a
pressionis'me wordt geen verzet meer. ge
pleegd.
Bij het uitbreken der revolutie was het
.expressionisme de officieel,e lamst van
den komenfden socialistis'chen tijd. Zoioi
was hel ook in Rusland geweest. De Mi,
nister voor sclioone kunsten in de SoV-
jet-republiek, Lunalschanschki, nam de
nieuwe richting onder zijn hoede. 'Yas-
sily, Kandinsky, de radicale vertegenwoor
diger van een „absolute schilderkunSt
die met volkomen terzijdestelling! van alfes
wiat naar realiteit en concrete dingjenj
wees, in zijd „composities" en „impro
vis'aties" alleen de gevoelssleniming met
dioior en in elkaar vervloeiende kleurep
tot uitdrukking wilde brengen, kreeg; een
vooraanstaande plaats bij' de organisatie
van het officieele kunstleven. Ook ten]
onzent beweerden de radicale kunste
naars Van de uiterste linkerzijde, dat hun
werken de kunst van de tot heerschappij
komende massa waren. Juis'te en onzui
vere gedachten kwamen daarbij1 met el
kaar in botsing.
Ongetwijfeld bestaat er in het wezen
der zaak een verwantschap tuss'chen het
revolutionaire in de politiek ejn de kuns't
Het streven van onze jonge schilders,
beeldhouwers en architecten 'is gericht
op een nieuwe (kunst, die aülders dan haai;
voorgangster, uitdrukking 'tracht te geven
aan wat algemeen mens'chelijk is, aan wat
leeft in de ideeën van tegenwoordig, maar,
ook aan wat beschouwd! wordt als' üe
levensvisie voor de toekioms't, waarin een
het geheel© volk verheffende idee over-
heerschend zal wezen.
De ineenstorting van (de vroegere
staatsorganisatie en van „de grondvesten
van het Loude maatschappelijke leven!
bracht mede een evolutie in liet wezen
der kunstenaars, die eerst schoonschip
moesten maken, om daarna op een fris-
schen, nieuwe^, maagdelijkten kbodem!
nieuwe zaden uit te strooien. Men moet
■in dit verband niet onderschatten die b'e
teekenis Van het feit, dat reields slederl
J1910 de kunst met een merkwaardige pro
fetie de Europetesche catastrophe en de
komende revolutie heeft voior.vioeld. Dat
bedenkend, krijgen de wilde uitingen vai
de Italiaansche futuristen een hisitorischt
beteekenis. De verlossingsgedachten van!
communisten en bolsjewisten, die in een'
volkomen (nieuwen opbjouw der maat
schappij en in een gemeenschappelijk!
werken der volkeren liet heil der toer
komst zien, Vonden een weerklank in de
alles omvattende, telkens verdier om zich]
grijpende aandrift der 'jonge generatie
van kunstenaars om terug te keeren lot
en een aanknoopingspunt te zoeken
de kunstbeoefening van oude en primi
tieve tijden. Bij beiden was' het de afkeer
van de moderne beschaving, bij1 beiden
was het 't Verlangen webr terug te kee
ren tot oorspronkelijke, van vo|omordete
len vrije verhoudingen.
Zoo althans was het in principe. Maar
jn de praktijk bleek het anders. .Want juist
de jonge generatie, dip een schildert
kunst en architectuur wil Scheppen, die
zich aanpast aan onzen revofutffotinairep
tijd, wendt zich jaf van de gevoelens dpr
massa, van de eenvoudige mensöhen. Zij
wallen naïef zijn, maar zijl kunnen dat,
omdat zij ais kinderen van een oivtervul
den cultuur tijd ter wereld kwamen, jslpchte1
bereiken door Middel van raffinement. (De
.menigte begrijpt da,t niiet. Men ziet, hjoe
de opkomende klasse in all® zaken
van cultuur en geestelijk leven, zich isjtelt
iep het standpunt van de klasse, die voor
haar heeft geheerseht. Zpoals eens dp
bourgeoisie de ideeën vjain. de (aristoidratie
overnam., zoo neemt thans de («iropjtel mas
isa, voor zoover zijl althans niet alleen in
materieelen, maar ook in ethisbhen zin
op een hooger plan komt, de idejeën
ian de bourgeoisie over. De arbeider
zoekt naar kunst, die zijn no;g: ongeschool
den smaak bevredigen kan en daar ondier
vallen veeleer de werkep van de oudere
dan van de jongere kunstenaars.
