MIDDELBUR(i S GH E OI R A l\ T 189. Dinsdag 13 Angnstns 1©18. iioa jaars-jii. ABonn. prijs per kmrtaalte Mrd- delburg en bij de agenten m Vlissingen en Goes f 1.50; per post f 1.75. Adverteotiën 20 cent per regel Bij abonnement veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen van 1—7 regels f 1.50. Bovenstaande advertentieprijzen worden met 20 o/o toeslag verhoogd. IÏK STAKING TE ROTTERDAM. Een door meer dan 3000 havenarbei ders Maandagavond gehouden vergade ring heeft besloten de staking voort te zetten. Er zijn 27 30 stoomschepen bij be trokken. Wel meldden zich Zaterdagg en gister weer een aantal stakers aan, maar dat schijnt slechts een kleine minderheid te zijn. Het Botterdamsche kantoor van de „Commission for Relief in Belgium", d. voor hulpverleening aan de bevolking in het bezette gebied van België en Noord- Frankrijk, heeft zich in een sprekende advertentie in dè ,,N. R. C." tot het Ne- derlantlsche volk, maar in het bijzonder tot de stakers gericht. Zij wijst er op, dat haar werk in geen enkel opzicht dat is eener zakenonderne- ming, doch alleen dat eener hoognoo- dige liefdadige instelling. Door deze staking is dat werk in groot gevaar komen, en dreigt nu voor de bevolking van het bezette gebied van België en N, Frankrijk de hongersnood. „Opdat een zoodanige katastrophe wor de voorkomen', doet nu de Reliefcom- missïe een beroep op uw goed verstand en liefdadige gevoelens en richt zij zich in het bijzonder tot de Rotterdamsche Havenarbeiders, in de hoop dat zij spoe- digg het werk op haar booten zullen her vatten, waardoor zij zullen meewerken, dat de noodlijdende bevolking in België en N. Frankrijk, en speciaal de werkende klassen met hun vrouwen en kinderen voor de grootste aller ellenden, den hon- gersnqpd, gespaard blijVeu." De Relicfcoramissie is overtuigd dat dit beroep niet vergeefseh zal zijn, en ver wacht dat heden alle arbeiders zich zul len aanmelden om het werk te hervatten. Een der Reliefschepen is naar VIis1- singen vertrokken om1 daar'te lossen. FIT DE PERS. Het werk va n de burgemce sters. i Het Weekbl. voor den Ned. Bond van Gemeenteambtenaren haalt het slot aan van de ook door ons vermelde opmerk kingen van den voorzitter van de Zl. Landb. Mij., inzake het inrichten van de landbcuwcomtnissles die nu het werk wan de burgemeesters zullen overnemen wat betreft inventarisatie, distributie, taxatie, scbeurwet, enz. enz. - Naar aanleiding daarvan schrijft het genoemde blad: Het 'werk. dat thans van de burge meesters ontnomen is, zal de regecringj zeer veel geld kosten'. Of liet beter ge-1 fschiedcn zal is nog zeer <le vraag. DpU er minder klachten zullen komen bij de regeering staat vast. want het zijn im mers do klagers, welke thans verant woordelijk zijn. Dit bewijst echter vol strekt niet, dat het werk ook beter g©- daau zal worden. Wij weten, dat meed Aderen, int onze kringen reeds de ven FEUILLETQ H. DE GOUDEN SLEUTEL. naar het Bnfletsch door G. MOBBRüBE 53). Hij haalde met ongeduld zijn schou ders op toen hij hel hutje van de oude Bettv .Tenkinson passeerde, dat aan de kromming van den weg' stond; en zijn gevoelens tegbnover Sir Luke Framley waren gemengd met gramschap en bit- Terheid. Zijn gedachten dwaalden zoo doende af van de beschouwing van zijn eigen verleden, met al liet verdriet daar aan verbonden, naar zijn werk in en om Grantley en 2ijn pogingen om de rijke landeigenaars over te halen hem.