MIDDELBURGSCHE COURANT
Dinsdag 22 October
r m: rn
No 249.
116* topi?
Eg üil WiïnflJ* Beboert rtU TTiJrOefleet,
*bs,ofc BEU»
©burg n ba O) Hunton ta snaJog®»
Bom IW W0H IM'
'AÜ»e«rnetSJo 2t asl |W F50S,
■1 it«di .nr« ««BS bgea, I
1-7 IHitH >W
NWtt
sus 91$ fertH)
SïIEl'WE ZORGEN.
Gistermiddag, gisteravond, vannacht cn
vanmorgen, aldoor trilden de ramen van
het gedreun van. kanonschoten.
De strijd duurt voort, en. vlak! bij ohs,
dichter dan hij sedert October 1914 bij
ions geweest is. Na den. val van Antwer
pen heeft hij niet meer onze grenzen
'beroerd. Wel was hij daarvan slechts een
gezicht-ver verwijderd, maar behalve bij
den strijd op zee en in de lucht bleven
wij" er steeds huiten.
Dat is nu anders. De frontlijn eindigt
Cegen onze grens. Dat er reeds ver
dwaalde geweerkogels1 om Nederlandsclie
looren fluiten en dat er granaten op ons
gebied vielen, zooals o. a. in de „N. R.
Crt." gemeld wordt, schijnt onjuist te
zijn geweest. Maar het kan natuurlijk
ieder oogenblik wel het geval zijn. En
dan wordt Eet voor dc grensbewoners
Opnieuw duidelijk dat hun plekje grond
een onveilig stukje is in oorlogstijd.
Maar er kunnen ook nog dingen van
ffieer algemeen© beteckenis Uit volgen.
IWat nu plaats heeft ten Zuiden van
Aardenburg en IJzendijke, schijnen ach
terhoedegevechten te zijn. Maar het lean
ernstiger worden. iWe weten nog niet
waar de Duitschers voornemens zijn
stand te houden. Bij Eecloo? Vóór Gent
en langs het kanaal Gent—Terneuzen?
Achter Gent'? Bij Antwerpen? We weten
er niets vaü. Maar dit is zeker, dat dan
steeds het uiteinde van dat front onze
grens aanraakt, en dat onze militaire
overheid zich voorhereid houdt op ge
beurtenissen die daaruit voor ons kun
nen voortvloeien.
Die gevolgen kunnen den vorm hebben
van een stroom vluchtelingen, Als Gent
ónder vuur komt, zal de bevolking daar
triiet blijven. Misschien leiden de Duit-
lÉchers zelf den stroom naar 't Oosten,
't Is ook mogelijk' dat een deel naar het
Noorden wijkt en in Oostelijk Zeeuwsch
(Vlaanderen terecht komt. Dat daar nog
Steeds electrische stroom op den grens-
draad staat, behoeft geen beletsel to zijn,
'daar de Duitschers die vluchtelingen wel
niet zullen beletten door de poorten in
Öien draad bij de verschillende dorpen
de grens over te trekken.
Een ander lgevolg kan zijtn het over
de grens komen van groepjes of groepen
Soldaten der partijen, die door het op
rukken van den tegenstander geen leans
Eien zich weer bij hun hoofdmacht aan
Eo sluiten, en die moeten worden ge
ïnterneerd.
Het geVoIg kan ook zijn een toevloed
van water. Als 'de Duitschers hun inun
daties uitstrekken tót onze grens, dan
zijtn er hier en daar polders die door
de grens doorsneden worden, zoodat dan
look NederLandsch gebied onder water
eau komen.
MLar ai die dingen kunnen nog van
geringe beteckenis zijn, vergeleken bij
hetgeen er door den huidigen vorm van
den" strijd kiln Voortvloeien uit ons bezit
van den Scheldemond. Door het ontrui
men van de Belgische kust i s een ern-
l&tige kwestie van onze neutraliteit weg
genomen Maar er is een andere kwestie
voor in de plaats gekomen, speciaal
tengevolge van de positie van Antwerpen.
