COURANT.
i Té C\ ti II11
FEUIUFTON.
No lit»
Donderdag 4 Juli 1918.
lie* Jaarpaj
AboöB prijs per kwartaal n Mid
delburg e» bij de agenten in Vlissinj«a
<3e Get» 1 53; per pest I 1.75,
Advertenties 20 cent per r&gefc
By abonnement veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
ran 1-7 regels f 1.50.
Ror/nstaande advertentieprijzen worden
iuet 20 g/i toesla» verhoogd.
ROOD EN ZWART.
Op 1 oogenblik dat wij dit beginnen
Ite schrijven, weten We van den 'uitslag
nog niets «anders dan wat wij hedenoch
tend in de vroegte ontvingen en in ons
speciaal nummer afdrukten over de ver
moedelijke toewijzing van 92 der 100
zefels^jn de nieuwe Tweede Kamer, j
Maar hoe of «ook het eindresultaat mo
ge zijn, veel verandering1 zal het wel niet
brengen in de algemeene strekking een
roode vloed en een katholieke vloed,
waartegen de aati-revoluhonairen liet*
hebben uitgehouden, zelfs nog met winst,
maar waartegen de Chr.-Historischen en
alle vrijzinnigen niet bestand bleken.
■Waardoor9 Och, vóór men de bijzon
dere 'Oorzaken#naspeurt, dient men toch
wel het eerst te letten op de vermeerde
ring van het kiezerskorps. In 1913 waren
er 900.000 kiezers; thans zijn er
1.516.720, een vermeerdering dus van
ruim 156.000 kiezers, of van bijna 50
pCt. fs het wonder dat daardoor een
andere stroom in dé Kamer werd' ge
braóht
Het is altijd zoo gegaan. Toen de
grondwetsherziening' van 1887 de eerste
vermeerdering van het kiezersaantal
bracht, kwamen er de „kleine luyden"
bij, doch de arbeiders niet, en het ge
volg was het eersleTeehtsche ministerite-
Mackay. Toen kwam in 1896 de kieswet-
Van Houten, die wet arbeiders tot kiezer
maakte, wat dadelijk merkbaar was in
de toename van 't aantal socialistische
zetels. En omdat onder die kieswet zich
het verschijnsel voordeed dat ieder jaar
een grooter percentage van de arbeiders
van 25 jaar en ouder op de kiezerslijs
ten kon worden gebracht, nam bij iedere
periodieke verkiezing het aantal socia
listen toe. En thans nu er een zoo'n'
enorme vermeerdering bij kwamgtere-
cruteerd uit die lagen der bevolking
welke onder de kieswet-Van Houten niet
aan de vereischten voor geschiktheid en
maatsehappelijken welstand voldeden, en
die dus si ten tot de arbeidersklasse be
hoorden. nu spreekt het vanzelf, dat de
partij die zich speciaal als de arbeiders
vertegenwoordiging aandient, opnieuw
vooruit is gegaan, zelfs met een revolu-
tionnair groepje naast zich.
We zullen niet mee doen met het nir
te verwachten waarschuwend geroep te
gen „het roode gevaar". De S. D. A. P.
heeft haar revolulionnaire haren al lang
verloren, en ook al zou men op radicale
en zeker door ons niet gewensehte be
slissingen voorbereid moeten zijn ais de
machtspositie dier partij er toe zou lei
den dat zij aandeel nam in het lands
bestuur, toch zou ook dót noodwendig
het gevolg hebben dat de praktijlf van
't regeeren de eenzijdigheid van haar.
huidig streveu wegneemt. Verantwoorde
lijkheid voor 't algemeen landsbelang
brengt nu eenmaal vanzelf zulk een
„tempering" mee.
Ten minste óls het tot een minister
schap van .socialisten komt!
De andere groote groep in de Kamer
zijn de katholieken, wat ook iedereen
vooraf verwachtte. Zij zijn zelfs dè mach-
.tigsten Maar een samengaan met de so-
OE OOUOEN SLEUTEL.
naar hat Eagelseb
«loor-Ii, G. MOBIGRD0Y.
38).
