TWEEDE BLAD
Binnenland.
Zaterdag 22 Febr. 13)9, ao. 45.
nummer bestaat uit TWEE bladen.
«FGEERINGSVERKLARINGEN.
D» regeering heeft in de Mem van
Antwoord op de algemeene begrootings-
besduouwingen van de Eerste Kamer ge
legenheid gehad zich over verschillende
onderwerpen uit to spreken. We laten de
vborrtkamsie verklaringen hier volgen,
i* 8-urigen' arbeids-
dag.
Bij hol in bewerking zijnde ontwerp-
K ul Usvet wordt in hel bijzonder over
wogen, welke uitzonde rings- en overJ
gangsbepr-.l'njlen zullen moeten worden
getroffen. ten einde de bezwaren, die
voor bepaalde bedrijven of ondernemin
gen Ban de verkoriing van den arbeids
duur verbonden zijn, zooveel mogelijk
te ondervangen.
De regeering bestrijdt de mèening, dat
rij minder juist zou handelen door als
werkgeefster of als aanbesteedsler van
werken den acht urendag in ie voeren,
respectievelijk voor te schrijven, alvo
rens Over hel wetsvoorstel betreffende
idon Rchlurigen (arbeidsdag is beslist, van
meaning als zij is, dat een goed werk-
fever onafhankelijk van wettelijken
Wang- die maatregelen behoorl te tref
fen, welke hij in het belang van zijn
arbeiders noodig acht, en dat de over
heid bij liet verleenen van behoorlijke
arbeidsvoorwaarden plaats behoort te
nemen onder de goede Werkgevers.
De tegeering zet voorts uileen, dat
rij de gevolgen van de invoering van
een verkorten arbeidsdag evien rijpe
lijk beeft overwogen als de gevolgen
Thn een nielregeling, taaar liet doel
Van He beoogde wettelijke voorziening
Is Hen arbeider afhankelijk als hij
op economisch gebied jn den regel van
rijft «werkgever is voldoende vrijen
lijd fc verzekeren. Aan den arbeider
zelf behoort overgelaten te worden, hoe
hij Öien wenscht te besteden, voor zoo
ver de goede werking van de wet door
die vrijheid niet in gevaar wordt ge-
brttófit
In validïteijtsver-
r zekering.
Betoogd Wordt, dal het voornemen
Oto de premies van de invaliditeitsver
zekering geheel voor rekening .van de
werkgevers te brengen in verband staat
met de bedoeling der regeering omi.
V.Z.V. dat zonder opoffering van het be-
g5nSol der verplichte verzekering mo
gelijk is, tegemoet te komen aan veler
«wengchen.
l> De hoogere kosten der ouderdoms
renten en de kosten der weduwenren-
ïen kullen, evenals de Imderfe "uitkee-
ringen, worden betaald uit de "bp te
brengen premiên en komen derhalve
mede voor rekening der werkgevers.
den wiskundigen adviseur deij
Rijksverzekeringsbank is opgedragen een
berekening te maken, met wélk oedrag
de tegen woord i ge premies ïh verband
met die meerdere kosten moeten wor-
d»n verhoogd.
DefenSiejpolliti ek.
De regeering kan 'geheel instemmen
mbt het oordeel' van Hie "leden, die
mfeÊtten, dat het nog steeds geraden is
Onze weermacht paraat te houden. Er
besWftt dan ook op dit opgenblik nog
geen plan tot gelieele reorganisatie^ tot
Stopzetten van de opleiding der offi
cieren, tot de omzetting van het le-
0»r te een politiemacht, enz.
Inturfschen is hef niet noodzakelijk om
den graad van paraadheid aan d/e weer
macht, op het peil te houden als vóór
het sluiten van den 'Wapenstilstand hef
geval was. Tegen gedeeltelijke demobili-
isatie d. i. [het naar huis zenden van eenjge
lichtingen, het terugbrengen der troepen
naar vredesgarnizoenen en- het beperken
van staven en treinen ^bestond dan ook
geen enkel bezwaar, nu voor oorlogsge
vaar zooveel minder vrees belioeft te
beslaan.