De Wester-Schelde is Nederlandsch ge
bied. En bijgevolg is zij gesloten voor
iedere handeling van een oorlogvoeren
de. Niet voor vreedzame handelingen.
De handel Vaart is er niet door ons ge
stremd. Ms er geen handelsschepen
Sneer naar en van Antwerpen voeren,
had dat heel andere oorzaken, nl. de
(oorlogstoestand op zee. En de gnkele
handelsschepen die zicli nog voor door
vaart aanmeldden', hebben wij] ongehin
derd doorgelaten. Behalve wanneer het
Jouit gemaalde schepen betrof. De Duit-
ftche schepen, die in 't begin van "den
loorlog in Antwerpen door de Belgen
buit gemaakt waren, kregen geen verlof
om over de Wester-Schelde weggevoerd
te worden. Maar als de nu in het onder
Duitsch gezag staande Antwerpen
liggende Duitsche schepen naar of over
Nederlandsclie wateren willen varen, is er
niets dat bon dat zal' beletten.
Vóór oorlogsschepen, duikboolen,
trahsportschepeu of wat ook van dien
aard, en van welke pariijl ook, is de Wes
ter-Schelde onherroepelijk gesloten.
Dat ooit een nieuw beleg van Antwer
pen aanleiding zal Worden tot een vor
dering om toe te laten dat oorlogssche
pen over de Wester-Schelde heen Ant
werpen ook van die zijde kunnen be
stoken, is zeer twijfelachtig, omdat een
vaart over een door den vijand be-
beer&chte rivier weinig ftanlokkends
heeft. Maar een' Oorlog kan zulke onge
dachte toestanden scheppen, dat de mo
gelijkheid van een kwestie van dien aard,
zij 't ook in andoren vorm, wel degelijk
onder de oogen moet' worden gezien.'
kfen denke b.v. aan den toevoer van
levensmiddelen e. d. over water wanneer
de geallieerden erin mochten slagen een
nauwen gordel om de vesting te trekken.
Maar zoover zijn we nog niet, .Voor-
loopig is de strijd nog gaande een eind
ten Westen van het kauaal van Gent.
En wie weet, misschien is de wapen
stilstand gesloten vóór de strijd aan
onzo grenzen ernstige vormen aanneemt.
Het Duitsche antwoord aan Wilson
doet de verwachting van een spoedig
gunstig resultaat der besprekingen le
vendig houden.
Laten we hopen, innig hopen, dat
het zoo ver komt vóór een nieuwe ze©
van ellende over het land aan den ande
ren kant van onze Zuider grenzen wordt
uitgestort.
NSdBBLANB RN DE ftORLOfi.
Een tegenspraak.
Belichten in de bladen o. a. in de
,.N.. R. Ct." als' zouden bij' de grens
gevechten veel kogels op Nederlandsch
gtbied terecht zijn gekomen, waardoor
Ned. burgers zouden zijn gewond, kun
nen wij uit de beste bron tegenspreken.
Het feit., dat een aantal licht gewonde
Duitsche militairen en Rijken van Duit
schers over de grens zijn gebracht, is
waarschijnlijk de aanleiding geweest van
deze berichten,
Mitt elite li bgien.
Omtrent de vluchtelingen-, did thans
in groeten getjale o;hze grenzen oven-
trekken, wordt gemeld, dat hun toe
stand vaak ellendig is.
Onder de vluchtelingen te Thorn
(Limb.), bevindt zich ook een oud vriouw-
tje van 87 jaren, dat de reis vauf Doua?
Daar Thorn deels te voet, deels in een
kindt rwagen heeft afgelegd. Naar dc
vluchtelingen verklaarden, is Douai door
de Engelsche artillerie in brand ge
schoten.
