Sport-Suffolk-Ccstumes
Ne. 94
Woensdag 21 April Ü29
103® Jaargang.
f 112.50 af.
BINNENLAND.
van Engelsch© cheviot, homespun,
van
MIDDELBURGSCHE
SIK
3Bitf dit Bumïnter bfehoort een Bjjvnsgfcel.
Abonnements prijs per kwartaal: voor
Middelburg en agentschap Vlissingen
f2.05; per post en buitenwegen f 2.25.
Advertentiën28 cent per regel. Inge
bonden Mededeelingen50 cent por re
gel. Bij abonnement veel lhger.
Familieberichten en dankbetuigingen:
van 1—7 regels f 2.—, elk® regel' meer 28
cent.
Kleine Adver tttn ti ëtt niM groo-
ter dan vflf regels druks en waarbij ie
aangegeven, dat zij in deze rubriek moe
ten geplaatst worden, 75 cent bij vooruit
betaling. Advertentiën onder brieven of
bevragen bureau dezer Courant 10 cent
extra.
Bewijsnummers 5 cent pér Stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
ons blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 nnr en 's Za
terdags uiterlijk half eli aan cms Bu
reau bezorgd Zijif,
¥oor plaatsing van advertentiën, welke
tS& dien tijd inkomen, wordt niet inge
staan.
KAMEROVERZICHT.
Tweede Kaïmer.
Zitting van Dinsdag.
De algemeene beschouwingen over de
lageronderwijswet zijn gister beëindigd.
Maar het was toen al zes uur geworden,
ten de aanwezige leden waren niet talrijk
genoeg vloer een stemming! over de twee
aanhangige moties, ml. die van Ketelaar
inzake 8-urige leerverplichting, en van
den heer Ossendorp, of liever van de
linkerzijde, betreffende Üe onderwijzers^
Salarissen. Die stemming zal morgen Don
derdag gehouden wörden.
De beide moties zijn djopif Minister de
.Visser afgewezen, maar toch met gra
dueel verschil. Hij „waarschuwde" de
Kamer tegen de miotie-Ketelaar; en ten
(opzichte van de motie-O ssendorp gaf hij
de Kamer ernstig in overweging haar'
niet aan te nemen".
(Ingezonden MedefcLeeling).
betering aan', maar deze Verbetering gaat
ten koste van de andere 95 pCt. Geen
nivelleeiringszucht deed hem zpjoi hande
len, maar alleen het waarachtig belang
der Volksschool.
Voorts zeide de Minister doende te zijn
met het verkrijgen van een vertegen
woordiging der onderwijzers vereenigin-
gen in de Centrale Commissie Voor ge
organiseerd overleg.
Ten slotte twee punten, waaïloVer hij
het debat zal afwachten, om daarnaar zijn
houding te bepalen.
In de eerste plaats! de belangrijke
quaestie der vrijheid vjopr het bijzonder
onderwijs om fondsen te vormen voor
afzonderlijke belooningen. Het zal aller
moeilijkst zijin, deze zaak tot een be->
Vredigend eind te brengen. De Minister
erkent, dat ten opzichte der vrijheid
aan dit punt bezwaren kunnen kleven.
Kunnen en zullen kleven. Hij noemt
dit bezwaar, dat gewicht in de schaal
legt, nl. dat, als er bijzondere grpepen
worden gevormd voor Christelijk en neu-
Een motie als die van Ketelaar behoprt toal ponder Onderwijs en men slicht
z. i. thuis bij de leerpliehtwijziging. Hier er f'onds®n W sclla!en en legt bqdra-
zou de behandeling aanleiding kunnen °P de traktementen', vooral de neu-
geven tot moeilijkheden. Op het oogenblik e g?°e£en de beSt krachtan tot
is een kind 6 jaar leerplichtig, maar als zullen eil ,0P de openbare school
bet aan den leerplicht op de lagere schiep!
heeft Voldaan, kan het dien verderen tijd
doorbrengen op gymnasium, H. B. S. en
ook in het vakonderwijs. Maar nu geïdt
bet niet meer violor het vakonderwijs, want
de wet onderscheidt daarbij tusschen het
lager en middelbaar vakonderwijs. Het
vrijstellingsartikel geeft geen gelegenheid
lom van de lagere school naar de lagere
vakschoiol over te gaanhet kind zou dan
op de lagere school moeten blijven.
