Buitenland,
lEgezoilen Stokkei.
ivgh 3 pf 4 M. van. elkajar zetteh' De ruim
te tusschen tie planten mioet gevulcl
wenden met een lander gewas.
Het meest 'geschikt is liet nu, de |aard-
appelen pp d eze afstanden te ploten in
een bieten- of mlanigplw|orteiveld. Men
neemt dus peters, liefst (afkomstig! van
een gewas, waarin !het vorig jaar weinig
ziekten zijn geconstateerd en zet deze uit
pp een veld, dat bestemd is |om met bie
ten of mlangelwlortelis te wprden be
zaaid. Op de rijen en tusschen de rijen
neemt men een lafstand van minstens
3, liefst 4 M., zoadat op 1 H A. slechts
;600 a 1000 aardappelen worden beppot.
De afstand tusschen de planden en het
tusschen- (feitelijk' het hpjofti-) gewas ma-
kon dan, dat b uurpi ant enbesme t ting vrijL
wel uitgesloten is.
De bieten- of nitingelwiortels kunnen
pp de gieWone wijze gjezaaid worden. Bij
het opkomen der aardappelen en het
dunnen der bieten kunnen deze' laptste
pp de plaatsen waar de aardappels
staan, weggenomen wprden. Men neme
echter niet te veel bieten Weg, daar an
ders de aardappels te veel ruimte krij
gen en te welig, gaan groeien. Een we
lige, geile groei bemPeil'ijkt een goede
bepprdeeltng' in den zpmer zeer. Iedere
plant mpet gedurende het geheele groei
seizoen in haar groei nagegaan "worden,
wat door het vrijstaan beter kan geschi©-.'
den. idan wanneer de planten in het
gewcne aardappelgewas staan. Men kan
ze nu van alle kanten bezien. De gezon
den warden gemerkt en de opbrengst;
ervan, welke nu dolor de genomen vpor-
z c rg'sm apt regelen weinig kans heeft be
smet te z'ijln ,kan dan biet vPlgende jaar
gebruikt Worden als uitgangsmateriaal
vojor een stamboomteelt. Als men 'de op
brengsten der ais gezond gemerkte plan
ten niet afzonderlijk wil hjonden, kunnen
deze bij! elkaar wprden gjevfoejgjd en "kan
dit maleriaal gebruikt worden vjoprmals-
saselectie. D,aar de kans iop beslist ge
zonde planten niet zjop heel groot is,
is het aan te raden, zeker een honderd,
liever echter enkele honderden poters
op haven aangegeven Wijze uit te zetten.
Een beschrijving! Van de ziekten ,waar-
hp bij de selectie gelet móet worden,
vindt men in de hierboven aangehaalde
Mededeeling1 nr. 6, terwijl verder alle gfe-
wenschte inlichtingen door den Phyto-
piathlologi.schen dienst te Wagjeningen en|
dop.r de plaatselijke controleurs worden
gegeven. i 11 I i
HANDEL), NIJVERHEID EN
VIXSCIIEIUJ.
Mlalaise in 't visschierfjlbedrij'f.
Te Schoveningen wordt algemeen ge
klaagd, .dat tengevolge der Ijajgje vtsch-
pr ijzen de besommingen der vaartuigen
in het algemeen beneden peil| blijlven,
zop,dat deze besommingen voor de ree-
derijen de klosten van uitrusting niet
jkunlnen idekken.
Naar wijl voorts vernemen zal het ge
heel© perspneel vlan de Algemeene: Vis-
Iseherij' Mij! te IJmuiden deze week Ont
slag krijgen. Men verwacht de geheele
stopzetting: van het bedrijf aldaar.
e
Planbar ing;. 1
Een onzer correspondenten Schrijft:
Op het gebied Van visscheriji zijn er
nog, steeds een laantal onbeantwoorde,
■vragenVolor ruim' een kwarteeuw was
het bepaald een uitzondering, dat in de
gemeenten in "de nabijheid van het
Oostelijk deel van het bekken der Oos-
ter-Sicheldie, met name de dprpen in de
pmgeving van Bergen pp Zopml en Tiho-
len en lo|ok' te> Ier se lie ,g|een groote
hoeveelheden Zeeuwsche pianharing was
fte krijgen en zolodca (het seizoen wat jpe-
■vorderd Was kon men sommige jaren
g'pen weg er mee, zopdat het wel' voor
kwam, dat dit kostelijk vischje Voor
landbemes'ting werd gebruikt. Eh' nu?
