TWEED K BLAD
satspfeg S Bey. IttS, s». 26B.
Binnenland.
EFFECTENBEURSWET 1919.
Ingediend is een ontwerp van wet tot
vaststelling vaneen Effectenbeurswet 1919.
In de memorie van toelichting wordt
eraan herinnerd, dat de buitengewone
toestanden in den geld- en fondsenhandel
in. Nederland, die einde Juli 1914 door
het uitbreken van den wereldoorlog wer
den veroorzaakt en bemoeienis der Re
geering met de afwikkeling der zaken
van d^en handel noodig maakten, groo-
lendeels hebben opgebonden te beslaan
en wordt gezegd, dat er geen ernstig
bezwaar is de normale regelingen voor
dien liandeï weder te laten gelden. Al
leen zullen hiervoor eenige overgangs
bepalingen voor nog niet afgewikkelde
leeningen tegen onderpand van fondsen,
aangegaan vóór de benrsslniling, noodig
zijn.
Daarbij rijst de vraag, of bij intrek
king der Beurswet 1914 lot den vroege-
ren toestand van nlgeheele vrijheid voor
de effectenbeurzen moet worden terug
gekeerd.
Het beurswezem is in ons land wette
lijk vrijwel ongeregeld gebleven.
Het open of gesloten zijn der beurzen
beheerscht in liooge mate ons krediet-
verkeer en de mogelijkheid voor het
publiek om effecten in geld of geld in
effecten, om te zetten.
De regeling van het geven van voor
schriften voor dit alles berusten thans
feitelijk bij de algemeene ledenvergade
ring van de Vcreeniging Voor den Effec
tenhandel Ie Amsterdam.
Dit zegt de Regeering behoort
niet zoo te blijven. Het betreft hier
groole belangen van een aanzienlijk deel
der bevolking van het geheele land, als
ook van den Staat. Reeds hierom mogen
deze regelingen niet geheel aan particu
lieren worden overgelaten, maar is het
gewenscht, dat het publieke gezag om
trent de werkwijze en inrichting der ef
fectenbeurzen invloed en recht van me-
despreken. hebbe.
In handhaving van de regeling van
den effectenhandel en de effectenbeur
zen in Nederland door de toevallige
meerderheid in, een ledenvergadering van
de Vereenïging voor den Effectenhandel
te Amsterdam kan niet worden berust.
Het betreft hier een. belang van het
geheele land, zoodat de Regeering en
niet hel bestuur der gemeente waar de
beurs gevestigd is, hierop invloed moet
hebben.
Bij de regeling dezer regeeringsbe-
mjoeienis moet intusschen met het be
staande historisch gewordene rekening
worden gehouden.
In het ontwerp is daarom het zwaarte
punt vopr do regeling der effectenbeur
zen gelegd bij: het Beursbestuur.
Aan de beursbezoekers wordt geen
stem bij de vaststelling der reglementen
gegeven. De ervaring heeft geleerd, dat
het beter is dit te leggen in handen van
het beursbestuur, dat mitsdien een groote
macht zal hebben. Het wetsontwerp
zoekt een tegenwicht in de instelling
van een Beursraad, een soort van senio
renconvent, welks leden door de regee
ring Worden benoemd na een (niet bin
dende) aanbeveling van het beursbestuur.
De Beursraad zal de meer belangrijke
loaderdeelen van de door het Beursbe
stuur vast te stellen, reglementen moeten
goedkeuren en het vaststellen hiervan of
het aanbrengen van wijzigingen ktumen
voordragen. De Beursraad zal mitsdien
een groole vrijheid van oordeel hebben
en niet onder de bevelen van de regee
ring staan.
De invloed van de regeering bestaat
alleen in de benoeming der leden. In
tusschen za! zij, door aandrang bij dien
Raad, middellijk invloed op de op de
effectenbeurzen geldende regelingen kun
nen oefenen. Een beknelling van den
beurshandel in regeeringsvoorschriften,
is bij de in, dit ontwerp opgenomen re
geling niet te vreezere
DE EERSTE VROUWENREDE IN
ONZE KAMER.
