C II - -
No. 29.
JDlnsdag 4 Februari 1919»
i<>2* Jaargasf
Aboan. prijsi per kwartaal te Mid
delburg en bij dö agenten in Vlissingen
en Goes f 1.80, per post 1 2.—.
Advertentiën 20 cent per regel.
WJ abonnement Teel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
ten 1—7 regel» f 1.50.
Bpvenata^ide advertentieprijzen wordan
mA 20 <gj koeslag verhoogd.
015 RAADSELS VAN
„ELET GRAF DER REPUTATIES'
Dien bijnaam heeft Zuid-Afrilca in het
ftngelsche Rijk. En het heeft dien n.et
gestolen. De knappe mannen, uit Enge
land er heen gezonden als staatsman of
Ws soldaat, kwamen bijna allen teri.rf met
1de bescliamende erkenning van een mis
lukking,, of althans met een paar droe
vig geknakte veeren in hun pluim.
Het is er altijd ènders dan men
denkt. Wie daar kwam uit Europa, ge
tuigde bij zijn terugkeer dat de samenle
ving dapr lieelemaal niet leek op wat hij
zich als een variatie, zelfs njet op wat
bdj zich als een slerke variatie op Euro-
peesche toestanden had voorgesteld. En
al» hij dan een jaar hier terug was,
begreep hij de berichten in de couran
ten over Zuid-Afrika niet meer. De ka-
feidescoop draait daar onophoudelijk
rond, de steentjes liggen telkens anders,
de mensclien zijn er ieder oogenblik weer
pnders gegroepeerd dan een oogenblik
Ie voren.
En de Boerenvrienden hier te lan
de, in wie nog altijd het enthousiasme
,qit den Boerenoorlog voortleefde met het
kinderlijk geloof aan een ideaal Bóeren-
type- eenvoudig, ruw maar eerlijk, taai,
Onbuigzaam, stoer, een type waarover
iedere tijdelijke overheersching heengaat
*ls een golf over een rots, die Boe
renvrienden hebben de berichten uit Z.
Afrika vaak niét künnen gelooven, voor-
ktl riet wat de houding der leiders tegen
Bver de Engelschen betreft. i
Op 't oogenblik is het erger dan ooit.
Generaal De Wiet en generaal Her-
zög, door nationale vergaderingen der
Boeren naar Europa afgevaardigd, om te
xragen wat de Vredesconferentie, en na
tuurlijk ook Engeland, te zeggten heb
ben over het zelfbeschikkingsrecht voor
'de Boeren, zien zich hun passen gewei
gerd door de regeering) van hun ouden
aanvoerder en medestrijder, gieneraal
Botha, die zelf kort te voren wel op
iareg is gegaan naar de Vredesconferentie
«n die als laatste bondschap in Kaapstad
achter liet de verklaringdat een onaf
hankelijke Z. A. republiek niet binnen het
gebied der practische politiek is gelegen.
En als Botlia in Europa komt, vindt
M) daar als een der in Engeland meest
bewierookte) woordvoerders van het
Engelsche Rijk, zijn oud-medestrijder
Smuts, eten man die in het begin van
den Boerenoorlog de menschen deed
Roeien van koortsige verontwaardiging
Soor de felle aanklacht tegen het Engel-
#che rijk, geschreven in zijn vermaard
baek: „Een Eeuw van Onrecht1'.
Probeer nu maar niet dat beeld van
1 heden le verklaren uit de herinnerin-
i^n van 't verleden.
Maar maak ook niet de fout om nu
Btaar eenvoudig-weg Botha en Smuls te
bestempelen als verraders van hun volk.
«Want dat zijn ze naar onze meening
steker niet.
En tracht ook niet de verklaring te
vinden in persoonlijke ijdelheid, die Botha
en Smuts te vriendelijk maakten tegenover
éf Engelschen, welko hen in een mach
tige positie pliatslen en hielden. Want
daarmee verklaart ge weer niet de hou-
ioin" van de velen in Z.-Afrika die "hen
volgeiu, dio nog altijd de meerderheid
zijn. en bij wie geen ijdelheïdsoverwegin
fro vau betaekenis meetellen.
Wat dan de verklaring is?
We zullen ons er wel voor hoeden
ons als explicateur van dat warbeëld op
le werpen. Te minder nu Reuter en de
pjsl-censuur wel do meerderheidsmeenin-
gen, maar niet da minderheide uitingen
doorlaten.