Al jaren lang meet men zich er pPh
Hij kende den voetstap wat ze,g Tenny
son daar ook weer van? Al is' de geliefde
persoon diep begraven, toch zou liaar
minnaar, die over haar graf loopt, haar
tegenwoordigheid bespeuren. En hij
draaide zich snel omt
„Constance!" riep hij ;uit.
Daar stond zij met gevouwen handen,
haar bleek, vermoeid gelaat opgeheven
tot het zijne.
„Ben je gekomen?" vroeg ze.
„Natuurlijk ben ik gekomen," zei hij'
ruw. „Wal ter wereld beduidt dat? Waar
om speel je die die theatrale rol'?
Waarom ben je van het kasteel vandaan
gegaan?"
„Omdat ik daar niet langer blijven1
kon", zei ze. „Heb 'je mijn brief ontvan
gen?"
„Ik heb je brief ontvangen!, ja. Maar
wat beteekent dat? Ho© kan je weten
„Doet dat er iels toe?" zei ze kalm!
des te kalmer daar ze zoo moe was.
Ze was bij, een man geweest, die op het
punt was delirium tremens' te krijgen.
Het tragische van het tooneel vervolgd©
haar nog fal's ee'n nachtmerrie, „ik weet
het en dat is voldoende".
„Dat is niet voldoende. Je weet, dat
ik jou liefheb. Je bent d© oprechtste, de
meest echte vrouw ,die ik ken. Je liegt
niet en je weet wanjneer een man de
waarheid spreekt of niet. Ik zeg ,dat ik je
liefheb. Wat doet het verleden ertoe?"
(Wordt vervoi|gd.)
spenen ien, als er haring k|o|mt, zjop.aïs
dezer dagen dan mag men er 8 a 10
cent vo|or betalen. Daarom1 de vraag
nu weer hoe het kpm't, d,at de pan
haring, die uit z ee kom't opzetten, de
Oo,ster-Schelde schuwt? j j
BEItLIJNSCHE BRIEVEN.
II.
De overwinning der
democraten,
Berlijn, 24 Maart,
i Er bestaat geen twijfel meer aan: de
democratische gedachte heeft een over-,
winning van beslissende bete'ekCnis be
haald. Of zij vruchtdragend zal blijken is
een andere vraag. Maar de overwinning
zélf is een historisch feit en moet als
zoodanig geacht en gewaardeerd worden.
Wij Duitschers mogen weer een gevoel'
hebben, dat we ons al e©iu beetje afge
wend hadden: Wij omogen trofsch zijn.
Niet op mjaterieel succes, doch op den
triomf van een ethisch-politisch principe
van de hoogste p'n meest algemeenp wpar-
Mevan een prmlcipe, waarvan de
wereld tot nu toe juist 'Duitschland piet
als het 'geboorteland beschouwd heeft.
s Men bedenke: in; "©en land, dat de ge
meenschap der 'volkeren gaarne voor een
schuilplaats van brutale geweldsideeën
aanzag, lijden juist deze ideeën de erbar
melijkste 'Schipbreuk.
Het is ternauwernood anjderhalf jaar
geleden, dat dB militaire machtsontplooi
ing bij ons nóg bijha de absolute heer
schappij bezat en nu is zij zoo grondig
van ons afgeschud, dat de proeve van
haar wederoprichting een weliswaar in
haar gevolgen gevaarlijke, ma;ar op zich
zelf een belachelijk tragi-komedie is ge
worden.
