FEUILLETON
us hem met mms
21).
Ho. 21
Maandag 26 Januari 1920
1 "w 'tggaaggggBR
163* Jaargang
Abonnementen. prijs per kwjuDaalvoor
Middelburg en agentschap Vlissingen
2 05; pei' post en bui ten wegen f 2.25.
Advertentiën28 cent per regel. Inge
zonden Mededeelingen50 cent pier re-
gst. Bij abonnement veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
vfun 1—7 regels f 2 elk» regel meer 28
oent.
Kleine Advertentiën niet gpoor
feer dan vijf regels druks en waarbij is
aangegeven, dat zij in deze rubriek moe
ten geplaatst worden, 75 cenl bijl vooruit
betaling Advertentiën onder brieven of
bevingen bureau dezer Courant 10 cent
ei tra.
Bewijsnummers 5 cent per stuk.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
aas Mad van dienzelMen dag weiden
opgenomen, uiterlijk 12 uur en 's Za
terdags uiterlijk half elf aan ons Bu
reau bezorgd zijn.
iVoor plaatsing van advertentiën, welk»
na dien tijd inkomen, wprdt niet inge
staan.
en hun neven en uien ten is nauw' g|e-
noteg om grond op te leveren van erf
recht ab intestato, behoudens tegenstrij
dige beschikking'.
Wianjneer een erflater wenscht, dat
een persoon, die hem Sn de zijlinie be
slaat in een verderen graad dan dën
Kierden, van heni zal erven, zal hij,
behoudens voor het geval dat die ver
want is een afstammeling' van br(oer of
zuster, van dat verlangen voor het var-
volg' hij testament moeien doen blijken.
BIWENLAND.
VAN DEN LANGSTLEVENDEN
ECHTGENOOT EN ACHTER
NEVEN EN NICHTEN.
Een ingrijpend voorstel ten opzichte
van de erfopvolging is ingediend, door
Minister Heemskerk.
Zooals men weet heeft het vorig jaar
de 'heer Treub als Kamerlid een wetsont
werp ingediend dat staatserfrecht in
voerde voor erfopvolging verder dan den
tweeden graad, en dat tevens den langlst-
Levenden echtgenoot haalde van de Verre
plaats die de bestaande wetgeving hem
pjf haar toewijst.
Zóó ver 'als de heer Treub gaat minister
Heemskerk niet. Maar wiel gaat hij geheel
met diens denkbeeld mee Ten opzichte
van den langstlevenden echtgenoot.
Gelijk bekend, is de regeling' van het
Burgerlijk Wetboek, volgens hetwelk, in
dien er geen testament is gemaakt, de
langstlevende »chtgenoot eerst
dan Ais erfgenaam wordt geroepen, als de
erflater geen bloedverwanten nalaat, die
hem in den twaalfden graad bestaan,
overgenomen uit den Cod© Civil, welke
Ciode op zijü beurt de gedachte van
bet familie-erfrecht ontleende, zoowel aan
het Romeinsche als' aan het oud-Gerf-
maansche recht. i j,
Het behoeft wel geen betoog', dat deze
regeling niet in overeenstemming is met
de heden ten dage geldende rechtsop-'
vattingen. De nieuwere Wetgevingen heb-1
ben dan ook voor den echtgenoot gun
stiger erfrechtbepalipg»n en de Minister
wil dat ook iin ons land doen door den
echtgenoot gelijk te stellen met een wet
tig kind.
y Iets minder ver dan de heer Treub
maar toch nog ver, gaat de Minister in
rijn voorstel om de lange reeks van ach
terneven en -nichten in te korten.
La het systeem der regeering komen alsl
erfgenaam in de eerste plaats kinderen
en echtgenoot en voorts de verdere wet
tige nederdalehde linie in aanmerking'.
Ook de wettige opgaande linie erft zonder
beperking van graad en eveneens wor
den de afstammelingen van broers en
zusters als erfgenaam aangemerkt, onver
schillig in welken graad zij den erflater
bestaan. Voor het overige zal echter in de
zijlinie voortaan alleen hij, die den erf
later in den derden graad bestaat, (en
hier wordt afgeweken van het ontwerp-
Treub, dat de grens bij den tweeden
graad trekt) aanspraak op diqps nala
tenschap kannen maken als wettelijk erf
genaam.
