TWEEDE BLAD Binnenland. Zaterdag 22 Febr. 13)9, ao. 45. nummer bestaat uit TWEE bladen. «FGEERINGSVERKLARINGEN. D» regeering heeft in de Mem van Antwoord op de algemeene begrootings- besduouwingen van de Eerste Kamer ge legenheid gehad zich over verschillende onderwerpen uit to spreken. We laten de vborrtkamsie verklaringen hier volgen, i* 8-urigen' arbeids- dag. Bij hol in bewerking zijnde ontwerp- K ul Usvet wordt in hel bijzonder over wogen, welke uitzonde rings- en overJ gangsbepr-.l'njlen zullen moeten worden getroffen. ten einde de bezwaren, die voor bepaalde bedrijven of ondernemin gen Ban de verkoriing van den arbeids duur verbonden zijn, zooveel mogelijk te ondervangen. De regeering bestrijdt de mèening, dat rij minder juist zou handelen door als werkgeefster of als aanbesteedsler van werken den acht urendag in ie voeren, respectievelijk voor te schrijven, alvo rens Over hel wetsvoorstel betreffende idon Rchlurigen (arbeidsdag is beslist, van meaning als zij is, dat een goed werk- fever onafhankelijk van wettelijken Wang- die maatregelen behoorl te tref fen, welke hij in het belang van zijn arbeiders noodig acht, en dat de over heid bij liet verleenen van behoorlijke arbeidsvoorwaarden plaats behoort te nemen onder de goede Werkgevers. De tegeering zet voorts uileen, dat rij de gevolgen van de invoering van een verkorten arbeidsdag evien rijpe lijk beeft overwogen als de gevolgen Thn een nielregeling, taaar liet doel Van He beoogde wettelijke voorziening Is Hen arbeider afhankelijk als hij op economisch gebied jn den regel van rijft «werkgever is voldoende vrijen lijd fc verzekeren. Aan den arbeider zelf behoort overgelaten te worden, hoe hij Öien wenscht te besteden, voor zoo ver de goede werking van de wet door die vrijheid niet in gevaar wordt ge- brttófit In validïteijtsver- r zekering. Betoogd Wordt, dal het voornemen Oto de premies van de invaliditeitsver zekering geheel voor rekening .van de werkgevers te brengen in verband staat met de bedoeling der regeering omi. V.Z.V. dat zonder opoffering van het be- g5nSol der verplichte verzekering mo gelijk is, tegemoet te komen aan veler «wengchen. l> De hoogere kosten der ouderdoms renten en de kosten der weduwenren- ïen kullen, evenals de Imderfe "uitkee- ringen, worden betaald uit de "bp te brengen premiên en komen derhalve mede voor rekening der werkgevers. den wiskundigen adviseur deij Rijksverzekeringsbank is opgedragen een berekening te maken, met wélk oedrag de tegen woord i ge premies ïh verband met die meerdere kosten moeten wor- d»n verhoogd. DefenSiejpolliti ek. De regeering kan 'geheel instemmen mbt het oordeel' van Hie "leden, die mfeÊtten, dat het nog steeds geraden is Onze weermacht paraat te houden. Er besWftt dan ook op dit opgenblik nog geen plan tot gelieele reorganisatie^ tot Stopzetten van de opleiding der offi cieren, tot de omzetting van het le- 0»r te een politiemacht, enz. Inturfschen is hef niet noodzakelijk om den graad van paraadheid aan d/e weer macht, op het peil te houden als vóór het sluiten van den 'Wapenstilstand hef geval was. Tegen gedeeltelijke demobili- isatie d. i. [het naar huis zenden van eenjge lichtingen, het terugbrengen der troepen naar vredesgarnizoenen en- het beperken van staven en treinen ^bestond dan ook geen enkel bezwaar, nu voor oorlogsge vaar zooveel minder vrees belioeft te beslaan. Generaal Sm ij <£c r s. De regeering verwacht voor niemand onder te doen in waardeering van de groote energie, den ijver en de bekwaam heid, waarmede generaal Snijders zich heeft gekweten van zjju hoogst moeilijke /en verantwoordelijke taak van opperbe velhebber van land- en zeemacht. Zij zag in hem, én ziet nog steeds jn hem een hoogst bekwaam aanvoerder, aan wieii men in geval van oorlog de strate gische leiding met volle gterustlieid had kunnen toevertrouwen. Voor hei "bren gen van