HIHBËLIti iUiSC.IIF. COURANT.
No 172
Woensdag 24 Juli Ü18.
iiio* Jaargang.
A bono prosper kwartaal 'n Mid-
aoiburg en bij de agenten ia V.liiiiu&a
»e Gom f 1 55; pen- post f 1.75.
Advertentie* 20 aait per regel.
3ij abonnement veel Lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
a in 1-7 regel* f 1.50.
Bovem-taand» advertenbeprSsea woeden
auet 20 Jg toeslag verhoogd.
VOOR FR.4NS
NAEREBOUT.
Waarom we onze instemming hébben
betuigd met het plan de nagedachtenis
van Frans Naerebout te eeren door een
gedenkleeken te Vlissmgjen'?
Omdat we het een gelukkig' denk
beeld vonden de gedachten ook weer
eens te richten op een man die zijn.
roem van held met verwierf do,or vernie
ling maai- door redding.
Zooals 't meer gaat, is de grootste
daad van hem, nl. de redding van de
schipbreukelingen van de „Wioestduyn"
zóó slerk in de nagedachtenis blijven
leven, dat er minder geiet werd op het
geen hij nog meer gedaan heeft.
Frans Naerebout was boven alles de
loods, de man die het moeilijke vaar
water voor de Schel demonden en verder
zeewaarts in, met him gevaarlijke ban
ken en "stroomingen door en door kende.
Dat was zijn groole verdienste.
Zijn redding van 76 schipbreukelingen
van den op de Noorderrassen bij Zoute-
lande in vliegenden storm omhoog ge-
loopen Oost-Indië-vaarder „Woestduyn"
was allereerst een daad van moed en
kranig zeemanschap.
Maar zijn verdienste bleef niét bij die
eene daad beperkt. In die dagen, nl. in
het eind der achttiende eeuw, toen de
Ioodsdienst zooveel minder georganiseerd
was dan nu, toen men over veel minder
geregeld bijgehouden opgaven beschikte,
hing er buitengewoon veel af van de
persoonlijke wetenschap van den loods.
En het is dan ook als loods van «ie
Oost-Indische Compagnie gteweest, dat
hij zijn grootste diensten heeft bewezen,
van 1781 tot het begin der negentiende
eeuw.
Het waren ook al weer in dat opzicht
<le gerucht makende daden, welke
speciaal in de herinnering van t nageslacht
zijn bewaard, bijv. het handige manoeu
vreeren, waardoor hij het fregat Zuid-
Beveland, beloerd door vier Engelsche
fregatten, toch van Vlissingen naar Texel
wist te brengen. Voorts het veilig in zee
en naar Plymouth brengen van een Oost-
Indië-vaarder, in weerwil van een zeer
hevigen storm; het loodsen van de Hol-
landsche flottielje, die in 1804 in 't ge
zicht der Engelsche vloot van Vlissingen
naar Boulogne-sur-Mer voer. En zoo is
er meer te noemen.
Maar al die grootere daden waren
slechts mogelijk door de groote ken
nis van banken en stroomen, die Naere
bout als steeds aanwezig hulp met zich
meevoerde.
Dat was het materiaal waarmee hij
werkte. En dat hij daarmee dingen deed
die zoo'n lang nawerkenden indruk ach
terlieten, was te danken aan de groote
persoonlijke eigenschappen een brave,
dappere kerel, met een edel gemoed.
Wie iets meer van Naerebout wil we
ten leze hel niet alleen voor jongens in
teressante boekje van Stamperms, waar
van dezer dagen een nieuwe druk ver
scheen.
En wie wil weten hoe hij er uit zag,
ga eens kijken in het Zeeuwsch Genoot
schap alhier, waar een prachtig portret
„Frans Naerebout", door J. Stam-
perius, vijfde druk. Uitg. L. J. Veer
man. Heusden. Nieuwe Bibliotheek voor
de Jeugd.
FEMLUTOS,
OE GOUDEN SLEUTEL.
doos G. fi*QHER&0¥.
.45).
„De pastorie is zeker dat huis aan den
anderen kant van de kerk?" vroeg Har
ding, wijzende naar een grijs huis tus-
schen de hoornen.
„Dat is de pastorie; en domino zal u
hetzelfde vertellen wat ik u verleid heb.