Uiteraard is de in het ontwerp ge
trokken grens evenals! trouwens
iedere grens eeuigermatc willekeurig
Toch laat zij zich naar het den minis
ter voorkomt, zeer wel verdedigen; de
familieband tusschen ooms, en tantes
VRAGEN INZAKE „DE ZEELAND".
De heer De Muralt heeft de volgende
schriftelijke vragen gericht aan den mi
nister van waterstaat:
Is het den Minister bekend dat niet-
tegensftaande de in «de, vergadering' van
de Tweede Kalmer van '18 J.uni 1919 ge
dane stellig» uitspraak van de regeering:
„dat,1, in het midden latende de juist
heid van de motieven van" de spoor
wegmaatschappijen voor de verplaatsing',
bij behoud van de Maatschappij Zeeland
te Vlissiogen zulke groote nationale en
provinciale belangen zijn betrokken, dat
de regeering haar medewerking t,ot die
verplaatsing' nimmer zou kunnen veriee-
nen.
Practisch gtespr.oken zal dan opk van
een verplaatsing van de Zeeland nu ook
niets komen, 'iin verband met het zeer
■groote subsidie, dat die maatschappij' vppr
het postvervoer van 'het rijk geniet en
bij welke subsidie sieedsi als voorwaarde
werd gesteld en pok voor het vervolg
zal' gesteld wiorden, dat de hopten zullen
afvaren van Vlissingen,"
allerlei berichten d» ronde doen, dat
de Zeeland, toch zal worden verplaatst,
terwijl er aanwijzingen zijn, die doen
'vermoeden, dat de betrokken spoorwegf
maatschappijen het vervoer over de Vlis-
singSclie lijn niet zoodanig bevorderen,
als njoodig en gewenscht js om de reis
route van en naar Engeland via Vlissin
gen vppr de reizigers aantrekkelijk te
maken?
Is de minister bereid te bevestigfen,
dat de regeering haar standpunt,- pp
18 Juni 1919 ingenomen, handhaaft, en
dat zij verplaatsing van de Zeeland niet
zal gedongen in den zin als in bo venaan
gehaalde verklaring hedpeld?
DE RUITENLANDSCHE PERS OVER
HET UITLEVERINGSANTWOORD.
Dat de pers in ons land: vrij'wel eens
gezind zou zijn, was te verwachten. Het
antwoord der regeering vindt algemeen
instemming.
En ook de stemming in Duitschïand
was te voorspellen. Alle bladen, van de
socialistische tot de conservatieve heb
ben woorden vol tof over de als waar
dig en ferm geprezen antwoordnota on
zer regeering1.
Ter kenschetsing een enkele aanhaling
De Lokalanzeiger zegt, dat de Holland-,
sche nota als frissche zuiverend»
lucht in de stikkende atmosfeer van de
Europeesche diplomatie werkt. De man
nelijke taal, de reente weg die gevolgd
wordt en het zich beroepen zonder angst
pp de onwrikbare tradities, die hier op
het spel staan, waarborgen aan deze nota
voor eeuwig een eereplaats in de geschie
denis van het HolLandsche volk en verheft
haar boven de van leugenachtige huiche
larij druipende nota's en geschriften,
waarmede de wereld in de laatste jaren
van al de hoeken werd overstroomd.
Het Beri. T-ageblatt zegt dat Holland
zeker niet wenscht den dank te ontvangen
van die Duitsche monarchistische reac
tionairen, waarvan het door een wereld
of een wereldopvatting' is gescheiden.
Het wenscht zeker ook niet dank te ont-
vamsten van den gevallen vprst, die net
(beslchermt, door fier te wijzen óp de
gastvrijheid, de Hollandsche verdediging,
den geest en het karakter van een natie,
die zop. dikwijls rechtsgedachten heeft
aangekondigd en tegen de machtigsten
heeft verdedigd en terwijl liet aldus zijn
onafhankelijkheid, zijn tradities en zijn
verheven opvatting van recht verdedigt,
dient het tegen al diegenen, overwinnaars
en overwonnenen, die machtsideeën aan
vaarden, de grpote gedachte van de wer
kelijke democratie.
mr--
Maan met meer belangstelling dan naar
,die te verwachten waardeering', zoeken
we naar hetgeen de. Engelsche en Fran-
sche bladen schrijven.
