I] It A !\l T
FEUELEÏOH
Woenadcg 14 Awguastus IMS.
life" Jaariiflüï
A bona, prijs per kwartaal te Mid
delburg en bij de agenten m Vhssjwgen
ea Goes f 1.55; per post f 1.75.
Advertentiên 20 cent per regel.
Bij abonnement veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
van 1—7 regels f 1.50.
Bovenstaande advertentieprijzen worden
met 20 o/o toeslag verhoogd.
STAKINGEN EN
BURGERLIJKE DIENSTPLICHT.
Wat op het oogenblik aan de Rotter-
damsche haven plaats heeft, is een er
gerniswekkende geschiedenis. Tegen het
advies der door de arbeiders zelf aan
gewezen leiders in, wordt een talcing
geproclameerd door de bootwerkers. Dat
daarmee, ook al weer volgens de mee
ning van haar eigen leiders, op een
domme manier een eind werd gemaakt
aan de tot nu genoten werkloosbeid-
êndersleuning, is ten slotte een kwestie,
die voornamelijk die arbeiders zelf aan
gaat. Maar wat ook .anderen treft, ernstig
treft, dat is het oponthoud in de lossing
van goederen, die zoo hoog noodig. zijn.
De regeering deelde reeds mee dat haar
zeepvoorziening er door in de wpr loopt;
de commissie voor de voedselvoorzie
ning in België en N. Frankrijk deed een
aangrijpend beroep op het medegevoel
voor de nu aan hongersnood bloot ge
stelde bevolking dier streken; en tal van
dingen waaraan overal in ons 'land ge
brek is, liggen Alaar nu ongelost in de
schepen. Alleen de goederen bestemd
vo'or de gtappe worden gelost door te
werkstelling van militairen.
En toch bestaat er geen enkele macht
die de voortzetting van het werk kan
verzekeren. Zelfs het toegeven aan dc
buitensporigste eischen der stakers
wat le bedenkelijker zou zijn, nu de
hervormingsvoorstellen van de andere zij
de goedgekeurd zijn door de bestu
ren der arbeidersorganisaties dan
zou men niet de minste waarborgen heb
ben tegen een herhaling van zoo'n sta
king op nog veel ongelegener oogenblik-
ken.
Getuige hetgeen er in de turf-bedrij-
ven gebeurde.
-Daar volgt de ecne slaking op de an
dere, dan van de turfstekers, dan van
de schippers, dan van de lossers, enz.
enz. Telkens gaat het om meer loon,
hooger inkomsten. Telkens is er geheel
of gedeeltelijk toegegeven, en telkens is
er toch weer een staking. Men krijgt
juist daar heel sterk den indruk dat er
een spelletje van wordt gemaakt, en dat
de betrokkenen slechts nieuwe eischen
stellen, omdat ze .weten dat hun hulp on
ontbeerlijk is, en "dat niemand hen dwin
gen kan. En het gevojg is dat de aanvoer
van turf zeer ongeregeld j>Jaats heeft;
dat er veel minder geproduceerd wordt
Idan bij geregelden arbeid, terwijl er juist
veel méér zou moeten geproduceerd wor
den, nu de steenkool-invoer stop gezet
is; en dat de prijzen van dat artikel ge
stegen zijn tot een hoogte, die het bui
ten het hereik van tal van personen
brengt.
Maar niemand is in sladt dat euvel te
verhelpen.
En Je overheid is even machteloos'
als in een ander bedrijf van algemeen»
beteekenis iets dergelijks gebeurt, wiat
(niet zoo geheel onmogelijk is, gelet op
de bedreiging met starre obstructie van
de veenkoloniale boeren, uit wraakneming
hierover: dat de regeering de aardappelen
niet aan hun coöperatieve aardappelfa
brieken geeft om er meel voor 't broodl
van le malen, maar aan de drogerijen
die ze behandelen 'op 'een manier waarvan
de resultaten beter zijn.
En zoo zijn overal onwilligen in slaat
de toch al zoo moeilijk werkende maat
schappelijke machine geducht le belem-
imeren zonder cenige zorg voor dwang,
of voor concurrentie van buitenaf.
BE GOUDEN SLEUTEL.
uaar bat Esqfeltch
.r b. G. MOHBRLEV.
54).
HOOFDSTUK XVII.
Waarom is u hier?
