'to kin
dertjes1. En 't vienkje was blie en I'ank-
biaer. 'fPicnkienkckle vato plezier ©n
van getlbk.Want veiUglels! bin a|oll'e-
maele even erm Hof even ri©ke
'tIs najaar. De herfstwind 'grijpt met
zijn ruwe knuislem de -glibberige lakken
dér boo men en dtoet ze -'sidde rcto of
zwiepen, zoodjat de laatste verschrom
pelde blaren- slap slieren langs die mod
derige slraten of kledderig neer flenzen
in het zw,arle rimpel water.
(ummion<li|g;e kindereto haren vade;r gfelnoior-
saemheyt endé 'bedieli© heWy&cndé,
tselffde al® geciGtoitoiamdeiért zijnde hebben
moeten doen omhe'm uyt tic vojorscreven
{ast- lende swarighey t te helpen eindie ito h^t
leven t© onderhouden, endc met hem! in
den cost sïjndc densélven ook hebben
moeten winneto."
En prins Marits was hel volkomen met
de „onnoozete" kinderen eens. Zij had.dejn
toaar zijne meening' genoeg gtoboet „door
langdurige gevang-enisstrai' ende setting©]
te water en te brood,e, door h®t verlies
van hun ouden Vlader midlsgaders zijn
huysinlge end© resterende g|oe'dereto, zion-
der eenigh middel' oni by Lel leven dan
baer luyder hgndtwerek, dat zy cp het
platteland met oogluyekinghe van de ma-
gislrapt ende welvermogend© lyeden" zoo
goed en zoo. "kwaia(dj als het ging, hadden
uifgteoelënd. Daarbij kwam ,dut prins'
Maurits wel begreep .dat het armé smfd's-
gezin slechts werktuigen waren geweest
van invloedrijke kooplui, die hen hadden
gebruikt, om zelven vrij uit te gaan,
maar niettemin de groote winsten hadden
opgestreken. Na het advies van den w-a-
terbaljuw van Zeeland' le hebben inge
wonnen .werd aan de beide MathyssPn's
de schuld vergeven .met annulalie van
djen over hen uitgesproken bait ©n m©t
teruggave der onver'beurde goederen, „in!
dien daar namelijk eenige waren"! kort#
pm met violkjojmen ©erherslel „ten eynde
sy vry end© liher wederom in h,a©r va-
idferliclkc stapt miophten frequenteren, liaer
hond twerek esccrceren ende Inct Godt en-
ide epren d[o;o,r de waereld fgfepaeclken, Etodicj
ten eyndp dit goed ,vast ende! besten dicl}
blyve l|nt allen tydPi soei hebbein wy den
'isejgjel bij de heeren Staten van Zpelatoldjt!
ito desie ©rade igeiijCke isaecken, g^oird.ou;-
neert. hieraen do-en. hangen",
Gegeven in 's-Gravenhagc, dién 2 April
1615; (loioirspnonkelijk perkamieint, met g|e!-
i'dhondön ze|g!el' dér Staten in groen©
was.)
M. k M.
(Wprd't vervolgd.)
(1) MaranedisPn zijn grove kopermunt
ten 'hebbende aan de een« zijdé één gé-
kanteeld 'kasteel met 3 torens, waarnaast
de waardeaandui'dinig! en het munlteek®to'
v.an Segjoivia1. waar ze zijn vervaardigd!.
De keerzijde heeft ©en naar links g'aan-
den leeuw. OmschriftenPhilippuS III
d. gt, 'hispaniarum rex. t maranedisen.
stukken noemde men quarlen of quarUl-
llois 8 maranedisen stukken nloemdie men
|üictavio,s. Ze, zijn in latere jaren w,a;ard!e|
verhoogd, kregen toen verschillende gro
ve stempels ,dio de munten bijna on
kenbaar maken.
DiE ACHTING VOOR DE VROUWi.
M. de Hoiofdredacteur.
Als |a]e eis ld rif tig bestrijdlster van de, arak j
tcnarijgbeid1, dié medé bezig is' patói land
in den plut le helpen, las itc met gnoiojfp
injgetoometohé-id' ito hel peirsioverzichl van
fle N. R. Crl. uw schatting1 van het aantal
K'tiaats[ambtena.ren. Dat ,to dei vriouWen. niet
meetelt Ander d,e door u, genoemde on-
déjrlw'ijzersi L. O. is' er anders niog wel
zpp'n enkel©'!) laat ik pok nog ""daan, dat
zijn we [gewend. Maai" dat u ze -olp zij'de
isc'huifl 'met een „took meifcfios-" 'ilsi folch w|a\f'
al le gek. Ik beoordeel nipt of u die uiil-
druikkinjg]. die nu niet bepaald van een
vüior vno,uwenarbeiid-ble(wonjdereind© men
taliteit bliijk geeft,, desn|oiodisl nog leunt ge
bruiken v|o-or het veertigtal vrouwelijke
Commiezen en adj.-Comm., die ik in dej
|g|aiuwi!giheid alleen reeds aan oinze depar
tementen lelde. Maai" jom on'ticr „de
meisjes" !o|ok 1© rekenen de datotes van
der Br.uggie geb. Strang van Hees', C. E.i
Lawant |ppb, BrouWer, de hoe-fdcohumVsj
mr. Stemibemv d® refciretodai-is rnr. L. Cs
Schónfeid—Polano', de inspelctriice bijf de)
vlolkslg'te zond heiri. dr. Henrietl© S'-cbaigfen v.