Maar alleen willen we wijzen op een
factor die hier gewoonlijk vergeten
wordt, die hier geheel genegeerd werd
in de dagen van het enthousiasme van
den Boerenoorlog, en die ook voqjhij
gezien wordt door de Groot-Nederlan
ders, welke terwille van de taai-eenheid
*ns thans tot warmte trachten te brengen
voor de nallojialislische partij, d. i. de
partij van De Wet en Herzog.
We bedoelen den factor van het in
heems ch Engelsch element in Z.-
Axrika, van de daar geboren of voor goed
wonende Engelschen, 'de South Africans.
Vcoral voor ons, Hollanders, is het
goed, de beteókenis van. dien factor niet
uit het oog le verliezen, willen we niet
de kans loopen, dat te groote verwach
tingen over de gevolgen van .stamver
wantschap uitloopen op geduchte teleur
stellingen. De Hollanders die tijdens en
na den Boerenoorlog terugkeerden uit
Transvaal hebben wel door hun verhalen
over de w e r k e 1 ij k e verhouding lus-
schen Boeren en Hollanders er toe bij
dragen, dat er hier zuiverder begrip
pen ontstonden over hetgeen wij voor
onze „stambroeders" kunnen zijn, en over
hetgeen wij voor hen niét kunnen, zijn.
Maar nog altijd blijkt het noodig tegen
verkeerde inzichten te waarschuwen.
Jn de jaren toen de ^Boeren in hun pio-
iniers- en zwervers-bestaan geen gelegen
heid lot goed onderwijs hadden, hebben
wij hun bezorgd: eerst de predikanten
en 'onderwijzers, en later bij de vorming
der republieken: da ambtenaren en het
spoorwegpersoneel, en enkele journalis
ten Maar al kort vopr den oorlog voel-<
den de. Boeren dat ze ons niet meer
moedig hadden.
Maar laten we ons er dan ook thans
Vcor hoeden door partij-kiezing in dat
onderling geschil der Afrikaanders, de
verdeeldheid te verscherpen, die de mees-
ten hier slechts onvoldoende kunnen be-
ordeelen.
Dat is trouwens de reden waarom we
hier op deze plaats en niet onder „Buiten
land" deze zaak in 't licht stellen.
6 a
We zullen den lezer niet met cijfers
vermoeien, maar als we zeggen, dat de
„wij" die dit schrijven toevallig ook uit
persoonlijke ervaring de raadsels van Z.
Afrika een beetje hebben leeren kennen,
dan wil de lezer misschien wel op go/ag
gel-ooven dat het Engelsch element in
Z -Afrika zeer sterk is; dat het in de
sleden meestal ovorheerscht, maar dat
er ook heele streken zijn waar raen meer
Engelsche dan Hollandsche boeren vindt.
En als we u bij zoo'n Engelschen boer
brachten op het (oogenblik dat hij zijn
Knapschen jongen (kleurling) in onver-
Valscht Kaap-Hollandsch een opdracht
geeft, wat vooral bij het tweede en
derde geslacht geen uitzondering! is, al
blijven ze zelf Engelsch spreken dan
zcudt ge nooit denken dat hij een En-
gelscbman was, want er zijn er velen
die ook uiterlijk hetzelfde type zijn ge-
•worden als een Kaap-Hollandsche Boer.
li ij is een Zuid-Afrikaander.
En waarom ook niet? Worden in den
Amerikaanschen reuzenbrouwketel niet
allerlei nationaliteiten door elkaar
koost, Engelschen, Hollanders, Duitschers,
Neren, enz., lot ze er uitkomen als onmis
kenbare Yankees, waarvan de eerste ge
slachten nog iets van hun oude ras heb
ben, en de latere zuivere Amerikanen zijn!
Die Engelschen in Zuid-Afrika be
halve dan een deel der bevolking van de
gouddistricten wonen daar om er te
blijven. Ze voelen zich geen Engelsch-
man van Engeland meer. Alleen een on
derdaan van het British empire. En als
FEIIlLtrtl,
GEKOCHT.
Nasar het Httgaiseh vssn
CttARLBS SABVICB,
*4;.
Hij vloog vooruit, met zijn revolver in
da hand liep tegen een paard aan. Naast
het paard stond Lavarick, hij worstelde
»et Sylvia. Neville wierp zich op den
man als een bliksemstraal zoo snel en
doeg hem tweemaal met het houvast van
*ijn revolver. Lavarick liet Sylvia los en
wierp zich op Neville. Er schitterde iets
in de duisternis. Neville voelde een felle,
hevige pijn in zijn schouder. Het volgend
(■ogenblik liad hij Lavarick ,ondor den
voet en het mes was op een afstand ge-
vporpen.