„Ik zou zeker gestorven zijn van de
-doldrums, ook wel landerigheid genaamd,
als jij niet gekomen was. A- propos, wat
is dat eigenlijk „de doldrums?"
„Ik weet het niet." Hilary lachte om
mevrouw Derfield's vraag. „Het klinkt als
een heel nare klacht, en ik hein blij,
dat ik er u van bevrijd heb."
„Ilc wil geen onvriendelijke insinuatie
jmaken over dit dierbare oude vhuis",
ging Austice voort, zich wat jager neste
lend in de kussens van haar stoel, „en
evenmin over de plaats. Grantley heeft
een eigenaardige bekoorlijkheid en dit
huis was mijn tehuis voor mijn huwelijk,
en toen mijn vader stierf is Luk» in zijn
plaats gekomen. Maar" Luke heeft nooit
Ja, er is een voorstel gedaan om er
in te voorzien. Maar het is een voorstet
gebleven
Den 12den April werd bij de Tweede!
Kamer ingediend een wetsontw^-p, on
derteekend door alle negen ministers, en
waarvan de strekking was:
le. «in aan de regeering voor geval
van oorlog de beschikking te geven over
alle voorhanden krachten voor welke bur
gerlijke werkzaamheden opk; maar
2e. om reeds nu aan de regeering
ide bevoegdheid ie geven, allen, wier
bezigheid in 's Lands belang niet jgag
stil staan, te nopen die werkzaamheid
(door te zetten met ter zijde stellen van
alle grieven in elk geschilwaarvan dan
■echter een scheidsrechterlijk onderzoek
gewaarborgd zou zijn, zoo het onralogelijk
Jbleek een minnelijke schikking te vin
den. Maar de allereerste eisch was voort-
werken.
Onder de bedrijven die deze wet op
den Burgerlijken dienstplicht in 't bijzonder
fop het oog had, behoorde yolgens de
betreffende artikels, behalve die van
belang voor 's lands defensie ook
Alle bedrijven waarvan de staking
vaai* oplevert voor de voorziening in de
behoefte aan levensmiddelen, brandstof
fen, huishoudelijke artikelen, voedermid-
dclen voor dieren, kleeding, schoeisel,
bouwmaterialen
de bedrijven van perspnen- en goede
renvervoer;
gasfabrieken, electriscbe centraalstati-
ons en waterleidingen;
het visschersbedrijf,
en dan alle verwante bedrijven.
Dat wetsvoorstel werd door de regee
ring hoog noodig geacht. Zij erkende „dat
het een aanzienlijke inbreuk zou maken
op de in Nederland zoo terecht hoog
gehouden persoonlijke vrijheid". Maar zij
achtte die inbreuk onvermijdelijk.
„Het volkbestaan gaat vóór", zoo schre
ven die negen ministers in de Mem. van
Toelichting. „Ook ons land heeft te too-
nen dat het, wanneer het daarom gaat,
zich ten volle geven wil; ook ons land
bewijze in te zien dat de weerstand van
vloot en leger alléén niet voldoende is,
maar dat het georganiseerde volle schou
der aan schouder behoort te staan. Het
begrijpe toch dat een klein volk ge
ducht kan zjjn, wanneer het zich eensge
zind toont en vastberaden."
Nu zou men kunnen Verwachten dat
een voorstel met zoo'n hoog gestemde
gedachte als grondslag, dat zoo drin
gend noodig was, getuige de bijna dage-
lijksche gebeurtenissen, dat zoo'n voor
stel in dezen tijd als spoed-outwerp zou
worden afgehandeld.
Maar het is heelemaal niet behandeld.
Het is niet eens onderzocht!
Toen in de Kamerzitting van 23 April
verschillende ontwerpen naar de afdeelin-
gen werden verwezen, verklaarde de
Centrale Commissie van oordeel te zijn,
,dat dit ontwerp nog te kort geleden is
ingekomen; het zal vermoedelijk bij een
volgend sectie-onderzoek in aanmerking
komen."
Maar toen dat volgende sectie-onder
zoek aan de orde kwam 1 Mei
werd er van dit wetsontwerp niet meer
jerept. Het ligt met zooveel andere, door
de regeering dringend noodig geachte
voorstellen, als een visch op 't droge,
als slachtoffer van de haast der Kamer
leden om den verkiezingsstrijd te voe
ren. Daar heeft men dit jaar wel heel
veel nadeel van gezien?