De overvloed van meedeelingen van
actueeTo beteekënis dwong ons gister tot
een kort woord over de rede van mevr.
Suze Groeneweg, die trouwens toch reeds
in 't algemeen meer aandacht zou bob
ben gelrokken, zoo de andere dingen
van den dag de hoofden niet nog meer
bezig hielden.
Waar hel feil datjhans wattr do eerste
maal een vrouw het woord vioerde in
onze Volksvertegenwoordiging, lijkt ons
van genoeg belang om eenigszins uit
voerig weer te geven, wat deze spreek
ster zei, natuurlijk zonder daarmee te
kennen te geven dat we haar uitingen
als partij-vertegenwoordigster; onder
schrijven.
Suze Gpociieweg heeft in het bijzonder
gewezen op het belang dat de vrouwen
lebben bij de militaire zaken, reden
waarom zij het afkeurde dat in de com
missie vpn onderzoek naar de ongeregeld
heden geen vrouw zitting heeft.
De vrouwen hebben in de laatste jaren
een zworen last te dragen, gekregen.
In 1914 hebben de vrouwen haar man
nen, de moeders haar zonen, de zusters
haar broers, de verloofden haar aan
slaande echtgenooten, dat zijn hen die
haar het dierbaarst waren, zien vertrek
ken. In al die jaren hebben zij dia
dierbare wezens in gevaar geweten. Zoo
als de groote meerderheid hebben ook
de vrouwen begrepen, dat dit gebeuren
moest om (erger te voorkomen. De vrou
wen van Nederland hebben haar last
gedragen met bewonderenswaardigen
moed én kalmte. Maar dan hebben zij
ook het recht te weten, dat het levert
van hen. die hun, het dierbaarst zijn,
niet noodeloos in gevaar wordt gebracht.
Men Irachte zich in te denken, welke
ontsteltenis in den kring der vrouwen
is gewekt door het gebeurde in de Hars
kamp. Telegraaf en telefoon konden niet
verwerken den aandrang die er kwam
van ac lamilieleden, zoo lazen[ wij. Na
tuurlijk. dat waren de vrouwen, do moe
ders en de echtgenooten, die ontzet moe
ten zijn geweest, toen zij hoorden, dat
er alcohol in de canline verkrijgbaar
was. Die alcohol had van den beginne
af verboden moeten zijn. Denkt u in
de onrust van de vrouwen en moeders,
die welen dat de mannen daar samen
in barakken slapen, terwijl één beschon
ken persoon met zijn vuurwapen groot
onheil kan aanrichten.
De vrouwen lazen, hoe de geslachts
ziekten zich in de laatste jaren1 sterfc
hebben vermeerderd; zij welen dat er
vaak alcohol noodig is om den jongen
man zijn natuurlijke schroom te doen
overwinnen, die hem tegenhield tegen
overtredingen op sexueel gebied. Na de
onthullingen der laatste dagen kunnen
de moeders die hun nog niet volwas
sen zoons hebben moeten afstaan, geen
vertrouwen meer hebben.
Er zijn klachten «elioord over de voe
ding, vooral over de samenstelling er
van. Wij hebben onze deskundigen on
der de vrouwen die werkzaam zijn aan
dc "kookscholen. Was er voor haar geen
plaats in de Commissie?
Er is geklaagd, en terecht, over de
inrichting der verblijven. Wij weten, hoe
deze onderdoen voor de ook in haast
opgetrokken verblijven der geïnterneer
den Zou er dan n,iet reden zijn om dje
vrouw van inzicht en raad in de Com
missie le doen dienen?
«tirti
ET 7
DE GOUDEN SLEUTEL,
'v'l alïAr tic? Eagetvab
tf, .J .5.
V
81).