-te hel pen het bestaan der armen te verbete ren; en van daar dwaalden zijn gedach ten van zelf naar de Hall en zijn bezoek aldaar dien middag. Zou 't dametje met de begrijpende blauwe oogen een man behandelen zooals1 Hilda hem behandeld had' Die gedachte was vluchtig, maar liet toch het zelfde kalmeerende gevoel ach ter, dat hij ondervond in de tegenwoor digheid van Austice en eenig© bitterheid van zijn hart verdween. Het was Zeer onwaarschijnlijk dat zijn pad dat van me vrouw Der fiel d in de toekomst ooit zou kruisen, zei hij tot zich zelf, met een zekering kunnen geven, dat in somhiige meenten dal werk minder goed ver richt wordt. Hoe zou het ook anders! kunnen, waar men thans voor oen be hoorlijke verzameling en verwerking der gegevens hoofdzakelijk de verantwoorde1- lijkheid gelegd heeft in handen van merf- ischen, die niet geleerd hebben in be stuurlijke zaken te Iiandclen zonder aan zien des persoonsdie met omvangrijken üdmimstr&tieven arheid belast worden, Zonder eenig1 idee te hebben, hoe behoor lijk administratief werk verricht moet werden. Het is echter niet noiodig dit thema thans hier verder uit te werken, maar. Zou er niet aan "billijke eischen voldaan worden, indien men voor hetgeen het Vorige jaar kosteloos door de burge1- 'nveesters verricht is, en dat dit jaar, nu hol aan anderen is opgedragen, schatten zal koeten, alsnog aan de burgemeesters en gemeente-ambtenaren toekende voor het door hen het vorig jaar kosteloos verrichte werk, wat het dit jaar zal kos ten? Natuurlijk met uitsluiting van hen, die geen behoorlijk werk geleverd heb* ben, want als waar is. wat dienaangaande vaak 7,onder eenig bewijs van de daken gepredilct is, dan moeten er zoodanigen zijn en het is i-n het belang van de ambtenaren, in het belang van staat en (maatschappij, dat dezen bekend worden en gestraft worden,. Zooals het thans nu reeds gedurende geruimen tijd gaat, beschuldigingen in het nlgethbcn, beschut, digingen tengevolge van rapporten, uitge bracht door hen, die niet altijd tot oor- deelen bevoegd zijn, dat is iets, dat- zooveel nadeel teweegbrengt, dat het traaar heel moeilijk is, dat nadeel eenigs- zins te schatten. Indien cr dan werkelijk zooveel onbe kwame burgemeesters zijn, dat dan. toch de regeering onmiddellijk ophoude mef: het benoemen van nog meerderen van dezelfde soort en als ze daartoe gedwon.- 's door gebrek aan behoorlijk onder-" legde en goed geschoolde sollicitanten, dat er dan geen oogenblik meer geaar zeld worde om1 te zorgen, dat do be zoldigingen op 7-oodanig peil gebracht worden, dal zich behoorlijk onöeriegdon voor elke vacante betrekking aanmelden; er dan voor gezorgd dat in de kleine gemeenten, waar het niet mogelijk is valc- mensehen, alleszins voor hun ambt ge schikt, zoodanige bezoldiging toe te ken den, dat ze in het burgemeeslersambb hun bestaan kunnen vinden, door cumu latie gezorgd, dat er dan ook flinke mert- schen kunnen zijn, Waarvan men degelijk jivork kan eischen. Laat de regeering dan toch onmiddellijk breken met het ont zien van gevoeligheden van de platte landsbevolking eener kleine gemeente en niet schromen door cumulatie van be- trekkiagen aan degelijk onderlegde men- seheu een behoorlijken werkkring te ver schaffen. Dan zal ze, zooals thans nog voorkomt, niet meer haar toevlucht moe ten nemen tot mislukten met invloedrijke relaties of lot ingezetenen, die het ambt alleen aanvaarden, omdat het hun niet onaardig lijkt burgemeester genoemd te kunnen worden. Er werd volledige overeenstemming verkregen omtrent de door daartoe inge stelde commissies uit de drie hoofdbestu ren ontworpen statuten, voorloopige con tributie-regeling en begrooting. Besloten werd do in deze vergadering goedgekeurde ontwerpen te publiceeren in een daartoe uit te geven gemeenschap pelijk orgaan der drie organisaties DE FUSIE DER AMBTENA \RS- BONDEN. Zondag kwamen in „De Kroon" te Amsterdam bijeen de hoofdbesturen van den Alg. Ned. Ambtenaarsbond, *dc Vcr- eeniging van Kommiezen bij 's Rijks be lastingen en den Alg. Bond van Ned. Post-, Telegraaf- en Telefoonpersoneel, teneinde de laatste hand te leggen aan de voorbereiding van de fusïe dezer drie amblenaarsorganisaties. NEDERLAND EN DE OORLOG. Van de grens. Nabij Assenede vervoegden zich in Hen nacht van Zaterdag op Zondag eeni Duïlsch officier, een burger en eenige soldaten bij dc kinderen Roegiers, land bouwers, wonende op het vrije gedeelte». Zij klopten de bewoners op. De offi cier en burger kwamen binnen, terwijl de soldaten op post bleven staan. Het geheêle huis werd doorzocht, correspon dentie in beslag genomen en een bedrajg van 6000 Mark namens de Duitsche auto- riteiten opgeêischt. Zij* gaven daarvoor biets in de plaats doch gaven te kennen, dat de landbouws" zich des morgeng bij" de Duitsche wacht aan hel Staakje» tmoest wenden om zijn geld te ontvangen en vertrokken. Toen R. Zondagmorgen aan de Duitsche wacht kwam wist men Idaar van niets en bemerkte R. dat hij blijkbaar was opgelicht. Hij heeft, daar .hij op andere wijze niet geholpen werd. zijn nood geklaagd bij de Nederiandscho autoriteit. Bij een door dezen bij de Duitsche militaire autoriteiten ingesteld' onderzoek werd het vermoeden uitge''- sproken, dat de oplichting gepleegd is door Duitsche deserteurs, behoorendetot .'de troepen die daar juist van de grenzen naar ach Ier het front vertrokken zijn. Ondertusscben is hier van het over komen en doorreizen van zoon groep deserteurs niets gebleken. Daar de man nen goed Duitsch spraken zal men wel (met Duitsche militairen hebben te doen gehad. Tc Koewacht is bij de Duitsche autoriteit aan de grens oen onderzoek ingesteld naar aanleiding eener klacht, flat daar aan de Igrens dezer dagen djoor uuibohe militairen bij een smokkelpartij (op Nederlandsche commiezen zou ge schoten zijn. Daar de grenstroepen al daar dezer dagen zijn verwisseld, zal hel niet gemakkelijk zijn. daaromtrent <o!cg iet" te weten te komen. Die troepen varen naar onbekende bestemming ver trokken. vermoedelijk voor een verre reis, daar zo voor 4 dagen eten hadden moeten meenemen. Bij de begrafenis van den Nederland- schoü militair, die de vorige week bij Relranchement aan den draad was om gekomen, toen hij aan de Duitsche pos ten bij het Zwin een Ncderlandsch dag blad wilde overhandigen was een krans gezonden van de „Duitsche kameraden De luchtgevechten aan de grens. Men schrijft ons uit C adz and- Gistermiddag waren hier duidelijk zichtbaar twee groepen van Engelsche vliegers, samen ongeveer 30 stuks. Hevig werden ze beschoten door afweergeschut en machinegeweren in de lucht. Duidelijk kon men waarnemen, dat 1 vliegtuig zeer snel daalde. Na een half uur was alles weer stil. Het was niet mogelijk na te gaan, in welke richting het luchteskader erdween. groole mate van flinkheid en beslistheid; tot nu toe had zij iiaar breeder's huis zelden bezocht; als zij hu wegging was liet waarschijnlijk dat rij in maanden niet terugkwam, misschien nooit meer. Daarom zou hij nooit in de gelegenheid gesteld worden (al wenschte hij dat, en dit was natuurlijk niet te denkon) haar beter te loeren kennen. Hij wenschte niet haar beter te lecren kennen. Neen, stellig, hij wenschte volstrekt niet haar beter te leeren kennen! Deze gedachte herhaalde zich met nadruk, terwijl hij zijn oogen liet gaan over de velden, gloeiende in het licht der ondergaande zon. Maar als het ooit waarschijnlijk ge weest was dat hij haar beter wou leeren kennen, zou hij dan vinden, - zou zij ooit Met