een nieer modernen, geest in het leger en voor hel reorganiseeren van onze weermacht, waarloe binnen niet té* ïiet ontstaan der ziekte te kunnen voor langen tijd zal moeten worden overge gaan, imeende de regeering>' en meer be paald de minister van oorlog, niet te kunnen steunen op een opperol'ficier, van wien zij niel de zekerheid had, dat liij uit •Volle overtuiging in den geósi Van den nieuweren tijd zou weten mede (e wer ken. Het gevoel', dat die zekerheid ont brak, moest noodwendig verlammend werken op de rhaatregelen, welke aan het departement van oorlog zouden wor den ter liand genomen en flaarom Icon daarin- niel worden berust. Aan dit ge voel hebben de in het leger uitgebroken onlusten slechts een. laalsten stoot ge geven. Allerminst kan worden toegegeven dat in dit opzicht een concessie zou zijn gedaan aan de uiterste democraten. Ook is het niet juist dal de Minister van oorlog geen woord van waardeering heeft doen hooren, die bewindsman heeft integendeel op 6 November 1918 dui delijk zijn waardeering uilgesproken over de voortreffelijke eigenschappen van den generaal 'Snijders pis mensch en als mi litair. Distributie. Bij de zich van rdag tol dag ver anderende omstandigheden is het der re geering niet doenlijk een vast omlijnd pro gramma voor de dislributiepoliliek aan de Kamer over te leggen. In de bedoeling ligt er naar te streven, dat zoo spoedig de economische toestanden, dit toelaten aan de verschillende takken van bedrijf: vrijheid van beweging zal' worden her geven. Positie van de M i n i S t e rs. Na rijp beraad hebben de ministers van Landbouw enz. en van Waterstaat besloïen 'ie bevorderen dal hun vóór heL ministerschap bekleedde betreklringen door hen weder kunnen aanvaard worden nadat zij als minister* zullen zijn afge treden. TUBFRCULOSE EN INVALIDITEITS WET. Het dagelijksch bestuur der Nederland- sche Centrale Vereeniging lot bestrijding der tuberculose heeft zich naar aanleiding van ide Ziekte- en Invaliditeitswetten, wel ker behandeling In de Staten-Genëraal eerlang mag "worden tegemoet gezien, met een adres gewend tot den minister van Arbeid, om de aandacht te vestigen op geschrift, waarin door den secre taris-penningmeester der vereeniging is uiteengezet, op welke wijze jiaar diens meening, de gelden der verzekerden J wel ke niet benoodigd zijn voor uïtkeering van renten, ten behoeve van de voorko ming en bestrijding der tuberculose aan gewend zouden kunnen worden. Ook wordt gewezen op de omstandig heid, dat de zekerheid,, welke op den duur aan de arbeiders gegeven zal wor den, dat bij herkenning van liun lijden, aanstonds maatregelen in hun belang ge nomen kunnen worden, in hooge mate bevorderlijk móet worden geacht om hep er toe te brengen zich tijdig voor onder zoek aan te melden. Hierin schuilt voor het tegengaan van de tuberculose groote beteekenis, omdat het niet betwijfeld kan worden, dat na 'eenigen tijd,' wanneer de mensclien het nul van een tijdige her kenning van 't lijden hebben leeren inzien, ook zij, die niet tot den stand der ver zekerden behooren, zich bij het voordoen van verdachte verschijnselen, vroeger voor onderzoek zullen aanmelden, dan tegenwoordig het géval is. Zulk een vrij willige aangifte door de lijders zelf zal ten allen tijde de voorkeur verdienen boven de verplichte aangifte langs wet telijken weg, en dat zij zeer bevorderd kan worden door de Ziekte- en Invalidi teitswetten, wordt nader aangetoond door hetgeen door Freund "te Berlijn op de Internationale Tuberculose-conferentie te Weenen in 1907 gezegd Werd. Het bestuur zou het daarom van be lang achten, dat bij de tot slandkommg der wet in de eerste plaats gelet zou worden op alle maatregelen, die in staat geacht mogen worden de Ijcsmelling en komen. De gelden hiervoor aangewend zullen in de toekomst tot groote bespa ring leiden en veel ellende doen verdwij nen. Al het