De molie-Osspndorp spreekt, zöoals
ffien weet, de wenschelijkheid uit dat
in schaal A van het Bezoldigingsbesluit
de traclementen der lagere onderwijzers
daardolor de minste leerkrachten worden
gewonden.
Dit is een euvel' en spreker Verwacht
dat er groepen gevormd zullen worden.
Op een aanzienlijk dorp bijv. kan een
bijzondere school komen en vestigt men
een fonds van f 10.000, waaruit ieder
onderwijzer f 500 krijgt. Dan kom? er
een keurkorps aan die school én de
openbare schjool houdt de mildst goede
leerkrachten. Spreker zal een middel er
tegen aanvaarden, als men het vindt.
Zoio niet, dau aanvaardt spreker de vrij
heid, 'welke de Bevredigingscommissie wjk
In de tweede plaats sprak de lieer
zullen worden geregeld' De Minister be- ?«°.f ^ees uit> dat niet Voldpemle aan
b l de 4de alinea van art. 192 m de wet
fcoogt nu dat men door aanneming der
motie allerlei Consequenties zou krijgen:
verwarring van schaa! A en B en onge-t
lijkmatige behandeling van de eene groep
boven de andere; wij zouden zelfs het
geval hebben dat gepromoveerde direc
teuren van H. B. S. minder inkomen zul
len hebben dab menschen bij het lager
Onderwijs.
Verder had de Minister eigenlijk niet
veel te bes trijden. Dat hij aan de ui ter-
ste vleugels even een paar sierstploten
schermde legen de twee ©enige prin-
cipieele tegenstanders van de wet, Ra-
vesteijn en v. d. Laar, was nopdig, maar
had toch niet zoo heel veel gewicht.
Maar bij de behandeling van onderdee-
len werden nog enkele medeidjeelingen
door den Minister gedaan, die vermel
ding verdienen.
De Minister verdedigde zijn standpunt
ten opzichte van het herhalings-onderwijs.
Hij wilde dit geen tem aanleggen maar
alleen eenige orde scheppen in den
thans beslaanden chaos. Sinds het Rijk
alle kosten voor het herhalings-onderwijs
draagt is de animo daarvoor op buitenge
wone wijze toegenomen. Een onderwijzer
de 4de alinea van art. 192 in de wet
is Voldaan. Als de heer Ottjo kan aan-
toonen, dat niet Voldoende aan de be
langen van de openbare school is vol
daan in art. 12 en 16, zal spreker een
amendatie to overweging nemen.
DE GEMOEDSBEZWAREN TEGEN DE
INVALIDITEITSWET.
Ingediend is een wetsontwerp tot wij
ziging van de In\aiiditeitswet, in de toe
lichting waarop Minister Aalberse erop
wijst, dat zoowel een aantal arbeiders
als werkgevers gemoedsbezwaren heeft
ingebracht tegen de verplichte ïnvalidi-
teii.— en ouderdomsverzekering, welke
bij een deel „beurs"-bezwaren bleken te
zijn. Bij een aantal arbeiders en werk
gevers doen zich echter klaarblijkelijk
zuivere gemoedsbezwaren gelden, met
welke, naar de meening der regeering,
rekening behoort te worden gehouden.
In de ontworpen regeling is op den
voorgrond gesteld, dat ook voor den ar-
'beider, die gemoedsbezwaren heeft, de
die twee kinderen heeft en dezen apart rechten, welke de wet aan de verzeker-
les geeft, noemt dit herhalings|on,derwijs den toekent, moeten worden bewaard,
en krijgt daarvoor vergoeding van hetDe mogelijkheid is immers niet uitg©-
brandverzekertog, heeft gtesloten, hij gteen
overwegende gemoedsbezwaren kan doen
gelden met betrekking tot ide invalidi
teitswet.
