MiÉDwpÉ Eiffll FEUILLETON. Buitenland, tweede BLAB Zaterdag 26 Juai 1920.. b®. 149 VAN BE VA.N Binnenland. HOE DE UITGAVEN STIJGEN. Aan het slot van zijn rede, Donderdag in de Kamer over de salaris verhooging, heeft de Min. van Fin. nog enkele opmer kingen gemaakt die aandacht verdienen, want zij betreffen den algemeenen stand der financiën. i De Minister erkende dat de middelen ruim vloeien in den laatsten tijd. Ieder een "ml met genoegen het accrès consta- teeren. Maar men overdrijve niet. De opbrengst van de eerste 5 "maan den is 37 millioen boven de raming. Zonder twijfel verblijdend, als men al leen naar de ontvangsten kijkt. Maar die 37 millioen zullen nog maar voor een klein deel voldoende zijn, om de hiciogere raming der uitgaven te dekken. De begropting sloot met een nadeelig saldo vaii 30 millioen; voor de salaris- verhooging der ambtenaren is noodig 32 millioen, voor die der-' werklieden in 's Rijks dienst 3 millioen; voor die der militairen 15 millioen, voor de verhoog!ng der pensioenen 8 millioen, voor rente en aflossing 7i/2 millioen. Afgedacht van de kosten der vrijwil» li ge ouderdoms verzekering, is er stellig 100 millioen meer noodig dan de ra ming. i i«.\ Als dfis deze 37 millioen accrès 1oe nemen tot 100 millioen, dan zal hel heel mooi zijn, maar dan is men nog precies gedekt voor hetgeen nu needs noodig is boven de raming. LANDBOUW. De stand van het fruit. Aan het overzicht in de St. Ct. van den stand van het fruit op 15 Juni ont- ïeer.en» wij het volgende Ofschoon 'de appel- en- pereboomen op verschillende plaatsen voldoende hebben gebloeid, Laat de vruchtzetting toch overal veel te wenschen. Verschil lende oorzaken het tien hiertoe samenge werkt. In de eerste plaats moet genoemd worden de rijke oogst van het vorig jaar. Na een goed fruitjaar volgt bijna altijd een jaar van minder goede opbrengst, waarom men wel van „beurtjaar" spreekt Verder worden als oorzaken opgegeven*, (de koude en de wind tijdens den bloei- jtïjd en de nachtvorst op 10 Mei. De schade door inseclen en zwammen aangericht is dit jaar bijzonder groot. Uit alle provinciën Komt de klacht, djat de bladluizen in de pruimeboomen ge weldige vernieling aanbrengen; in som mige. streken staan de boomen dor. Win- tervlinder, trekmade, gal'mijt en appel bloesemkever doen evebeens veel kwaad!. De Rijkst,uinbouwconsulent uit zuidetijk Gelderland schrijft: „het schijnt, dat de beschadiging 'van jaar tot jaar toe neemt". De kersen, bessen en frambozen zijn over het algemeen klein van stuk. In {het algemeen kan de stand van liet vollegrondsfruit worden aangeduid met matig tot slecht. Over de verschillende vruchtsoorten 't volgende speciaal wat Zeeland betreft: Appelen. In het algemeen kan de stana vrij slecht worden aangeduid. In Z eeu wsch - VI aan de ren is de stand matig. Op Tholen kan van een mislukking ge sproken worden. Peren. De stand der peren is over door CHARLES GRAVICR. Vrij aaar het Engelseh. Zij ontwaakte badende in het zweet en trillende; maar haar hoofd was hel der, hijzonder hélder. Zijl zog terug pp de laatst verloopem maanden, |g|e- dnrende welke Lycett Craysjon haar met een duivetsehe listigheid tot een en gagement gebracht had, haar in zijn netten |gjevangen; en zij deinsde van hem terug met lichaam en ziel; zij! had een gevoel of zij! gehypnotiseerd was geweest en juist haar verstand had te ruggekregen. Trouwen mét Lycett Cray- json! Zij! lachte het luid uit en hui verde. Ja, ze moest niet bijl haai* ver stand geweest zijin, Maar dat verstapd! wias teruggekomen. Goddank, voordat hel te laat was. Zij was nog vrij vrij om hem ie ontvluchten. Ja, ze zou vluch ten. Het doet er niet toe waarheen ergens buiten zijn bereik. Zij1 schreef op een blaadje papier: „Ik kan niet met u triouwen. Tracht mij niet te vollgten of te spreken. Mijn hel algemeen (nog iets minder dan die dei- appelen. De peren staan matig o.a. in oostelijk Ze^uwsch-Vlaanderen Vroege kersen. De stand is zeer goed in zuidelijk Utrecht; goed in Z.