„Ik ben geen enkelen heer tegen ge
komen." Er kwam een ondeugend glim
lachje om Hilary's lippen, haar oogen
schitterden van plcizier. Waarom denkt
u dat de eigenaar een man is?"
„Ik hield den eigenaar- voor een ouden
en vrij excentrieken man," antwoordde
Tony, die plotseling besefte dat deze
veronderstelling eigenlijk nergens op ge
baseerd was.
.,0 jia, vrij oud en excentriek!' her
haalde Hilary met een lachje, „toch is
de eigenaar heelemaal niet oud; wat 'le
es i ent ri ei teil betreft, daar ben ik n|og zoo
zeker niet van."'
„Wal bedoelt u?" Tony sprak op
ruwen toou. Vlak naast haar staan, dat
dol makende kuiltje in haar wang be
kijken, de zonnestralen zien in haar haar,
het lachje als een klokje te hooren,
het werd een lieele inspanning voor zijn
volharding. „Wal bedoelt u?" herhaalde
hij, toen Hilary niet dadelijk antwoord
gaf', maar zich omkeerde om naar de
duinen te kijken,, zoodat hij haar ftfne
profiel k(on zien en het zedig glirrt-
Lachje aan den hoek van haar lippen.
„Ik bedoel", zei ze langzaam, terwijl
ze zich omkeerde en liom regelrecht aan
zag, „dat zoiover ik weet er geen oude
hc-er in de zaak betrokken is. „Alleen) een
excentrisch jong meisje als ik
excentrisch bent"
„IJ?" Eenige seconden lang was het
Tonv onmogelijk een enkel woord te
uiten. „Maar u wilt toch niet zeggen dat
dit huis u toebehoort?"
„Dat wou ik u vertellen." Hilary keek
hem aan zonder de oiogen neer te slaan.
„Dal was één reden waarom ik graag
■ou dat u vandaag hier kwam."
„Waarom u wilde dat ik vandaag hier
kwam'" De hoele volzin werd mot na
druk uitgesproken. Tony wierp haar
vlammende bliklce-n toe, maar zij scheen,
geenszins uit het veld geslagen,; en hij
liad een gevoel of deze Hilary met het
glimlachje en de kuiltjes in de wangen
en de schitterende stoutmoedige oogen,
niet precies dezelfde Hilary was van
wie hij eenige weken te voren had af
scheid genomen.
„Ik was hef, weet u, die aan mr. Brent
verzocht aan u te schrijven," zei ze met
cpu kalmte die haar toehoorder adem
loos maakte. „Ik wou u zoo graag spre
ken, en ik wist dat u waarschijnlijk zou
weigeren te komen als ik het zelf vroeg
e'a u zelf geschreven had en
Er ft geklaagd over onbillijke straffen,
die «n verkeerden geest in! ons leger
in de hand werken,. Men denk© zich
echter eens in den toestand der moediers,
die aan de kinderen moeten verklaren,
dat vader niet komt, omdat hij gestraft
wordt wegens een overtreding, die wij,
gewone menschen pietluttig zouden vin
den. Voelt men niet. dat dan c^e moeder
gedwongen wordt tegen' haar kinderen
te liegen? Dit strafstelsel moet daarom
zoo spoedig mogelijk worden verandert^.
De straf werkt niet alletm in. op gees
telijk en zedelijk gebied in het gezin,
maar ook op materieel gebied. Aan
spreekster is eon geval ter oore geko
men dat een man gestraft werd wegens
het slaan van zijn meerdere. Maar nu
werd mei alleen de man gestraft, maai
de vergoeding aan het gezin werd inge
houden. Waarom moesten die vrouw en
haar kind, dat loch al ondervoed, was.
pok worden gestraft?