Sjaelen, de inspetlritpj vloer het vajkan-
derwijls mevr. Leliluan—Biojslch, de viier
|alf vijf vroiiiwelijke. injgjenieursi aan demi
Octriopi,r,aad, daarlogl-cn mpet ik ljesl}|sf
xan
Mientje staat vloor een raam dat uit
ziet op een dier Mïdidelburgscbe bin-'
nenliaveins en staart, diep in gedachten
djat bladeren gewriemel gade,
De Lange Jan zenldt zijn Klokke ionen,
nu eens hel o plaaiend!, dan flauw weg ge-
smélten door de woeste waterige lucht.
Ze boort ze ternauwernood! en als ze
ze- boort, dloen ze haar pijn in de ooien.
Dal klokkenspel! 't Was' haar van den he-
Sginnc af een! binder.
Ze denkt apn gitodjs, an d'r durpje, zoö
stille. Dae, djae, warrele noe ök 'd© hlaP.
ren en diae rimpelt 't waeter toet as i©r.
En djaêr waioat diezelfde wind rond "li
uusje en lover dien d!iek c|h langs d® groöl©
schure en 't uu.s :an- djejn o-verkant.
En Kees zit. dae misschien in de keu
ken bie z'n mhedpr. Éjn ze zwiegio z©k:er
aollebeie en Kees diienkt, dfejnkt an e,ur.
En zie? Zie dienkt om Kees... Wig, wig,
aolies wig. Verbie, voö goed',
Neé'n, weggaan zoo ver, naar diat v'arre,
varre den Haag. dal was tocb le kras.
't Leek vader Geert e©n -andere wéreid.
En moeder? Ze kosl'r nie 'ito -dienke. Z©
wier al aokelik as ze dl'r an docht, dat
Mientje zoo erg', eêl er,g varrc wig zou
weze.
Nee. nee! Ze wéerdfé het af als een
schrikbeeld!. Dal', dót kon nie!
Middelburg was tenminsten nog kor
te bie. Mientje kois nog is thuus kortome,
c'mOm wat? Om oudé wonden o-p-
g
priLtestepreii. Zelfns, in vóór-femilnfisitisiche
tijden placht men van der|g|elifk!el vrou
wen pip anderen tolop te sprpikén. Ik liep
dezer jdlajgleto juist qond met hét plan te-
sfoïliciitee-ren paar een plaats ais c|omnitie|si
(resp. bioiofd'ciommlels )bij' Arbeiid', afd.
WeCkelaiO s lieidsliemiddelfijnigl vjopr vrou
wen. Maar na uw artikel ben ik bekeerd'.,
Ik wenseh op m'n löjshc japr en np bijna
20 jaar igjetriomwdl te zijn (gje.weest, be-
sliist niet mteer 'tol „de mefjsjes" :gje,reKendI
te wordenEn ik heb in ulw' artjükel eeni
nieuw bewij's Igé-vjondeiu diat ik! m'tol pofst!
van -strijdster vloer de beinoorlijlke- waar-
deeriMg' van vrouwenarbeid; j]n onze] maat
schappij j-oiofc binnen d'e „vto^iphigp." 'ge
lederen nio|g' niet mia]g verlaten.
Met dank vloor de plaatsing,
Hioioialalchtend,
W. WYNAENDTS FRAN-
GKEN—DiYSERINQK.
Hjoio-fdbtestUimlslid van de Ncd.
Unie viopr Vreiiwenbelatogpn1.
Den Haag; 25 Januari '21.
(Och arme! wat kan een rtiénscli t|0|ch
licht aondijgen tegen zijn hediopfinigl in.
En wat kunnen' sommige mfen|stchen! ioeh'
een kwade bedioelinig zoeken achter eetoi
dlolodiCinschuldige opmerking. Maar opik:
wat kunnen s)omaï5i]g|e menschen. to.ch
slejcht lezen.
GeiacliLe inzendster!, waar hebt u in jotoM
sluik jegelezen, dat wijl de vrouwen nie((J
hebben meegeteld'? 't Slaat nergens. Wijl
hebben nok igfeen onderscheid gjemaakl.
Wij hebben slechts dé, ambtetoaren opge
teld zondte-r sexe.
