HSDDEI.IÏUR4ÜSCHE COURANT.
flllLlETII,
No 160
Woensdag 10 Juli
116* Jaargang
Ah cd o pr/jper kwartaal in Mid
delburg en bij de agenten in VHwjngen
ec Goea f 1.55; per post f 1-75.
Advertenties 20 cent per regel.
Stf abonnement veej lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
van f— 7 regels f 1.50.
Bovenriaandp advertentieprijzen werden
met 20 «73 toeslag verhoogd.
KAMEROVERZICHT.
Tweede Kamer.
Van de baanVan de heele wyziging
van de Distributie-wet komt niets, nu Mi
nister Posthuma de behandeling hoeft ge
schorst. Hij was op tal van punten tege
moet gekomen, en had ook de algemeene
verplichting tot het geven van inlichtingen
over goederen verzacht tot de verplichting
van inlichtingen overhoeveelheid., aard,
herkomst, kostprijs, plaats van ligging of
opslag, tijd en prijs van aankoop van goe
deren.
De commissie van rapporteurs wilde er
ook nog dien kostprijs uit hebbende Mi
nister wilde dien niet missende heer
Lohman zei d«-t de ,,Comm. van Sapp
voob geen enkele bedreiging uit don weg
ging", de Kamer week ook met, en nam
met 45 tegen 22 stemmen de schrapping
aanen toen vroeg de Minister schorsing
der beraadslagingen
Als de Minister niet reeds zijn ontslag
had gevraagd, zou 't waarschijnlijk
minister-crisis beteekend hebben. Nu is 't
een bewijs dat Minister Posthuma- feitelijk
gelijk had toen hij een demissionair Minis
ter niet in staat achtte oen dergelijk ont
werp voldoende le verdedigen.
Wat ev onder die omstandigheden van
daag van de behandeling der Schaurwet
zou komen
IHI-flMilL
UIT DE PERS.
Een oproeping tot de
Vrijzinnigen.
Onder het opschrift „Komt tot We-
y.ianing!"- schrijft het Kamerlid Die Mul-:
ralt iu een ingezonden stuk in( d!e N.
R. Ct. het volgende:
Het was vooral in het jaar 1912,4 lojen
de Vrijzinnigen aan foen lijve hadden^ ge
voeld, waartoe hun verdeeldheid kon lei,
den, dat van verschillende zijden d(e woori
den werden uitgesproken.- „Komt tot be
zinning"!
Ik heb e(en uitnemend artikel van did
hand van een nu nog vooraanstaand
staatsman v-oor mij liggen, geschreven
in het jaar 1912, dat op het oogjenblild
feeker Tüjg-t minder Op zijn plaats is djan,
toen.
Met medewerking van dien staatsman
werd d)e bekende Concentratie der Vrij
zinnigen opgericht.
Oak in die dragen aaBmam de Vrijt,
zinhig-democraten jhr. van Doiorn eiera
oonservatief (dikwijls ten onrechte) en
zagen er tegen op om met hem samen
te werken. Mannen van de Liberale Unie
Op hun beurt maakten bezwaar om arm
aan arm op te 'trekken met mr. >Tyde;-
jman, die niet betrouwbaar kon zijn lep
opzichte van het vraagstuk van het Alge-i
imeen Kiesrecht. 0,ok ten onrechte I want
hij bleek later op dit gebied wel degelijk
betrouwbaar.
.Vele aanhangers van de Vrij-liberale,
partij wenschten in 1912 gieen toenade
ring fcot mr. MareRant, den rooden r,a-.
idicaal. die in hun oogen (ten onrechte)
een verkapte Socialist zou zijn.
En ondanks dat alles kwamen in di©
dagen de Vrijzinnigen tot bezmninjg
en tot elkaar.
De parlementaire geschiedenis had hun
geleerd: dat Rechts het altijd wint wan-
neer Links verdeeld is, maar even be-
eii.st sprak de historie zich uit: dat Links
altijd wint wanneer de Vrijzinnigen een
drachtig optreden.
Het kwam dan ook in 1913 tot een"
krachtige. Concentratie van Vrijzinnigen.
Het resultaat was schitterend. Denk aan
het vruchtbare werk, dat is' geleverd.