En nuer is geen regeering want deze
is demissionnair; er is geen nieuwe re-
peering, want die is nog in de maak'.
Er. Ms zij er is, zal zij waarschijnlijk!
iniet evenals hel vorige minister-stel alle
londerdcelen van dat voorstel precies zou
kunnen onderschrijven. Dan zal dat wets
ontwerp worden ingetrokken, dan zal er
een nieuw worden gemaakt als er daar
lust en tijd voor is; dan zal de Kameij
(het in de afdeelingen onderzoeken, dan1
zal de regeering het voorloopig verslag!
beantwoorden, en dan zal het voorstet
op een plaatsje op de agenda der open
bare vergaderingen moeten wachten.
En danis misschien de oorlog
al uit.
Maar dan hebben we ook in den tus-
schentijd gezeten met een kwaad dat kans
heeft iederen dag grooter te zullen wor
den, juist omdat de stakers telkens weer
merken dat ze kunnen doen wat ze
willen, dat de -schaarschte hun macht
vergroot, en dat ze kunnen afdwingen
wat ze 'willen. Of meent men dat in den
tegenwoordigen lijd de zedelijkheid der
menschen in "t algemeen hoog genoeg
staat, om hen le weerhouden van 't ge
bruik dier gebleken macht ten eigen
voordeele?
DE KABINETSCRISIS.
Onze gezoBfc bij het Vuticaan, jhr. mr.
van Nispen tot Seveuaer, ia te Bern aan-
gokomen en kan Donderdagavond in Den
Haag worden verwacht.
NEDERLAND EN DE OORLOG
Een nieuw protest.
Door onzo Regeoring is weer eens ge
protastserd tegen het vliegen van Duihehe
en Engelsohe machines over Nederlaadsch
Uitwisseling van.krijgs-
ge vangenen.
Dg hoapitaaisehepen vertrekken in den
nacht van 'vrijdag op Zaterdag van Rotter
dam ni
veel om het huis gegeven of zijn best ge
daan bet prettig te maken. De behangsel
papieren zijn antediluviaal en zij zijn
even Jee! ijk als ze ouderwBtsch zijn. De
meubels lijken wel uit de ark afkomstig.
Ik zie Sem, Cham en Japhet op deze stoei-
len zitten en mevrouw Noach met haar
voeten op dat verfoeielijke voetkussen.
En het tapijt Mevrouw Dorfield hief
dc handen omhoog en schudde bet hoofd
zonder verdere woorden. De tekortkomin
gen van het tapijt maakten ham" sprake
loos.
„Nu Sir Luke nier is en u ook, zou hij
misschien graag veranderingen aanbren
gen?"
„Hij is niet van plan hier te blijven,
lieve kind, en ik ook niet. Dus zooals ik
zei, veranderingen zijn nu niet noodig. Hij1
'houdt niets van buitenwonen en met
Grantley heeft hij nooit op geliad. Ik g!e-
loof dat hij en zjjn agent vooi*ldurend on
aangenaamheden hebben met dr. Har
ding."
„Waarom?"
„Volgens mijn broer en mijnheer Davis,
den agent, is dr. Harding een dwaas. Hij
vindt altijd galen in de daken van arbei-
Mlllüüii
Aangehouden en gespaard
De gi9teren is IJmuiden aangekomen
sleepboottmiers 2. A. 17 en IJ. i£. 350
rapporteerden j 1. Maandagavond bewesten
het vuurschip Ktaks (es/iige mijlen west
van de z,g. vrije vaarvenl) eeaigen tijd na
elzander hoor een duikboot van Duitsche
nationaliteit ie zijn bö'choten.
Da bemanningen verlieten haar schip en
roeiden naar de duikboot waar inen aea
vissckers. mededeelde dat hun schip getor-
jadeerd zon worden, wegens het verblijf in
iet door da Dnitschars als verboden ver
klaarde gebied.
Op fans omeéken en verklaring, dat zij
lochts aan het visschen waren en hoege
naamd geen kwaad uitvoerden, kregen' zij
ten slotte teestemmicg weer aan boord van
hun vaartuigen terug to gaan eu weg te
stoom en.
De vaart op Scandinavië.