geld dat ter voorkoming van de ziekte wordt uitgegeven, zal goed be steed zijn en de wel zal liet best aan haar doei beantwoorden, wanneer zij aan de behandeling van zieken het minst behoeft ten koste te leggen. Verder wordt er nadruk op gelegd, dal de maatregelen, welke in het geschrift aangegeven worden, slechts dan lot uit voering zullen kunnen geraken, indien het kapilaal der verzekerden niet te zeer versnipperd wordt. Vooral een groot cen traal lichaam, waarheen de overgespaar de renlen uit het geheele land vloeieu, zal in staat zijn, in Óverleg en met mede- wérking van periphere organen, een 'doel matige besteding der gelden té overzien en te regelen. GEBOORTE- EN STERFTECIJFERS IN NEDERLAND Op 31 Dec. 1918 bedroeg hel aantal inwoners van Nederland 6.782 324 tegen 6.703.836 in het vorige jaar. De provincie Zeeland telde hiervan 247.953 zielen. Het aantal levend aangegevenen, gebo ren binnen de gemeente, de provincie of hel Rijk, onverschillig of zij behooren tot de werkelijke bevolking bedroeg in 1918 13.026, terwijl in 1917 13 816 aan giften plaats hadden. HeL aantal geboor ten in 1918 bedroeg in Zeeland 473. Op het eind van 1918 bedroeg het aantal levend aangegevcnan, hehoorende tot de werkelijke bevolking der gemeente, der provincie of het Rijk, 12.927,waar van 327 onwettig. In 1917 waren deze getallen resp. 13.683 en 323. Voor de provincie Zeeland in 1918 werd aangifte gedaan van 465 geboorteu, waarvan 15 onwettig. Het totaal aantal overledenen bedroeg op 31 Dec. 1918 voor Nederland 12.961, legen 7272 in 1917,. In 1918 stierven irt Zeeland 470 personen. Het geboortecijfer overtrof in datzelfde jaar dat der sterfte in Ned/crland met 0.44 per duizend. Het aantal overleden kinderen in Ne derland gedurende 1918, minder dan eert jaar oud, bedroeg 110.28 per duizend levend aangegevenen. UIT DE PERS. Nederland en België. Uit een artikel van prof. mr. "7. de Louter in de N. Crt. ontleenen we de volgende opmerkingen- Reeds êenige jaren geleden waarschuw den enkele landgenooten. met mij legen de gevaren, welke van die zijde arhigdem •de bejaarde generaal Den Beer Poortugael was destijds voorganger. Dit optredeD werd door velen voorbarig geacht en alras gesmoord of veronachtzaamd. Voorstan ders waren intusschen allerminst gerust gesteld. Thans zijn de weinige stemmen GEKOCHT. Naar het Eagelsch va CHARLES GAIWICE. "W ÜJ keerde haai* gezicht naar hem toe, crt tag bleek ,maar keek hem een oogen- fcflk strak aan. „Ik -was niet bang" ,zei ze. „Ik was het vtgt vtoordat jij kwam, toen zij zweeg en haar gezicht straalde toén. wist •ft, dat er geen gevaar meer was' Eet onbepaalde geloof en vertrouwen in heftr stem zou een ouderen man getrof fen hebben ,maar Neville merkte het na,u- wuïljks op. „Had je Lavarick vroeger ooit gezien, Ik meen voordat je in het kamp kwam?" vroeg hij nadenkend .terwijl hij afijn jas uitdeed. ij schudde het hoofd. Neen Jack, nooit, Ach ze brak den votzin eensklaps af met een geluid, tus- schen een zucht en eén gil en deinsde achteruit .terwijl zij naar zjjn mouw wees. 9$ was doortroldcen van bloed. „"Wat is er? O ja, ik geloof dat de vent «rif geschramd heaft Het volgend oogenblik stond zij naast hem en met bevende handen ontblootte zij' den arm; zij zag doodsbleek. „Kom ,msak er zoo'n drukte niet van," zei hij. ,,'tls niets. Ik had het nog niet eens gevoeld." „O Jackt Jack!" mompelde zij. Zij liep haastig weg om een kom water i een doek te halen en drong hem op een stoel te gaan zitten en huiverend waschte zij de wond uit. Het was niet veej meer dan een schram. Neville greep naar zijn pijp en onderwierp zich met ver draagzame berusting. „Kijk goed uit en maak dat het g is voordat \le oude Meth terugkomt, an ders praat ze een uur en maakt mij uit mijn humeur" S3'lvia zweeg. Zij kon niet spreken, daar er geen spiegel was kon Neville haar ge zicht niel zien en