filittlDplm tali
^TTsTITTIli0
FEUILLETON.
1^■ll—
Tffllll BLAB
VAN DE
VAN
Zaterdag 31 Jan, 1920, no26
DE WEDEROPBOUW
VAN DE WERELD;
Hierbij1 mioelen ecfenomisten en
bankiers, niet meer in de eer
ste plaats militairen en staatslie
den aan het woiord kómen.
(Mr.. G. Vissering.)
Niet slechts het opbouwen van de
verwoeste oorlogsgebieden. De heele we
reld lijdt onder een oorlog's verwoes ling;
nl. die op economisch gebied. En als
er niet heel snel en stevig ingegrepen
wiordt, dan Won het wel eens gebeuren,,
dat het dóór die eooutomisdhie verlaml-
ming tot dorre onvruchtbaarheid gesla
gen gebied veel gpoloter wordt dan de
verwoeste oorlog'sstreek'.
Dat lijkt een dik woord. Maar wie
overdenkt tot welk .een bijina hopeloozeli
toestand Oostenrijk en Duitschland reeds
gebracht zijn door de ongelooflijke daling/
van de wisselkoersen (de geheimzinnig
werkende, maar onfeilbare barjometer
van den eoonómisclien toestand van een
land), die zal beseffen dat het geen dik
vvioiord is. Het vooruitzicht vo.or Europa
is zeer somber, en pok' de rest van de
wereld zal zeer gfevjoelilg' doior de gievol
gen getroffen wórden als Europa in die
diepe inzinking blijft, of »og[ verder zaikt.
Maar om het uit die inzinking naar bo
ven ie.brengen, is een ontzaglijke inspan
ning Van allen s,amen nioodig; En nu, is
het wel merkwaardig. ien vopr ons als
Hollanders een voldoening, dat de 15 Ja
nuari aan de verschillende regeeringen
meegedeelde poging' kot dien opbouw
geboren werd uit een hier te lande op
gekomen initiatief
Terwijl men in Parijs nlogj de ten uit
voer legging Voorbereidde van het vre
desverdrag1, dat in de praktijk die strek
king heeft die inzinking nog te verdie
pen, had 13 en 14 October te Am
sterdam een bespreking plaats van eeni
ge Nederlandsche finiancieele autoritei
ten. met eenige zeer bekende ecómomisl-
ten uit de Vereenigde Staten, Engeland
en Frankrijk, gevolgd ppi 2 eni 3 Nol-
vember door een tweedei conferentie,
waaraan olok' personen uit Zweden, Noor
wegen, Denemarken en Zwitserland deel
namen, i
Die pensionen, zonder officieele op>-
dnacht, maar gezaghebbend do|or hun er
kende kennis als econoom, hebben het
merkwaardige memorandum opgesteld,
flat 15 dezer aan de regeeringlen is vopr-
gelegd. En toen we, na eerst de lange
reeks artikelen van mr G. Vissering in
het Handelsblad gelezen te hebben, den
tekst van clat memorandum lazen, vjoiel-
Qen, dat een stevige stolot Van hem uitf-
gïng voior het nemen vjam hlet initiatief
tot deze duizelingwekkelnld-otmvankrijke
poging, die, als ze slaagt, wellicht meer
▼oor den Wereldvrede zal doen Ran die
(Volkenbond!
„Het was een teleurstelling zop.
ëchrijft mr. Vissering in (het lalatste
hoofdstuk van het boek, waarin de bo-
hovenbedioelde artikelen zij» opgenomen
dat de publicatie Van de denkbeeldipn
flier conferentie van 2 en 3 November
nog eenigen tijd moest worden aangehou-
öen in verband met de politieke gfebeur-
lenissen in verschillende landen, daar de
Conferentie vóór alles zelfs den schijn
wenseiile te vermijden op die póTi'.ieke
gebeurtenissen ook' maai" den minsten
fcivloed te willen uitoefenen".
MUumiwimaaaaM»i i i >.n ■iTO-üaaga'
door CHARLES GRAVICE
Vrij' naar het Engelseh.