- Vlaanderen en vrij slecht op Zuid-Beve land. Late kersen. Deze staan goed in Zeeuwsch-Vlaanderen; op Zuid-Beveland is de stand vrij slecht. Engel sche krozen. Op Zuid-Be- veland vrij goed. Andere pruimen. In Zeeland vrij goed; overal elders is de stand m^tig tot slecht. i RECHTZAKEN. Arr.-Reclitbank te Middelburg. Vrijdag deed bovengenoemde recht bank uitspraak in de door ons reeds ver melde zaken, waarbij zijn veroordeeld wegens: diefstal: P. M. A. M... 51 j., zonder beroep. Middelburg, gedetineerd, tot 6 m. gev. straf, met aftrek voor-arrest; J. C. T., 39 j., werkman, Terneuzen, tot 1 m g;ev. straf; M. ;di. J., 27 j., en .C'. d. J„ 22 j., veldarbeiders, 's-Gravenpolder, bei den tot f 20 b. s. 20 d. h., .en F. dé M., 31 j., scharenslijper, Middelburg!,, tot f 15 b. s. 15 d. li.; verduistering: W, K., 34 j.. commissio nair, Amslerdam, gedetineerd, tot 1 jaar gev. straf, met aftrek voor-arrest; mishandeling: R. A. C., 19 j., zonder 'beroep, Vlissingen, tot f 15 b. s. 15 dagen hechtenis; eenvoudige beieediging: H. P. G., 39 j., landbouwer, Kapelle, lot f 5 O. s. 5 d. hechtenis niet voldoen 'bevel ambtenaar: A. V., 21 j„ werkman, Gapinge, tot 1 15 b. s. 15 d. hechtenis; verboden vervoer: M. Z.; 51 j., vracht rijder, Wemeldingë, lot f 10 b. s. 10 d. hechtenis, en uitlokking tot verboden vervoer: J. d. F., .25 j., Boschkapelle, en F. J. de F., 30 j.. Axel, landbouwers, Deiden tot f 10 b. s. 10 d. h.; Vrijgesproken: J. de R., 28 j., schip persknecht Ierseke, beklaagd van mishan deling; W. M., 22 j., molenaar, St.' Phi- lipslaud, beklaagd van verboden ver voer, en C. A. R., 23 j., veldarbeider, Koewacht, beklaagd van poging cot ver krachting. 9 VERKEERSWEZEN, POST EN TELEGRAFIE. L uch t ve r ke e r. Aan het Haagsche Aneta-kantoor schrijft toen het volgende: De vliegdienst Holland—Engeland is wai betreft de eérste maand een succes te noemen. Het aantal passagiers vol-/ deed aan de gestelde verwachtingen. Daar Holland zich meer mei landbouw bezig houdt, bleef het aantal pakettem onder het middelmatige. De passagiers zijn bijna uitsluitend zakenmenschen. Een groot percentage van de passagiers zijn ingenieurs. De prijzen schijnen geen bezwaar te zijn. Een lage prijs is alleen mogelijk bij een zeer druk verkeer. Daarom wordt er naar gestreefd dén dienst op te voeren, zoodat men dagelijks eénige malen tusschen Amsterdam en Londen kan vliegen. Zoodra dit be reikt is, zat het aantal passagiers zeer stijgen, daar dan een ieder het voor hem meest gewenschte uur kan kiezen Het eerste huwelijkspaartje werd reeds door een der toestellen van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij ver voerd. De' goederen, die vervoerd worden,, zijn natuurlijk van een bepaald soort. De vrachtprijs is in vergelijking met het Scheepvaartvervoer veel te hoog, om alle goederen per vliegtuig te vervoe ren, trouwens een ieder weet, dat e,en vliegtuig slechts kan dienen voor hei besluit is- ouherroepelijik. Het spijt mij dat ik er ooit in heb toegestemd Ik vra^g u daarvoor vergiffenis. Constace". Terwijl zij dit schreef, brandde haar gezicht haar geheele lichaam van schaamte over haar zwakheid naar hem te hebben geluisterd en te hebben toe-.i gegeven. Zij was op het punt haar. pleegzuslerscosluum aah 'te hekken, maar zij veranderde van plan" en deed de kleederen aan, waarin zij te Londen was (aangekomentoen keek zij het kleine, 'naakte kamertje met de gewitte muren rond met een zucht 'want van welke gedachten, welke herinneringen was het niet getuige geweest. Zij ging naar beneden. De zuster, die dienst had in de hall, zag haar verwon derd aan en Constance bleef een oogen blik staan. Zij had een schuld van dank baarheid aan miss Herbert; zij moesi een boodschap achterlaten. „Zeg aan zuster Mary, dat ik voor een poosje vertrekken 'moet. Doe haar vee groeten.