evenmin de tranen, die langzaam in haar oogen kwamen en zich vermengend met het water, op zijn bloo- ten arm vielen. „Zie zoo, nu is het genoeg ,dank je well" zei hij. „Je zou een eerste zieken verpleegster wezen, Syl. Daar komt de oude Meth aan. Geef mij mijn jas en die deken. Ik rol er mij in en slaap vannacht voor de deur. Niet clat mijnheer Lavarick ons waarschijnlijk een bezoek zal bren gen, maar jij zal geruster slapen als weet ,dat ik de wacht houd Nu pal je naar bed hoor! Je ziet er ontdaan en moe uit. Goeden nacht Syl." „Goeden nacht, Jack," zei ze met een heel zacht stemmetje. Maar lang nadat vrouw Meth de nachtelijke stilte verstoor de door de muziek van haar gesnork, ging de binnendeur langzaam open, heel zachtjes, en Sylvia nog geheel gekleed, kwam haar kamertje uit. Neville was vast in slaap, in zijn deken gerold, met zij n ge zicht op zijn arm en de revolver in de hand. Zij sloop zoo licht als een schaduw naar hem t oe en keek eeh minuut lang hem neer, toen knielde ze op één knie naast hem neder en niet een aanraking zoo zacht als een blad dat in den herfst op het gras valt, streek zij het haar van zijn voorhoofd en fluisterde zijn naam. Hoe licht de aanraking ook was, Neville bewoog zich even en dadelijk was zij ge vlucht, terug naar haai* eigen heiligdom Den volgenden morgen voor het ontbijt begaf Nevüle zich naar het kamp. Mac- gregor's winkel was al aardig, vol en Ne ville's verschijning met de revolver, dui delijk zichtbaar in zijn gordel gesloken, veroorzaakte plotseling een pauze in het schijnbaar opgewonden gesprek. „Goeden morgen," zei Neville. „Heeft een van jullie Lavarick van morgen ge zien?" De vraag werd "begroet door eén stort vloed van vloeken tot een storm aangewakkerd én dreigt 5nen Nederland met de eischeln eener on weerstaanbare wereldmacht. Waartoe? Om, ofschoon het neutraal bleef en 1de plichten der onzijdigheid stipt vervulde, Nederland te dwingen, een deel zijn grondgebied aan België, ^,het eerst en heldhaftig slachtoffer van "dep oorlog" tot vergoeding en versterking af te slaan. Het klinkt ongelooflijk en is toch wel haast een algemeene lcreet geworden,, weerklinkend in talrijke organen dor En- tenfe-pers ja rij drmgt door in Neder^ landsche kringen en persorganen. Men spreekt daar van minnelijke onderhande lingen, van \TijwiHigen afstand^ van arbi trage e. d. mzonder te beseffen, dat men aldus speelt in de kaarten van den tegenstander en dezen een handvat biedt om straks de vreedzame oplossing van een internationaal gesclul te cischen. Maar er is geen internationaal geschil doch al leen een ongehoorde aanslag op de sou- vereiniteit en Integriteit van een onaf- liankelijlcen en onzijdigen staatj die zich niet liet meeslepen in den krijg en djt voorrecht door een grenzenlooze edelmoe digheid toonde te waardeeren. Om deze te beloouen strekt men onvervaard de hand uit naar rijn vaderlijk erfdeel Op de vraag wal daartegen te doen is. zegt de schrijver dal gewelddadig verzet tegen de opgewonden en verbitterde over winnaars uitgeslóten is. Mogelijk is al leen een beroep op de redelijke cn ze delijke wapenen des geesles: m. a. w. op de beginselen door Wilson en de rijnen 'erkondigd, in den ontworpen bond be lichaamd, door de gansche beschaafde wereld toegejuicht. Hij erkent dal er reeds veel gedaan is dc pers en op de vergaderingen Doch dil is niet genoeg. Het komt er op aan niet slechts ónze regeering te overtuigen en met stalen vastberadenheid te wape nen, maar ook den tegenstander te be reiken 'en inzonderheid het oor der in ternationale Lotbeschikkers te "gcpffen. Dat de regeering daartoe liet hare doel en doen zal, is hief twijfelachtig. De ver klaring van den Minister van Builenland- sehe Zaken in de Tweede Kamer op 14 Februari 1.1. verzekert dil. Maar ook in Belgische, Fransche en Fngelsche kringen moet een helder licht opgaan over onze nationale rechten, belangen en gevoelens. Daaromtrent heersehen alom grove on kunde en kwalijk verholen onwil. Het onlbreekt aan behoorlijke vertaling en verbreiding onzer tijdschriften en dag bladen in liet Fransch en Engelsch. Mr. N. Ncderburgh, gewezen president van liet Hoog Gerechtshof in Ned.