MIDDELBUR(i S GH E OI R A l\ T
189.
Dinsdag 13 Angnstns 1©18.
iioa jaars-jii.
ABonn. prijs per kmrtaalte Mrd-
delburg en bij de agenten m Vlissingen
en Goes f 1.50; per post f 1.75.
Adverteotiën 20 cent per regel
Bij abonnement veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
van 1—7 regels f 1.50.
Bovenstaande advertentieprijzen worden
met 20 o/o toeslag verhoogd.
IÏK STAKING TE ROTTERDAM.
Een door meer dan 3000 havenarbei
ders Maandagavond gehouden vergade
ring heeft besloten de staking voort te
zetten.
Er zijn 27 30 stoomschepen bij be
trokken.
Wel meldden zich Zaterdagg en gister
weer een aantal stakers aan, maar dat
schijnt slechts een kleine minderheid te
zijn.
Het Botterdamsche kantoor van de
„Commission for Relief in Belgium", d.
voor hulpverleening aan de bevolking in
het bezette gebied van België en Noord-
Frankrijk, heeft zich in een sprekende
advertentie in dè ,,N. R. C." tot het Ne-
derlantlsche volk, maar in het bijzonder
tot de stakers gericht.
Zij wijst er op, dat haar werk in geen
enkel opzicht dat is eener zakenonderne-
ming, doch alleen dat eener hoognoo-
dige liefdadige instelling. Door deze
staking is dat werk in groot gevaar
komen, en dreigt nu voor de bevolking
van het bezette gebied van België en N,
Frankrijk de hongersnood.
„Opdat een zoodanige katastrophe wor
de voorkomen', doet nu de Reliefcom-
missïe een beroep op uw goed verstand
en liefdadige gevoelens en richt zij zich
in het bijzonder tot de Rotterdamsche
Havenarbeiders, in de hoop dat zij spoe-
digg het werk op haar booten zullen her
vatten, waardoor zij zullen meewerken,
dat de noodlijdende bevolking in België
en N. Frankrijk, en speciaal de werkende
klassen met hun vrouwen en kinderen
voor de grootste aller ellenden, den hon-
gersnqpd, gespaard blijVeu."
De Relicfcoramissie is overtuigd dat dit
beroep niet vergeefseh zal zijn, en ver
wacht dat heden alle arbeiders zich zul
len aanmelden om het werk te hervatten.
Een der Reliefschepen is naar VIis1-
singen vertrokken om1 daar'te lossen.
FIT DE PERS.
Het werk va n de
burgemce sters.
i Het Weekbl. voor den Ned. Bond van
Gemeenteambtenaren haalt het slot aan
van de ook door ons vermelde opmerk
kingen van den voorzitter van de Zl.
Landb. Mij., inzake het inrichten van
de landbcuwcomtnissles die nu het werk
wan de burgemeesters zullen overnemen
wat betreft inventarisatie, distributie,
taxatie, scbeurwet, enz. enz. -
Naar aanleiding daarvan schrijft het
genoemde blad:
Het 'werk. dat thans van de burge
meesters ontnomen is, zal de regecringj
zeer veel geld kosten'. Of liet beter ge-1
fschiedcn zal is nog zeer <le vraag. DpU
er minder klachten zullen komen bij de
regeering staat vast. want het zijn im
mers do klagers, welke thans verant
woordelijk zijn. Dit bewijst echter vol
strekt niet, dat het werk ook beter g©-
daau zal worden. Wij weten, dat meed
Aderen, int onze kringen reeds de ven
FEUILLETQ H.
DE GOUDEN SLEUTEL.
naar het Bnfletsch
door G. MOBBRüBE
53).
Hij haalde met ongeduld zijn schou
ders op toen hij hel hutje van de oude
Bettv .Tenkinson passeerde, dat aan de
kromming van den weg' stond; en zijn
gevoelens tegbnover Sir Luke Framley
waren gemengd met gramschap en bit-
Terheid. Zijn gedachten dwaalden zoo
doende af van de beschouwing van zijn
eigen verleden, met al liet verdriet daar
aan verbonden, naar zijn werk in en om
Grantley en 2ijn pogingen om de rijke
landeigenaars over te halen hem.-te hel
pen het bestaan der armen te verbete
ren; en van daar dwaalden zijn gedach
ten van zelf naar de Hall en zijn bezoek
aldaar dien middag. Zou 't dametje met
de begrijpende blauwe oogen een man
behandelen zooals1 Hilda hem behandeld
had' Die gedachte was vluchtig, maar liet
toch het zelfde kalmeerende gevoel ach
ter, dat hij ondervond in de tegenwoor
digheid van Austice en eenig© bitterheid
van zijn hart verdween. Het was Zeer
onwaarschijnlijk dat zijn pad dat van me
vrouw Der fiel d in de toekomst ooit zou
kruisen, zei hij tot zich zelf, met een
zekering kunnen geven, dat in somhiige
meenten dal werk minder goed ver
richt wordt. Hoe zou het ook anders!