22).
Voordat hij iden zin kon voleindigen
wierp een kamerdienaar de deur open
en een jongttiensch trad binnen. Hij was
lanig', miaar liep een heel idein heette
gebogen. Hij was blond en droeg zijn
naar vrij lang'. Dit gecombineerd met
een dun kneveltje en een eeuigszins te-
mgWijkende kin, gaven hem iets zwaks
«n verwijfds. Maar Viscount Dollington
Seefde in de aangename overtuiging dat
bij een sterk man was sterk, lichame-
Ejk zoowel als geestelijk. Er zijn „mo
derne" mannen zoowel als moderne vrou
wen. En Clarence was een van die man
nen. Hij had w.at men noemt een geavan
ceerde opinie, maar die opinie ging niet
ver, er ging niets ver bij nem. Hij deeidi
allerlei dingen om beurten en niets bij-
aonder goed of bijzonder lang. Hij maakte
^dichten, die hij uitgaf op zijn eigen
kosten en die hij reciteerde tot de einde-
Inoze verveling' van zijn vriendenhij'
«prak met een slappe radheid van long
•p de ontelbare vergaderingen, die er
gehouden worden door krukken en on-:
Wuuidende menschen in salons van par-
«•telieren. Hij werd altijd ingepalmd door
Die schroom was zeer begrijpelijk.'.
iWanl ide geest van het memorandum1
dier economische conferentie gaat regel
recht in tegen den geest van velen die!
toen, in November, te Parijs de politieke
gebeurtenissen leidden.
Men leze slechts in liet Memorandum:
„Indien na een nauwkeurig onderzoek
Re Commission des Reparations tot de
conclusie mócht komen dat zelfs door
het meest drastische plan van belasting
heffing op eigendommen, inkomsten, han
del en consumptie de bedragen welke
Diuitschland en Oostenrijk onmiddellijk
ter beschikking kunnen stellen voor de
loopende uitgaven van. hun crediteuren,
niet reiken tot het bedrag als thana
overeengekomen, dan zou men van de
Commission des Réparations mogen ver
wachten, dat zij het standpunt innam1,,
dat de omvang der jaarlijksche bijdragen
behoorde te worden teruggebracht
binnen de grenzen hunner solvabiliteit,
zelfs al zou heL noodzakelijk blijken ie dien
einde Ide periode der jaarlijksche afbeta
lingen te verleng'en".
Men lette wel'die verklaring is onder
teekend idoor personen van gro'ot gezag in
Amerika, Engeland en Frankrijk!
Maar wat zij en hun medestanders in
die woorden vorderen vojor de .overwon
nen landen, is slechts een onderdeel vart
wat zij als eersten eisch vooropsiellen
voor alle landen: de Toopende uitgaven
brengen binnen tde grenzen van Ide inkom
sten uit belastingheffing of andere vaste
bronnen. Doet een .land dat niet, dan ver
dient het geen crediet, een Waarschu
wing die mr. Vissering in zijn beschou
wingen nog sterker uitspreekt door bo
vendien 'in zeer krachtige termen als
eisch te stellen: maak een eind aan de
domheid van kunstmatige koopkracht,
door niet meer aldoor nieuwe schulden
hij ide oude te voegen en nieuw papie
ren gekt .uit te geven.
Die waarschuwing van het Memoran
dum geldt vlopr alle landenwant opk voor
verscheidene der overwinnende landen
wordt de economische toestand door het
memorandum als buitengewoon ernstig
gekenschetst, welke verklaring wordt
geslaafd door wat wij zien in de wissel
koersen op Londen en Parijs'.
Is eenmaal aan die voorwaarde vol
daan dat de uitgaven van ieder der Euro-
peesche landen in overeenstemming zijn
gebracht met hun vermogen om belasting
te heffen, dan, zoo zegt het Memoran
dum, rijst het probleem hoe de nood
lijdenden onder die 1 andten 'moeten voor
zien worden van het bedrijfskapitaal,
noodjg voor het financieren van den
import 'dien zij behoeven voor het weer
op gang brengen van hun normale ruil
verkeer.
