MDDELBIRG1CHE COURANT
Aio 280
Maaasêag 9 leeomfees? iiPlfg
iiti- jaarsaas
A bo an. prijs per kwartaal te Mid- zullen de keffers in België ons nog ve-
fleüburg en bij de agenten in Vlissingen I nijniger naar de kuiten vliegen dan ze
en Goes 11.55, per post 11.75. au al doen.
Adverteutiën 20 cent per regel.
Bij abonnement veel lager,
Familieberichten eu dankbetuigingen
*fc|i 1—7 regels f 1.50.
Bovenstaande advertentieprijzen worden
tnet L)o/£ toeslag
ONDER VERDENKING VAN
OUITSCIIGEZINDHEID.
Dèt is het, meenen we, wat de anti
Hollardische campagne in de Entente-
landen mogelijk maakte: de achterdocht
dat wij heimel^k Duitschland gesteund
lichber
Die achterdocht ontstond reeds da
delijk bij 'l begin, toen het valsche
praatje van het doorlaten van 't Duitsche
leger door België in Frankrijk vloog. En
alle tegenspraak ten spijt is de achter
docht blijven leven, zoodat nu een blad
als de „Temps" de enormiteit verkon-
digi dat wij op Duilscli bevel de Schelde
sloten, en nu maar eens opbiechlen moe-
o ten teg<?n wel leen prijs wij ons dien door
tocht hebben afgekocht. Hét is dat
zelfde wantrouwen dat bij onzen gezant
tn Peking heftig doet bekriliseeren wat
liij deed voor de hem toevertrouwde
Duitsche belangen, en wat in den grond
precies hetzelfde is als onze gezant in
Petersburg dééd voor de hem toever
trouwde Engelschc belangen, en wal hèm
de openlijk erkende dankbaarheid van
Engeland bezorgde.
De achterdocht is herhaaldelijk tot
uiting gekomen bij Clemenceau als jour
nalist vóór hij minister werden blijkt
te hebben voortgeleefd onder de Bel
gen, hoewel zij daar niet tot uiting kwam
tengevolge van de Duitsche overheer-
sefcing.
Bij dal wantrouwen is toen nog ge
komen de naijver op het land dal niét
in den oorlog betrokken werd, en in
die algemeene stemming heeft de over
winningsroes nu maar al te gemakkelijk
een campagne weten op le wekken.
Maar met die psychologische verkla
ring van liet verschijnsel komen we nog
niet veel verder. Wij voor ons kunnen
Heilig ovoviuigd „;j„o '-J— - -a.
is voor die verdenking; we kunnen de
incest eerlijke en spitsvondige legen-
werpingen maken; we lcujnnen met alle
rodeneeringskracht die ons ten dienste
slaat onze goede trouw bewijzen,
hel is een illusie dat we daardoor nu
in eens dat wijd verbreide wantrouwen
kunnen doen verdwijnen. Zelfs al zou
een klein deel van wat Ier onzer ver
dediging in ions land gezegd en ge
schreven wordt ook in het buitenland
bekend worden, dan zal nog de eigen
aardige ziele-stemming in de oorlogvoe
rende landen beletten dal ook eerlijk
aanvaard wordt, wat eerlijk wordt ver
zekerd.
En nu eenmaal de persaanval legen
ons is losgebroken, nu huilen dadelijk
ook de ergste wolven mee, en wordt er
een la sier over ons rondgeseind waar
van wij in ónze naïviteit geen notie
hadden.
"We zouden hieraan nu nog een bloem
lezing kunnen toevoegen van de schim-
•pende artikels in somhuge Belgische
bladen. We zouden er ook nog bijzonder
heden bij kunnen vertellen van de onheb
belijke manier waarop sommige Belgi
sche militairen aan de Z. Vlaamsehe
grens zicli gedragen tegenover de Neder-
landsche ambtenaren.
Maar we zullen die verzameling voor-
loopig voor ons houden. Wij hebben geen
reden om de spanning nog grooler te ma-<
ken. Wij moeten het nu vooral hebben
van de goedgezinde Belgen in ons land
(men zie liet Vlaamsch Hoeksken) en in
België, al moeten we er bijvoegen dat
onze vertegenwoordiging in België veel
meer kon en moest doen om tenminste de
kletspraatjes tegen te gaan.
EEN TEMPS-ARTIKEL TEGEN
NEDERLAND.