kunnen, waar men thans voor oen be
hoorlijke verzameling en verwerking der
gegevens hoofdzakelijk de verantwoorde1-
lijkheid gelegd heeft in handen van merf-
ischen, die niet geleerd hebben in be
stuurlijke zaken te Iiandclen zonder aan
zien des persoonsdie met omvangrijken
üdmimstr&tieven arheid belast worden,
Zonder eenig1 idee te hebben, hoe behoor
lijk administratief werk verricht moet
werden.
Het is echter niet noiodig dit thema
thans hier verder uit te werken, maar.
Zou er niet aan "billijke eischen voldaan
worden, indien men voor hetgeen het
Vorige jaar kosteloos door de burge1-
'nveesters verricht is, en dat dit jaar, nu
hol aan anderen is opgedragen, schatten
zal koeten, alsnog aan de burgemeesters
en gemeente-ambtenaren toekende voor
het door hen het vorig jaar kosteloos
verrichte werk, wat het dit jaar zal kos
ten? Natuurlijk met uitsluiting van hen,
die geen behoorlijk werk geleverd heb*
ben, want als waar is. wat dienaangaande
vaak 7,onder eenig bewijs van de daken
gepredilct is, dan moeten er zoodanigen
zijn en het is i-n het belang van de
ambtenaren, in het belang van staat en
(maatschappij, dat dezen bekend worden
en gestraft worden,. Zooals het thans
nu reeds gedurende geruimen tijd gaat,
beschuldigingen in het nlgethbcn, beschut,
digingen tengevolge van rapporten, uitge
bracht door hen, die niet altijd tot oor-
deelen bevoegd zijn, dat is iets, dat-
zooveel nadeel teweegbrengt, dat het
traaar heel moeilijk is, dat nadeel eenigs-
zins te schatten.
Indien cr dan werkelijk zooveel onbe
kwame burgemeesters zijn, dat dan. toch
de regeering onmiddellijk ophoude mef:
het benoemen van nog meerderen van
dezelfde soort en als ze daartoe gedwon.-
's door gebrek aan behoorlijk onder-"
legde en goed geschoolde sollicitanten,
dat er dan geen oogenblik meer geaar
zeld worde om1 te zorgen, dat do be
zoldigingen op 7-oodanig peil gebracht
worden, dal zich behoorlijk onöeriegdon
voor elke vacante betrekking aanmelden;
er dan voor gezorgd dat in de kleine
gemeenten, waar het niet mogelijk is valc-
mensehen, alleszins voor hun ambt ge
schikt, zoodanige bezoldiging toe te ken
den, dat ze in het burgemeeslersambb
hun bestaan kunnen vinden, door cumu
latie gezorgd, dat er dan ook flinke mert-
schen kunnen zijn, Waarvan men degelijk
jivork kan eischen. Laat de regeering dan
toch onmiddellijk breken met het ont
zien van gevoeligheden van de platte
landsbevolking eener kleine gemeente en
niet schromen door cumulatie van be-
trekkiagen aan degelijk onderlegde men-
seheu een behoorlijken werkkring te ver
schaffen. Dan zal ze, zooals thans nog
voorkomt, niet meer haar toevlucht moe
ten nemen tot mislukten met invloedrijke
relaties of lot ingezetenen, die het ambt
alleen aanvaarden, omdat het hun niet
onaardig lijkt burgemeester genoemd te
kunnen worden.
Er werd volledige overeenstemming
verkregen omtrent de door daartoe inge
stelde commissies uit de drie hoofdbestu
ren ontworpen statuten, voorloopige con
tributie-regeling en begrooting.
