feuilleton. II SIM Hï Sllilffi BU1QECSBL WöÊfisögg 18 Febr. 1920, as. 4L Binnenland. Buitenland» JAS productie de v^ag meer dan evenaart. Dun zullen de prijzen djalen. De werk lui zullen er geen genoegen.' mee ner men, dat hun Loionen op hiet oude peil verlaagd Worden. Bijgevolg zullen de fabrikanten zich dap terugtrekken met de vermogens, die zij gemaakt hebben, de werklieden zullen buiten werk zijn "en de nijverheid zal stil- UIT DE PERS, De En gelsche Dunrtewet De wet tot bestrijding van woeker winst is, ztop zegt de D@dly Mail, nu ér ger dan een fiasco, giebleken Zijl heeft metterdaad de euvels, waartegen zij! maatregelen zou treffen, verergerd, en de leden van het parlement, de koop lui en de Leiders der arbeiders zijn zeer verontrust (over de uitkomst.: Bevoegde commissies zijtn door de 'centrale overheid Opgericht pm onder zoek te doien naar Machten: over groo te winsten in verschillende industrie ën en takken van groothandel'. Zijl heb ben hun werk1 met pr ijjzenswiajardigen ijver verricht, en hebben dej bewijzen geleverd yo|or de ontzaglijke winsten, die tot dusver djopr, d|p koopers alleen vermoed' werden. Het verslag! over wol len en sajet-goederen is er een vjöpr- bêeld vgn. Nadat zij! dit gedajan hebben, zenden de oommissies de uitkomsten van hun nasporingen aan het ministerie van koop handel, in de verwachting! ,dat maat regelen zullen gjenomen worden en er gebeurt niets. De regeerimgf heeft nu ontdekt, dat de kooplieden, die duizend procent .winst genomen "hebben, slechts génio- men hebben wat 'de kjo(opers| hun bo den, en dat zijf volgend de wet niet vervolgd kunnen wórden. Het ministerie van koophandel ver klaart, dat alleen maatregelen genomen 'kunnen worden tegen kooplui, "die 'de prijzen van hun goederen opzettelijk' tot een onbehoorlijk peil opjagen, en niet tegen hen, die alleen maar priofi- teeren van de concurrentie Onder de koppers om hun goederen, waarbij de koopers elkaar pverbieden. De wet tegen de woekerwinst is daarom niet bij! machte om de erger lijke winsten en de snelle stijging van de kosten der levensbehoeften te, stui ten, en heeft, do|or het bewijs te le veren van het maken van grapte iwinsten, een heel gevaarlijke' vermeer dering van de ontevredenheid onder de werMieden veroorzaakt. Ten aanzien van kleinhandelaars is de wet een volslagen mislukking, ztoio- uls de verslagen van het werk der plaatselijke rechtbanken aantjopnen. Maar de positie ten aanzien vap de fabri kanten in den groothandel is het ern stigste Verschijnsel. In sommige takken van nijverheid er kent men de gevaren zp(o| .openhartig, dat de kooplui zelve om1 regeering(s-' toezicht vragen. De schjoenennijverheid, die zelve het stelsel van den stan daardschoen heeft aanbevloien en warm goedgekeurd, is er een. vjoorbeeld van, en dergelijke bewegingen zijln nu in de wol- en katoennijverheid gaand©. Een gpopt fabrikant heeft het volgen de verklaard: Het is juist, dat er ten gevolge van de concurrentie onder de koppers groot© winsten worden gemaakt. Onze werklieden hopren ervan, én vra gen dienovereenkbmstigf loonsverhoogin- gen Wij geven hun die, e'n kunnen die geven, zoplangj de winsten Voortduren. Maar er zial een tijd komen, dat de Nu' het ministerie van ko(ophande(L geen notitie neemt van def rapporten, die het krijjgt, keerscht er onder de central© oommissie tegen den wjoeker gropte ontstemming. Immers, haar. werk werdt feitelijk waardeloos. Algemeen heerscht in die Commis sie de opvatting, dat onverwijld nieu we wetgevende maatregelen nopidig zul len zijh en dat die den vorm moeten aannemen vau uitbreiding van het stel sel van regeerings toezicht op levens middelen tpt andere artikelen van alge meen gebruik, NEDERLAND EN DE PLUNDERING VAN RIJNLAND. Men schrijft uit Limburg! aan bet Hand. Met eiken