Generaal Sm ij <£c r s.
De regeering verwacht voor niemand
onder te doen in waardeering van de
groote energie, den ijver en de bekwaam
heid, waarmede generaal Snijders zich
heeft gekweten van zjju hoogst moeilijke
/en verantwoordelijke taak van opperbe
velhebber van land- en zeemacht. Zij
zag in hem, én ziet nog steeds jn hem
een hoogst bekwaam aanvoerder, aan
wieii men in geval van oorlog de strate
gische leiding met volle gterustlieid had
kunnen toevertrouwen. Voor hei "bren
gen van een nieer modernen, geest in het
leger en voor hel reorganiseeren van
onze weermacht, waarloe binnen niet té* ïiet ontstaan der ziekte te kunnen voor
langen tijd zal moeten worden overge
gaan, imeende de regeering>' en meer be
paald de minister van oorlog, niet te
kunnen steunen op een opperol'ficier, van
wien zij niel de zekerheid had, dat liij uit
•Volle overtuiging in den geósi Van den
nieuweren tijd zou weten mede (e wer
ken. Het gevoel', dat die zekerheid ont
brak, moest noodwendig verlammend
werken op de rhaatregelen, welke aan
het departement van oorlog zouden wor
den ter liand genomen en flaarom Icon
daarin- niel worden berust. Aan dit ge
voel hebben de in het leger uitgebroken
onlusten slechts een. laalsten stoot ge
geven. Allerminst kan worden toegegeven
dat in dit opzicht een concessie zou zijn
gedaan aan de uiterste democraten.
Ook is het niet juist dal de Minister
van oorlog geen woord van waardeering
heeft doen hooren, die bewindsman heeft
integendeel op 6 November 1918 dui
delijk zijn waardeering uilgesproken over
de voortreffelijke eigenschappen van den
generaal 'Snijders pis mensch en als mi
litair.
Distributie.
Bij de zich van rdag tol dag ver
anderende omstandigheden is het der re
geering niet doenlijk een vast omlijnd pro
gramma voor de dislributiepoliliek aan
de Kamer over te leggen. In de bedoeling
ligt er naar te streven, dat zoo spoedig
de economische toestanden, dit toelaten
aan de verschillende takken van bedrijf:
vrijheid van beweging zal' worden her
geven.
Positie van de
M i n i S t e rs.
Na rijp beraad hebben de ministers
van Landbouw enz. en van Waterstaat
besloïen 'ie bevorderen dal hun vóór heL
ministerschap bekleedde betreklringen
door hen weder kunnen aanvaard worden
nadat zij als minister* zullen zijn afge
treden.
TUBFRCULOSE EN INVALIDITEITS
WET.
Het dagelijksch bestuur der Nederland-
sche Centrale Vereeniging lot bestrijding
der tuberculose heeft zich naar aanleiding
van ide Ziekte- en Invaliditeitswetten, wel
ker behandeling In de Staten-Genëraal
eerlang mag "worden tegemoet gezien, met
een adres gewend tot den minister van
Arbeid, om de aandacht te vestigen op
geschrift, waarin door den secre
taris-penningmeester der vereeniging is
uiteengezet, op welke wijze jiaar diens
meening, de gelden der verzekerden J wel
ke niet benoodigd zijn voor uïtkeering
van renten, ten behoeve van de voorko
ming en bestrijding der tuberculose aan
gewend zouden kunnen worden.