Besloten werd do in deze vergadering
goedgekeurde ontwerpen te publiceeren
in een daartoe uit te geven gemeenschap
pelijk orgaan der drie organisaties
DE FUSIE DER AMBTENA \RS-
BONDEN.
Zondag kwamen in „De Kroon" te
Amsterdam bijeen de hoofdbesturen van
den Alg. Ned. Ambtenaarsbond, *dc Vcr-
eeniging van Kommiezen bij 's Rijks be
lastingen en den Alg. Bond van Ned.
Post-, Telegraaf- en Telefoonpersoneel,
teneinde de laatste hand te leggen aan de
voorbereiding van de fusïe dezer drie
amblenaarsorganisaties.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
Van de grens.
Nabij Assenede vervoegden zich in
Hen nacht van Zaterdag op Zondag eeni
Duïlsch officier, een burger en eenige
soldaten bij dc kinderen Roegiers, land
bouwers, wonende op het vrije gedeelte».
Zij klopten de bewoners op. De offi
cier en burger kwamen binnen, terwijl
de soldaten op post bleven staan. Het
geheêle huis werd doorzocht, correspon
dentie in beslag genomen en een bedrajg
van 6000 Mark namens de Duitsche auto-
riteiten opgeêischt. Zij* gaven daarvoor
biets in de plaats doch gaven te kennen,
dat de landbouws" zich des morgeng
bij" de Duitsche wacht aan hel Staakje»
tmoest wenden om zijn geld te ontvangen
en vertrokken. Toen R. Zondagmorgen
aan de Duitsche wacht kwam wist men
Idaar van niets en bemerkte R. dat hij
blijkbaar was opgelicht. Hij heeft, daar
.hij op andere wijze niet geholpen werd.
zijn nood geklaagd bij de Nederiandscho
autoriteit. Bij een door dezen bij de
Duitsche militaire autoriteiten ingesteld'
onderzoek werd het vermoeden uitge''-
sproken, dat de oplichting gepleegd is
door Duitsche deserteurs, behoorendetot
.'de troepen die daar juist van de grenzen
naar ach Ier het front vertrokken zijn.
Ondertusscben is hier van het over
komen en doorreizen van zoon groep
deserteurs niets gebleken. Daar de man
nen goed Duitsch spraken zal men wel
(met Duitsche militairen hebben te doen
gehad.
Tc Koewacht is bij de Duitsche
autoriteit aan de grens oen onderzoek
ingesteld naar aanleiding eener klacht,
flat daar aan de Igrens dezer dagen djoor
uuibohe militairen bij een smokkelpartij
(op Nederlandsche commiezen zou ge
schoten zijn. Daar de grenstroepen al
daar dezer dagen zijn verwisseld, zal
hel niet gemakkelijk zijn. daaromtrent
<o!cg iet" te weten te komen. Die troepen
varen naar onbekende bestemming ver
trokken. vermoedelijk voor een verre
reis, daar zo voor 4 dagen eten hadden
moeten meenemen.
Bij de begrafenis van den Nederland-
schoü militair, die de vorige week bij
Relranchement aan den draad was om
gekomen, toen hij aan de Duitsche pos
ten bij het Zwin een Ncderlandsch dag
blad wilde overhandigen was een krans
gezonden van de „Duitsche kameraden
De luchtgevechten aan de
grens.
Men schrijft ons uit C adz and-
Gistermiddag waren hier duidelijk
zichtbaar twee groepen van Engelsche
vliegers, samen ongeveer 30 stuks. Hevig
werden ze beschoten door afweergeschut
en machinegeweren in de lucht. Duidelijk
kon men waarnemen, dat 1 vliegtuig zeer
snel daalde. Na een half uur was alles
weer stil. Het was niet mogelijk na te
gaan, in welke richting het luchteskader
erdween.
groole mate van flinkheid en beslistheid;
tot nu toe had zij iiaar breeder's huis
zelden bezocht; als zij hu wegging was
liet waarschijnlijk dat rij in maanden
niet terugkwam, misschien nooit meer.
