LETOR
Vrijdag 21 Mei 1920.
BINNENLAND.
ii mm iet ra
Dit Stal m FMieli.
119
a
aJuiiht;
I>< I U9fy
rat/ axaiivvtjB
8L
SB
Abannements prijs per kwartaal: voox
Middelburg en. agpntschap Vtissmger
f 2,05; per post en buitenwegen f2.25.
Advertenüën: 28 cent per regel. Inge
zonden Mededeelingen50 cent per re
gel, Bij abonnement veel lagpr.
Familieberichten en dankbetuigingen:
van A—7 regels f 2.—, elke regel meer 28
oeat.
Kleine Advertentiën niet groo-
ter dan vijf regels druks en waarbij is
aangeven, dat zij in deze rubriek moe
ten geplaatst worden, 75 cent bij vooruit
betaling. Advertentiën onder brieven of
Bevragen bureau dezer Courant 10 cent
extra.
Bewijsnummers 5 cent per stuk.
'Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 uur en s Za
terdags -uiterlijk half elf aan ons Bu
reau bezorgd zijn.
Voor plaatsing van advertentiën, welke
na dien tijd inkomen, wordt niet inge
staan i i 1
KAMEROVERZICHT.
Tweede Kamer.
Zitting van Donderdag.
„Keukenmeiden die mevrouw worden,
zijn vaak het beroerdste voor de meiden",
aldus werd gister onder uitbundig gelach
'de Kamer herinnerd door den heer
Schapeir, fin verband met het feit dat
de leiding bij het, voor de gemeenten zoo
ongunstige vo-orstel inzake de gjeimepnte-
'financiên in banden is bij twee oud-
iwethouders fvidó financiën van Amsterdam,
bi. bij Minister Üe Vries en bij1 den heer
Treub (de laatste als! voorzitter van de
commissie Van voorbereiding.)
De opmerking werd gemaakt 'bij het
voorstel van de commissie van voorberei
ding om de behanjdeling van het tegen
de volgende week aan de ordei gestelde/
Tinlainfciën-ontwerp uit te stellen wegens
nojbdzakelijk inader "overleg met de re
geering. Op voorstel van den voorzit
ter, na bespreking met regeering1 en
(commissie, werd dat toen zoo veranderd
dat het ontwerp aan de orde zal komen
dadelijk na afhandeling van de onderwijsl-
Kvet.
Dat was een vrij! eenvoudig besluit
maar het kwam! er niet door dab na een
debat, waarin de heer Marchanteeni-
ige schampere opmerkingen maakte over
het gebrek aan inzicht en aan leiding bij1
regeering en commissie. Hij' wilde in 't
Bijzonder van den Minister van Binnen-
landsche zaken vernemen of deze, nu hij
zijn ongesteldheid te boven is, weer de
leiding zal nemen. Want de meeriing yan
een sproot deel der Kamer is, zei bij, dat
(het een absolute onmogelijkheid is deze
zaak af te werken als de leiding blijft in
de handen waarin zijl thans berust.
Die verre van vriendelijke snauw vóór
-Minister De Vries, lókte een verontwaar
digd protest uit van den heer Rutgers
tegen „gratuite grofheden", waardoor de
heer Marchant het parlementaire over
leg verving. De heer L |o h m a n begreep
pok niets van dien aard.
Het eenige antw|oord, dat de heer
Marchant van deregeerimlgstafelkreeg
wals een bevestigend hoofdknikken van
Minster Ruys (op de vraag of deze
meende dat bijl de leiditng aan zijn ambt
genoot kan overlaten.
Naast dit incidentje dient nog vermeld!
dat de heer v. d. Tempel' aan die re
geering verweet niet voldoende overleg
te plegen met de gemeenten. En te
vens vrpeg hij oogehblikkelijk maatre
gelen te nemen om de jgjemeenten te hej-
pen.
Minister Ruys kpn antwoorden dat
den vtorigen dag een bespreking had
gehad met de twee directeuren van de
Vereeniging van Ned. Gemeenten, en dat
reeds meermalen in den bjoezem der re
geering1 de vraag is (overwogen hoe de
gemeenten geholpen kunnen worden.
Toen kon de Kamer weer vierder
toet de Ondjerwijiswet.
Een poging van den heer Rutgers
pm de bepalingen voor bet oprichten
van bijzondere scholen minder zwaar te
maken, werd na een bestrijding d(oor d(eii
Minister afgewezen met 59 tegen 12
Stemmen.