een ruk noodzaakte hij zijn gedachten een anderen kant op te ghnn en een ander spoor le volgenmaar niettegenstaande 2ijn pogingen wischten Austice Derfield's gezicht en glimlach en verstandige oogbn het landschap uit en wel op een hardnekkige wijze. Nooit sedert hij in Grantley was had hij de eenzaamheid gevoeld, dè ja wat was het de naaktheid van zijn eigen huis zooals dien avond, toen hij* de voor deur achter zich sloot en naar de pa tiëntenkamer ging. De stilte in huis had hem nooit zoo onaangenaam getroffen hij vond het alles eensklaps akelig als hjj zich de groote bovenkamer herinnerd© die hij nooit ingericht had, omdat hij toch geen ontvangkamer gebruiken zou, £ooals hij zich zelf vol wrevel wijs maakte. In het schemerlicht zag de voor hall er somber en drukkend uit: het tikken van de ouderwetsche -klok klonk: brutaal luid en hij hoorde geen zacht stemmengeluid uit de keuken om hem aan le toonen dat er eenig leven in huis was. De stilte ergerde hem. In andere huizen hoorde men geluiden, al waren ze gedempt, hit de ke uken vertrokken Zijn huis leek wel een huis des doods het was er doodstil, behalve het plechtig© tikken van de klok. Gedreven door een onwillekeurige ingeving, waarvan hij zich niet trachtte rekenschap te geven, keer de hij zich bij de deur van de patiënten- kamer om en ging langzaam dc trap op, nog steeds met een vertoornd© gewaar wording, dat dc stilte onuitstaanbaar was; en zoo kwam hij boven, op het portaal, deed rechts een deur op6n en trad den grooten, leegen salon binnen, die ovör de breedte van het lieele huis liep. Aan ieder eind van deze kamer was ©en raam, een laatste lichtstraal uit het westen viei naar binnen door het raam dat op den tuin uitzag en gaf een. aangenamen gloed aan het zachte rose van het behangsel papier; een ros© kleur die juist ©en ge- seHÜklen achtergrond zou vormen voor voor wat? Hij dreef zjjn eigen gedachten m«St be slistheid terug en toch kon hij' d© beef den, die zich voor zijn geest vertoonden, De hospitaal schepen. Naar de ,,Ncd." verneemt, hebben de hospilaalschepen Sindoro en Zeeland de benoodigdc geleidebrieven ontvangen en /kunnen deze dus weer gaan varen voor het vervoer van de krijgsgevangenen naari en van Engeland. o Het uilvaren van st oom t re iie rs. Dc berichtgever van de N. Ct. tc. IJmuiden verneemt dat de onderhandelin gen met Duitschland ten opzichte van het uitzenden van een 20-lal stoomlreilers naar de Westkust van Engeland een zeer gunstig verloop hadden, zoodat het ver trek van deze schepen binnenkort kaïj' worden verwacht. Daar tegenover zal Duitschland dan evenals voorheen, een voldoende hoeveelheid van de aange voerde visch op onze markten kunnecf betrekken. De vermindering vau w'erkge lege nh ©id. Dat in het dezer dagen verschenen kwarlaaloverzicht van den stond der ar beidsmarkt en den algemeenen toestand der bedrijven, over het 2e kwartaal van 191S, wederom te boeben zou zijn een periode van steeds grooter worden de moeilijkheden voor de industrieën hier te lande was niet anders te ver wachten. Gebrek aan grondstoffen (dal uiter aard steeds nijpender wordt), gemis van 9xport, mede door den stilstand van het scheepvaartverkeer, en moeilijkheden in verband met het brandstofvraagstuk wa ren de voornaamste oorzaken, dat ge leidelijk meer fabrieken gedurende kor- teren of langeren tijd tot geheelen of zoo goed als gèheelen stilstand gedwon gen werden of slechts een gaandeweg kleiner wordend deel barer capaciteit konden ontplooien (verkorte arbeidstij den en/of verminderde personeelen Ten gevolge van den over het geheel bedenkelijken toestand, die te meer moet worden betreurd