trein, die de laatste wekieu, sinds de mark zppi héél goedkoop géwor den is vlopr Hpllandsche beurzen, van de Limhurgsclie stations! naar Duitschland vertrekt, worden honderden Limburgers haar de grens gebracht om van daar hetzij per trein, hetzij' per rijtuig! zich te laten voeren naai- de naaste Duitsche ster den, Gladbach,i Rheijdt, Crefeld of Aken en daar, hun inkoppen te doen. "Welisp waar zijn de tmeesten niet van een be hoorlijke pas vjojorzien, doch op plaatsen waar Belgische pf Frausche ppsLen de gjrens bewaken, is| 't een ldein kunstje pm die te passeeren op een simpel bewijs van Nederlandschap, beplakt met een druk-op-ide-knop tjotd'tje, en is men een maal de grenswachten voprbijl, dan kan men veilig gaan, waarheen men wil. En wie 's avonds- aan de LknburgSche stations de tuit Duitschland aankomende treinen afwacht, staat versteld layer de geweldig© hoeveelheden goédcren, die: óns land worden binnengtesjouwd en over de vele sjoprten van menscheu, die aaö dat bedrijf deelnemen Vppral de laatste x\rie Weken, Sinds de mark v(opr ongeveer drie cent te koopwas, is 't wel héél erg gewórden en niet alleen gebruiksartike len, worden weggehaald, enkelen genieebeu zich zelfs niet ,om de levensmiddelen, die öjok in 't bezette gebied nóg! ztotot heel schaarscb zijn, pp te kpjopên eU naar Ne derland te vjoeren. 't Spreekt van zelf dat er piïüer. de Duitschers in Rijnland dopr dit alles een bittere Stemming! gekomen is1 tegenover de Nederlanders, die him land totaal' leeg komen plunderen en die bitterheid is nu en dan al Aanleiding geweest tof het (ointt- staan van botsingen en! tot gewelddadig optreden van Duitsche burgers. Zoloi is het enkeLe dagfen geleden vojorgdkpmen dat in een vierde-klas-!wag|en, van Glad- bach naar; de grens, dopr enkele Duit schers, die tusschen de zwaar bepakte Nederlanders hadden plaats! genomen, dfe lampen werden stukgeslagen, waarna ze' in 't donker hun Nederlandsohen mede passagiers alles afgristen en afrukten wat ze te pakken konden krijgen, pjm! dat door de coupéramen naar buiten te gppien. Wel' is dit niet de manier om de artike len, die Duitschland zelf zoozeer, hop dig! heeft in het land te doen blij'ven, maar het heeft toch tot gevjolgf dat velen in Limburg, als ze weten de kans te too pen pm onderweg pp zpp'n wij'ze gemeier steerd te worden en hup spullen kwijt te raken, voor 't verVolgl maar liever thuis blijven. Meer effect pm de waren die z© zelf noodig hebben in hun land te hom den en pjngewenschte vreemdeliMgén te weren, zullen echter de Duitsche autori teiten bereiken met de middelen, die zéj met name in Gladbach, de stad die wel 't drukst dopr Nederlanders bezp,cht werd, «2), door CHARLES GRAVICE. Vrij naar het Bngelsch S SóL Toch vjoelde z© zich wel wat een- saam' toen Clarence 's middags een be zoek kwam brengen ©n daardoor werd hij met meer warmte ontvangen dan anders het geval zpu zijh geweest. Zij vendelden den tuin dpior en juffrouw Wpimg macht hun thee in Constance's Prieeltje en Clarence matakte zich zelf o'jzonder aangenaam en onderhield haar met verhalen Over zijh studententijd, e Wlgemis hem bijlzionder schitterend geweest was en met yoprValLen en ont- wr?lmSen °P zij ml reizen. jJ' aad e®n Kodak meegebracht en ar zeer vriendelijk1 aan een portret van haar te maken. Cjoustap.ee a daai met veel zin in maar of- «jchoion zij beweerde daarin nop-it te zullen toestemmen, stemde zij er pp t laatst toch wel p l(oe, en Claren ce sloofde zich uit haar te laten po,- ateeren in verschillende min of meer •nhnncure houdingen. i. r,!k >Zi0U .z'00 een studiekop JL i!1'" Zei haar aanziende met PP hoofd op zij en zijn bespottelijk' vrouwelijke hand poor zijh pogen'. „Ik wou ©en plaatje maken, een kunst stukje, niet een eenvoudige phjoto^ra- fie. Zou je je hoofd een