We hebbeto aan het sljoit alléén dit ge
daan: (olmi een beeld le geven van de ver-
hjoudinjg van '1 ambtenaars-a,aintal' tot de
beviolkinlg namen we niet het Hoftaal' van
alle inwloners, omdat Wé dan ook de kini-
Ideren ©n huisvrtoiuwen zpiudetof mee tellen,,
miaar gjaiven we het cijfer van de manneiz
btovén 25 jaar-,, louter als veijgélijfeitofe!3!-
tnaatstaf. En toen we da-arbij' -opmerlflcn.'
dial wel is waar tonder d© ambtenaren opk
veel meisjes meetelden, wier1 aantal ech
ter weer in 't panton dier 25-jarijgie mannen
g®c|c]mpenseer'd werd' diopr -de mannen dié
niel pf niet meer werken, hebben we
dat alleen gezegf! ter aanduiding] vja|n| een!
ónzuiverheid in de vergjel'ijkïngt, eto heb
ben we dolor d)©n term! „meisjesf' vpï-
dloende l© kennén gjeigeven, dat we alleen!
Idachten aan typistes- en dergélijke, wier
aantal io-p d-e verschillende bureaux zéker,
sterker meetelt dan dat der hjopgére vrou
welijke ambtenaren, 't. W-as pins -om ds|
quaoiiteiit te djoen van de vcleto, n|iet oml
'jie qu|aliteit van enkelen.
Gebrek van behioiorlijke waardeten'ngj
Van vriOjUiWenarbeid? Liéve hémel1, is dat
niet wat erg' kwaa'dzioéke-rilgjW[ad; hjad' -dat
er nu mee te maken? We hebben er niet.
aan gedacht. Red.)
GEVONDEN VOORWERPEN.
Als zoodlanig zijn aangegeven en teru^
te bekomen
a. op bet bureau: van politie:
kop.cren huissleutel; zakmes!; sChjool-
étui (met inhoud1,, zwarte damesp|oqte-
monnaie, eenige sleutels.
b. bij particulieren.
popel kixidcrniulsje, P. Rem'ijin, N. Opb-
tetrsiché straat N 10:9; p[ortem|onnaie, i;nh:.
eenigi jgeld, !M. de Blécjoiurt, Hqeren-
gracht M. 36b; zwarte kous, L.. Daane,
SiCisdam Q 19; postduif, getto, op den
ring België, Jansen', Nicuwstraat G 214;
schlorlje, Al. Z.mdc©, Ei|glenh'.1s|tr, P 239;
rijwicipendaal, H. Wolf, Rozemarijiislraat
E 209; kastslcutels', S. Heiime, L. Geeret
K' 318; groote licht bruine hiond mot'
kprte spitse o|or©to, M. van Wésten;
Sehuttershjofstraa' K 122; Grijzö rrtantél-
band, Tannelje Sim[otosr SLijfsPlWeg] S 91;
briuitae s'choiol'ótui: jitoh. twee pptloodeto
en een penhouder, Jacébl 'de Pagter, Dam1
Z.Z. G 95; Diuitscho herd©rsh|ond, J. L.og!-
mans, Arnem. voetpad T 158; stukje dou
blé van een- armbandhorloge, p. de) Lange,
Noord weg S 112; knipmes, H. Best, Been-
li ouwerssin gel K 67; dames-portemonnaie,
inh. bankbiljet, Schjcife, Gravenstraat I
280; stalen vloermat, A. 'Bare tuisen,
Noprdweg R 27
nieuw tot bloedende te mlaJcen?
A-laer tochfv;aoder en moeder ze
ajoi géliok. 't Klos zpö ök ©to ze was' tocW
weg; ze feos' misschien in Middelburg
vergcle? Och nee. vergel© nie, ver-
ge te nooit. Allé vel .j't ergste zóu d'r
allicht een klein bitje afslliete.
En zoo was ze in October in dienst ge
komen 'bij mevrouw Van Vord'en c-en be
jaard© weduwe,, wier echtgenoot eens
geneesheer op een d©r Walcbersché dorp
jes was en wier eenige- zoon Leo stud©er-
dje in Leiden.
Kalm ging hier haar kleurloos1 leven
voorbij. Het geroezemoes der stad stond:
haar legen en als ze boodschappen te
dóen had bleef ze niet langer uut, dén
hoogst tooodlig was;
O zeker, ze had: tal van kennisjes' kun
nen vindjeja onder de vele Zuid B©v©Iand-
sche boerinnetjes), 'd]ic, evenals zij, ©tin!
dienst hadden in Middelburg.
Even als' ziji?
.Ta. wat 'het dienen betrof wel', maar
niel eên was als zij; Niet écn -daar ondier
drie vele levenlustige meisjes leéd' als zaj
aan die knagende zielesitoart, dat hope
loos verlangen naar het onbereikbare.
\erl,angcn
Neen, d|at deed ze niet. Z© dacht m©t
een schreiend; hart aan dat zonnig' mooie
d:at voorb'ijé.
(Wor^t vervolgd.)