Is het niet verbazingwekkend, dat de
zelfde partijen, ja over het algemeen
dezelfae mannen, elkaar in 1917 weer
verlieten? Het herkregen parlementaire
resultaat kon in de hoofdlijnen, zie het)
Concentratiemanifiest, voor de meesten
hunner toch niet anders dan bevredigend!
zijn. De wetgevende arbeid in vgjband'
mei den oorlogstoestand is zeer zeker)
niet in alle opzichten bevredigend ge
weest, maar de toekomst zal leeren, dat
een algemeene bevrediging nooit verkre
gen zal kunnen worden, zelfs niet mei
een regeering die gebruik kan makep
van de ondervinding van hst demission-
naire Kabinet.
Niettegenstaande de vruchtbare resul
taten door de eendracht verkregen werdj
verdeeldheid weer het parool.
Theoretisch dit mloet worden erkend
was en is er reden voor verdeeldheid 4
jm'aar practisch, en daar komt het op
aan was en is eendrachtig optreden
op velerlei gebied rioo&zakelijk.
Daar liggen nu de .Vrijzinnige partijen
aan scherven!
Zullen wij trachten aan te tonnen wie
naar onze wijze van zien de schuldigen
zijn van de verdeeldheid?
Laten wij dat kleine gedoe Varen. De
toestand is daan-oor te ernstig.
Vier soorten Socialisten staan in da
nieuwe ICamer aan de linkerzijde tegen
over onsj. Ongezocht zullen deze ons
bader aantoonen, dat ;er niet alleen geen
sprake is van „een internationale socialis
tische partij", rniaar dat er zelfs van
,een nationale socialistische partij" niet
kan worden gesproken.
Vijf soorten politieke Christenen staan
aian de Rechterzijde tegenover ons.
Die twee groepen links en rechts zijn
onderling weliswaar verdeeld, maar op
andere wijze dan de Vrijzinnigen. Z001-
wel de Socialisten als de Politieke Chris
tenen zullen elk als groep eendrachtig
zijn, wanneer zij de Vrijzinnigen zullen,,
hebben te bestrijden.
De Vrijzinnigen zitten reed? tussehen'
de knijptang van rood en zwart]
En nu vraag ik mij af, is de tijd nieti
rijp om elkaar weer zoo spoedig moge
lijk op te zoeken en terug te vinden?
Ik erken dat de L. U. percentsgewijze
den grootsten klap kreeg, daarna de V,
L. par'ij en als derde de V. D- partij.
Intusschen hebben, althans voor-t
lcopig zeker de drie partijen nog
reden van beslaan. Daarmede dient reke
ning gehouden te worden. Aan de zelf;
standigheid van de partijen inag^ voors'
hands niet Wprden getornd. Maar zij moei
ten elkaar weer teiugvinden met behoud
van zelfstandigheid op leen vast omlijnd
program.
"Wjat kan de machinist op de Locbmov
tiet uitrichten zonder stoker? Wat kun
nen beiden uitrichten zonder conducteiur
als treiugel _ider9 Alleen deze drie man
nen kunnen vereettigd den trein veilig
door de wissels brengen.
"Welnu, zoo roep ik Marchant to|e, ziet
niet alleen naar uw functie als stoker^
rtiaar Overleg met den macfiïnist en deus
conducteur. En aan -Visser van IJzfent-
doorn vraag ik samen te wjerken met'
den stoker ien den conducteur. Aan Hee-i
res de taak om broederschap te sluiten(
met machinist en stoker.
Zóó alleen fen niet anders zal het moge-/
lijk zijn om den Vrijzinnigen Politieleen,
trein te br,eng)en door het mengelmoes;
van politieke wissels.
Thans is hel déraillement volslagen.
De vijzels nuh hfet werk gezet om' de
(omgevallen wagens, die niet allé verbrïj
zeld zijn, weer op het spoior te zetten,
En dan weer bedachtzaam vooruit, maar
vast en zeker vooruit!
Eeh wederopvoering van het onver-
DE GOUDEN SLEUTEL,
naar het Engelsch
doos li. G. MOBERBEfl.
kvvikkelijh schouwspel, dat in Zeeland
de Muralt wordt afgebroken door een
Herman. Snijders (niet persoonlijk) en
omgekeerd, möet worden voorkomen. Bei
den konden samen beter een andere af
braak onder handen nemen. Zoo i- het
0,0k in andere kieskringen gegaan, al
was niet overal de situatie z'óó zonder
ling als in ZeeLand.
Vrijzinnigen, komt tot bezinning! Ver-
/morst ,uw lijd niet met op be zoeken wie
de oorzaak is van het Ifeed, dat oaisj
allen trof, en wie de scherven maakte(.