Heeft een arbeider gemoedsbezwa
ren tegen de Verzekering, dan is hij be
voegd aan den 'Raad van Arbeid te ver
zoeken van den verzekeringsplicht te
werden vrijgesteld; wordt de verklaring
blijkbaar overeenkomstig de waarheid be
vonden, dan wordt hem door den Raad
Van Arbeid een bewijs uitgereikt, aange
vende, dat de betrokkene op grond van
gemoedsbezwaren van den verzekerings
plicht is vrijgesteld. De arbeider is ver
plicht dit bewijs aan zijn werkgever te
toonen. De werkgever krijgt daarop van
wege den Raad van Arbeid de rente-
kaart. van den vrijgestelden arbeider on
der zijn berusting, teneinde daarop de
noodige zegels te kunnen plakken. De
werkgever heeft voorts te zorgen voor
de vereffening der rentekaart. Ingeval de
premie in geld wordt betaald, blijft de
rentekaart onder berusting van den Raad
van Arbeid, die voor het plakken der
zegels moet zorg dragen.
Heeft de werkgever gemoedsbezwa
ren, dan kan hij op overeenkomstige wijze
als voor den arbeider is bepaald, van de
verplichtingen ingevolge de Invaliditeits
wet worden vrijgesteld. De arbeider in
dienst van den vrijgestelden werkgever
is verplicht, op vertoon van het bewijs
der vrijstelling, zijn rentekaart aan den
Raad van Arbeid toe te zenden. Verlaat
hij den dienst van den werkgever, dan is
hij verplicht daarvan mededeeling te doen
aan den Raad van Arbeid, die hem de
rentekaart vervolgens weer ter hand stelt.
De Raad van Arbeid plakt, zoolang de
arbeider in dienst is van den vrijgestel
den werkgever, op de rentekaart de noo
dige zegels. In de maand Januari van elk
jaar doet de Raad van Arbeid aan den
bevoegden inspecteur der directe belas
tingen opgave van het to taal-bedrag aan
zegels, dat in het afgeloopen kalenderjaar
door den Raad is geplakt voor arbeiders
in dienst van den vrijgestelden werKge-
ver. De aanslag van dien werkgever in
de Rijksinkomstenbelasting voor hetlon>-|
pende belastingjaar, wordt in verband
daarmede verhoogd met een bedrag, ge
lijkstaande aan D/a maal de waarde der
geplakte zegels. Dit bedrag is te beschou
wen als een afkoopsom, welke de werk
gever betaalt voor de verkregen vrij
stelling.
Is zoowel de arbeider als de werk
gever op grond van gemoedsbezwaren
vrijgesteld, dan wordt de rentekaart be
waard door den Raad van Arbeid, terwijl
de arbeider verplicht wordt mededeeling
te doen van eventueele verandering van
dienstbetrekking. Overigens g]eldt de
vooraangegeven regeling.
Rijk. De huidige regeling heeft tot allerlei j sloten, dat na verloop van tijd de arbei- Rijk en de gemeenten de vioprkeur
mis-toestanden aanleiding gegeven en der van overtuiging verandert, zoodat hij i dient boven uitbreiding van
rl aotenrv, v ,7 j_ -, „11 v„ i 1 1- t1_ j vv'
daarom heeft spreker de wijziging in art.
7 aangebracht.
