Wilihrpde Caarail
FEUILLETON
IER HUE I! lilAKTSS
TWEEDE BLAD
Zaterdag1 Mei 1920, no. 183.
redelijk, geleidelijk,
normaal, enz.
w-at nu die hubrkwestie valnl afrt' 5 be
treft, zfou het ons verwonderen Sis dit
in dien vaigeln Mprm, met zijn Ver-reikende
consequenties: wordt aangenomen. Er is
niemand -die de inbótizaak vari eenigte
huurverli-boging ontkent. Maar er zullen
eenige grenslijnen moeien getrokken wor
den, wil het niet mis ltoopeln. En tot nu
tpc heeft niematnd die lljinen kunneh aan
geven.
prov. zeeuwsche vereemging
101 bestrijding der
tuberculose.
Een Betreurenswaardig Verzuim.
van bb
VAN
Er is één pufnt in de^ bepalingen van
de drie nieuwe huurwets'ointwerpten, dat
zich sterk, naar vforem"dringt in de aan-
aandacht van het publiek, n.l. net veel
besproken nieuwe aft. 5 van de Huur-
dommissie-wet
Bij haar beslissingen- draagt de
commissie zorg 'voor een r'edeM
lij ke huu^verhooging, die ge
leidelijk Moert tot den nio rma-
1 e n prijfe Map bet v r ij; e verkeer!"
pa( js alles' erg vaag, behalve dat
woord: Verb oogmig!' Wat is bij' een
huurverhjooging redelijk? Wat 'is bij' een
huurprijs normaal? Wanneer is! bijl huur
het vrije verkeer bereikt
Het is in ieder geval' een somber
vooruitzicht vo(or den huurder. Wamt hij
'is 't slachtoffer, dat, alles behalve vaag,
bjoed afgetapt zal worden.
Nu moet de huurder niet 'tè erg kla
gen.. Wamt dat de huurprijs niet de
zelfde stijging öinderging! van alle andere
dingen, heeft de huurder te danken aan
de huurcommis.sie-lwetdie de oude hu
ren bevroor, met de enorme onbillijkheid
tot gevolg, dat een eigenaar van een
Onbebouwd stuk grond vrijelijk kan pr-o
fiteeren vam de stijgende pachten, ter
wijl zijn buurman Moor een bebouwd stuk
grond vast zit aan' de huurprijzen van
1916. Trouwens: waarom moet iemand
die toevallig 'in huizen doet gedwongen
worden zich met de oude inkomsten te
vreden stellen, terwijl 'ie-dler ander, ar
beider en handelaar eendrachtig zich leen
meerdere inkjomste verzekeren door
loonsverhonging tof door prijsverhooging?
Te verklaren is het wel. De huur
ders toch moésten wel beschermd wor
den tegen de woekerwkustpoigingien van
sommige 'huiseigenaars. En biovendjen
Shlad men in '1 f bij! tiet makten der wet
nog de illusie dat fauurverh(oo@ing|,em wOi-
ningschdarschtie tijdelijke 'verschijnselen
Zouden zijnHet is wèl' landers gelloo-
pen! Het verlangejn der huiseigtenuars:
icm zich te ontdoen Man "huizen, waar
van zij te weinig' inkomen kre|g|en, werd
nojg -sterker geprikkeld door de s tteeidfsf
hopgere prijken die; de huizien, bij ver
koop deden door het steèdjs topnemendjte
gebrek laan woningen.
Met die verklarinig is', e'dhter de telg|en-
stellinig niet weggenomen. De regeering
staat Mo|or 't feit, dat ontzettend dure
materialen en de h-ooige loonen de nieu
we (huizen driemaal zo|0; duur miakten als
vóór den oprl:og, zo-odiat de abnormali
teit van ruime overheidssubsidies nood
zakelijk - is, om1 -althans eenigSzins het
éénig'e middel toe te passen, dat heft
kwaad kan bestrijden, nl. meer huizen
houwen.
En om1 nu de -abnormaliteit van de
subsidie te dioen slinken, en zoo wëfer
ftjot het „vrije verkeer", tot prijsregeling
dcior vraag en -aanbod te k-omen, gleeft de
regeering' als middel -aan: de huur van
dte -oude huizen te verhooiglen. Twintig
percent, wordt reeds dadelijk toegestaan,
en verder wordt bet aan de huurciolm-
mis-sies overgelaten geleidelijk een rede
lijke huur ver hop,ging toe te laten 'tot
den normalen prijs.