Ook wordt gewezen op de omstandig
heid, dat de zekerheid,, welke op den
duur aan de arbeiders gegeven zal wor
den, dat bij herkenning van liun lijden,
aanstonds maatregelen in hun belang ge
nomen kunnen worden, in hooge mate
bevorderlijk móet worden geacht om hep
er toe te brengen zich tijdig voor onder
zoek aan te melden. Hierin schuilt voor
het tegengaan van de tuberculose groote
beteekenis, omdat het niet betwijfeld kan
worden, dat na 'eenigen tijd,' wanneer
de mensclien het nul van een tijdige her
kenning van 't lijden hebben leeren inzien,
ook zij, die niet tot den stand der ver
zekerden behooren, zich bij het voordoen
van verdachte verschijnselen, vroeger
voor onderzoek zullen aanmelden, dan
tegenwoordig het géval is. Zulk een vrij
willige aangifte door de lijders zelf zal
ten allen tijde de voorkeur verdienen
boven de verplichte aangifte langs wet
telijken weg, en dat zij zeer bevorderd
kan worden door de Ziekte- en Invalidi
teitswetten, wordt nader aangetoond door
hetgeen door Freund "te Berlijn op de
Internationale Tuberculose-conferentie te
Weenen in 1907 gezegd Werd.
Het bestuur zou het daarom van be
lang achten, dat bij de tot slandkommg
der wet in de eerste plaats gelet zou
worden op alle maatregelen, die in staat
geacht mogen worden de Ijcsmelling en
komen. De gelden hiervoor aangewend
zullen in de toekomst tot groote bespa
ring leiden en veel ellende doen verdwij
nen. Al het geld dat ter voorkoming van
de ziekte wordt uitgegeven, zal goed be
steed zijn en de wel zal liet best aan haar
doei beantwoorden, wanneer zij aan de
behandeling van zieken het minst behoeft
ten koste te leggen.
Verder wordt er nadruk op gelegd, dal
de maatregelen, welke in het geschrift
aangegeven worden, slechts dan lot uit
voering zullen kunnen geraken, indien
het kapilaal der verzekerden niet te zeer
versnipperd wordt. Vooral een groot cen
traal lichaam, waarheen de overgespaar
de renlen uit het geheele land vloeieu, zal
in staat zijn, in Óverleg en met mede-
wérking van periphere organen, een 'doel
matige besteding der gelden té overzien
en te regelen.
GEBOORTE- EN STERFTECIJFERS IN
NEDERLAND
Op 31 Dec. 1918 bedroeg hel aantal
inwoners van Nederland 6.782 324 tegen
6.703.836 in het vorige jaar. De provincie
Zeeland telde hiervan 247.953 zielen.
Het aantal levend aangegevenen, gebo
ren binnen de gemeente, de provincie
of hel Rijk, onverschillig of zij behooren
tot de werkelijke bevolking bedroeg in
1918 13.026, terwijl in 1917 13 816 aan
giften plaats hadden. HeL aantal geboor
ten in 1918 bedroeg in Zeeland 473.
Op het eind van 1918 bedroeg het
aantal levend aangegevcnan, hehoorende
tot de werkelijke bevolking der gemeente,
der provincie of het Rijk, 12.927,waar
van 327 onwettig. In 1917 waren deze
getallen resp. 13.683 en 323. Voor de
provincie Zeeland in 1918 werd aangifte
gedaan van 465 geboorteu, waarvan 15
onwettig.
Het totaal aantal overledenen bedroeg
op 31 Dec. 1918 voor Nederland 12.961,
legen 7272 in 1917,. In 1918 stierven irt
Zeeland 470 personen.
Het geboortecijfer overtrof in datzelfde
jaar dat der sterfte in Ned/crland met 0.44
per duizend.
Het aantal overleden kinderen in Ne
derland gedurende 1918, minder dan eert
jaar oud, bedroeg 110.28 per duizend
levend aangegevenen.
UIT DE PERS.
Nederland en België.
Uit een artikel van prof. mr. "7. de
Louter in de N. Crt. ontleenen we de
volgende opmerkingen-
Reeds êenige jaren geleden waarschuw
den enkele landgenooten. met mij legen
de gevaren, welke van die zijde arhigdem
•de bejaarde generaal Den Beer Poortugael
was destijds voorganger. Dit optredeD
werd door velen voorbarig geacht en alras
gesmoord of veronachtzaamd. Voorstan
ders waren intusschen allerminst gerust
gesteld. Thans zijn de weinige stemmen
GEKOCHT.
