FEUILLETON.
I M S8
SUV DEKSEL
Binnenland
de kritiek op minister
vries
de
nederland en belgië.
kijnst en wetenschappen.
so;.
w
TAK >1
TAK
SolderAa{| 28 Oct. 1920, ie 255
Cff£E JAAR
GELEDEN
bereidden we ons mei een zucht
van verademing voor fop het naderend
eind
iWe» hoorden we toen hier vlak bij, aan
(3e grens van Zeeuwsoh-Vlaanderen het
gedonder van het geschut van de gevech
ten aan de grens, maar 5 October had!
de Duitsche kanselier Max von Baden
zich tot president Wilson gericht met
een verzoek om wapenstilstand op grond)
vatn ide toen beroemde, nu beruchte
(Veertien Punten van den president. Ejn
jdie heele maand October '18 voigdjen we
knel spanning! den langhaam heen e(u
weer gaanden slinger van de nota-wis
seling tusschen Duitschland en Amerika.
In die maand gebteurdje nog' meer
Den 24 October begon de groote mui
terij in het Oostenrijksch -Hongaarschö
leger, het eerste gjekraak van dé ineen
storting der Donau-monajrchie.
En 25 en 26 October hadden bij ons
de soldaten-oproeren in dje Harskamp
plaats, die wel den stoot gaven tot de
November-agitatie, maar zonder revo
lutie of ontbinding als gevolg.
Bij het doorbladeren van d(e Middel-
fcurg&che couranten van die maand1 Oc;
tob er, werden we er weer volop aan hlter
innerd, hoe sterk toen de revolutiegeest
Als een electrische stroom door heel
Europa sidderde. En het zou ook niet
lang duren, of ook de Duitsche monar
chieën zakten ineen.
Die revolutionaire trjtULng duurt nteg
altijd voort; als zenuwschjokken in een
verminkt lichaam, dat zich tracht te hter
stellen. Van dat voortduren hadden toen
velen een voorgevoel.
Men begreep toen dat die sensationeel©
schokken, het eind van den vreeset ijken)
oorlog aankondigden. Maar het trof ons!
ook. dat die Stemming toen allesbehalve
hoopvol was over het spoedig teruigkee
jren van betere toestanden, al werdpiuj
iwe bij heit herlezen van een hoofdartikel
legen illusies in dat opzicht, herinnerd
aan de verwij ten die we toen naar aanl©i
ding daarvan te hoeren kregen over Onze
z war tgal ligheid.
Het is nog veel erger geloopen dan
we toen dachten. Niemand heeft toen
durven denheh, dat Kronen, Marken en
Franken en zelfs Ponden zóó ver zon
den zakken, dat ze de werken tot her
stel zouden verlammen.
Wjat toen in October '18 aan het licht
kwam en 'dat is het merkwaardjigte
van die maand was de verwonding
en Verrotting van maatschappij en staat,
ontstaan door den oorlog maar tot dien
lijd juist ter wille van 'den oorlojg1 hunsjt-
«natigi verborgen .gehouden.
En nu, twee jaar later slaan de ki
«te koppen nog machteloos in het toe
passen van- middelen, die den droeven
toestand althans ie.ts kunnen verbeteren.
'Wat dezen winter in Oostenrijk, en
Duitschland en in Rusland en Polen gaat
gebeuren, i,s wellicht nogterger 'dan in
een der zes vorige winters. En legelij
kertijd komen ujt Amerika berichten van
een ontstellende malajise, uit Frankrijk
berichten van enorme werkeloosheid, en
«if Engeland berichten van een der
ernstigste jj arbeidsconflicten, en boven
dien van malaise.
Neen, voor oplimisnte is pok nu zeker
geen meden. Wat we toen, twee jaar gie
teden, in October '18 schrevendat men
Verstandig zal doen zich ig|eeh illusie
te makten over een spoedigen terugkeer
van vroegere l opstanden en vroegere
D^ijzen, datzelfde behoeft mien ttu niet
eens te s chrijven. Iedereen ié er wi
pvertuagd, veelt het in zijn omgeviöjg, en
InZijn beprs. Het huidig 'geslacht
z»l wel blijven zuchten onder de gevol
gen van den oorlog, economisch, sociaal
en staatkundig. En het zal vermoe-
delijk nófg eenige jaren ondervinden, wat
we toen in October '18 schreven: dat Idie
helling naar bengelden heel Lang is.