Naar de Telegraaf-uil Parijs verneemt
bevat de Temps van 6 December een ar
tikel over de waarborgen, die de loekom-
slige vrede aan België moet geven.
De Temps beweert, dat Nederland zelf
het vraagstuk ter sprake gebracht heeft
door een nota, welke de Belgische gezant
te Den Haag op 3 Augustus 1911 's
avonds on hing. De Nederlandsche auto
riteiten, gaal de Temps voori, stelden op
de Schelde de oortogsbelonning in, d.
w- z- doofden de lichten en beletten de
vaart Idjes nachts. Het zou nog mogelijk
zijn de Schelde overdag op te varen naar
Antwerpen, verklaarde de Nederlandsche
regiering, maar alleen met Nederland
sche loodsen. Antwerpen, het centrum
van België's verdedigingsslelsef, was dus
afgesloten van de zee.
De nota, die deze sluiting aankondigde,
werd op 'den dag van den afloop van hel
Duitsche ultimatum overhandigd en vóór
Ide Duilsclie troepen België waren binnen
gevallen.
Hel is dus duidelijk dat dat besluit
van Nederland onder Duitsche pressie
genomen was
ren, welke de landzijde dreigden,
op liet oog. 1 spreekt echter wel van
zelf, dat ook jn de verdediging van de
kust en aangt tegengaan van inoge-
lijke gevaren ^"e van de zeezijde zou
den kunnen jen, terstond de nooidige
aandacht wertóescbonken.
„Een der fete maatregelen daartoe
was het afsluk van de doorgangen tus-
schen de ciljen boven de Zuiderzee
door mijuversjringen, het dooven van
de voor de vjlediging aan de zeezijde
ongewenschte istliehten en het leggen
van oorlogsbefaiing oo-k in de Schelde.
„Bij dit laab diende er rekening mee
te worden góuden dat volgens het
tractaat van 19, in verband met de
acte van het jener Congres van 1811,
de vrije vaart deze rivier voor han
delsschepen |pn blijven moest. E r
werd dan ok een vaargeul
opengel ate Aangezien 'uit den aard
der zaak alle*; Nederlandsche loodsen
met de ligging ér Nederlandsche mijnen
werden bekencgemaakt, had deze ver-
dedigingsmaatre i ten ^(evolge, dat de
vaart op de Stplde gedurende den oor
logstijd, voor over het NederLandsch
gebied betreft niet langer met Belgi
sche Loodsen fegelijk was".
We herinneri ons trouwens nog heel
goed, dat zoolgg Antwerpen nog in Bel
sche handen
ciaat uit Engek
Antwerpen voei
dat Antwerpen
sloten.
En uit die
as, steeds schepen, spe-
d, voorbij Vlissingen naar
Het is dus onwaar
;an de zee werd afge-
Maar nu de zakelijke kant van wat er
gebeurt.
Er wordt legen ons gestookt, niet lou
ter tengevolge van die algemeene ach
terdocht, evenmin louter als gevolg van
een stelselmatig plan, maar als een ge
volg van die twee oorzaken samen. De
tweede gebruikt de eerste.,
En zoo wordt er in de periode vlak
vóór de Vredesconferentie een stemming
tegen ons verwekt, die gevaarlijke ge
volgen voor ons lean hebben, want op
die Vredesconferentie zal worden be
schikt over de nieuwe kaart van Europa
en over de onderlinge uitwerkingen der
staten.
Daarom hechten we minder \vaarde
aan het domme gezwets van een blad
als de AntWërpsche „Métrapole" (dat is
tè dom) dan aan het hieronder in
dit blad vermelde zeer hatelijke artikel
van de Pnrijsclie „Temps". Want dit
laatste geeft ineens uitzicht op een factor
dien wij zeker niet mogen vergeten: liet
-belang van Frankrijk om door een wei
willenden steun van alles wat België kan
gerieven, zijn invloed in dat land groot,
en de posilie van dat land zoo gunstig
mogelijk te maken. Immers een België
dat zich aan Frankrijk verplicht voelt, is
de beste bescherming van Frankrijk's
Noordgrens.
Dat is een heel oude kwestie. Denk
maar aan de barrière-sleden in België,
waarvan door de mogendheden de bezet
ting aan óns werd opgedragen, om den
Franschen invloed naar het Noorden te
gen te gaan; denk ook aan de Fransche
hulptroepen die ons beletten de vruch
ten van de overwinning iu den tien-
daagschen veldtocht in 1830 te plukken.
