HiDi^LBlRtiSCHE COtRANT.
Woensdag 12 Juni 1S18.
FEUILLETON.
BIII11Ï.1I1,
No 136.
116* Jaargang
A b o n o. p r ij per kwartaal in Mid
delburg en bij de agenten in Vliasingen
en Goes f 1.55; per post f 1.75.
Advertentie» 20 cent per regel.
Bij abonnement veel tager.
Familieberichten en dankbetuigingen
van 1—7 regel» f 1.50.
Bovenstaande advertentieprijzen worden
met 20 o/® toeslag verhoogd,
EEN STANDBEELD VAN
JOIIAN DE WITT.
Dat er vandaag een standbeeld van
Johan de "Wilt wordt onthuld, en dat dat
standbeeld staat in Den Haag, zijn twee
bijzondere dingen.
Wij Nederlanders zijn nooit buitenspo
rig ijverig geweest in liet huldigen van
onze gnoole mannen, maar in "tgeen we
in -dat opzicht gedaan hebben, was toch
nog altijd een 'groote leemte, doordat
nergens een huldeblijk was te vinden van
de twee grootste raadpensionarissen die
de republiek der Nederlanden gehad
heeft van Oldenbarncveld en de Witt.
Beider nagedachtenis heeft nog jaren
en jaren geleden onder den druk van net
feit, dat zij tegenstanders waren van de
Oranjepartij. Beiden hebben .'ij een ge-
welddadigen dood gevonden, de *>en op
het schavot, de ander vóór de gevange
nis, maar de martelaarsglorie bleef lrtu
onthouden. Tot nu toe. Al die \{ing^n
zijn al lang geleden; in de kringen van
hen die belangstellen in de geschiedenis,
werd bij de beoordeeling van die groote
figuren al lang niet meer gelet op dien
tegenstand. En tóch bleef nog tltijd een
openlijke huldiging uit.
Waarom? Ja, waarom? Men kan zïcli
bijna niet voorstellen dat de partijschap
pen uit de tweede helft der zeventiende
eeuw nog twee eeuwen daarna voortleef
de, en beletten te erkennen wat deze
twee voor het heil aan het land gedaan:
hebben. Maar een feit is het, dat >edert
meer dan een halve eeuw pogingen wer
den gedaan om tot een standbeeld van
Johan de Witt te komen, en dat het
wérk der achtereenvolgende oommissies
op niets uitliep, uit gebrek aan belang
stelling, maar ook door opzettelijke ont
houding. Want het werd meermalen
openlijk uitgesproken, dat men dea vij
and der Oranjes niet wilde huldigen, en
zeker niet in Den Haag.
Plannen zijn er genoeg geweest. Zelfs
is er on het Rijksmuseum een model
van een ontwerp van Leenhoff voor een
monument van de beide broeders Johan
en Cornelis. Maar het ontbrak telkens aan
belangstelling en geld.
Totdat in 1913 een nieuwe poging in
Den Haag werd gedaan, die weldra pa-
ralel liep met een dergelijke poging van
uit Dordrecht, de Witt's geboorteplaPs.
En zie, die pogingen slaagden beiden!
In Den Haag zal vandaag op de Plaats
een beeld van Johan de Witt onthuld
worden van T. A Jeltsema, en in Dor
drecht zal 20 Augustus (den dag van den
moord op de De Witten) een monument
onthuld worden, dat de beidp broeders in
beeld brengt, naar ontwerp van T. Du-
puis.
Waarom het nu wel ging? We durven
niet ?zeg'gen dat een of andere nieuwe
geestesstrooming de denkbeelden over De
Wilt deed wijzigen, want behalve dat liet
werkeljjk nooit geheel ontbroken heefi
aan erkenning van zijn capaciteiten, leeft
toch eigenlijk de oude regentengeest
waarvan hij de verpersoonlijking was,nog
altijd zoo'n beetje voort, en bovendien
kan toen toch zeker niet zeggen, dat
de aanhankelijkheid aan het Huis van
Oranje onder Koningin Wilhelmina ge
ringer was dan onder haar vader In
ieder geval1 hebben de nieuwe pogingen
niet geleden onder kleinzielige tegen
werking.