Spreek der hefeft veel gehoord over
de verhoudingen tussclien officiereu en
rnltoderen. Er wordt dikwijls gezegd', dfat
in bedrijven, waarin uitsluitend vrouwen
werkzaam zijn, niet alles koek en. ei is
in de verhoudingen. Maar na wat zij ge
hoord heeft over het leger, dan is het
in deze mannen-maatschappij toch ook
niet olies zooals het moest zijn. In het
geval, dot spreekster bedoelde, hebben
dc kameraden van den gestraft© a-.in
de vrouw een postwisseltje gestuurd.
Vervolgens weidde de spreeksters uit
over verschillende grieven in het leger
waarbij zij meer als lid der S. D. A.
P. sprak dan alleen als vrouw (oi.a.
waar zij zei dat de niet-vertegenwoor-
digïng der vrouw in de commissie nflet
zoo erg zou zijn, als de heer K. 'Ter
Laan, de „vader der "soldlgten" er maar
zitting in had).
Uitvoeriger willen we melden wat zij
zei over hel verlangen dor vrouwen'
naar het oogenblik der demobilisatie.
Die vrouwen, zeer zeker, zullen heel
wat te vergeven hebben aan de gemobili
seerde mannen, want het is niet te ont
kennen dat er onder die mannen dloor
de mobilisatie een mnreele inzinking is
gekomen. Spreekster beschouwt het leger
niet als een troep kwaadwilligen dieven
en brandstichters', gelijk is gedaan. Ter
geruststelling van"3e vrouwen kan spreek
sfër verzekeren, dat er nog steeds een
kern in het leger is. Zij heeft gereisd,
dorde klasse, in volle wagons soldaten.
Zij heeft met die mannen) geleefd en
met hen gesproken en met genoegen.
En dan kwamen de kerels in Brabant
an uren ver van de hei naar Tilburg,
om le komen luisteren n|aar. een lezing
over vrouwenkiesrecht, over vrouwen-
en kinderarbeid. Wie dal d|oen, zijn nog
geen ontaarde vaders, daar kan nog heel
wat mee gedaan worden. Er is dus eep
groote kern van goéde elementen, wat
te danken is aan het kranige werk van
oen Bond van Dienstplichtigen, die niet
alleen voor de materieele verbeteringen
opkwam, maar ook alles deed om het
moreele peil hoog le houden. Spreek
ster vindt hel haar plicht nameps die
vrouwen dankbare hulde aan dien Bond
le brengen.
Al zijn die menschen niet verwilderd
toch dreigt hun een groot gevaar, dat
der vereenzaming. Ook die is een der
groote en kwade dingen. Maar die ver
eenzaming dreigt ook de vrouwen. Ook
onder ae NederLand'sche vrouwen is de
geest niet meer zoioals die geweest is.
Demobilisatie is noodig ook om de mora
liteit der vrouwen. Men denk© daarbij
niet aan het sexuecle, maar aan morali
teit in algemeenen. zin.
Speciaal denkt spreekster aan de vrou
wen uit haar eigen klasse, aan de arbei
dersvrouwen, wier lasten nog zwaarder
te dragen zijn geweest. D© rijke vrouwen
hadden zeker ook de zorg voor hen,
die gingen, maar de arbeidersvrouwen
hadden daarbij nog dje zorg voor hen,
die bleven. Zij hadden er dp zorg voor
hun kinderen bij; zij hebben met voed-
selnood te kampen gehad, meer dan, dip
vrouwen uit de bezittende klasse. Het
is dus te begrijpen, dat er onder dp
vnouweï! verbittering komt; zij moeten
uren lang op straat in de rij staan om
een beelje voedsel te krijgen, zij moeien
er op uit om bij te verdienen, omdat
de uitkecringen te gering waren. Daarom
ontstond er verwildering in de gezinnen.
Met het oog hierop doel spreekster een
beroep op alle afgevaardigden bier, maar
speciaal op lien, die zijn voortgekomen
uil de arbeiderskringen aan de rechter
zijde, opdat zij bedenken, diat all© vrou
wen van arbeiders, geloovig of oinlge-
loovlg, lijden door de mobilisatie en djat
aan allen een dienst wordt bewezen dopr
de demobib salie.
