liÉftnÉ Eonl
a IJ V 6 E 6 3 E L
ttVlUETSI.
Q e k o c n T.
Binnenlaat.
ris DM
tak
Waensiag 19 Haart 1919, 10.66.
NEDERLAND EN DE
VOLKERENBOND.
De vorige week werd'in de N. R. Crt.
dioiov den gep. Luit.-generaal Van Ter-
wlsga een ppmerBïng gemaakt, die "tot na
denken stemde.
Hij- had het ,oveT de door de "Geas
socieerden aan Duitscliland óp te leggen
beperking van 'de bewapening, en de daar
door gegrlonde mogelijkheid dat wij een
periode tegemoet gaan zonder militairen
dienstplicht. En toen stelde hij de vraag:
„Is dat een voortbouwen op hetgeen
sedert jaren is vastgelegd als' de grond
steen van een stelsel waarbij naar men
hoopte de eeuwige vrede en de volks
wil hoogtij zullen vieren V
„Zal eene beperkte bewapening, ver
kregen dopr afschaffing' van den dienst
plicht ons nader brengen tot een. geze
gende toekomst, van welke een ieder zoo
gaarne droomt?
„Of zal dergelijke bepaling ons terug
voeren naar tijden van weleer, naar een
overheersching' der diplomatie en van en
kele personen^ naai- een toestand die be
streden heet tO worden?
„Het g'ewüalpende volk deed een
ieder belang1 hebben, in de allerhoogste
mate (want eigen lijf of dat van de naast-
bestannden was et* bij betrokken), by
vrede of oorlog. Het gewapende volk
sloot in beginsel buiten het overweldi
gend gezag van het staatshoofd omdat
alien intens belang hadden bij hetgeen
gebeuren kon en omdat aller belangstel
ling zich in verband met den parle
mentairen regeeringsvorm kon uiten ien
ook uitte.
„Met de beperking van dei bewapening
en de afschaffing van den dienstplicht
(terugkeer tót staande legers van vrij
willigers) zal ook, onvermijdelijk, de be
langstelling' voor hetgeen door de legers
Is te verrichten, dalen en daarmee zullen
veel waarborgen voor uiterste voorzich
tigheid met het verstoren van den vredes
toestand verloren gaan. Immers met die
kleinere legers zullen naar het oordeel
vim velen (die de geschiedenis van o.a.
den derligjarigen oorlog niet goed voor
dogen hebben) de verschrikkingen van
den oorlog niet zóó gpoot zijn!"
In die opmerkingen zit veel waars.
Een „gewapend volk" heeft werkelijk
aieer direct belang bij het voeren "Van
oorlog1, dan een volk dat over een staand
feger kan leschikken.
Alleen verzuimt do generaal er bij le
vermelden dat de lïjfszorg van de burgers
soldaten niet het éónige belang is dat een
▼pik bij de oorlpgiskwestie heeft; In den
nu beëindigden .oorlog heeft ook het thuis
rittend volk pp een ontzettende manier
den invloed van den porlog ondervonden
En blijkens de eigen opmerking' van den
schrijver was dat in vroegere oorlogen
even erg het geval.
Wo onderschrijven dan ook niet de'
meening van den generaal, dat de afscliaf-
schaffing' van den dienstplicht een stapi
achteruit zou zijn. Dal kim het zijn. Maar
het behoèft niet.
Zijn opmerking1 heeft echter groote
Waarde als een ernstige waarschuwing
tegen de meening dat men met afschaf
fing van de volkslegers pok de ellende van
den oorlog bezweert.
Daarvoor is nog iets meer noodig, dat
Naar het EngeHehi rm
CHARLES GA1WICE,
33)
Te buis was het precios eender. Indien
Ahdrey een nieuw onopengesneden boek
opnam, dan was hij altijd bij de hand met
een vouwbeen; ging zij naar do piano, dan
Was hij er bij om haar muziek op te zoe
ken en het blad om te slaan of wegzon
den te worden, zooals dikwijls gebeurde.
