Vrijdag 4 October
lift' Jaarpa
EllllU
Mo 234.
'Abana. »röK 1^ kwwflaef te 8®«fr
3*Nn* *n Ml de *genl»a WM*lp»
«8 Goes f 1»55; per P«d 1-75-
Advertentie 30 «eat ®os »§fi
IRT a&uaiieBtoBi Teft® te^er»
FfcaÉIiobttrichSeu «te San&4wK!**Bgfi»
«Va 1—7 vageta I*®0>
Bovenstaande adverteoti«rpiiJ«#a wcrdW
ftef 20*? »<H*ooa*«,
CREMATORIUM TE ROTTERDAM.
De gemeenteraad van Rotterdam heeft
gister met 25 tegen 14 stemmen aange
nomen een voorstel van B, en Wl tof
erfpachtsuigifte van een terrein ter groot-
Ie van 2100 M.?, gelegen westelijk van-
de algemeene begraafplaats, aan de aft
deeling Rotterdam van de Vereeniging
voor facultatieve lijkverbranding, voor 75
jaren, tegen een canon van' f 0.75 pei<
M* per jaar.
Een minderheid van B. en W. was van
hieening dat de behandeling van dezd
laanvrage reeds aanstonds moet afstuiten
op hel wettelijk bezwaar, dat crematie
volgens baar in strijd is met liet voor'-
isdirifl van art. 1 der begrafeniswet.,
De voorzitter zei bij het debat, dat
3e meerderheid van B. en W. zich op
het standpunt heeft gesteld, djat de be
grafeniswet het verbranden van lijken
Piel verhindert. De regeering en de wet
gever b ebben geen stappen gedaan om
een verhindering in het leven te roepem;
de meerderheid van het college meende,
dat hel een zaak van persoonlijk inzicht
is, aan welke wijze van stofvernieiiging
toen de Voorkeur moet geven, en heef#
don ook géén aanleiding gevondien, haar
medewerking te onthouden.
UIT DE PERS.
Mr. Treub over de bui
tenlandse he politiek.
Mr. M. Wt, F. Treub. die in de redjactie
van de Vragen des Tijds is opgenomen,
Schreef in het October-nummer van dat
tijdschrift een orlikel over onze bui-
tenlandsche politiek, waaraan wij de vol
gende opmerkingen ontleenen;
'Aller eerst wat 't c o n v o o i betreft.
Volgens de meening van den heer
Treuo had miuister Loudon in het begin
(iu zoover deze de uitzending niet van.
den aanvang af had ontrad(en), minister
RaniDonnet op hel eind ongelijk.
De benoeming van den heer Rambon-
Uet tol adjudant van H. M. die Koningin
hebt sciir iu de omstandigheden waar
onder zij Diaals had. niet-gelukkig. Ove
rigens merkt hij op:
Ongetwijfeld heeft bij H. M. met die be-
faoemmg niet anders voorgezeten, dan
öan den minister van marine, die niet
zooals met den minister van oorlog
svas geschied heenging wegens een
conflict met de Kamer, maar wegens
verschil van gevoelen met zijne ambt-
genooten een bewijs van waardeering
te geven voor hetgeen hij in den oor
logstijd voor de vloot hadi gedaan. Meer
kon daarmede niet zijn bedjoeld. De be
kende en hoog te waardeeren const'ilu-
tioneele zin van de Koningin waarborgt'
dit. Indien de benoeming als manifestatie
van de zijde dier Kroon was bedoeld,
Z©u zij een eigen regeeringsdaad van'
do Koningin zijn geweest, niet' slechts;
buiten het kabinet om, maar tegen het
kabinet in. Hare Majesteit staat nu; ge
heel buiten de verdenking, een eigen,
daad te hebben willen verrichten op
bet gebied der buifcenlandfsehe pjoliliek
legen Haar grondwettige raadslieden in,
ea dat nog wel op een oogenblik,
waarop, deze, in verband met de nade
rende verkiezingen, indien aan die daad
wel zulk oen bedoeling ten grondslag
had gelegen, builen staat zouden zijn
geweest daarop te reageeren met een
collectieve ontslagaanvraag, welke in dat
geval onder normale omstandigheden niet
zou hebben kunnen uitblijven.