- en zeg, dat ik haar schrijven zat." Zij kwam op straat, 't Motregende 'n weinig, maar zij nam er geen not.tde van en liep vlug door tëonder te weten waar naar toe. Voordat zij aaln het eind van de straat was, herinnerde ze zich zelfs niet, dat ze nég geen besluit had snelvervoer van lichte goederen, van hooge waarde en dat het nooit een ern stige concurrent kan worden van het vervoer per schip of per trein. Ver voerd werden schilderijen, o.a. een van i' 10..000, medische instrumenten, do cumenten, gravuren enz. Het vervoer van .monsters is naluurlijk overwegend. Een zeer typische zending 'was een kort bijen. Het pakketvervoer uit En geland is boven verwachting, zeer waar devolle zendingen van damestoiletten en zijde, bont werden aan de vliegtuigen toevertrouwd. BEKENDMAKINGEN, HINDERWET. Burgemeester en Wethouders der ge meente Middelburg brengen ter open bare kennis dat van 22 Juni 1920 iaf op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd een verzoek met bijlagen van 8. Boogerd, Dir. der Coöperatieve Landh. Ver. „Eiland Walcheren" le Middelburg bm vergunning tot het oprichten van een eiectrisch Le drijven inrichting voor het zuiveren en bewerken van granen (plaatsen van 1 electromotor van 10 P.K.) in perceel, kad. bekend. Sectie G, no. 2063. Wijk P ho. 245; dat op Dinsdag den Gen Juli a s. des 'namiddags te 2 uur ten raadhuize ge legenheid zal zijn tegen'het verzoek be zwaren in le brengen en deze mondeling of schriftelijk toe te lichten, alsmede dat zoowel de verzoeker als zij, die bezwaren hebben in te brengen, gedurende drie dagen vóór genoemd tijdstip op de ge- !mee|uite-secretarie van de ter zake inge komen schrifLuren kennis kunnen nemen; dat ingevolge circulaire van den Com- tnissaris der Koningin d.d. 2 November 1907 A no. 4688, 3e afd. niet tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet overeenkom stig art. 7 der .Hinderwet voor het ge- meejn/tebestuur of een of meer zijner leden zijn verschenen ten einde hun be zwaren mondeling toe te lichten. Middelburg 22 Juni 1920. Burgemeester en Wethouders voornoemd P. DUMON TAK, Voorzitter. M. VAN DER VEUR, Secr. TOESTANDEN IN BELGIË. Er werd ons een particulier schrijven uit Gent ter inzage gegeven, waaruit we hel volgende overnemen: Ge weet dat ik sinds lang overtuigd ben, dat, wat we de wereld noemen, een groot zothuis is. Met eiken dag word ik meer en meer in 'die overtuiging gesterkt. Bijvoorbeeld: het is toch klaar dat de menschen, die de zwaarwichtige taak op zich génomen hebben de maatschappij te leiden, zoudep weten waren zij niet zot dat hun macht moet berusten op hel prestige fiat hun stand op de groote menigte moet uitoefenen. Zonder „pres tige" kan het bezit van rijkdom, noch van geweren en kanonnen hen' staandé houden, zooals alle revoluties en die uil dén laatsten tijd (voornamelijk bewezen hebben. Welnu de menschen schijnen het er op toe te leggen, het bolsjewisme dat ze zoo zeer vreezen, in de hand la werken. Zoo is de vervolgingswoede van de activisten overgeslagen op al dezen die handel gedreven of gewerkt hebben voor den vijand. Waren dat nu allen onbedui dende lieden, het „prestige" zou er niet' onder lijden, maar velen 'uit den Imogen stand, hebben er zich aan pliehtig ge maakt. Biarcn Evence Coppee van Luik, een vriend vah Brocqueville en de Mero- de's zit reeds achter de grendels voor hel leveren van scheikundige producten, noodig voor