Het was werkelijk passend voor de
gewenschte stemming van het oogenblik,
dat in diezielfde maand October '18 Ide
eerste kototomen der advertentie-pagina's
op een kerkhof leken door de vele
doioidjsaldvertehtsjes van de in die maand
zich snel verbreidende griep.
Of er in die twee jaar niets ten
goede gebeurd is?
■Ta, dat zeker wel. Er is ten opzichte
tvan de medezeggenschap van de vroeger,
cnmondigen in staatkundige maar vooral
in economische zaken, een sprong] naar voH
ren gemaakt, zoo groot, als men zes
jaar geleden niet mteigelijk zou hebben,
geacht. Echter met het zielkundig zeer
begrijpelijk, maar daarom nog niet verde
digd gevolg, d,at de nieuwe machtheb-
jbers verder in hun eivchen gingen en
gaan dan de aigemeene welvaartsbtel-an-
gen Igedioojgen. Met.het ook al weer onver
miijdelijk gevolg dat er anderzijds legen
dien te sterken drang wtordt ingjeglaan;
De golven der botsing van die tegen
lovergestelde istroomingen voelen we npg
steeds om ons heen. In Engeland gaan ze
nu hoog! Maar toch heeft het den
schijn dat in verscheidene landten des»
drang van arbeiderszijde verzwakt, ten
deele jals gevolg van steed's verdler gaande
splitsing der arbeiderspartijen, ten dteole
als gevolg' der machteloosheid van de
zóo plotseling aan het bewind geroepen
socialistische leiders, die in de praktijk
niet konden voldoen aata dje wenschen,
die zij vroeger als oppositie opwekten
Die symptomen zijn heel duidelijk le zien
in de Centrale landten. Maar ook in ons
Hand waar die verdeeldheid fier arbei
ders medle (oorzaak was vah dje mislukking
van verscheidene groote slakingen, ein
waar menige socialistische wethouder aan
een deel zijner partijlgienojoten niet vol-
doept.
Of dat de inleidjnQ van een nieuw
stadium beteekent? Voorspel niet zon
Ider het te weten. En dfat weet nic.
mand. Wat nu in Engeland .gebeurt, wijst
weer ia een andere richting.
.Voor ons tijdgenooten is het geraden
te trachten zoo nuchter mogelijk de web
kelij'kheid te bezien. En die nuchter1-
fheid hebben we dte laatste twee jaar
hiel altijd gehad, niet kunnen hebben
getuige de vele beslissingen waarin plot
seling werd toegestemd niet om de ver
dienste van *t voorstel zelf. maar ter,
wille van dei aigemeene rust.
Ter aanvulling van de korte mededfee-
lipg in ons vorig numtaer, dat in de Al)
gemeene beschouwingen van het Kamer
onderzoek naar de begrooting eenschor
pe kritiek op het beleid van den Minister
van Financiën werd uitgeoefend zij1 nov
Biet vblgende uit het afdeelinigsverslajg
aangehaald.
Naar de meening van vele leden is
i'thans voldoende gebleken, dlat deze be
windsman voor de taak, dde, hij in binten
gewoon moeilijke omstandigheden op zich
heeft genomen ,niet berektend is. Het is
slechts aan de .voortdiurendle stijging
tyan de opbrengst djer middelen te dan!
ken, dat dte dienst tot dusverre niet is
vastgcloopen. Van de algemeen® leiding
over 's lands financiën bemerkten deze
leden niets; slechts bij de salariëerin.
der ambtenaren schijnt de politiek eter
(Rtetgeering den invloed van dit depart©
ment te endervindiend|ie politiek is on
Vast en weifelend en 'stete'ds uit op heknib'
belten, waardoor ontstemming wordt ver
oorzaakt, die ten slotte toch weer tolt
toegeven dwingt.