Daarom zou hij nooit in de gelegenheid
gesteld worden (al wenschte hij dat, en
dit was natuurlijk niet te denkon) haar
beter te loeren kennen. Hij wenschte
niet haar beter te lecren kennen. Neen,
stellig, hij wenschte volstrekt niet haar
beter te leeren kennen! Deze gedachte
herhaalde zich met nadruk, terwijl hij
zijn oogen liet gaan over de velden,
gloeiende in het licht der ondergaande
zon. Maar als het ooit waarschijnlijk ge
weest was dat hij haar beter wou leeren
kennen, zou hij dan vinden, - zou zij
ooit Met een ruk noodzaakte hij zijn
gedachten een anderen kant op te ghnn
en een ander spoor le volgenmaar
niettegenstaande 2ijn pogingen wischten
Austice Derfield's gezicht en glimlach
en verstandige oogbn het landschap uit
en wel op een hardnekkige wijze.
Nooit sedert hij in Grantley was had
hij de eenzaamheid gevoeld, dè ja wat
was het de naaktheid van zijn eigen
huis zooals dien avond, toen hij* de voor
deur achter zich sloot en naar de pa
tiëntenkamer ging. De stilte in huis had
hem nooit zoo onaangenaam getroffen
hij vond het alles eensklaps akelig als hjj
zich de groote bovenkamer herinnerd©
die hij nooit ingericht had, omdat hij
toch geen ontvangkamer gebruiken zou,
£ooals hij zich zelf vol wrevel wijs
maakte. In het schemerlicht zag de voor
hall er somber en drukkend uit: het
tikken van de ouderwetsche -klok klonk:
brutaal luid en hij hoorde geen zacht
stemmengeluid uit de keuken om hem
aan le toonen dat er eenig leven in huis
was. De stilte ergerde hem. In andere
huizen hoorde men geluiden, al waren
ze gedempt, hit de ke uken vertrokken
Zijn huis leek wel een huis des doods
het was er doodstil, behalve het plechtig©
tikken van de klok. Gedreven door een
onwillekeurige ingeving, waarvan hij zich
niet trachtte rekenschap te geven, keer
de hij zich bij de deur van de patiënten-
kamer om en ging langzaam dc trap op,
nog steeds met een vertoornd© gewaar
wording, dat dc stilte onuitstaanbaar was;
en zoo kwam hij boven, op het portaal,
deed rechts een deur op6n en trad den
grooten, leegen salon binnen, die ovör
de breedte van het lieele huis liep. Aan
ieder eind van deze kamer was ©en raam,
een laatste lichtstraal uit het westen viei
naar binnen door het raam dat op den
tuin uitzag en gaf een. aangenamen gloed
aan het zachte rose van het behangsel
papier; een ros© kleur die juist ©en ge-
seHÜklen achtergrond zou vormen voor
voor wat?
Hij dreef zjjn eigen gedachten m«St be
slistheid terug en toch kon hij' d© beef
den, die zich voor zijn geest vertoonden,
De hospitaal schepen.
Naar de ,,Ncd." verneemt, hebben de
hospilaalschepen Sindoro en Zeeland de
benoodigdc geleidebrieven ontvangen en
/kunnen deze dus weer gaan varen voor
het vervoer van de krijgsgevangenen naari
en van Engeland.
o
Het uilvaren van st oom t re iie rs.
Dc berichtgever van de N. Ct. tc.
IJmuiden verneemt dat de onderhandelin
gen met Duitschland ten opzichte van
het uitzenden van een 20-lal stoomlreilers
naar de Westkust van Engeland een zeer
gunstig verloop hadden, zoodat het ver
trek van deze schepen binnenkort kaïj'
worden verwacht. Daar tegenover zal
Duitschland dan evenals voorheen, een
voldoende hoeveelheid van de aange
voerde visch op onze markten kunnecf
betrekken.
De vermindering vau w'erkge
lege nh ©id.
Dat in het dezer dagen verschenen
kwarlaaloverzicht van den stond der ar
beidsmarkt en den algemeenen toestand
der bedrijven, over het 2e kwartaal
van 191S, wederom te boeben zou zijn
een periode van steeds grooter worden
de moeilijkheden voor de industrieën
hier te lande was niet anders te ver
wachten.