Een voorstander van kosteloos onder
wijs is spreker niet. De heer Oasendorp
dan gaarne de voordeelen, welke de wet
biedt, zal willen genieten. Maar bovendien
is het volstrekt niet zeker, dat zijn even
tueele weduwe of zijn eventueele wee-
wilde kosteloos1 onderwijs omdat onder-zen van dezelfde gezindheid zullen blij-
wijs een algemeen belang is, maar deken te zijn, zoodat deze gaarne de rente
geneeskunde is jopk een algemeen be-1 in ontvangst willen nemen. Intusschen
lang en dan moet de heer Ossendiorpdient alles te geschieden buiten den ge-
bok voorstellen koste! oóze geneeskundi- moedsbezwaarden arbeider om1, zoodat
ge^ hulp en kbslelppze medicijlue'ti voor hij geen hand behoeft uit te steken.
iedereen.
Aan de verlangens der voorstanders
der U. L. O.-scholen kan hij niet vol
doen. Aanvaardde hij het plan, dat hem
De voorgestelde regeling komt op het
volgende neer.'
Rekening wordt alleen gehouden met
ernstige, werkelijk gemeende, gemoeds
van deze zijde werd aangeboden, dan bezwaren. Het criterium daarvoor is ge-
blijft de lagere school in dien ouhoud- zocht in het feit, dat de bezwaarde geen
baren toestand, waarin zij nu reeds enkele verzekering heeft geslo-
jaren verkeert. Dan brengt men voor ten. Men mag toch aannemen, dat ingeval
5 pCt. der kinderen: misschien een ver-1 iemand een énkele verzekering, b.v. een
GEMEENTELIJKE BELASTINGEN.
In haar anlwiojord op het afdeel ingsver-
slag der Tweede Kamer over de vloorsiel-
len tot wijziging der gemeentewet en van
de wet op de inkomstenbelasting, ver
klaart de regeering, niet te kunnen me
degaan met de leden, die van oprdcel wa
ren, dat een grondige herziening van
de financieele verhouding tusschen het
ver-
plaatselijk belastinggebied.
Gelijk terecht in het adres Van de
Vereenigtog van Nederlandsche Gemeen
ten wordt opgemerkt, is het treffen van
een theoretisch juiste en practisch uit
voerbare regeling der f o r e n s' e n b o
lasting 'uiterst moeilijk. Stelt men het
splitsingsysteem, het thans geldende
systeem en het systeem, dat dbpr de Re
geering wordt aanbevolen, naast elkaar,
dan valt niet te ontkennen, dat het eerst
genoemde op het eerste gezicht veel aan
trekkelijks heeft. Toch blijken bij de uit
werking tegen dit systeem niet slechts
theoretische maar vooral praktische be
zwaren te bestaan van zoodanige betee-
kenis, dat het, naar het oordeel der regpe-
ring, geen aanbeveling verdient.
De regeering ontkent niet, dat ook te
gen het dopte haar voorgestelde systeem
bezwaren zijn aan te vloeren. Nadere lover-»
weging heeft haar dan ook tot de over
tuiging gebracht, dat het wenschelij'k isl,
ten (opzichte vaW de wioioinforensen de
regeling van de tegenwjoiordige wet te be
houden.
De Regeering kan iniet medegaan taPl
de leden, die zich verklaarden tegen de
heffing van afzonderlijke gemeen
te bela, 1stt in gen ten aanzien van alle
Objecten, welke dopr. Rijksbelastingen
wörden getroffen.
Zoioals terecht in herinnering werd
gebracht, is het Oorspronkelijk voorstel,
pm aan de gemeenten vrijheid te geven
o(ok andere belastingen Te heffen dan in
het artikel Uitdrukkelijk zijn genoemd,
op aandrang van vele leden teruggeno
men. De Regeering kan zich vereenigen
met de redenen, welke tot deze wijziging
hebben geleid. Opk fniaar haar meening
is het wenschelijk', dat de wet aangeeft
welke belastingen dppir, de gemeenten mo
gen worden geheven.
Zij kan niet inzien, dat aan de gemeen-»
ten het recht tiot heffing van de de bieit-
rechteh Oip genotmiddelen zou
moeten worden onthouden. Het Konink
lijk goedkeuringsrecht kan er tegen wa
ken, dat van dit recht een gebruik zal
Worden gemaakt, dat friiet in overeenstem
ming is met de bedoeling.