„Toen bedacht u het verhaaltje van
een schilderstuk van de duinfen vanuit
het venster?" viel Tony haar sarcastisch
in de rede; „dat was berekend als artis
tiek effect".
O neen, dat niet." Hilary schudde
het hoofd en lachte zachtjes. .„Ik wou
dat schilderstuk zoo graag hebben en
wou ook werkelijk zoo graag dat u
het maakte. Het moet opgehangen Wor
den in mijn eigen speciaal heiligdom op
de Hall om mij te herinneren aan die
dierbare duinen die ik liefheb ep
aan zooveel dingen," voegde zij er
bij met Jiachte stem.
„Ik vrees dat u een anderen schilder
zult moeten zoeken om dat doek op to
sclxiloeren." Tony sprak zoo hoogmoedig
en stijf mogelijk" „Ik zou die 'opdracht
niet met mogelijkheid kunnen vervullen
u zult gemakkelijk een schilder vinden'
die uw verlangen ten uitvoer kan bren
gen, maar wat mij betreft, voor mij
is er geen sprake van. Ik geloof dat er
niets meer behoeft bijgevoegd te wor
den Dit zeggende deed hij een stap naar
de deur.
„En. ik geloof dat er nog veel bijge
voegd moet worden", antwoordde Hilary
zacht. „Tony wil je zoo goed zijn even te
wachten en het mij laten zeggen? en zjj
legde zacht de hand op zijn arm om hem
terug te houden. De aanraking van die
hand deed zijn hart weer verbazend veel
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
Historische betrek
kingen tusschen Ne
derland en Duitseh-
land, door H. A. Ritter,
Uiig. Hollandia Drukkerij.
De bedoeling van dit boekjo is eep
algemeene schets van de betrekkingen
au ons laad lot Duitschland van den
lijd van Karei de Groote af.
Aan het eind van dat historisch over-;
zicht komt de schrijver tot eenige con
clusies, waarvan de hoofdstrekking is
dat de historische betrekkingen tusschen
beide landen niet heeft geleid tot aaneen
sluiting, omdat beider streven verschil
lend was en moest zijn. Maar hij wil
daarmee niet zeggen dat beider tot voor
elkaar verder onverschillig is. „Een
bloeiend vriendschappelijk Holland kan
niet anders dan voordeelig zijn voor
Duitschland. De macht van Duitschland
voor Holland is mulder een gevaar dan
een steun."
De ontsiering van
stad en land.
In de „Kleine Boekerij" van het Nut
kwam een aardig boekje uit van J. II.
W. Leliman: „De ontsiering van stad
land en haar bestrijding."
De titel getuigt reeds afdoende van
den inhoud om ruime verspreiding van
dit goedkoope boekje van hart© aan te
bevelen.
Ook in onze provincie. Achter in dit
boekje staan eenige afbeeldingen van
leelijke ontsiering, daarbij vindt men ook
de afschuwelijke consistoriekamer die 'n
paar jaar geleden is geplakt aan de kerk
le K o u d e k e r k e r, en de beruchte
tegelbuizen op de gedempte Poltenkaai
in V Iks sing en. Er zouden er nog
heel wal meer afgebeeld kunnen worden.
David L1 o y d George,
door H. v. d. Mandere.
In de Levens- en Karakterschetsen
„Mannen en Vrouwen van Beleekenis,"
verscheen een levensbeschrijving van den
veelgeuoemdcn Engelsehen staatsman,
door H. v. <L Mandere.
Een leerstoel voor Ned. letteï-
kunde aan do Sorbonno.
Men meldt aan de Tel., dat de Fran-
sche regeering heeft besloten aan "het
Inslitut de France een leerstoel vooc
Nederlandsche letteren te stichten en dé
Belgische regecring heeft verzocht daar
voor den titularis aan te wijzen.