Gebrek aan grondstoffen (dal uiter
aard steeds nijpender wordt), gemis van
9xport, mede door den stilstand van het
scheepvaartverkeer, en moeilijkheden in
verband met het brandstofvraagstuk wa
ren de voornaamste oorzaken, dat ge
leidelijk meer fabrieken gedurende kor-
teren of langeren tijd tot geheelen of
zoo goed als gèheelen stilstand gedwon
gen werden of slechts een gaandeweg
kleiner wordend deel barer capaciteit
konden ontplooien (verkorte arbeidstij
den en/of verminderde personeelen
Ten gevolge van den over het geheel
bedenkelijken toestand, die te meer
moet worden betreurd voor de bedrij
ven, welke mede door het Wegvallen
der buitenlandsche concurrentie konden
wijzen op voldoende of zelfs flinke
vraag naar him artikelen, is een ruimer
aanbod van werkkrachten te constatee-
ren geweest, vooral van ongeschoolde
en minder bekwame, die natuurlijk het
eerst voor ontslag m aanmerking' ko
men.
Intusschen zou de werkloosheid van
grooleren omvang' geweest zijn, indien
niet verschillende omstandigheden tot
tempering hadden bijgedragen. Zoo heb
ben bv. velen in den land- en tuinbouw
lijdelijk bezigheid gevonden. Overigens
zijn ook dit kwartaal overcompleet ge-»
worden arbeiders in verscheidene plaat
sen tegemoet gekomen door werkver
schaffing of steunregelingen.
Voorts wordt in dit verband opge
merkt, dat blijkens mededeeling van den
Minister van Oorlog in Mei 1918 zich
ongeveer 13.000 dienstplichtigen in wer-
lcelijken dienst bevonden, die vrijwillig
onder de wapenen waren gebleven of
waren teruggekeerd van het hun ver
leende onbepaald (klein) verlof. De oor
zaak van dit vrijwillig verblijf onder de
wapenen zal, hoe wel dienaangaande
niets met zekerheid bekend is, voor een
groot gedeelte ongetwijfeld gezocht moe
ten worden in gevreesde of ondervon
den werkloosheid. Voor een ander, wel
licht niet onbelangrijk, gedeelte zal de
oorzaak gelegen kunnen rijn in de om
standigheid, dat de betrokkenen de voor
keur gaven aan verblijf onder de wape
nen met daaraan verbonden behoud van
kostwinnersvergoeding voor het gezin
niet geheel verdrijven. Voor zijn geestes
oog was de kamer plotseling gemeubi
leerd gemeubileerd' met vrij antieke
meubels en zacht getinte sitsen gordijnen.
Aan de muren hingen zonnige landschap
pen, een soort van landschappen die
pasten bij mënschen met een zonnig&n
aard !en van de groot© rustbank bij hef
vuur zag hij een klem persoontje opstaan
om hem te begroeten, een persoontje,
dat de handen uitstak om hem te jerwel-
komen, dat hem met verstandige oogen
aanzag en met een gelukkigen glimlach,
een persoontje met een zachte', riJltige
stem, die een zonderling kalmeerenden in
vloed had op vermoeide zenuwen en een
vermoeid hoofd. En de kamer rook heer
lijk naar bloemen, ze was vervuld met de
atmosfeer van de bevallige tegenwoordig
heid van een vrouw, iets dat niet te be
schrijven is. Het vizioen verflauwde bijna
voordat men het een vizioen kon noemen.
Harding stond rond te kijken in de onge-
meubilcerde kamer met haar ros© mu
ren, haar naakten vloer, de ledigheid,
waarin de voetstap een echo vormde;
en een gevoel van verlatenheid vervuld©
hem. Uit een verwijderd verleden kwam
even een herinnering op aan e?n dag in
zijn kindsheid een dag van schande en
ellende. Wat de reden was geweest van de
schande en ellende was hij al lang ver
geten, maar hij herinnerde zich nog het
pijnlijke gevoel van verlatenheid, dat zijn
kinderlijke ziel vervaalde, toen zijn móö-
en vrijen kost enz. als dienend mili
tair, boven het verrichten van loonge-
enden arbeid in de burgermaatschap
pij. Behalve deze twee beweegredenen
zulten ook andere minder op den voor
grond tredende, motieven geleid kunnen
hebben tot het vrijwillig verblijf ïn den
troep.
Het kamp le Hattfum.
Onlangs stond in de „Toekomst" een
stuk, waarin een geïnterneerde Duitscher
tc Hattem zich beklaagde over den heer
ITocfer, den kampkommandant.