Maar n;ettegenstaande dat, hebben de
Duitsche stadsbesturen en dat iis goed
alle belemmeringen weggenomen en
in een waarlijk democratische opvatting,
zonder de /oude pcajdjemiies en cpnser-
giiatie.ve vereenjiigfingen uit ite schakoten,
voor de nieuwe richting de deuren wa
gen op.
Jon schudde 't hoofd.
„Je hebt me aldoor nog niet gezegd
waarom je in de 'gevangenis moet!"
„O, nou dat staat toch op 't papier
(Wegens een „grensmisdrijf" 'hij! .sprak
het woord op zijn Duitsch uit met eenige
moeite „en dan: grootte zés vioet, "far ie
drie duim Als ik klein was, nau dan had
den die blinde sluipers mte vast nog niet
in de kast gekregen. Maar zb "krijgen
iemand ten laatsjte ttoch in de gaten, want
Zloo'n b,aal zijde, dat is geen hazelnootje,
dal je in je vestjeszak kan steken, en
dan heet het dadelijk: o zoo, grootte zes
voet, drie duim, daar hebben we je weer
eens Samuel! En dan zegt de kanton
rechter: „zoek nu maar niet eerst naar
een noodleugen, Guzek. je bent iaan je
grootte herkend", en dan kijkt hij in zijn
boeken na, waar de straffen inslaan en
Iclan zegt hij paddegraaf dfit en 'djait en pad-
degraaf zoo en zoo, drie maanden! En ik
zeg: Mooi, dan zal ik den vólgenden
keer mijn be enen eèn voel korter laten
hakken". Mijnheer de kantonrechter aan
'tz lachen en ik. draai de kast in!"
Zijn sigaret was bij zijn lange redenee-
ring uitgegaan, hij .nam een gloeiende
kool uit hel: haardvuur en stak haar weer
|aian. Jan Baginsky glimlachte echter te
vreden. Zoo geheel en al verdorven was
gen wijd open gezet. Aan de 'National'
Galerie wordt voor uitbreiding v,an haar
verzameling het paleis van den vroegerep!
kroonprins ter beischikking gesteld, waar
Men thans de ontwikkeling der moderne,
ideeën kan zien en waar op de tweedel
verdieping een zorgvuldig uitgezocht© col
lectie van expressionistische schilderij
en en beeldhouwwerken, nieuw .aaugej-
kccht of in bruikleen verkregen, een
pllaats heeft gtevpiiden. De BeiiijUsche aca
demische HiO'Chschule beweegt zich qog
in oude banen, maar in andere iSledjenj
is reeds een duidelijk merkbare hervor
ming tot stand gekomen, vporal1 in Wei-
mar, wagr een modern ingieriiclite school',
getiteld „S'taallifches tgauhaus", is tot
stand gekomen. Geheel' van karakter ver
anderd is de gjropte Berlijlnsehe: tentoon
stelling, die elk jaar in het staatsjtentoon-
stelliogpgebouw plaats vi(nd|t. Zijl was to(t
nu toe de toevlucht voor pile qonlserva-1
tieve en reactiionnaire elemtenjten. Men
heeft thians het gebouw in tweeën ver-
%leeld en de rechter helft volor de io(u'dp-
re kunst, de linkter helft v(oor de leden
van de in "1918 met den typeerjejndeiri
naam1 „Nioyem bergmoep" (Opgerichte mo
derne yereemghijg1 ingeruimd, .tammer, diat
de oude zalen en zuilen, de dfaken ein die
Muren van dit tenlt.opnstell!ipg|s'paleis nie|t
spreken, kunnen. Wat zouden zijl zeggen
vandeze verandering. Elite hejijlilge Iraditil©
lijkt vertraptmet ontembarten drang
stroomen de ver tegen wo,or digers van de
meest radicale richting het eerwaardige
gebouw binnen i