In Engeland blijkt een weigering ver
wacht te z'ijn, en door sommigen niet
Zonder voldoening' te zijn ontvangen.
De Daily Express' zegt dat door het ver
zoek der geallieerden om kien keizer uit
te leveren te weigeren, Nederland er
in ieder geval in is geslaagd d» geallieer
den en hun oppersten raad een uiterst
gek figuur te laten slaan.
De Daily News die herinnert aan de
cynische 'opmerking van Punch, dat er
een groot verschil is tusschen het verlan
gen naar de uitlevering van den keizer
en het daarom vragen, vindt de aanvrage
een klacht die voor verkiezingsdoeleinden
is opgezet.
De Morning Post zegt dat Nederland's
antwoprd geheel met het internationaal
recht 'overeenstemt.
De Jings-hladen zullen echter nog hun
oordeel 'moeten zeggen.
In de Parijsche pers zijn er verschei
dene «bladen die wijzen op dfe fouten
in het verdrag' van Versailles, waarin ver
zuimd is pok Duitschïand zelf in de
keizerkwestip te mengen. De meesten
achten het onmogelijk den keizer nu nog
te vonnissen en noemen het eenige wat
nu nog kan geschieden.' een overleg met
Nederland loirn den keizer te interneeren.
Slechts een enkel blad spreekt onaam-
genjaam pver Nederl|and b.v. de Petit
Journal, die de (weigering in verband
brengt met de Duitsch-Nederiiandsche fit*
nantieele nota.
Uit België alleen nog' enkele uitspra
ken uit annex jojufafcfacihe kringen. Die
slaan we over.
HET CREDIET AAN DUITSCHLAND.
Het Volk meldt dat de prijs van de kot-
len, die Duitschïand zal leveren, be
paald op f 55. De Duitschers vroegen
voor deze nieuwe overeenkomst aanvan
kelijk den prijs van vrije marktkolen,
zijnde f 85.
De steenkqlep:velden bij Vlodrop, op
Duitsch gebied, maar grenzend aan «ons
land zullen geëxploiteerd worden dOor
een maatschappij die in 1915 werd opge
richt door toedoen van ondernemingen
als de Ned. Spoorwegen, de Holl. Amerika
lijn, de Mij. Nederland e.d. De helft der
daar gedolven kolen mag naar Nederland
.uitgevoerd worden.
Volgens het Hand. wordt voor de ver
strekking van het crediet in Duitschïand
een trustmaatüchappij (Treuhand-Orgiani-
sation) gevormd, waarvan de leiders (Vor-
standsmitglieder) door de Duitsche re
geering iorder goedkeuring van 'de Ne-
derlandsche worden benoemd'. Deze trust
heeft een karakter, overeenkomstig' dat
van de N. O. T^, zij het dan, dat de ten
dens van haat arbeid anders is.
SALARISSEN RIJKSPERSONEEL.
Naar De (Chr.) Amsterdammer ver
neemt, is het salarisbesluit voor de
rijksambtenaren Zaterdag dopr do Ko
ningin geteekend Het wordt nu gedrukt,
en zal waarschijnlijk V/opnsdag a.s, ver
schijnen i
De salarissen zijn in hoofdzaak 'gelijk
pao die door de salarisoommissie voor
gesteld Echter zijn er twee wijzigin
gen ingebracht n.l. dat zeven pet. van
het salaris niet wordt uitbetaald, doch
beschouwd wjordt als storting vpor pen
sioen vtoor weduwen en weezen. Daar
tegenover staat, dat een k'inderbijslag| ge-
geren wordt van f 50 per kind vanaf het
derde kind
(toer CHARLES GRAVICB.
Vrjj naar het Enjs&laoi».
Z'ij draaide het hoofd om', woedend
over het compliment en terwijl Hobson en
juffrouw Waring en een paar kamerdie
naars «onophoudelijk ooi 'haar heen liepen
begaf zij zich naar het mooie, maar
puderwetsche rijtuig. Het was een ruime
koets. Sir Ralph zat tegenover haar, zoo
dal hij' haar zwart kanten japon niet kon
.kreukelen. Nadat hij zijne afkeuring had
ito kennen gegeven over haar weinige
«tip the id, was hij weër even opgeruimd
•a welgemoed en tevreden over zich
zelf en over alle mogelijke dingen als
gewoonlijk en die stemming' irriteerde
Oonstance. Hij scheen lust te hebben in
praten.