En dat is slechts mogelijk door een
veel omvattend plan van internationale
samenwerking, waarvan het Memorandum
slechts enkele hoofdlijnen aangeeft (in
dertijd door ons vermeld), maar waar
van mT. Vissering in zijn beschouwingen
jeen uitvoerige uiteenzetting geeft, diei
echter wel te verstaan zijn persoonlijke
opvatting weergeeft.
Dat het grootste gedeelte van de be-
noodigde fondsen móet worden verschaft
door die landen, voor welke handels
balans en wisselkoers gunstig zijn, is voor
ons een aanwijzing dat ook ons limd om-
der de .credietgevers behoort. Trouwens
wij zijn daar al mee bezig door het plan
van een crediet Van 200 millioen aan
Duitschland.
f Maar de verleende credieten (henen
tot het absoluut noodige minimum be
perkt te worden, zoo waarschuwt het
memorandum, en de geldnemende lan
den zouden de best verkrijgbare zeker
heid moeten stellen.
Zoo zouden en dat is oiok al weer
regelrecht te0én den gteest van het vre
desverdrag in dergelijke leeniogen een
voorrang moeten hebben boven iedere
andere schuld van - welken aard ook,
„onafhankelijk van de vraagt of het een
foinnenlandsche schuld is, of zij herstel
den een of anderen jongeling, die het
nieuwste „isme" vertegenwoordigde, een
even groote kruk misschien als hij zelf,
óf door den een of anderen avonturier,
die de zwakheid van menschen als Cla
rence Viscount Dollington exploiteerde.
Dat hij verwaand was spreekt van zelf,
want hij was altijd omringd door een
zwerm vleiers, die er voordeel in zagen
zijn lof te verkondigen en hemi te ver
zekeren, dat hij een groot man was.
Niets dan dat begrip had hem gered
uit de slimme handen van de schare
van huwbare vrouwen, die hem' hadden
achterna igeloopen, maar tot groote ver
lichting van zijn moeder, die steeds ver
volgd werd door het schrikbeeld van een
schoondochter met korte nokken en een
blauwen bril, was Clarence tot nu toe
als door een wonder ontsnapt aan het
huwelijksgtevaar, en de eenige verwach
ting, het bijna wanhopig verlangen van
lady Marchmont was, dat haar dierbare
jongen met een in alle opzichten geschikt
meisje voor den dag zou komen.
Toen hij de kamer inkwam, met dó
eene hand spelend' m'et zijn pince nez.
en met de andere zijn kneveltje strei
lende, zei zijn moeder, hem aanziendie
met een glimlach van moederliefde en
trots
„Clarence, jongen, wat ben je laat!
Constance en sir Ralph zijn er al".
De jongeman naderde met een gemaakt
onverschillig en sentimenteel gezicht;
maar hij was niel heelemaal een dwaas
van oorlogsschade beoogt, of uit jnterge-
allieerde resteeringsschuld bestaat."
Zoo Zouden en dat seeft een denk
beeld van hel diepinerüpenjcte Van het
plan Duitschland en de nieuw ge
vormde staten als pand dienen te ge
ven de in- en uitvoerrechten; en zoo
Zou door de landen, die gerechtig» zijd
tot een schadeloossellinsi van Duitsch
land, een eerste verband dienen te Wor
den gegeven op dal recht van schade
vergoeding).
V,oior dil vee! .omvallend plan waar
van de hier zeer kort aangiegjeven hoofd
lijnen tot een streng maar logisch gte-
teekend toekomstbeeld Worden uitge
werkt in de beschouwingen Van 'mr.
Vissering, is ihans de aandacht van
alle regeeringen - van beschaafde staten
gewaagd, met de aansporing ten s p oe
digste een bijeenkomst van fjnancieele
vertegenwoordigers le beleggen om den
aangegeven noodtoestand fe onderzoe
ken, en de internationale steunverlee-
ning' te organisecren.