De radikaal-socialistische partijen stel
len nu de 'dingen voor „alsof d'ojor hen al
leen het hoogverraad van de reactionai
ren zoo Snel tot val gebracht werd. Nu,
zoo waar het is, dpt zonder hen de staats
greep van Kapp. Lüttwilz en consorten
niet. met zoo'n geweld in| de kiem ge
smoord zou zijn geworden, even; weinig
kan mien hun opvatting huldigen.
Wat de samenzwering, terwijl zij niog
ternauwernood het hoofd opgeheven had,
'den nek brak, was de eensgezindheid ipn
een heel volk'.
Het werd duidelijk, duidelijker dan
ooit, dat het'een dwaling is', waaneer
onze* ultra's van de linkerzijde ld© geheele
overige bevolking als „één reactionaire'
massa" betitelen.
Waar waren de burgerlijke kringenb
die den „Putsch" den eersten, stoot .ga
ven. toejubelden of ook maar stilzwijgend
goedkeurden? Zij waren er niet... Ja
zelfs de conservatieve partijpers was niet
met hart en ziel bij de zaak!
Neen, de „Putschisten" hebben even
min succes gehad bij de burgers als bij
de arbeiders.
Op dat oogenblik toen zij 's morgens
13 Maart met wapengeweld zich van de
Berlijnsche regeeringsgebouwen meester
maakten, w.as het al met hen gedaan. Zij
hadden blijkbaar geloofd, dat als zij met
volle muziek in de hoofdstad; van het
rijk zouden trekken, althanls een groot
dieel der Berlijners hen met „hoera" ont
vangen zou. Zij rekenden op den oudien
Duitschen hartstocht 'voor .uniformen en
militaire optochten. Maar wat gebeurd©
er? Men bewaarde een ernstige stille,
toonde verontwaardigde en verwijtende
gezichten en onmiddellijk was dj©
kracht van hun onderneming lamgesla
gen. Toen zij hun „succes" behaald "had
den, was ook hun nederlaag reeds ge-
teekend.
.Wat hier met misdadige lichtzinnigheid
in scène gezet was, was geheel uit den
geest van onze militairen en jonkers ge
boren, die zich altijd verbeeldden, dat zij
him troeven slechts uit te spelen hadden,
en die nooit fee® idee hadlden van de leven
de krachten in het volk en in ld© wereld.
Dat is dezelfde begrensde geest, 'die
de Duitsche politiek in den oorlog met
(bijna de geheele wereld gedjreven heeft.,
Men zal vragen: hoe was het 'dan moge
lijk, dat idie zoo machtig worden non?
Het antwoord luidt: omdat hij door het
genie van den krachtigen Bismarck als
instrument gebruikt én'met leven bezlel'd
werd, tegelijkertijd echter door de be
hoedzaamheid van den staatsman aan
banden gelegd werd).
Van den idag af, dat Bism'arcks genie
van het tooneel verdween, verloor de
militaire-jonkergeest zijn inhoud evenals
zijn matiging en stond ten slotte, als een
monstrueus kolos op fondergraven funda
ment Met ontsteltenis mo©len we dat
langzamerhand bekennen. Men heeft van
lieverlede bemerkt, dat ook in den oorlog
deze kringen de innerlijke gebeurtenissen
iri het volk, ofschoon zij wel daarvan
wisten, niet wilden zien en verkeerd be
oordeelden; zij beperkten zich daarbij,
de civiele besturen verwijten te maken;,
dat zij de dreigende beweging in liet va
derland „niet energisch 'genoeg bestre
den". Diezelfde kringen, ja. diezelfde per
sonen waren' nu ook degenen, die de
samenzwering aanvuurden. Steeds meer
tastbaar blijkt de noodlottige rol' die ge
neraal Ludendorff daarbij gespeeld heeft.
Met diep medelijden zien wjj de laatste
rest van den stralenkrans verdwijnen, d|ie
om' het hoofd van idezen hoogbegaafden
legeraanvoerder, ondanks zijn iouten, on
sympathieke eigenschappen en verkeerde
berekeningen, voor den onbevooroordeel-
den beschouwer, nog steeds zweefde. Wat
Ludendorff nu gedaan schijnt te hebben
is, wanneer zijn medewerking bevestigd
wordt, hoogverraad geweest, niet slechts
jegens de Duitsche regeering, doch
hoogverraad jegens het Duitsch© volk.