beetje pp zij willen houden en mij strak aankij ken?" „Moet er niet een vriendelijk lachje" bij", vroeg Constance met moeite een gaap bedwingende, zoo groot, dat hij de heele breedte van de camera zou vullen „Geen enkele photografie kan e©n succes genoemd worden zonder een vriendelijk lachje, is 't wel? Ik zal mijn best doen.' „Wat je maar doet, het zal altijd' vol maakt goed wezen", fluisterde hij. „Je 'hebt geen idee welk e®n heerlijk profiel1, je hebt. Het is het schoonste type van Botticelli". „Ik hoop hartelijk v,an niet", zei Con stance. „Als ilc mij de schilderstukken van Botticelli goed herinner dan heoben al zijn vrouwen hooge en ronde Voor hoofden, is 't niet? En ik geloof, dat het mijne eerder lang is." Clarence vermeed deze vraag en drukte op het knopje. Hij was zoo beleefd om ook een por tret te mhken van juffrouw Waring, van ae Hall van den zuidkant 'inder daad van .alles wat toevallig onder zijn bereik kwam. Toen hij vertrokken was, zong juf frouw Waring een lofzang over hem1. „Wat een buitengewoon aardige en beminnelijke jonge man is dat, lieve freule Cottie!" zei ze snorrend als een kat „Niet iedere jongeman zou zich de moeite geven een oud© vrouw t« foto- grafeeren. En wat is hij welopgevoed! f de laatste dagen zijn gaan toepassen. Aan de ramen van vele winkels zijn daar, dopr den Oberbürgemeister geleekénde plakka ten bevestigd, waarin er bij1 de winke liers met klem op aangedrongen wordt pm niet dojo|r te giaan met de geringe voor raden, die nog aanwezig zijn, aan buiten landers te verkappen, omdat daarvan pp den duur het gevolg zou worden dat er opk in Rijnland „Weensche toestanden" zopden pntstaan, ziojoalsi het in de be doelde circulaire heet. Deze aandrang van hppgerhand schijht inderdaad het beoogde succes te zullen hebben: vele winkeliers weigerén ronduit aan alle buitenlanders iom nog één stuk aan AuslandeE te verkoppen, terwijl an deren voor buitenlanders de prijzen '50 pCt. hjotogjelj stellen dan vopr eigen land- geneoten, wat (ook de ambitie om te fcoó- pen heel erg doet slinken. En nu probee- ren enkele Nederlanders wel om de wa ren, die ze noóïlig hebben, dopr Duitsche kennissen te Laten kpopen, maar 't is al enkele malen voorgekomen, dat de politie die dat in Iden neps kreegl, den Duitschen handlanger zonder vorm van proces op pakte en meenam', zpodat die praktijken óók wel diet lang meer zullen' w.orden Voortgezet en de Nederlanders misschien spoedig geheel zullen WegM'ij'ven, wat zoót- wel ten goede zal komen aan de Duitsche bevolking! in haar geheel Ms aan de Ne- derlandsche winkeliers in de grensstre ken, die bijna geen zaken meer, deden,' sinds alles Uit Duitschland werd wegge haald. DE. SPITSBERGEN-ARCHIPEL. Officieel. Het Ministerie van Bufrten- landsche Zaken deelt het volgende medb Op 9 Fehrunri 1.1. heeft te Parijs, de ohderteekening plaats gehad van een verdrag tusschen de Vereenigde Staten, van Amerika, Groot-Brittarmie en Ier- land, Denemarken, Fr,ankrijk, Italië, Ja pan, Npprwegen, Nederland en Zweden nopens de souvereiniteit over den Spits bergen-Archipel, daaronder begrepen het Boerenland, en ter vaststelling van billijke regelen die geëigend' zijn de ontwikkeling van den Archipel en de dienstbaarmaking daarvan aan vreedzame doeleinden te verzekeren. In dit verdrag erkennen djei partijen, onder de voorwaarden djaarin gesteld, de volle en ongedeelde souverei niteit van Noorwegen over den Spitsber gen-Archipel. Het verdrag legt aan Noor wegen den plicht op, bij de uitoefening van de souvereiniteit zekere regelen in Acht te nemen; die regelen hebben voor namelijk de strekking de verkregen rech ten v!an onderdanen der verdragsluiten|dei partijen te waarborgen en voorts, aan die onderdanen gelijke mogelijkheid tot het verkrijgen en uitoefenen van recht