In hetzelfde blad komt nu een andere
geïnterneerde daartegen op. De geïnter
neerden zijn, zoo zegt hij, integendeel met
de behandeling van den heer Hoefcr zeer
ingenomen. Maar als gebiedscommandant
„bevindt hij zich in een algemeen erken
de moeilijke positie". In een kamp van
meer dan 1000 man, uit de meest ver
schillende klassen der maatschappij ge-
recruteerd bevinden zich natuurlijk ele
menten, die door lange gevangenschap
b.v. aan het gehruik van alcohol ontwend
zijn en nu niet in staal zijn maat te hou
den.
Anderen vergeten, dat ze nog geen
vrije mannen zijn, maar hier geïnterneer
de, Duitsche krijgsgevangenen, die on
der toezicht der IloUandsche autoriteit
staan, en zij beschouwen elke contróle
op hun betrekkelijke vrijheid als hate
lijkheid van den gebiedscommandant.
De noodzakelijkheid om straf op te
leggen voor handelingen in strijd met de
regelen van het kamp, was reeds lang
door de goede elementen uit hel kamp
erkend, en door de afgevaardigden wa
ren dan ook desbetreffende voorstellen
aan het kampcommando voorgelegd. Het
moet vermeld worden, dat zelfs eenmaal
straf werd opgelegd door een door de
geïnterneerden zelf gekozen riechtscom-
missie. Later kwam men in de nood
zakelijkheid een arrestantenlokaal in het
kamp op te richten, daar er een onver
kwikkelijk aantal overtredingen plaats
Jaad, en de ter beschikking geslelde ruim
te in het gemeentehuis van Hatlem niet
toereikend was om .beschonken geïnter
neerden en hen, die zich aan diefstal'
hadden schuldig gemaakt, op te sluiten.
Dergelijke straffen werden door 'de be
woners van het kamp absoluut goedge
keurd, en zelfs waren deze dikwijls nog
te zacht. Van een wild uitdeelen van
straffen kan geen sprake zijn. Verder is1
hot onwaar, dat geïnterneerden gestraft
zijn, omdat het „afgebakende terrein"
zonder pas was „overschreden". Daar
men dc bekende roode streep op de
landkaart bulten niet ziet, zal een onvrijL
willige overtreding van deze grenslijn door
geen enkele verstandige autoriteit ge
straft worden. "Wanneer echter geïnter
neerden zonder toestemming in Den
Haag, Amsterdam, enz. blijven vertoeven,
hoewel ze weten, dat ze zich daardoor
aan straf blootstellen, kan er geen sprake
zijn van een „taktisch vergrijp."
Da Duitsche cursussen te
Le iden.
Aan de Leidsche universiteit houden
zich, gelijk men weet, een groot aantal
Duitsche geïnterneerden met de voortzet
ting van him studiën bezig. Behalve
door het volgen van de gewone colleges
enz., wat thans gedurende de vacantie
natuurlijk stilstaat, doen zij dit ook door
hel zelf organiseeren van cursussen,
waarvoor geregeld Duitsche hoogleerarcn
als sprekers overkomen, en waartoe hun
door curatoren het gebruik der academi
sche lokalen is vergund.
Nagis liet schijnt, hebben sommigen van
l
der hem alleen liet om. na te denken en
berouw te krijgen; bij voelde nog de moö-
deloosliei4,.waarmee Ipj de deur achter
haar hoorde guiten en het geluid van
Laar zich verwijderende voetslappen; hij
hoorde |Oog zijn eigen stemmetje harts
tochtelijk uitroepen „Moeder! kom te-
De man en de jongen hebben vele ge
waarwordingen gemeen; en Miles Har
ding, de strenge dokter vol zelfbedwang
op de grens van den middelbaren leeftijd,
voelde dat hij nog heel veel laad van zijn
eigen klein, ongelukkig persoontje, dat
luid geroepen liad: „Moeder, kom terug I"
Hij ging haastig de ledige kamer uit,
sloot de deur achter zich dicht en ging
naar dc patiëntenkaraer, waar ten minste
meubels waren en boeken ©n schilderijen,
ofschoon hij zelfs te midden van al die
bekende, eigendommen steeds door een
gevoel van eenzaamheid vervolgd werd.
En geen enkele poging zich te verdiepen
in het medische werk, dat hij bezig was
to schrijven, of in de gevallen waarvoor
hij zich het meest interesseerde, was vol
doende om het te verbannen. De zaak
veranderde niet, zelfs niet door de twij
felachtige voldoening zich zelf een dwaas
te noemen. j
(TVwrtft vepvelgd.)