„Als je besluiten miocht te gaan 'dan
zat Toin het wagentje uit het dorp
vloor je laten Iqoraien of er mét je naai?
toe wandellen. Mapr ik dynlc dal de wan
delinlg wel wat lang vo,or Je lsi,"
„O, neen!" Hilary hijgde èen beetje»
en kre<eg een kleurtje. Voor het eerst'
"van haai* leven had ze ©en 'gevloel van
verlegenheid. Tony's woorden weerklon
ken nog in haar ooren. „Het is vol
strekt niet te ver voor mij, maar ik
won mijnheer Dunbar liever hieth lastig
vallen. Ik kan best alleen gaan en op
mij zelf passen. Ik heb zoovéél alleen
gelóopen.'1
„Ja in Londen misschien, maar
hier buiten in die eenzame streek." Juf
frouw Dunbar sprak haast op boozen
toon ,,Tn Londen is het veilig genoeg,
daar 2ijn politieagenten en een mass«a
ïnömchen. "Wiegen door dp duinen zijn
niet te Vergelijken met traten m Lon-
Weïi Mijlen vier zie je geen levend wezen,
behalve die groote kraaien, die rond1-
tappen door hel gras; en de heggen
.ribden en je weet het eenc oogenblik!
cialisten is daar zeker niet te verwach
ten. Wat zij dan wèl zullen doen, zullen
we niet trachten te raden. De kans op
een rechtsche meerderheid is er. Maar
dan een meerderheid waarin niet de
Prolestantsch reclitschen baas zouden
zijn, zooals vroeger, maar. de katholie
ken. We voorzien en dat is geen op
hitsing maar een voorsjjelling' dat de
machtspositie van de katholieken min
stens even sterk tot verzet zal prikkelen
als die van de socialisten.
Zelfs is liet de vraag of de anti-re vol-
lutionnaiven zicli zullen laten aanspan
nen in één gareel met de katholieken,
als niet een hunner eigen j^ensclien
maar een katholiek als koetsier op den
bok zit.
En nu de vraag waarom speciaal de
vrijzinnigen zoo'n verlies leden.
Boven alles slaat het antwoord: dat
zij weinig aanwas kregen uit de 50 pCt.
kiezers die er bij zijn gekomen. De an
dere parlijen. soc.-democraten, katho
lieken^ en o,ok zelfs de anti-rev., groeij-
den hen over het hoofd. Daarin ligt de
algemeene verklaring. 'Al het andere is
bijkomend.
Dal het voedselgebrek den aandrang
der arbeiders speciaal voor dp socialis
ten nog sterker maakte, dan anders mis
schien het geval zou zijn geweest, zal ech
ter oo"k meegeteld hebben.
Doch nóg sterker invloed zoeken we
in de afstootende kracht welke de 'on-1
derlinge verdeeldheid heeft gehad op 'de
groote groep kiezers, die geen vaste
kleur heeft.
Allereerst hebben die vrijzinnigen die
de meesten der kleine partijen van
groepsbelangen stichtten, de op hun can-
didaten verworven stemmen doen verlo
ren gaan voor de vrijzinnigen.
En dan nog die onderlinge twist der
grootere politieke groepen onder de vrij
zinnigen! 1-Iet klinkt theoretisch heel
mooi dat bij evenredige vertegenwoordi
ging1 iedere groep tot haar recht komt.
De praktijk is ecliler anders.
De theorie zou juist zijn als iedereen
zijn politieke kleur had. Maar dal is niet
zoo. En een groep die onderling' twisl,
heefi geen aantrekkingskracht voor; de zéér
velen, die bij iedere verkiezing hun slem
bepalen,
In ieder geval hebben de vrijzinnigten,
die lang, als liberalen, de groote macht
in onze Kamer waren, en die toen bij
iedere kiesrechtuilbrejding die macht za
gen slinken, nu een geduchte "klap ge
kregen. Het zal heel verstandig' zijn dit
goed voor oogten te houden, en zoo min
mogelijk meer te praten over de aanlei
dingen lot verdeeldheid. Het zijn alle
kwesties die pietluttig klein zijn naast den
zeer veel berekenenden omkeer welke
ons parlement heeft ondergaan door de
toeneming van rood en zwart.
Een feit is het ook dat er in de vrij
zinnige gtelederón een matheid zat. Het
zou ons niets verwonderen als het zeer
groote aantal thuisblijvers, blijkend «it
de hedenochtend, door ons vermelde
stemmen cijfers van Amsterdam en Rotter
dam, verklaard konden worden door het
niel stemmen van veel vrijzinnigen, in
weerwil van den stemplicht.
BIRRItUII.
