I
MlOOKt'lStlttiSflllK COURANT.
$o 201.
I>ins*ifes,j 27 Anptaios f©43K.
i10" Mm?"
a
pool-
fchool-
bchet-
beioo-
SfSE
Abonn. prijs per trrarfa»' J®*®*
ödteirp en bij Be
en Goes i 1 55: per post r 1-75.
Advertentiën 20 cent per ngel
Bij abonnement veet lager.
Familieberichten en danlcbetuiging.il
van j7 regefs f 1.50.
Bovenstaande advertentieprijzen worden
met 20 °/o toeslag verhoogd.
KAN VERKEER EN.
Voor wie zich herinnert hoe in 1913 de
vorming van een parlementair kabinet on
mogelijk werd door de weigering van de
S. D A P. om tol de vorming van een:
linksch ministerie race te werken, ljgt er
iets komisch in de manier waarop „Het
Volk" nu aan de rechtsche partijen vdör-
houdt, dat zij aan de regeeringstafel
moeten plaats nemen.
Ziehier het slot van een hoofdartikel
in het jongste nummer-
„Wie werkelijk prijs stelt op lici be
houd van liet parlementaire regeerings-
stelsel," als a noodzakelijke voorwaarde
voor een dem'okratischen regeeringsvorm,
moet de politieke partijen van hun ver-
antwoordelijkheid voor de te vormen re-
gecring doordringen. Hij moet de poli
tieke partijen voor het gevaar der mis
lukking van de vorming eener parlemen
taire regcering ten volle verantwoordelijk
stellen. Hij moet in de eerste plaats die
verantwoordelijkheid JadeD op de cecht-
sche partijen. Deze partijen, die sinds
tientallen van jaren roemen ip hun een
heid van politiek beginsel, bezitten wel
niet de numerieke meerderheid in de
volksvertegenwoordiging, maar zij hebben
tegenover zich een dermate versplin
terde andere helft van het parlement,
dat zij met de getalsterkte hunner par
lementsleden geenerlei voorwendsel tot
afwijzing der regeerings-veratUwoordeiijk-
heid kunnen putten.
„De niogelijkheid tot behoud van het
parlementaire regceringsstelsel ligt op
djt oogenblik in handen van de rechtsche
partijen. Het zou hun blijvende schande
zijn. als zij die mogelijkheid moedwillig
vernietigden."
Dat is alles mooi gezegd.
Maai" er hoort toch bij, dat die toestand
niet van de jongste verkiezingen dag-
teekent, maai* reeds van 1913, en dat
toen. de sociaal-democraten hetzelfde ge
mis aan verantwoordelijkheidsbesef had
den dat zij nu aan de rechtsche par
tijen verwijten.
gi uiig.
UIT RE PERS.
Lakse burgemeester.^.
Naar aanleiding van hetgeen mr. J.
v. Yrcdenburch in het Z. L. en T. bi.
■schreef in antwoord óp de opmerkingen?
van het "Weekbl. voor den Bond van!
Geni. Ambt., licht laatstgenoemd blad in
een c?ci E onderfeékend artikel twéé
punten nog nader toe.
„In de eerste plaats de opmerking, dat
wij tic «trekking van het stuk Van den,
.heer van Vredenburch niet begrepen zou-s
den hebben. Wij meenen, dat dit wel
het geval is; wij hebben er niets uit ge'
lezen dan er volgens zijn verduidelijking,,
.welke wij hierboven opnamen, uit gelezen:
moei worden en wij hebben ook nïelsj
geschreven, waaruit het tegendeel zon
blijken, doch het staat vast, dót hij in'
hetgeen wij schreven eén andere bedoe
ling heeft gezocht, dan er in lig(. Dit is
ïs begrijpelijk, daar het hem niet bekend,
{geweest zal zijn, dat er in ons weekblad,
FEHIUETSI,
DE flOUBEN SLEUTEL
naar het Engelseh
doos ÏJ. G. MOBHRBE^.
60).
„Ik ben in die oude arke Noachs van
een voertuig hierheen gekomen om u te
halen," begon Tony met zijn vroolijko
stem en zijn oogen liepen over van
noegen haar welkom te heelen. „Is u
klaar? U hebt uw bagage hier mee naar
toe genomen, niet waar?"