Als Frankrijk er zich toe zet om Bel
gië aan zich te verplichten door een
schadeloosstelling, zij 't ook ten koste
van ons, dan hebben wij te rekenen
Of een krachtige partij op die Vredes
conferentie tegen ons. En onder de
bescherming reu dien grooten vriend I eerste plaats de verdediging tegen Igpvg-
sche regeermg zich gereed inaakt om de
geheime documenten over de oorzaken
van den ooi-log te publiceeren, zou de
Haagsche regeering misschien verstandig
handelen met de documenten te publi
ceeren waarin Wilhelm of zijn regeering
of zijn generale staf de wenschen van
Duitschland aan Nederland overbrach
ten. Men zou willen welen, Qp welk
tijdstip en onder welke omstandigheden
toen beloofd werd, dat de Duitsche
legers het Nederlandsche grondgebied
zouden eerbiedigen.
Ook zou men willen welen, op wel
ken datum en onder welken vorm1
Duitschland de sluiting van de Schelde
geëischt heeft. Als deze onthullingen
overeenkomen met wat wij veronder
stellen, zouden zij een tweeledig voor
deel hebben. Zij zouden de persoon
lijke verantwoordelijkheid van de Ne
derlandsche ministers verlichten en zij
zouden nauwkeurig de door Duitsch
land gevolgde politiek omschrijven.
In het belang van Nederland zelf,
dat wij ter wille van onee vriend
schap steeds ontzien hebben, zou het
beter zijn, dat er uit Den Haag klaar
heid kwam en dal deze zoo spoedig
mogelijk lcwam.
De Teinps bepaalt zich niet tol de
Schelde-kwestie. Bij hel bespreken van
het Limburgsche vraagstuk, zegt het
blad, dal men het onrecht moet her
stellen, dat in 1830 aan België is aan
gedaan. Het blad herinnert aan de
politiek van Louis Philippe, die pro
testeerde legen het afstaan van Lim
burg aan Nederland, zéggende, dat het
niet voldoende was, de citadel van
Antwerpen door de Nederlanders te
doen ontruimen, wanneer deze ont
ruiming vergezeld ging van het behoud
door den koning van Maastricht, Ste
vensweert en Venlo, d. w. z. van de li
nie der Beneden-Maas, die België le
gen Duitsche aanvallen beschermt en
welker inwoners door "hun zeden,
woonten en ïneoningen aan België
hecht zijn, hoewel zij inderdaad vroe
ger deel uitmaakten van Nederland.
De Temps besluit met de opruerkin.
dat Poincaré in zijn toast, toen hij
aan België de „voldoening beloofde,
waarop het recht heeft door zijn lang
durig lijden" eenvoudig de „nationale
traditie ontwikkelde"
Tegenover deze kwaadaardige uitleg
ging van den maatregel inzake de Scheldc-
beraring, waartegen ruim' vier jaar lang
geen enkele oorlogvoerende regeer int]
bezwaren opperde, willen we een korte
aanhaling stellen uit mr. Treub's „In
Oorlogstijd"waardoor de verdedi
gingsbedoeling als eenifef motief
duidelijk naar voren komt:
„De tot nu toe besproken maatrege
len, zoo. 'schrijft bij to 2 over „De
neutraliteit ter zee" hadden in de
impeie feiten wordt nu
door een gezjghebbend blad ais de
„Temps" zulk e n ernstige laster gehaald.
Dal bevestigt slechts de meening, dat
men in de Enbnte-landen motieven te
gen ons z o e k een' stemming waar
over we aan '(begin van dit blad eenigc
opmerkingen mlken.
IN IIET YLUmSCHE HOEKSKEN.
Nederland en België.
Het weze hier nog eens, ten over-
ioede, herhaald dat wij, Belgen, die
Nederland kennén, die het lief hebben
gekregen, die de houding van zijn Re-
fen"zéërsfcT "hefMgp sdaHigfef
delijkc drijven afkeuren en betreuren,
dal thans zijn uiting vindtjn enkele anli-
Ntderlandsche bladen en organismen
ten onzent, ent terecht door de „Mid-
delburgsclie Courant", verleden Zaterdag,
scheip gelaakt werd.