Het publiek is thans gekalmeerd. In
den beginne geloofde het, zjopjal'x steed's
wanneer nieuwe kunstrichtingen komen,
diat de üitvjoerders yam die nieuwe idjeeën
formeel |gek waren, of dat zijl ©en loop
je wilden nemen met het publiek. Mep
is thans tot de erkenpipg jgëkomen, dat
men op die Manier zich van die nieuwe
denkbeelden niet kjan afmaken, en van
dag tot da|g wfnlt de overtuiging veldj,
dat hier, zïji het |Opk! onzufiver en nog vol
buitenissigheden, ideeën di© bctepkenïs
hebben, naar een Vorm' zoeken. Naar de
meening vjan het groote publiek' hebben
zich reeds' enkele sterke persoonlijkheden
los gemaakt van de igroote massa der
jongeren. Onder hen is de schilder Miaix
Pechslein met zijn in gloeiende kleu
ren neergtezelte landschappen ep figuren,
die in groote lichtvlekken wiorden opge
bouwd, Dan Emit Nol de met zijtn relijgi-
euse oompoisities, die met een bar
baar sch-naieve techniek, [volkomen over
gave aan en innigheid van een transcendent)
gevoel uitbeelden. Verder d!e| im dien opir-
log gevallen Franz Mare met zijn fameu
ste diergjrpepen, die niet afzonderlijk© djle|-
ren sbhil'dert, miaiar den aard van het
dierlijke op het doek brengt, hielt diprlijke
als een symbool van natuurleven ein in
stinct, als de drager van Sen de gehei
men "der eeuwigheid ktennend schejpisel.
Verder Erich Heckel1, die van het bizar
re liot een bijna gplfhièkjel gnoothepB' en
eenvoud is gtekomen. Of Oiskjar Kpiköisdb
ka, de Oostenrijkter, thans in Dresden als
professor werkzaam, die' im" fascineerendei
portretten het onderbewustzijn yam de
menschen op het doek tracht te brengen.
"Onder de beeldhouwers js 'djaiar Ernst
Barllach, die figuren uit het dagfèlijlkSch
leven in grpptsch opgezette hout- en
steenheelden met ial de AVarmjttej en al den
hartstocht van den mlodernen mensteh voor
een bestiaian van hoogtere beteekenis, mlaar
ook met de onuitgesproken angst voor
het noodlot modelleert. D|an Wilhelm
Lehmbruck, loiok al iOVeijtedte^U. 'dm jfn fi
guren v|an merkwaardige sl'ankheiid en
gestrektheid een als verdroomd hiaris-
tochtslgievoel en een jgeheiMzftrmiig! wei
ten van het hiernamaals1 'in beeld brachlt
Deze leidende figuren Van de jongle;
generatie zijn op de ghoote itent|0(ohsjlel
ling van dit jaar nog niet verjtegtenwoor-
digd. De Novembergirioep, die d|aar re
geert, omvat de meest radicalen, dip zich
bezig houden met de gewaagdste expe
rimenten. Zij1 zijn navolgers van Kandiijns
ky, zij verdiepen zjeh in warrigte men
g'eliiig van in elkaar vloeiende klem*en
en grotesk hij! elkaar geplaatste vormen
en gestalten, die irreeële .glewaarwordin-
igen móeten sugjgtereeren Hanigs een weg,
die van naluur en realiteip: ahgoluul af
zijn nieuwe metgezel toch nog niet, dat
bleek duidelijk uit zijn verlegen houding
en hij besloot hem eens deugdelijk de les
te lezen en hem naar de in zijn seminarie
vele malen beoefende socratische metho
de liet Verwerpelijke en onwettige van.
zijh handelwijze duidelijk te maken. Mis
schien dat hij hem daardoor weer op/
den goeden weg kon brengen.