„Ja", antwoordde Hilary, een weinig
ademloos door zijn stevigen handdruk en
den welkomstgroet in zijn oogen, „maar
nu kan ik toch niet meegaan, ik moet
hier blijven.' Zij kon' de teleurstelling
niet geheel uit haar stem verbannen en
Tony leeek haar doordringend aan.
- „Waarom kimt u niet meegaan''" zei
hij. „Ik dacht dat alles was afgesproken
cn wij verlangen naar U, tante Alice en
de kleine meid en ik."
„En ik verlang om mee te gaan," zei
Hilary ernstig, „het was*" zulk een prettig
plan. Maar tante Marion heeft mij hier
noodig. "Zij heeft mij verzocht te blijven
en ik moet het wel doen. Het is of ik
haat* wat helpen kan en haar wat gelukki
ger maak."
„Dsrn zal ik niet vertier trachten u over
reeds herhaaldelijk onder hetzelfdfe ofii
schrift stukken opgenomen zijn met de
strekking'Te protesteeren tegen liet be7
schuldigen van burgemeesters, zonder de
beschuldigden de gelegenheid te géven
zich le verdedigen cu zonder die schul
digen te straffen. Wij vonden in hetgeen
de voorzitter van de Zeeuwsche land'
bouwmaatschappij schreef stof, om nog
eens op het ongehoorde van dit feit te
wijzen. Dat de boeren dé aanklager
an do burgemeesters zijn "geweest, heb
ben wij niet gezegd en kunnen wij niet
gezegd hebben, want dat weten wij wel
beter; bovendien deze zijn óok niet dei
verantwoordelijke personen.
Wij moeten echter ernstig prolesteeuen
legen de poging om de burgemeesters'
verantwoordelijk te stellen voor het werk
dat de commissies thans verrichten en
'en dat men gemeend heeft niet meer
ban de burgemeesters te moeten toever
trouwen. Grooler paskwil dan het voor
zitterschap van deze oommissie is nau
welijks denkbaar en we gelooven niet,,
dal er vele burgemeesters geweest zoudeiï
zijn, die dit Aoorzitterschap op zich ge
nomen zouden hebben, indien zij van
te voren geweten hadden, tot welke eert
sinecure dit verlaagd zou worden. Denk!
den burgemeester-voorzitter van een com
missie, welke in zijn gemeente belangrijk
Werk verricht, verlaagd tot niets: andem
dan leider der vergaderingen^ een voor
zitter over wien de correspondentie niet'
hoopt; die geen enkelen brief, geen mkcld
circulaire ontvangt; die van de zaken
niets meer afweet dan de seeretarisi
Ibem gelieft te vertollen; die zelfs van
de circulaires, welke behalve aau den;
secretaris, ook aan de andere leden (fpr
commissie gezonden worden, geenexem-
plaar ontvangt; hoe kan die nu verant
woordelijk gesteld worden voor Set werk
van zoodanige commissie? Het gaat toch
(werkelijk te ver van zoo'n voorzitter t<3
verwachten, dat hij eenige verantwoor
delijkheid zou wenschen te aanvaarden'
voor het geleverde werk."
Vrij zinnige
éénheid?
De „Nationale", het vrij-liberale or
gaan, schreef onder dit opschrift:
Er gaan- weer stemmen op, die ander
maal op hereeniging van alle vrijzinnigen
■aandringen.
Men weel,: dat de •vrije liberalen in
1917 tot samengaan bereid waren. Eu dat
zij, toen de vrijzinnig-democraten, gelijk
te verwachten was, dat samengaan afwe
zen, zéér hebben aangedrongen op ge
meenschappelijk optrekken van Unie- en
Vrije Liberalen. Daarbij geleid door de
overtuiging, dat vooral op het platteland
voor een onderscheiding van de "beide
groepen gelegenheid noch aanleiding be
stond, zoodat het doordrijven er van
slechts ontstemming kon weidien.
Nu de zaken echter eenmaal géloopen
zijn gelijk zij deden, gelooven wij niet dat
het goed is tijd en aandacht aan een
verloren zaak te verspillen.
Het staat voor ons vast, dat de vrijzin
nig-democratische partij nimmer tot sa
mengaan van de drie partijen zou te be
wegen zijn. En wij gelooven, dat ook on
der onze vrienden niet velen door het
vooruitzicht daarop zouden worden ver
blijd.