de gasbommen. Ook te Namen zijn vier groote nijve- raars aangehouden en vele anderen te Charleroi. Luik, enz. zullen volgen. In het proces van Pomona de marmelade- genomen, waar ze heen zou gaan. Zij; dacht aan juffrouw Wiaring, maar ze kon saiêt naar de Hall 'gaan. In ieder geval, ze moest zoo ver mogelijk van Ons Huis vandaan4 en zoo spoedig moge lijk. T Constance was nog geen uur weg of een rijtuig hield voor het Home stil en Clarence steeg uit. „Wacht u hier maar, moeder", zei hij'. Ik zal u bij haar brengen." Hij lie pde stoep op en vroeg 'naar haar, verlangend, bijna ademloos. „Ja", zei de zuster. „Ze is, ongeveer een uur geleden vertrokken," „Waai' naar toe", vroeg Clarence. Niemand kon hem datzeggen, zeifsi ni£t miss Herbert, die zeer ontsteld aan de discussie deelnam. Clarence was ver pletterd van schrik. Lady Marchmout, die nu vol ijver was om Clarence te helpen, bibberde van angdt. „Heeft u in 't minst geen idee waar zij naar toe is?" vroeg Clarence in zijn wanhoop. De zuster, die het briefje boven gebracht had, waagde een verondrstèl- ling. „Ik denk, dat zuster Constance eën afspraak had met mijnheer Crayson", sta melde zij. „Hij is gisteren lijer geweest Ik heb baar een briefje i van liem ge bracht fabriek van Landeghem, waar de ma gistraten va>n Ginderachter en Verwit- ghèii aan liet hoofd stonden, tegen Jevens van de Witte Kapoen, zeide mr. Louis Verhaegjhe, de verdediger van l-'o- inona, dat 80 pCt. der koolmijnen rooi den vijand gewerkt hebben. Oók .Solvav en veel andere groote koppen, le veel' om te melden, komen in het gedrang. Van goed ingelichte zijde werd mij verzekerd dat het gjetal personen in liet land, die zouden moeten vervolgd wor den voor levering 'aan de barbaren, 60.000 bedraagt. En daaronder veel kool-, ijzer-, vlas-, katoen- en andere magnaten. En»als men dan bedenkt, dat er misschien evenveel zijn, 'die een middel .gevonden» hebben om onbekend te blijven, en nog oneindig veel meer, die wel' zouden ge wild. mlaar niet gekund hebben, dan bloed! het hart van eiken waren patriot over zooveel verdorvenheid. En wat zai men in den vreemde daar van gaan denken? Wij, die vijf, zes jaar geleden de heele wereld in bewondering» brachten, door den roep die van ons uil ging, als waren wij een volk uitslui tend samengesteld uit onbaatzuchtige hel den. die have, gloed en leven vrijwillig ten offer brachten voor het recht en de vrijheid der wereld. Is het nja niet of we een volk zij'n enkel van verraders? Van biaatzuchliigen, dien het om het even% is wie zij geld kunpen afzetten, die zelfs de briefjes niet versmaden van den wree- den barbaar, die hun landgenoolen kwam verdrukken, vermoorden en uithongeren? Zeer zeker, weg is onze roem, eer en glorie, en noch onze groote kardinaal, noch onze heldhaftige vorst zullen ver mogen ons de verloren faam terug te schenken. Want wat zijn twee groot moedige, luisterrijke mannen op honderd duizenden I,aff© schurken? Dat zal dp vreemdeling zich afvragen, en verachting zal het antwoord zijn. Intuisschen, wie thansi in hun schik kunnen zijn, zijn de activisten. Him mis daad verzinkt -letterlijk in het niet als men ze vergelijkt bij hen die den vijandi op allerhande wijze (geholpen hebben. Met het (aanvaarden der Vlaamsche Hoo- jgesehoiol ,noch met den Raad van Vlaan deren schonk men den Dutsch een enkel voordeel, en de oorlog kon er geen week langer of korter om duren, wat niet het zelfde w;as met het leveren van voedings waren, munitie enz. Dat beginnen de lieden, die nog wat gezond kunnen denken, te zeggen. Zou den het ook zulke overwegingen zijn, die Minister Van der Velde er toe brengen sommige activisten uit de gevangenis te ontslaan? Zijn reeds vrij": de kleermaker Lippens, Mialiy, dr. de Belie