ten binnen het gebied der eilandengroep te verzekeren. Het verdrag laat voor mogendheden, die aan het sluiten daar van geen deel hebben genomen, dé mo gelijkheid van toetreding open. DE VERKEERSREGELEN OP STRAAT 'EN WEG. Nu gedurende eenige maanden dés' Donderdags op den hoek van de Lamge- delft, Burg en Markt een verkeersagent is geplaatst, begint het publiek' te begrij pen, dat men 'daar rechts moet houden, en de agent heeft djan ook steeds' minder werk met het aangeven der richting of het optreden tegen onwilligen. Maar wat nog niet begrepen wordt, is dat het niet voldoende is rechts te houden op 'den bedoeldjen hoek, miaar d'at 'dit overal' móet geschieden. Vooral bij druk verkeer kan dit Voor dj© veilig heid alleen bevorderlijk zijn en in groote plaatsen wordt dit algemeen ingezien,, terwijl ook de herziening van het Motor en Rijwielreglement bedoelt hét beter regelen van het verkeer, niet slechts van motorrijtuigen en rijwielen, doch oók Men ontmoet tegenwoordig zop weinig jongelui van adel. Hoe bijzonder gelukkig treft het dat hij nu juist gekomen is! Biet is wel goed gezelschap voor u. En 'ae Grange is hier zoo dicht bij! Ik heb gehoord dat lord Dollington heel' rijk zal worden." „Dat zal wel", zei Constance met een vrij boos gezicht en absoluut niet bereid in ie stemmen in den lof van den welop- gevoeden jongen man. Den volgenden; dag kwam hij weer terug en bracht wat hij noemde een artistieken afdruk mee van de fotografieën. Het is haast onnoio,- dig te zeggen, 'dat zij even verschrikkelijk waren om .aan te zien als het meeste amateurswerlc van diat soort, destijds ten minste. Constance hing den „smdiekop" van zich zelve in haar slaapkamer op lals een waarschuwing tegen iedere neiging tot ijdelheid; maar juffrouw .Waring was verrukt over haar portret en was nog dankbaarder toen Clarence zoo vrien delijk was aan te bieden het portret, voor haar te laten enoadreeren. Bij die gelegenheid kwam hij ter.ug op zijn voor stel om. een tochtje te maken met zijn vierspan. „Wat zou je zeggen van morgen, Con stance?" vroeg hij' met het zelfvoldane glimlachje. „Wij zouden er een pic-nic Van kunnen maken en' naar. de Fairy Well gaan". „Het is heel vriendelijk van je", zei Constance, ,,maar ik wil liever wachten tol sir Ralph terug is". „O ja, waarom? Wij kunnen nog eens van andere vervoermiddelen op straat, zelfs voor geleiders: vjan trekdieren en ander vee. Met name mogen worden vermeld voorschriften omtrent het gelijktijdig' na deren van kruispunten op de wegen; het met den arm of met eenig voorwerp bijtijds aangeven van verandering' van richting; het opsteken van de hand', ten teeken voor de achter rijdenden, dat men zijn vaart wil verminderen of stil hou den, het verplicht berijden van de rechterzijde van den weg, ook bij bochten en het zich, niet zonder nood zaak, op de linkerhelft mogen begeven., De politie zal <ook in onze stad aan deze bepalingen streng de hand houden en tegen hen, die deze zoo juist© bepa lingen overtreden, optreden, opdat d© veiligheid voor voetgangers, inzonderheid heid voor ouden van dagen en kinderen; grooter wordt. Nog kort geleden meldden wij', dat verbaal was opgemaakt tegen een motor- wielrijder, die op zeer roekelooz© wijze door de stad reed, en ook voor zulke iheeren, die denken, d;at d'e strata alleen' voor hen zijn aangelegd, zal geen cle mentie meer wórden gebruikt. Geldt het bovenstaande voor voertui gen, ook voetgangers hebben in onze stad nog heel wat te leeren voor zij' dë rege len van het verkeer begrijpen. Ziet maar eens op drukke dagen en vooral avonden in de L.angedelft, het is een gewirwar van menschen; van rechts houden toont het overgroot© deel' van het publiek1 to taal geen begrip te hebben, en al zijn hiervoor nog geen 'wettelijke bepalingen in het leven