Wat onze verhouding tot
Duilschland aangaat wijst de schrij-
ver op de pro-Duilsche gezindheid^ dia
aau hel nieuwe kabinet en met naniq
aan den nieuwen minister van buiten-
landsche zaken wordt toegeschreven, hoe
wel schr. hel zeer de vraag acht, of die
roep gegrond is en zelfs al zou hij
gegrond zijn, hel niet aannemelijk vindt,
dat de leden der nieuwe regeering zich"
in hun builenlandscbe politiek door hun
persoonlijke sympathieën voor een der
oorlogvoerende partijen zullen laten lei
den. Ook de Kamer kan een diergelijk
tegenwicht niet ge jen. De hoer Treub
acht dezen stand van zaken niet zon
der bedenking, waarbij hij opimerkt, dat
de sympathieën der bevolking in andere
richting wijzen. Bij de bespreking van de
houding der strijd|ende volkerengroepen
tegenover ons, vestigt hij er de aandacht
op, dal Duitscliland met één uit
zondering dipiomalischer is opgetreden
dan de Entente, zonder dat er veel stof
door werd opgejaagd.
Als sprekend voorbeeld hiervan noemt
hij, dal een niet onbelaiigrijk deel van
onze Rijnvloot in Duitscliland wordt vast
gehouden en daar voor allerlei oorlogs'-
vervoer dient. Toen de regeering in heli
voorjaar die vloot hierheen wilde djoen
terugke eren. en het uitvaren 'der Neder-'
landsche Rijnaken over de grens wildjp
tegengaan, om in die transportmiddelen
een voor Duitscliland waardevol ruil
object be hebben bij de te voeren oi#.
derhandelingen over hetgeen over en
weer zon worden afgestaan, wist DuitschJ-
land te bereiken, dal van die voornemens
werd afgezien, zonder dat er, behalve
in een kleinen ltring van ingewijden,,
eenige ontstemming uit werd geboren.
Tegenover de opvordering van ónze
schepen door de geassocieerden zorgde
Duitscliland voor een tegenwicht.
Hel ten slotte nog met een vergelijk'
geëindigde incident, waarbij het met duij
delijk hoorbaar sabelgekletter van ons
het gebruik van Nederlandsche spoor
wegen in Limburg ook voor Duilsche oor
logsdoeleinden verlangdje, bracht kentef-
ring in de stemming, vaar zoover deze
bezig was ten gunstle van Duitscliland
te wijzigen.
Als richtsnoer van de huitenlandsche
politiek geeft schr. het volgende aan:
Ons volk verlangt op internationaal
gebied twee dingen. In dje eerste plaats,
dat zoolang het land niet door een
bewuste schending van ons grondgebied
gedwongen wordt partij te kiezen, dezer
zijds alles zal worden vermedjen wat ons
in den oorlog zou kunnen brengen. In de
tweede plaats, dat onze builenland(sche
politiek zoodanig zal worden geleid,, dal
men, als er eindelijk vrede zal zijn gef-
komen, ons niet met grond zal kunn'pn
verss ijlen, de politiek der strikte onzij
digheid in djen oorlog ten gunste van
een der beide strijdende grpepfen II?/
hebben uit het oog verloren. Aan deze
twee eischen heeft de politiek van lielf
afgetreden kabinet voldaan.
De thans aan het' roer gekomen re|-
getring zal haar Voorgangster hierin,
moeten volgen.
Schr. wijst verder op het gevaar vooq
verwikkelingen aan de Zuidgrens van;
ons land, indien bet dpn legers dert
DE GOUDEN SLEUTEL,
om te*
K s. iK&aEafcStt.
73).
De notaris keek iemand niet graag
rechtstreeks aan, maar er was iets zon
derling onweerstaanbaars in den glans
van Hilary's oogen en ofschoon hij dien
blik niet gaarne ontmoette, was hij wel
genoodzaakt het le doen.
„Dat is waar, is 't niet?" zei ze, toen
hij geen antwoord gaf. „Ik hen mijn
eigen baas, ik kan doen met mijn geld
wat ik wil?"
„Ik wensch u niets te verhinderen als
ju iets verstandigs doet", begon mr.
Brent weder, haar vraag ontwijkende. Ik
zal bereid zijn toe te stemmen.
•„Ik geloof niet dat er sprake is van
jnw toeslemming", viel Hilary hem in de
rede, den nadruk even leggende op het
laatste woord, „en ik heb gelijk, niet
waar, wanneer ik zeg, dal ik mijn eigen
baas ben en kan doen met mijn geld
wal ik wil?"