voor de bedrij ven, welke mede door het Wegvallen der buitenlandsche concurrentie konden wijzen op voldoende of zelfs flinke vraag naar him artikelen, is een ruimer aanbod van werkkrachten te constatee- ren geweest, vooral van ongeschoolde en minder bekwame, die natuurlijk het eerst voor ontslag m aanmerking' ko men. Intusschen zou de werkloosheid van grooleren omvang' geweest zijn, indien niet verschillende omstandigheden tot tempering hadden bijgedragen. Zoo heb ben bv. velen in den land- en tuinbouw lijdelijk bezigheid gevonden. Overigens zijn ook dit kwartaal overcompleet ge-» worden arbeiders in verscheidene plaat sen tegemoet gekomen door werkver schaffing of steunregelingen. Voorts wordt in dit verband opge merkt, dat blijkens mededeeling van den Minister van Oorlog in Mei 1918 zich ongeveer 13.000 dienstplichtigen in wer- lcelijken dienst bevonden, die vrijwillig onder de wapenen waren gebleven of waren teruggekeerd van het hun ver leende onbepaald (klein) verlof. De oor zaak van dit vrijwillig verblijf onder de wapenen zal, hoe wel dienaangaande niets met zekerheid bekend is, voor een groot gedeelte ongetwijfeld gezocht moe ten worden in gevreesde of ondervon den werkloosheid. Voor een ander, wel licht niet onbelangrijk, gedeelte zal de oorzaak gelegen kunnen rijn in de om standigheid, dat de betrokkenen de voor keur gaven aan verblijf onder de wape nen met daaraan verbonden behoud van kostwinnersvergoeding voor het gezin niet geheel verdrijven. Voor zijn geestes oog was de kamer plotseling gemeubi leerd gemeubileerd' met vrij antieke meubels en zacht getinte sitsen gordijnen. Aan de muren hingen zonnige landschap pen, een soort van landschappen die pasten bij mënschen met een zonnig&n aard !en van de groot© rustbank bij hef vuur zag hij een klem persoontje opstaan om hem te begroeten, een persoontje, dat de handen uitstak om hem te jerwel- komen, dat hem met verstandige oogen aanzag en met een gelukkigen glimlach, een persoontje met een zachte', riJltige stem, die een zonderling kalmeerenden in vloed had op vermoeide zenuwen en een vermoeid hoofd. En de kamer rook heer lijk naar bloemen, ze was vervuld met de atmosfeer van de bevallige tegenwoordig heid van een vrouw, iets dat niet te be schrijven is. Het vizioen verflauwde bijna voordat men het een vizioen kon noemen. Harding stond rond te kijken in de onge- meubilcerde kamer met haar ros© mu ren, haar naakten vloer, de ledigheid, waarin de voetstap een echo vormde; en een gevoel van verlatenheid vervuld© hem. Uit een verwijderd verleden kwam even een herinnering op aan e?n dag in zijn kindsheid een dag van schande en ellende. Wat de reden was geweest van de schande en ellende was hij al lang ver geten, maar hij herinnerde zich nog het pijnlijke gevoel van verlatenheid, dat zijn kinderlijke ziel vervaalde, toen zijn móö- en vrijen kost enz. als dienend mili tair, boven het verrichten van loonge- enden arbeid in de burgermaatschap pij. Behalve deze twee beweegredenen zulten ook andere minder op den voor grond tredende, motieven geleid kunnen hebben tot het vrijwillig verblijf ïn den troep. Het kamp le Hattfum. Onlangs stond in de „Toekomst" een stuk, waarin een geïnterneerde Duitscher tc Hattem zich beklaagde over den heer ITocfer, den kampkommandant. In hetzelfde blad komt nu een andere geïnterneerde daartegen op. De geïnter neerden zijn, zoo zegt hij, integendeel met de behandeling van den heer Hoefcr zeer ingenomen. Maar als gebiedscommandant „bevindt hij zich in een algemeen erken de moeilijke positie". In een kamp van meer dan 1000 man, uit de meest ver schillende klassen der