De betuigingen van mnigen dank en
van hartelijk gemeende toegenegenheid
die thaus overal in Nederland opgaan,
vanwege de terugkeerende Belgen, zijn
het beste bewijs tot staving mijner woor
den. In ons Land weergekomen zullen
wij het als onze laak, neen, als een
onzer voornaamste en dringendste plich
ten beschouwen, de anti-Nederlandsche
stemming met al onze krachten tegen te
werken, onze landgenooten met de
waarheid voor te lichten, en aan de ITol-
landsche natie le toenen, vrat ginder
sommigen schijnen te vergeten, dat Bel
gië geen ander doel en heeft, dan zijn
eigen Goede Recht, geen ander erf be
geert dan zijn eigen kleinen, schoonen
grond, en geen brijzelkem zou aanne
men, aan anderen, ontstolen.
Er zijn drijvers ten onzent, helaas!
Maar, als 't u belieft, zie in hoe .'uttel
ze zijn, hoe onofficieel ze zijn, hoe leeg
ze zijn en boe ze niets vertegenwoordi-
niets vertegenwoordigen kunnen.
Een Kamer van Koophandel, bijvoor
beeld, is hier le lande heel wat. Maar
wal kan een dergelijk organisme, op
't oogenblik, bij ons zijn? Er is nog geen
nationaal leven in den echten, gemeen-
schappelijken zin van het woord; Brugge'
ligt nog dagvaarten van Brussel af; de
kringen, gezelschappen, kamers, gilden
enz., waar ons land zoo rijk aan is, lig
gen npg uil elkaar, moeten weer opge
richt: hun leden zitten nog aan 't front,
of in den vreemde, zitten overal behalve
in li nu standplaats. Hoe moet dan zoo
een Brussel sche Kamer van Koophandel
er thans uilzien, welke richting kan zij,
met eenige aanspraak op steun van
'l \-Olk, leiden!
Heel de opzet schijnt mij te komen
uil een hoek waar enkele oorlogskran-
ken hun rees uitzieken, uit een donke
ren hoek waar diegenen huizen die, in
de vier bloedige schooljaren die Euro
pa heeft meegemaakt, nog niets geleerd
hebben, nooit iets Ieeren zullen zijn
er zulken niet in ieder land1' - maar
wier stem weldra uitsterven zal en zij
zeil' zullen begraven worden onder het
gelach en de afkeuring van het heele
Belgische volk. De menschen uit dien
hoek lijken mij te beboeren tot dat slag
lieden die ook eiken Vlaming met huid
en haar willen opslikken, en geheel
Vlaanderen in hun brandkast opbergen.
Ze zijn luttel, die dwazen, en wij ver
loochenen ze totaal: Holland heeft, uo<;
maar pas, zelf ondervonden dat één en
kele persoon een heele natie kan in rep
en roer brengen.
ÏWaj negeeren die onbezonnen. Hol
land doe het ook! En zijn er van dezul
ken hier nog, op Nederlandschen bodem,
het volk hale de schouders op vo,or hun
gebazel, het overwege dat ze alleen
staan, schandelijk alleen, en het vergeve
hun, want zij weten niet wat ze doen.
Nederlanders, hebt vertrouwen in de
terugkeerende Belgen: Uw liefde, uw
gastvrijheid, het kalme, gezonde midden
waarin wij hier hebben geleefd, met zijn
zuiver denken en voelen, zijn veilige
middelen tegen de gifgassen welke mis
schien, in ons eigen huis, om ons op
zullen stijgen. Onze dank en liefde en
ons besef van uw Goede Recht zijn op
le hechte grondslagen gebouwd dan dat
men zc kan ondermijnen met het kwade
alem van dwaze vermoedens en holle
woorden.
IIcbt vertrouwen. En keert niet uw
genegenheid van ons af. Reeds heb ik,
tol mijn groot verdriet, vernomen dat er
Middelburgers zijn die van hun ontstem
ming jegens de Belgen met woorden en
daden getuigden. Zij gelieven eens na te
denken, in allen ernst, wat een land is
dal jaren uitgeplunderd, uitgemoord is
geworden, wat de zielstoestand is van
een volk, dat jaren lang niet heeft mo
gen spreken, aangewezen was op on ver
trouwbare tijdingen, geboeid lag en ge
hoond. Zij gelieven zich voor te stellen
wat dal land. dat Volk gedaan hebben,
hoe zij toch den moed hoog hebben ge
houden en dan zal hun zin voor
rechtvaardigheid en waarheid weer het
Belgische volk in het schoone daglicht
plaatsen, en zullen zij zien dat de wolk
die thans uil het Zuiden opdoemt, klein
is, gauw verdwijnen zal, zonder een vlek
achter te laten op den helderen liefde-
hemel die Holland en België overspant.