De heer Rutgers was trpuwens bui
tengewoon ijverig in het streven njaar
Speciale bepalingen voor de bijzondere
school. Zoo. wilde hif ook schrappen de
bepaling dat de bijiz. schoolbesturen ver
plicht zijn den inspecteur te raadple
gen bijl de benoeming van onderwijzers.
Minister De Yis.ser zei ietwat
pnthutst te zijn over dar verzet. Bij' de
openbare scholen heeft de heer Rutgers
geen enkel bezwaar tegen het stelsel
uitgesproken.
De heer Rutgers handhaafde echter
het jamPmjdptoent.
En 's avdnds stelde hïji voor om de
bijzondere scholen in staat te stellen een
hooger schoolgeld te heffen dan de open-
b;are, wat ook weer bestreden werd door
den Minister.
En eindelijk wilde hijl lop de bijzondere
schplen de verplichte vakken op 20 uur
per week stellen in plaats van pp 22,
pm het bijzonder onderwijs meer vrij
heid van beweging te geven.
Over al deze amendementen zal heden
gestemd wprden, evenals over een amen-
demtent-'O s send pi r p om bijl de Vast
stelling van het leerplan aan de bijlz.
scholen de .onderwijzers te kennen.
PERMANENTHOF VAN INTERNATIO
NALE JUSTITIE.
Het Correspondentie-Bureau meldt:
Naar aanleiding van het Havas-Reuter-
bericht al® zpu de Raad van den Volken
bond inzijn zitting tje Rome hebben Vast
gesteld, dat de commissie, belast met de
voorbereiding van het Permanente Hof
van Internationale Justitie, te 's-Graven-
hage zou bijeenkomen, hebben wij1 ons
om nadere inlichtingen gewend tot het
Ministerie van "B.uitenlandsche Zaken. Al
daar deelde men ons mede, dal niet de
Raad van den Volkenbond, doch de Com
missie zelf beslist omtrent de vraag,
waar zij' zal bijeenkomen. De regeering
beeft, door lusschephomst van het secre
tariaat-generaal' van den Volkenbond, ter
kennis van de Commissie doen brengen,
dat de Regeering het op hoogen! prijs zou
stellen de Commissie te 's-Gravenhagei
te mogen ontvangen, waar het Vredespa
leis te harer beschikking zou staan. De
beslissing der Commissie, welke bestaat'
.uit vertegenlwoordigers van' Amerika, Bel
gië, Brazilië, Frankrijk', Groot-Brittannië,
Italië, Japan, Nederland, Servië en Spanje,
wais aan het Departement van Buitentand-
sche Zaken nog niet bekend.
DE NEDERLANDSCHE OORLOGS
SCHEPEN IN JAPAN.
Een telegram uit Tokio omtrent de
feestelijkheden ter eere der Nederland
sehe oorlogsschepen in Japan gegeven,
meldt dat deze, na een schitterend k'er-
senbloesemfeest in die tuinen van het
keizerlijk strandpaleis het hoogtepunt be
reikte in een igastmaal, aangeboden a,an
10 NederlandSche officieren .gezant De
Graeff en den militairen attaché door
den minister van marine Kato. Hierbij
waren aanwezig Japan's drie nationale
helden, admiraal Togo, die in 1905 de
door CHARLES GRAVICE.
Vrij oiiaar het Engeïsch.
83).
„Ja, ik zie dat alles best in, maar toch
hen ik niet van plan dit oude pand
te verkoopen. Het is zoo veel jaren in
de familie geweest, weet u, en ik heb
er mij aan gehecht; mijn vader en
gïjootvader hebben hier vóór mij ge
woond en ik zou het graag in de familie
willen houden. En wat de ligging be
treft, die is bijlzlonder gunstig! Dicht bij
het dprp en niet ver van de Hall. En I
het geld kan mij' nu niet zpo heel' veel
schelen", voegde hij1 er met een glim
lachje bijl
„O neen, zeker niet", bracht Strong
in het midden, „maar tloch
Lyce>tt stond op, hij kneep de han
den achter .op zijn rug stevig samen. Zou
de mjan dan nooit met zijln antwoord te-
tevreden willen zijh en heengaan?
„Nu, misschien denkt u er nloigl eens
pivér na", zei Strong.