Op hun (angeri tocht naar hef gast
vrije Nederland brachten de vluchtelin
gen van alles mee; zo waren zwaar
beladen met pakken kleeren, beddegoed,
levensmiddelen, kippen,! honden, konij
nen; zelfs een papegaai ontbrak niet.
De te Iltervaort aangekomen vluch
telingen, allen afkomstig uit Douai en'
Kamerijk waren 3 weken onderweg gel-
weest en hadden dien langen billererf
lijdensweg te voet afgelegd. Zij spreken
met lof over de behandelingen, die zij
vatt de Duitschers overal .ondervondeu|
hebben. Een pastoor uit een( plaatsje
in de buurt van Kamerijk was met ,450
parochianen op weg gegaan; slechts 40
zag hij er in Thorn terug; de anderen
was hij onderweg kwijt geraakt. Velen
waren ook doioir, de Duitschers terugge
houden wegens hun dienstplichtigheid.
Sommige Fransche vluchtelingen zijn
geheel terneergedrukt door het Duitsche
geleide. Zoodra ze de grens gepasseerd
zijn, steken ze de tong uil tegen de Duit
sche militairen. Dit ostentatief optreden,
zo© schrijft de N. Ct'., zal hun Iandge-
nooten die rifng pp komst zijn, waar
schijnlijk niet 'ten goede komen.
Aan de Tel. Wordt medegedeeld, dfafc
heden 25.000 vluchtelingen te Rooseu1-
daal worden venvacht.
To Zeist zijn gisteren aangekoirïen 500
vluchtelingen, die (ondergebracht werden
in het Belgische inlerneeringskamp.
Te IJzendijke zijn Zonfdag een paar
honderd Belgische vluch Lelingen over dp
grens gekomen. Zij werden' bij de bur
gerij onderdak gebracht.
Over de door het Nederl. Roode
Kruis verleende modewerking bij do verf-
zorging der zieke vluchtelingen hebben
we gisteren al een en ander gemeld. -Vol
gens" de N. Ct. nijoefc' aan de organisatie
nogal iets bobben gemankeerd, Althans
de eerste patiënten, die te Thom' arri
veerden werden van, het kastje naar
den muur gestuurd.
Ten Z. van Brugge bevinden zich 30
ft -10.000 vluchtelingen. Zij kunnen niet;
wegjkomen. De Duitsche legerleiding Iran
geen tremmaterieel meer vmjden. Naar
de N. Ct. uit goede bron verneemt, wór
den er onderhandelingen gevoerd om' het
Nederlaudi chc spoorwegmateriaal vloer
deze lorgelukkigen, waaronder grootc
lerflio heersebt, to balen.
De economische onderhande
lingen te Londen.
De door de regeering benoemde ge
volmachtigde gedelegeerden voor de
onderhandelingen, die te Londen zullen,
worden gevoerd, om te komen, tot een'
economische .schikking met de geassoci
eerde regeeringen, zijn gisteren- pan
boord van het hospitaalschip „Sindoro,"
Daar Engeland vertrokken.
Steun voor België.
De heeren C. T. van Aalst, presïden'H
der Nederlaudscho Handel-Maatschappij
en W. .Westerman, president der Rolter-
damsche Bank ver eenigipg, hebben het
initiatief genomen tot vorming van een
comité, hetwelk zich ten doel stolt een.
aanzienlijk bedrag ter beschikking testel
len van de Koningin der Belgen, ten
einde daarmede de smarten lei verzachten
van de inwoners der; juist ontruimde,
gebieden.
.Vooruilloopende óp de door het comité
te verkrijgen resultaten, hebben genoem
de "Meren door do bemiddeling van dfcn
Belgischen 'gezant, baron Fallon, een be-
drac van fr. 500.000 ter beschikking van
H. M. gesteld.
IN «ET YLAAM.ST.iIE IIOEKSKEN.
De blijde Bodevaart.
12-13 October.