van St. Ni- 'Colaas, en nogi anderen wier namen mij' ontschoten zijn. Natuurlijk zullen zij een genadevraag hebben moeten indienen, maar dat zulks verhoord wordt, getuigt reeds vian een milderen geest. Roza wei gert hardnekkig Igenade te vragen. Ze zou ze niet krijgen, heeft ze mij1 verzekerd. Herinnert ge u den vjséhwinkel in de Wialpo.ortbrugstra at van tijdens de bezet ting, waar. evenals in de Koestraat, zoo dikwijls visoh Lag, die dp menschen het water in den mond deed komen? Die menschen waren na den wapen stilstand op Zeveneecken gaan wonen, wiaar ze een prachtige doening ingericht haddén. Deze week zijn ze veroordeeld voor handel met den Vijand', de man voor 3 en de vrouw voor 5 jaar gevang. Wat bij' deze als bij' andere dergelijke procés sen valt op te merken, is de afgunst die het bijzonderste kenmerk schijnt te zijn van den menschelij'kén aard. De voornaamste getuigen zijn immer gebu- ren, die geheel hun handel en wandel steeds (gadeslaan. De nijverheidscrisis 'die wij1 maar na een jaar pf drie te verwachten waren, is reeds ingetreden; (de katoenfabrie ken arbeiden maar 7 ,u ur per dag' meer en vele weverijen hebben wevers af gedankt. Als oorzaak wordt O'pgpge'en. de roep der dialing! van de warenprijzen, ■o Clarence kermde en lady Marchmont wrong de handen. „Wat moeten wij doen?" riep zij. „Ik zal telegrafeeren aan sir Ralph", zei Clarence. „U moet naar het hotel gaan, moeder, en daar afwachten." Zij reden weg en Clarence keek werk tuigelijk uit het raampje. Zij reden door de Bird-Cage Walk, toen hij plotseling opsprong, bijna met zijn hoofd door het raampje heen en den koetsier toeroepen de stil te houden, het portier open deed en er uit sprong. Hij had een tslank, jeugdig persoontje zien loopen met ge bogen hoofd vlak langs Ret hek. „Constance!" riep hij®, „Constance!" Zij keerde haar wit gelaat naar hem toe en zag hem versuft aan; nieL of zijn tegenwoordigheid haar verbaasde, maar oi' de verschijning deel uitmaak te van het visioen, dat zich voor haar vertoonde. „Goddank" rie p hij uil. „Constance, ik kom je halen! Komen we nog niet te laat? Mijn moeder is hier zij zit in het rijtuig zij wou je graag mee nemen. Ga mee, Constance, dadelijk, da delijk, als je blieft." Zij zag hem ernstig aan én aarzelde. Op dat oogenblik zag Clarence eén man het park door loopen. Het was Lycett Crayson! Het bloed steeg Clarence naai 't gezicht. Hij was gék van angst en span BRIEVEN UIT OERLIJN. Vfl. II e I b (ank i' o e t der par t ij'po 1 i t i e k Berlijn, 20 Juni. Dp politieke crisis, die Duitschlapd doorleeft, is niet alleen als op zichzelf staand verschijnsel interessant, zij wijlst op diep ingrijpende veranderingen, die zich in het cultuurleven 'dér vol keren in het algemeen voltrokken heb ben. Wat men sedert geruimen tijld vermoed en voorvoeld heêft, komt nu als concreet feit aan het daglicht: d© ineenisljortinjj; en het verlies van macht en invloed vian de oudje partijen. De on gehoorde moeilijkheden, die overwonnen moesten worden na de Rijks djagiverkie- zingén, heb ik in een schrijven van enkele dagen voor den 6en Juni, uit- eenjgezet. Men behoefde geen groot ta lent v;an voorspellen-te hebben om die moeilijkheden te voorzien, miaai* de toe sband, waarvoor wij thans staan, heeft toch nog een vergassing gebracht. Want niemand heeft kunnen vermoeden, djat de geheele vroegere parlementaire ma chine niet in staat zou wezen de vita le problemen der natie tot oplossing te brengen. Nauwelijks waren de verkiezingen voor, den Rijksdag' afgeloopen, of iedereen begon w reuenen. Ieder politiek-deskun- diigè en iedere leek namen een groot blad papier en een potlood en togen aan liet werk, om de verschillende cij fers van op de onderscheidene par tijen van links