Zinlooze lust tot avonlureq en een pp-
litiek, die den naam niet meer verdient,
vonden een ijzeren eenheidsfront tegen
over zich. Nu is het de vraag, of ide de
mocratische gedachte „sterk genoeg is,
om zich ook tegen het radikalisme vlan
den anderen kant te weren en zich in
stand te houden. Volgens de oud© wet,
dat druk tegendruk wakker roept, heeft
deze zijn hoofd opgeheven. ;Maar de
eerste aanstorming van links nu door ge
heel andere aanhangers gedragen, ont
vlamd door groote ideeën vlopr ide to©-;
komst, gesteund door honderd gunstige
voorwaarden, is vooreerst npg niet door
gedrongen. i
Zeker, de algemeene arbeidersstaking
richtte zich in absoluten zin niet slechts
tegen de reaktionair© hiiannen v;an 'dje
staatsgreep, maar mijns inziens, met de
zelfde woede ook' tegen de o.ude regCe-,
ring, waaronder zoo iets mogelijk was.
Doch het feit blijft bestaan, dat het op
roer dp dat oogenblik zijn innerlijke
kracht verloor, toen 'de roem) van dein;
heer Kapp voorbij' was en de Putschisten-
troepen voor "goed Berlijn verlaten had
den. Het duurde weliswaar nog een paar
dagen totdat het werkelijk verbrokkeldfe
er waren moeilijke onderhandelingen met
1de partijleiding van dte onafhankelijke
sociaal-democraten, het zag er een tijd
lang dreigend genoeg uit, en de „Frei-
heit", het Berlijnsche orgaan "der oniaF-
hankelijken, spreekt ook niu nog niet van
ophouden, maar van een „onderbreking"
van de algemeen© stakingniette
min..'het is tot een einde gekomen,
zonder <d,at dje uiterste linieschep zich
het doel van al hun wen,schen verwezen
lijkt gezien hebben. 11
Het was een merkwaardig beeld: die
ontwakende reuzenstad, waarvan na den
geweldigen schok, dien het ganséhe rijk
had gekregen, het eene deel na het an
dere weer begon te fimclion'eeren. Een
reuzenlichaam als 'dit komt niet met één
slag' weer op igang. Teekenend was' het
tijdstip, waarop toen de staking reeds aan'
het minderen was met ©en. juist begrip
van de situatie de „wilde vervoerinid-i
delejj" weer opdoken, djie het publiek een
vergoeding voor de nog va ca titie-verwed
de verkeersmiddelen aanbieden wilden.
In het begin ik schreef dit reeds in
mijn laatsten "brief waagden, zij, zich
nog niet op straat. Zij hadden angist, om
als onderkruipers behandeld l© worden,
en waar er eens één, t© vroeg opdook,
werd hij ihderdjaad leelijk te pakken ge
nomen. Men dwong iden koetsier lót stil
houden, de inzittenden tot uitstappen,
dreigde met omvergooien ein joefg de
nieuwsgierigen weg. Maar nu waren zij
met meer te houden. Dadelijk kwamen
ze met honderden tegelijk, uit alle stallen
en remises; de heele stad was plotseling
bezaaid met deze vervoermiddelen. Een
gekrioel zonder weerga. Afgedankte om
nibussen, eerwaarde „kremlser" (de reeds
lang rustende wagens voor tochtjes van
de Berlijners der vorige eeuw), vracht
wagens van ieder model, die zich met
een paar oude banken of stoelen en flod
derige kleeden hoogst-elegant goor pas
sagiers ingericht hebben, meubel wagens
met ingebouwde zitjes, kokette kleine
jachtwagentjes het stroomt nxaar te
voorschijn.