-Indië, nam de moeilijke taak op zicli om gelden in te zamelen ten einde in deze leemte te voor zien. Een artikel bijv als van ds. J. N. Pattist in de Vragen van den Dag van Fe bruari 1.1. over Zeeuwsch-Vlaandercn, is goud waard, mils hel niet alleen vertaald maar ook in ruimen kring verbreid wordt. Daartoe kan wellicht de Nederlandsche pers door haar builenlandsclie corres pondenten, zeker de regeering door haar diplomatieke en consulaire agenten krach tig "medewerken. Laten rij geen oogenblik talmen. Nog is het tijd, hel program van den Volkerenbond is een ontwerpj, het onderzoek der territoriale aanspraken is in vollen gang. Elke aarzeling wprde niet minder angstvallig vermeden dan elke zweem van voorbarigheid. In welke richting? Naar mijn overtui ging in deze eenvoudige en ondubbel zinnige: dat er geen duimbreed worde afgeweken van onze onaantastbare rech ten op Nederlands grondgebied, 'in vol komen overeenstemming met dé besliste wenschen van de overgroole meerder heid der betrokken bevolking met gelijk tijdige bereidverklaring om over tie vrije vaart op de Schelde in vriendschappelijke onderhandelingen te treden met België, zoo noodig met andere mogendheden. Ziedaar een oplossing, die levens den weg der Verzoening opent en Nederlands toetreding tot den Volkerenbond voorbe reidt. UTF OOST-INDIK De réVblutipneire be weging. In de laatste mBafideii tan het Rfgelöp- pen jaar hebben in Indië gebeurtenisseb plaats (gehad, die de aandacht verdieneh. al blijkt hel van hier uit vrijwel onmoge lijk die gebeurtenissen Sn hun wan? oö- teekenis te rien. Eenerzijds werd geagiteerd door Snee vliet, den volgeling van "Wijnkoop. Deze is tengevolge van zijn sloken uit IndJS verbannen. Maar overigens heeft een concentrati* plaats gehad tusschen de S. D. A. P. in Indië, wier leider Cramer is, en de voor mannen der Sarikat Islam, benevens da radicale elementen onder de Europeanen,. Blijkens een brief in .jHet Volk" heb ben deze den lGden Nov. eén conferentie gehouden, waarin de leiders der Sarekaf Islam verklaarden dat rij hun volgelin gen op Java in de hand zouden houden de Buitenbezittingen liggén mefer bui ten hun invloed, maar hebben minder last van onverantwoordelijke agitators en excessen zouden voorkomen, maar van de gelegenheid zouden gébruik maken om in den Volksraad over de geheel!» linie gezamenlijk met kracbb'gen klem meerdere rechten op te elsclien voor bet volk. Cramer irad daarbij op als gangmaker en betoogde, dal liet gouvernement niet aan de gebeurtenissen in Europa kon ont komen en dienovereenkomstig hét volk van dit land meer politieke rechten moest toekennen. In denzelfden toonaard volg den alle jij landsche sprekers. Hel resultaat van de eerste conferentie was de opstelling van een program van urgentie, dat .de volgende punten beval instelling van een volledig bevoegd par lement met Wetgevende maclu. w. o hét volledig vaststellen van de begrooting in Nederlandsch-Indië, onder voorbehoud van het recht van veto voor den G -G., volgens het stelsel gevolgd in Australië. verdere uilwerking van het kiesrecht- vraagstuk, zoodanig dat alle mannen. di« éen der landstalen of Hollandsch kunnen lezen of Sclirijven. en analfabeten^ dié een bepaalden maalscliappelijken welstand ge nieten, hel kiesrecht krijgen Het lag in dê bedoeling om voor de verwezenlijking van dil program een z.g. concentratie-commissie te benoemen waarin elk der deelnemende partijen h!ur vertegenwoordigers afvaardigt. Voorts ltan nog worden gemeld, dat „Concentratie" uit den Volksraad weg bleef bij het voortezen van hel