De rustige beslistheid van haar to.on
bracht den notaris in verwarring. Het
was iets nieuws Voor hem te worden toe
gesproken met dip kalme flinkheid, die
geallieerden mocht gelukken de Duillsehe
troepen zoo ver terug te dringen, datl
zij een verdedigingsoorlog op eigen grens»
moeten gaan voeren.
Het is don ook zeker Uians niet het
geschikte oogenblik, onze weermacht te
rmindoren. Dit zou van de zijdje der
geallieerden kunnen worden opgevat als
eeue aanwijzing, dal Nederland^ bij een'
evcnlueek-n terugtocht der Duitsch©
legers, deze niet ernstig zou willen tegeni-
houden, indien zij die ook over ons
grondgebied mochten willen bewerkstel
ligen. Blijkens de Troonrede dpukt d<<
nieuwe regeering er dan ook terecht
niet aan, op dil moment de weermacht
te verminderen. Toch wil zij trachten,
zonder zulk een vermindering de Instem
der mobilisatie te verlichten. Dit streven'
verdieul 2oker toejuiching; hoe de mi
nister van oorlog het inlusschen zal
aanleggen om hel aldus geopende voor
uitzicht te verwezenlijken, is voorshands
nog raadselachtig. SlaagL liij jn eene ge-
gedeeltelijke démobilisatie met onverkorte
handhaving onzer weermacht, dan zal
hij op liaasl algemeene instemming kun
nen rekenen. Vooralsnog ben ik oro(-
Irent de verwezenlijking dezer combif-
nalie eeuigszins sceptisch gestemd. Hoofd
zaak cchler is. (tot men, in deze crii-
lieke periode pp het "Westelijk front,
niet den ilidruk vestigt, zijne weermacht
juist thans niet op peil te willen houden.»
Nog minder gelukkig zou het zijn,
indien de mare juist bleek, als zou het
nieuwe kabinet een vredes-ministerie wil
len zijn.
Schr. waarschuwt dan ook tegen on
tijdige bemiddelingspogingen.
De regeering moet positief doen blij
ken, dat zij noch proi-Duitsch, noeïf
proi-Entente, maar ailecn en uitsluitend
pro-Nederlandsch is.
iïEDEELASD 1W DB OORMH
Ons land en Amerika.
Wat wij dezer dagen opmerkten over
de kracht van het idealisme in de Ver-
eenigde Stalen, wordt geheel bevestigd
door hetgeen iemand, die Amerika en de
daar heerschendc geestelijke stroomingen
goed kent, gisteren aan de „N. R. Ct."
schreef, naar aanleiding van een opwek
king van dat blad om een man van de
allerbeste soort als onzen vertogenwoorj
diger in Amerika ie hebben.
„Benoemt men een koopman, een di
plomaat of een hoogen ambtenaar, dan
begaat men een flater. In Washington
wenscht men een man, die zich in de
gedachtensfeer van '•'Wilson thuis voelt.
Ik hoorde ontstellende bijzonderheden
omtrent den laa g-b ij -de afgrond s chen ge-
dachtengang in onze politieke wereld.
Het is om wanhopend te worden zoo ab
soluut „ernaast" men daar menigmaal is.
Men heeft er geen flauw idee van de
macht van den geestelijken invloed van
een werelddeel als de U. S., en verspeelt
onze beste kansen
--ft
Een dire c tie voor o e c<o no mi
ls c b e a an gelegenheden.
Naar de meening van de x-correspom
dent van het Handelsblad kan de instel
ling eenc-r directie voor oeconomisch©
aangelegenheden slechts worden opgevat
als een breuk toet oude, ietwat duffe
toestanden aan het departement van bui-
lenlandsche zaken. Een organisatie, on
zer handelspolitieke betrekkingen, did
vier jaar lang dag-in, dag-uit haar torn*
doeltreffendheid bewezen heeft, is eerst
sinds eenigen tijd in een stadium van'
ontwikkeling gekomen, die haar bruik
baar maakte voor de oplossing van de
oeconomiscïie problemen van internati
onalen aard, die de oorlog ons heeft
voorgelegdnu schijnt zij grondig te
worden verbeterd.
De afgetreden regeering, wier assimila
tievermogen niet opgewassen bleek tegen
den overvloed van nieuwe feiten, gewij
zigde vei houdingen, onverwachte wen
dingen die d'e crisis ons bracht, heeft
zelden voldoen dp souplesse geloond om\
zich te passen aan de gecompliceerd»*
ontwikkeling der ©economische relaties.