Ik geloof niet dat hij er meer van weet
dun ik." Harding wachtte nog eenoogon-
hlik om de gekwetste gevoeligheid van
den ouden man tot bedaren te brengen
en hem een geldstuk in de hand te druk
ken; toen ging hij' den weg op naar het
huis waar op een wit hek „Pastorie" te
lezen stond. Maar zijn onderhoud met
Mr. Thompson, den grijzen predikant,
bracht hem niet veel verder dan het ver
haal van .Tonadab hem gebracht had. De
oude doodgraver had niet meer dan de
waarheid gezegd toen hij beweerde dat
de predikant niet meer van de Mernngs
en hun geschiedenis afwist dan hij zelf
„Neen. ik wou dat ik u helpen kon",
zei Mr. Thompson toen de twee maunen
hangt, dat juist het rustige, vertrouwen
wekkende van den man zoo goed weer
geef
In dal zelfde museum vindt men nog
andere herinneringen, prenten en andere
dingen, als bewijs van den geweldigen
indruk dien Naerebout door zijn daden
op zijn tijdgenoolen maakte.
Dat die herinnering eenige jaren daar
na verflauwde, en dat hij als bejaarde
man een armoedig bestaan had als gar
nalen visscher in Vlissingen, totdat hij, in
IS09 sasmeester in Goes werd, moe
ten we niet al te zeer aan die tijdgenoo
len aanrekenen.
Daarvoor waren de omstandigheden
toen te verward. De stilstand van de
scheepvaart in den Franschen tijd ont
nam den loods zijn betrekking. En dat
waren geen jaren, die den menschen ge
legenheid gaven om waardeering te be-
toonen, en hpelemaal niet om geldelijk te
helpen.
Het is trouwens een feit, dat dadelijk
na de omwenteling in 1813 de waardee
ring herleefde, dat hij van genootschap
pen geldelijke huldebewijzen kreeg, en
door den Koning benoemd werd tot broe
der in de Orde van den Nederlandschen
Leeuw met de daaraan' verbonden toe
lage. En toen hij 29 Aug1. 1818 overféed,
zorgde het Departement Goes van het
Nut voor een plechtstatige begrafenis.
Ih het bericht dat daarover werd op
genomen in de Middelburgsche Courant
van 5 Sept. 1818 werd Chan het slot ge
zegd
„Zijn braaf en edelmoedig karak
ter, zijn stoute en welberekende
ondernemingen t<ot behoud van sche-»
pen en redding van schipbreuke
lingen, zullen leven in de barlen
van de tegenwoordige en volgende
geslachten."
Welnu, een van die volgende geslach
ten heeft thans gelegenheid om te toonen
dat die voorspelling inderdaad gegrond
was.
We hebben onlangs reeds de circu
laire opgenomen waarin het comité gif
ten verzocht voor het oprichten van een
monument te Vlissingen, dezen zomer,
in het honderdste jaar na zijn overlijden.
Daarom hebben we hier niets meer aan
toe te voegen dan de adressen waar men
hier in Zeeland een gift kan schenken,
nl.P. J. Jager, luit. ter zee le kl., te
Oostkapelle, en J. J. Roest, zeeloods 3e
district, President Sociëteit Nederlandsch
loodswezen te Vlissingen, Kasteeistr. 66.
SIS1
II.
DE KABINETSFOBMATIE.
Naar De Tijd verneemt hee't mgr. dr.
W. H. NoJc-ds Itanndag ia bijzondere
audiëntie verslag a*a de Koningin uitge-
bYAchfc over bet resultaat vee de stappen,
gedaan naar aanleiding van do opdracht
van H. M,
STAATSCOMMISSIE BESTRIJ
DING VAN TUBERCULOSE
Gietermiddag weid in een dor lokalen
van bet departement van Binnenlaadecbe za
ken de ingestölds Staatscommissie voor
voorlichting over wettelijke maatregolen tot
bastryding van d« tuberculose tn over de
besta wijze van bestrijding dier ziekte, na
mens den Minister van Binnenlandsche Za
ken geinatalleerd door den voorzitter dier
commissie, jkr. mr W Röell, kamorhear-
secretoris van do Koningin-Moeder.