„Laat eens kijken, js ik herinner
mjj dep pftddtt Matchmftnt Een piRafr-
NEDERLAND MANDATARIS OVER
ARMENIË
Men meldt aan de Nieuwe Courant:
„Het is bekend, dat niog| allerminst
als vaststaand mag worden aaingjemjolmen,
dat de Vier. Staten het mandaat over
Armenië zullen aanvaarden, maar. wat
men in Nederland -waarschijnlijk niet
weet is, dat iin dat) geval het mandaat
aan Nederland zal wórden aangeboden."
Dat bericht, zegt het blad, is te be-
langiwekkender, omdat naar meKLweet
vlak voor het uitbreken van den oor
log de re(org|ajnis!atie van het bestuur over
Armenië zou wórden toevertrouwd aan
Nederlanders, de beeren Westenerik en
Torley Duwel, die echter tengevolge van
het uitbreken van den oorlog him taak
niet konden vervullen.
DE DICHTING VAN DE BEERSCHE
MAAS.
In het Oranjehotel te 's-Hertogenbosch
is Zaterdag een zeer «druk bezochte ver
gadering gehouden van gemeente- en pol-
jderbesturen, boerenbonden, enz., welke
'behalve door eenige Kamterleden, ook
door den Minister van Landbouw werd
bijgewoond.
Het doel van de vergadering was te
bespreken wat er gedaan moet worden
om hulp te verleenen.
Maar in werkelijkheid is er veel' meer
gesproken over de wenschelijkheid om
zoo spoedig mogelijk een eind te maken
aan de overstroomingen van de Beer-
sche Maas. Tal van sprekers lieten de
schadevergoedimgskwestie rusten om' te
betoogen dat zij vóór alles wenschten
dat de Beersche Maas zal worden ge
dicht.
Minister .Van IJ.sselsteijn, -«lie deze'
kwestie eerst op zij schoof als met be-
hoorende tot zijn bevoegdheid, ging er
ten slotte toch dieper op in. De alge-
meene wensch 'blijkt te zijn: verlos ons
van het water, verlos ons) van de Beer
sche Maas'. Er is, zoo zei de Minister,
eigenlijk niemand "die het er niet- over
eens is, dat deze toestand' niet van onzen
tijd is. Spr. wil geen beloften doen, maar
het is bekend, dat het altijd de bedoeling
van zijn ambtgenoot is geweest om oe
Beersche Maas Je dichten, althans te
beteugelen. Spr. erkent, dat de moge
lijkheid -niet is uitgesloten en 'hef zelfs
waarschijnlijk is, dat door de ontbos-
schingen der streken bovenaf nog hoo-
gere waterstanden zijn te verwachten dan
in het verleden. Daarom moet de zaak
scherp en snel worden nagegaan. De
regeering' doet jal wat zij' kan om Noord-
Brahant van al het overtollige water le
verlossen. Het is niet aan spr. om te be-
oorüeeelen, wat vroeger is verzuimd. 40
jaar geleden hoorde hij reeds op de col
legebanken, dat de Beersche Maas kon
worden gedicht als de nieuwe Maasmónd
gereed was en nu heeft hij haar nog'
gezien in al haar heerlijkheid. Spr. en
zijn ambtgenoot van Waterstaat zullen
aües doen om' de ontwatering van de Peel
te bevorderen, en het overtollige water
uit België heeft al haar aandacht. De be
langen dezer provincie zijn dus ingoede
handen. In Den Haag teruggekeerd, zal
spr. overleg plegen, opdat de Beersche
Maas zoo snel mogelijk verdwijne, waar
bij spr. erkent, dat ook hij in deze kwes
tie een woordje heeft mee te sprekern
Maar andere werken hoeft men er niet
voor uit te stellen, daar Nederland geluk
kig de gelden kan bijeen brengen, èn
om bestaande landen te draineeren, èn
om' nieuwe landen pan zijn bezit toe te
raegen. (Applaus).
De voorzitter van de vergadering, het
Eerste Kamerlid .Van Lanschot, zei in
den loop van de bespreking, dat dichting
der Beersche Maas zeer moeilijk is; mei
heeft hier te maken met dijken, dito
eigendom zijn van polders en gemeente*.