Nu zit gij daar, met de pen in de hand,
als een sukkelaar, en weet niet hoe te
heginnen. Gij"1 staat nu voor de eenvoudige
opgave: neer te schrijven wat gij gezien
en gevoeld hebt op uw blijde bedevaart
naar uw land en gij kunt nietl De
vloed van indrukken is te geweldig, en
levens te teer. Gij weet geen woorden te
vinden, en vreest als een ontheiliging van
iets zeer schoons! dat sedert gisteren in
u leeft.
Aan den Draad.,
Schuin, gewrongen, gemarteld: cn ge-
toorleld, loopt de boomenrij, als in een
fantastische vlucht, langs 't kanaal van
Sluis Waan de ren in. Ginder, aan den
misteiuder rijst de stoere honk van Dam-
me's zwaren toren. En daar, wat dich
terbij, op het torelccn van Iloucko ziet
ge, wat er sedert vier jaar niet meer
verscheen, ziet ge parmantelijk een vlag:
de driekleur van België! De driekleur
van België op een toren van België! Er
flitst iets door uw geest als een licht
van ongewone schittering, en heel uw
lagd, klaart in een oogwenk voor u op,
met op al zijn heerlijke torens de zin
gende vlaggen van het Land,
En zie! zie! hoe vroolijk en luslig de
molen van. Ilouclce draait! Hij heft zjjn
armen op en hij zegent het bevrijde
land en hij Iaat ze neer en bidt voor dat
land en hij draait en lnj maalt het
goede graan voor uw goede volkO
molen. O vlagge, gegroet!
En verder hangt over grens-Vlaande-
ren een wonderbaarlijke stilte. Alleen
enkele doffe ontploffingen uit wijde
boekettheel ander geluid dan van bom
men of mijnen. Een geheimzinnige,
pieuze stilt© schier, alsof de oprlog klaar
was en de Vrede bad en de wereld
luisterde.
De draad des doods loopt verlaten en
verroest door dei streke. Hijzelf is dood
nu. Geen Duitsche wacht loopt er meer
langs. Zooeven. is ze vertrokken, gepakt
en gezakt, om mee te stappen met het
heentiegende, wegschuivende titansleger,
dat vannacht klepperde en ratelde, met
duizenden wielen en duizenden hoeven
over de straten van Vlaanderen, zoodat
het "fras als het gebruisch van een stor
mende zee. De wacht is weg. Heraus
Heimat! riepen de soldaten mekaar toe
dat het' klonken zo verdwenen, hun
telefoondraad meenemend, waar do straat
oostwaarts buigt. Een klein bondeken
liep ze kwispelstaartend na: dat was de
eenige genegenheid die ze hadden weten
te verwekken.
Enkele Vlamingen staan thans voor
den versperringsdraad. Ze willen er over
't land ligt immers vrij t Wie zal z© nog
weerhouden? Die draad? Bah! Een werpt
er een greepje nat gras op. 't En knet
tert niet. Een andere gooit er een stok
heen: geen Vonk. Dan waagt de stoutmoe-j
digsle het, grijpt den stok en bonkt op;
den draad: deze is zoo dood als een
ijzerdraad kan zijn.
Met een tang nijpt iemand hem door
en daar valt de wreede die zoo menig
mensch en dier vermoordde. Nu is de
weg open en hoerah! lioerali! de
grond waarop ge trapt is eigen grond, is
grond van België, van Vlaanderen!
Avond ia Bevrijd België. Het
waai en het regent. En de weg die van
Sluis over St. Anna-ter-Muiden België in
voert is óén slik, één plas, één modder.
Dikke wolken schuiven laag en tragisch
voor de uraan die af en toe er door
henen kijkt. Gij laat den regen uw gelaat
zwiepen, en de modder opspetteren tot
hiovcn uw knie: gij! wilt naar uw land
dat daarginder nu zoo stille ligt. Boven
Htucke stijgen Uchlkogels als wenkende
oogjesIn 't bevende, steeds weer
uitflappende vlammetje van een lucifer
-ct dc Hollandsclio wacht streng uw pas
na, waarop vermeld staat dat het u „ver
gund is. pp eigen risico, naar België te
gaan". In orde bevonden. Vooruit.