Wij begrijpen, dat'zich in de Liberale
Unie weer geluiden van ééne, groote
vrijzinnige partij laten hooren. Zulk een
partij zou haar grenzen zóó ruim moeien
trekken, dat het aan ieder harer leden
vrij zou staan iederen dag een ander van
de vier windstreken uit te wandelen.
En dit past uitnemend bij het meer op
portunistisch karakter der Unie.
te halen", antwoordde Tony, en er was
iets in den klank van zijn stem dat Hilary
nieuwen moed en nieuwe la-acht gaf. „Als
de arme üsiel u lnoodig lieeft moeien wij |u
aan haar afstaan. Maar uw bezoek bij' ons
is alleen maar uitgesteld, denk daaraan.
Wij verlangen op het Kruispunt naar u,
alle drie,. Nadat n weg was, was het huis
een eenzame woestenij."
Ilij scheen op het punt te zjjn er nog
wat hij te voegen, toen juffrouw Helena
Driver in de hall kwam. waar zij stonden
te praten en Tony slak dadelijk zijn
hand uit tot afscheid. „Ik zeg au revoir
en niet vaarwel", zei hij. „li raag niet
naar Grantley terug zonder ons te komen
opzoeken. Ik geloof dat u nog eens po
seeren moet; ik hen niet tevreden over
/de reproductie van uw haar."
„Schildert hij uw haar?" vroeg Helena
Driver kortaf, toen de séhilder vertrok,1-
ken was. „Toen ik zoo oud was als u
had ilc ook mooi haar, maar niemand
heeft' ooit lust gehad het uit te schilde
ren."
Hilary keek naar het verwelkte haar
met grijze strepen, naar het verwelkte
gezicht met de vele lijnen en rimpeltjes
bij de oogen, naar den knorrigen mond
en de rustelooze oogen, en een gevoel
van medelijden kwam weder op in haar
hart evenals bij haar eerste gesprek met
de (weede juffrouw Driver.
„Misschien heeft u toevallig geen schil
der ontmoet, die uw: soort haar voor
Afaar hel schijnt ons niet de-manier om
het nu bij velen verloren vertrouwen te
herwinnen. Een partij die op haar hoog
tepunt is en de regeering beheerscht,
kan door veel geven en nemen, door het
naar de oogen, zien van de kiezers, jaren
lang haar invloed behouden. Wie den
berg weder op moet doet beter zich door
doclbewusten gang als leider te ken
merken.
Die gang is bij een samengaan van
alle vrijzinnigen onmogelijk. Het getuigt
van moedwil of oppervlakkigheid de te
genstellingen niet te zien.
Sommigen zouden dat gaarne doen. Het
zijn öf zij die door haat tegen de clerica-
len verteerd worden, óf de velea die in
een of ander college zitting hebben, en
vreezeri hun plaaK le verliezen als poli
tieke verheldering scheiding onder de
kiezers brengt.
Men weet, dal wij het clericale gevaar
niet onderschatten. Hoe menigmaal ver
weet men ons overigens ten onrechte
ons anti-clericalisme. Maar in de naaste
toekomst zien wij dit, in ons land, toch
niet als het eenige of meest naar voren
tredende. En hoevelen zijn er buitendien
niet onder hen, die zich door coalitie
cn antithese in het clericale kamp heb
ben laten drijven, welke daarin aller
minst thuis hooren? Zoodat zij spoedig
buiten de palen zullen gaan, zoodra de
antithese ophoudt de hoofdscheidingslijn
in de politiek aan te geven.
In de eerste plaats zien wij andere te
genstellingen van grooter beteekenis wor
den. En wij gelooven dat zij evenzeer
vrijzinnigen van vrijzinnigen zullen moe
ten scheiden, als zij het coalitie-man
van coalitie-man zullen doen.
Aan dézen kant van de lijn zien wij, in
alle partijen, hen die den moed hebben
neen te zeggpn. Neen tot de kiezers, dier
zuchtend onder de onvermijdelijke ge
volgen van den oorlog, zich den Staat
met een Fortunatus-beurs denken. Neen
tot hen, die de schaduwzijden ontwarend
van de vrijheid, ook op economisch ge
bied, heil van dwang op dwang verwach
ten. Neen tot de moeden en de fantasten,
die van een hemel op aarde droomen, en
met gevaarlijke sociale proefnemingen
moeizaam verworven welvaart in gevaar
willen brengen. Neen tot de massa, die,
gevleid en misleid, haar waarde "en baar
kunnen overschat, en een taak zou willen
aanvatten waarloc zij onbekwaam is.