Een lastig werk' volor die huure-om-
missi-es! H-oever miogen ze met die ver-
booging gaan Tot de jovereenigom st ig|e
huur van nieuwe woningen? Dat kan
mooi worden! Op 't o-ogenblik wordt g|e-
Sébbt CHARLES 6RAVICE
Vrf atntr bet Eagef sefe,
57)
„Is u hij' mijn arm' vriendinnetje- .'ge
weest?" vr-oeig Clonstance. „Hoe vriende
lijk van u, -sir Alfred".
Hij glimlachte haar gpedhartig' toe, trok
z'ijh arm door den hare en nam haar mee
naar het portaal.
„Zcio is u d-an nog hezjgj mtet uw werk,
lieve freule? En u schijnt er wel tegen
i'e kunnen. Een beetje "bleek misschien."
Met zijn lange, fijne vingers ra-akte hij
"?^r pols aan, h'ijl knikte alsof hiji tevredens
"was.
v-oiel m'rj! heel gezion-d, -sir Alfred",
i> ^stance met een lach'. „Vertel mijl
ver wat van de patient. Kunt u dat
f-stige been terechtbrengen
!^i^l!» -antwoordde bijl, en hïjl -gjüin-
u®, maar met een zekeren ernst; die
niet Ontginjgl.
y hiet been geniezten,- het gaat
r aad al gioed vjoioruit en zijl zal heel
spoec.ig weer in staat zijn rond te springen
maai het is niet alleen het heen, lievé
freule.
n!fnkeert ze n'ol-g! iets' -anders?"
„A sP'it mij' dat ik het .zeggen
moet Hij raakte beteekenisvol zijn borst
dan „Het hart", zei hij, „het is wat wij
schat dat een nieuw huis drie maal
den prijjs Man 1914 Mordert. Moeten de
huuroommissies nu de huren geleidelijk
opvjoieren tot drie miaal den prijs Van
Man 1914, zjoodat een huur van f 2.50
per week m-oet stijlgen tot f 7.50, of een
huis vpn f 300 toit f 900?
Iedere -hum-der zal een schietgebedje
doen, om daarvoor gespaard te blijven.
Dat'kunnen ze eenvo-udig niet betalen.
Want aangenomen dat een huurprijs
Man één achtste van het inkomen een
redelijke verhouding is dan zal iemand
die in 1916 f300 verwoonde van een
inkomen van f 2400, voortaan moeten
rekenen op een huurprijs van minstens
f 900 Van een inkomen vanja, het
zou moeten wordjen v-an f 7200. Maar
nergens, en zeker niet hij den midden
stand, hebben de l'o ons verh opgingen zulk
een uitzetting aangenomen, en een nieuwe!
1-o-onbeweging: zou onvermijdelijk het ge
volg z.ijn.
Zoo iets1/ kan -de bedoeling der regjee-
rin'g niet zijn, tenzij' men aan het woord
„geleidtelijk" een begiHp -g|eeft dat zich
oyer vele jaren uitstrekt.
De huurcom-mlssies krijgen hiervoor
echter geen enkele aanwijzing mee in de
wet. Of ja, toch een kleine. Voor'het be
gin gteeft -de w-et zelf een voorbeeld door
20 pCt. boven de vroeger normale huur
Man 1916 vrij- te laten. Dat wil dus' zeg-
g'en dat -overal (dte huren zoo spoedig
m-Cigelijk 20 pCt. naar hoven zullen gaan,
voor zoover dat sedert 1 Jan. 1916 nog
niet geschied is. Voor huizen -die eerst
in 1918 door de Huuropzeggingjswet on
der de regeling} vielen Is dat percentage
gebracht op 10 pCt. boven de normale
huur Man 1 Jan. '18.
Maar Verder 1-aat ide wet de liuurcom-
■missies vrij. En hoven hun uitspraken
staat slechts het h-ooger beroep hij- den
'kantonrechter, van wien hier een huiten-
gewcon economisch inzicht wio-rdt ,gjs-
vergd.
Het is1 begrijpelijk, dat zich testen de
entworpen bepaling in dezen vorm een
verzet heeft geopenbaard.