geroepen, men wacht® niet daarop, maar ieder werke mede, om' deze overbodig te maken. Als de welden- kenden van an af het goede voorbeeld geven, volgen de anderen van zelf ©n krijgt ook het opkomend geslacht een goede les in orde en regel. Nu wij toch over het verkeer schrij ven, willen wij daaraan nog ©en paar opmerkingen tgevoegen. Wanneer zal men er eens toé ovér gaan de paarden der sleeperswagens al hier behoorlijk in lemoenen voior oe wagens te spannen, zoodat bijv. bij' het vervoer der kolen voor de gasfabriek inzonderheid' bij' het afrijden van de Mol straat, de paarden den wagen behoorlijk kunnen inhouden. Moet ook in deze de pul gedempt worden als het kalf ver dronken is? Middelburg is nu ook een vrachtauto rijk. Deze auto heeft haar intrede in de stad ingezet met het stuk rijden van een paar stoepen in de Gravenstraat bij het uitwijken voor een handkar. Moge ook in deze ieder bestuurder van zulke en andere voertuigen gaan. begrijpen, dat te haastige spoed' zelden goed is. KUNST EN WETENSCHAPPEN De tooneelstalcing. Gistermorgen had ten stadhuize te Amsterdam onder leiding van den burge meester een conferentie plaats met die afgevaardigden van den directeurenbond en van de tooneelkunsten.aars-vereeuigingi ter bespreking van het bemiddelingsvoor stel van burgemeester Teliegen. Van de zijde van de directeuren werd' aan de conferentie deelgenomen door de heeren .Verkade, Royaards, v. d. Lugt— Melsert, Van Eysden en Tartaud, be nevens den rechtskundigen adviseur mr. Cocoscy, De tooneelspelers hadden afgevaardigd de heeren Brandenburg, Co Arnoldi, Lobo en hun rechtskundig adviseur mr. Ju les Keizer. De bespreking duurde ongeveer li/» uur en droeg een vertrouwelijk karakter. Tot een definitief resultaat is men nog niet gekomen. Heden zal de gedachte wisseling worden voortgezet. Naar de N. R. Crt. verneemt heeft de burgemeester eeu geheel nieuw voorstel gaan als hij terug1 is". „Ik wil liever wachten!," herhaalde Constance. „Ach kom1, waarom!" betoogde hij met de licbtgérajaktheid van een bedorven eenig kind. „Is zijn tegenwoordigheid dan zoo bepaald noo'dig?" Een weinig boos over het aandringen van zijn kant antwoordde Constance: „Ja, sir Ralph heeft niet graag dat ik uitga zonder hem". Clarence zag haar verbaasd aan. „O neen, werkelijk niet? Ik bedoel', hoe onredelijk is dat; w,aarom kan dat wezen „D;at weet hij zelf het best", zei Con stance. „Maar je bent toch niet verplicht om aan al Ralph's grillen gevolg te geven", zei hij blozende. „Neen misschien niet", stemde Con stance toe; „maar ik ben wel verplicht ai-n zijn bevelen te gehoorzamen. Je schijnt ie vergeten, dat hij mijn voogd is. Ach, laten we daar nu maar niet over fredeneerenWant Clarence had den mond al geopend om een menigte ver ontwaardigde tegenwerpingen te maken. „Ach, het komt er ook eigenlijk niet veel op aan. Ik zal meegaan als sir Ralph terugkomt". Spoedig daarna ging Clarence weg met een gezicht van beleedigde waardigheid. „Waarlijk, freule Cottie, het is jammer U zelf een Mein en gezond genot te ontzeggen, omdat sir Ralph begon juffrouw Waring; maar Constance viel geformuleerd, dat tot grondslag der, be sprekingen dient. In verband hiermedjei verdient het vermelding, dat de vertegen-, woordigers der acteurs verklaard hebben! dat hun organisatie zich niet op eeni star dogmatisch standpunt stelt. Ook vaji! Ide zijde der directeuren is verzekerd1,; dat ze gaarne tot beëindiging van hel conflict zullen medewerken. LANDBOUW], Dé suikerfabriek ^Halfweg", In een Maandagmorgen gehouden ver gadering van suikerbietverbouwers1, die zich tot een coöperatieve vereeniging hebben aaneengesloten, is besloten de suikerfabriek „Holland" te Halfweg aan' te koopen. 