De watervrijmaking oer provincie is ech
ter noodzakelijk en daarvoor zal de Beer
sche Maas móeten gedicht worden met
gelijktijdige verzwaring der dijken. Dot
'kost niet 5 of 10 maar zeker 20 millioen-
Wie zal dat betalen? Als deze verstel*,,
king der dijken gegarandeerd wordt mei
dé afsluiting v,an den bovenmond' de»
Beersche Maas en den aanleg van een
dijk Cuyk—Katwijk, zal ook de burge
meester van Cuyk geen bezwaren hebben.
Spr. zou wenschen, dat de vergadering
op bespoediging' van het werk der staats
commissie bij1 den Minister van .Water-
slaat aandrong.
Dit Stut li PfSftiiii,
graag oud heertje, is 't niet? Hij praat
graag' over zijn landgoed en de bezig
heden daaraan verbonden, een echte
landedelman. Hij schonk mij gewoonlijk
een glas port als ik er als jongen
aan huis kwam. Geen kwaad soort,
Lady Marchmiont speelde graag voor
beschermster, als ik mij goed herinner.
En dan was er nog een "jongen, is
't niet? Ja zeker, ik herinner mij, dat ik
met hem speelde; 't svas een gemaakt
mannetje. Laat eens zien, hoe heette
hij ook weer?"
„Clarence" antwoordde Constance
kortaf.
„Ja juist. Hij was er erg op gesteld,
dat de bedienden hem lord Do Rington
noemden. Ik ben viscount placht hij te
zeggen, met zijn neus in de lucht. Her
inner je je niet, dat wij hem lord Dolly
nicefmden?"
„Ik herinner hef mij niet,-' zei Con
stance, maar ze wist het nóg' best.
„Wat is er van hem geworden?"
vroeg sir Ralph met een spotlach.
„Hij is op reis geweest Ik heb hem
la jaoeu njEï serie», Hs vm to Lpnd*u
Uit Middelburg,
Naar aanleiding van het iugezonde*
stuk van de afdeeling' Middelburg van deö
Bond van Hand. en Kantoorbedienden!
in pns vorig' nummer, ontvingen W®
eenelrzijds een meedeeling aan dat at-
deelingsbestuur, en anderzijds een inge
zonden stuk van den voorzitter der plaat
selijke afdeeling van de Land. Fed. van
Bouwvakarbeiders, beiden meldend dal
het cijfer voor een timmerman hier ter
stede niet f 24.50 bedraagt, zooals doo*
een onjuiste voorlichting was gemeld.
Dat cijfer is wel juist oyer ander*
provinciale hoofdplaatsen, maar 'hier ter
stede wordt sedert 3 Nov. aan timmer
lieden en metselaars betaald een uurloon
van 48 cent met een werkweek van 41
óf 44i/2 Uur. Dat laatste komt neer op epa
weekloon van f 21.3.6.
«Vrijdag a.s. komt Prins Hendrik
haar Middelburg ter installatie van
het prov. comité van het Oranje Krui®.
Ter toelichting kunnen wij het volgend»
meedeelen:
De Kon. Nat. Bond voor Redding®-
wezen en Eerste Hulp bij Ongelukken
„Het Oranje Kruis" heeft deze comité*
in de «ondersfcheiden» provinciën ge
vormd om naast de algemeene samen
werking «op het gebied van reddingwe
zen, enz., en het vervoer van zieken efe
gewenden ook de organisatie van de
vrijwillige hulpverleening bij rampen te
bevorderen.
De commissie in deze provincie fa sa
mengesteld als volgt:
Voorzitter: jhr, mr. E. A, 0. de Casete-
br.oot.
Leden: mr. A. J. Bik, Rotterdam,
Holl. Mij. tot Redding van Schipbreuke
lingen J. G. Gieben, arts,, Middelburg.
Prwv, Zeeuwsche vereen, het Groen»
Kruis, mr. G. F. baron thoe Schwarfc*
zenberg en Hohenlansberg, Middelburg,
commanderij Nederland der Joiiannt-
ter orde, dr. D. Schouten, Middelburg
Ned. Mij. tot Bev. der Geneeskunst
Voorts een vertegenwoordiger van hei
provinciaal watersnood comité In Zee
land.
Adviseerende leden zijnde inspec
teur van de volksgezindheid, G. OosleiJ'
haan, de inspecteur Kan den arbeid, J.