Adres van Antwoord aan de regeering, en dat zij afzonderlijk haar standpunt uiteen zette door een motie, onderteekend dópr Tjokroamiooto, Sastrowidjomo, Dwidjose- wojo, Cramer, Tjiplo Mangoenkoesoemo en Teeuwctr, welke motie luidt nis volgt ,,De Volksraad, den tijd gekomen ach tend, dat ingrijpende verandering wordt gebracht in het bestuursstelsel over dere gewesten, is van oordeel, dat ten spoe digste moet worden overgegaan tot de vorming van een wt en door hei volk- gekozen parlement met volledige bevoegd heid en de instelling van een aan dat par lement verantwoordelijke regeering verzoekt de regeering om, in sameowvr king met de verschillende politieke orga nisaties in Indië de noodige maatregelerf te treffen, teneinde een nieuwen, door den Volksraad gewenschten stand van, zaken te doen instellen vóór 'de beêlndi- in 1921 van He mandaten' voor den Volksraad en vraagt, deze motie telegra fisch ter kennis te brengen van het op perbestuur". Behalve deze motie schijnt er priller ook nog een nota te rijn ingediend, on derteekend dpor vijf der bovengenoemde (behalve Teeuwen), eischend de onver wijlde bijeenrocping van een „voor-parle ment", en eindigend met dte verklaring. „Enkel bij vervulling van dezen eisrii zullen wij als vertegenwoordigers dec volksmeerderheid onzen steim aan dé ré geering kunnen schenken, terwijl wij elke verantwoordelijkheid voor de oon sequentie der niet-vervulling vim oris werpen". „Lavarick!" riep Locket. „Wou je Lava rick hebben, Jonge Baas?" „Ja, graag," zei Neville. „Welnu," en hier volgde eert aaneen schakeling van sterke, krachtige bijvoeg lijke naamwoorden, „je bent niet de eeni- ge die dat wenscht. Wij smachten naar hem, Jonge Baas, de Ondernemer is er van door gegaan. Vannacht vertrokken zonder afscheid te nemen en hij heeft dc twee heste paarden van het kamp mee genomen Neville keek niet verbaasd en evenmin teleurgesteld. „Is hij weg?" zei hij. „En nu zal je me misschien willen zeggen wie van jullie hem zoo geplaagd heeft, dat hij "gisteren avond naar mijn hut toe kwam?" De vraag werd -ontvangen met blijkbaar echte verbazing. Locket keek rond. „Gisteravond naar jou toe gekomen?" zei hij. „Nu ik had nooit gedacht, dat de Ondernemer daar moed genoeg voor had Dat valt mij van hem mee. Maar als hij dat gedaan heeft dan deed hij dat op zijn eigen houtje. Geen een van ons heeft hem gezonden - ie 't wel jongens?" Iedereen wees deze veronderstelling met kracht af. „Ik denk dat je van plan was voor een van ons hies te komen, hè. 'Jonge Baas?" zei L/ocket „Daar ben je brutaal genoeg voor. Niets is te moeilijk voor je om op je te netnen en je ztouj gauw een middelmatig groot kerkhof makén van Vet- loren Hoop, niet waar?" Neville glim lachte. „Nu, ik bewonder jemand, di® durf heeft en ik ben je niet kwaadwil lig gezind," 'gang Locket voort. „Hier, •acht even. Wij hebben twee jongens uit gezonden om Lavarick deïi terugweg to wijzen. Ze zullen wel gauw hier zijn. Drink een glas." Neville nam het aanbod aan om to toonen zijn ingenomenheid, dat zij niet* te maken hadden met Lavarick's poging cn terwijl hij stond te praten, kondigde het geluid van paardehoeven den (er.iqj- keer aan van de troep, die Lavnrick moést arresteereu. Allen liepen ijlings naar !ïe deur en een gejammer van teleurstelling ging op. Men za'0 dal Lavarick er hjet was. „Het heeft niet geholpen," zei een da- ruiters. „Hij is weg. Die merrie, die- h$ meegenomen heeft, wint het van al deze andere paarden, en hij had zeker vijf of zes uur voorsprong." „En hier is de Jonge Baas, die ver langt zoo naar hem, dat zijn hart breekt van verdriet, niet waar0" zei hocket. „Dat doet er niet toe," antwoordde Neville. „Als hij soms terugkomt won ik hem graag spreken." Een spotlach begroette deze Woorden „O waak jé niet ongerwst," zei Locke*

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1919 | | pagina 5