.Voornamelijk op de Potsdammer Platz
is een ongelooflijk druk verkeer; bier is
het. groote eind- en overstapstation. De
prijzen zijn natuurlijk gepeperd, maar zij
worden door het publiek, d|at genoeg van
voetinarschen heeft, graag betaald.
Deze „wilde voertuigen" of wel Krüm-
perwagen" (een -oud-Berlijusch woord)
waren de zwaluwen die dfen zomer ver
kondigden. Nu komt de machine al-
lengskens en moeilijk weer op gang. Er
wordt weer gewerkt! Zelfs de couranten
zijn vanmorgen weer verschenen en ook
zij, die uit gewoonte op de bladen schim
pen, verheugen zich, nju weer te weten,
wal zij er van Qenkenl 'moeten.
Is dat alles slechts een tnssichenspel
vlofor nieuwe zware schokken In het WesL
ten, niet ver va'n de Hollandsche grensi,
ziet 'het er nog drinker en dreigend ®itj
Dioch tusschen de vele berichten, die
van daar klomen, fentbreekt het opk niet
aan die, die ide mogelijkheid van een ont
spanning in den toestand tenminste laten
h|open.
Hoeveel er; niog te ordenen is, hoeveel
jpiob'tieke handigheid 'de regeering, dje
nu juist van gedaante verwisselt, nog te
pjntplppien zal 'hebben, join dje rust te doen
weerkeeren, tbch bestaat ©r gegrpinde Iwijl-
fel, dat de aanhangers vah de radenrepu
bliek en de diktatuur van het proletari
aat nu van meening ziouden zijn, dat zij1
maar recht jop tie Vervulling van hun plan
nen ziouden! kunnen aansturen. Verande
ringen naar links móeten en zullen er klo
men en dat is; maar, goed, want de reak-
tionaire tegenrevplutie moet op den duur
lOnmbgelijk gemaakt Worden, terwijl het
nloiodig is dal He demoicratie in iioeiateinj zin
uitgebouwd w'ordt. Dlcyh als 'degenen^die
nu en straks aan het "roer staan, pm het
staatsschip tot aan de rijlcsdagverkiezin-
gen die sp'oedig uitgeschreven! zullen wór
den te sturen', gee'n! buitensporige onhan
digheden Begaan, moet hef mogelijk zijn',
de democratie te bevestigen.
■Dan zou men aan den samenzweerder
Kapp, die nu gezlocht wOrdc, een drie
dubbele verdienste tegen wil en nanit
kunnen toeschrij venten eerste omdat het
crediet Van de republiek, die haar be
staansmogelijkheid zpjoi krachtig verdedigd
heeft, in de gainsche wereld Stijgen moet,
ten tweede omdat ide radicale rec'nt-
ischen nu weten, dat zij' geen vooruitzich
ten meer hebben en ten derde omdat de
radikale linkschen toch ppk den machti
gen tegenstand mOeteü erkennen, die
zich niet minder tegen een geweldspoli-
tiek van hun zijde zpu kainten, en omdat
zij mioeten inzien, dat een teveel van dien
kant vroeger pf later eveneens weer een
tegenbeweging Zou dóen pntstaan.
N|og loert het sppjok van nieuwe ontzet
tingen en van den vreeselijksLcn burgler-
loorlpg op ons. Maar gelukt het, het le be
zweren, dan zou de Duitsche democratie
nog dank verschuldigd zijn aan de „Put
schisten" der Maartdagen. Hun misdaad
was ongehoord en vraagt gebiedend om
bestraffing, maar zij (heeft in zekeren' zin
de positie verbeterd. Wanneer die pa-
tient in leven blijft, dan heeft hij het aan
deze pijnlijke radikaalkuur te danken.
f I i -MAX OSBORN.
I B
PARIJSCHE CAUSERIËN.
Parijs', eind Maart.
't Is Palmzpndagi; „Paques fïèuries"
drpagt dit jaar hiaar naam) met efere.