Deze zei, met het oog op de omvangrij
ke taak der commissio goers omschrijving
te zullen gerer. van de grenzen barer werk
zaamheden. Hij wilde daarom alleen var-
meiden, dat hetgeen de commissie in op
dracht heelt er zeker toe zal leiden, dat
in de prettige studeerkamer zaten met
boekenkasten langs de wanden en toen
Harding het doel van zijn komst had
verklaard; „een feit is het dat niemand,
zelfs niet Mr. Merring, zelf veel van dat
geval van Antonia afwist. Haar vader
kwam zeer spoedig nadat hij haar brief
ontvangen had bij mij en vertelde mij dat
zij weggeloopen was met een zekeren
mijnheer Donaldson en met hem ge
trouwd. was. Merring was woedend
als een volslagen krankzinnige. Het
kostte mij de grootste moeite hem wat te
kalmeeren. En niets wat ik ook zei, geen
enkele overreding die "ik gebruikte, kon
hem er toe brengen haar vergiffenis te
schenken of haar ooit meer m zijn huis
toe te laten. Noch haar moeder, noch
ik, noch iemand anders kon hem maar
eenigszins zachter stemmen."
„En de man, die Mr. Donaldson? Wist
niemand iets van hem af? Wie hij was,
waar hij thuis hoorde? Heeft Mr Mer
ring geen slappen gedaan te weten te
komen of zijn dochter wettig getrouwd
was? Om iets omtrent den man te ont
dekken, die haai- weggevoerd had?''
„Antonia's vader was een man van een
eigenaardigi gemoed en temperament",
antwoordde de predikant nadenkend, „en
zoo koppig als een muilezel. Wanneer
een onderzoek wordt ingesteld naar de doel
treffendheid vun de tot nog toe, ia over
eenstemming met de inzichten der regee
ring, gevolgde bestrijdjngsmethode met de
bedoeling om, d&asna aan de hand van de
by de practische bestrijding der tuberculo
se opgedane ervaring, aan te wijten het
geen te dier zake aanvulling en verbetering
behoott.
Voorts zal de commissie, uitgaande van
de gedachte, dat de maatschappelijke om
geving, waarin een gedeelte van d» bevol
king verkeert en opgroeit, op zijn weer
standsvermogen tegen de tuberculose van
invloed ii, uit den aard der zaak willen
zoeken naar het verband tusschen sociale
misstanden en de verspreiding van de tu.
beeculose en tegelijk willen nagaan, niet
slechts of en ia hoeverre het verbeteren
daarvan de bestrijding der tuberculose kan
ten goede komen, muur ook op welke wij
ze die verbetering zou zijn te bevorderen.
Mr. VERKOUTEREN.
Mr. Verkouteren heeft het secretari
aat van de Chr. Hist. Unie neergelegdde
waarneming daarvan zal voorloopig be
rusten bij den heer Snoeck Henkemans.
Deze neerlegging hangt samen met mr.
Verkouteren's uitlating over de nieuwe
kiezers (hij sprak van bedelaars en land-
loopers), een uitlating, die, naar de Ned.
kwaad bloed heeft gezet.
UIT DE PERS.
Het ministerie vai
.Volksopleiding,
Een artikel van dr. E. Bonebakker
in het jongste nummer van Vragen des
Tijds over het bovengenoemde onder
werp zouden we eigenlijk in zijn geheel
wenschen op te nemen. Maar omdat dit
niet ïnogelijk is, laten we ter karakteri
sering eenigo losse brokstukken volgen
Ispècinal waar hij het heeft over de ver
anderingen die van een Ministerie van
Volksopleiding verwacht mogen worden
voor ons onderwijs.
Men verwachte niet ook maar een
schijn van onderwijshervorming door
instelling van een departement zonder
meer; zij zal komen uit 't departement,
indien het ordening en ommekeer be
werkt in de begrippen van al wat met
onderwijs te maken heeft, de onderwijzen
den in de eerste plaats. Maar daar Is;
een poosje voor noodig!
Laat ik een punt noemen: openbaar
en bijzonder onderwijs: ,,'t Openbaar on
derwijs is in beginsel beter", zegt de een;
,,'t bijzonder onderwijs moet regel Zijn",
jde ander. Ik heb veel scholen met
slecht en goed onderwijs gezien, open
bare en bijzondere, dat hing van de
menschen af en niet van dat predikaat.