Naar het Eagelsch va
CHARLES GAIWICE.
"W
ÜJ keerde haai* gezicht naar hem toe,
crt tag bleek ,maar keek hem een oogen-
fcflk strak aan.
„Ik -was niet bang" ,zei ze. „Ik was het
vtgt vtoordat jij kwam, toen zij zweeg
en haar gezicht straalde toén. wist
•ft, dat er geen gevaar meer was'
Eet onbepaalde geloof en vertrouwen in
heftr stem zou een ouderen man getrof
fen hebben ,maar Neville merkte het na,u-
wuïljks op.
„Had je Lavarick vroeger ooit gezien,
Ik meen voordat je in het kamp
kwam?" vroeg hij nadenkend .terwijl hij
afijn jas uitdeed.
ij schudde het hoofd.
Neen Jack, nooit, Ach ze brak den
votzin eensklaps af met een geluid, tus-
schen een zucht en eén gil en deinsde
achteruit .terwijl zij naar zjjn mouw wees.
9$ was doortroldcen van bloed.
„"Wat is er? O ja, ik geloof dat de vent
«rif geschramd heaft
Het volgend oogenblik stond zij naast
hem en met bevende handen ontblootte
zij' den arm; zij zag doodsbleek.
„Kom ,msak er zoo'n drukte niet van,"
zei hij. ,,'tls niets. Ik had het nog niet
eens gevoeld."
„O Jackt Jack!" mompelde zij.
Zij liep haastig weg om een kom water
i een doek te halen en drong hem
op een stoel te gaan zitten en huiverend
waschte zij de wond uit. Het was niet veej
meer dan een schram. Neville greep naar
zijn pijp en onderwierp zich met ver
draagzame berusting.
„Kijk goed uit en maak dat het g
is voordat \le oude Meth terugkomt, an
ders praat ze een uur en maakt mij uit
mijn humeur"
S3'lvia zweeg. Zij kon niet spreken, daar
er geen spiegel was kon Neville haar ge
zicht niel zien en evenmin de tranen, die
langzaam in haar oogen kwamen en zich
vermengend met het water, op zijn bloo-
ten arm vielen.
„Zie zoo, nu is het genoeg ,dank je
well" zei hij. „Je zou een eerste zieken
verpleegster wezen, Syl. Daar komt de
oude Meth aan. Geef mij mijn jas en die
deken. Ik rol er mij in en slaap vannacht
voor de deur. Niet clat mijnheer Lavarick
ons waarschijnlijk een bezoek zal bren
gen, maar jij zal geruster slapen als
weet ,dat ik de wacht houd Nu pal je naar
bed hoor! Je ziet er ontdaan en moe uit.
Goeden nacht Syl."
„Goeden nacht, Jack," zei ze met een
heel zacht stemmetje. Maar lang nadat
vrouw Meth de nachtelijke stilte verstoor
de door de muziek van haar gesnork,
ging de binnendeur langzaam open, heel
zachtjes, en Sylvia nog geheel gekleed,
kwam haar kamertje uit. Neville was vast
in slaap, in zijn deken gerold, met zij n ge
zicht op zijn arm en de revolver in de
hand. Zij sloop zoo licht als een schaduw
naar hem t oe en keek eeh minuut lang
hem neer, toen knielde ze op één knie
naast hem neder en niet een aanraking
zoo zacht als een blad dat in den herfst
op het gras valt, streek zij het haar van
zijn voorhoofd en fluisterde zijn naam.
Hoe licht de aanraking ook was, Neville
bewoog zich even en dadelijk was zij ge
vlucht, terug naar haai* eigen heiligdom
Den volgenden morgen voor het ontbijt
begaf Nevüle zich naar het kamp. Mac-
gregor's winkel was al aardig, vol en Ne
ville's verschijning met de revolver, dui
delijk zichtbaar in zijn gordel gesloken,
veroorzaakte plotseling een pauze in het
schijnbaar opgewonden gesprek.