Wij zijn altijd achter geweest: officieel©
Engelsche en Duilsche bureaux hadden
zich reeds in Den Haag gevestigd, toen
de regeling van enorme belangen n<ogj
rustte op de schouders van enkele par
ticulieren, die zich niet slechts met uit
voering, doch zelfs met onderhandelen
zagen belast. Toen eindelijk een oecono
misch verdrag van wijde strekking, dpt
uit- en invoer naar een zijde beheersclite,
moest worden afgesloten, bleek tegen
over een volledig toegeruste commissie
van gedelegeerden der eene partij slechte
een commissie van bijstand voor de uit
voering der dislribuliewel 1916 geplaatst
te kunnen worden. Eerst de. jongste tijd'
bracht een koerswijziging, die althans
eenige hoop op goede resultaten kon»
doen verwachten: de concentratie onzer1
onderhandelingen in een; speciale com
missie. Ntt zij de oude tradities die de
volledige aanpassing aan den standi van!
zaken belemmerden, blijkbaar volkomen
verlaten en gaal men, eindelijk, radicaal
en krachtig ingrijpen/
Men heeft aan bet hoofd dezer di
rectie voor ©economische aangelegen
heden een man geplaatst, wiens buiten-
gemeene bekwaamheden sinds lang al
gemeen worden erkend, en hem een;
Raad van Bijstand toegevoegd,, wier sa
menstelling men bezwaarlijk beter wen-
scden kan. Een vertegenwoordiger varü
het departement van landbouw zal er als
nog zitting in nemen; wij hopen dal'
men er m slagen zal iemand te vinden/;
die de commissie op waardige wijzd
aanvult. Ligt hier wellicht een nieuwe
laak voor den heer Lovink?
Het is wel duidelijk, schrijft genoemde
correspondent verder, dat deze reorga
nisatie zich zeer veel verder zal moeten
uitstrekken dan het departement van bui-
tenlandsche zaken alleen. Het vraagstuk
van de practische centralisatie van in- en
uitvoer schreeuwt reeds lang om een
oplossing en nu het N. T. U. M.-ontwerp
definitief van .de baan is, kan men wel
voorspellen, dat de Export-Centrale zelve
den langsten tijd van haar bestaan achter
den rug heeft. Zij bleek een nagenoeg'
onbruikbaar lichaam en dat niet voor een
gering deel tengevolge van het feit, nat
haar opzet halfslachtig was. Bovendien
vereischt de positie van de N. O. T. in
het ex- en import-vraagstuk en in de
distributie een behoorlijke regeling. Een
plossing in den zin van opheffing der
N. U. M. en concentratie van in- en uit
voer wat de uitvoering der maatrege
len en overeenkomsten aangaat ineen
lichaam, dat uit N. O. T.-elementen kon
worden opgebouwd, lijkt niet langer een
onmogelijkheid.
De nieuwe regeering begint haar taak
wat de buitenlandsche politiek aangaat
op een wijze, die vertrouwen geeft voor
de toekomst. De overwegende invloed van
crisisiaken op tal van aangelegenheden
schijnt eindelijk en ten laatste gebroken.
Dit op zich zelf is reeds een gelukwensch
waard. Hel minder gelukkige algemeene,
uitvoerverbod, dat overigens slechts pro
forma gehandhaafd schijnt te worden
er worden weer allerlei uitzonderingen
toegestaan, zoo voor tomaten als voor
bloembollen enz. heeft, zoo het al be-
rustige waardigheid door iemand, die hij
als een heel jong meisje beschouwd had,
volgzaam en gemakkelijk naar zijn hand
te zeiten. En nu zit zij daar, met de
oogen ernstig op zijn gezicht gevestigd,
volstrekt niet verlegen en ook niet ver
stoord, maar met kalme overtuiging de
woorden herhalend: „Ik hen mijn eigen
baas. Ik kan doen met mijn geld wat ik
wil."
Zeker, zeker." Het was de notaris
en niet de cliënt, die teekenen van ze
kere verwarring gaf. „U heeft volkomen
gelijk, freule Framley. Het was niet mijn
bedoeling 1e beweren, dat u onder
iemand's voogdij staat. U is vrij om te'
doen wat u wilt, maar het spreekt van
zelf, dat u eerst den raad zult willen in
winnen van personen, die meer men-
schenkennis hebben en meer verstand
van geld en handelszaken dan u kunt
hebben."