Maar wat hiervan zijgeen van beide
zijn uit te vlakken. Dan moe tea wij
loch als vaderlanders, als burgers, wen-
vchen, dat elk kind goed opgeleid wor.
alle kinderen zijn toch bestemd voor
de gemeenschappelijke school des tevens,
daarom is 't ons aller belang en pliehIJ
te bevorderen, dat alle scholen zoogoed
mogelijk zijn; 't is toch ook een eisebl
der rechtvaardigheid jegens elk kind, dat
het, indien geboren uit ouders, van die
andere verkeerde denkwijze, althans goed
onderwezen worde; laat ons bovendien!
bedenken, dat onderwijs een arbeid is
'zo,o bezielend, dat al slaagt men veel
al niet de meesten streven hun on
derwijs le verheffen. De clericalen ook.
Geen vaktijdschrift zoo boeiend als het
Christelijk Paedagogisch tijdschrift, geen
methodiek frisscher dan die voor de
chool met den Bijbel door "Wïrtz, en iet
{eens op, hoe ver de Katholieken voor
uit zijn in 't onderwijs van de moeder
taal. welnu, anti-clericalen, laat hen vrij
hij eenmaal iets in zijn hoofd had, kon
niets en niemand hem daarvan terug
brengen. Zijn vtouw was bang voor hem
en ook zijn kinderen. En ik schreef
Antonia's tragische fout voornamelijk toe
aan hel "feit, dat zij haar vader niet:
durfde laten weten van "Mr. Donaldson's
bestaan, veel minder van haar vriend
schap voor hem. Mr. Merring was een
streng man. Hij hield niet van jonge
menschen; hij nam het kwalijk als zij bij
hem aan huis kwamen, meer dan eens
had hij de fiolen van zijn toorn uitge
goten over Antonia, omdat een eerzuchtig
jongeling' haar onschuldige attenties be
wees op een garden-partyHij bracht zijn
kinderen in verzoeking hem le misleiden
en dan verweet hij hun hun gebrek aan
vertrouwen en hij schonk Antonia
nooit vergiffenis. Toen zij zijn huis ver
liet trok hij zijn handen totaal van haar
af. Hij wilde van het begin af aan niet
dat haar naam genoemd zou worden.
Hij verloochende haar inderdaad geheel
en al. Zij verdween uit zijn leven.'
„En heeft hij no,oit ontdekt of haar
huwelijk wettig wad?"
„Ja. Dat wel. Maar het was moeilijk
hem daartoe te brengen! Met oneindige
moeilijkheid overreedde ik hem stappen
te doen om de waarheid te ontdekken
in 't godsdienstige, dan zijn zij te vin
den voor samenwerking in elk ander
opzicht. In de schoolvrije weken van
Maart 1917 le Utrecht hebben geregeld
tal van kinderen van Openbare, Kaelholie-
ke en Christeblijke scholen met hun on
derwijzers de door 't gemeentebestuur ge
organiseerde voorstellingen van bewegen
de lichtbeelden bezocht. In den afge-
loopen winter heeft een door B. en W.
ingestelde commissie van vertegenwoor
digers van alle openbaar en bijzonder
onderwijs, met gelijke bescherming van
beide legen den vuur- en lichtaood, door
ingrijpende maatregelen den onverkorlen
voortgang van alle onderwrijs verzekerd,
terwijl er gemiddeld 40 pet. op 't ge won©
verbruik is bezuinigd.
Dat buiten-partijdige bevordering van
alle onderwijs mogelijk is, dat zij een
der bezielende hervormingsgedachten en
praktijken van 't departement.
Nog een punt. Alle verbetering zoekt
men in uitbreiding. Meer vakken, meer
leerjaren. Het lager onderwijs b v. stuwt
het herhalingsonder wijs opwaarts, de
avondschool wil van 't voortgezet lager
avondonderwijs niet weten. Een deel der
kinderen krijgt dit laatste, daardoor te
vroeg, een ander deel wordt er van uitge
sloten bij dit genus van ineenschakeling.
De wet op het L. O. verzekert hoogert
subsidie voor grooter aantal vakken. Hel)
Fransch voorop. Nu is Fransch ons ver
troetelde échecvak. Men moei dat Fransch
van 8-jarige kinderen die 't Nederlandsch
nog niet kennen aanhooren! Dit wordt
thans bevorderd door de wet: menig ge*
meentebestuur gaat lust gevoelen voor.
deel le halen uil opvoering van 't onder
wijs Yrrae matig en minder dan matig be
gaafde kinderen, gij zult ervan genieten!.