- En als het plan aangepakt wordt dan
zal de beste paging voor het herstellen
van de.' wereldorde worden gedaan, die
we kunnen denke».
We hebben in en mal den oorlog te
droef ervaren waarheen liet miskennen
van economische wetten leidt, qnï nu niet
met een gevoel van verademing! de lei
ding van het herstel over te dragen
a;an de mannen van ge'zag juist op dat
gebied, die zakelijk en als mannen van
zaken zich zullen Vrij' gouden leenerzijds
van lonverstandigen piolitieken naijVer en
anderzijds van gevaarlijke utopieën.
Onlangs heeft mr, Vjan-Gij» in de Haag-
sche Post met Onverbiddelijk strenge lo
gica doen uitkomen dat het liefdadig
heidswerk dat hier nu voior Wieenen en
Boedapest gedaan wórdt, zoo bitter, bi ti
ter weinig, beteekènt, en eigenlijk slechts
leidt tot kapitaal- (ld'. i. vjoprraaid-) vermin
dering' hier, zonder dat er iets mee be
reikt Wordt dan Rat enkelen in die
landen iets langer leven: het werpen
van zand in de zee, waardóór enkelen
zich nog op de uitstekende hoopjes kun
nen redden Het eenige redmiddel is vol
gens hemkrediet Vóór grondstoffen', .Rat
slechts te geven is do|or strenge bezui
niging in eigfen leVen en meerdere pr;or
ductie.
Welnu, een plan om dat geven Van
Krediet mogelijk te maken ik uitglestip-
peld in het memorandum.
De verwezenlijking van Rat plan zal
niet makkelijk zijp, en' de grootste moei
lijkheid zal wellicht zij» 'de noloidige me
dewerking te verkrijgen van de zwaarst
bezochte landen, wa,ar het sterkst wer
ken de dolor mr. Vissering als de drie
geesels der menschbeid aangeduide fac
toren: ionkunde, aarzeling, en zelfzucht
Het bewonderenswaardig organisatiever
mogen in de Oorlogvoeren de landen is
sedert den wapenstilstand verloren; men
gaat er nu voort met daden, waarvan
ieder Weiet en erkent, dat ze verkeerd zijd
De energie en het doorzettingsvermo
gen zijn er verdwenen.
Het is dan ook geen Wonder, dat van
uit neutrale landen Re stopt kwam tot
terugkeer in goede bpnen Laten we hloi-
pen dat die vèr-reiKende plannen tot
heil van allen leiden.
LANDBOUW;
Landbouwvereeniging
Middelburg.
[Woensdagavond Vergaderde de land
bouwvereeniging Middelburg. De voor
zitter wenschte den leden een gelukkig
jaar 1920 toe, mRar sprak zijn leenwezen
uit over de slechte opkomst.
Over een voorstel om bij de Coöperatie
bieten te contracteeren, kon nog niet
worden beslist, daar de prijs nog niet
bekend is.
Besproken werd de wens'chelijkheid omi
te Middelburg een veemarkt te doen
houden en het bestuur werd opgedragen
in dezen stappen te doen.
en Constance in al haar bevalligheid
en schoonheid maakte zichtbaar indruk
op hem. Hij liet zijn pince-nez los, om
dat hij veel beter zonder zien kon
en veel geanimeerder dan men van hem1
han' verwacht, ging hij naar haar toe
om haar te groeten.
„Ik zou je werkelijk niet herkend' heb
ben, Constance," zei hij. „Mag ia je
Constance noemen? Het is net of wij
gisteren nog met elkaar gteispeeln heb
ben. Ach, die dagten uit onze kindsheid!
Hoe heerlijk waren die! Wat zou men
niet willen géven om' ze eeuwig te laten
duren. De herinnering daaraan vroolijkt
onze latere, droevere dagen op. En dit
is nog een speelkameraad van mij
Ralph, de wilde Ralph!
De wilde Ralph nam het kleine da
meshandje aan dat hem werd aangebo
den en zag den spreker aan met een
grimmig lachje.