„Daarom ben ik ook bij u 'gekomen,"
antwoordde Hilary eenvoudig, „maar ik
heb mijn best gedaan al de documenten
te begrijpen dim u mij ter inzage gegeven
hebt omtrent het landgoed en mij dunkt,
als ill het huis in de duinen kocht zou
dat geen groot verschil maken in mijn
inkomen."
En dit zeggende toonde zij, tot mr.
Brent's grootc verbazing, dat zij inder
daad de documenten die hij haar gege
ven had, met een bepaald doe'l had 'be
studeerd en dat zij een zeer .goed over
zicht gekregen had van, haar kapitaal,'
haar inkomen en de belegging van haar
geld. De notaris, die haar tot nu toe
beschouwd had als een kind, dat niets
van geldzaken afwist en alle algemeene
kennis miste, beschouwde haar nu met
een zekeren pas ontwaakten eerbied.
„U lieeft u verwonderlijk goed van
alle bijzonderheden op de hooge ge
steld", zei hij en de gedachte flitste hem
even door het hoofd of zijn eigen aardig
onbetrouwbaar dochtertje of zijn knappe
vrouw met veel ondervinding voor zalven
als deze wel zooveel aanleg aan den da;
gelegd zou hebben als dit meisje toonde
te bezitten.
„Het leek mij het eenige wat ik doen
kon," Hilary keek hem een weinig ver
baasd aan. „Ik moest toch alles afweten
van het geld dat ik te verteren heb, als
ik er verantwoordelijk voor ben. „Ik heb
altijd gevonden, dat als men iets doet
men trachten, moet het door en door
goed te doen. En nu zie ik geen een
reden waarom ik het huis in de. duinen
niet koopen zou om' het te gebruiken
op de manier die ik u noemde."
'Voor geen geld van de wereld, hadl
mr. Brent willen bekennen, dat hij er
niets meer tegen wist in te brengen;
hef was zijn gewoonte niet ottl verkla
ringen te doen, andei^ zou hij genood!-
zaakt geweest zjjn te verklaren, dat dq
teékenis heeft gehad, overigens slechts!
gevolgen voor de binnenlandsche politiek.
Men behoeft er haar geen verwijt van le
maken, dat zij een populairen maatregel
nam, nu daarnaast een waarlijk zeer in
grijpende en doeltreffende reorganisatie
blijkt te worden uitgevoerd.
o-
Granaat ontploft.
Gistermiddag is bij Aardenbufg
een granaat ontploft, waardoor twee boe
renknechts gewond werden. De granaat
was geruimeu tijd geleden in hél land
terecht gekomen en werd gistermiddag
door eenige knechts opgegraven, waarbij
zij ontplofte.
Vliegmachines.
Hedenmiddag vlogen drie Engelsclte
vliegtuigen over "Westkapelle. Zij
kwamen uil het Noorden, vlogen langs de
kust, maakten een cirkelgang over het
dorp en koersten daarop naar het Wes
ten. De wacht bij de barak en een tor
pedoboot vuurden op de vliegtuigen.
1»
Op een mijn geloopen.
De botter „Helder 12" is bij de NoioP-
der Haaks op een mijn geloopen en ge
zonken. Aan boord waren de schipper1
O. Post en zijn twee zoons. Deze zijn om
gekomen.
Verankerde mijnen voor de
kust.
Door het ingekomen visschersvaaï-
luig PR 31 werd gerapporteerd, dat
acht mijl Wt N. W. van Scheveningep
een rij verankerde mijnen ligt.
Invoer uit Amerika.
Nsar men meldt, zal het lid der Twee
de Kamer dr. Van Raveasteyn in de
eerstvolgende Kamervergadering verzoe
ken een interpellatie tot de regeering te
mogen richten in zake den invoer uit
Amerika en de redenen, die de regeering
genoopt hebben tot nu toe niet in de
voorstellen van Amerika te treden.
Protesten'.
Opnieuw ïs geprotesteerd tegen bet
vliegen van Duilsche vliegtuigen boven
ons gebied, en wel 15 Sept. door twee
vliegtuigen boven Zee uw sch-Vlaanderen
en Walcheren, 15 Aug. door een vlieg
tuig hoven Cadzand, 16 Aug. door drio
machines boven Sluis, 19 Aug. een vlieg
tuig boven Hulst. 16 September boven
ons gebied bij IJmuiden, 8 September
boven Aardenburg.
jj
DISTRIBUTIE EN PRODUCTIB.