TH EE GEWICHTIGE COMMISSIES
Het is een stap van verre strekking
geweest, dien de regeeriug Woensdag deed,
den laatsten daggvóór de verkiezingen
welke automatisch een eind maken aan
haar bestaan. We bedoelen de installatie
len eerste van de Commissie voor de
Economische Politiek, en «ten tweede van
de "Commissie der Economische voorlich
ting omtrent het Buitenland. De Koninklij
ke besluiten,, waarop de instelling dezer
commissies.berustten, datceven reeds van
October, en eerst heeft de oorlogstoestand
cr toe meegewerkt, dal er niet tot in-
stallatt.e-' overgegaan werd, .daar zij toch
niel aan haar eigenlijke taak konden be
ginnen. Later echter bleek dat er vraag
stukken zijn waarover thans reeds voor
lichting gewenscht is. En daarom is het
toe te juichen dat de regeeriug vóór
haar aftreden nog tot installapo is overge
gaan.
De belangrijkste instelling is ongetwij
feld het eerstgenoemde college: de Com
missie voor de Economische Politiek,
een orgaan dat groote beteekenis kón
krijgen, vooral omdat hier de regeermg,
naast net parlement, door vertegenwoor
digers van belangen-groepen voeling zal
houden inzake een der gewichtigste dce-
len van haar beleid.
Zooals de Minister van L., N. en H'i'n
zijn installatie-rede meedeelde, was de re
geering tot de overtuiging gekomen, dat de
bestaande organen niet gezegd kun
nen worden te voldoen. Wel bestond er
sinds 1891 een Commissie voor de Han
delspolitiek, samengesteld uit vertegen
woordigers der verschillende betrokken
departementen en uit deskundigen op het
gebied van handel en. pij verheid qn wel
heefl deze commissie belangrijk en zoer
verdienstelijk werk geleverd, maar zjj
omvatte niet alle voorname takken van
volksbestaan. Zoo was de landbouw daar
in bijv, in het geheel niel vertegenwoor
digd, Bovendien waren de leden, met
uitzondering van de vertegenwoordigers
der departementen, slecht^ daarin opge
nomen als deskundigen om hun persoon
lijke kwaliteiten, doch vertegenwoordig1"
den zij 'niet eenige organisatie op het ge
bied van handel of nijverheid.
Wal handel en nijverheid betreft wajen
voorts de bestaande officïcele organen, t.
de Kamers van Koophandel en Fabrie
ken slechts met een groote reserve als
werkelijke vertegenwoordigers van handel
en nijverheid te aanvaarden, en bleelc eeu
reorganisatie van die instellingen drin
gend noodig. Tot die reorg&nisatje werd
dan ook door de regeering besloten en
de behandeling van het wetsontwerp op
hel handelsregister heeft 'Voldoende be
ken dlieid gegteven aan de voornemens van
de Regeering te dezer zake.
De Commissie voor de Handelspolitiek
is nu verdwenen en in plaats daarvan
kwam de Commissie ~voor de Economi
sche Politiek.
Dit verschil in naam, 2ei de Minister,
verdient reeds de aandacht. De nieuwe
Commissie heeft dus, zooals de naam aan
geeft, een ruimere taak dan de oude. Be
langrijker nog is echter het velrschi! in
de samenstelling van de Commissie. Was
de oude commissie een commissi© N van
ambtenaren en particulieren, onder een
door de betrokken Ministers benoemden
voorzitter, van de nieuwe Commissie ma
ken de Ministers zelf deel uit en
treedt als voorzitter op de Minister van
Landbouw, terwijl over onderwerpen, een
der andere Departementen speciaal be
treffende, de betrokken Minister de lei
ding der beraadslagingen zal hebben.
Jn plaats van, zooals bij de oude com
missie, leden, die om hun persoonlijke hoe
danigheid voor het lidmaatschap werden
uitgekozen, heeft de nieuwe commissie
behalve de ministers slechts tot lid ver
tegenwoordigers van bepaaldeor-
ganisaties, henevens enkele, bepaalde aan
gewezen autoriteiten, in hunne hoedanjg-
hooit wat er het volgfende op je uit
te voorschijn zal springen."
„Ik geloof heusch nilet dat er iets
uit zal springen, er zit niets in", anfr
wo.ordde Hilary vroolijk; werkelijk, ik
hen in 't geheel niel bang.'