Er is gewezen op 3e wenschelijkheid
gelegenheid te geven tpt het heffen van
een reclame belasting. De minis
ter zeide overweging hiervan toe.
Met het Obg pp de bezwaren, welke
de Rijksadministratie zpu ondervinden,!
wanneer zij aan de gemeenten, die een
eigen grondbelasting heffen, de daartoe
nolodige gegevens moest verstrekken, heeft
de Regeering besloten, de bevoegdheid
der gemeenten om een eigen griand-
belasti'ng te heffen, te doen ver
vallen.
De dofor de Vereenigingi valn Neder-»
landsche Gemeenten naar aanleiding van
art. 242c geopperde bezwaren hebben
geleid tiot het vpprstellen van een op
vele punten gewijzigd artikel.
De regeering meent, dat het niet wen
schelijk is, ter beperking van de pro
gressie, een fiormule in de wet vast
te leggen.
Naar aanleiding valn de gedachtenwis-
seling, hierboven bedoeld, is: eeö gewij
zigd wetsontwerp ingediend.
MR. TROELSTRA 60 JAAR.
Onder buitengewone talrijke blijken
v|an belangstelling vierde mr. P, J.
Troelstra gister zijn 60sten verjaardag.
Reeds vroeg in den ochtend ontving hij
aan zijn woning tal van persoonlijke feli
citaties, en honderde telegrafische en
andere schriftelijke gelukwenschen, be
nevens vele bloemstukken. Een attentie,
welke mr. Troelstra zeer trof, werd den
jarige bereid door eén 17-tal stakende
transportarbeiders, die gisterochtend uit
Rotterdam waren komen loopen, en te
10 uur aan de woning van den jubilaris
verschenen om hem1 een bloemenmand
met roode bloemen aan te bieden als
geschenk van de stakende transportar
beiders in de Maasstad.
's Middags had de officiëele receptie
plaats in de feestelijk versierd© zalen van
het Volksgebouw.
De burgemeester weigerde toestem
ming om 's avonds in optocht een bezoek
te 'brengen aan mr. P. J. Troelstra. Men
ging toen groepsgewijze, maar zonder mu
ziek en ontplooide banieren, van de
Prinsegracht. Voor het huis van mr.
Troelstra zelf liet de muziek zich echter
hooren.
in de intern, arbeidersorganisatie buiten
de pers heeft aanvaard) de volgen
de toelichting geeft:
„Ik zelf wenschte verandering van
werkkring, omdat ik tegenover denieüwe
problemen van onzen tijd niet zoo gehar
nast sta als dat voor een leider van een
parlijorgaan noodig is; omdat ik den tijd'
voor een behoorlijke studie van deze
omvangrijke vraagstukken niet kon vin
den; en omdat er opvattingen in mij rijp-
te.n, die, zonder mij te verzwakken in
mijn overtuiging van de noodzakelijkheid
vian het socialisme integendeel!
het mij toch moeilijk maakten goed span-
paard te blijven. Wie zich rekenschap
geeft van zulke omstandigheden, doet
goed, zich een tijdlang in de achterhoede
te hegeven; en ik was verheugd, toen het
mij mogelijk bleek mijn kracht te geven
aan de opkomst van de arbeidersklasse,
zonder dat ik werd gekweld door de
aarzeling en den twijfel van den laatsten
tijd".
DE TRANSPORTSTAKING.
"Mislukking der.
onderhandelingen.
Naar het persbureau Vaz Dias ver
neemt, hebben de onderhandelingen, ge
voerd door het bestuur der Internationale
Transportarbeiders Eederatie en de be
sturen der Scheepvaartvereenigingen over.
de beëindiging der transportarbeiders-
staking tot geen bevredigend resultaat
geleid. j j i
3e SyksimiMeleffi in Hsart.