Wij zien, aan dezelfde zijde, ook hen,
voor wie zes millioen Nederlanders iets
meer zijn dan een troep toevallig op een
stuk grond saamgeworpen menschen. Die
er een geheel in zien, naar buiten en
naar binnen, en dat geheel ongeschonden,
en krachtig willen bewaren.
Allen die dit de taak bij uitnemendheid
achten, in de naaste toekomst te vervul
len, zullen tot elkaar moeten, komen.
Dat kan niet gedwongen worden. Maar
het mag niet worden belemmerd door
een kunstmatig bijeenbrengen Van men
schen, van welke e<yi deel op bijna ieder
punt het tegenovergestelde zou willen.
Wat thans gedaan kan worden schijnt
ons niet anders dan voovloopig den gang
der dingen afwachten. Het proces van
scheiding der eAementen en nieuwe ver
bindingen staat aan te vangen. Volgen wij
het met aandacht, bevorderen wij het
waar mogelijk, en zien wij, om welke
kernen de nieuwe groepeering zich zal
vormen. Maar beproeven wij niet door
bijeenvoegen en schudden tot eenheid te
maken wat niet langer politieke affini
teit toont te hebben.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
De vernietiging der Katwijker
loggers.
De berichtgever te IJmuiden van het
„Handelsblad" vernam nog, dal een-aantal
loggers Zaterdagmorgen ongeveer half
vijf op plus minus vijf en twintig mijlen
noordwest van die plaats plotseliug wer
den aangevallen door twee duikbooten,
welke geen andere uiterlijke kenmerken
droegen dan aan weerskanten -van den
boeg een cirkel. De schepen bevonden
zich eenige mijlen in het door de Duit-
sche regeering als vei'sperd verklaarde
gebied. Het eerst werd de Stella met een
kanonschot toi stoppen gedwongen.
Schipper Floor Bal gaf zijn bemanning
last dadelijk de zeilen te strijken en de
netten in te halen. Met de scheepsboot
ging men naar de duikboot, weike van
Duitsche nationaliteit bleek te zijn en
van welke eenige marinematrozen met
brandbommen gewapend naar den logger
moesten worden gebracht.
Met deze bommen bracht men het
schip spoedig tot zinken, nadat men eerst
nog eenigen leeftocht uit het vischruim
had medegenomen. Binnen vijf minuien
was het geheeie drama afgespeeld. Aan
vankelijk durfden de schipbreukelingen
niet naar een der in de nabijheid zijnde
loggers te ^aan uit vrees dat ook deze zou
worden getorpedeerd. Na drie uren te
Hebben rondgeroeid kwam men ten slotte
bij den logger K.W. 145, die de men'
schen dadelijk overnam om even daarna
hetzelfde te doen met de bemapning van
den logger K.W. 38.
Inmiddels iiadden de duikbooten een
strooptocht gehouden onder de visschers,
zoodat niet minder dan zeven
vaartuigen tot zinkeh werden
gebracht. Op den logger KW 71
Eendracht II waren reeds de "bommen
aangebracht toen men in de verte rook
aan den horizon ontwaarde.
Schijnbaar uit angst voor aanval van
tegenstanders verdwenen de duikbooten,
doken onder gn werden niet meer terug
gezien. De rook bleek later afkomstig te
zijn van de uitvarende Nederland sche
hospitaalschepen „Sindoro" en „Zee
land", die de bemanningen van viel'sche
pen overnanjen.
o
Het convooi.
Blijkens bij het departement van ma
rine ontvangen telegram, is hel convoof,
onder bevel van den kapitein ter zee A.
C. de Joncheere, den 25sten dézer Kaap
de Goede Hoop gepasseerd. /Mies wel.
Een pas geweigerd.
Vrijdagavond zijn de heeren ir. M. II
Damme en Jos. 'len Berg, leden van den
raad van beheer der Ned. Jaarbeurs, ver
gezeld van den chef van den .techmsehen
dienst, ir. J. de Bie Leuveling Tjcenk
naar Leipzig vertrokken op officieele uit-
noodiging van het Leipziger Messamf, tol
een bezoek aan de Zondag te openen
Herbst-Messe. Den heer W. Graadt van
Roggen, secretaris-generaal der Ned. Jaarj
beurs, die eveneens officieel uilgenoodigd
was, is te Berlijn bet visum op zijn pas
geweigerd. U. D.