Er is nog meer te doen. Gelijk wij,
Belgen, bij ónze Regeering aan kunnen
dringen, kan ook het Nederlandsche
volk aandringen bij de zijne, om flinke,
ophelderende, beslissende verklaringen te
bekomen nopens geruchten die de
rondte doen; om dadelijk, ten onzent,
een goede, sympathieke, vertrouwde ge
zant aan te stellen die al de praatjes,
van stonden aan, zou kortwieken.
Ik was onlangs te Antwerpen. Ik ont
dekte er gauw de koele stemming voor
Holland: ze spruit voort uil verkeerd
oi onvoldoend ingelicht te zijn. De pers
kan veel ten goede Ook ten kwade
organen aanslaan ten opzichte van
Duitschland, bij ons geen sympalhieken
weerklank vindt, zal niemand verwon
deren.
De pers kan veel. Legendeh hebben
een taai leven. Nog wordt er geloofd,
in België, aan den Duitschen doortocht
over Hollaudsch Limburg, in 1911! En
ali ik u zeg, dat Duitsche soldaten en
Duitsche officieren zelf beweren toen
over Maastricht gepasseerd te zijn
ze dachten immers ook dal Luik in
Frankrijk lag! dan zal het geen verba
zing wékken dat ons volk daar ook nog
aan gelooft! Laat ik er aanstonds aan
toevoegen dat de persoon die mij dal
verhaalde, in Augustus 191-1 le Maas
tricht verbleef en er geen spoor vaneen
Duitschen soldaat gezien heeft.
Holland weze niet ontstemd; het nare
gevoel dat de gewraakte lijdingen uit
België hier wekken, nijpt ook ons, en
hard! Holland behoude ons zijn liefde,
zooals wij aan zijn volk onzen dank en
liefde behouden. Nu het zoo dwaas aan
gevallen Wordt, voelen wij nog dieper
wal het voor ons heeft gedaan.
Het kan, neen, het zal gauw, zeer
gauw verkeeren ten onzent! Wat ik zeg,
schrijl ik niet uit mijn naam alleen: ik
weet geen Belg, die het niet ondérteoke-
nen zou: ik weet, in Holland, achtdui
zend en meer Vlamingen die het zeker
onderschrijven.
Binnen kort gaan wij heen. En zoo
gauw ons huisje klaar is, dan is onze
eerste bede: Holland, kom' En Holland
zal komen, omdat dan, overal in dil
land zal doorgedrongen zijn de beves
tiging van bovenstaande regelen, en er
van het booze gestook niets meer zal
overblijven dan minachting voor de sto
kers, en er een band meer zal liggen
lusschen de twee broedervolken van
Nederland en België.
JOH. DE MAEGT.
8 5111K1111
KONINKLIJK BEZOEK.
Vrijdagmiddag is de Koningin te
Apeldoorn gehuldigd. H. M. en de Prins
kwamen om kwart voor tweeën aldaar
aan. In de Kon. wachtkamer van liet
station waren de burgemeester, de se
cretaris en de vier wethouders. De
burgemeester verwelkomde H. M. in
een toespraak, welke dooi* H. M. werd
beantwoord.
Toen de Koningin zich buiten het
station vertoonde, steeg er uit degroor
te menigte op het Stationsplein geest
driftig gejubel op. Tusschen een dub
bele haag van padvinders door schreed
H. M. gevolgd door den Prins, door
voor het stationsgebouw opgerichte
eerepoort naar Haar rijtuig.
Tijdens den rit moest verscheidene
malen worden gestopt, gelegen
heid te geven voor het brengen vafl
een bloemenhulde aan H. M. Toen
eindelijk de groote kerk was bereikf,
werd de Koningin daar namens dea
Kerkeraad door ds. Westerman Holstijn
toegesproken. Daarna zong de Hich!
saamgepakte menigte H. 'M. een psaTot
toe.
De stoet trok vervolgens naar bet
paleis, waar muziekkorpsen en zangver-
eenigingen H. "M. een aubade brachten.