Al sprekende stftk hijl zijn stok naai'
Rusisissche vloot vernietigde, admiraal
Inouye, Idle held van den Chineesch-Japan-
scben oorlog, en (admiraal IJuin. Tevensi
was aanwezig de chef van den marine
staf en de vice-minister van marine. Bijna
alle Japansche officieren droegen het
Oranje Nassau-orde.
In verschillende toespraken getuigden
deze admiraals van h;un onvergankelijke
gehechtheid aan Nederland, dat hun va
derland gedurende 21/2 eeuw gelegenheid
bood kennis te nemen van die Westersehe
beschaving. Zij' zelVen leerden in hun
jeugd die Nederlandisiche taial en verkregen
marinekennis van Nederliandlsche officie
ren. Bij de Japansche vloot zal dank
baarheid tegenover Nederland onuit-
wischbaar gegrift blijven. Alle aanwezi
gen ontvingen een zilveren dio,os, waarin
de handteekentng van den Minister van
Marine was gegraveerd.
De directeur van de Eastern Service,
een oud-Nederlander, wonend in Japan,
vertelde, in een interview, dat in de 50
jaar van zijin aanwezigheid nimmer eeni
ge vreemde vloot zooi schitterend ont
vangen was als thans de Nederlandsehe
oorlogsschepen. Hij! ziet hierin een bró
wijs van de groole vreugde dat Japan
ners |olver het verdwenen wantrouwen
bij de Nederlanders te hunnen opzichte,
hetgeen hier steeds als1 zeer grievend
en lonverdiend gevoeld' werd1.
De Nederlandsehe gezant te Tokio de
Graeff is 14 dezer ontvangen do,or den
kroonprins. Hijl werd voorgesteld aan de
keizerin en de krppnprinses. Vice-admi-
raal Bentz van den Berg werd begiftigd
met het kruis van grpot-officier van de
Heilige Schat en het cpmmandeurskruis
Van de Rijlzende Zion. Kapitein Boeser
kreeg het commandeurskruis van de Hei
lige Schat.
GRENSVERKEER.
„Het Algemeen Politieblad" bevat de,
volgende mededeelimg:
Het is gebleken, dat, althans in den
laalsten tijd, niet op alle plaatsen aan de
grenzen: het vertooneh van een voor te
rugkeer naai' Nederland geviseerd pas
poort werd gevorderd van de vreemde
lingen, die van een reis naai' het buiten
land in Nederland terugkeerden, en die
gebruik maakten van de gunstige bepa
ling, dat zij' hunne identiteitskaart bij
vertrek iuit Nederland aan' de grens legen
reen in bewaring konden gevei^ om die
bij' terugkeer wederom in ontvangst te
nemen.
Ten einde teleurstelling tP besparen
aan de vreemdelingen, tdie als gevolg daar
van, wellicht in de meening z'ijn komen te
verkeeren, dat in dat geval' Bijl terugkeer
in Nederland geen paspoort behoeft te
worden Vertoond, zal' ten dezen aanzien
tot 1 Juli as1- door de doorlaatposten
toegevendheid worden betracht ten aan
zien van de vreemdelingen, die kunnen
aantoonen, dat zijl reeds vóór 1 Aug.
1918 in ons land waren gevestigd-
Bij twijfel of de vreemdelinjgen tot
deze categorie behoorem, kan' het gemis1
van een. regelmatig, voor terugkeer naar
Nederland geviseerd paspoort desniette
min (somB belangrijk) oponthoud aan de
gjrenlzen veroorzaken.
Na 1 Juli a.s. zal ten aanzien van
vreemdelingen als hierboven bedoeld, bij
terugkeer door de doorlaatposten wlorden
gehandeld gelijk zulks geschiedt teh aan
zien vaU vreemdelingen, Wier legitimatie
papieren niet in orde worden bevonden.
NEDERLAND EN BELGIE.
Verdaging der on
der h a «delingen?
In verhand met beweringen in som
mige Belgische bladen over verdaging der
onderhandelingen meldt de Brusselsche
correspondent van de Maasbl dat de Bel-
jgische ministerraad van gistermorgen zich'
niet toet de kwestie heeft beziggehouden.
'Van bevoegde zijde hoorde hij', dat er nog
niets beslist islover een! eventueele sta
king der onderhandelingen.
Minister Hijmans ondervraagd, ant
woordde, dat de Belgische regeering zich
ernstig bezig houjdt toet del souyereihiteits-
rechten over de "Wielingen.