Wij allen hebben verwarring gesticht!.
Dresselliuys werkte met het roode spook
(tegen de L. U. Wij hanteerden dat spook
(met succes tegen de V. D. En totgroote?
hilariteit van velp kiezers bezigde Mar
chant den rooden duivjel tegen Troel-
stra om zijn hachje te redden.
Het roode spook en de rechterzij-del
lachten ons gezamenlijk uit ien gingen
met den buit er van door.
Aan het sportief genoegen van de Vrij
zinnigen en aan een onderliugjen. strijd
moet een einde komen in 's Lands be
lang.
De Provinciale statenverkiezingen staan
voor de deur. Een heel wat gewichtiger
verkiezing dan dip, welke achter ons
ligt.
Vrijzinnige leiders, komt tot bezin
ning! De nu geschapen toestand mag
niet geconsolideerd worden. Dat zou po
litiek misdadig zijn.
(De reductie der N. R. Ct. teekent
hierbij aan. dat zij het met die strea
king niet eens is.)
Over ditzelfde onderwerp schreef het
niet herkozen Unie Liberale Kamerlid J.
Sibin'ga Muller in het Handelsblad het
volgende onder het opschrift „Ter neer
gesmakt"
Dat is de juiste uitdrukking voor de
positie, waarin de vrijzinnige partijen zich
thans he vinden. Nog nimmer in onze
historie is dat in dié mate het geval ge
weest en wat we bij de Liberale Unie
zien, is zeker wel het ergst van al! Van
21 op 6 zetels en zelfs in die streken van
het land waar de Unie naar het scheen
het meest vasten voet had, is zij verslagen
op onbetwistbare manier.
Het kiezersvolk van thans vraagt meer
gepeperden kost dan de verkiezingspror
gramma's der vrijzinnige partijen, en zelfs
het streven der Vrijzinnigf-Democraten,
half socialistisch,h al fvrijzinnig, kan het
half socialistisch, half vrijzinnig, ]ym het
niet meer voldoen. Een dee] ging met
'tag en wimpel over naar de S. D. A. P..
al of niet via den V. D., maar een ander
en ook belangrijk deel gjng den anderen
kant uit naar rechts als tegenwicht tegen
den wassenden. socialislischen vloed.
Het kiezersvolk van rechts en van de
uiterste linkerzijde maakt zich niet druk
in de eerste plaats om een persoon, maar
volgt zonder meer het partij-advies en
stemt op nummer één met even veel élan
als voor een bepaalden populairen per
soon. Biji links bestaat die discipline niet
en daar men zonder groot enthousiasme
in den strijd gingl, hu het verboden was
om vioor bepaalde personen openlijk té
propageeren, was voor zeer velen de aar
digheid er af. Wij zijn overtuigd, dat wan
neer men bijv. in Drerilhe openlijk voor
mr. Smeenge had. mogen propaganda ma
ken, het stemmenaantal voor de Unie er
grootér zou zijn geweest, hoewel we gaar
ne toegeven, dat ook dan nog geen over
winning zou zijn mogelijk geweest. In
Friesland evenzoo. Ih dergelijke streken
wordt door de vrijzinnigen meer jjevoeld
voor een persoon dan. voor een goed
steld program.
Maar hoe het zij, wij hebben een
weldige nederlaag geleden. Wat nu? Op
staan is het ecnige wat wij kunnen, maar
ook moeien doen! Het oude divies: Een
dracht maakt Macht weer in eere hersteld
en alle vrijzinnigen als een macht aane
gesloten, hebben zich onder een nieuwe
„Waarom spreekt Hilda van mjj tc_
Hilary afs een oud vriend?" zei hjj la
chend. Zou zij de onderhandelingen weer
willen hervatten? of wat anders? Ik ben
mét Tmeer precies de "jonge £zef van. vroe
ger, toen zij grapjes maakte met mijn
hart. Ik verbeeld mij dat ik nu tegen
haar /opgewassen ben! En die andere
kwestie" hij duwde zijn stoel weg met
een uitroep van ongeduld, „ik dien wel
met mevrouw Derfield te gaan spreken
over die pas opgedoken tante van Hila,"
ry". En met een ontevreden gezicht stak
hij den brief in zijn zak en stond op.