Een blinde woede bezielde Neville en.
*Jn handen klemden zich om Lavarick's
heel en dio keer was zijn einde zeer nabij
toen Neville een hand op zijln arm voelde
oen bevend stemmetje sprak vlakbij
atja Kfcn" ftNoen, heen, Jack, do® da! ni»t"
ze er een tijdje zijn, komen ze zelfs heel
vaak in verwantschap met Boerenfamilies
aeor huwlljk van de kinderen. Want de
liefde stoort zich vaak heel weinig aan
nationaliteit, als de jongen en het meisje
buren zijn. In de Kaapkolonie heeft dat
al een eeuw lang doorgewerkt. En uit
oiezelfde reden is het heel begrijpelijk dat
in ,deh Vrijstaat, waar het toeval (de
wezigheid van handelscentra en mijnen)
geen sterke Engelsch© nederzettingen
bracht zooals er wél zijn in de Kaap
kolonie, Natal en Transvaal, dat daar
in den Vrijstaat de Hollandsch-nationale
Partij haar vruchtbaarslen bodem heeft
Maar als er z'oo'n sterk blijvend ele
ment van Engelschen is, dan is het ook
uitgesloten dat Z.-Afrika eeumaal een zui
ver Hollandsche staat wordt.
En dan is er o,ak veel waarheid in de
bovenbedoelde afschoidsboodschap van
Eotha, waaruit we den meest teekenenden
zin wcordelijk hier willen aanhalen: „Ik
kan slechts herhalen dat een republiek in
Zuid-Afrika alléén mogelijk is wanneer
beide rassen haar verlangen. Daarom ligt
zij niet in het gebied van practische poli
tiek,- en iedere poging om haar af te
dwingen zou uitloopen op bloedvergie
ten, en op het verscheuren van het poli
tieke lichaam".
Nu welen we wel dat de tegenover
Botha slaande nationalisten zeggen: als
zoo'n uitspraak van beide rassen in El-
zasz Lotharingen niet noodig is, behoeft
ze ook niet geöischt te worden in ~7.
Afrika. „Wiaardfn kan die duisende En
gelse waf na die Boeren Oorlog bij die
Iwee Republieke ingevoer is, nie oo'k,
die pad gewijs word nie, zooals die
Franse doen mei die Duitsers wat hulle
na 1871 in Elsas-Lotharinge geveslig'd
het?" zo(o vraagt A Keet in het jongste
nummer van „dé Toorts".
Maar voor 't oogenblik hebben dé stem
men van dien aard nog weinig sympathie
bij ons kunnen wekken voor zoo'n plan
tot gewelddadige uitdrijving van een be
volkingsdeel. En zelfs kunnen we be
grijpen dat een deel van de Hollandsche
Afrikaners daar ook niets voor voelt,
evengoed als 't verklaarbaar is dat de
„achterveld-Boer" die. zelden met de En
gelschen ïn aanraking komt, de denk-
leelden «leunt van hen in wie de oude
Engelschen-haat en het nationaal bewust
zijn geen plaats laten voor de erkenning'
van de aanspraken van hun Engelsche
mede-ingezetenen.
Wie van die twee partijen' het juiste
ipzicht heeft in de toekomst?
We verwijzen naar het begin dezer
beschouwingen. Het is een raadsel. We
zien in deze tijden zulke ongelooflijke
teekenen van heel© volksverhuizingen dat
èlles mogelijk wordt. Maar zoo lang de
Engelsche Afrikaanders daar b 1 ij v e n d
wonen, zoolang is er geen zuivere, olge-
hneene Boerenrepubliek mogelijk.
Misschien wel dén gemengde, onafhan
kelijke staat. Wie weet wat er in het En
gelsche Rijk broeit. We zijn nog pas
aan het begin. Maar dan staat men voor
een ander vraagstuk dan nu door de Na
tionalistische Partij aan de otrdë is giesteld.
DE BELGISCHE GEZANT.