In regeeringskrinigen ontveinst men
zich echter niet, dat een vrij' ernstige mo
gelijkheid 'bestaat, dat de onderhandelin
gen verdaagd worden en wel' om' de vol
gende reden:
De Nederlandsehe regeering heeft bij
de Commissie van Veertiett een nota in
gediend, waarin zij' de souvereiniteit over;
de Wielingen volledig voor zich opeischt.
De Belgische regeering wil dezen eisichl
niet aanvaarden en schijnt liever met
de teekening van het Nederlandsföh-Bel
gisch verdrag te wachten dab op 'dat punt
toe te geven.
Op yerzoek van Laroche, voorzitter van
de Commissie Van Veertien', zijn de staats*
ministers Segers en Ort gisteren naar
Parij's vertrokken om er een' laatste po
'ging tot overeenkomst te bespreken.
1 ar xoafrod 1/m .isioiuJ ,-i.v
Uit Middelburg.
Bij Kon. besluit "in met ingang van
1 Jnü 1920 benoemd tot inspecteur der
registratie en domeinen te Delft, Jhr.
Mr. A. M. Q. van As'ch van "W'ijck1, 'thans
inspecteur der registratie en 'domeinen
ze |M i dd e 1' bf,n r g.
Het bestuur dei' verleden, najaar
alhier [Opgerichte „Vereenilging tot bestrij
ding der Tuberculose te Midöelburjgf'
heeft de zaak' krachtig aangepakt en in
de eerste plaats de bezwaren van hee-
ren medici tegen een qonsultatiebureau
/overwonnen. Met 1 Juni nu zal dit bu
reau worden geopend. De heer dr. J. C.
Kindermann heeft de* leiding yan düt bu
reau |op zich genomen en z.al' te begin
nen 1 Juni iedere 11 Dinsdag van 4 tot 5
in het Gasthuis aan het Nioordpportpleini
te spreken zijn voor een ieder, die voor
zich zelf lof voor kinderen of andere na
bestaanden inlichtingen wenscht te ont
vangen in verband mót de gevreesde
volksziekte.
Maar dit is niet salleS wat reeds ver
richt is. Zonal s wijl reeds hebben ver
meld, stelde de vereoniging een huisbe-
zoester aan en deze, zuster H. Nonhebei,
zal look op 1 Juni haar werk aanvangen
en medewerken aan het hoofddoel dor
vereen., het verspreiden van zpp veel' mo
gelijk kennis Over het ontstaan en de
wijze van bestrijding der tuberculose, als
mede Over de beste middelen in deze
verspreiding te vporkpmen.
Maar niet minder zal' haar werk zijln
wenken te geven vjoor verbetering van
wioning, voeding, ligging en verzorging
der lijders, waarvoor de vereeniging zich
zal verstaan met vereenigiingien, diactoniën,
armbesturen enz. Ten slótte zal de ver-
eenigingi Ook trachten te bevorderen het
uitzenden yap tuberculose kinderen' en
volwassenen naar zeehospitiën en san-
Ijoriene, voor welk humaan en sociaal'
werk zij' aller steun inroept. Het bestuur
hoopt in de naaste toekomst van vele zijl
den isteun yoior haar werk te zullen ont
vanger*
Daar het Drankjwepircpimité hier
ter plaatse jom verschillende redenen geen
openbare bijeenkomst in de blauwe week
kon organiseeren, had de Nat. Chr. Ge-
heelónthouldersvereeiiiging tegen gisteren
avond een openbare bijeenkomst belegd,
waarin de heeren ds. Warnars uit Hein-
het gord'ijn en scheen iets naar zich,
toe te halen. Toen hij het voor zich
had liggen, bukte hij en nam het op.
„Een dameshandschoen", zei hijl, hem
uittrekkende en hij liet hem op zijn knie
Mappen yoordat hij hem op tafel wierp.
Lycett deinsde achteruit, hijl vestigde
de óogen met aandacht op den hand
schoen, zijn lippen bewogen; een ake
lig glimlachje speelde er om.
„Een handschoen een dameshand
schoen? O ja, ja, laat eens zien, wie is
hier gisteren (geweest? O ja, juffrouw
Warner is hier geweest lom haar Buis-
huur te betalen. Het isi zeker haar
handschoenzijl zal hem hebben laten,
vallen.
„Ik ga er vanmorgen naar toe", zèi
Strong, „ik zal hem meenemen al'sf je
't góed vindt. Zij' zal het heel' erg vindienl
een handschoen te verliezen", voegde hij
ter lachend bij.