Dat gebeurt door sommigen 'zeer hef
tig en tamelijk onredelijk. Als 'mien het
adres leest, -door -de besturen der S. D.
A. P. en Majn het N. V. y. tot -de Tweene
Kamer gericht, dan is het -alsof huiseige
naars menschen zijn, die in geen enkel
opzicht in aanmerking komen voor be
scherming van hun belangen en rechten.
Hoogstens een kleine verhooging vro-or
meerdere exploitatie-kosten wordt hun
gegund. Iedere verdere verhoogiug wordt
„een onduldbare bevoorrechting" ge
noemd. Eenzelfde strekking- heeft ook
een adres, door het dagelijksch bestuur
van Amsterdam tot de Kamer gericht.
Maar anderen, die behalve -de exploi
tatie-kosten, -ook nog tie ho-ogere hypo
theekrente 'in aanmerking willen nê-m-en,
vragen vrijheid voor een sterker verhoo-
gin-g dan 20 pCt., buiten de h'uurcom-
missies om. In het afdeelingsverslag] dei-
Tweede Kamer werd door sommige leden
zelfs een directe vermeerdering met
40 pCt. der huur bepleit.
Dat zijn wel de uitersten, en de strijd
gaat dus eigenlijk om een kwestie van
meer of minder.
Er zijn er ook die de huui verhoogingl
niet geheel ten goede willen laten komen
aan -de huiseigenaars-, m-aar een deel er
van willen laten storten in een Fonds,
ten behoeve der volkshuisvesting. Dat
wordt dus een belasting, niet van -allen
maar .alleen van hen -die toevallig niet
in een eigen huis wonen.
We hebben hier slechts enkele pun
ten aangestipt Man een vraa-gist.uk, waar
van de oplossing door alle huurders, maar
ook -door alle verhuurders met spanning
wordt tegemoet g'ezien. En wat -de zaak
nog troebeler maakt, is de droeve waar
heid dat feitelijk niemand een zuivere
oplossing voor zich ziet.
Wal -de regeering] in art. 5 -aan de
Kamer v,oor legt, is geen oplossing. Dat
is slechts: de verantwoordelijkheid 'over
dragen aan de Huurcommissies.
noemen een danseressenhart. Zoo velen
hebben hetN-a een moeilijken dansavond
zetten zij het soms 's nachts nog voort en
-dan is het kwaad geschied! Als ze nazoo'n
avond rusten konden dan was- alles in or
de, maar ze nemen geien rust weet u, ze
gaan voprt met dansen en de kwaal w-ordt
al erger. En dan dit gebroken been dat
heeft de kwaal verergerd."
Constance zuchtte. Zij had een grlopite
genegenheid voor het meisje -opgevat.
„Kunt u. kunt u haar niet genezen?"
vroeg zij medelijdend.
De -groote chirurg zag haar niet geheel
aan.
„Wij zullen zien. Maar denk er aan,
jcivterwerk u zelf niet. Ik wop u liever
niet onder handen krijlgenik heb het
veel te druk." Hij zag baar onderzoielóend
-aan. Maak -dat u wat kleur krijgt, -op -dat
lieve gezicht, en zet -de zongen Man u af,
wat het iO|ok wezen mag. Het leven is te
kort, lieve freule, om- zich -ongelukkig te
gevoelen. Als de menschen -dat maar be
grijpen wilden-
Hij drukte haar hand en ging haastig
weg, maar bleef beneden aan -de trap
staan om een kind op te nemen en het
hoog in de lucht te houden; toen ging hij
heen en het kind kraaide en lachte van
pleizier en had een shilling in zijn vuile
handje. Met het hart v-an den groaten
chirurg was het uitmuntend -gesteld, het
zat op de rechte plaats. Nadat Constance
een oogenblik gewacht had om haar
zeifbeheersching terug te Krijgen, ging
zij naar boven, naar Becky. Het meisje
Het is trouwens' precies zoo met ieder
ander onderdeel van het woningvraag
stuk. Men staat overal voor raadsels. Nog
dezer dagen werd door den wethouder,
v'an Rotterdam verklaard, dat in weerwil
van de honderden en "honderden wonin
gen die daar door Woningbou.wvereeni-
giug-en worden gezet, de aanbouw geen
gelijken tred houdt met den bevolkings
aanwas. En die zoo zeer noo-dige aan
bouw dreigt spaak te loopen nu de
bouwkosten zóó enorm stijgen, dat -de
vereenigingjen, het rijk, en de gemeente
besturen zich afvragen of ze er mee
mogen voortgaan.