■"■'A—''V" 1 11
een ischilderij noodig had," zei ze. „Mijn
heer Dunbar wou graag rood haar heb
ben en hij kreeg juist op het goede
oogenblik het oog op liet mijne."
„Ik denk dat de dingen altijd precies
op het rechte oogenblik voor u uitko
men," zei Helena met een ijverzuchtigen
blik op het gezicht van het jonge meisje.
„U hoort tot de menschen die onder een
gelukkig gesternte geboren zijn."
„Ja"'" Hilary lachte, het gaf haar geen
prettig gevoel en ze wou dat haar zonder
linge gastvrouwen niet zulk een neigiug
hadden bittere opmerkingen te maken
en haar leven tegenover het hunne te
Matsen. „Ik tref het heerlijk in een
kamer te mogen slapen met zulk een
mooi uitzicht voegde zij er bij, toen
de tweede juffrouw Driver haar stilzwij
gend naar boven 'gebracht had en haar
'n klein slaapkamertje inbracht dat zich
baadde in zonlicht. Het raam kwam op
't Westen uit cn over 'n. wijde uitge
strektheid golvende groene duinen zag
men een groote plek gouden lucht. Door
'n opening in 't golvende duinland kon
Hilary een blik slaan in het dal, waar
door een rivier zich rustig een weg
baande een rivier, door het licht der
ondergaande zon y herschapen in een
stroom van goud.
„Ik houd van een ruim uitzicht op
heuvelen en tucht", ging, Hilary levendig
voort; het geeft mij een gevoel ,fcij haal
de diep adem of ik opgeheven word
Lading van door Engeland
gerequireerde schepen.
Gisleren kwam te Amsterdam liet stoom
schip Markelo van de Stoomvaartmaat
schappij Noordzee binnen, inhoudende,
van het stoomschip Thalia: wijn en bran
dy; van het stoomschip Rhea.- lood; van
de Danae amandelen, kurk en kurkhout;
van de Tellus oranjeschillen, en van de
Lombok koffie.
Ik herinner mij dat u den vorigen
keer ook uitgelaten was over ons uit
zicht", zei Helena Driver schouderopha
lend. „Ik moet u zeggen, men krijgt ge
noeg van het uitzicht, het heele uitzicht
en niets dan liet uitzicht als men hier
jaar in jaar uit woont. Ik walg van dat
alles en van patiënten met zenuwen en
geen hersenen of met te veel hersenen
en geen zenuwen
„En moet u «hier blijven om uw zuster
te "heraen?" vroeg Hilary met belang
stelling.
„Het moet wel als de Duivel of
Anastasia er achter zit" zei Helena kalm.
„Anastasia is mijn oudste zuster. Zij heeft
cr ons toe genoodzaakt. Een op een
dwaalspoor gebracht familielid heeft ons
liet huis nagelaten en Anastasia Zei dat
het beter was hier zonder huur te be
talen, zelf te gaap wonen, dan voort te
ploeteren in een stad. Maar wij moeten
pensionJlaitess of patiënten bij ons aan
huis nemen ora hier te kunnen leven en
Anastasia houdt ons hier gebonden.
Euphcmia en ilc zijn niet veel meer dan
haar slavinnen o! wat een leven! U
zult .ons tegen theetijd in de zitkamer
vinden een gelukkig gezin!" En met
een korten lach ging zij de kamer uit en
liet een indruk achter van droefheid en
verbittering.
„Ik ben benieuwd wat Euphemia er
voor een is^" dacht Hilary, toen zij een
half uur later naar beneden ging naar de
Mijn werker^.
Nu de verstrekking van de extra-voed
selrantsoenen aan de mijnwerkers regel
matig en in vollen omvang' geschiedt,
heeft de Nederlandsche Mijmverkersbond
het besluit om vandaag een proteststaking
te houden, builen werking gesteld.
De Algemeene Bond van Christelijke
Mijnwerkers, gisteren te Heerlen in ver
gadering' bijeen, betoonde zich zeer vol
daan over de verkregen aanvullingsrant
soenen en sprak zich absoluut tegen het
proclameeren van een staking onder de
gegeven omstandigheden uit.
Verblijfsbepalingen.