Het „Bpis" blOeit en geurt, de vogels Zin
gen tusschen de teere jonjge blaadjes, lie,
is lente in die 'lucht, in de avenues, de
pleinen, die kleine, intieme gpoene plek
jes als ide oude place des .Vpsgetsj, de
place ld'An vers pp Miontmlartre, in de voor
name Jiardin dn Luxembourg!, 't pare
Mpnceau 't luxe park! in het quartier
de l'Etoile w|aar de Parijlsche kinder
tjes zprgfeloios spelend gjenieten optier
de hoede van liun tinouwe „mommou";
m|aar 't is, plok lent© op de Buttes-Chau-
mont, de pase in CélnJ v;au de mie|eist|
trojolsteloioze volksbuurten, zpolals alleen
een héél gropfe stad ze kent. Parijs
glimlacht weer onder de be top vering van
de lentezon. De glimlach van la ville Lu-
mière is lang rriet „eeuwigj" meei*, maar
diaiardolor is ze (des t|s kostbaarder gewor
den. Maar ik wil nu gpenj treurigje
beschouwingen mtet u li|0iU:den, en m den
tuin vlan de „Pré Catelan", waar ik u zit
te schrijven, "denk ik' alleen maar hpie
die jonge "kerels! genoten móeten heb
ben, w(anne'er ze vlopr 't eepst weer zon
en bloemen zagen, sfoms alleen mlaar
vcelen en ruiken kjonden, helaasGe
weet immers, lezer, dat het restaurant
Van den Pré Catelan afc! Nederlandscli
hospitaal is ingericht geweest, en ik
heb even een gelukkig ge'vpel1, d|at we iets
b'ijgedragên hebben tot troost van die
arme, dappere kerels, jajl [was het dan(/o(ok
maar Ziop, heel weinïgi. Diclitb'ij (de
Pré-Catelan ligt midden in "het Bpis: ide
Bpulpghe) snorren de auto's voprbijl, die
iederen Zondag het publiek .naar de
©curses brengen. In ir|azende vaart vliegt
een dubbele reeks den weg vjan Parijs
naar 'Auteuil langs. Ik merk niet veel
van de concurrentie vjan 't Goncours Hip-
pique, dat in 't Grand Palais: wordt ge
houden, in !de reusachtige hal, en dat drie
weken duurt. Met hef: C. H. opent het
Parijsche seizpen, dat allerlei hjoogte-
punten ként, waarvan hjalf April' „leVer-
niss|ag;e", -de opieninlgls'dag Van den Salon,
wel liet toppunt is'. Er gullen mteres-
:sante dingten glebeuren m dit seizoen: in
Mei is er een gala-avond in de Opéra
ten b|ate van de ongelukkige Russen in
Frankrijk, met medewerking van Russi
sche koren len Van' Ida Rubinstein, Anna
Pavlowa, F. Ramer Karsavina. Het schit-
teren'de 'Opstersche ballet, dat del Pa-
'ri|Zen|a,ars niet vergeten kunnen: „Shé-
hérazade", zal tot isl|o,t worden uitge
voerd.
Dan is er nog; een internatioluanjle mu-
zik'aal-kerkerij'ke gebeurtenis: het kojor
Van de Sixtijnsche kapel te Rpme, dat
beroemd is óm Zijn prachtige stemmen
en schitterend ensemble, zal' eerst zingen
lop het voorplein van da venninkte ka-
theidraial van Reim's: ter eere van d©
feesten voor Jeann© d'Arc en idaaraa een
wereldtóurnée miaken.
Ge hebt ongetwijfeld gfehfoord of gele
zen over Gémiier, den grlopten taoneel-i
hCrVoirmer, die; het naturalistische tooneel
(weerglave Van een speoiaial gevalletje, in
een milieu zonder eenige beteekeni'si)
wil 'laten plaats maken vopr het symbo-
liekb Spel pp een 'Ipioneel, waar iedere
attribuut iets te 'zeggen heeft in de ge
heele stemming: en 'h iandeling.