Dehuisslnchtingenwcerthuisf
De minister van landbouw heeft lot do
burgemeesters per circulaire het volgende
bekend gemaakt
Ten einde tegemoet te komen aan1
de talrijke verzoeken van belanghebben
den in zake huisslachtingheb ik den>
president directeur van het Rijkskanlool*
voor Vee en Paarden opgedragen, aau;
de door hem te verleenen vergunnin»
gen tot huisslachting geenvoor waar
de m te verbinden ten aanzien vai$
slachtplaats en keuring.
De Min. v. L. brengt echter onder dei
aandacht dat hij diezen maatregel slechts
voorloopig bij wijze ran proef zal toe'-
>assen, in het vertrouwen, dat de in'-
"evering van het vet, die bij de huidjgjq
vetposilie niel mag worden nagelaten,
toet d° meeste nauwgezetheid zal ge
schieden.
Mocht geen behoorlijke inlevering van
het vel plaats hebben, tian zal geen;
verdere gelegenheid worden gegeven omi
de slachting op eigen erf te doen geschie
den; die slachtingen zullen alsdan uil-
nieuwe meesteres van Grantley Hall
tegen hem opgewassen was. Want het
was onmogelijk haar tegen te spreken.
Er was niets onredelijks of heel over
drevens iu haar verzoek, en ofschoon
de phikmlropische zijde van de zaak
geen indnik maakte op den notaris, hij
kon. haar niet verbieden haar geld te ge
bruiken op de wijze, die haar zelve het
best aanstond.
„Niemand heeft eenige wettige macht
oto u iets te beletten," zei hij later,
gedurende het gesprek, nadat zij Hi
lary's plan tot in de kleinste bijzonder
heden hadd,en uitgewerkt, en hij zuchtte
alsof hij de onmogelijkheid betreurd|ö
zulke vreemde ondernemingen te belet
ten, zoo ver verwijderd van cfen gebaan-
den weg, „tengevolge van de buitenges
wone omstandigheden, waaronder u uw
fortuin geërfd hebt, heeft niemand eenig
recht door de wet voorgeschreven om'
U uw daden te beletten. Wij kunnen u
alleen helpen en raad geven.**
„En ik zal altijd om hulp en raacl
bij u komen." was het oprechte ant
woord toen Hilary opstond om heen te
gean. „Ik ben heel blij, dat u de zaak
nu inziet zooals ik („Dat doe ik Volstrekt
niet," dacht mr. Brent wanhopig), om
dat ik van plan was; weet u, dit voor
nemen ten uitvoer te brengen, en alt
u mij niet had kunnen helpe», was ik
genoodzaakt geweest een ander te zoe
ken om het ten uitvoer te helpen bren
gen." Ze zei dit met een ontwapenend
glimlachje dat er iets van het pikant©
ontnam, maar haar ©logen waren met?
vaste oeslisllieid op de fcijne gevestigd
en om haar mond vertoonden zich weer
dezelfde strakke lijnen, die hij reeds
te voren liad opgemerkt'. Zijn lieftallig©
toon werd een weinig lieftalliger. Zijn/
voordeetig poslje verliezen als zaakwaar
nemer van de eigenares van Grantley)
Hall was een te onaangename gebeurlijk
heid, om met onverschilligheid ondjer
de oogen gezien te worden. En als hij)
bedacht met een onaangename gewaar
wording, hoe ternauwernood hij aan djC
gevaar ontsnapt was, bereikte zijn eer
bied voor zijn nieuwe cliënt een zeen
groote hoogte, hooger dan haar, vader
ooit had kunnen bereiken, Voor die vader
had mr. Brent nooit iets anders gevoeld!
dan een zekere gemakkelijke minachting.
Dit meisje met haar heldere oogen en!
niet miader helder hoofd; was van een
heel ander metaal gegoten; verscheiden©
minuten lang nadat hij haar had uit
gelaten; en naar zijn st'oel was terugge
keerd, znt de notaris na te dienken ovefl
de persoonlijke eigenaardigheden van er
felijkheid en "de grootc verschillen, tij©
èr bestonden tusschen de eene vroum
en de andere.
wa-vofBrdLj