Van krachtige maatregelen tot bezui-
üfging op de verschillende diensten ig
geen spoor te ontdekken, ofschoon do
stijging van het budget, volgens sommige
leden, onrustbarend is. De vraag rijst djan
ook, of wij niet boven onze kracht lé
ven.
Versterking dei- middelen tot dekking
ban een eventueel tekort moet re©ds!
(hans onder dte oogen wordjen gezien.
Men vroeg, waarom een belasting vant
donjunctuur-winst voor ons land niet
wordt voorgesteld. Men achtte het nu het
geschikte oogenblik om tot verho'o'ginfl
der grondbelasting over te gaan, djaar de
grondprijzen zoo sterk gestegen zijn. Ook
voor verhooging der successiebelasting is
de. tijd gunstig; volgens sommige leden
zteUj daarmede een fondls ten behoeve
der socialisatie kunnen worden gevormd
(Een weeldebelasting zou vian vele zijden
met instemming worden begroet, doch
fdan dient een dergelijke belasting ook in
(derdaad de weelde te treffen.
Tegenover bovenstaande opmerkingen
werd het beleid van den Minister van
Financiën slechts door weinig' leden In
bescherming (genomen. De leden, die ove
rigens het Kabinet verdedigden wilden
niet verklaren, dat zij geen vertrouwen in
dit beleid hadden, maai- hoopten, toch
5n de toekomst daarin eenige meerdere
vastheid te mogen constateeren.
Bezuiniging op de Rijksuitgaven werd
door nagenoeg allen wenschelijk geacht,
(doch dje moeilijkheid is gelegen in de be
slissing op welke uitgaven deze zal wor
den gevonden. Verscheidene leden wilden-
matiging in het verleenen van subsidiën'
zien toegepast.
Op vereenvoudiging van den Staats'
Idienst werd door verscheidene teden aan
gedrongen.
In het afdeelipgsverslag der Tweede
Kamer over de begroeting wordt p.
a. het volgende vermeld':
Uit de desbetreffende zinsnede in de
Troonrede maakte men op, dat de regee
ring (cte verhouding met België niet als
van hartelijken aard beschouwt. Met de
door de regjeering tegenover Belgjië ge
voerde pblitiek kon mfön zich zeer igoied
verjeenfijgen, doch men zou gaarne daar
omtrent iets naders vernemen. In hejt
bijzonder wenschte men te weten, wat de
inhoud is van hetmjjiet afgesloten tractaat
met België. Dat de regeering niet treedt
ten België, werd algemeen met iMstem-
in een militair verbond met Frankrijk
mlinlg begroet; mien bad echter met eefaige
verwondering ken-nis genomen van de uit
latingen van den h|eer Patijh te Brus
sel, dat „de atmosfeer" voor zulk een ver
eend er „nog nïet" is. Een dlerigjelijkb
uitlating zon nieuwe hoop (kunnen geven
aan die Belgische chauvinisten. Men vroeg
daarom, pf üteze verklaring' in! dien zin
|s afgelegd en of dte Regeering haar
beaamt. Gaarne ontvipjg men van de
Regeerinjg' de pertinente verklaring, 'dat
zij in een dergelijk verbond niet zal tre
den.
De in den voprzomier uitgetelde
„Lucifer'-uitvoering dp.or den heer iSe
erève c. is', zal Vrijdag 5 November plaats
hebben in de Waalsche Kerk alhier
Het vorig jaar hebben we met
grooten laf kunnen schrijven over het
bij Wi. L. en J. Brusse's Uiig1.,' Mij, met
geLdelijken steun van het Rijk, uitgegeven
„Jaarboek van Nede,rlandSjjchè
Ambachts- en Nijverheids;'
kunst."
Thans wordt ens door die firma aange
kondigd het tweede jaarboek van dien
aard. Wanneer da.t is als het eerste, zal
ook deze tweede poging voldoen aan den
opzet: eten boek te 'maken, ondeirrichteüd
smaak bevorderend en inzicht brengend
Een osman uit Masoeren
Aoor RICHARD SKOWRONNEK.