maatschappij ge- recruteerd bevinden zich natuurlijk ele menten, die door lange gevangenschap b.v. aan het gehruik van alcohol ontwend zijn en nu niet in staal zijn maat te hou den. Anderen vergeten, dat ze nog geen vrije mannen zijn, maar hier geïnterneer de, Duitsche krijgsgevangenen, die on der toezicht der IloUandsche autoriteit staan, en zij beschouwen elke contróle op hun betrekkelijke vrijheid als hate lijkheid van den gebiedscommandant. De noodzakelijkheid om straf op te leggen voor handelingen in strijd met de regelen van het kamp, was reeds lang door de goede elementen uit hel kamp erkend, en door de afgevaardigden wa ren dan ook desbetreffende voorstellen aan het kampcommando voorgelegd. Het moet vermeld worden, dat zelfs eenmaal straf werd opgelegd door een door de geïnterneerden zelf gekozen riechtscom- missie. Later kwam men in de nood zakelijkheid een arrestantenlokaal in het kamp op te richten, daar er een onver kwikkelijk aantal overtredingen plaats Jaad, en de ter beschikking geslelde ruim te in het gemeentehuis van Hatlem niet toereikend was om .beschonken geïnter neerden en hen, die zich aan diefstal' hadden schuldig gemaakt, op te sluiten. Dergelijke straffen werden door 'de be woners van het kamp absoluut goedge keurd, en zelfs waren deze dikwijls nog te zacht. Van een wild uitdeelen van straffen kan geen sprake zijn. Verder is1 hot onwaar, dat geïnterneerden gestraft zijn, omdat het „afgebakende terrein" zonder pas was „overschreden". Daar men dc bekende roode streep op de landkaart bulten niet ziet, zal een onvrijL willige overtreding van deze grenslijn door geen enkele verstandige autoriteit ge straft worden. "Wanneer echter geïnter neerden zonder toestemming in Den Haag, Amsterdam, enz. blijven vertoeven, hoewel ze weten, dat ze zich daardoor aan straf blootstellen, kan er geen sprake zijn van een „taktisch vergrijp." Da Duitsche cursussen te Le iden. Aan de Leidsche universiteit houden zich, gelijk men weet, een groot aantal Duitsche geïnterneerden met de voortzet ting van him studiën bezig. Behalve door het volgen van de gewone colleges enz., wat thans gedurende de vacantie natuurlijk stilstaat, doen zij dit ook door hel zelf organiseeren van cursussen, waarvoor geregeld Duitsche hoogleerarcn als sprekers overkomen, en waartoe hun door curatoren het gebruik der academi sche lokalen is vergund. Nagis liet schijnt, hebben sommigen van l der hem alleen liet om. na te denken en berouw te krijgen; bij voelde nog de moö- deloosliei4,.waarmee Ipj de deur achter haar hoorde guiten en het geluid van Laar zich verwijderende voetslappen; hij hoorde |Oog zijn eigen stemmetje harts tochtelijk uitroepen „Moeder! kom te- De man en de jongen hebben vele ge waarwordingen gemeen; en Miles Har ding, de strenge dokter vol zelfbedwang op de grens van den middelbaren leeftijd, voelde dat hij nog heel veel laad van zijn eigen klein, ongelukkig persoontje, dat luid geroepen liad: „Moeder, kom terug I" Hij ging haastig de ledige kamer uit, sloot de deur achter zich dicht en ging naar dc patiëntenkaraer, waar ten minste meubels waren en boeken ©n schilderijen, ofschoon hij zelfs te midden van al die bekende, eigendommen steeds door een gevoel van eenzaamheid vervolgd werd. En geen enkele poging zich te verdiepen in het medische werk, dat hij bezig was to schrijven, of in de gevallen waarvoor hij zich het meest interesseerde, was vol doende om het te verbannen. De zaak veranderde niet, zelfs niet door de twij felachtige voldoening zich zelf een dwaas te noemen. j (TVwrtft vepvelgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1918 | | pagina 1