Naar het Haagsch Correipondentiebursau
verneemt, is gisteren de overeenkomst met
Dcitachlaad betreffende de Scandinavische
vaart getsekeud.
De neorgeschoten Zeppelin.
Er blijkt toch nog iemand dor beman
ning van de nabij Ameland in brsnd ge
schoten Zeppelin te zijn gered. Da sleep-
boottreiler Noordzee K.O. 56 heelt hem te
IJmuiden geland.
Hout.
Men meldt aan de N. R. Cfc., dat do
Duitsche regeering opniouw vergunning
heelt verleend voor het verschepen van
80 000 stander hout vaa Zweden naar Delf
zijl, mits enkel Duitsche stoomschepen daar
voor worden gebruikt.
DISTRIBUTIE EN PRODUCTIE.
Onze kolanvoorziening.
De beschouwing die we Maandag over
dit onderwerp ontleenden aan het Utr.
Dagbl., wordt op g.-ond van een tneedeoüng
„van bevoegda zijde" a»n het Haagsch Corr.
Bureau ah veel to ongunstig gekwalificeerd.
Eu er wordt bijgevoegd dat die beschouwing
afkomstig was van Duitsche
z y d e, wat er echtsr niet bij stond ij
genoemd blad.
In ieder geval wordt nu in 't bijzon dor
tegengesproken dat het gebruik van bruin
kolen zoo weinig resultaten zou geven voor
de industrie en geheel ondoeltreffend zou
zijn voor huisbranden voorts ook dat de
turfproductie zooveel geleden zou hebben
door stakingen.
„Hoewel, zoo eindigt die bericht van het
Con*. Bureau, onze brandstoffen voorziening
voortdurend zorg eischt, geven noohtaus
der bovenbedoelde mededeelingen van Duit
sche zijde een te pessimistisch beold van
den toestand."
Eieren.
De minister van Landbouw vordert van
ieder, die hetzij onder zichzelf, hetzij on
der derden, oen voorraad van meer dan
600 stuks kalkkippeneieren heelt, opgave van
dien voorraad te doen by óeo burgemees
ter der gemeenten waar de kalkkipeieren
zich bevindsn en znlks vóór 22 Augustus
1918. De minister vestigt de aandacht op
de strafbepalingen, die op nalatigheid staan.
Van de ingekomen opgaven moeten de bur
gemeesters medcdeeling doen aan het Rijks
kantoor voor Pluimve- en Eieren.
Inzameling van moeder koer n.
De Minister van Landbouw, Nijverhtid
an Handel brengt ter kennis van belang
hebbenden. dat in de roggebonwende stre
ken ?au inzamelaars van mooderkoorn (3e-
cale cornutum) gorigenbeid zal worden ge
boden, om dit product bij apotheker*, in
bepao'de centra van die streken gevestigd,
in te leveren tegen dou prijs van f10 per
K.G netto-gewicht, kosten van verpakking
voor rskening van den afzender Ten ba"<
van a» geneesmiddelenvoorziening verdient,
het alle aanbeveling, dat met de inzameling
van mouderkoorn onmiddellijk een aanvang
wordt gemaakt en dtt de groorit mogelijke
hoeveelheden worden ingeleverd. Ds namen
der apothekers bij -vie de inlevering zal
knnne.t goscbiodeo, zullen spoedig worden
bekend gemaakt.
C o m p .o s t-ö e r e i d i a g.
en W. van. Amsterdam hebben een
ingekomen adres, aandringende (op uit
breiding der compost-bereiding in handen
gesteld van den directeur der Stadsrei
niging, die rapport uitbracht Uit dat
rapport blijkt, dat, wanneer in plaats van
ide compostbereiding le slaken cn alle
afvalstoffen te verbranden, het compost
bedrijf wordt uitgebreid, gerekend kan
worden op een productie van 35.000.
ton compost per jaar, d. i. 11.000 ton
meer dan wat bij den tegenwoordigen.
slaat van het compostbedrijf kan worden
verwacht. Wanneer daarentegen de thans
bijna gereed zijnde vuilverbrandmgsin-
richting in liaar vollen omgang zal gaan
werken dan zullen alle in Amsterdam
erzamolde afvalstoffen, behalve die,
welke wegens haar handelswaarde kun
nen worden verkocht, zooals papier, lom-
'pen, glas, beenderen, metalen, enz., wor
den verbrand. De dan verbrande hoe
veelheid wordt geschat op 135.00C ton
per ja,ar, terwijl, wanneer naast de vuil
verbranding ook het compostbedrijf m
werking blijft en bovendien hog wordt
uitgebreid, de te verbranden hoeveelheid
afvalstoffen zal worden ingekrompen tot
110.000 ton. "Wordt dus aan het verlan
gen van adressanten voldaan, dan zal
in plaats van 100 pCt. ruim 80 pCh
der afvalstoffen voor verbranding in aan
merking komen.