„En wat is dat een „grens-inisdrijf
Guzek was met zijn sigaret wéér op
dreef gekomen. Hij1 leunde zijn breedte
rug behaaglijk tegen dan wand van de hut
en deed e®n diepen "haal, die mond en
longen vulde. De vraag van zijn jongen
metgezel kwam klaarblijkelijk uit eerlijke
weetgierigheid Voort. En hij beslo'ot hem
een zoo mogelijk alles doodslaand® ver
klaring te geven. Bij de schoolmeesters
waaronder liij al die jaren had gezeten
was cr natuurlijk geen die daartoe in
slaat was geweest!
„Nou, hoor toe, jonge heet", en let op!<
Je weet toch wel dat er kooplui in de
steden zijn, die in allerlei waren han
del drijven. De een in linten en goed
voor kleeren, de ander in kruiderijen,
ijzer en spijkers en weer een ander in
spiritus en leer en dan nog: we,er c.ej^
ander in ik weet niet wat. Al deze kra
mers moeten er op bedacht zijn, dat ze
goedkoop inkoopen en duur verkoopen,
Wijkt. En bij' die pogingen ziet men me
nigte interessante en zelfs geniale, ryj-
LO'Ssing. Maar de totaalindruk van vajt
die Niovembergroep voortbrengt is! ver
warrend en zonder scheppende kracht.
De leden vjan die groep onderhouden lte-
trekkingen niet nog sterker riadiCalten. met
de aanhangers Van de „Mergmalerei",, djie
mlet isjaamgjepiakte resten van stof, lioujt-
spaanders, conrantenuitknipsels en speel
goed kleurigte effecten trachten te| be
reiken, zoo, ongeveer op de manier, wiaai*-
op wilde Volksstammen waardelooze din
gen tot speelgoed maken. Hier raakt het
Moderne inderdaad' aan het waanzinnigje.
Maar het allerdolst doen dé Dadais-
ten. die op het (O|ogenblik in| Berlijn een
grclote tcntoonstellin(g houden. Zij doen
alles verdraaid en excentrisch, want zij
willen zeggen ,d!at hun' de geheele wereld
het leven ,de politiek, literatuur en niet
het minst dö kunst als louter humbug
en als volmaakt dfoelloos- schijnt. Men
stelt 'daar uit fotografieën, stukken vap
geïllustreerde bladen, prentbriefkaarten
en dergelijke dingen een z,o(oi kakel'bioint
miogelijk ding samten en nioó'm't dat dian
een doorsnede vjajn; dei tegenwoordige culU
tuur. Daar woridien dan allerlei dingen Mj'
gehaald: kubistische en futuristische rom
mel en met diat alles' t© zamen makteijj'
zij1 idjan iets, waarmee zij dten indruk wil
len wekken origineel-excentriek te zij'n.
M,aar hoe dwaas [o|ok;^ toch ytteekt ook
diaarin een verborgen/ ethiek. Men vindt
het al's Mefisto iop aarde tamelijk slecht
en is met hem' van ojordeel, dat alles
wat htestaat, waard is te gronde t© gaan.
En dientenjgievoligte luidt h©t principe van
de Dadaïsten: alles' kort en klein' slaan
en diat liefst met zojo v«r moigelijk door
gevoerde grappen. Het idee mjoge toog
zo© k^aad niet wezen; het is' alleen!
jammer ,dat zij' van die grappen 'een1 sy
steem maken ©n dat zij op ©epj serieus©
ten toons telli|njg: die grappen ten groll en
zo|over doorvoeren, dat het irriteehend!
wordt., 4
Slechts één ,uit dezen krinjg staat in de
eerste rijen. Ik bedoel den (Caricaturist
Georg Gross, een werkelijk genie, een:
dojor haat tot hartstocht gebrachten tee
kenaar van spotbeelden- ,di© 'deze dagen
door heel Duitschland ide ronde üoed.