In Den Haag -dreigde eenigfen tijd ge
leden reeds een stagnatie bij den jglemeen-
telijken bouw. In Amsterdam weigerde
dezer dagen „Patrimonium" -een aanbe
steding Man woningten toe 'te wijzen we
gens -de enorme kosten. En in onze om
geving] hebben we een treffend voor
beeld in -de m iddemsi tjapdslw o n i n ge n te
Terneuzen, welke naar de standaardprij
zen van 1914 toen zouden hebben gekost
f 2500bij den opzet der vereeniging
i-n D-ecem'ber v,a|n liet rv-origi jaar,
werden geraamd pp- f 7300; bij- de aan
besteding- op 23 April werden geraamd
lop- f 8900; e-n voligeinis de ontvangen in
schrijvingen zouden komen op f 11.250.
Definitief geg|un-d is het werk ne-gl niet.
De gemeenteraad bleek'wel bereid, m-aar
het moet nu nog blijken of 't rijk o|ok
ermee accoord gaat.
Aan al die kwesties vam' den. nieuw-
b]ouw zit ook de hierboven besproken
<h uur-k'westie onafscheidelijk Mast. Want
slechts meerder blouw kan het tekort Mee
helpen de grondoorzaak van de heelte,
W-o-n img-misère.
Dionderdag wend, zooal-s reeds u-n
het kort vermeld, in de sociëteit „St.
Joris" alhier de jaarvergadering gehou
den van b-ovengenoemde veree-niging, on
der voorzitterschap van dein: heer I. H.
Blum, die de aanwezigen welkom
heette en ergop wees, dat dte vrede niet
de betere toestanden heteft gebracht, die
men ervan verwachtte. 0,ok in de neu
trale rijken heerschen de dno-evte gevolgen
van den oorlog, evenals in de rijken die
met elkaar in oorlog zijd geweest. In
plaats van arbeidslust isi er arbeidsscliuw-
heid. Ook van den gemeenschapszin is
niets te bespeuren, waarbij' spreker wijst
-op de stakingen-, die noodzakelijken aan
voer,. koleniindustrie enz. teglen houden.
Ook het verkeer is droevig en dit is -de
reden geweest vam het bez'otek der minis
ters van binnenlandsche zaken en water
staat [op. 1 en 2 Maart; en- nu is wel ge-,
zegd dat men de ministers- het verkeer
niet op het mooist moest laten zle'n,
maar dit is geschied :om te loonen h-oe
het wezen moet.
Spr. juicht de tot standkoming yaln
een -afdeeling te Middelburg toe-
Tijdens eem audiëntie bij' H. M. de
Koningin heeft spreker H. M. gewezen
op het naar de hoogte gaan vam het sterf
tecijfer gedurende dein- oorlog. De be
langstelling van publiek! en overheid is
grooter geworden, waartegenover "de
slechtere fi-nan-cieele ste-uin! vhn rijk, pro
vincies en gemeenten staan
De subsidie voor verpleging door het
Rijk gegeven, werd gegeven odder Voor
waarden, dat dit jaar provincie en ge
meenten [ook steujien; ,spr. bekent htet
dat nog niet .alle afdeelingen subsidie hij
ma—»■ganasn—i—m—ft.
'llag met een vuurroode kleur, haar oogen
schitterden veel te veel, haar handen
waren in onrustige beweging'.
„O ja, de dokter is bij mij geweest.
Hij was heel vriendelijK. Ik zal heel
gauw sterker worden. Ik wil niet over
mij zelf spreken. Het verveelt mij. Vertel
mij nog wat als u er niets tegen hebt;
ik wou zoo graag nog wat hoio-ren van
wat u mij verleden vertelde".
HOOFDSTUK XXI.
De tijding van lord Castlebridge's dood
bereikte sir Ralph in den vorm van een
telegram van Agnes. Het werd hem' ge
bracht op zijn eigen kamer, waar hij
met een boos gezicht zat te ontbijten.