De wind giert steunend door hoornen
en hagen. Bladeren komen in uw ge
laat plakken, 't Is al donkerte. Volgroc-
:uven, en wageslageh, en hul-
-rfeswrS 3>'ï
gesneden groepen rond- Elk oogenblik
kunt ge in een patroelje-gevecht gewik
keld zijn. Maar daar denkt ge niet aan;
dat beseft ge pas later, als ge hoort hoe
er dien schijnbaar kalmen nacht toch
gevochten werd en tnenschen vielen op
enkele honderden meiers daar vandaan.
Nu doemt voor u de donkere massa
van Westkapelle's woningen op. Links
een lichtje: een huizeken, een herberg.
Er binnen. Het echte West-Vlaarasche
herbergje, met zij'n blinkende lcachelken,
zijn eigenaardige prenten en waarschu
wingen: al dingen uit een verleden dat
in u hegraven lag en nu weer opleeft,
weemoedig. Peetje en meetje zitten bij
't stoofken. En vader en moeder zijn daar
ook. En daar is verder een Belgische
soldaat, een stoere, struische kerel; zoo
pas aangekomen: De zoon des huizes!,..
De vreemde bezoekers worden bleek
van ontroering: ze staan daar een poos
sprakeloos-, ze weten dat daar een mira
kel ran vreugde gebeurde, eon weerzien
in oorlogstijd.
ij de Belgische Soldaten,
Zondagmorgen. Het gaal als een loopend
vuur door Sluis: de Belgen zijn daar!
Zë staan aan de grens!
Draai lustig, gij Moleken van Houcke.
in den regen' Wapper blijde, vlagge op
de,n toren! De jongens zijn hier! de man
nen van den Yzer! de mannen die sedert:
vier jaar in de moeren en polders van
Kerlingaland slaken, de mannen van
Nieuwpoort, Dixmuiden, Pervyse, en de
Blankaert! De mannen die over den Yzer
kwamen, door 't Vrybusch stormden, en
West-Vlaanderem schoon veegden! Ze zijn
hier! Wie ijlt nu niet naar de grens?
Draai lustig, Moleken van Houcke», maal
t goede graan voor de goede jongens'
Gij kijkt niet naai" het huisje links dat
deerlijk verwoest, daar nog met moeite
rechthoudt op zijn wankele muren; gij
ziet niet naar het land, uw land dat
opendcint voor uw blikken. Gij hebt al
leen oog voor die geel-bruine groep,
daar enkele honderden meters verder,
Westkapellewaarts.
Gij vraagt verlof om er bij te gaan,
aan een militair dien ge, uit Voorzorg en
diplomatie en... onwetendheid, maai'
luitenant noemt. 'Na degelijk onderzoek
wordt het u toegestaan.
En nu bevindt ge u voor de mannen:
een groep uit het Yzerleger. Ze staan
daar in hun khaki uniform, flink en
kranig en kalm. Heel kalm. Gij weet
niet wat te zeggen, en zij zeggen ook
niets _Gij bekijkt ze. En weet niet wat ge
anders doen zoudt. 't Is u noch hen aan
te zien wat de gevoelens zijn. Misschien
hebben zij een beetje medelijden met
u. onbeholpen bnrgersmanMaar in
uw hart gebeurt er iets heel zoets, heel
teers: gij voelt een schoone rust ko
men een volle zekerheid dat nu 't einde
van 's Lands kalvarie nadert, nu Zij te
rug zijn Ge denkt honderd dingen te
gelijk en gij denkt niets. Tot de tong
los wordt en gij de hand uitsteekt:
Broeder, mag ik u da hand geven?