Grosis heeft zich ©en stijl eigen gemaakt,
die verwant i s aan het /.ojoigtenjaahide
„Infantilisme", een stijl waarbij met op
zettelijk kinderlijke lijnen en beelden
wordt gewerkt. En juist die teekeninjgen
op de manier van s;traatj,o|njgfens, die miu-
ren en deuren al krabbelen, dóen zijn grim
mige stemming en zij'n fanatiek© Just om
andereu bespottelijk t© maken, ,dels te tel
Ier tot uiting 'k(oimen. Men] Jcan liet op
treden van Gros's' vergelijken; met 'de vter
'schijning v,an de „Shnplizisisirnluls" voior 25
jaren ,d'ie toen pok alls' 'een; bom in lief
zich behagelijk voelend© Duitsche milieu
vian den keizertijd vi©l'. Maar het is1 nju
alles veel 'bitterder, onbarmhartiger en
gruwzamer gewordeu.
Men heeft langzamerhand ingezien ,dat,
ongeacht alle krlonimte sprongpni, het ex
presisionisme toch een eeuwige waarheid
in zich bergt, men heeft ^begrepen!, dat
het een van die fnf den lopp der eeuwen
telkens weer opkomende kuiistverschij-
ningen zijn, die niet in een minutieus na
beelden van de njat'uur, maar in ©en ver
over het werkelijk© en ol-daagsche uitrei
kende expressie, liet wezen harer arti
stieke beteekenis draagt. Daarvoloir is de
zer dagen een sterk' bte-wijs' geleverd. Int
alle stilte is» het igetial der Berlijnsche
musea dezer dagen Iml&t een vermeerderd.,
In een nieuw -g|ebioiUW van d© Universiteit
is 'de verzameling van afgietsels van an
tieke beeldhouwwerken de eenige die
wij bezitten en -dite vroeger /verspreid,
onder het st[ojf begr,avten en vervuild in
verschillende mjustea was bijeenge
bracht. Treedt men deze zaal binnen,
dan komt men Uit het problematieke en
decadente van ons kunstleven in de veine
atmosfeer van de hoog© schoonheid en
de volmaakte harmonie van Griekenland.
Men kan hier bij' deze zorgvuldig gteranjg-
schikte verzameling d© ontwikkeling van
de oude plastiek1© kust v]olgen. Men ziet
daarbij de oude kunst van -de Hellenen,
de kunst in haar archuïschen" stijl en haar
overweldigende voortbrengselen, die tlians
in onzen tijd de [openbaringen zijn van
datgene wat onze jongeren zouden wil
len scheppen.
Eén zaal' vopral is overweldigend. Daar
in zijn de afbeeldingen van d© kretensi-
sche-mycenis'che schilder- ©n kleinkunst,
frlie in het midden van de tw©ede eeuw:
voor Christus bloeide. Nog nooit heeft
men in openbare verzamelingen van deze
k'unst een zoo- vjoortreffelijkqni indiruk ge
kregen .Men ziet dl® eopieën vlan de fres
co's en reliefs ;üït de p,aleizen te Knlols-
s'es en Iiag'aï Triada op .Kreta en
men ziet als het war© wonderen. Slankte
danseressen springen in «©waagde sprlon-
glen over e©n vastgebbnidien stier, s Eein
sprofokjesdier verheft t© midden van ge-
styleerde bloemen zijn spróokjeskop. 'In-
het weelderig© bosch befoert ©en kat eten
vicgiel. Vro uwenge sfalten duiken op in 'de
naïef-pikante dracht van jakjes Ia Bo
lero, de b|orst' vrij'.
Voor ©en tempel een menschep verza
meling, Eu dat alles ziet men als1 expres
sionistische kunst. Zekeron,tsta,an uljt
de gnootsche Ifatrmlonie van een cultuur,
die Volkomengerijpt fs, die haar ©ven-
wicht igtevonden hiad, die voor het ,g)o,dl-
delijke ontzag had en één bleef mlet de
natuur. Zoo konden kunstwerken -on|-
staan, die t|ojt de sterren reikten, en die
den r'ijpsten en den eenvoudiglsten (^e.teslt
boeiden en verrukten. Men kian hier ter
rein w)at in het diepslte van hun inneiiijlk
ook het doel der joinlg!© kunstenaars is.