Den vorigen avond was hij heel Iaat naar
bed gegaan. Er was een luidruchtig di
ner geweest, gevolgd door een ho-o.g blac-
caratspelen en hij had veel verloren;
m-aar voor verliezen was hij onverschil
lig; het kan hem niet schelen of hij won
of verloor, als hij de herinnering aan
Constance maar voor eenige uren van
zich af kon zetten.
Hij staarde n.a,ar het telegram, een paar
minuten lang geheel overweldigd. Hoe
vreemd het ook schijnen mag, hij' had
heel veel van den ouden man gehouden
en £ij'n plotselinge dood, ofschoon door
iedereen -lang verwacht, was een schok
voor sir Ralph. Hij1 wou veel liever zelf
-gestorven zijn. M-aar het w.as niet aan
zich zelf, dat hij moest denken, maar
ia an Agnes. Nu Constance hem verwor
pen had was hij om zoo te zegg)en 'dub
bel verbonden aan 'Agn-es. Het deed er
het Rijk Mrpegenvan de provincie zal wel
steun wforden gegeven.
De heer Blum meent dat dit meer kómt
door de onzekerheid waarin de afdee-'
lingen verkeerden, dan wel door onver
schilligheid. - i
Naar aanleiding vah een verschil van
meening tusschen den vfoorzitter en den
secretaris fover de bedqeling vata het dles-i
'betreffend artikel der Statuten werd thans
vastgelegd, dat een tpt bestuurslid geko
zene eerst '1 Januari, vïilgende op den
'dag der Mergaidering 'in functie treedt.
J a aj ver si lag.
Aan het vervlolge-ns- door den heer
A. J. HpprWeg als' secretaris- üitgjei
bracht jaarverslag -ontleenten wij! het
vlcl'gende-: j 'j
Het (aantal leden naim' toe met 2 vler-
leenigingten namelijk' Seroloskerke (Wf) en
ler-s-eke. Nog vele staan pp het punt
zich aan te sluiten. De Middelburgsche
Vereeniging' tot bestrijding der Tuber
culose had zich |op het oiogenblik1, d,at
het vers'liag geschreven werd, reedsl aan
gesloten, Axel, Arnemuiden, Kr,abben-
dijke, Oveziapd, Driewegen hebben hun
ne statuten reeds in -orde. Np|g slechts
ienkele form'alileilen zijn noodig. Er is
dus (hoop voor het Mollgend jaar .op
leen (groio-tere toengmie. Bij! het eind
van het j.aar 1919 telde de verieenigihi
15 leden.
Vermeld wordt de pfo[ginlgl, dopr dje
Pno.v. Geldersche vlereeniginigl -g-edaa-n en
dep-r de Zeeuws-cihe vereenigingl gp-
Steund, lom patiënten, uit Sanatoria ont
slagen, en naar huis teru|g|g|ekeerd, on
der controle te bnenigtem van die1 plaat-
selijkte Groene Kruisvereenigingte11 en
van de huisbezloeksters' ter plaatse. T|o|t
nu toe is het resultaat Man -die poging)
vrijwel nul.
E-en belangrijk punt Man bespreking!
in b-es'tuurs en allgemeene vergadering
hteeft uitgemaakt de subsidie der re-
gleering Moor verpleginig( Man. tuberculo
selijders in Sanatoria, lighaUen enz. De
viereenig'inig; heeft -dadelijk! gpMoield, d;at
dit -een zeer beliangrijkie stap was ïin
d-e goede richting. Naai" aanleiding] -djaar-
v,an heeft zijl de Pro-v. Staten een vriji
uitMCierigi lathes: glezpnden, waarin n-og]
een:s gewezen werd iop de nioiodziake-
lijkheid Man grooten steun opk Man Prjor
vincie-weige.
Dank zijl de medewerking van enkebe
Statenleden werd do]or -de Provinciale
staten besloten aan -de vereeniging! een
-subsidie te verleenen M°|or 1920 vian
f 3000 -onder zekere vioorwiaarden. In
overweging werd aan de vereenigingl jgeb
geven, zich in den lp[op vian 1920 nog|
-eens tot de staten te wenden met
een nader verzoek pmu subsidie, waar
bij- rekening |g|eho,ude>n is- met moigte-
lijke uitbreiding van het terrein barer
werkzaamheid.