Fen bericht uit Brussel sprak dezer
dagen van het aftreden van baron Fallon
als Belgisch gezant in Den Haag, maar
werd achterhaald door de tegenspraak,
dal men daarover in Brussel aan Buitan-
laDdsche Zaken niets van wist. Thans
echter meldt Vaz Dias weder uit Brussel
dat baron Fallon den wensch l© kennen
heefl gegeven van zijn post te worden
ontheven.
Hij is het niet waard."
Neville liet los en Lavarick strompelde
overeind. Zijn lange klauwen van handen
voelden aan zijn keel, zijn oogen, die
bijna uit hun kassen rolden staarden met
waanzinnigen angst naar zijn aanvaller,
Neville schudde hem door elkaar, zoodat
alle tanden ,uit zijn mond dreigden los te
gaan.-.
„Lavarick", zei hiji piet een stem die
vrees aanjoeg door haar 'onnatuurlijke
koelheid. „Ik zal je moeten dooden!"
Sylvia beefde over haar geheele li
chaam en kwam met een zwakken kreet
naderbijmaar Neville gaf haar een wenk
weg te blijven. Zijn gezicht was spierwit,
zijn lippen stijf op elkaar gedrukt, zijn
blauwe oogen schenen vlammen te schie
ten De woede van een sterk man is vree
set ijk om aan te zien ,maar o,ok prachtig
en niemand kan de diepte beseffen van
bewondering en vereering, die het hart
tot overstroomens toe vervulde van het
jonge meisje ,toen zij haar broeder en
beschermer aanzag ,die door zijn recht-
matigen toorn was herschapen in een
halve godheid.
,,Ik zal je mloeten do,oden, Lavarick!"
herhaalde fef.
van Emmichoven, V. M. Krepal en L.
Deeiemans.
VOOR DE GROOTE GEZINNEN.
Naar aanleiding van een aanvrage van
de afdeeling Eindhoven der R. K. Midden-
slandsvereeniging bij den Raad van Eind
hoven om subsidie in den vorm van
hypotheek voor te, bouwen woningen,
heeft het bestuur der afd. Eindhoven
van den Nederl. R. K. Bond voor groote
gezinnen den Raad van Eindhoven ver-
zocht, de gevraagd© subsidie te verleenen,
doch onder voorwaarde dat tien procent
der te bouwen woningen, ruimt© moei
Meden voor gezinnen van minstens zeven
per&onen, en zonder dat de huurwaard©
van die woningen hooger wordt giesteld,
dan die der overige met kleinere ruimte.
SNEEVLIET ZOEK?
De heer Sneevliet, de bekende agitator
dezer dagen uit Indië te Rotterdam aan
gekomen, moet nog daar zijn, doch is
niet le vinden, zegt de Tel. Hij had aan
de politie opgegeven, dat hij logeerde bij
dr. Van Ravesleyn, waar men hem reeds
gezocht heeft. Ook het Revolutionnair
Comité weet niet, waar hij is. De politie
wist mede le deelen, dat hij Zaterdag
naar Amsterdam zou vertrekken.
B31I8IU1I.
PROV. STATENVERKIEZING.
De Liberale Unie he©ft tot candidaten
in den kieskring Hulst gesteld d© hoe
ren: R. G. E. Nolson, Terneuzen; Ph.
.T. van Dixhoom, Axel; L. J. Geelhoedt,
Terneuzen; J. Stolk, Zaamslag, en G. Vo
gelvanger, Hulst.
In den kieskring Zierikzee zal de
Liberale Unie de volgend© lijst van candi
daten indienen: A. van der "Weijde, J. Wi
van Oever en, B. Gil jam, allen aftradend;
mr. H. Potvliet, J. M. van den Bont, G.
Blom, A C. vian der Vliet, H. E. Beelaerts
DE REGEERING EN DE EISCIIEN VAN
'T SPOOPWEGPERSONEEL.
Op een vraag van den heer Kleereko-
per betreffende loonregeling van het
spoorwegpersoneel
Is de minister van waterstaat bereid
nu de beslissing der regeering1 ten aan
zien van de looneu van het spoorwegper
soneel uiterlijk 8 Februari zal worden
genomen zijn. standpunt ten dezen zóó
tijdig aan de Kamer mede te deelen, dat
indien noodig en gewensclit daarover in
de Kamer nog kan worden van gedachten
gewisseld, alvorens de minister zijn eind
oordeel aan directies en personeel ken
baar maakt?
luidt het antwoord van den Minister
van waterstaat:
Zoodra de ondergeteekende, Ier vol
voering van de hem bij algemeenen maat
regel van bestuur opgedragen taak, om-
trenlt de loonregeling voor het spoor
wegpersoneel een beslissing zal hebben
genomen, zal hij gaarne bereid zijn daar-
óver met ide Kamer van gedachten te wis
selen.