Zoeken wij 't toch niet in 't uitrekken
van elk schooltype en 't nog meer vol-
stoppen der leerplannen; kweek 't stre
ven, 't onderwijs zoo in te richten dat
elk kind met krachtsinspanning zijn taak
aan kan. Thans leeren de begaafden beu
zelen, de minder dan normalen brodde
len. Voer 't onderwijs in dien zin op,
dat de leerlingen naar leervatbaarheid
worden geschift, dat de leerstof dienover
eenkomstig voor zoover noodig wordt in
geperkt, en dat elk kind niet meer be
hoeft te doen dan wat hij kan als
hij zich inspant, maar dat dan ook goed
Br.oet doen. Inperking is, als bij den
schoolbouw, ook hier veel meer noodig
dan uitbreiding. Vervang minima door
maxima, ziedaar een tweede hervormings-
xgcdachte voor 't departement.
Fen derde punt. Ons onderwijs wordt
geregeerd door niemand, bedisseld djoor
de woelige schaar van belanghebbende
onderwijzenden, en er worden stukken
over gewisseld door ambtenaren en auto
riteiten. In deze zaken spreekt altijd 't
Rijk 't laatste woord, 's Rijks spreker is
een onverantwoordelijk, en niet altijd een
verlicht koning: hem wordt geen andere
dan fcrmeele verantwoording gevraagd,
en die is altijd in orde. Aan gemeentebe
sturen en particulieren worden recepten
(meegedeeld ten gebruike; er is geen of
onvoldoende plaatselijke bestudeering der
kwesties, geen keunis-vergaderend raad
plegen van de organen der samenleving.
Ladingen der gereqaireerde
b c h op e n
Het staat thans, naar het Bbld meldt,
vast, dat de ladingen van de Nedorlandsche
schepen, die te Londen lagen op het tijd-
siip dor requisitie, ter beschikking van de
eigenaars zullen werden gesteld, behalve
voor zoover die ladingen uit vetten, cacao
en huiden be6taan.
Deze artikelen, waar wy juist zoo drin
gend behoefte aan hebben, zullen wij dus
moeten missen.
- Leiding. Welk belangrijk geschrift
heeft ons departement uitgegeven'' De
jaarverslagen toch niet? Leiding. Er is
offervaardigheid in overvloed: lycea,mid
delbare technische scholen, handelshoo-
geschool; er is belangstelling genoeg, zie
den arbeid van 't comité voor kinderver-'
zorging en moedercursussen, de inter*
nationale stichting Pal tas Athene, de lees
zalen-beweging, de school-, onderwijs-en
opvoedingsmusea; r,Volksonderwijs", als
mede de vereeniging van Christelijke on-
nerwijzérs werken wetsontwerpen voor 't
L. O uit naar aanleiding van 't nieuwe
omtrent de wettigheid van het huwelijk,
en hij schreef aan Anlonia om haar een
copie van haar huwelijksacte te vragen.
Ik kon er liem met toe krijgen vriende
lijk le schrijven, maai- in ieder geval
scheen er geen reden om le twijfelen
aan de wettigheid van het huwelijk
„En de man? Werd er niets ontdekt
omtrent hem?"
De predikant haalde de schouder-s op.
„Niets. Die koppige oude gék. Mer
ring, neem mij toijn krachtige taal riiet
kwalijk, maar niets anders kan uitdruk
ken wat hij was die koppige oude
gek wou geen verdere nasporingen doen.
Hij zei dat Antonia getrouwd was, liet
was nu eenmaal zoo en er was niets a.in
te veranderen. Zij had haar eigen bedje
gespreid en moest er op slapen. Hij
bracht zijn eigen woorden volledig ton
uitvoer. Hij trok zijn handen geheel en
al af van zijn dochter en haar man."
„Dan zal ik er niet achter kunnen
komen waar de Donaldsons gewoond
hebben na him huwelijk?"
„Ik geloof dat zij een poos op reis g*
weest zijn en geen vaste woonplaats had
den Ten minste de arme mevrouw Mer
ring verleide dat er brieven van Antonia
kwamen met verschillende postmerken,
maar haar tyran van e,en echtgenoot
grond wetsartikelhet „Nut" geeft over,
dezelfde zaak een uitvoerig rapport uit;
Amsterdamsche schoolhoofden bewerken
een nieuw scholenslelsel; 't Utrechtsge-
aneentebestuur stelt na bespreking in tal
van kringen, een stelsel van ineenscha
keling tusschen alle takken van onder
wijs vast, maar 't onderwijsorkest komt
nooit verder dan stemman. Elke groep
werkt op zichzelf, elk bedenkt een an'-
dere oplossing voor dezelfde kwesties,
zonder kennis te nemen van andermans
werk, dus zonder volledige kennis, en
men komt tot resultaten waartusschen
geen praktische overeenstemming moge
lijk is, terwijl men 't over do hoofdza
ken in beginsel eens is. Hoe komt dat?