Hij trachtte zichzelf te verzekeren dat het
de 'grootste last van de wereld voor hem
wan naar de Hall te moeten gaan ?,n dat
hij veel liever niets te maken wou hebben
met die zuster van Sir Luke. En toch
toen hij het park doorliep zette hij bijna
onbewust de twee vrouwen in zijn geest
naast elkaar en maakte vergelijkingen tus
sehen haar, Hilda Redburn, en (haar
groote. onmiskenbare schoonheid aan den
eenen kant, Austice Derfields élégancö
en bekoorlijkheid aan den anderen.
„Alle vrouwen zijn hetzelfde", zeide
hij herhaaldelijk tot zichzelf gedurende
de wandeling naar de Half, er is geen zier
verschil tussclien haar. Het zijn allen
jagers en als ze hun prooi bemachtigd
hebben, draaien ze zich om en verscheu
ren hem! Een man die een vrouw ver
trouwt is een gek!"
Maar ofschoon hij bij" zichzelf deze be
wering herhaalde met een kracht een
betere zaak waardigi, betrapte hij zich
toch weer de twee vrouwen tegen elkaar
op te wegen. Hilda Redhurn aan den
eenen kant, Austice Deritë^^Sp©. den an
deren; ofsclipon hij moorss Bad kunnen
zeggen waarom' hij ze dus met elkaar
vergeleek.
Hip vond Austice in de ontvangkamer
aan de schrijftafel gezeten; de bleekheid
van haar (gezicht, de vermoeide uitdruk
king van haar oogen toeïi zij opstond om'
hem te begroeten, wekten eenig gevopl
van medelijden bij hem op. Ze leek zoo
klein en zoo broos in het rouwkleed dat
zij droeg voor haai* schoonzuster. Er was
iets kinderlijks en Smeekends in deaiblik
dien zij tot hem opsloeg. Hij had haar
niet gezien sedert den dag van Lady
Framley's begrafenis, toen zij1 naast baar
broeder stond en hij1 zich de woorden
herinnerde, die zij bij hun eerste ontmoe
ting tot hem gesproken had; woorden
die haar angst cn afkeer uitdrukten van
ziekte en dood! En nu voor de Tweede
maal binnen dien. tijd van enkele maan
den was de dood He Hall binnengetreden
en twee vrouwen waren weggedragen.
door den hoofdingang naar het 'kleine
kerkhof aan gene zijde van het park. In
de laatste maanden had Austice Derfield
tweemaal aan een open graf gestaan!
„Arm vrouwtje!" Onwillekeurig schoot
deze gedachte Harding dopr het hoofd
toen hij haar de hand gaf en ofschoon hij
de (gedachte bedwong en zjjh koclslen
toon aansloeg, was de gedachte toch bij
hem opgekomen.
;;lk heb gevraagd u vanmorgen te ko
men storen", zei hff stijf, „omdat ik een
leuze te vereenigen en die leuze moet m.
gteen andere zijn dan deze: tegen rood
en tegen zwart!
"Wat ik tachbgmaal op 80 politieke re
devoeringen in deze campagne heb voor-
speldi v uitgekomen, ril. groei van Rome
speld is uitgekomen, nl. groei van Rome
en gnoei van rood, en daartegen moet de
actie vanaf heden worden gevoerd. En
ik ineen dat een concentratie "der drie
vrijzinnige partijen daartoe niét voldoen
de meer zal zijn en dat alleen redding is
te verwachten van volledige amalgamate,
dus van een oplossen van die drie par
tijen in één groote vrijzinnige partij met
het bovengenoemde doell
Het liberalisme heeft zijn vat op het
volk verloren. De oude leuzen hebben
schjfnbaar afgedaan. Maar wie, als wij, het
gevaar zien van den wassenden Room-
schen vloed en dien van het socialisme,
stelle er zich legen te weer en vrage niet
in de eerste plaats of dat wel ultra vrij
zinnig is en wege dat niet op een goud
schaaltje. Want achter de S. D. A. P.,
haar opdringende, en wellicht eens ver
dringende, staat het anarchisme dat met
"Wijnkoop en de zijnen zijn intrede deed in
liet parlement. Dien wassenden stroom
dient men intijds te keeren en ook daar
toe kan het liberalisme niet worden 'ge
mist. Zijn laak is niet afgedaan, maar
thans ter neer geveld heeft het op le
staan, zich zeiven te herzien om verjongd
den strijd te aanvaarden!