Trouwens, hls er nog „politieke" tegen
standers van De Witt gó vonden worden,
dan zijn zij toch beschaamd door ons
Koninklijk Huis. Met een dér vroegere
DE GOUDEN SLEUTEL,
oMbr bet Eagdarft
door L O. MOBHRfelS.
31).
„Als u mag'? Maar u moet komen!"
Mevrouw Gardiner sprak met zonderlin
gen aandrang. Ik zal niet rusten voordat
ik weet waarom ik zee zeker ben dat ik
u moet kennen."
„Ik zal terug komen", herhaalde Hi
lary. De kalme verzekerdheid van haar
slem had een kalmeerenden invloed op
de andere vrouw.
„Als u zegt dat u komen zult, dan
weet ik dat u het ook doet", zei ze, „u
zal nooit uw woord breken."
„O, neen! ik hoop van niet!" zei Hi
lary vol vuur.
„Kleine Babs wou wat prettigs spelen'
viel de kleine meid het gesprek ..n de
rede, op een beleedigenden toon, die
icheen te beteekenen dat men nu lang
plannen had Koning Willem III ''ijfn "in
stemming betuigd, en zoowel het Haag-
sche als het Dordtsche comité hebben
thans den geldel ijken steun gehad, ©erst
van de K oningin-Moeder, en toen van de
Koningin en Prins Hendrik.
Zooals van zelf spreekt geeft die ont
hulling van heden aanleiding tot allerlei
beschouwingen over de verdiensten van
Johan de Witt, wiens vermoording door
het Haagsche plebs altijd een vlek blijft
in onze geschiedenis. We zullen nu niet
gaan wroeten in de beschamende om
standigheden van dat droevig einde, maar
liever het licht liet vallen in dit arbeid->
zaam leven:
Hel is voor ons begrip zonderling
dat hij als jonge man van 28 jaar reeds
uilgekozen wjerd voor biefc belangrijke
ambt van raadspensionaris" in -de Repu
bliek, dat was leider van dp uil-
voerende macht in zijn vollen omvang.
De personen die hem benoemden, toon-
Iden goed ^zien te hebben, toen zij
in den jongen man dp bekwaamheid
aanwezig achten vioior dien post van ver
trouwen.
In een beschouwing van dr. A. de
Vletter in li(et Vaderland van 11 Juni
tnof ons een gojede kenschetsing van
de reusachtige werkk/acht van De Witt.
Als men het leven van de Witt be
studeert, zoo schrijft dr. dp V.), ver,
baast men zich om beurten over zijn
veelzijdig talent en zijn bergen verzet
lende werkkracht. Wat ecp werker! Een
zijnor familieleden sprak, naar aanleiding
van zijn klein salaris schamper oven
„vergulde slavernij" (het was dan toch
wel oen dun laagje verguld hij ver
diende f 3000.-—), maar wóar is het,
dat hij slaaf is geweest van zijn arbeid
en zijn plichtsgevoel in dienst van het
vaderland. Gedurende bijna 20 jaren was
hij onze minister van buitenlandsche za
ken (en in wélke tijden!) onze minister
van binnenlandsche zaken (en- onder wel
ken onmogelijken regeeringsvorml); onze
minister van financiën, van marine, van
oorlog, wal niet al! Hij was waarnemend
admiraal van de vloot, toen de Ruyter
ziek was en bleek volkomen voor zijn
taak berekend. De najaarsstormen van
1685 hebben hem verhinderd ook op
het gebied der oorlogvoering zijïi talenten
te toonen; bij den door hem doorge
zetter. tocht van -Chatham èn bij aneïerq
;elcgenheden, popelde hij om zelf he#
(cramando te nemen. Hij was loods op
ide uitvarende schepen en bleek be telt
op "de hoogte dan de vakmannen vaij
Nieuwe Diep. Hij overlegde met de
Ruvler c'en nieuwe indeeling 'en opstel-
lingswijze 'der oorlogsvloot en verbaasde
den admiraal djoor zijn scherpzinnige
(opmerkingen. Hij verbeterde het systeem!