Onder leidin|g vjan' Gémier Wordt |op
hét oiogenblik „Lp grande Pastorale" ge
speeld, waarmee hljl schitterend zijn doel
bereikt. Het iis: de eerste Van een cyclus
vertppninjgen1 Van hfet oude Frankrijk,
waarvan ieder stuk dfeh géést en de ge
woonten van een streek uitbeeldt., Deze
pastorale symboliseert „la Provence" met
h!aar -naïeve, gtevpeEilj© vjolk vol' gemoede
lijke piëteit; ien de voorstelling v)an het
kindeke Jezus aangebeden door de Ko
ningen, temidden van de PnOiVenr-aalsehe
g'elolOiVige bevolking, de realistische voior-
stelling van de hel, geven 'het gevoel
Van vertrouwdheid' weer, waarmee d|e
bewoners van Prpivience zich! stelten te
genover hun Gjod. Profane en kerkelijke
melodieën en danisen vermenig|eh zich
tot een geheel' v,ol ernst en jolijt, een-
voudig, (gevoelig en w|aar.
De Pastorale is geinspireerd bp de
oude mysterie spelenauteurs, acteurs
en muzikanten zijn grootemldeefs uit
de Midi en geven aan de verto|oninf(
haar Pr.ovenraaische kleur. De dédors
doen denken aan de naïeve houtgravu
ren, zop,als z e in oud© bijbels voorko
men.
Als artistiek kijkspel' staat hetgeen
Gémier ons geeft, ook op een héél hoio£|
plan. De costumes van Henri Ibels en
de misc-en-scène van Baty Vormen) eeni
wondermooi igehieel.
IRENE;
(„Stéfan" heeft „Irene'1 verzocht hem!
gedurende zij'n afwezigheid van eenige
weken tijdelijk te remplaoepren).
HET DRESSEEREN VAN DIEREN.
Geachte Heer Redacteur.
Naar aanleiding van Vers'chillende
brieven, ingezonden stukken en vrien
delijke opmerkingen wil ik even mijn
vorig stuk toelichten. Op <te eerste plaats'
m'ijln d|ank vofer de g|riopte belang^tellmg;
deze is vo|or mljin kleine pogfng1, grooter
Isucces Idiajn ik lg(eho|opt hadsympathie pf
antipathie kan me mindier schelen als
het publiek mlaar nadenkt, want' het
publiek heeft ten slotte zelfstandig te
cjordeelen en daarnaa1* te hjanidellen. Of
h'et circus Hagfehbeek, ,WalheI'm' pf een
ander Carré, .Schmnann, Wjlke, Hesse
pf hoe ,opk meer heet, doet vopr mij: niet
Iter zake; het gaat hier niet tejg|en Cen per-
splon, doch tegen het circus, tejgjen de
dressuur. Een aanplakbiljet van een cir
cus werkt pp mijn rechtvaardigheidsjte^
veel alls de rloioidie lap pp een stier. Al is!
nu ide heer Hagenbeek persppnlijk nog
zo|o- vriendelijk, fel heeft freule dies Tom
bes persopnlijk in den Hiaag: nog zpo-'n!
lieve vpprstellingi bijlghwopnd, het is inij|
jalleis goed, mlaar de dieren hebben in het
Circuis geen leven.
iWianneer de aanleiding zich voiordoel
zlal ik niet ophouden propaganda te ma-
(ken tegen een circus, welk ppk, pmidlati ik,
zelfs afgezien van alle principieel© be
zwaren, die mien al pf niet Voelt, het
circus beschouw als een instelling tejgje®
de goede zeden Van een beschaafd' vpjlk
indruischend.
le. Het publiek ziet lallèen "de resul
taten, kan -dus; niets bewij'zen.
2e. De vriees regeert er onbepei-k't.
3e. Er wordt gepijnigd en mishan
deld. i
4e. Er vinden daardopr mienschen een
lonmenschwaprdig; bestaan.
5e. Deze wprden idopr, bpaye men-
schen verheerlijkt.
6e. Het vermaak is lang niet onschul
dig, daarom Vojor menschen, ein vooral'
Voior kinderen, verkeerd.