Lycett klemde de tanden pp elkaar.
„Neen, neen, geef u geen mioeite. ik
zal haiar zelf wel teruggeven."
Hiji strekte de hand uit en nam' dé
handschoen op; h'iji streed hard tegen
een huivering, die dreigde hem' te over
vallen en liet het ding, alsto-f bij! zijn vin
gers 'gebrand had, in een la vallen.
„Goed", zei Strong, „dan ga, ik ma|a|r
heen. Ge zult nog wel eens pyer de zaak
nadenken, niet waar? Als u besluiten
m|ocht deze huisplaats te verknopen, dan
zal ik de zaak ineens doorzetten, het
hliis afbreken, en de fiondeeringen eruit
halen. Wij; mOeten vóór Kerstmis het
dak er óp hebben. Kom, mijnheer Cray-
Son, ik zou m'ijh gevoel nu maar op zijl
zetten. U zult er een goed zaakje mee
doen."
Tpen hijr weg was, sloop Lycett steel s-
giewij'ze naar de lade en keek naar dón
handschoen hiiji keek er zoo langhaar,
dat hif alle bewustzijta. yan tijd en plaats
verloor. Toen eindelijk, met een snauw,
isliopt hiji de lade en ging yoprt met zijln
brieven.
tol
HOOFDSTUK XXIV,
Eenigte da|g|en gingen voorbij', voordat
Constance naar Becky kon gaan. Er was:
een mazelen-epidemie uitgebroken in de
buurt van het Home en de geheele bende
pleegjzus't|ers was in de weer pm de
lastige ziekte te bestrijden, want ma
zelen is in Londen een veel ernstiger
ziekte dan Tiuiten. Qonslance was doocf-
nioe; toch had ze nog "fijd .om' aan
Becky te denken. Haar tóestand was
niet zóóveel erger dan die van zppvelen,
maar Becky had nu eenmaal iets, waar
door zij Cpnsjtance's hart had gestolen 'en
zijl verlangde erg naar haar tpe te gaan
en maakte zich zeer (ongerust over haar.
Maar er gingen vijf dagen voorbij', voor
dat ziji een uurtje er yoor kon vinden.
Mei een potje consommé onder haar
mantel ging zijl naar huis'. Het jeug|dig|e
dienstmeisje keek haar aan, tioen zijl naar
miss Thprpe vroeg.
„Miss Thórpe? Zij' is al een heelen tijd
zei het kind.
„Weg?" herhaalde Constance iver-
kenfs'ziand en A. Peternieijler van hier
het woord voerden.
Ds. "Warnars wees! op de noodzakelijk
heid van organisatie in den drankstrijd,
lom elkaar te sterken en zwakken te
steunen. Maar pok wees spr. er op, dat
men er niet is' (als dpior plaatselijke keuzo
geheel Nederland is idirppg gelegd; men
móet de menstehen zelf hebben. Zij die
zich tegen geheelonthouding verzetten
toet een beroep op de vrijheid, zijn zelf
niet vrij, zij durven voor anderen zich
niet al's geheelonthouder voordoen. Een
tweede kwaad is de genotzucht, die vele
in dend yank meenen te kunnen beyre-
digpn.
O;ok een persoon kgn in den strijd
Veel kracht tponfen, al's' hij weet te
dienen en vertrouwt vopr een goede zaak
dóior God gteroepen te zijp. Ook is vol
harding in dezen strijd ten zeerste noor
dig. I 1 f
De heer Petermeijer heeft zich afigp-
vraagd waarom' men blauw heeft geko
zen als' Meur vjoior de drankbestrijding.
H'ij ziet daarin het bewijls, dat de drank
bestrijding iets hemels is, een bewijs dat
men een offer wil' bremgPn voor an
deren, dat men een goed discipel' yan Je
zus Christus is Blauw is plok de Meur van
trouw en dit is bij! een strijd al's' deze opk
zeer riopdig. Ook isi blauw het kentoerk
van een ideaal en dat ideaal' is een dirank-
vriji Nederland. Spr. zette hie nap de el
lende der drankzucht uiteen. Met een
ernstige krachtige opwekking! tot aan
sluiting bij' de drankbestrijders, yooral
pok tot de Christenen, eindigde die, heer
Petermeijer.