van signaal-geven bij de Hollandselie
kustwacht en stelde voor het personeel
een instructie op, zoo helder en een
voudig van taal en inhioud, als juist
voor die mannen geschikt was^ Over de
ingewikkeldste Europeesche kwesties
schreef hij glasheldere vert]oogen en hij
verdedigde zijn binnenlandsche politiek
in „deducties" en „declaraties", die nog
waard zijn gelezen te worden.
Hij werkte dag en nacht. Soms duur
den de Statenvergaderingen bot drie uur
in den ochtend en dan werkte hij, de
„Statendienaier", nog door aan die af
wikkeling der behandelde zaken. De
nachtelijke wandelaar in den Haag kon
hem zien terugkomen van de vergade
ring of van zijn werkkamer op het Bin
nenhof, gaande naar zijn woning, voor
afgegaan door den flambouwdrager, tot
in den .Tuninacht van 1672 de hand van
den sluipmoordenaar hem trof in dpn
donkeren hoek bij de Gevangenpoort.
Soms had hij om 9 uur 's avonds nog
geen maaltijd gebruikt.
llange jaren was hij de beheerschei*
van Europa ent.... vaak deed hij min
derwaardig klerkenwerk; in 1671 werd
de Republiek met den ondergang be
dreigd enhij molest zorgen voor die
genoeg geen notitie van haar genomeh
had, en mevrouw Gardiner trok'-het kia i
op haar schoot en nadat zij haar opge
gelen had van het kussen begon zij het
spelletje van: „Het kleine varkentje ging
naar de markt", „Torentje, "torentje" en
meer zulke spelletjes, die haar invielen,
terwijl Hilary in liaar stoel geleund zat
en eerst de kamer rondkeek en toen
weder het ruime uitzicht bewonderde.
De kamer was eenvoudig', maar vroo-
lijk gemeubileerd. Het had niets van Jé
somberheid van de ontvangkamer der da
mes Driver zelf, waar Hilary het eerst
was binnengelaten. Er stonden bloemen
op tafel en boeken en tijdschriften; het
behang was eenvoudig en aardig, liet cre
tonne waarmee de meubels bekleed wa
ren, was vroolijk van kleur en teekening en
het artistieke tafelkleedje kleurde goed hij
de rest van de kamer. Maar hel inwen
dige van de kamer hield Hilarys aan
dacht slechts korten tijd vast.
Ter wille van de patiënt was zij blij
dat geen indruk van gedruktheid werd
opgewekt, maai', boven alle ander© dia
gen werd zij aangetrokken door de uit-
kleinste kleinigheden van leger en vloot
hij was (in die dagen!) Wekenlang bezig)
s ter f testa lis tieken te maken voor de door
hem voorgestelde lijfrenlebelasting ter,
verdediging van liet land".
We zullen bij d|eze herdenking niet
alleen zijn veerdiensten aanbevelen, en.
zijn fouten voorbij gaan. Het is nu al
genoeg bekend dat by in zijn regenten*
trots te ver van biet volk af stond, en
't volk ook niet begreep, dat 'tniet van
een breed inzicht getuigde zooals bij den
Prins van Oranje op den achtergrond
hield; dat hij in zijn buitenlandsche poli
tiek te eenzijdig de Hollandsche belan*
gen, en speciaal van den Hollandschanj
handel behartigde, en daardoor andere
nationale belangen verwaarloosde.