7e. Het leidt 'tot verruwing in plaats
Van opvoeding en vpert daarpm onze be
schaving achteruit.
Deze punten ben ik bereid üader toé
te lichten en namen' te noemen, ech
ter niet tegenóver publiek (pm geien voor-
oiordeelen te scheppen) of tegièm concur-
reerende circus-exploitanten, d|Oich wel leg
genover degene die Pnpartij'dig beooati.ee-
len kan, dat lis: de Neiderlandsche justitie.i
En wanneer dan de hechter eens van'
inzicht mioclit veranderen en' het mishan-
delïn[gs|bëgrip, tot nu, tbe in ons: sim
pel strafwetsartikeltje pver Dierenbe-
mishandelinig eng geïnterpreteerd, rnimieir!
mocht uitleggen m den zin van: elke
behandeling, die naar redelijk inzicht niet
toelaatbaar is te achten, en 'daardoor
een circus- en "dressuurverbpd in het
leven zio.u ïjbepen, dan zo,u ik in het alge
meen belang een succes hebben bereikt,
waarop ik zelf niet durf h|open.
Voor wie echter de bewering-jes van
iemand, die niet ééns Ijd is van de Vcm
voor Dierenbescherming, ioiet geioove'n,
verwijs ik: le naar Jack Liondpin's1 bioek:
Terry, de broeder van Jerry, en -de re
cencies en toelichtingen pp dat bióek in
de versChillejajde bladen, |oi. a. De 'Ter1
legraaf.
2e. Naar het tijdschrift van de Ver.
v. Dierenbes|cherming.
3e. Naar de artikeltjes van den beken
den journalist Hans: Martin, die toch
waarlijk niet van dwaze sentimentaliteit
verdacht zal wioreten.
4e. Naar de argumenten, dppr onder
vindingen gestaafd, van zplovele mannen
en vrouwen, die strijden voor een wet
telijk circus- en dressuurVerblod.
C, mijhheer de Redacteur, vriendelijk
dank zeggend vlopr de plaatsruimte.
'Het niet-lid vjan de Ver.
v. D i ere n h(e)® ch e r m ing.
Middelburg, Donjderdag 8 April.
(Wegens uitstedigheid eerst heden ge
zonden). I, I
GEVONDEN VOORWERPEN.
Als zoodanig zijn aangegeven de vol
gende voorwerpen, welke terug te ben
komen zijn
a. op het bureau van politic:
Etui inh. pollppden en penhouder.
b. bij particulieren:
Zwarte hoed, Iieunihg, Markt C 14;,
vulpenhouder, Nelly Zpnruiter, Veerschen
singel S 85; gouden kapiltelstpkje, M.
Smaardijk, Lazerijstraat O 34; kinder
sokje. en kousje, J. de J.onge, Joden-
gang R 225; onderdeel van een bril, M.
C. Annot, Kerkstraat B 82; etui, inh. een
passer R. E. Kampman, "Lange Geere
K 245; piortembnnaie, J. de Pagter, Dam
Z.Z. G 95; damestasch inh. 2 paar gLaCé
dameshands'chloenera, 2 portemonnaie'sl
zakdoek, een blosje sleutels, kam, spie
gel, 2 mesjes:, een pakje brieven,tadres
aan mej. J. de Krijger (Bergen oip Zoom),
J. P. Meurs, Vlisls. Wagenplein Q 1 8
portemonnaie, inh. eeniig geld, J. Coiulon,
K. Npprdstraat E 7; Rozenkrans S. van
Boven. Póllonmarkt K 413; bruine linnen
tasch. Sulkers, Stijfsel weg S 92bpaar
br.oekVeeren, den Eragelsclinian, Bie©weg
't Zand: zwart smioushiondje, Snoep, Mo
lenwater M 52; zwarte portemonnaie iinh.
eenig geld, L. Rjottier, L. Deb} 'ar_
sirïk J. Vlopgd, Bastiioin N 58, glouidcH'
ring,' N. Litfoioiji, Heerengracbt M 40.