Toen kwam opnieuw de afkeer haar
bekrugpen. Zij stond op tni!etltejg|enM
staande haai' pijnlijke voet, nam 'de tak
in de hanldi waarover ze te voren ge-
Vallen was, en liiep verder op dien straat
weg. die van buis af voerde. En terwijl
zte zoo al voortgaande dachten peinsde,
•n 't ai bijna wilde opgeven, ojudat er
Voor deze ellende geen uitweg was, kreeg
«ij plotseling een ingeving.
Zij 'bad het 'immens zelf uitgesproken
nauwelijks een half uur geleden, wat zij
wildéidloen. als mten haar voortaan niet
imct j.jusi li-et; waarom zou ze m\ dan
eerst nog overleggen en aarzelen? Daar
achter üen bengrug lag het Ilavgrod
meei'. en in die stille wateren nam alle
vprdriel -een eind
'Pof zoover zou de lamme voet haar
no-i wel dragon. Dan een paar s'chredfen
<toor het riet tot je den bodjpm 'onder
je voeten verloor eindelijk je armen
dktet legen je lijf gedrukt en je $leöd
lanjzaain we-j in de stille diepte, vanwaar
geen terugkeer was. Of misschien bracht
het meer liaar ook wel weer terug;
dan Vond men haar ergens droor dtej
golven maar den oever gedreven ,en dte!
menschen braken zich 't hoofd wat het
jonge meisje wel in den dood;, moelit'
hebben gedreven. Maar zij1 lag daar stil
met gesloten oogen, wist het volkomen
xritear zeide niets, want het was een
vreeselijk geheim en niemand mocht 'het
hooren hoe zij uit het leven was heen
gegaan omdat ze een afschuw had v.an
den man, die om baar hand. had gevraagd
en omdat ze van dien andjer, aan wien
tinj haar kleine hartje had (geschon
ken, zoodra ze hem maar dien eenten,
keer even gezien had, door een afgrbnd;
was gescheiden, zoo diep als dje hemèl
en zoo breed als -dje zete Fn tegelijker^
tijd kwam er een bijna blijde vastberaden
heid over haar en zij merkte bij 't bergop
waarts .gaan ternauwernood iets van 'tiaar
pijnlijken Voet. Aan den anderen kant
waar de weg weer daaldje ,Iag' immers
hél Raygrod meer, haar laatste en zeker-
ste toevluchtsoord.
En wat liet ze hier ook eigenlijk ach
ter, waarom kon ze bij het scheiden niet
vroolijk zijn
Haar moeder soms?
Wat gaf die er om; als ze dood wast
Die had haar immers dag' in d(ag uit
voorgepraat wat er toch gebeuren moest
als haar vader de oogen sloot ca ze mtet
van eiken beschiuifden leteB, zooat»
de uitgever het to rijn aankondiging »$t-
dr.ukt. Bij hpt verschijnen Vap het werk
hopen we het nader te bespreken.
o
Een Z^euwsch Zangspel.
Sistermans en zijn gtezelschap.die Vrij
dag 3 December in den Schouwburg al
ii ie|C weer zullen optreden met eenige
zangspelen, zullen daarbij voor de eerste
maal |opvoeren een typisch ZeeuwfSch
zangspel, gebouwd op Ben Zeeuwsch mo
tief, en gedicht en gecomponeerd dioor
twlee onzer stadgenopteh.
Het is de populaire legende van „het
ronde putje" bij Souburg, door Schim
mel indertijd behandeld in een gedicht
en nu dool" den heer J. Vreeken te Mid
delburg Igedramatisteerd, en zöodioenldte
passend gemaakt om dotór. den welbeken
den musicus A. Lijsen t® Middelburg op
muziek te worden gebracht. De compp-
nist heeft zijn zangspel opgedragen aan
mie. H. j. Dijckmeester, Commissaris der
Koningin in Zeeland, die de opdracht
aanvaard heeft.