"En dit alles deed hij' op bescheiden
toójZc, zoodat Andrey zelf haast niet merk
te, dat hij lette op al haar wenschen
£>f behoeften; of zij' raakte er zoo aan
gewoon dat zij' het als iels natuurlijks
boscliouwde.
Men moet er bij weten, dat hij aller
aangenaamst gezelschap was. Hij haij
veel en ver gereisd en veel gelezen, maar
het was slechts voor Andrey dat hij1 de
schatten van een hoogst beschaafden geest
vertoonde. „De stille Lorrimore" was een
der namen, die zijn stilzwijgendheid hem
bezorgd had, maar zijn stilzwijgen werd
verbroken bij1 een wpord van Andrey; on,
pis ze hem maar maast zich Het zitten of
rijden en hem liet praten, dan vloog dc:
fljd vppr haar voorbij. Maar had zij gpen
fust in praten, dan rèod hjj naast haar.
vpprt, ernstig: en stil als een Spaansch bi
tnet tid sterker brikngrielllhg dóet ultziAi
mar hétgëeri ër ten plotte nóg terecht
zal' komen Van het ontwerp van den
Volkerenbond,
We hebben gisteren ran onzen Minis
ter van Buitenlandsche Zaken de mee-
deeling gekregen, dat ook ons land dpor
vertegenwoordigers zal deelnemen aan de
morgen te Parijs te houden formeele
besprekingen ov«r het Volkerenbond-
ontwerp.
In hoeverre zullen wij, kleune neutrale
staat, daar iets vermogen?
Misschien veel, -omdat de waarde van
den -Volkerenbond pas wordt verkregen
als de neutralen, ook de kleine neutra
len, zich met het ontwerp kunnen ver
eenigen.
Maar dan zal er toch ook veel ih het
ontwerp gewijzigd dienen te worden. En
dan staan we voor de vraag, ia hoever of
bij die bespreking nog de oorlogsstem-
m'.tag vau sommige Entente-landen zal
do onver ken, die bij het opmaken van dat
eerste ontwerp nog zoo sterk hen te pak
ken had, dat daórdpor het oorspronke
lijke plan van Wilson op tal van punten
gewijzigd werd, zoo sterk zelfs, dat 't nu
tiaar veler meening tot niets goeds kün
leiden.
Een bij uitstek deskundige op gebied
van internationaal recht, prof. De Lou
ter, schreef Zaterdag jl. in hel „Utr.
Dagbl." een artikel over dit onderwerp,
waarin hij, de bewonderaar van Wilson,
de volgende krasse kritiek op het plan
uitsprak, na gewezen te hebben op de
harde oorlogsstemming die Wilson heeft
te overwinnen
„Het ontwerp kenmerkt zich door on
verklaarbare leemten en schier onover
komelijke gebreken. Het toont talrijke
sporen Van overhaasting: de Fran.scho
en Engelsche tekst stemmen zelfs niet
altijd overeen. Het kent een ondragelijk
overwicht toe laan de groote mogend
heden, miskent de kleinere en verliest al
dus een der grondbeginselen van het
Volkenrecht, de gelijkheid der. souvereine
staten, schromelijk uit het oog. Het be
paalt zich tot een ruw en vluchtig schema
van organisatie, maar verzwijgt hoofdza
ken, zooals de vermelding der oorspron
kelijke leden en de toetreding van ande
ren, de regeling hunner unuerlingp be
trekkingen, vtoor zoover die niet tot het
hondsverdrag behooren en hierdoor zijn
bepaald. Het behelst zelfs niet een dui
delijke omschrijving van het doel van
den hond en schiet schromelijk te korf
in de afbakening der grenzen tusschen,
de verschillende organen en hun be
voegdheden".
Hij laat er pp vplgen de waarschuwing
dat de kritiek hef ontwerp niet moet ver
drinken in den stroom van grieven, maar
dal ongerepte aanvaarding bijna even
noodlottig zou zijn.