Naar zijin gevoelen 'brengt echter een
juiste opvatting van de op hem rustende
verantwoordelijkheid niet mede, dat zijn
aan de beslissing (en grondslag1 te leggen
standpunt vooraf door hem aan het oor
deel der Kamer wordt onderworpen.
De ondergeteekende ziet zich derhalve
genoopt de gestelde vraag ontkennend
te beantwoorden.
ïn verband met do beslissing die deze
week de Minister van Waterstaat zal ne
men ten aanzien van de officieele vast
stelling der nieuwe loonregeling voor het
spoorwegpersoneel is tegen Maandag 10
Februari a.s. te Utrecht een buitengewoon
congres belegd met de besturen der aan
gesloten plaatselijke afdeelingen, om na
der te overwegen wat zal moéten gebeu
Lavarick hief de handen op.
„Geef mij lijd laai mij spreken," hijgde
hij met heesche stem. „Ik zal je pi
het geld geven
Neville wierp hem neer en sloeg zijn
hoofd twee of driemaal tegen den harden
grond. „Jou hondl" zei hij bij iederen
stoot, „jou addergebroedsel 1 J© bent niet
in staat rond te kruipen onder fatsoen
lijke menschen. Je wil mij Daar" hij
zwaaide hem weg „sta op en blijf bui
len mijn bereik. Wacht blijf daar staan!
Sylvia, ga na,ar huis terwijl ik met dien
man praat."
Zij aarzelde een oogenblik .draaide zich
om en ging heen, nu en dan vol
om zich heen- kijkende.
„Nu," zei Neville met opeengeklemde
tanden, „je hebt je leven te danken aan
haar weet je dat?"
Lavarick voelde zijn keel nog ett
nog buiten adem; hij' maakte een ver
schrikt gebaar om toe te stemmen.
„Goed danv Maar neem een tweede en
laatste waarschuwing van mij San de
laatste, hoor je? Ik geef je tot morgen
ochtend zes nur. Als ik je dan nog
vind, wanneer ik op dat nur in hel kamp
Sloom, schiof ik je onmiddellijk dood, aWL
een hond. Wacht want Lavarick, met
een leelijken blik uit zijn scheeve oogen,
maakte zich gereed heen te gaan. Het
paard was al lang naar het kamp terug^je-
loopen „ik dacht niet dat je je leven
nog eens in de waagschaal zou s tellen
en toch heb je het gedaan. Wat was je
doel, Lavarick?"
De man keek hem zwijgend aan; loen
liet hij de oogen zinken.
„Een man van mijtn jaren laat zich hiet
graag op den kop zitten door een jontjen
man zooals jij," zei hij, „en de jonge man
nen hebben er mij leelijk mee gesard. Ik
had geen kwade bedoeling met haar. Ik
wou het yan je winnen ,dat is het' eenige."
Neville ,niet wetende ,dat Lavarick ge-
s'pionneerd had toen Sylvia's vader ster
vende was,wist niet of hij die reden;
moest aannemen voor zijn poging tot wed
voeren van Sylvia ,ja of neen.
„Zeer goed," zei hij. ,,Een volgenden
keer zal je er zoo goed nie{ afkomen
•vriend .Maak dat je weg komt. Denk er
aan, de jongens zullen morgen vioor een
anderen begrafenisondernemer moeten
zorgen als ik je in hef kamp vind Ga
heen." 1
lavarick tötókftj dadelijk v*n d» loe
ren voor het geval de voorgestelde rege
ling der directies door den Minister on
gewijzigd zal worden aangenomen en du®
met de wenschen der organisaties geen pf
onvoldoende rekening zal zija jcehoudeaj,
NEDERLAND EN DE OORLOG.
Onze schepen en het rnntsoétf
uit Amerika.
Reuter verneemt uit Washington, dAI
zeven en tachtig Nederlandsche schepen^
door de Vereenigde Staten overgenomen^
onvoorwaardelijk zullen teruggegeven woe
den zoodra zij in een Amerikaansch© ha
ven aankomen.
De restricties vóór export belreffenifai
gerst, mals, rogge, haver, boonen, erw
ten, suiker, broodgranen, zemelen, vee
voeder (met zemelen vermengd meel), ka-
loenzandolie worden ingetrokken.