Meer dan ooit is het nu bewezen, dat
zij die' droomden van een nieuwe schei
dingslijn, die niet langs de antithese loopt,
maar de democratische elementen van
alle partijen vereenigt, ongelijk hebben
gehad en dat die antithese, Trouwens ge
groeid uit'de historie, zich niet door den
een of anderen politicus op zij laat zet
ten, door geen Treub en geen .Merchant?
Op aansluiting van democratische elemen
ten lu/it de rechterzijde valt niet te reke
nen, sterker nog, dat is uitgestoten. Wij
zijn op ons zeiven aangewezen en dat
moet onze kracht nu zijn!
Welnu, laten wij in dat besef sterk
zijn, alle verschillen tussehen die drie
groepen ter zijde stellen en als één macht
den strijd aanbinden tegen rood en tegen
zwart.
Het vrouwenkiesrecht, ziekte- en inva-
liditeils- en ouderdomsvoorziening, goed
onderwijs, het behoud van onze openbare
school daarbij, belastingbetaling naar
draagkracht, waarlijk daar is verder ge
meenschappelijk goed en ideaal genoeg1.
Niet hij de pakken neergezeten, maar
krachtig aan het werk. Minder dan oiolt
kan het liberalisme worden gemï.st
De jongeren gorden zich aan om met
de ouderen ie zamen voor dit doel te
strijden tot heil van het Nederlandsche
volk. Door eendracht sterk, moge dat het
resultaat van dezen smak dan zijn!
NEDERLAND EN DE OORLOG
He^t coBvooi naar Indii.
Van Hr., Ms. «Hertog Hendrik* is bericht
ingekomen, dat hot convooi Dinsdag to
Thorshavn (Far-Oer) is aangekomen. Alles
wel san boord.
Ned. schip in brand gescheten.
Do Nederlandsche koitjalk >Fred»rika«,
m6t een lading glas en mat op weg naar
Havre is 21 mijl buiten den Waterweg door
een Dnitsche duikboot in brand geschoten.
De bemanning is door een Scheveningschen
schokker aangebracht.
De zoven getorpedeerde
schepen.
Het onderhoud tussehen dr. A. Plate als
Nederlandech gevolmachtigde, en een gevol
machtigde der Dnitsche Regeering, inzake
do vervanging van de op 22 Februari 1917
bij Falmouth getorpedeerde 7 Nederland
sche schepen, zal, naar het «Rotterd. Nbl.«
meldt, dezer dagen te Rotterdam hervat
worden.
brief gekregen heb van Hilary Donaldr
son. Zij schrijft aan mij als haar voogd,
om mij te vertellen, dat zij op een heel
merkwaardige manier aan een familielid
gekomen is".
„Een familielid! O, hoe interessant?hoe
vreemd 1"
„Ze schreef, dat ze ,n op 't ©ogenblik
niet door schrijven wou lastig vallen, nu
u in zorig1 is, maar ik dacht dat u don
brief wel graag lezen wou. De hefele
zaak is een merkwaardige samenloop van
omstandigheden."
„Hoe attent en aardig van het lieve
meisje om aan mijh verdriet te denken",
zei Austice, den brief van hem aanne
mende. Hilary heeft een soort van karak
ter, dat ik meer bewonder dan eenig an
der. Zij is zo© sterk en zoo zacht. Maar
hoe buitengewoon is dat!" ging zij voort
terwijl zij de oogen over het beschreven
papier liet gaan „wat een vreemde toe
valligheid dat die armé zenuwzieke da
me familie van haar pioet wezen. De'
waarheid is bepaald soms'vreemder dan
verdichting'. Maar Austrice zweeg even,
ze las den brief tweemaal over, juist
zooals Harding zelf gedaan had, „maar
Vliegers boven ons gebied.
Onze regeering heeft door ouze gezanten
iij Duitschland en Engeland doen protés-
teeren tegen het vertoeven van Duitsche en
Engelsche vliegtuigen boven onu gebied op
30 Juni bij Ameland, en van een Duitsch
vliegtuig op 1 Juli boven C a d z a n d.
Engeland en Nederland.
Nu zijn er aardappelen volop, too©
schrijft dë „Leeuw. Crt.'". Maar steen
kool hebben wij noodig als brood. Dus
ruilen wij de aardappelen, die wij misset)
kunnen, tegen de steenkool, die Duitsch
land ons af te staan heeft, Tn een ver
houding als 2 (staat tot 5.
„Gelijk bekend",' zegt het officieuze
communiqué, moeien bovendien evenveel
aardappelen als naar Duitschland ïrifge»-
voerd worden, voor Engeland beschik
baar worden gesteld.