Maar laten we dan- toch ook niet ver
geten dat de regenten uit zijn tijd itfvg
donwerkelijke machthebbers waren, die
Holland groot maakten, en toen nog
geenszins tol de verbastering waren ge
komen, die in de volgende eeuw zooveel
ergernis wekte; dat hij na 'de ervaring,
opgedaan met den aanslag op Amsterdam
van Willem II wel reden had bezorgd
te zijn voor de machtsaanmatiging der
Oranjes; en dat de handel van Holland
in die dagen ook werkelijk de krachtige
kern was van het xjaheele staatsleven
onzer republiek.
Johan de Witt is de man geweest,
die dc republiek, na haar vrij wording,
als onafhankelijke!! staat heeft voortge
leid langs cien weg die haar tot oen
der machtige stalen in Europa maakte.
En dat rechtvaardigt ten volle dal liet
nagedacht zijn nagedachtenis huldigt in
een blijvend monument.
Ten slotte zij nog medegedeeld, dat
de onthulling zal plaats hebben door H.
M. de Koningin.
In het Haagsche Gemeentemuseum is
dezer dagen een kleine tijdelijke tentoon
stelling geopend, aan Johan de Watt ge
wijd. Men vindt er, behalve een fraai
afgietsel van zijn buste, door A. Quu-
linus, verschillende portretten, o. j». dat
door A. Ilanneman uit 1653. Voorts 'tal
van gravures, portretten zoowel als af
beeldingen van gebeurtenissen, waarbij
De Witt betrokken was. Een oollect-'e
penningen, waaronder zeer zeld'amö en
andere curiosa, waarbij origineele zak
boekjes, door De Wit als raadspen-
sionnaris gebruikt, zijn er bij geplaat-t
Allermerkwaardigst zijn ten slotte eeni-
ge origineele brieven van De Wjti. aai
zijn vrouw, aan Beverningh, aan zijn broe
der; ook merkwaardige onlwerp-resolu-
ties (die van het eeuwig edict bij/oh i-
beelö) en het groote, keurig gehouden
kasboek van De Witt's vermogensadmini
stratie. Een verzameling pamfletten te
gen De Witt en zij"n regeering gericht
completeeren de klein© maar met z,>rg
gekozen collectie.
UIT DE PERS.
De Anti-Revolutipnairen
en de R.-Katholieken
Uit een der artikelen in De Standaard
over „het ministerieel© probleem na 3
Juli", knippen we het volgende, dat wel
reeds de vorige»vveek verscheen, maar
toch nog alle aandacht verdient als een
kenschetsing1 van de stemming xn liet
anli-revolulionaire hoofdkwartier ten op
zichte van de oude coalitie-genooten-
,Er deed zich het verrassend ver
schijnsel voor, dat Cort van der Linden
na zijn optreden als minister zich op
uiterst intieme wijze aan den heer dr.
Notens aansloot, en, met hem .n bond
zijn eenigszins vreemdsoortige politiek
doordreef. Men zag het zelfs in u© Ka
mer. Gedurig' en keer op keer zag men
hem met dr. Nolens in gesprek; met
onze mannen niet dan hoogst zelden.
gestrekte duinen, de uitgestrekte lucht,
die tot in een grenzenlooze ruimte zich
baadde in het overstroomende zomer
zonnelicht.
„Ralph schreef dat Babs bij heel vrien
delijke menschen was", riep Babs moe
der uit, plotseling opkijkende van de
spelletjes, die zij met het kind deed.
„Het is lief van hen voor haar te willen
zorgen, terwijl hij zoo ver weg is en ik
zoo nutteloos ben. Ik geloof niet dat ik
ooit weer voor iets nuttig1 zal wezen",
voegde zij er bij, terwijl zij haar handen
lusteloos langs zich heen liet glijden,
terwijl al het leven en licht, dat haar
lachend spelen met Babs er op te voor
schijn ^geroepen had, weer van haar
gezicht verdwenen was.