En dan komt de hand en gaat het
hart tot het hart. Gij hoort weer uw
eigen Vlaamscli. En 't is een nieuw, niet
weer te geven gewaarwording van teer
heid. Gij zoudt het uit willen jubelen. Gij
vertelt van de Belgen j'n Holland, van
hun vereering voor hun Vorsten en Le
ger. van de gastvrijheid der goede Ne
derlanders. En zij vertellen u van him
harde leven, maar zotfder een klacht, van
do verschrikkelijke gasaanvallen, een
toont zijn masker van de goede zor
gen die door de legerleiding verstrekt
wórdt, van hun hunkeren naar huis,
naai- nieuws., naar brievenen naar
tabak. Zij vertellen u veel wat ge wist
maar het uit hun eigen mond te verne
men. wat een pakkende werkelijkheid!
En wie u zegt dat onze kerels verwil
derd zij'n en hard zijn geworden, geloof
ze niet- zij zijn gebleven wat ze waren,
zacht en goed. Daar was geen enkel ruw
woord, geen enkel ruw gebaar, 't Was
al gemoedelijkheid en kalmte. Af en toe
de gulle lach. Twee probeerden een gui
tige pas. Voor do meegebrachte, broe
derlijk gedeelde dagbladen, ja bak en
chocolade wisten zij niet genoeg te dan-
den. Ze dacliLeu er geen stondeken aan
dat zij hun jonge loven, hun bloed ge
ven Zoo zijn do Belgische mannen van
den Yzer!
En toen gij afscheid naamt en weer
uw hand in de hunne legdet, en nog
voor het laatst die wanne, trouwe oogen
zaagt die gelaten vol sporen van gele
den leed en vermoe inis toen hadt ge
maar een lust: het daar te mogen uit
schreien van weemoed en deernis.
Terwijl gij hier zit te schrijVen ronkt
hel kanon io het Oosten. De richting is
veranderd. Maar 't is dezelfde rauwe
stem. Gisteren nog waart gij in 't Land
waar dat gebeurt, op enkele kilometers'
er van daan. De Yzer is nam" de grens
gekomen. Wij' zijn niet lot de mannen
gegaan, maai' zij tot ons,,.Zjj bonken de
fr&m. en
ten en bulten is de straat naar Weslka-- ^eur van 't Vaderland open.
jjelle. En er is geen plasje of 'tj komt f fVJnrA
'verraderlijk onder uw voeten liggen.
Wonderlijk gevoel u in België te we
ten. Gisteren stonden hier de Duitschers
nog. Wellicht zwei-ven er thans nog af-
(Wprdf vervolgd).
JOH. DE MAEGT.
DismnnmB sn munuvem.
Kaarsen.
De Minister, van Landbouw heeft be
paald, dat de maximum kleinliandelprijó
vóór kaarsen zal bedragen f 0.64 per pak
van 300 gram netto; de prijzen1 VöoïJ
andere gewichten n,aar evenredigheid. 1
De maximum kleinhandelsprijs vooïl
schemerlichten zal fie'dragen f 0.58 per
doos van ten minst© 200 gram. f
DE SPOORWEGRAMP BIJ AVEESP.
Aan het deparletnenf van Waterstaat is
gisteren, onder leiding van den oud-
Minister Lely, voorzitter der ingestelde
staatscommissie tot onderzoek naar de
oorzaak ran de spoorwegramp bij Weesp,
het openhaar onderzoek inzake die ramp
aangevangen. i
Nadat eenige machinisten en conduc
teurs van treinen die kort vóór 't ongeluk
met trein 102, 'l baanvak waren gepass-
seerd, waren ondervraagd, word gehoord!
de opzichter-machinist M. J. Wielardvanl
Amersfoort, die met den machinist Vaö
Berge en den leerling-machinist Swart dö
locomotief van den verongelukten trein
bestuurden. Voor dat het ongeval ge
schiedde kon hij hel baanvak overzien;
hij zei toen niets bijzonders te hebben
waargenomen. Ongeveer 30 meter voor d©
brug kreeg hij bet gevoel of de machine
naar de laagte werd geslingerd. De
grond had zich begeven. Van brand is bij|
het ongeval geen sprake geweest. Toen'
het ongeluk was gebeurd, bad de getuige
gezien dat de regulateur was gesloten
en dat de handle van de remkraan in
uiterste stelling stond.