„Zoo, hoe glaat het, Clarence?" zei
hij. „Den laatsten keer dat ik je gezien
heb, vischte ik je op uit de Waldro.
Weet je nog wel? Je viel er in toen je
een waterbies plukken wou".
Clarence kleurde een weinig.
„Neen werkelijk, waarde Ralph, ik
herinner mij niets meer van dat voorval.
Maar zonder twijfel heb je gelijk."
„Clarence was altijd zoo roekei oris,"
'merkte zijn moeder op met een liefheb
benden en bewonderenden glimlach. „Hij
was nooit een oogenblik uit mijn bogen
of ik stond duizend angsten uit".
Besloten werd, aan de geitenvereeni-
ging St. Laurens f 10 subsidie te vérlee-
nen om zoodoende den kleinen man1 le
steunen.
Ook werd overeenkomstig het verzoek
van de Z. L. M. besloten f 10 te geven
voor het monument .Vorslerman van
Oyen.
Eesloten werd een musScliengilde op
te richten, wat in Middelburg niet ge
makkelijk zal zijn, omdat velen aldaar
de leus hoog houden: „Spaar de vogels".
Nog werd besloten te trachten hel
strijkgeld op verkoopinlgen te dpen op
houden, daar 'men meent dat dit die prij
zen opjaagt.
Een verzoek om toe te treden tot de
Coöperatieve 'Superfabriek in 'Zeeuwsch
Vlaanderen werd van de hand gewezen,
omdat de vereeniginjg werk met Re
Coöperatie „Eiland Walcheren".
Het plakken der zegels voor Re Invali
diteitswet werd besproken. Liever was
men 'bij de Landbouw-Onderlinge geble
ven; dat is goedkooper en werkt gemak
kelijker, zoodat men hoopt, dat hierin
door Re regeering. verandering zal wor
den gebracht.
i De heer Filipse, mededirecteur der
Coöperatie „Eiland Walcheren", heli an-
'delde hierop het nut van Coöperatie. Men
móet vereenigd zijn en niet zoo, dat men
toch nog Veel in den vrijen handel koopt,
maar dat men van de Coöperatie alles
betrekt wat 'deze levert. Ook behandelde'
spr. het nut van de Boerenleenbanken,,
hetgeen ook wordt bewezen dóór dó
iele die zijn opgericht. Men behoeft géien
geld in huis te houden en het L veilig
geborgen. Bovendien behoeft mén geen
gebrek aan geld te hebben voor uitbrei
ding van liet bedrijf, de weg' tot leenen
staat opeu als men goede borgen heeft.
Men is daarvoor hier echter nog le'
huiverig.
De voorzitter bracht dank aan den
heer Filipse voor zijn duidelijke uiteen
zetting en sloot, daar niemand van gé-
Rachlen wenschte te wisselen of vragen
wenschte te stellen, de vergadering.
«ECHTZAKEN.
Arr. rechtbank te Z i e r;j|kze<e.
In de zitting van 27 Januari Werden
veroordeeld wegéns:
diefstal: C. J. de G„ 32' j„ arhej|der te
Poortvliet, tol 3 Sn.; H. K., 37 j., werkman
te St. Philipsland, bij verstek, tot f 25
b. s. 25 d. hech.;
oplichting!: C. de iWi., 32 j., los werk
man te Dordrecht, tijdelijk giedfetiheerd,
tot 6 m. voorw. góv. straf;
voortgezet misdrijf van heling;: K. v.