En ten slotte zegt hij op de vraag of
Nederland zal toetreden:
„Het is waarlijk te hopen: mits voor
eerst de Volkerenbond getrouw blijvcaan
zijn oorspronkelijke bedoeling door alle
Europeesche en andere beschaafde Sta
ten op gelijken voet op te nemen en
niet ontaarde in een accoord tusschen
de overwinnaars om den overwoanenfo
voor zijn euveldaden te stoffen of te
vernederen en aldus de kiemen van toe
komstige oorlogen te zaaien; mits in de
tweede plaats binnen zijn schijnbaar Vei
lige grenzen geen onderhandelingen en
afspraken van staatkundige strekking wor
den geduld, welke onvereenigbaar zijn
met de ondubbelzinnige en- heilzame
doeleinden, welke de Volkerenbond be
oogt; mits eindelijk in de derde plaats
oeze tot stand kome door de volkomen
vrije toestemming en toetreding van alle
leaen, die aldus in de niet alleen formeele
maar ook wezenlijke gelegenheid worden
gesteld om de grondslagen en voorwaar
den Van toetreding, de strekking en wer
king der voorgeslagen middelen en orga
nen van uitvoering, den omvang en duur
der aanvaarde verplichtingen, kortom
de dnderscheiden pnderdeelen van 'dfea
dalgjo of eten Indiaan uit Noord-Amerika.
„Dien man zal je nemen, of je wilt of
niet," zei Lady Marlow op een morgen,
toen ie thuis gekpmon waren van een
ritje, waarop het scherpziende vrouwtje
het tweetal had gadegeslagen. „Geen
vrouw kan wcersland bieden aan zulle
een trouwe toewijding. Het moet haar
vermurwen al bad ze een hart van steen.
Je moet liever gewillig zijn, lieve, en too-
gteven en den volhardenden man gelukkig
maken.
Maar Andrey had jgeiachen en ze
schudde het hoofd, ofsch|oon ze een wei
nig bloosde.
„fk geloof dat Ik heelemaal geen hart
heb, lieve", zei zo ©u wat vermurwen
betreft, of afmatten, dat doet hij' niet.
Om u de waarheid 'te zeggen, ik 'geloof
eerder dat ik hem afmat. 1 Hij zegt geen
woord of maakt geen enkele toespeling
meer op op
„Neen", antwoordde Lady Marlow iro
nisch „het straalt hem alleen de oogten
uit en men ziet het ieder oogtenblik
dat hij bij je 'doorbrengt en dat 'heeft
meer uitwerking dan zeggen. Pas maar
op 1"
Andrey lachte.
„O, ik ben niet itattgl" zei ze. „Waf
heeft u daar in ,uw hand?"
„Een briefje van Sir Jordan ant
woordde Lady Marlow. „Hij komt van
avond dineeren".
Het was nu de'veertiende; de drukte
op de Grange waM In vollen gang, reeds
drie dogen langi, e» nog wtu» Sir Jordan
bond rustig en grpndtg te overwegen
en tö aanvaarden."
•We hebben hier zoo uitvoerig de mee
ning van dezen bevoegde in die zakent
aangehaald, omdat het goed is dajt alles
wel te overwegen bij de beoordeeling v|an
de zeer moeilijke taak, opgedragen aan
onze specüale vertegenwoordigers by de
bespreking van morgen Donderdag: oud
minister Loudpp, prof. Van Eijsinga en
mr. Loder.
Men hoede zich voor te groote teleur
stellingen als het daar eens mis mocht
loopen.
VERBETERING.
In de onderteekening' van. het artikel
in ons vprig nummer over de herziening
van het polderreglement stond G, N.
Degenen die de vroegere, artikelen van
Q. over datzelfde onderwerp hebben
gelezen, zullen wel begrepen hebben dat
die G. een zetfout was voor Q.
DE GEREQUIREERDE SCHEPEN.