Onderhandelingen worden geopend mei
de Nederlandsche, Dcensche, Zweedscli®
en Noorscho regeeringe-n over do beschik
baarstelling van nog Vierhonderdduizend
ten maïs.
De heer v. Vo lie n ho ven. Öe re-
burger van Antwerpen.
Zondag heeft de gemeenteraad van Ant
werpen in tegenwoordigheid van vele be
langstellenden op plechtige wijze de ge
zanten van de Vereenigde Stalen, Spanje
en Nederland ontvangen. De burgemeesten
begroette hen namens de stad als groote.
vrienden van België en verklaarde: Alk
wij in de meest sombere tijden vol ver
trouwen zijn gebleven in de eindoverwin
ning van het recht, is dat voor een groot
deel te danken aan den voortdurendea(
steun en de vriendschap van do gezan
ten, die onze belangen behartigden. D®
burgemeester herinnerde aan dc Iragiscliaj
dagen van de arbeiders-deportaties em
zeide, dat de neutrale gezanten al het ma-
gelijke hebben beproefd voor de veilig
heid der Belgen. Dank zij hun tusschen^-
kemst, is menig conflict vermoden. Maa»!
vooral door hun werken op het gebied!
der levensmiddeleuvoorziening zullen hu*
namen in de herinnering van allen gegrifl
blijven en in de annalen der geschieden)"®
werden vermeld.
Daarna werden hun de diploma's va*
eereburgerschap overhandigd.
Van Vollenhoven dankte en zeide, dat
hel voor de Nederlandsche regeering eert
groote voldoening was geweest, hulp t®
bieden naar de mate haror middelen e*
epn steun te zijn voor de Belgische bet*
v'olking, vooral voor die van Antwerp«®,
die als gevolg van d© oorlogsnoodzaak
naar Nederland moest vluchten.
Vervolgens sprak hij over do zwakÜ
geesten, die zich voor wpre Vlaming**
trachtten uit te geven en tweedracht
willen zaaien, maar dia er niet in slaag
den, de eerlijkheid en de trouw van hei
Belgisch volk te verminderen. Daanut
prees hij de Antwerpsche kunst
Brand Whitlock en Villa Lobar betuig
den op hun beurt hun dank voor de be'-
wezen eer. Zij herinnerden aan de nof,
wolke Antwerpen tijdens den oorlog heefl
gespeeld en eindigden met hun beste wen
schen uit te spreken voor d© ontwikW»
ling en den bloei van de havenstad Anf-
werpea en geheel België.
MSTRntUTIR EN PMPILTB.
Spek uit Engeland.
Zondag is te Rotterdam uit Engelani
aangekomen het Nederl. sa. „Import" me®
een lading spek.
Crisis-enquete commissi®.
Het secretariaat van de Crisis-enquêtCh
commissie is thans gevestigd Reinken-
slraat 20, Den Haag, alwaar alle stukken
voor deze commiss.e bestemd moete*
worden gezonden en waar de secretari®
der commissie voor hen, die mededeelin-1
gen willen doen in het belang van d®
enquête, iederen morgen tusscflien 10 ea
lli/a uur is te spreken.
stemming gebruik en Neville, na le heb
ben staan luisteren totdat zijn voetstapi.
pen waren weggestorven, keerde lang
zaam naar de hut terug. Lavarick's vol
harding hinderde hem en h;ij begreep hent
niet. Hij wist, dat de man een lafaard warf
en dat er een belangrijke drijfveer moest
wezen om hem de poging te laten waken*
die Neville onverwacht" had doen misluk
ken. Misschien hadden de „jongens" hem|
aangezet in de hoop ,diat Neville iover hen®
zou beschikken. Lavarick was niet be
mind en men kon hem best missen. Syl
via stond aan de deur van de hut "oaaM
Neville uit te kijken.
„Is is hij weg?" vroeg zij met ee«
stem, die een weinig beefde.
„Voor goed weg," zei Neville.
„Jack! Je meent toch niet
„Neen neen," zei hij met een IachjéV
„ofschoon hij het wel verdiende en hel
zon zijn lot geweest zijn als jij er niet b§
geweest was. Ik bedoelde dat hijvoo®
goed weg is. Het kamp zal een van zij*
sieraden moeten missen Schrik maai4 niel
Syl. iWe zullen hem niet weerzien.!"
♦tPardi vd*Töiig#.