De opperbevelhebber van land- en zee-1
macht heeft het verblijf in het geheeie
in staat van beleg verklaarde gebied van
het rijk ontzegd aan de Belgen l-'raus
Ingels, bierbrouwer, oud 29 jaar géboren
te Bouchaute en wonende te Vhssingen
en Mathieu Wilhelm Schotten, rijwielher
steller, 22 jaar, geboren te Antwerpen,
wonende te Middelburg, en den Ne
derlander Izaak Lefebre, 29 jaar, fa
brieksarbeider, wonende te Oost- en
West-Souburg, geboren te Vlissin-
gen. (Deze uitzetting staat in verband met
liet geval van spionnage, dal aan het licht
kwam bij een mval van de politie ten
huize van Schotten op de Bree te Middel
burg op 14 Juni jj. Toen werden ver
schillende personen onder wie bovenge-
noemden gearresteerd en deze heblvn
een tijdlang in arrest gezeten, maar wer
den later op vrije voelen gesteld, toen
er blijkbaar geen termen voor een gerech
telijke vervolging' konden worden gevon
den 'i
De commandant der stelling van de
monden der Maas en der Schelde heeft
wegens het betrokken zijn bij den smok
kelhandel het verblijf in zijn gezagSgebied
ontzegd aanVictonus Eduarüus de
Clercq, geboren 23 October 1881 le
Retranchement en wonende te Sluis,
van beroep werkman en caféhouder.
DISTRIBUTIE EN PRODUCTIE.
Appelen.
Naar de „N. R. Ct." verneemt, wor
den van heden af alle appélen op de
veilingen in ons land bestemd voor de
jamfabricage.
Zij zullen verdeeld worden onder de
leden van de Ned. Yereeuiging van fruit-
verwerkers.
Slrooperij van granen en peul
vruchten.
De minister van landbouw heeft aan
zijn ambtgenoot van justitie meegedeeld,
dat zijn aandacht wordt gevestigd.op de
groote kans, dat te velde staande granen
cn peulvruchten door anderen dan de
eigenaars zullen worden weggenomen, al
vorens tot oogsten kon worden overgé"
gaan. De algemeene schaarschte van le
vensmiddelen en de hooge prijs, die thans
voor granen en peulvruchten buiten de
distributie wordt betaald, werken deze
strooperij ten zeerste in de hand.
Eerstgenoemde minister heeft daarom
verzocht te willen overwegen, maatrege
len tegen deze strooperij te treffen en
door extra toezicht gedurende den oogst
tijd tot voorkoming daarvan mede te
werken.
Naai- aanleiding van het verertstaande
heeft de minister van binnenlandsche za
ken, door tusschenlcomst van de commis
sarissen der Koningin, den burgemeesters
doen verzoeken te bevorderen, dat ook
de gemeentepolitie ter bescherming van
den te velde staanden oogst de noodige
waakzaamheid zal betrachten.
ongezellige zitkamer. „Zou zij ook scherp
zijn en hitter bestemd1'" Haar vraag werd
spoedig beantwoord, want toen zij de zit
kamer binnen kwam stond een kleine,
bleeke vrouw op van haar stoel bij de
theetafel en lcwam haar met uitgestoken
handtegemoet.
„Ik ben zoo blij kennis met u te ma
ken", zei ze op haastigen toon. „Ik ben
Euphemia Driver, ik hoop dat wij goede
vrienden zullen worden. Ik houd wel
van jonge meisjes. Zij schijhen een ro
mantische stralenkrans om het hoofd te
dragen. Een oneindig veld van mogelijk
heden ligt voor hen open." Juffrouw
Euphemia's stem was zeer zacht, haar
woorden klaterden ia snelle opeenvolging
voort en met een droevig eentonige stem
en terwijl zij sprak, hield zij liet hoofd
een weinig op zij en keek haar toehoord-
ster aan met zachte, sentimentesele
oogen. „U Nveet, niets trékt mij meer aan
dan het romantische," vertelde ze voort
zonder Hilary in de gelegenheid te stel
len antwoord, te geven. „Ik heb het in
mijn eigen leven gekend," züchtle zij
zachtjes „en ik sla het gade in het le
ven van anderen. U is zeker romantisch
aangelegd, dat weet ik zeker, precies zoo
als ik was op uw leeftijd,- en zooals ik
nog ben." Zij zuchtte weder eïi schuddei
het hoofd een weinig alsof de herinne
ring zelfs aan een romantisch verleden
haar zwaar drukte.
rUtvotgd.)