.Ofschoon B. en W. van oordeel zijn,
dat de door de vuilverbrnding verkregen
kolen hesparing van grooter algemeen be
lang moei worden geacht, dan het aam
de bereiding van Amslerdamsche compost
verbonden nut, daar toch, zooals ook in
hel rapport vau den dirpeteur wordt uit<
eengezet, de bcmestingswaarde van die
compost zeer gering is, hebben zij zich
tegenover den Minister van Landbouw,,
derswoningen en gebreken in de riolen.
Ik geloof, dat hij een doorn in het vleesch
is voor Luke."
„Maar als er gaten in de daken zijn
en de riolen in een slechten toestand, is
het dan niet de taak van dr. Harding ojn
er over te spreken als niemand anders
die dingen opgemerkt heeft*'" vroeg Hi"
Lary, een weinig aarzelend.
„Ja, natuurlijk is het zijn taak," ant
woordde Austice vol vuur, „maar Luke en
Mr. Davis vinden het niet. Ze noemen
hem een bemoeial. Hij liet vrouwtje
keek peinzend in den gloed van het vuur,
dat wel noodig was op den frisschen Octo-
berdag. „Het verbaast mij vaak, dat de
menschen, die in die afschuwelijke hut
jes wonen, waar het lekt en waar de
waterafvoer ellendig is, stil kunnen zit
ten en het verdragen. Waarom komen ze
niet allen in opstand en vermoorden ze
ons niet? Ze moesten een gevoel hebben
o! Ik kan er niet aan denken wat
voelen moeten, je leven te moeten door
brengen opgesloten in een klein hutje
en op te kijken naar huizen als ditJ
Waarom haten de arme menschen ons
niet?"
die daarop bij hen had aangedrongen^
bereiri verklaard, de composlbereicling uit
te breiden. Zij meenden daarbij echten
uitdrukkelijk op den voorgrond te moe
ten stellen, dat de dan daaruit voor dja
gemeente voortvloeiende kosten en scha
den in geen geval voor haar mken.ag
zouden mogen komen. Hierin heeft de
.Minister nog geen beslissing genomen.
Wel zullen, wanneer het compostbe
drijf xvordl uitgebreid, de inkomsten van
f 13*1.500 per jaar, stijgen tot f 157.500.
Daartegenover staan echter "de exploita
tiekosten van het bedrijf, welke de in
komsten zeer zeker zullen overschrijden.
Wiordt de vuilverbranding in liaar vollen
omgang ingevoerd, dan zal kunnen wor
den gerekend op een besparing van
16J000 ton steenkolen per jaar, welke
besparing wordl verminderd lot ongeveer
13 000 ton. wanneer het compostbedrijf
daarnaast moet blijven werken. Deze min
dere besparing be toekent, wanneer de
kolenprijs op f 50 per ton wordf gesteld,
een verlies van f 150.000.
B. en W- wijzen erop dat het belang
van vuilverbranding voor 'de kolenbespa-
ring niet alleen door hen wordt gevoeld,
T geen blijkt uil ln overgelegd schrijven van
den directeur der Rijkv-kolendistributie,
waarbij deze er op aandringt, de vuil
verbranding spoedig in bedrijf te stellen.
-n.W»-<3^*3—
UIT OOSX-ÏNDIE.
Het ontslag van den
opperbevelhebber.
In het „Bat. Nbl." schrijft V. L., een
ingewijde
Aan velen is die reden, waarom gene
raal De Greve zijn ambt heeft neerge
legd, nog niet of slechts ten deele
bekend.
Ten einde een verkeerde voorstelling
van de zaak le voorkomen, wensch ik
hier in korte trekken de aanleiding
lol hel plotselinge ontslag bekend te
maken
Den 18en Januari ontving generaal
De Greve een brief dato 6 Januari van.