Naar de Maasbode verneemt, heeft de
Amerikaansche regiering' haar goedkeu
ring onthouden aan de voorloppige over
eenkomst, welke te Londen is gtesloten
tusschen de vertegenwoordigers der Ne-
derlandsche reeders eenerzijds on die 'djer
Amerikaansche regeering anderzijds om
trent de teruggave der gerequireerde
schepen. Zooals indertijd is gemeld, waren
de Amerikaansche onderhandelaars te
Londen niet van een bindende volmacht
van hun regeering voprzien.
Ten aanzien van de teruggave der ge-
requireerde schepen wórden thans ver
dere onderhandelingen gevoerd.
DE GEWEZEN DUITSCIIE KEIZER.
De Parijsche correspondent van het
Hbld. bevestigt, dat de commissie voor de
verantwoordelijkheid aan den oorlog! vol
strekt niet neigt tot het eisehen van de
uitlevering van den ex-keizer. Men kan
zeggën, dat do kwestie van zijn strafrech
telijke verantwoordelijkheid voor politieke
misdrijven definitef terzijde geschoven is.
Het is echter niet onmogelijk, dat aan Ne
derland zal gevraagd worden maatregelen
te nemen om een evtentueole vlucht van
den ex-keizer te beletten.
RECHTZAKEN.
Arr.-Reohtbftnk te Middelbttng.
Gisterenmorgen werd voor de recht
bank voortgezet de behandeling van de
zaak tegen C. J. L., alhier, thans gede
tineerd, die beklaagd werd van diefstal
ten huize van G. C. Leemans.
Als getuige was nu gedagvaard P. Ver-
kleij, werkzaam in de melkfabriek op
den Wal, die zelde, bekl. bij Leemans
te hebben zien binnengaan.
Getuige Mistiaan uit Missingen kwam
verklaren, dat bekl. geen kleeren vanr
hem heeft gekocht, zooals deze de vo
rige maal had voorgegeven.
Bekl. bleef Volhouden, onschuldig te
zijn, wat niet belette, dat tegen hem 6
maanden gevangenisstraf word gevorderd;.
Toen bekl. naar de beklaagdekamer
werd teruggebracht, wist hij, zooals We
reeds meldden, het gebouw te ontvluchten.
Wegens landlooperij werd tegen C. de
L.t zonder bekende woonplaats, 3 dagen
hechtenis en 3 jaar opzending gevorderd.
Ook stond terecht M. H. uit Souburg;
deze vrouw zou steenkolen hebben ont
vreemd. Eisch f 10 of 10 dagen.
Wegens verboden vervoer van 1600
K.G. zeevisch naar Terneuzen werd te
gen J. W. F. H. de R. uit Missingen
niet Verschenen. Hij nam ©enigen tijd rust
en maakte zich zelf gereed; het spreekt
wel van zelf, dat hij rust noodig' had. Het
zou verstandig' van hem geweest zijn.
als hij uit die verlaten kamers vandaan
gebleven was, en weerstand bad geboden
aan de verzoeking, het vergeefsche on
derzoek voort te zetten in het "Sombere
vertrek waar Sir 'Greville gestorven, was;
want de opwinding1, de zenuwinspaUning
had Sir Jordan aangegrepen en na oen
slapeloozen nacht voelde hij zich te wei
nig wel om Zijn eigen vertrekken le ver
laten. Hij besloot twee of drie dagen gped
op zich zelf te passen en dan „op zijn
beet" op de Grange zijn opwachting te
maken. Hij wist, dat Lord Lorrimore er
was hij liad het gezelschap de Hof zien
voorbijrijden en wist dat hij, Jordan, al
zijn tegenwoordigheid van geeSt zou npo-
dig hebben om te kunnen wedijveren met
zijn machtigen mededinger, wbnl dat hij
niet gevonden had wat hij had gezocli'L
op den avond van zijn komst, had Jordan
slechts versterkt in zijn besluit, Andrey
Hope, de rijke erfgename, fe winnen.
Ten Spijt van Lord Lorrimore of twintig
Lord Lorrimore'S, was bij: van plan le
trouwen met Andrey Hope en eigenaar
te worden van do Grange of in ieder
geval de echtgenoot van de meesteres van
dat rijke landgoed en al Sir' William'
Hope's geld.