„Goeden morgen," zei Neville. „Heeft
een van jullie Lavarick van morgen ge
zien?"
De vraag werd "begroet door eén stort
vloed van vloeken
tot een storm aangewakkerd én dreigt
5nen Nederland met de eischeln eener on
weerstaanbare wereldmacht.
Waartoe? Om, ofschoon het neutraal
bleef en 1de plichten der onzijdigheid stipt
vervulde, Nederland te dwingen, een deel
zijn grondgebied aan België, ^,het
eerst en heldhaftig slachtoffer van "dep
oorlog" tot vergoeding en versterking af
te slaan.
Het klinkt ongelooflijk en is toch wel
haast een algemeene lcreet geworden,,
weerklinkend in talrijke organen dor En-
tenfe-pers ja rij drmgt door in Neder^
landsche kringen en persorganen. Men
spreekt daar van minnelijke onderhande
lingen, van \TijwiHigen afstand^ van arbi
trage e. d. mzonder te beseffen, dat
men aldus speelt in de kaarten van den
tegenstander en dezen een handvat biedt
om straks de vreedzame oplossing van een
internationaal gesclul te cischen. Maar
er is geen internationaal geschil doch al
leen een ongehoorde aanslag op de sou-
vereiniteit en Integriteit van een onaf-
liankelijlcen en onzijdigen staatj die zich
niet liet meeslepen in den krijg en djt
voorrecht door een grenzenlooze edelmoe
digheid toonde te waardeeren. Om deze
te beloouen strekt men onvervaard de
hand uit naar rijn vaderlijk erfdeel
Op de vraag wal daartegen te doen is.
zegt de schrijver dal gewelddadig verzet
tegen de opgewonden en verbitterde over
winnaars uitgeslóten is. Mogelijk is al
leen een beroep op de redelijke cn ze
delijke wapenen des geesles: m. a. w. op
de beginselen door Wilson en de rijnen
'erkondigd, in den ontworpen bond be
lichaamd, door de gansche beschaafde
wereld toegejuicht.
Hij erkent dal er reeds veel gedaan is
dc pers en op de vergaderingen
Doch dil is niet genoeg. Het komt er op aan
niet slechts ónze regeering te overtuigen
en met stalen vastberadenheid te wape
nen, maar ook den tegenstander te be
reiken 'en inzonderheid het oor der in
ternationale Lotbeschikkers te "gcpffen.
Dat de regeering daartoe liet hare doel
en doen zal, is hief twijfelachtig. De ver
klaring van den Minister van Builenland-
sehe Zaken in de Tweede Kamer op 14
Februari 1.1. verzekert dil. Maar ook in
Belgische, Fransche en Fngelsche kringen
moet een helder licht opgaan over onze
nationale rechten, belangen en gevoelens.
Daaromtrent heersehen alom grove on
kunde en kwalijk verholen onwil. Het
onlbreekt aan behoorlijke vertaling en
verbreiding onzer tijdschriften en dag
bladen in liet Fransch en Engelsch. Mr.
N. Ncderburgh, gewezen president van
liet Hoog Gerechtshof in Ned.-Indië, nam
de moeilijke taak op zicli om gelden in te
zamelen ten einde in deze leemte te voor
zien. Een artikel bijv als van ds. J. N.
Pattist in de Vragen van den Dag van Fe
bruari 1.1. over Zeeuwsch-Vlaandercn, is
goud waard, mils hel niet alleen vertaald
maar ook in ruimen kring verbreid wordt.
Daartoe kan wellicht de Nederlandsche
pers door haar builenlandsclie corres
pondenten, zeker de regeering door haar
diplomatieke en consulaire agenten krach
tig "medewerken. Laten rij geen oogenblik
talmen. Nog is het tijd, hel program
van den Volkerenbond is een ontwerpj,
het onderzoek der territoriale aanspraken
is in vollen gang. Elke aarzeling wprde
niet minder angstvallig vermeden dan elke
zweem van voorbarigheid.