En de expressionisten Icunpen hier telte
en hoe uit hun denkbeelden ten we'nscheni
eein kunst g'roeien kan, die zich niet in
speculaties verliest, maar voor heel ee|n
volk heilig kan worden.
Dr. MAX OSBORN.
APOTHEKEN".
Morgen zullen de volgende apotheken,
Idle ock de volgende week den avond- en
nachtdienst hebben, geopend zijn:
Middelburg;: G. Ki. A. Nonhebel'.
VlissingenC. G. Baert, KI. Markt.
Te Goes is Zondag en daaraan vo,or-
afgaanden nacht geopend d© apotheek
la Porte.
Wiant daar hebben zij nu eenmaal za
ken Vfaor ên wiat daarbijl inverstóliiet, diat
js hun voordeel, wjéarVan ze leven mo©-
ten. En leven mjöet een mens'ch nu
eenmaaal, nietwaar, (olf hl^ nu een koop-
^nlau of een jood is. Noiu, |d|an. klplmp b.v.
kpopman Salomon en zegt dat hij leer
wil koop en voor de schoenmakers, dite
yvteer van hem lkö|o,pten. of poki wel: vopr
de hoeren, en die betalen diep schoen
maker later alleen het werkloon. Nou,,
Idain gjaat hiji naar -den looier en zegt.
wei kerel wjat Kost bij!'jou| een yoalf;
zoolleer of bovenleer, al naar "hiji [heb
ben "wil. Dan zegt de loofter, een- thaler,
twee igyoischen! D|an draait koopman Sa-
liofmoin zich om en zegt: 't ;i|s| gfoed,
hpior, maar koopen doet liij' niet, want
daar ziOiii hij geen voordeel bijl hebben.;
En hij loopt eens rond en bedenkt,
hoe hij j't leer goedkooper zou kun
nen krijgen. Opeens komt hem te bin
nen dat ze het aan den overkant van
de grens in Rusland verkoopen vo,o,r
dertig kopeken! Dus «nat hij ziften
schrijven en schrijft aan' Morek Pfef-
fcr in Prawdawiola dat hij! graag IJlen
halen zoolleer bij hem zou hebben ge
kocht, maar omdat de invoerrechten
zoo groot zijn, kon hij jammer genoeg
geen zaken doen. Morek Pfeffer, die
een grapt commissionair is, begrijpt
BEKENDMAKINGEN.
HERHALINGSONDERWiIJS.
Burgemeester ten Wlethouders van Mid
delburg maken bekend:
a. dat de inschrijving van teer
linger, voor den cursus 1920—1921 var
het Herhaiinigsonderwijis1 alhier zal plaat:
hebben voor Jongen,IS op "Maandag 23.
Augustus en voor Meisje s' op Dinsda
24 Augustus a.s.(, itelktensi des avobds, van
tot 9 uren, in een der lokalten van schoo
Bi ja^an de Nieuwe Haven (ingang zijd©
Badhuis)
b. dat alleen zij toegelaten worden, dite
liet gewone lager onderwijs genoten'
hebben
c. dat de leerlingen van dten vort gen
cursus, indien zij' ook de lessen van den
cursus 1920—1921 wenschen le volgen
zich opnieuw dienen aan "te melden;
d. dat de lessen zullen aanvangen of
Woensdag 1 September a.s.voor de)
meisjeis des namiddags! te 2 uren, en
voor de jongens des avonds te 7.
uren.
Middelburg, den 7 Augustus 1920.
Burgemeester ©n Wethouders vopmoemd,
J. ONDERDIJK, Ho-, Voorzitter.
M. VAN DER VEUR, Secretaris'.
LOTING VOOR DE MILITIE.