De machinist C. A. Beckers én de
hoofdconducteur H. A. II. van do Pa-
vert, die een trein vroeger het vak
hebben gereden, verklaarden toen even
min iets ongewoons aan het baanvak
te hebben gemerkt.
Uit het verhoor Van het treinper
soneel, dö hoofdconducteurs en gelei
ders, bleek, dat ook deze vroeger nooit
iets bijzonders aan "den weg hebben
gemerkt.
De hoofdconducteurs Breedijk, Van
Aalzum en de conducteurs Ramsma en
Oldenburg bevonden zich alleen in een
der afdeelingen van de bagagewagens,
Zij voelden, dat de wagens wegzonken
en moesten zich uitbreken om weder
naar buiten te komen. Allen togen da
delijk mede aan "het reddjngswerk.
De hoofdgeleider Panse was, in de'n
bagagewagen, onmiddellijk achter de ma
chine. Na liet ongeval heeft hij dade
lijk een kind en een vrouw uit een
coupé getrokken. Met een ladder is
hij later bovenop een der wagens ge
klommen. Daar vond hij vier dooden.
Toen hij zich aan den anderen kant
van dien wagen liet afzakken, vond
hij een dame vfter linkerbeen was af-
gekneld. Ten slotte "heeft hij geholpen
met het bijeengaren van de lichaams
resten.
De voorzitter Kunt nog verdere
mededeelingen doen? Of hebt u een
meening over de oorzaak?
Getuige Panse: Jaren gfeleden, loejl
aan het kanaal gewerkt werdj heb ik
er ook gearbeid. Ik herinner me, dat
de grond veengrond was, waar. boven
op zand werd gestort. En omdat ik
jaren geleden in den bijgelegen polder
een grondverschuiving heb meegemaakt
van 150 meter breed en 60 meier diep,
met veengrond als ondergrond, geloo!
ik, dat deze verzakking ook veroorzaakt
is door den veenondergrond.
De voorzitter De grondverschuiving,
welke u bedoelt, was m een polder op
een afstand van dit baanvak, nietwaar?
Dé polder was er zelfs van gescheiden
door de Muider trekvaart.
Getuige Panse: Ja, dat is! juist.
De voorzitter: Dus u beschouwt den
veengrond als oorzaak?
Getuige Pans© Het kan natuurlijk
ook wezen, dat de voortdurende regen
een hoop kwaad gedaan heeft. Als er
dan maar een scheur in den djjk lcomf,
breekt alles!
Heden hadden ondervragingen plaats
van den ploegbaas Stoop en de opzich
ters Bos en Boelhouwer. Volgens hen wa
ren er La de baan verzakkingen noch
scheuren. De ploegbaas verzekerde, dat
de baan in rust was. Hij had één kapotte
draineerbuis opgemerkt, die geen water
bevatte en zeer helder was. De opzich
ters hadden geen huizen opgemerkt. Zij
geloiovën» dat het water zich vlak onder
de rails heeft verzameld. Stoop verklaar
de dat de grond niet hard was1. De
bermslöot langs den weg bevroor 's win
ters nooit. Opwellen had hij er nooit in
opgemerkt. De bouw- en werktuigkundig
opzichter achtte het heien van zware
telegraafpalen in dc spoorwegdijlcen zeer
nadeelig. Do inspecteur van den weg H.
Martens, verklaard©, dat de baan niet
paeer onderhoud vereischt dan het ver
dere baanvak. Op 29 Augustus was btf
inspectie alles in orde bevonden,