In welke richting? Naar mijn overtui
ging in deze eenvoudige en ondubbel
zinnige: dat er geen duimbreed worde
afgeweken van onze onaantastbare rech
ten op Nederlands grondgebied, 'in vol
komen overeenstemming met dé besliste
wenschen van de overgroole meerder
heid der betrokken bevolking met gelijk
tijdige bereidverklaring om over tie vrije
vaart op de Schelde in vriendschappelijke
onderhandelingen te treden met België,
zoo noodig met andere mogendheden.
Ziedaar een oplossing, die levens den
weg der Verzoening opent en Nederlands
toetreding tot den Volkerenbond voorbe
reidt.
UTF OOST-INDIK
De réVblutipneire be weging.
In de laatste mBafideii tan het Rfgelöp-
pen jaar hebben in Indië gebeurtenisseb
plaats (gehad, die de aandacht verdieneh.
al blijkt hel van hier uit vrijwel onmoge
lijk die gebeurtenissen Sn hun wan? oö-
teekenis te rien.
Eenerzijds werd geagiteerd door Snee
vliet, den volgeling van "Wijnkoop. Deze
is tengevolge van zijn sloken uit IndJS
verbannen.
Maar overigens heeft een concentrati*
plaats gehad tusschen de S. D. A. P. in
Indië, wier leider Cramer is, en de voor
mannen der Sarikat Islam, benevens da
radicale elementen onder de Europeanen,.
Blijkens een brief in .jHet Volk" heb
ben deze den lGden Nov. eén conferentie
gehouden, waarin de leiders der Sarekaf
Islam verklaarden dat rij hun volgelin
gen op Java in de hand zouden houden
de Buitenbezittingen liggén mefer bui
ten hun invloed, maar hebben minder last
van onverantwoordelijke agitators en
excessen zouden voorkomen, maar van
de gelegenheid zouden gébruik maken
om in den Volksraad over de geheel!»
linie gezamenlijk met kracbb'gen klem
meerdere rechten op te elsclien voor bet
volk.
Cramer irad daarbij op als gangmaker
en betoogde, dal liet gouvernement niet
aan de gebeurtenissen in Europa kon ont
komen en dienovereenkomstig hét volk
van dit land meer politieke rechten moest
toekennen. In denzelfden toonaard volg
den alle jij landsche sprekers.
Hel resultaat van de eerste conferentie
was de opstelling van een program van
urgentie, dat .de volgende punten beval
instelling van een volledig bevoegd par
lement met Wetgevende maclu. w. o hét
volledig vaststellen van de begrooting in
Nederlandsch-Indië, onder voorbehoud
van het recht van veto voor den G -G.,
volgens het stelsel gevolgd in Australië.
verdere uilwerking van het kiesrecht-
vraagstuk, zoodanig dat alle mannen. di«
éen der landstalen of Hollandsch kunnen
lezen of Sclirijven. en analfabeten^ dié een
bepaalden maalscliappelijken welstand ge
nieten, hel kiesrecht krijgen
Het lag in dê bedoeling om voor de
verwezenlijking van dil program een z.g.
concentratie-commissie te benoemen
waarin elk der deelnemende partijen h!ur
vertegenwoordigers afvaardigt.
Voorts ltan nog worden gemeld, dat
„Concentratie" uit den Volksraad weg
bleef bij het voortezen van hel Adres
van Antwoord aan de regeering, en dat
zij afzonderlijk haar standpunt uiteen
zette door een motie, onderteekend dópr
Tjokroamiooto, Sastrowidjomo, Dwidjose-
wojo, Cramer, Tjiplo Mangoenkoesoemo
en Teeuwctr, welke motie luidt nis volgt
,,De Volksraad, den tijd gekomen ach
tend, dat ingrijpende verandering wordt
gebracht in het bestuursstelsel over dere
gewesten, is van oordeel, dat ten spoe
digste moet worden overgegaan tot de
vorming van een wt en door hei volk-
gekozen parlement met volledige bevoegd
heid en de instelling van een aan dat par
lement verantwoordelijke regeering
verzoekt de regeering om, in sameowvr
king met de verschillende politieke orga
nisaties in Indië de noodige maatregelerf
te treffen, teneinde een nieuwen, door
den Volksraad gewenschten stand van,
zaken te doen instellen vóór 'de beêlndi-
in 1921 van He mandaten' voor den
Volksraad en vraagt, deze motie telegra
fisch ter kennis te brengen van het op
perbestuur".