OOk de heer J. A. Bliek, secretaris der,
afdeeling, sprak' wóórden van opwekking
tot deelname aan den strijd, en tot aanslui
ting b'ij' de organisatie.
Het gesprókene werd afgewisseld door
iziang van een datoPskpjor, yan een solist en
Van de vergaderden. De avond' wjasi do,or
ds. Warnars met gebed gpjopend, terwijl
de heer Petermeijer vpprlas Spreuken)
23 2935, en. aan het einde van de
bijeenkomst in dankgebed voorging &a
G'Ods zegen afsmeekte.
Door de politie alhier is proces
verbaal opgemaakt tegen een broodbak
kersknecht, die voor den daartoe veroor-
loofden tijld brppd vervoerde*
-O-
Uit ÏWialchieren.
W,oensdag vergaderde de gemeente
raad van Veere. Afwezig waren' de hee
ren iScheel'e, Volkers', en' ook de secretaris^
waarom het lezen der notulen werd aan
gehouden.
Als lid van het Burg. Armbst., in de va
cature J. H. Visser, waren aanbevolen
de heeren K. Sinke, en A. Volkers J.zar.
Op verzoek van ejnkefe leden om die aan-
aanbeveling, uit te breiden, werd alsnog
dé heer G. Poppe Jzn. aanbevolen, die
nu werd benoemd.
Met algemeene stemmen werd nader,
vastgesteld de verordening op de heffing
van het kadegeld en besloten tot het
aangaan van een leening groot f 2.000
voor kasgeld.
Bij de behandeling der circulaire van
Ged. St. omtrent de vereeniging van ge
meenten bleek de raad hier niet voor
te zijln, we! voor eeh betere begrenzing
der gemeente.
Bij de rondvraag werd gevraagd, om
aanvulling der politieverordening met het
verbod op een kar te zitten', die met
honden is bespannen, en om verbetering
der bestrating met haar talrijke putten1^
zoo hinderlijk voor het verkeer.
ó;-i
Uit Z uid-Bevel'iand!.
Donderdagn'amiddag "was het te
N i s s e gemeenteraadszitting. Afwezig dpi
heer J. J. Mot.
Een schrijven van het Districts-comité:
van den Christ. Geheelonthouders ver.'
„Ja, ze is ineens weggegaan- Ze betaal
de haar huur, dat weet ik, dien liaatsten
keer hebt u het betaald, doordlat juf
frouw Simplius' zeide, dat het gelukkig
was, dal ze tenminste1 geen schulden
had."
Op dat óogphblik kwam! juffrouw
Simplius, de hpispita, hijgende, dje trap op.
„Vroeg u naar miss Thprpe? Zijl is:
weg! Ze schijnt geen lust gehad te heb
ben ineens heen te 'gaan. Ik kon' haar
natuurlijk niet tegenhouden, onidat u de
huur vóóruit betaald had. Het speet mijl
gienóqg, dat ik haar kwijjt raaktji; Of
schoon ze wat aan lager wal was jgp-
raakt, het was een bedaarde, rustigpt
huurster en heplemiaal een dame pp haar
manier." J
Constance was verbaasd, meer dan ver
baasd, een weinig gekwetst.
„Heeft zijl geen boodschap voor m|j!
achter gelaten?" vroeg zijl.
„Neen, niet wat je kan noemen een
boodschap," zei de huisjuffrouw. „Ze zei:
als de zuster Komt, zeg dan, d|at ik veeji
beter ben en werk ben igaan z|oefcen." j
„O kijk, dat is tenminste een bood
schap! En heeft ze al' haar spulletjes!
meeigenótoen?"
„Neen, dat niet; ze zei, dat ze best te
rug kon komen en ze heeft enkele din
gen achtergelaten. Maar Heer, ik weet
wat dat beteekpnt en dat zou ui ook ate u
fn m'ijln plaats w|as. Op zpp'11 maniergaan
ze hiaaist allemaal weg. Ze zeggen altijB,
dat ze wel it'erng zullen komen, maar
ze dpen het niet. Het is eten manier «ml
het je minder lastig te maken."
„Mag ik even naar bpiven naar haar
kanier gaan?" 1
„Zeker. Om' zloo te zeggen, hef
haar "kamer nog, want de huur isi nóg
niet verlloopen. Liza, wijlsi de dame icien1
weg naar de tweede verdieping achter."
„Geef je geen mioeite, ik kan den weg
wel vinden."
(Wpird t ver voljgd).