„O neen, Tony wil je zeker'niet alleen
laten gaan. Hij helefl ouderwetsche denk
beelden omtrent jonge meisjes. Hij' is
heusch veel ouderwotscher don ik. Ik
zou maar dadelijk gaan, je h'ebt toch
je hoed 'nog op. Ik kan wij niet voora
stellen waarom die arme, zenuw
zieke vrouw er op aandringt djat je bij
haar injoet komen
„Ik ook niet" en geen antwoord opi
die waag kwm bij Hilary op toen zij'
met Tony tusschcn d'e booge hagen'djoor
wandeldp, waar die smalle weg reedd
donker was, naar dyn heuveltop, die
zich Wog baadde in het zonlicht. Hilary's
tijdelijke verlegenheid verdween toten
Tony weer evenals altijd vriendelijk en
gewoon was hij praatte over ver.
schillende ondlerwerpen, maar raaide
geen persoonlijke gevoelens aan en zei'
niet van die dingen, die Zooals zij
het bij zichzelf noemde -— haar ver-1
schrikt en gelukkig levens maakten,
Het witte huis tegen het duin leek het
jonge meisje somberder en eenzamer
toe dan bij haar eerste bezoek en het
terugstootende, pokdalige gtezicht van'
het dienstmeisje, dat hen-binnenliet, wek
te opnieuw den afkeer op dien zij toen
had ondervonden.
„Miss Driver heeft gezegd dat ik u
maar dadelijk- boven moest laten bij
mevrouw Gardiner", ie\ de vrouw lof
Hilary op den doffen toon, die haar
eigen scheen te zijn; zij zag Tony van
ter zijde aan met een gezicht óf zij zijn
tegenwoordigheid in 't geheel niet goed
keurde.
„Ik zal beneden op Miss Donaldson
wachten", zei hij vroolijk. Tony was
zonder uitzondering vriendelijk voor ieder
levend wezen. en hij scheen totaal
ongevoelig' voor het bopze gezicht waar
mee zijn woorden wei-den ontvangen De
pokdalige dienstbod© deed do deur open
van hel sombere kamertje waar Hilary
eenige dag|en te voren was binnengela
ten - en toen Tony was binnengegaan,
verzocht zij Hilary haar de trap op te
volgen.
Mevrouw Gardiner zat niet bij het raam
zooals zij gedaan had bij' het eerste be
zoek van Hilary, zij liep mot haastige,
onrustige schreden de kamer op en neer
en zoodra Hilary binnenkwam, vloog zij
bijna op haar af, greep haar bij den
arm en nep opgewonden-
„Wat ben ik blij dat u gekomen is.
O, ik ben zoo blij dat u er is. Ik heb u
wel gezegd dat ik uw gezicht kende.
Heb ik u dat niet gezegd?"
Zij was onderhevig aan een groote
opgewondenheid, de pleegzuster met het
opgewekte gezicht, die bij de tafel zat te
heid, t. w. de President van de Nedei-
landsche Bank en de presidenten van de
Kamers van Koophandel te Amsterdam en
te Rotterdam.
Door deze samenstelling krijgt de com
missie, althans wanneer zij in pleno bij
eenkomt,' een geheel ander karakter dan
elke andere commissie. Hel is niet een
commissie, die na onderling beraadslaagd
ie hebben, aan de regeeriug een bepaald
voorstel doet, maar het is een o rig a an,
in .welks vergadering gedach
ten wisseling tusschen de re
geering en de vertegenwoord
gers der verschillende volksbelangen
plaats vindt met het resultaat, dat hetzij
door de regeering, hetzij door de verte
genwoordigde organen of aanwezige auto,-
viteitcn, een' zekere gedragslijn, wordt ge
volgd.
De tijdelijke voorzitter van den minis
terraad beeft in een Tweede rede aan
de Twc-ede Kamer, t. w. op 23 Noveral-,
ber 1917, de vergaderingen der Commis
sie gekenschetst als een collectieve audi
ëntie door de Ministers aan de vertegen!
woordigers van gewichtige volksbelangen
\erlcend.
Die kenschetsing, hoewel door sommii
gen misverstaan, en daardoor lot onjuiste
gevolgtrekkingen aanleiding gegeven heb
bend, is t/ocii volkomen juist, maar slechts
niet volledig. Hel is niet een audiëntie,
in dien zin, dat belanghebbenden hun
belangen bepleiten en de minister hen
aanhoort en zich zijn oordeel reserveert^
fnaar het is een audiëntie, aldus opgeval,
dat de Begeering gehoor verleent aan
hen, die d(oor hun kwaliteit aanspraak}
hebben om gehoord te worden en hei*
verder raadpleegt. In zoover is dus een
vergadering in plleno meer djan een
audiëntie.