E-en tweede belangrijk feit voppr de
tuberculose bestrijding vvas de loprioh-
ting der Middelb ugajsche -vereenigi-ng. De
hoofdstad der Provincie was altijd' ach
tergebleven. Er was van mecda-ehen
kant tegtens'tand- En niog nooit was het
gelukt -de bevo-lkinigj warm te maken
voor dit do-el. Eindelijk is' dit jaar de
Vereeniiging' tot stand gebracht, dank
zij de Volhardende plogingten "van dl.
van -der Vopi 'uit den Haag, die een le
zing hield over Qonsultatiebureaux en
de hieeren van 'Gelderen en van der
Harst en mej. Deelman te Middelburg,
-die tijd noch' mpeite hebben ontzien
-om de z;aak in elkaar te zettten. De
j-onge vereenigingj mag zich reeds in
\eier sympathie verheugen. Een bij
zonder wioord vjan dank i-st hier pp zijn
pliaats aan bovengenoemde personen. De
ongedachte en onverwachte medewer-
Idng van enkele Middelhurgische medici
gteeft reden te verwachtten, dat Man nu af
m Mididelburg de tuberculos-ebestrijdinig'
in haar vollen omvang tot haar
recht zial komen. De secretaris heet -de
nieuwe vereenigingl in de hoofdstad van
ons geveest van harte welkom.
„De uitzending van zwakke kinderen
niets toe wat er m-et h-einl gebeurde of
met wie hij1 trouwde; indien hij miet
iemand trouwde dan zou het zeker met
haar zijn. Hij had haar niet gezien se
dert zij die enkele weken samen in Lon
den hadden 'doorgebracht. Hij wist niets
van haar bezoek te Desbrook en even
min' dat Constance van haar eigen lippen
van hun liefdesintrige gehoord had. Het
feit, dat Zij het ontdekt had, was hem
voldoende; hij had niet geïnformeerd hoe
zij het wist en was tot de conclusie geko
men, dat zij het vernomen had van den
een of anderen gtedienstigten g(eest, waar
schijnlijk van "de Marchmonts. Het -deed
er ook niets- toe.
Hij schelde en gaf Iden bediende bevel
een valies te pakken; toen ging] hij naar
beneden met -het telegram in dei hand. Hij
kwam een van zijn logé's tegen in de hall.
„Lord Castlebridge is dood", zei hij
kortaf.
De man, een jong caMalerie-officier,
begreep de -beteekenis van 'deze aankondi
ging'.
„Verduiveld!" riep hij uit. „Verschrik
kelijk jammer! Een aardige oude man!
Het is misschien beter, dat wij nu heen
gaan, nietwaar Desbrook?"
„Ja", zei sir Ralph, even kortaf als
tè voren. „Graag. Wil je liet ook -aan de
anderen zeggen?"
Hij ging regelrecht naar Carton House
Terrace. De jalousieën waren nee-r. Er
heerschte stilte rondom het groote huis
de stilte, 'die heerscht onder de zwarte
vleugelen des doods'.
Misschien is er in uw 'gjezin wel' een]
ziekte, blo-edarm en verzwakt, bijl wie meiti
de Pink Pillen nog] niet -gteprpjbeerd beeft*
Zoo ja, da-n is het zaak' dat verzuim zeof
spoedig mloigtel'ijk te herstellen, wjaft zeker,
de gelukkigste gevolgen zjaft hebben. Z'iJ
sleept zi-oh v-oö-rt, -die armte zieke, zjf vexv
liest 'hpar t'ijld met te lijden, terwijl heit
leven ziopi is-chopin vppr hja-ar zlo-n kunnen
zijn. -
Zie eens, wlat ik u bidden mjag], io|m dlezej
m'eening kracht bijl t'e zetten, hoe in het
jgtevjal -dat Wij- iltier vjojarlleglgen, lalles goed'
is gegaan van-af dein' dag dat men de Pink'
Mej. W|. H. Marks',
Pillen is -g'aaln1 gebruiken. Mej. A. J. Wj
Grashuis, echtgenoote van' "den heer W.