'Deze coöperatieve vereeni- ging zal 5000 aandeelen van f 1000 uit gegeven, Op 't lOiogenblik zijn reedsl ,4000! aandeelen geplaatst. De voorwaarden, waarop deze aankoöp geschiedt, zijn eenigle weken geledon [door 'den heer Colijn meegedeeld in ©en vergadering' te Hoofddorp. Het bestuur van de Vereenigiug van Suikerbietverbouwers raadt den leden dezer vereeniging af, deel té neuten in de coöperatie. Intusschen hebben reeds een groot aantal dezer leden aandeelen genomen in de nieuwe coöperatieve ver eeniging, naar het „Hand," verneemt zelf# zoo goed als-alle léden. HANDEL, NIJVERHEID EN VISSCHERIJ. K lei m p e n. Naar het Hdbl'. meldt; zuilen dóór, de gezamenlijke klompenmakersbendett een of twee perspnen naar Amerikjal worden gezpnden, teneinde té trachten aldaar een afzetgebied' voior, dez,® "in dustrie te vinden. PARIJSCHE BRIEVEN, (Van onzen Parijschea correspondent). 51) (Nadruk verboden. Parijs, 10 Februari 1920. jgD.e kinderen in hejt BiO|sch." Door mijn geopend raam komt een lus tig vogelgetjilp binnen en in de kleine „jardin hollandais", zoo als we hier de binnenplaats van mijn hp,lel noemen, ligt over de heesters een zacht groen waas. De binnenplaats is antiek en het groote opengeslagen raam, .waarvopr ik zit te schrijven, draagt wat eenvoudige nobele sculptures uit de Louis XIV-periode. Het is van eën zeer aparte bekoring zooi te wonen in het hart van hef oude Parijs en te zitten in een kamer waar een' bouquet violetten geurt, en een zachte lentesfeer door het venster, binnenstroomt Midden FebruariWei! is Pat rijs een gezegende stad! Weldra zullen ze daar zijh de zacht® Voorjaarsavonden rondom de zomerthea- ters der Camps-Elysees en de zioraeLooze achternamiddagen als de dalend® zion vaag na-flonkeren gaat in de wijde speel- sche meren in het Bois *de Boulogne. Ei ken dag zijn nu al de blauwige nevels van Parijs doorzichtiger ên eiken dag schijnt de zon gondener dlolor de bleek groenende b,opmen der ochtendlijke Tuil- Ier ie ën. Maar waarover zal ik sdhrij'ven 1 Want dit alles zijn ,,'piaar" vaagheden in het Parijsche bestaan en ik moet u met meer, concrete gebeurtenissen aankomen. Toch wilde ik wel graag zon eens héél rustig mei u doormijmeren Piver wat indrukken die ik had de laatste week en ik wilde u b.v. vertellen van de Parijsche kindertjes, die ik zag spelen in het Bois de Bo:uloghe en van zppi veel meer dal vaag' en onbelangrijk schijntHpelang haar in de rede. „Het doet er niets' toe", zei ze doodbedaard. „Maar lord Dollington scheen er zich door gekwetst te voelen", zei juffrouw ■Waring. „Hij hij mocht eens niet te rugkomen; en ik weet zeker, dat het heel goed voor u is een metgezel' hebben van uw eigen leeftijd en zulk een aangenamen metgezel nog wel „Lord Dollington is zopi vriendelijk, dat hij mij stellig niet straffen zal hoor lang weg te blijven," zei Constance op een toon van verveling. Zij bleek gelijk te hebben, want Cla rence kwam twee dagen daarna Jerug en was zoo vriendelijk als ooit. Er ging inderdaad haast geen dag voorbij' of hij kwam een bezoek brengen op het kasteel. Soms bracht hij een gedeelte van zijn eigen gedichten mee, met een aaafeeke- ning bij sommige passages of een aan wijzing die haar aandacht móest trekken; soms een orchidee, die hij haar met eea veelheteekenend lachje aanbood en bij na altijd met een boodschap van zijn lieve moeder tot verontschuldiging. En juffrouw Waring bezong steeds zijn lof. Constance prentte zich zelf in. dat zij dankbaar moest wezen voor zijn vleiende attenties, dat hij werkelijk een beminne lijk man was, van vele dingen goed op de hoogte: in ieider opzicht een heteré man b.v. dan sir Ralph, dien zij' haatte.; maar niettegenstaande deze zeer juisté overpeinzingen, begon die beminnelijk» Clarence haar vreeselilk te vervelen. y n - fffiurd*

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1920 | | pagina 5