W:, huisvrouw' van M. Du, 40 j.,i zonder
beroep, te Zierikzee, tot 4 nr. ytoorw.
gevangenisstraf
weder spaan ig'heidB. V., 26 j., fos
arbeider, te Zjerikzee, bij verstek, tot '14
dag'en gévangenisstraf;
eenvoudige beleediging, aangedaan ft an
een ambtenaar gedurende de rechtma
tige uitoefening zijner bediening: J. C„
67 j., schaapherder te S t. Aenaland,
tot f 10 b. sub. 10 dagjen hechtenis';
mishandeling: Wi. T., ihvp. van J. H., 33
j„ te Nieuwerkerke, arbeidster, tot f 5
b. s'. 5 d. h.;
lOiVerlredingi Distribntiewet: M. R. H.,
26 j., koopman te' Zierikzee, tot f '5
b. s. 5 d. h.; M. van Rer Wi„ wed. van C*
P„ 62 j„ winkelierster,! te Tholeu, bijl ver
stek, tot f 10 b. s. 10 d. (hech.;
verboden vervoer van goederenT.
de Wi., 43 j., schipper, le Ierseke. tot f 25
b. s. 25 d. h.i, met verbeurdverklaring
van de in beslag genomen kolen;
vernieling: J. J. Mi, 23 j„ dijkwerker, te
St. Philipsland, tot f 5 b. s. 5 d. h.
Vrijgesproken werden: M. B., 18 j„
[arbeidster te Zierikzee, beklaagd geweest
van mishandeling; L. D., 14 j., landhou-
wersknecht, te Sirjan.sland, beklaagd ge
weest van diefstal.
Ontslagen van rechtsvervolgingJ. C.,
32 j.„ schipper, te Ierseke,; beklaagd ge
weest van verboden vervoer van goe
deren.
„Ach! gewoonlijk paste hij wel goed
op zich zelf," zei ;sir Ralph aanmoedigend.
„En wat heb je al die jaren uitge
voerd, Ralph?" vroeg' Clarence met een
glimlach dien hij minzaam trachtte te
maken, maar die bepaald mislukte onder
den vasten blik van sir Ralph's strenge
o ogen.
Sir Ralph zou ten minste het vrouwe
lijk deel van het 'gezelschap ten hoogste
verbaasd hebben, indien hij deze vraag
naar waarheid had beantwoord; maar
gelukkig voor haar zenuwen werd liet
diner aangekondigd en zij gingen naar
de eetzaal.
„Ik heb vanavond alleen den butler
en één knecht aan tafel," fluisterde ladV
Marchmont vriendelijk. „Ik dacht dat je
dit prettiger zou vinden in de gegeven
omstandighedenje behoeft niet meer le
praten dan je lust hebt; we zullen heel'
gauw naar de zitkamer gaan".
„Praten kan mij' niets schelen, lieve
m'evrouw Marchmont", zei Constance.
Maar het was volstrekt niet noodzake
lijk voor haar of Voior iemand behalve
Clarence een poging te doen om mee
te praten, want die heer nam' het mono
polie van de conversatie. Hij' was pas
terug uit het Oosten, dat zooveel indruk
op hem gemaakt had, dat hij het als zijn
plicht beschouwde van zijn reizen en
ondervindingen te vertellen ter willé van
sir Ralph, die ieder gedeelte van denzeif-
cien grond en een veel grooter gebied
bereisd !had dan Glarenc#. Maar *ir
l88fifrsHgös is gauw
?8HS0g8fi
Wanneer men de bo.oze dagen dóór
leefd heeft, die elkander bijna vijf jaren
hebben opgevolgd, Verlangt men naar
levensvreugde. Eindelijk. Het öiogfeubïik
is dan oiok gekomen o'mf tot allen te zeg
gen: weest vooral glézond; en mócht dif
niet zioó' z'ijin, neemt dan. d!e Pink Pillen,
want de Pink Pillen geVen, zoioial's het
bekende opschrift zegt, bloed met iedere
pil en zijn wel het beste, biet zekerste,
het meest beproefde middel out in de
ruimste mate het gleiial der dagten t®
verminderen Rie niets kunnen gfeven, ide
dagen van ziekte. En wij' zijln zeker, dat
zoowel voor u als voor allen die de Pink
Pillen reeds g'enomen hebben, er niets
anders dan goeds, veie! gloeds uit zal
Volortkomen.