Later hopen we, vóór de uitvoering
nog een en ander over den inlijoud van
dat werk mee te deelen, waarvan Middel
burg terecht de première krijgt.
Behalve dit werk', zal dien avond op
verzoek ook nog Bens de „Kaffee Kanta-
te" van Bach uitgevoerd worden, die in
dertijd bij de teerste auditie hier ter stede
zoo'n gpoot succes liad. Er is nog plaats
voor een derde zangspel, maar de keuze
daarvan staat nog niet vast.
-tt-
K1 e u t e r-r ij m p j s.
Dat hebben we hier maar boven gezet
omdat het een titel is vopr alle vier
de leuke boekjes die de uitgevers Gebr.
Kluitman, Alkmaar, in het licht zonden.
Maar het zijn vier verschillende boekjes
en ze heeten: Kleutjemjmp'jes; Van twe©
stoute boertjes en twee zoete boerin
netjes; De witte en de zwarte Baby, en
Wan een zwarte Does.
De versjtes zijtn alle van J. T Heins, die
dat deed met den gtenoegelijken eenvoufd
welke voor kinderversjes noodig is. Ieder
boekje bevat een apart verhaaltje uit de
kinderwereld.
MaaT wat deze boekjes vooral aantrek
kelijk maakt zijh de aardig geteektendel
en vroolijk gekleurde plaatjes. Wijf vfoor
ons vinden de Symmetrische prentjes van
de boertjes en boerinnetjes de gees
tigste. Of 'de kinderen dat ook vinden
durven we niet uitmakten. De verzorging
van alle vier boekjes is vol smaak.
Dik Trom en zijn
do r psg en o o ten, döor C.
Joh. Kieviet. Uiig. gtebr,
K1 u i tm a n.
De dikke, goeie Dik Trom blijft leven
blijft vermakelijke dingen doen, en bijigö
volg heeft Kip vet er telkens weer een
botek' pver te schrijven. Die bioeken blijh
ven aardig- En al 'dioet Dik ook allerlei
kwajongensstreken op school en buiten
het boek b lijft toch .opvoedend,
Maar het beste in die boeken van
Kieviet is', 'dat Dik, maar ook al zijn
dorpsgeno.oten menschen zijn, |gteen be
dachte types maar menschen, die ook
|een jongen of meisje interes'seeren. En
wat Dik doet en zegt, zijn vermakelijke
opmerkingen en streken, ze blijven zoo
binnen de perken van het waarschijnlijke
Daarin ligt een van de verklaringen van
zijn succes.
Als altijd teekende Braakensiek de
plaatjes.
De vlegeljaren van
Pietje Befl, door Chr. v.
Abkoude. Uitg. Gebr. Kluit-
man.
Een vervolg op een vroeger verhaial!
ivan den kleinen Piet, die nu is opgejf
groeid is tot een jonigen van zestien
ijaiar. Wat hem' in die vltegeljaren over
komt, is weer teen geheel afzonderlijk
verhaal', of lieverhel zijn een reeks
verhalen, nl. over alles- dat hij uitvoert
met zijn kornuiten van de korfbalclub
„De vroolijke btende", in zijn betrekking)
als jong verslaggever, met vrienden die'
't nauw zitten, enz. Bij al dite gebeur
tenissen is hij de kwieke, zéér vrijmoei-
dige jongen. Naak wat al tè! En zijn ge
zelschap kennissten zijn van het vrij'-
moedige en rumoerige soort, dat iedteéi
een wtel kent. Een paedagoog zal wel<
topmerken dat je de jongens geen ba,
aie-woorden! behoeft te leerpn in een
boek. Maar eten feit is 't dat Van AiL
kteude dat eigenaardige jongenstaaltje
igjoetd heeft afgeluisterd. En hij heeft
jook gleen paedagojgische bedoeling. Hiji
vertelt wat z. i. jongens interesseert.
Jan Rinke teekende er aardige plaat
jes bij.
ONDERWIJS.