Op den avond van idem veertienden
kleedde hij< zich zelfs met meer rfon
gewone zorg en trad tie ontvangkamer
v»n de Grange binnen, een paar minuten
f 2Q of 20 dagen gevorderd met terug
gave van de' opbrengst d«r visch.
Een straf van f20 of 40 dagen werd
wegens vervoer van 160 kisten haring
gevorderd tegen C. M, Cz. uit Araemui-
den/ ook voor hem met teruggave van
de opbrengst, bedragende tllOO, terwijl
de haring f 1925 heeft gekost.
De Belg J. A. te Middelburg beeft
by Gebrs. Denevers een groote partij
wijn, sterken drank enz. ontvreemdf en
toen men hem arresteerde, waren zoo
wel zijn gasten als hij dronken van dit
geestrijke vocht. De eisch luidde 3 maan
den voorw. gevangenisstraf met 3 jaar
proeftijd.
De overige zaken, welke des morgens
behandeld werden en al die welke des
middags voorkwamen, betroffen pogingen
lot uitvoer, verboden vervoer, enz.
Dinsdag deed bovengenoemde recht
bank uitspraak in de door ons reeds
vermelde zaken, waarbij zijn veroordeeld
wegens
diefstal: C. S„ 12 j„ zonder beroep,
Rillaqd-Bath, gedetineerd, tot 3 m. gev.-
stral, met aftrek voor-arrest, en J. S,f
18 j., en P. B., 18 j., lardbouwersknechts,
beiden Kapelle, beiden tot 1 m. gev.-straf,
en A. d. J., 29 j., schaapherder, N|. en
St. Joosland, tot f25 b. s. 25 d. h'.;
P. B., 22 j„ schildersknecht, Domburg,
tot f 15 b. s. 15 d. h,; J;. D. Z., 16 j„
werkman, M. C. K., 13 j.f en JL A'. S.,
15 j., werklieden, allen Ierseke, A. P. Z.,
12 j., Goes, en G. G. B., 16 j., Middel
burg, allen tot f 10 b. s. 3 w. tuchti
school, en G. B„ 11 j., eu A. B,, 12 j.,
beiden Krabbendijke, beiden tot f5 b.
s. 2 w. tuchtschool,
beleediging ambtenaar: A. d. F., 36 j.,
landbouwer, Biggekerke, tot f 15 b. s.
15 d.~ li., en
mishandeling en vernieling. P. M., 19
's-Heerenhoek, C. P. S., 19 j., Ova-
zande, veldarbeiders, en G. M., 20 j.,
boerenknecht, Ovezande. allen tot 14 d.
gev.straf.
Voorts werden nog e enige peraonpn
veroordeeld wegens verboden uitvoer.
Recllasseering'.
tn de ledenvergadering in Den Haag
van de Reclasseeringvereeniging „Elisa
beth Fry" bleek uit het jaarverslag van
de secretaresse, dat onder het patronaat
der vereeniging thans 9 voorwaardelijk in
vrijheid gestelden staan; allen vrouwen en
meisjes.
Tot nieuwe bestuursleden zijn geko
zen de dames A. Dudok van Heel, H.
JTib'o en J. G. v. d. Wal.
Aan de aftredende bestuursleden, mevr
Hugenholtz—Zeeven en mevr. Stutler-
heim—Thieme werd dank betuigd voor
het vele dat zij voor de vereeniging had-
den gedaan.
De wijzigingen der statuten met het
oog op bet stichten van afdeelingen in
andere plaatsen werden goedgekeurd.
LANDBOUW.
De Boerenleenbank te Ierseke
hield Vrijdagavond 1.1. haar 13c alge-
meene ledenvergadering. Uit de goedge
keurde rekening bleek, dat er in 1918
aan spaargelden werd ingebracht een be
drag van f65.938,65 en terugbetaald
f 54.884;69; in rek. courant werd door de
leden ingebracht f 94.074,94 en terugbe
taald f-15.461,70.