en rechts uitgebrachte 'sibe'mmen zoo le arranjgeeren, dat er ergens een „meerderheid" voor den dag kwiam, op welke een reigeering zou kunnen steunen. Maar dat rekensom metje wja(s eenvoudig! niet op te lossen. Dat is natuurlijk n;et letterlijk op te vatten: er zal natuurlijk ten slotte een regeeriug gevormd worden, die op een met (groote moeite sianiengebra ch te meerderheid steunt. Maar men vleie zich niet met de hoop, dat dje regee- ring', krachtig staat: zij, zal onder alle oihstanidigheden wat kunstmatigs heb ben eh zij! zial niet vast in den zadel zitten. Zij' zal wiskundig, maar n^et po litiek zijn samengesteld, en zij zal bij de eerste windvlaag om verge blazen wor den. Bijl elke stemming in den Rijksdag zullen de ministers bloed zweeten, of niet toevallig juist vijf of zes van hun aanhapgers naar de koffiekamer geë- clipsleerd zullen zijn. De zeer onder scheidene manieren van de partijleiders om een kabinet te formeeren, zijn ook in Holland bekend, maar de experi menten, die ditmaal hier vertoond' zijn enmislukten, zullen ook in het buitenland verwondering' hebben gewekt. Men zjal zich afvragén: hoe is het mogelijk, dat het in het groote Duitsch- laind niet vaststaat of er een linksch© of eeu rechtsche i'egeering gevormd knoest worden, dat men het van het toeval liet afhangen hoe geregeld zou worden, het toeval, djat door wiskun stige kunsfcgrepen het middel moest brengen lom ons uit de impasse {e. red den. Dit feit is daardoor te verklaren, dat de oude partijen zijn dopdgeloppen en zichzelf overleefd hebben. Niemand, die het Duitsche vaderland oprecht liefheeft, twijfelt er aan of een absoluut andere, nieuwe politieke constellatie moet op den duur redding brengen. In d(e- crisis, die wij' na doormaken, vond deze gé- dachte uitdrukking in het voorstel om van een kabinetsformatie volgens de ge bruikelijke parlementaire methode af te zien en het met een zakenkabinet te beproeven. Dat wil zeggen: met een mi nisterie, samengesteld uit menschen, djie inderdaad van zaken doen verstand' heb ben, die pracfische kennis en rijke er varing meebrengen en door hun per soonlijke capaciteiten een waarborg bie den, dat practisch en verstandig werk wordt gedaan. Dus niet onbekende kop stukken der partijen, maar vakmen- schen, niet parlementariërs, maar man nen met 'speciale vakkennis. Dan zou dus minister van financiën worden een man, die door 'studie en praktijk sedert ning. Ieder oogenblik kon Lycett Cray son dien kant uitkijken en hen "Sienover 'een paar minuten zou hij bij hen zijn. Clarence greep haar bij de hand, trok die door zij|n arm en geréïdcfe of liever trok haar mee haar het rijtuig. Hij voer de haar naar het andere raampje, den tegen o'vergestelden kant van den nade renden Crayson, 'deed het portier open. liet haar instappen en riep den koetsier intusschen toe naar het station te rijden. Constance keek hen beurtelings aan met verbijsterde oogen; toen nam lady March mont, wien de tranen over de wangen stroomden, haar in haai* armen en druk te haar aan haar breede borst. „O Constance", riep ze uit, ,,Is het nog niet te laat, neen?" Volkomen onbewust dat 'zijn prooi hem jaldus was ontrukt, wandelde Lycett Cray son rustig door het park. Het was nog geen tijd en hij genoot reeds te vo ren, men zegt, dat de voorprét dikwijls nog grooter is dan de pret zelf, niet waar? Al zijn maatregelen waren ge nomen. Over een uur zou Constance, de zijne zijn en ze zouden naar Met vaste land vertrekken voor hun wittebroods weken. Wittebroodsweken! Het was te 'heerlijk om waar te zijn. De droom van zijnleven was tot verwezenlijking gekomen; weldpa over hoeveel mi nuten? hij tBachtLe ze te teilen -

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1920 | | pagina 5