Geslaagd te Rotterdam voen hejt
examen vrije en orde-oefeningen de da
mes E. S. Cambier. Retranchemenjt,
S. A. .Versluys, Oostburg, M. J. I©
Grand, Zuidzande, S. J. Polderman,
O o s t b u r g.
Voorts slaagden daar de dames:
J. E. Stroosnijder en G. Cosier le V1 ia-
si njg en |en de beeren J. Boogaard,
W e s. t k a p e 11 eJ. Schout, Koude-
kerke, ten W'. Barentsen, Middel
burg.
Pref- dr. A. Einstein ie Berlijn^
benoemd vanwege het Leidscb Univer
siteitsfonds tot bijzonder hoogleeraar in
de natuurkunde aan de Lejdsche Univer
siteit, heeft gistermiddag in het groot-
audiitorium voer teen bijzonder talrijk jgjej-
liopr zijn intreerede gebonden. Ms on
derwerp had prof. Einstein hiervoor
'geklo zen: Aether en rel a Li vi lefts hheorie.
die- paar groschen weduwenpensioen Voor
twee moest zorgen. En daarom zeidia
zij immers ook altijd weer, dpt zij dien
rijken Daniël Bogd,an moest nemen, om-
(dal zij dian geen van allen meer zorgen
zouden hebben. Maar nu was immers
alles goed en in ordje en moeder hoef.
He geen zorg meer te hebben d|at het
weduwenpensioéen niet toereikend, zout
zijn want de twee dp onnutte opeet ster
ging nu heel stilletjes weg
Öf vader soms?
Hel was haar haast nog lichter van
hem te scheiden dan van haar moeder.
Want zij had van hem geiten vrjendpiijk
woord geboord', sinds zij zich klon herin-'
neren, en ze herinnerde zich geen en
kele keer, jdat hij haar liefkozend over het
'hoofd gestreeld had of haar naar zich tóe
getrokken om haar vloor 'l een óf ander
met een kus te danken, zooals andere
Vaders dal. toch wel deden. Hijzelf kwam
altijd in de eerste plaats, en als men
haar thuisbracht, zou hij misschjen eerst
wel een beetje huilen, maar dan erover
jammeren, dat hij nu bij' zijn zware kwaal
ook nóg deze opwinding mtoest dragen.
En dan zou hij de menschen gaan ver
tellen dat hij al sinds zes nachten geen
slaap meer in de oogen' kreeg, trots alle
middelen die hij er voor gebruikte
En reéder haar beetje leven nog?
Och, goede God, daarvan kon ze nog
liet alietebest afscheid neuten! Zij was
niet lui, zeker niet, maar werken van
den vroegen ochtend tp-'t den laten avond,
werken, en niets dan werken, s geen
oogenblik een beetje plezier, dan had
toch wel iedere dienstmeid het beter op
de aarde, wanj die zou eenvoudig njtet
blijven, als ze niet een van de drie Zon
dagen vrij haJd en dan verdér ieder vie-
reljaars de marktdag in de stad,t
Maar zij Nauwelijks had zij zich 's
morgens 'de slaap uit de op-gen gewre
ven, of ze moest al naar de stal om te
melken; van de stal het huis weer in om
de kamers t® doen; dan weer naai" de
keuken, enzoovoort. En als je met alles
klaar was en meende, dat je nu eindelijk
voor. een kwartiertje een Doek pit de kast
kon halen en bij het lezen van eeh mo'oic
liefdeshistorie je eigen leed een béétje
vergeten, dan kWain moeder altijd weer
met een nieuw werkje in het huishou
den.......
Zeker, moeder haldl liaar gezegd, hoe
ze het aanpakken mioest, om een rijke
boerenvrouw tie wprden, die fijne Mee-
rten drpeigl, en gteen vingfer uitstak om
te werken, omdat zij daarvoor haar
nteiden had, die ze maar behoefde te
commandeerenAnka, due jij dfit en Tri
na doe jij dat! En toten had ze zdteh
Haten bepraten en opwinden pm! zich
daarvoor te verkoopen 5aan ti'at mlon-
ster, met zijn uitpuilende opgeö en lajta
fouten moncl. Ett daarom K-ep nu
De leerplicht en de wet.