Inderdaad, dat is bekend. Maar niet
bekend is, wat Engeland ons in ruil
daarvoor geeft. 'Dat was verleden jaar
niet bekendj toen het „zijn" evenveel
van onzen uitvoer opeischte, en dat fa
nu nóg niet bekend.
En te'rwijl het toch al 200 schrale
vetrantsoen nu nog weer belangrijk ver
minderd moei worden, is er in het tro
pische deel van ons rijk vetvoorraad
genoeg'. Zooals er rubber genoeg is, en
tabak, specerijen, koffie en fhee. Maar
aan dit, ons eigendom, mqgen wij, Ne
derlanders, niet raken. Voor onze eigen
behoeften zelfs niet. Zoo wil de entente
het. Ook düt is bekend.
En als wij naïvelijk meenden, dat, zoo
niet de Nederlandsche particulier, dan
tocli de onzijdige Nederlandsche staat
zelf vrijelijk zou kunnen verkeeren met
de. verschillende deelen van zijn gebied,
en het vertoon van die vrijlieid toch
reeds geworden is tot een paskwil, dan
zegt, waarschuwend, Engeland: Pas op,
dat zien wij dezen keer nog door de vin
gers, maar doe het niet weer!
En dan spreekt, desniettemin, de ach
tenswaardige „Daily Mail" aan ons adrea
nog van „een verbazingwekkende streek".
Dat is de praktijk. De praktijk van „het
recht van kleine naties op vrijheid en
op geluk", waar de heer Nicodemus
Bosch, burgemeester van Holland, in den
staat Michigan, met zooveel vervoering)
van spreekt.
DISTRIBUTIE EN PRODUCTIE.
Suiker.
De beweriïïi? v&n «Het Vol!r« dat zoo
spoedig mogelijk zal worden overgegaan tot
rantsoeneering van suiker wordt door het
Hand. tegengesproken. Van een rijksregeling
is nog geen sprake. Wel van een gemeente
lijke regering hier en daar, o. a. in de Zaan-
streek.
Opheffing van het slacht
verbod.
Vertegenwoordigers van den Zeeuwschen
Slagershond hebben een onderhond gehad
met den minister van 1 ndbouw, die mee
deelde, dat nü 15 Juli het slachtverbod zal
worden opgeheven en een rantsoeneering
vac 1 i 2 ons vleesch per week zal plaats
hebben. Centraliseering woreft door den
minister ernstig overwogen. De duurdere
soorten vleesch zullen in aparlo winkels
verkocht worden.
Aan schadeloosstelling der slagersbedryvem
kan niet worden gedacht. (Goesche Ct.).
De distributie en die
geneeshe eren.
De huisartsen te Maastricht hebben,
naar de Limb. Koerier meldt, Zaterdag
avond het volgende schrijven ontvangen:
L. S.
„Moge in verband mtet die afgifte van
ziekenbons beleefd de aandacht tóm Hee-
reu Doctoren worden gevestigd ©p den,
inhoud der le alinea art. 228 van heil
wetboek van Strafrecht:
„De geneeskundige, die opzettelijk een©
valsche .schriftelijke verklaring afgeeft
wij hebben geen nadere inlichtingen ge
kregen, is 't wel'? De geschiedenis van
Hilary's vader is nog in geheimzinnig
heid gehuld. Wde en wat was hij?"
„Ik heb mij afgevraagd of ik er soma
wat meer van te weten kon komen als ik
naar dat dorp, dat Hilary noemt, naaij
Burnanford ging. Het schijnt ergens Te
liggen op idè grens van Somerset en De
vonshire 't Is mogelijk dat iemand daar
mij wat vertellen kan van de Merringa
en over de eene dochter, the met een
schilder trouwde."
„Misschien zou u Iets ontdekken", zei
Austice langzaam, „maar het is wat al te
erg dat u uw tijd zon géven om dit te
doen voor een meisje, 'dat toch eigenlijk
hoegenaamd geen aanspraak op u heeft."
„Ik beschouw ttrijn belofte aan hna*
moeder wel als een aanspraak", ant
woordde Harding kool. „Ik heb bepaald
beloofd Hilary te helpen in haar rech
ten herstel te worden en ik ben, gebon
den mijn belofte te houden, al heb ik
op 't ©ogenblik geen Bauw idéé waarin
m
■wrpl&i)