H. Marks, Wenende QuellLnusstraiat, 70
te Amsterdam, heeft ons het v)o(L|gjetnjdtel
gtestehrevenj
„Ik fheb hetel veel e!n lamgpn t'ijld g|ele!dienl
ia-an 'bloedarmloed-e, gepaard met g]ropite|
zWiakle en 'erge vermpjeidiheid. Ik 'hadj
daarbij pjok dikwijls lendlepijtoen en'
hciofdpijinen. Ik wia-s blejelk en al bijna niet
meer. Bij- 'het lezen van dte genezingen
-dic|or de Pink -Pillen te- weeg! gjebracNt,
die de d|ajgbladen publiceerden, heb- ik
Igpd'acht dat ik die p-Mlen olok eenls)
moest pro be eren om mijne g-ezondheids-
tceisland te verbeteren. Ik lieb tjoien de|
Pink Pillen Igenpmten en pn'dervond on
middellijk een groot gevoel van welzijn.
Daarna heb ik' -spoedig] mijln-e krachten
mijne eetlust en een gloed© kleur terulg]-
gekre-gen en kon ik, zlonder vermoeid
heid te ondervinden, m'ijh huiswerk
weer verrichten/'
De Pink Pillteiil hlebben e-en eigbn's'ohap
die hen vian andere jgeniee-smidjdelen on
derscheidt: zijl igjeven bl-oedj met iederei
pil. En iedereen weet djat bloedj is heft
leven, de kracht, de opgewektheid, eieu
gtezond uiterlijk, een g|oied humeur, en
-de a-eigielm-aat in de werking' van alle'
ic,r|2|anen. De Pink Pillen zijin on-o vertraf-
fen tegen hio-edarmioede, bleekzucht,
algemeene zwakte, maa-gpijhen, scheelte
hoofdpijn, hartkloppingen, verschietende
pijhen, zenuw.s lioringten, neurasthenie.
De Pink Pillen wouden verkjoiclht a
f 1.75 de dop|s ©n f 9. die zes dooien, Aan"
do, in het Ho-ofddepól:Nassaukade 314
te Amsterdam, en bij alle goede apothe
kers en drogisten.
(Ingezonden Mededeeling).
naar buiten" heeft dit j.aar niet aan de
verwachtingen he-antwoprd. De betrek
kelijk gunstiger voedselvoorziening in de
steden, de igropte g-r-oepen hongterl-ijj-
dertjeis uit het buitenland hebben ver-
iciorzaakt, dat dezè acitie tijdelijk moest
worden verminderd. Mejuffrouw Deel
man was, als altijd, (opM hiervoor ijverig
in -die weer.
Er werd dit jaar geen cursus v-opr
h'uisbezoeksters geh-ouden, ontsmetting-
had voor rekening der Provinciale ver-
e-eniginjgl niet plaats.
Van -het Vrij'be-d te Oostkapelle werd
-dit ja:ar gebruik g]emaakt door een pa-
Hij' vroeg naar lady Castlebridge en
werd dadelijk in haar boudoir gelaten;
en hij keek rond met een zonderlinge
mengeling van gevoelens. Hoeveel ge
lukkige uren had hij daar doorgebracht!
En nu, met zijn liefde voor Constance
knagende aan zijn hart, haatte hij -die
herinnering. De deur werd opengedaan
en Agnes kwam binnen. Zij was in het
zwart; haar schoon gelaat was zoo wit
als marmer, ze had donkere, kringen
onder de oogen, maar haar liefelijkheid
kwam hem tegemoet met een wereld
vol verwijten; want zelfs op nat oogen
blik was het Constance's gezicht dat
zich tusschen hen vertoonde-
Zij gaf hem de hand; een hand ijskoud',
en haar oogen bleven op hem rusten met
een halfbevreesden blik. Wist hij iets van
haar bezoek te Desbrook? Zijn manier
van doen stelde haar gerust en zij slaakte
een diepen zucht van verlichting.
„Het is lief van je, zoo gauw te komen
Ralph", zei ze.
„Natuurlijk dat ik dadelijk kwam. Is
hij is hij kalm gestorven?"
„Heel kalm. Hij werd 's avonds ziek.
Ik was bij hem toen hij stierf. Hij was
tot Het laatst toe hij zijn bewustzijn.
O ja, volkomen kalm".
„Je ziet er slecht uit".
Zij glimlachte droevig.
„Het is een moeilijke tijd voor mijl ge
weest, en een schok. Jij ziet er ook
niet goed uit".
„O, ik mankeer niets", zei hij bijna
bruusk. „Is er iets dat ik' voor je kan