Z. E. den Gouverneur-generaal, waarin
werd medegedeeld, dat Z. E. van den
minister van koloniën telegrafisch be
richt had ontvangen, dat Harer Majes-
teits regeering voornemens was in de
maand Mei wijziging te brengen in het
legercommando.
Aangezien van tevoren niets gewezen
had op een dergelijke verandering van
gevoelen bij de Regeering ten opzichte
van het legercommando, vroeg gene
raal De Greve onmiddellijk telefonisch
audiëntie aan bij den G. G
Op deze audiëntie gaf de legercom
mandant te kennen, dat zijn bedoeling
was le weten te komen, wat de reden
was, dat Harer Majesteits regeering
geen vertrouwen meer stelde in zijn be
leid als legercommandant.
Op deze vraag antwoordde de Gou
verneur-generaal, dat het telegram van
het opperbestuur het gevolg was van
een eenige maanden tevoren door hem
aan den minister gericht schrijven,
waarin te kennen was gegeven;
le. dat Z. E. den indruk had gekre
gen, dal het leger moedeloos was ten
opzichte van een mogelijk te voeren
strijd tegen een B. V., dat het leger
geen vertrouwen stelde in de wijze,
waarop de legercommandant het in zulk
een strijd zou aanvoeren, en dat er
overigens ook een ontevreden geest in
het officierskorps heerschte;
2e. dat tengevolge van de voorstellen
van den legercommandant in de laatste
jaren te veel geld was besteed aan ver
dedigingswerken
3c. dat in verband met een en ander
liet den G.-G. gewenschl was voorgeko
men, verandering in het legercommando
te brengen, zoodra de 'aan het bewind
zijnde legercommandant 2 jaren het be
vel had gevoerd.
Op het verzoek van generaal de Gre
ve om eenige feiten le noemen, waarop
„U zouden ze nooit kunnen haten!"
riep Hilary echt spontaan. „U is zoo lief
en vriendelijk voor Ledereen. U spreekt
precies hetzelfde tegen de schoonmaak
ster, die in de stad bij u werken komt,
als tegen nu wie zal ik noemen
tegen de Hertogin van Dralllon."
„Dat zou ik hopen! Het spreekt van
zelf, dat ik werkelijk meer eerbied heb
-oor vrouw Boud, de schoonmaakster,
dan voor de Hertogin. Ik heb voor de
Hertogin heelemaal geen eerbied, en ik
heb de grootste bewondering voor vrouw
Boud, die van haar met hard werken
verdiend geld, een heele familie kleine
Boudjes groot brengt. Vroeger voelde ik
niet zoo heel veel voor arme menschen,
maar kleine leventjes, waarmee ik ken
nis gemaakt heb, hebben fraij gieleerd geen
oogkleppen voor te doen en de dingen
niet te beschouwen met oogen vol voor
oordeel. Ik geloof, dat Dr. Harding va
ker wel dan niet gelijk heeft."
De blauwe oogen van Austice kregen
iets droomerigs; gedeelten van gesprek
ken, die zij met den dokter gehad had,
dwaalden haar door het hoofdzijn ern
stig gezicht scheen haar aan te zien uit
de gloeiende kolen. Zij rees met een
schrik op toen Hilary's stem haar uit
haar overpeinzingen deed ontwaken.
,Ik houd veel van Dr. Harding", zei
het jonge meisje. „Hij" lijkt zoo -.treng,
maar achter die strengheid is hij zoo
goed, ik wou dat zijn oogen maar wat
minder droevig keken. Soms doet die
droefheid in zijn oogen mij bepaald pijn."
„Een vrouw is verantwoordelijk mor
die treurigheid," antwoordde Austice met
een blos van verontwaardiging. „Vrou
wen. die met de liefde van een man spje-
len, moesten o, ik weet niet welke
straf ik voor haar zou willen bedenken.
En het ergste is, dat ze zoo zelden haar
verdiende loon krijgen. Een andere man
is dikwijls vol begeerte haar te trouwen
en zij bedenken niet en het kan haar
ook niet schelen hoeveel kwaad zij ge
daan hebben! Ze moesten in handen val
len van een andere vrouw en niet van
een blinden, dwazen man."
„Heeft een vrouw Dr. Harding zooveet
verdriet gedaan?" vroeg Hilary.
(Wbtft v^rolBd,) j