De Burgemeester yap Middelburg maakt
bekend, dat de Iptinjgt voor dje lichting'
yan 1921 voor deze gemeente zal plaats
hebben te Middelburg jp het Gymnas
tieklokaal aan de Groenmarkt .aldpar pp
Maandag, 13 September 1920, des voor-
middags te 9.30 uur.
Wiie aan de 1 o11ijgg' deelnemlen.
Aan de loling nemen deel alle voor
de lichtinigi ipgbschreven persionen, met
uitzondering! van hen: i
1,0'. die vóór den aanvang 'der loting
hem, Hij gaat met zijEri.pasppprt naar
SichilkojirCn of naar Deugpssen of naar
't land van Baginsky en vraagt in de
kroeg aian den herbergier of diie inet
een lialf dozijn flinke kerels voor hem
weet die graag! eens een -goede dulit
gëld zopden willen verdienen. De her
bergier begrijpt hem zpnder djat ze
meer hoeven te zeggen, hij vraag! al
leen Maar, wanneer de luidjes moeten
ia,aantreden. Nu en dan, daar 'en cfaar.
Mooi zoo, zeg't de wiaard, en binnen de
acht dag'en of wat llamlgpr heeft koop
man Salomon zijn zoolleer voor dertig
Kopeken den voet, behalve dat hij! na
tuurlijk laan ieder van d© kerels dUije
roebel moet betalen voor het feit, dat
zij hun vel met het leer in de w;aagt-
sehaal stellen. Want nis ze betrapt
worden, dan mogen ze natuurlijk niet
zeggen voor wie ze de balen gedragen
hebben, want anders is het u|if me(t
hu» verdiensten vopr altijd. Ik laat
mij, met zulke onzekere zakein niet meer
in.- want !ik heb mijn Vaste klaipen- fiier
in Pruisen en d!aar in Pjolen, aan den
(o vericant. Zoo zie je, heer, aldus]; eindig
de: hij zijn uiteenzetting, als 'liet gopd
'gaat, dan kraait geen haan ernaar. Maar
giaat het slecht en worden de arme
kerels gepakt, dan zeggen de heeren
van "t «terecht: een gyensinisdrijf
voor de gemeente blijken te zijn o verier
den;
2o. d[e vppr den dienst bij dfe mUitSia
ongeschikt zijh bevonden;
So,, die vóór 1 September yan dit jaar,
bij onherroepelijk geworden uitspraak
van den militieraad iof van Gedeputeer
de Staten of bij! Koninklijke beslissing,
pp een ingesteld beroep gtenomen, voor
goed pf tijdelijk van den dienst zijn vrij
gesteld;
4o. die Vóór 1 September van dit jaar
onherroepelijk, hetzij1 voorgoed, hetzij
loopig: yap den dienst zijp uitgesloten.
De ingeschrevenen, dip aan de loting
moeten deelnemen, worden uitgpnoodügd(
lom op het hierboven vermelde uur ter
aangegeven plaatse aanwezig te zijh.
Bepalingen betrekkelijk d>e
loting.
De ingeschrevenen worden in de volg
orde yan het alpliabetisteh register afge
roepen, ten einde zelf een nummer te
trekken. Is de afgeroepen ingeschrevene
niet opgekomen of wel buiten stpat of
onwillig! zelf een nummer te trekken,
dan kan dit geschieden d(oor zijh vadjer,
jmioeder, voogd of curator. Is' ook deze
niet opgpkomen of wel bpiten staat ,of
onwillig een nummer te trekken, dan ge
schiedt het trekken idiolojr dten burgjemeeis-
j:er, het lid vap den gemejdnteraad .of dien
ambtepaar der gemeepte, bijl de loting
tegenwoordig. Het iofipgsbUjet wordt als
dan bewaard ter secretarie van de gej
meeple, vpor Avelke «elO'Ot werd. AI-
diaar kan de to teling het biljet binnen
drie maanden na de Lrekkpig afhalen of
doen afhalen. -
B e z waren teg en de 1 o tin g.