Verscheidene toespraken werden nog
uden. Het slot van de huldebfr-
tooging was weer een défilé vat» ver-
eenigingen.
Om half 5 vertrok H. M. per auto
naar "den Haag. He Prins bleef op
het Loo.
STAATSCOMMISSIE WIJZIGING GE
MEENTEWET.
Er is een staatscommissie ingesteld
voor onderzoek van wijzigingen, wel
ke binnen het bestaande leader van
de Grondwet, in de Gemeentewet bér
hooren le worden aangebracht, me#
uitzondering van de voorschriften der
Gemeentewet welke het plaatselijk be
lastingstelsel regelen.
In deze commissie zijn benoemd: Lof
voorzitter staatsraad mr. J. Oppenheim;
tot ondervoorzi lier de commissaris der,
Koningin in Utrecht, graaf van Lijnden
van Sandenberg; tol leden de Tweede
Kamerleden De Geer en Kooien, he#
Eerste Kamerlid Van Lanscliot. hel
oud-Tweede Kamerlid dr. Van Leeui
wen, de burgemeester van Amsterdam
de beer Teilegen; lot secretaris mr. dr«
J. J. Boas son, referendaris ter gemeen
te-secretarie Den Haag, en tot adjunct
secretaris mr. Teurling, le 's-Hertogen-
bosch.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
Nieuwe stagnatie in het
scheepvaartverkeer.
Naar het „M. Overneemt kunnen1
wegens kolengebrek de schepen „Insu-
Irnde" en „De Prins" niet uitvaren. Dil
schijnt tevens in verband le staan met
nieuwe moeilijkheden, die gerezen zijü
ten aanzien van het bunkeren in bui-
tcnlandsche Jiavens.
De Fransche krijgsjgevangeneD.
Er lieersclite Zondagmiddag een zeer
groote drukte aan hel station te Vlis
singen. Het mooie weder had heel!
wat wandelaars naar builen gelokt en
honderden maakten een wandeling naar,
de haven, mede om te zien hoe de Fran
sche krijgsgevangenen daar gelegérd zijn.
Zij, die omstreeks drie uur daar waren
hebben een extra-trein met ongeveer dui
zend van deze mannen zien aankomen',
althans van een al>Umd, want de toegang
tot de perrons was door 'de drukte nog
strenger afgezet dan andere dagen. Ook
buiten het station kon men echter van
dichtbij met de soldaten kennis maken,
daar deze spoedig na aankomst de wandje-
tin g naai- den hoofdingang! en zoo dpor de
gang maakten om bij de derde klasse
wachtkamer brood en koffie in ontvangst
te nemen, daar het voor liet middageten
nog te vroeg was.
Voor de reizigers, die met den Irein
van 4.25 wilden vertrekken was een en
ander een igroot ongerief. Eerst moesten
zij zich langs de krijgsgevan^gmen de
gang inwerken om Icaarljes te gaan koo-
pen en dan moesten zij weder door den
hoofdingang naar builen, weder langs
de soldaten om dan door het hek tegen
over hotel Zeeland nogmaals langs de
Franschen te kruipen om zoo het perron
te bereiken.
Zondagmorgen waren met de „Le Nord"
niet minder dan 2450, Zaterdag aangeko-
Uien, Franschen vertrokken, terwijl Zon
dag de „La France" weder aan den pon
ton meerde om beden de "Zondag aange
komen mannen naar hun vaderland te
brengen.
Hedenmlorgen vertrok van Vliai
sing en „La France" met de gisteren
aangekomen 1000 Fransche krijgsgevan
genen; heden worden er weder 1250
verwacht.
iit Stal Proflusli.
Rit Middelburg.
De ter aarde bestelling van het stof
felijk overschot van wijlen den lieer mr.
W,. Polman Kruseman, in leven griffier
der Stalen van Zeeland, is bepaald op
morgenmiddag. Vertrek van (le woning
van den overledene op den Dam le half
twee.
De Belgische Kolonie, zich aanslui
tend bij een programma, uit te voeren
door de leerlingen der Belgische school,
biedt aan de stad Middelburg 'een Dank
en Huldefeest aan, m den Schouwburg
op Woensdag 11 December, te 2$ ,uur.
Het programma bestaat uit een dank re dü
met aanbieding van gedenkenissen aai#
het Bpstuw eo aan dte inwoners dér atad.