De balans per 31 Dee. 1918 wees aan
een saldo van f 121.388,02 aan spaargel
den; aan gewone voorschotten stond uit
f 21.805. De winst over 1918, groot
f 16,62, werd in 't reservefonds gestort
/Ms lid van den raad van toezicht
werd herkozen de heer J. v. Zweden en
als lid van 't bestuur de heer J, A. Eek-
hardt De rente der spaargelden voor
1919 werd bepaald op 3,24 pCt. voor de
leden en 2,76 pCt'. voor de nïet-Ieden, die
voor het 'diner. Zijn verschijning, al
maakte die nu niet juist sensatje, trok
toch de algemeene aandacht. De fraaie,
men mag haast zeggen prachtige kamer,
was schitterend verlicht, de gasten waren
verzameld en wachtten op de roepstem
van den butler; toen Sir Jordan werd aan
gekondigd, zat. Andrey in een laag
stoeltje met Lord Lorrimore tegen den
schoorsteenmantel geleund en over baar
heen gebogen. Zij stond dadelijk op en
kwam Sir Jordaan tegemoet.
Bij tijden zag1 Jiij fer al niet direct inooi.
in ieder geval knap en opvallend uit en
dien avond waS hij pp zijn best. Hij be
woog zich met een air dat mannen van
beteekenis manpen, voor wie een
mooie carrière is weggelegd zich soms
moeite geven te verkrijgen etn iiop de Im
mer door op een wijze die hij had na
gebootst van enkele groote mannen met
wie hij in aanraking kwam.
Lord Lorrimore, die, men moet het
openlijk bekennen, den man haatte en
verfoeide, fronste de wenkbrauwen en
stak de handen in zijn zakken.
„Het doet mij gtenoegen, dat u geko
men is" zei Andrey, terwijl zij Sir Jordan
de hand gaf- „Ia u niet wel geweest? en
Ui u geheel hersteld?"
Sir Jordan boog zich over het kleine,
mollige handje.
„Ik ben wat ongetiteld geweest," zei hij-,
„maar 't is nu weer beter. Men wordt
dood moe door den langen zillingttijd.
Ik hoef niet te vragen hoe u het maakt',"
en hij tto.eg de oogen op en keer hoer
der Tjoorschottea op 4,25 pCt met niachr
ligiag van het bestuur om zoo mogelftlï
nog lager te gaan.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
De gewone audiënties van den Mi
nister van Binnenlandsche Zaken, ad. in
terim minister van marine en .van d€*v
Minister van Waterstaat, zullen aanstaan
de Donderdag niet plaats hebben.
Onder het opschrift „de Lleblmechfr-
brigade" bevat de Berliner Bórsenzeituilg
de volgende mededeeling, Welke rij van
ingewijde zijde heeft ontvangen. Er be
staat in Petersburg eén Duitsche splda-
tenraad welks voorzitter een zelcera Fel-
ter is, die vroeger als journalist in Berlijn
werkzaam is geweest. Fetter heeft in Pe
tersburg drie hLaden uit- ide Soldatenraad.
de Tweede Internationale en de Conte
immist. Deze bladen Worden in giroote
oplagen voornamelijk naar Oost-Pruisen
gebracht.
In Petersburg is een school opgericht,
waar Duitsche krijgsgevangenen in bolsje-
wistischen zin worden gevormd. In het
geheel zouden er in Petersburg' 10.000
van zulke propagiandisten worden opge
leid, om dan op zich ztelf naar Duitfichland
terug' te leeeren.