Men vermoedt, dat de hoogleeraarsstoel
zal worden aangeboden aan prof. Paul
Fredericq. Zoo deze zich door zijn vrij
hoogen leeftijd en door de ontberiugén
te zeer verzwakt mocht gevoelen dezen
eerepost te bekleeden, dan zou pr>f.
August Vermeylen daarvoofl het meejt
in aanmerking komen.
Gemobiliseerde onderwij*zors
In antwoord op vragen van het iid
der Eerste Kamer, den heer Polak, heeff
de Minister van Onderwijs meegedeeld):
Voor ben, die tengevolge van! do mo
bilisatie van het leger tijdelijk builen
de mogelijkheid zijn gebleven een vaste
aanstelling als onderwijzer le verkrijgen,
komt de in militairen diepst doorge
brachte tijd, bij hun eventueel© pension-
neerïng als onderwijzer, krachtens artikel
4-1 en artikel 64, tweede lid, der wet tot
regeling van het lager onderwijs, juncto
artikel 14, eerste lid, b, der Burgerlijk?
Pensioenwet, bij de regeling van hun
pensioen als diensttijd in aanmerking.
De ondergeteekende is voornemens in
het eerstvolgende ontwerp tot wijziging
van de wet op het lager onderwijs 'en
bepaling op le nemen, krachtens welke
de lijd, door de onderwijzers len gevtolge
van de mobilisatie in verplichten krijgs
dienst doorgebracht, ook bij berekening
hunner bezoldiging als diensttijd zal
medetellen.
Met medewerking van do onderschei
dene departementen worden d(oor den
minister van oorlog maatregelen getrof
fen voc het verleenen van hulp aan
verlofsofficieren bij plaatsing in Rijksbe
trekkingen in geval van mobilisatie Ook
de onder 'cteekende verleent dparbij zijn
mede wei king voor zooveel betreft de
plaatsing hij Rijksinstellingen van onder
wijs.
jflij is 6crr>id de leden vim het Rijks-
schooltoezicht uit te noodigen om in
die gevnllén, waarin zij geroepen zijn
tot medewerking bij de aanstelling van
onderwijzers dat is dus bij <lp be
noeming van onderwijzers aan openbare
scholen de belangen van hen, die uit
militairen dienst gekomen zijn, zooveel
mogelijk te bevorderen.
ONDERWIJS.
Geslaagd voor vrije- en ordeoefenin
gen de heeren J. C. Rijslenbil, Zonne-
maire, A. v. d. Singel, Noord&ouwe
en B. S. Uffen, Zierikzee.
Een zeldzame promotie.
Donderdag heelt een niet-alledaagsche
promotie tc Leiden plaats gehad, waar
de 23-jarige hoogleeraar aan de Techni
sche Hooge school te Delft, de heer
M Burgers, ter verkrijging van den
graad van doctor in de wis- en natuur
kunde in het openbaar zijn proefschrift
verdedigde.
In den herfst van 1914, na het staats
examen te hebben aFgelegd, in Leiden
als student ingeschreven, deed de heer
Burgers reeds na iets meer dan 1/2 jaar
zijn candidaats-examen, 1/2 jaar later
werd hij assistent bij prof. Kamerlingh
Onnes; drie jaar na zijn aankomst te
Leiden deed hij het doctoraal-examen,
werd spoedig daarna assistent bij prof.
Lorents en nauwelijks 1/3 jaar daarna
hoogleeraar aan de Technische Hooge-
school.
sneller kloppen.
„Het is totaal nutteloos, ons onder
houd voort te zeiten) een onderhoud dat
Lit niet gezocht heb begon hij
„Maar ik wel," bracht het jonge meisje
in. het midden en weder gaf die lachende
stoutmoedigheid in haar oogen hem een
gevoel of er een nieuwe en veel bekoor
lijker Hilary tegenover hem stond; „u
hoeft die schilderij niet te maken, als de
gedachte daaraan u zoo onaangenaam is;
maar u moet wel luisteren naar hetgeen
,ïk u te zeggen heb, daar ik bier expres
naar toe gekomen ben om het u te zeg-
ai." Hij wou haar niet aanzien; mis
schien begreep hij, dat hij niet in die
schitterende oogen kon zien zonder zijn
houding van koude hooghartigheid prij
te gever. Hij stond kaarsrecht en keek
over haar heen naar de duinen en de
lucht en liij voelde diep en was zich
volkomen bewust den glans van haar
li?ren en de aanraking van haar liand op
zijn arm.