Als eerste onderwerpen waarover d-eze
commissie zich zal hebben bezig to hou
den, noemt de Minister, de reorgnn'il
salie van de Kamers van Koophandel,
de economische regelingen met het bui
tenland, en dje eoonomhehe voorlichting
omtrent hel buitenland.
De tweede commissie is voor de Eco-no
misehe voorlichting omtrent hel buiten
land, Is d.u.s een subcommissie van diep
groolê, en is ook als zoodanig' genoemd
in de rede, waarmede de Minister Van
Bultenlnndichc Zaken dienzelfden dag haar
installeerde. Zij is meer een commissie
van advies.
De Regjeering, zoo zei deze Minister,,
ziel reeds dien berg van economische
jmoeil/jfchedfen, die na den oorlog zal
verrijzen; zij wil dp hand reiken aan
onzen landbouwer, onzen handel en nij
verheid om dien berg te beklimmen, om1
nieuwe afzetgebieden te vinden. Doek]
het lean niet genoeg herhaald - onze pro,.'
d neen ten niofeten initiatief, wil en d,urf
hebben, zonder dat is iedere regeerïngs-
lactie ten deze djoelloos.
De organisatie, niet het personeel van,
(onzen onsulairen dienst, is onvoldoende;
Uitbreiding van dpn dienst is noodig.
De dienst moet bovenal mobiel worden.
De overweldigende beteekenis onzer ko
loniën v oor Nederlands economische uit
breiding injoet onzen consulairen ambte
naren zoo eenigszins mogelijk door eigen
aanschouwen worden bijgebracht. Om al
die redenen heb ik reeds in I9t6 een'
cred'et aangevraagd tot organisatie van
onzen eeonomischen voorlichtingsdienst.
Vierledig is het djoel. de hoofden vanf
consulaire posten inlokten vrij zijn hun
rcsscrl te bereizen om personen en toe
standen bcfier te leeren kennen, <ïe con
sulaire ambtenaren móeten onze koloniën!
kunnen bezoeken en ter plaatse besturen;
een nieuwe categorie consulaire ambte-
naaien, stond op en kwam naast baar
staan.
„Miss Donaldson komt een beetje met
u pralen over al idie dingen", zei ze op
den vriendelijken, vroolijken toon, die
juist geschikt was om haar patiënt te
kalmeeren. „Ik denk zeker dat ze in
staat zal zijn u verklaring te geven van
heigeen u zoo bezig' houdt en bezwaart."
„Ik zie niet in 'dat iémand mijn be
zwaren lean verklaren", stiet mevrouw
Gardiner er verstoord uit. ,s,Maa!r ik ben
heel blij dal u gekomen is", voegde,
zij er óp een heel «anderen toon bij,
terwijl zij Hilary ernstig aanzag. „Sedert
ti weg gegaan is, heb ik steeds en steeds
over u liggen" te denken, al hiaar den
ken. Mijn hoofd wordt zoo moe van
denken", zei ze droevig, terwijl ze met
de eene hand over het voorhoofd streek
en de wenkbrauwen fronste alsof ze dan
gemakkelijker denken kon
„U moei niet trachten er te veel over
te denken", antwoordde Hilary, „hoe
meer men Irachl te denken of zich iets
te herinneren, hoe meer schijnt het je
vaak te ontglippen I"
„Acht maar ik heb mij te binnen ge
bracht waarom ik uw gezicht kende",
sprók mevrouw Gardiner zegevierend „Ik
heb mij dat herinnerd, ofschoon er nog
veel is dat mij behalve dat kwelt; ik kan
het nog niet alles in mijn geest ophel
deren. Daarom heb ik gevraagd of ze:
u wilden lalen halen. U kimt iets van'
naren in algemeenen dienst, goed bekend
met de toestanden alhier, moet naaa
gelang der behoefte uitgezonden worden
om. hetzij binnen een bepaald gebiedt
inlichtingen te verzamelen of wel eed
speciaal onderzoyit 7n 'te stollen; en ein
delijk daar waar bijzondere vakkennis
noodig Is, moeten technische adviseurs
werden uitgezonden ,of in vasten diepst
of met een oepaaldo opdracht.
NEDERLAND EN DE OORLOG,
Amerikaanse he vliegers
opgepikt.