In „De Sollicitant" schrijft de redac
teur, de heer Ubiuk, sclioolopzienier
te Rotterdam1, over het wérken van de
wet op den leerplicht, waarover trou
wens al sinds vele jaren ernstige klach
ten in de onderwijzerspers geuit wer
den. De schrijver 'vertelt:
„Niet langer geleden dan vanmorgen
komt de onderwijzer uit zeven naar
me toe:
„Hoe moet dat ,nou met Piet van De
venter. Hij zweeft al weer de heele
week langs den weg en zoo juisfe
rijdt hij me op een melkwagen voor
bij en roept glorieus: „Dag meester."
Maar ik verzeker u, als hij' teruggooit,
wil ik hem niet meer in mijn klas
hebben. Die jongen kan niets en me uu(
nog uitjouwen op den kop tpe. 'tl*
bar." -i
„De meester uit zeven heeft gelijk:
't is bar. Want Piet van Deventer Dl
geen 'uitzondering. Op de statistiek' voor
het schoolverzuim prijkt in 'deze maand
op een totaal van 17.000 schooltijd)^
met eten ongteoorloofd verzuim"van plm
1700 schooltijden, dat is dus 10 pd
Wat moet ik daaraan doen? Ik stuur van
morgen een paar jongens van de hoog
ste klas met .briefjes, naar de ouder»
(mag ik eigenlijk niet eens doen, maal)
ik heb geen kweekelingen meter, die
zijn vermoedelijk weggeboyept) en wachfe
af.
„En de antwoorden zijn welluidend,
maar ontmoedigend.
„Moeder zal zelf wel eens op school
komen."
„Of de bovenmeester de politie njeC
wil waarschuwen
„Vader slaaf intet joudef'schoenen (ojp de
markt en Trui inoet meehelpen."
„De oudste jongen loopt met vislch em
Kee moet op de manden passen."
„FFrans is met den bierwagen naar ide
Waalhaven. Als het regent, komt trj^
weer op schotel."
„Gijs verdient zeven 'gulden in de
week bij 'den apotheker om 'flossjchto*
rond te brengten." enz. enz'.
„En iedere week wordt er een ren-
zenlijst gefantaseerd, folio-vellen vlol ten
bij den arrendisstements,-schoolopziener
nemen zte deze gelrouw over (leuk4
hon|derden lijsten!!; en de Cointnisisie
tot Wering blijft al irtaar 1n
immers weg. van huis, omdat zij w#st,
dat zij 'dat niet kan nakomen?
Maar hole kwam ook al die aILealc|a?
Omdat zij zeer arm waren en haar vjai-
der bijna zijn heele Iractement vopr
rich noodig had teh voor zijn medilcijteeö»;
De rijke lui konden van elkaar houden,
net zooveel zte wilden, en niemand Was-
den ander tot last, wadi het 'waren en
kel maai" de zorgen d|ite de liefdte op
aten. Daar was gleen mtoeder, die zeide,
waar mloeten we dan in Godjsnaam vten
leven, als vadei" zijn oogen sluit?
Of als je eens een nieuw kleedje nopj-
dig haldt omdat het oude ''haast uïtef
meer door al het repareeren in elkaar
bleef hangen: Ja kind, wat dienk je tod»
wel, ik kan het mij toch niet van' fle*
rug snijden?,-
Die zorg was nu, Goddank, ook voor
bij,; Plankten voor eeh doodkist lagem
genoeg op de plaats en het laatste kleed
je dat ze op de wereld nog noodlijg had
lag nog van haar aanneming in de kjosL
Alleen onderaan bij de zoom moeste*
zte het natuurlijk' een paar vingerbrete*
uitleggen want sinds dieai lijd was
nog een beetje gegroeid en zïj kop
toch niet in eeh kort jurkje in haar
fcfist liggjen
Zoo was zij langzamerhand de hiooglle
opgekomen, waar het Dosch zich splitste
pm aan beide zijide van den weg terua
-te wijken en onder m het dat lag Itef