Door Ijelanghebbende to telingen of
door hun yader, moeder, yooigjdf of curator
kunnen tegen de \Vijze waarop de loting
is gtesichied, bezwaren worden ingtej
bracht hij den Ciopimissaris der Koningin.
Het bezwaarschrift kan op ongezegteld
papier worden giesteld, doch moet, be
hoorlijk met redenen omkleed en on
derteekend, binnen t'iien dagen, (te re
kenen Van den dgg, waaro;P de tetipg
is lafgelioiopen, tegen bewijs van ont-
vangst Worden ingelteverd bij1den bur-
gtemeester. V-ap de uitspraak met den
Commissaris der Koningin gescbjerit ten
spoedigste [openbare kennisgeving en
daarvan wordt tevens b!ijl persoonlijke
kennisigevipg mededeieling gedaan aan
hen, die de bezwaren (inbrachten.
Bezwaren, niet ingericht of niet in-
igteleverd pp de hiervoren aapgelgjeiven wij
ze, kunnen geen gevolgj laehben.
Middelburg, 10 Auigustus 1920.
De Burgemeester yoornpemd',
DE VEER, wad.
si PLAATSING
BIJ DE MOTORAFDEELING,
De Burgemeester van Middelburg brengt
ter kennis van belang'li©bboaden, djat
dienstplichtigen van de militieliclifing'21,
die er prijs op stellen 4© dienen1, bij dei
Mothrafdeeiing pun verlangen daartoe vóór
15 Sept. a.s. schriftelijk moeten m©de-
deelen pan den commandant van (de
mioforafdeeling te Delft. Het schrijven
behoeft niet gezegeld' te zijn.
Zij behooren daarbij op te geven: ge-
slachls- en voornamen; datum van geboor
te; gemeente, waai' zij voor de militie
zij'n ingeschreven; en indien ze reeds
hebben geloot, oiok' het lotingsnummer. 1
Het is noodig Wij "het schrijven verkla
ringen o Ver te leggen, waaruit hun be-
kwaainbeid in het chauffeursvak of als
motorrijder blijkt. Een rijbewijs kan niet
als zulk een vei'klaring worden aangte-
m&rkt.
Zij, die voor detacheer'ing bij de ino-
torafdeeling in aanmerking zouden kun
nen komen, worden ingelijfd bij dite in
fanterie. Eerst üia iy2! maand van bun eer
ste oefening te htebben vervuld, kunnen
zij bij Motorafdeeling worden gedeta
cheerd. De Chef vgn den Generalen Staf
bepaalt wie Van hen voor deze detachee-
ring worden bestemd.
Middelburg, 14 Augustus 1920.
Be Burgemeester voornoemd,
J. ONDERDIJK, wild.
J.an had hem rustig laten uitspreken.
Nu echter jgipg hij tegenover hem staan,
legde zijp hand pp zijn schouder en
zeide vriendelijk, zooals hiji liet in "liet!
seminarie had geleerd bijl de behandjer
ling yaan verstokte leerlingen: „En hteb
je er nooit (aap gedacht, Guzek, dat
dat verboden is?"
Guzek paalde zijln schouders op en.
nam, met igelijkmoedig gebaar een siga
ret van de plank boven hem.
„iVerboden, heer?Er Is veel ver
boden in deze wereld!"
„D,at je daarmede een zonde begaat
Zpo Igipg Jan met krachtiger stem vopijt.
Nu schudde Guzek' het hoofd.
„Een zonde? Nee! Wat zonden zijp
dat heeft ide lieve Heer gjejzegd 5p
zijp tien geboden. Als hij gewild liaidi
dat smokkelen een zonde was dan laad
h'iji het in de geboden gezet en heit zou
ook onzin zijn, want waarom zou het
alleen voor leer een zonde zijn en
voor tabak weer niet? "Want tabak kan
je oyer de grens' brepgjen zopveel je
wilt, maar leer of zijde niet. En dan
zou er ook voor Pruisen een God zijp
en een voor Rusland, want wat hier
foegtestaan is. is daar verboden!"
(Wordt vervolgd.)