Het voorbeeld van Mej. Yvonne Plioiï-
seau, die ons Van haai" landgoed te Bor-
des-sur-Arize (Ariège, Frankrijk), geschre
ven heeft, komt omz'e bewering stavfen:
Mej. YVONNE PLOUSEAU.
„In deboiOtgste mate bloiedarm', lieb ik
heel wat dagfen Verloren met mij te
verzorgen. Jloch werd ik iei- niet beter
op en langzaamaan begjon ik te gel ooven,
dat ik nioioit meer genezen zou. Maar,
goeden raad volgend, ben ik' eindelijk
de Pink Pillen gaan nemen en dadelijk
ging ik mij veel beter - gevoelen. Ik be»'
met de behandeling voiort gegaan, Vol
holop en volharding; en ik' m|ag peggen dat
Sk mijl nu (gte'heel !en al wiel Igevoel. Ik (heb
mijta gezond uiterlijk van vrpeger, mij»
eetlust, m'ijln krachten en tnijln vroolijkt
heid weergevonden"
De Pink Pillen zijln onjovertroffen tegfe*
bloedarmoede, bleekzucht, verVal', maag-
pijUenj, scheele hoofdpijpen en ook tp-
gen zenuwuitputting en de verschijn sle
ten der neurasthenie.
De Pink Pillen zijln verkrijgbaar a f 1.79
de dolos en f 9 de zes ^oczan, bij hel
Hpfefddepöt: 314, Nassaukade te Amster
dam, en bi/ alle goede apothekers en drte
gisten.
(Ingezonden MededeelingfenX
Abonnementen op de „Middelburgsch»
Courant" kunnen worden opgegeven en*
onzen agent te:
Terneuzen: M. DE JONGE.
GEMEENTERAAD VAN AXEL.
In de Dinsdag te Axel gehoude*
vergadering van den gcmecnlcraaR,
waarbij afwezig was met kennisgeving^
de heer Ph. J. van Dixhoorn, was inge
komen een meedeeling van Ged. Staten
'dat, zïj hun beslissing omtrent de be
grooting verdaagd hebben tot 1 April
a.s.
Ook was nog ingekomen eetn prijft-
aanbieding eener pheumatisdhe beerruL
mïng-installatie. Een onderzoek zal wor
den ingesteld of de opbrengst de ko*-
ten zullen kunnen dekken.
-JUUILJWI lUnf IJL
Ralph luisterde of Reed ten minste oI
hij luisterde in diep stilzwijgen en de
vrij schrale tenorstem van Clarence ging
steeas voort op een eentonige, zeurige
wijze, die geen indruk maakte. Hij wa»
echter zeer tevreden ove» zich zelf en
over zijn voordracht; want ofschoon hij
Ihet woord richtte tot sir Rplph, h1|
praatte eigenlijk tot Constan e, tot wié
hij de oogen nu en dan opsloeg mef
heimelijke belangstelling en bewondering.
„Er moet no,g| zooveel gedaan worden
in het Oosten," zei Clarence. „Ik meen
nu natuurlijk niet door de zendelingen".
Hij glimlachte eenigzins uit de hoogte!
en verdraagzaam' alsof het Christendom
een opgegeven denkbeeld was, waar men
nn niet te veel op smalen moest. „Ik
meen natuurlijk op maatschappelijk' ge
bied De Oosters'che v|olken zijd waar1-
lijk te achterlijk. Dat zal' je mij' zeker
wel toegeven, mij» waarde Ralph."
„Dat kan ik niet zoggen", zei sir
Ralph. Het w'as vóór het eerst sedert
eenige minuten!, dat hijl een woord
sprak en zijd diepe stem; die gehóórd
werd ma de schrale stem van zijn voóri1
glanger, trok Constance's aandacht; zon
der haar oio'gen op te slaan luisterde
zijl „Als je spreekt van de Turken, dia»
geloof ik niet dat die zo» heel ver ten
achter zijn. Wat ze olok op andere teri
reinen wezen mógen, het zij» de beste
krijgslieden Rie ik ken; ik was te Piert*
bij hen".
j- j (Wordl vftrvnljjd.)