Behalve deze motie schijnt er priller
ook nog een nota te rijn ingediend, on
derteekend dpor vijf der bovengenoemde
(behalve Teeuwen), eischend de onver
wijlde bijeenrocping van een „voor-parle
ment", en eindigend met dte verklaring.
„Enkel bij vervulling van dezen eisrii
zullen wij als vertegenwoordigers dec
volksmeerderheid onzen steim aan dé ré
geering kunnen schenken, terwijl wij
elke verantwoordelijkheid voor de oon
sequentie der niet-vervulling vim oris
werpen".
„Lavarick!" riep Locket. „Wou je Lava
rick hebben, Jonge Baas?"
„Ja, graag," zei Neville.
„Welnu," en hier volgde eert aaneen
schakeling van sterke, krachtige bijvoeg
lijke naamwoorden, „je bent niet de eeni-
ge die dat wenscht. Wij smachten naar
hem, Jonge Baas, de Ondernemer is er
van door gegaan. Vannacht vertrokken
zonder afscheid te nemen en hij heeft
dc twee heste paarden van het kamp mee
genomen
Neville keek niet verbaasd en evenmin
teleurgesteld.
„Is hij weg?" zei hij. „En nu zal je me
misschien willen zeggen wie van jullie
hem zoo geplaagd heeft, dat hij "gisteren
avond naar mijn hut toe kwam?"
De vraag werd -ontvangen met blijkbaar
echte verbazing. Locket keek rond.
„Gisteravond naar jou toe gekomen?"
zei hij. „Nu ik had nooit gedacht, dat
de Ondernemer daar moed genoeg voor
had Dat valt mij van hem mee. Maar als
hij dat gedaan heeft dan deed hij dat
op zijn eigen houtje. Geen een van ons
heeft hem gezonden - ie 't wel jongens?"
Iedereen wees deze veronderstelling
met kracht af.
„Ik denk dat je van plan was voor
een van ons hies te komen, hè. 'Jonge
Baas?" zei L/ocket „Daar ben je brutaal
genoeg voor. Niets is te moeilijk voor je
om op je te netnen en je ztouj gauw een
middelmatig groot kerkhof makén van Vet-
loren Hoop, niet waar?" Neville glim
lachte. „Nu, ik bewonder jemand, di®
durf heeft en ik ben je niet kwaadwil
lig gezind," 'gang Locket voort. „Hier,
•acht even. Wij hebben twee jongens uit
gezonden om Lavarick deïi terugweg to
wijzen. Ze zullen wel gauw hier zijn.
Drink een glas."
Neville nam het aanbod aan om to
toonen zijn ingenomenheid, dat zij niet*
te maken hadden met Lavarick's poging
cn terwijl hij stond te praten, kondigde
het geluid van paardehoeven den (er.iqj-
keer aan van de troep, die Lavnrick moést
arresteereu. Allen liepen ijlings naar !ïe
deur en een gejammer van teleurstelling
ging op. Men za'0 dal Lavarick er hjet
was.
„Het heeft niet geholpen," zei een da-
ruiters. „Hij is weg. Die merrie, die- h$
meegenomen heeft, wint het van al deze
andere paarden, en hij had zeker vijf of
zes uur voorsprong."
„En hier is de Jonge Baas, die ver
langt zoo naar hem, dat zijn hart breekt
van verdriet, niet waar0" zei hocket.
„Dat doet er niet toe," antwoordde
Neville. „Als hij soms terugkomt won ik
hem graag spreken."
Een spotlach begroette deze Woorden
„O waak jé niet ongerwst," zei Locke*