In Nisjni Nofgjorod en Sammara wor
den de uit Siberië teruggekeerde ge
vangenen hfgerïcht en uit hen wqpdt een
westelijk communistische divisie gevormd,
die ongeveer. 20.000 man sterk zal zijn
Deze divisie is bij voorkomend geval
bestemd om een inval' in Duitschland td
doen, doch moet veeleer een propag'andiy-
als gevechtstroep zijn. Bijzonder geschifc-
te lieden worden voor de „Liebknecht-
brigade" naar Petersburg gezonden, welk»
thans ongeveer 5000 man sterk is. Heï
geheel e stelsel is dusdanig ingericht dal
de uit Siberië terugkeerende krijgsgevan
genen of verhongeren, of tot deze
organisatie toetreden moeien.
HOE MEN°OPLICHT,
In het „Algemeen Politieblad" komf
de volgende mededeeling voor:
De commissaris van politie te De
venter waarschuwt, naar aanleiding van
bij hem ingekomen klachten, tegen dp
praktijken van Maurits van Stoten,
koopman te Amsterdam, en Simon
Cohen, geb 4 Febr. 1877 te Doesburg
Wonende te Deventer, aan den Brink
65, waar hij een antiquairszaak heeQf
Beiden zijn antiquair, die onder be-
driegclijke voorwendsels bij ingezetenen!
welen binnen te dringen, voor voor
werpen van kleine waarde enorme som
men bieden om een ander werkelijk
antiek stuk of stuk van waarde vopr
weinig of geen geld mede te nemen.
Meestal beloven zij het z.g. kostbare
stuk later le komen halen, nemen daar
van maten voor de te bestellen verpak-
(king, onderlian delen zeer druk, doch
keexen niet weer terug. De stukken
van waarde, waarom het hun te doen
is, nemen zij bij hun vertrek mede.
Maurits van Stoten is herkenbaar
aan een gouden tand in den mond; hij,
doet zich wel eens voor als Amerikaan
'en spreekt dan gebroken Engelsch, een
ander maal noemt hij zich O.W.-'er.
Simon Cohen bezoekt zijn slachtoffer^
ook wel vooraf alleen, speelt dpn zijn
rol alsof hij komt in opdracht ran
den Amerikaan of O.W.-'er met wien
hij later terugkomt en tracht dpor het
bieden van groote sommen en het ge
ven van geschenken aan Ion deren, bij
families waar hij zijn slag tracht to
staan', de families tot den z.g. verkoop
van hun oudheden, zilver, porceiein etc.
te bewegen.
duËlleeren.
Gedurende den 'oorlog 'is er ,to
Parijs niet geduelleerd. De duel-auto-
rileitcu hadden uitgemaakt, dat de rege
ling door de wapenen van olie zooge
naamde „affaires d'honneur" uitgesteld
aan mot een uitdrukking van eerbiedige
bewondering.
„O, ik ben altijd wel," zei Andrey
glimlachend. „Maar ik heb 'dan ook geen
zittingstijd, waar ik moe van kan wor
den."
Lady Marlow' trad in dé kamer binnen
op dat oogtenblik en Sir Jordan maakte
liaar zijn compliment, daarna begroette
hij de rest van het gezelschap.
Hij was eeïl bewonderenswaardige ac
teur wanneer acteereu noodig was eu kon
zich even góed van zijn taak kwijten in
een Salon als op het podium m de zit
tingzaal; en terwijl sommigen der hoeren
zwijgend eu zich vervelend rondliepen,
gedurende dat vreeselijke kwartier voor
het diner, Sir Jordan kon praton en zich
aangenaam maken.
Lady Marlow moert: haar gasten hun
plaats aan tafel en hun dame aunwylzea.
Zij had tot nu toe Andrey naast Lord
Lorrimore gezet, maar van avond waren
de kaartjes verplaatst en zij noodigds
Sir Jordan uit Andrey naar tafel te ge
leiden. Lord Lorrimore'* gezicht betrok
toen hij zich geplaatst zag tegenover An
drey, die Sir Jordan naast zich haft; en
de yrouw van een baron uit de buurt,
die hij bad bïnnengteleid wqrd njet veel
lastig gevallen door de conversatie van
trijn lordschap. Lord Lorrimore had al zijn
aandacht noodig voor het paar tegenover
hem.
(TT»r«tt rsnirslffldj.