De opbrengst ier Rijksmiddelen (hoofdsom
an opcenten) over de maand Maart 1920 be
droeg 28.549 870 tegen 21.884 870 over
de maand Maart 1919.
Met een twaalfde gedeelte der raming
over het gehsele jaar bedraagt ƒ25.803.041
Wij laten hieronder volgen de inkomsten
ever da eerste drie maanden van 1920, ver
geleken met die van de sekste drie maanden
van 1919
Middelen.
1920.
1919.
S-rosdbeiaBt.
1
1.454.481
f
1.617.097
Psrsoaeel
2 136:286
1.535.192
tskoBïstesb.
16.542 788
9.103.249
Biv. en Tant.
3.676.584
203 620
Vannog.bel.
2 516.045
9
1.539.139
Saiker
9.614.191
10.453.705
W|H
373 829
272.806
©sdistilleerd
10.6h7.438
5039.626
&SBt
632.783
425 226
Bier
282.223
132.745
flt enlacht
3.375 723
3.093.084
Zegelrechten
5 859 992
4.047.927
Begigtratier
11.835 737
7.001.213
Sueosssisr.
8 891.881
5.989.389
lavesrreeht.
8.739.409
4.335.263
Send, zilver
§52.880
191 814
ËBs&ailodn
207
207
Btatiitiekr.
1.024.533
614.719
Mgnrecht.
200.394
&sE3«inen
365.154
310.529
Êtastsloterjj
195.365
194.228
Jacht, vissch
1.003
1.034
Loodsgelden
385.969
206 166
Totaal
t
88.974.876
f
56.307.990
IN DE S. D. A. P.
Als een nieuw symptoom' Van het in
Heze partij bestaand verschil van in
zicht in de actueele kwesties laten we
hier een aanhaling volgen uit den op©n
brief aan Troelstra van den aftredenden
hoofdredacteur van „Het Volk", J. J. de
Roode, waarin deze (die een betrekking
De opbrengst over de maand Maart '20 der
oorlogswinst- en verdedigingsbelastingen
was f 10.468.147.
De opcenten, geheven teE bate van het
Leenisgfends 1914, gaven over Maart oen
opbrengst van 3.645.048.
UIT DE PERS.
HetSjtelselvandei l
werklooizens teun,:
In bet Hand. deelde dezer dagen een
reclasseerings-ambtenaar een geval mee
van iemand die 'drie jaar tot gnoiojte tevre
denheid van zijn patropn had gewerkt,
maar onlangs ontslagen werd, omdat er
geen werk meer was. Hiji was de laatste!
die ging van velen.
Vermeld zij nog dat de man lid van'
een vakvereetniging was geweest maar,
bedankt bad, omdat zij te dwaze bokken-1
sprengen deed.
Na zijn ontslag zlocht 'hiji ander werk.
Maar hoe hij1 ook zocht, hij! vond geen
werk. En toen zijn spaargelden op waren,
wendde h'ij zich vol vertrouwen tot het
Burgerlijk Armbestuur. Tot een organi
satie behoorde hij niet; aan de Gem. Ar
beidsbeurs kon hij dus niet terecht. Hij
was naïef genoeg,t e taeenen, dat 'hij; s.teun
zou krijgen als werklooze buiten zijn wil;
bij kon zich zelf niet als armlastige be
schouwen had bijl daarvoor onbegrijpelijk
hard gewerkt en zóó zijn plicht gedaan in
alles
Hoe groot was zijn verbazing, daar té!
vernemen, dat 'hij! wel onderstand klon krijj»
gten in den vorm eener bedeeling
waarom hij niet gevraagd had. Het „ar"
menkantioior" ontving als 'de vakvereeni-
gingen voor dergelijke gevallen geen
rijks-toelaige. j j
De schrijver vertelt dan verder:
Hij" kwam als steeds, wanneer
iets bad bij* mij en stortte zijn harl
uit. Pijnlijk was het te zien, hoe hij zicK
bebeenschte, niet uit te barsten, „Uit