Tony", zei ze, en hij dacht dat hij nog
nooit geweten had hoe onweerstaanbaar
bekoorlijk haar stem was, „Tony, ik ben
hier naar toe gekomen o ra je de oprech
te waarheid te vertellen."
„De oprechte waarheid?" Er kwam
iets vragênds in zijn gezicht.
„Ik ben niet verstandig en handig; ik
ben niet geschikt om de dingen met een
omweg te zeggen. Maai- ik kan niet lijde-
LANDBOUW.
Het vorderen van
aardap(pelen.
Naar aanleiding van de 2 Nov afge
kondigde ministerieele beschikking' be
treffende het belasten der regecringscom-
missarissen met het in ontvangst nemen
van de vrijwillig aangeboden uarJap-
pelen en het opvorderen van partijen die
naar hun oordeel voor spoedige afleve
ring in aanmerking' komen, schrijft het
hoofdbestuur van de Z. L. M. in het
Z. L. en T. hl. het volgende
.Indien juist werd toegepast wat in
deze beschikking staat, zouden daarte
gen gëen bezwaren zijn aan te voeren.
De Regeeringscomïnïssarissen toch zijn
gemachtigd partijen aardappelen die
vrijwillig worden aangeboden of die
aardappelen, die naar hun oordeel voor
spoedige aflevering in aanmerking ko
men, in ontvangst te nemen en deze
aardappelen zullen door de betrokken
organisaties belast met do expeditie van
de aardappelen (in Zeeland „Ons Belang")
worden opgeslagen in daartoe gesmukte
bewaarplaatsen.
In Zeeland wordt een en ander echter
geheel anders toegepast!
Alle Eigenheimers, Industries en Roode
Star aardappelen, ingekuild1 of niet in
gekuild (dus al of niet onder voorwin+er-
dek) moeten worden geleverd, gedeeltcUjk
voor directe consumptie, gedeeltelijk
om opnieuw te worden ingekuild.
Tegen het leveren van reeds ingfer
lijk toezien dat ons beider leven ver
nietigd wordt door niet de ronde waarheid
te zeggen."
Ons beider leven?" Tony sloeg de
oogen af van de duinen en vestigde ze op
hei bovenste gedeelte van haar hoofd;
nu wilde ,hij haar oogen nog niet ont
moeten.
„Maar ons beider leven heeft niets
met elkaar uil te staan. Dat was bepaald
gedecideerd toen
„Toen. je mij bedankte," fluisterde Hi
lary een weinig naderbij komende en de
tweede hand ook op zijn arm leggende.
„Tonv, je wou toen niet naai- mij luiste
ren, je was zoo boos. Maar het is de op
rechte waarheid dat ik niet buiten je
lean Ik ben hier gekomen om je dat te
zeggen, dat alléén."
Bij de laatste woorden haperde haar
stem maar haar handen bleven op zijn
arm liggen, zij sloeg de oogen naar hem
op Hij weigerde nog steeds haar blik te
cntmoelen, zijn oogen waren nog steeds
boven op haar hoofd gevestigd.
„Er is niets veranderd," zei hij lang-
7sa'm, ..alle omstandigheden blijven pre
cies zooals zij waren. Ik dacht dat je
arm' was en tot de zelfde klasse in do
maatschappij behoorde als ik. Je liet mij
in dien waan, ofschoon het niet waar
was."
„Het was zoo moeilijk je de waarheid
dadelijk te vertellen toen ik wist dat he*