Men meldt uit IJnuiiden
Volgens rapport van den heden te
JJmuiden binnengekomen stoomtrawler
„Neutraal", heeft de bemanning van dit
vaartuig nabij boei 4 ip de vrije vaargeul
eyn watervliegtuig' van groote afmetingen,
helweLk van Amerikaansche nationaliteit
bleek te zijn, met defecte machine drij
vende gevonden. De inzittenden, vijf
personen, verzochten den schipper van
den trawler hen over te nemen, waaraan
gevolg werd gegeven. Op verzoek van
de Amerikanen werd liet vliegtuig1 daar
na door den stoomtrawler doormidden
gevaren, waarna het spoedig zonk. La
ter zijn de geredde vliegers aan een pas-
seerend Engelscli oorlogsschip wederom
overgegeven.
o
Geen economische onderhall
delingen
Onlangs zond Havas aan de Ned. bla
den een Londensch telegram, waarin be
weerd w-erdj dal de geassocieerd^ mo
gendheden bereid waren de economische
onderhandelingen met Nederland te her
vatten, maar -onder voorwaarde, dat allo
uilvioer gestaakt wprd,
Thans komt Havas uit Londen med|e-
dcclc-n, djat dit niet in**d© bedjoeling djer
geassocieerden ligt, maar zij slechts wou*
schen, dal de Voor uitvoiéP in aanmerking
komende voedingsmiddelen niet tot scha
de zullen strekken aan do behoeften van;
de landen, die daarop rechl heblien en
dat de invoer uit de geallieerde land(en
niet 7al kunnen \vor<Len geacht te zijn
bestemd de leegten te vullen, die hel
veedsulvraagstuk in Duitschland vertoont.
"Wat (Let nu echter het Fransche of-
ficieusc agentschap? Het schuift dc ver
antwoordelijkheid voor zijn eigen onjuist
bericht toe aan „sommige Nedcrlandsche
bladen". (N Et A
DISTRIBUTIE EN PRODUCTIE.
SI a c h t r u n d e r e n.
De minister van Landbouw heefl be
paald dat de in zijn beschikking van I
Mei 1918 voor levering in de maanden
April en Mei vastgestelde maximumprijzen
tevens gelden voor de gedurende dè
maand Juli 1918 geleverde slachtron
deren.
Maxi m umpr ijs aardappelen.
De minister van Landbouw heeft voor
aardappelen, oogst 1918, vastgesteld een
maximum-kleinhandelsprijs, met ingang
van i Juli 1918 van 11 cent per KG.;
mei ingang van 9 Juli van 10 cent per
K.G., en met ingang! van 11 Juli van 9
cent per K.G.
Verbod van vervoer van vee.
Volgens „De Veehandel" zal een ver
bod van vervoer van alle vee den 15den
dezer in werking treden.
Meststof.
In opdracht van den minister van land
bouw nemen hoogleeraren in de schei
kunde aan "de Technische Hoogeschool
die kwelling wegnemen."
„Zou ik dat kunnen? Wat doet mij dal
een pleizieiT' Hilary sprak heel lief; de
tegenstrijdigheden in mevrouw Gardiners
beweringen hadden slechts de uitwer
king het medelijden van het jongte meisje
op te wekken. „Vertel mij eens' wat u
kwelt?"
„Ik kan twee dingen nïet aan elkaar
laten passen", was het eenïgszins verba
zende antwoord. „Ik hen er achter ge
komen op wie u lijkt. U lijkt op onsf zusje
dal gestorven is. U is haar levend beeld.
Maar nu is het dc vraag hoe u op haar
lijken kimt. Vertel mij dat. Waarom is
u zoo precies mijn zusje Clare?''
„Uw zusje Clare?" zei Hilary, haar
onstuimigheid bedwingend© uit vree»
haar toehoorster op te winden, ,,hoe
vreemd dal u een zuster had, die Claie
heette. Clare was de naam van mijn moe
ders jongste zuster cn moeder zei nllijd
dal ik zoo buitengewoon veel van haar
bad."
„Uw moeder uw moeder." Mevrouw
Gardiner, die zich rusteloos als ze was
van Hilary verwijderd had, kwam weer
nabij en greep haar arm bijna woest.
„Hoe is de naam van uw moeder?"
„Mijn moeder is dood; haai* naam
was Antonia." Hilary's zachte stem beefde
onwillekeurig. Zij deinsde terug voor de
overspannen vrouw. „Antonia Donald
son."
{WktfÜC vervolgd.)