L. M, Asselbergs.
De installatie zal plaat» hebben in dB
vergaderzaal van Gedeputeerde Staten.
De Prins zal vergezeld zijn door de*
secretaris van den raad van hestuu*
dr. L. J. Mijnliefl en den odj udapl
jhr. Laman Trip.
De aankomst is gesteld op half twaalf,
het vertrek op 6 uur.
In den nacht van Vrijdag «p Za
terdag is zekere M. volgens zijn aangif»
te door tot nu toe onbekende persoe
nen op de Vlissingsche brug aangeraand
en vrij ernstig mishandeld, en is henf
al zijn geld uit zijn portefeuille en zijd
portemonnaie, te samen ongeveer f 33
SBB
toen hij voor het laatst thuis was.
„O/' zei sir Ralph. .,Nu, ik zou den
ken, dat hij die aanstellerige manieren
wel heeft afgelegd, 't Is merkwaardig,
hoe w ijveranderen, als wij ouder wor
den. Jij bijvoorbeeld, jij bent ook enorm
veranderd. Je was vroeger bepaald een
wilde meid. Ik weet heel goed, dat ik
je uitdaagde, om in den ouden eik op
het grasveld te klimmen; maar je deed
het hoor. Ik kan me je nu niet meer s
voorstellen in de boomen klimmende. Bij J
St. Joris, je bent nu hoog en indruk
wekkend genoeg' zonder klimmen!"
Constance kreeg een kleur en haar
oogen scheten vuur; maar hij zag het
niet in het denkere rijtuig.
„Ja, je bent enorm veranderd." zei
hij, „|ik weet nog' niet «of ik de wilde
meid niet prefereer. Maar ach! zoo
zijn de meisjes nu eenmaal. Ze zijd
veelzijdig, veel meer dan mannen, 't is
zeker niet meer dan natuurlijk. Maar
het fa jammer. Wat Is de weg lastig.
Er moest wat grint in gebracht worden.
Ik zal daar voor moeten zorgen, hé?"
Een «lleeasprao* fa «Rfd moeilijk vol
te houden; voordat zij op de Grange
waren aangekomen heerschte er stilte
tusschen hen.
Lord en lady Marchmont kwamen hen
in de hall tegemoet; toen de oude dame
Constance moederlijk omhelsde, mom
pelde zij een verontschuldiging vóórhaar
invitatie.
„Ik ben zoo blij je eens te zien, lieve,"
zei ze. „Ik ben bang dat je het heelt
raar en vreemd van mij vond om je te
vragen kalm' en familie te Komen dinee-
ren, maar toen ik verleden week bij je
kwam, was je zoo somber en ingetrok
ken dat ik het goed vond je eens uit je
omgeving te rukken en uit je eigen ge
dachten. Werkelijk, kind! En het is zoo
lief van je dat je wou komen. En dit is
Ralph! Heeremijntijd 1 wat is die ge
groeid!"
„Ja, dat is een gewoonte die ik ge
kregen heb, lady Marchmont", zei sir
Ralph op zijn gewonen bruusken toon. „U
had groot gelijk met Constance. Zij zou
zich dood treuren als men haar aan
haar lot overliet Hoe ghat het m, lord
Marchmont? En ho» maken <to koele»
en varkens het? U doet zeker nog veel
aan het boerenbedrijf? Ik denk er hav<f
over om er ook aan te beginnen, let»
voor een ouden Engelschen gentle ma»,
nietwaar?"
„Ja, ja", zei de graaf met een lachj'e»
„Vestig je op je Landgoed; doe je plichl
op het gebied waartoe de Voorzienig*
jheid je geroepen heeft; wees ©en waaij
voorbeeld voor je pnderhoorigen nief
waar?"
Zij gingen naar de ontvangkamer e»
ofschoon het etensuur reeds lang ge.
slagen h.ad', (schenen zij nog iets of iemand
te wachten. Toen zei lady Marchmont-j
„Ik heb een nieuwtje voor je Con.
stanceClarence is gisterenavond thufa
gekomen! Zoo veranderd en- zooveel veto
beterd! Je zoudt hem nauwelijks her
kennen."
„Hij is op reis geweest", zet lord
Marchmont. „Niets zoo goed als reized
om iemand op te knappen en te ont
wikkelen. Ik herinner mij nog heel goe#
dat ik mijn groole reis maakt»
(Wppcfl vfarvolgd)