Er ïs geen leiding.
Ik ben op mijn tochten door de vader-
landsche onderwij swoestijn bij merkwaar
dige vindplaatsjes van frjssche bloemen
gekomen, maar vergeten of miskendveel
belovende personen, tobbende zonden
raad, voorlichting, steun, in krotten van
gehouwen, een hel van gekrieuw, en
zonder uitzicht op verbetering van hun
lot. Want er is geen kennis, initiatief,
geestdrift bij de administratie.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
Thee.
Behalve do reeds genoemde hoeveelheid
koffie had het stoomschip »Lombok,« van
do stonmvaartmaatschappij Nederland, toen
het door de Engelsche reg6ering in beslag
genomen werd, naar de N. R. Ct. verneemt,
ook 10.000 kist au the9 aan boord, bestemd
voor Nederland.
DISTRIBUTIE BN PRODUCTIE.
Broodgraan voor de boeren.
Set hootdbestuur vaB de Zeouwsche Maat
schappij van Landbouw heeft den minister
geadviseerd den boeren eigen graan te la
ten. Het hooldbestuur wijst er op, dat de
door den minister opgegeven cijfers niet
conform zijn aan de werkelijkheid en dat
het niet laten van graan zeer bedenkelijke
gevolgen met zich mede zal brengen, terwijl
by behoud van eigen graan de leden der
Maatschappij bereid z n tot volkomen me
dewerking en contróle.
In een afzonderlijk# nota Bpreekt de voor
zitter van de Zeeuwache Maatschappij, jhr.
Van Vredenburch, er zijn groote teleurstel
ling over uit, dat de minister geweigerd
heelt een centraal ad ies va:; het Kon. Ned.
Landbonw»Comité in ontvangst te nemen.
De wen3ch van den minister om van 27
verschillende maatschappijen en honden ad
viezen ta krijgen kan z i. niet anders als
verwarring stichten, hetgeen in strijd is to
achten met 's lands belang.
Kaas.
Onder den naam van zachte kaas zal in
distributie gebracht worden kaas die door
beschadiging of anderszins niet voor de ge
wone kaasdistribntie geschikt is. Daarvoor
is een kleinhandelprijs vastgesteld van 11.20
per halve KG; f'60 per halve K,G. en
f 0.12s per een tiende K.G.
Groenten naar Dnitschland.
De quaes tie omtrent den uitvoer van
groenten naar Dnitschland is opgelost. Er
gaf haar geen permissie er een van open
te doen na de eerst© twee of drie. Als
er opit een vrouw gestorven is aan een
gebroken liart, dan was liet mevrouw
Merring. Zij is het verlies van haar doch
ter nooit te boven gekomen. Zij tobde
er over en pijnigde er zich mee totdat
zij rjjp was voor iedere ziekte, die na
derde En er kwam longontsteking!. Zij
stierr binnen twee dagen."
„Kunt u mij geen den minsten leid;-
draadi inhanden geven om de familie
dien mijnheer Donaldson op te
sporen?'1
„Niet den geringsten. Ik kende hem!
weinig toen hij in het logement hieil
zijn kamers had, maar niet meer djam
toen een toevallig passeerenden vreem'-
deling kent op dezelfde manier aha
ik verscheidene scliilders ken, die hiep
enkele weken Ito men schilderen. Bijna
allemaal trekvogels! Hij was een, man pet
een gunstig uiterlijk, een heel aang<*pgme(
manier vim doen en was in iecfë£|/>pr
zicht bijzonder aantrekkelijk. J3e£(}s vol
strekt niet te verwonderen, e^jong
meisje bier in onze lieide^ire^-eqqj^amh
heid opgevoed,, zich tot hqm mpgflirok-
keu voelt. En u is' de Y9W YiW/iJtoat/
dochter.1 Hoe vreemd.,.n„
(Wordt venrafgcK)