„Ik weet zeker van wel", zei Hilary
en zuster Rose keek op van haar
handwerk, met een glimlachje het hoofd
schuddende.
„Weet u wat. mevrouw Gardiner, u
moet een cent boete betalen als u weer
zoo spreekt", zei ze vroolijk. „Ik kom
altijd aan met mijn cent boete als me
vrouw Gardiner tot pessimislme vervalt".
Niet geheel de Roomsche club 0np]
hierin medte. Zelfs bij den tegenwoordig
gen gezant bij liet Vaticaan, den heer
Van Nispen tot Sevenaer, bespeurde men
gedurig afwijkende neiging, en aa dieus
verlrek naar Rome leefde dit verzet
steeds voort bij mr. Baron van Wijiber-
gen. Gemeenlijk echter vond dit verzet ia
de Roomsche club te weinig bijval, om
hetgeen de heeren Cort v. d. I-inden en
Nolens saam overlegd hadden, kra ïhte-
loos te maken. Dit was dan ook Ie ver
staan. Minister Cort v. d. Linden toch
bood aan dr. Notens voor zijn vaste me
dewerking een geheel een men prijs. Ge
lijk ook onzerzijds steeds erkend whs,
stonden de Roomsclien steeds achter
lijk in rechten, en ook ons bedoelen
was sinds 1S76 geen ander geweest,
dan om hun rechtsgelijkheid met de Pro
testanten door te zetten, alleen maar
onder het beding, dat het kerkelijk vraag
stuk dan tevens tot voldoende oplossing
zou komen. Thans echter achtte Minister
Cort v. d. Linden zich gerechtigd hier
over heen te "Stappen, den Roomschen
de complete vervulling van hun wenschen
toe te kennen, en zulks op zulk een be
ding, dat toch het kerkelijk vraagstuk
zijn valschen plooi behield.
Gelijk te verstaan was, ontvingen de
Roomsch-Katholieken hierdoor meer dan
ze ooit hadden durven verwachten. Ge
volg waarvan dan ook was, dat de Room
sclien onder dr. Nolens' leiding1 van meet-
af zich' geheel van ons en. van de coalitie
af naar Cort v. d. Linden keerden, en
sinds dien tijd zich steeds als zijn Trouw
ste bondgenoolen gedroegen. Dr, Nolens
en mr. Cort van der Linden waren zoo
doende al spoedig het duo, dat den ge
lieeïen pohtieken Toestand üteheersahte.
Dat zich hierbij later ook de groote
Commissie voor de onderwijsregeling, al
thans ten deele, aansloot, versterkte de
positie van het duo wel, maar hetgeen
een gelieelen nieuwen toestand sch.ep
en de verhouding der politieke partijen
principieel wijzigde, was toch, en Kon
niet anders zijn, dan de maatregel waar
door Cort v. d. Linden de Room>;h-
Katholieken in staat stelde om met hun
volle getalsterkte uit te komen zonder
dat het Kerkelijk vraagstuk een :'uivarïnp
onderging. Vrijwel van allen kant rekent
men er dan ook op, dat de Rooms'h-
ICatholieken, indien de Socialists hun
niet te ruwelijk afbreuk doen, in de
nieuwe Kamer niet meer met vijf ei-
twintig', maar met over de dertig leden
zullen plaats nemen, en alzoo voor goed
de sterkste politieke partij in het land
zullen vormen
Zonder nu te zeggen, dat 't daarom
nimmer tot politiek accoord tusschen
de Anti-Revolutionairen en de Rooms'.*!.-
Katholieken zal kunnen komen, mag toch
niet verheeld, dat voor 't oogeoblik dé
vroeger zoo nauw© band tusschen de
Anti-Revolutionairen en Roomsehen is
losgemaakt. Voorshands zal dit nu voor' dé
stembus niet hinderen, daar toch elke
partij bij de stembus op zichzelf staat.
Er zou alleen sprake kunnen komen yan
een regeling voor een overschietend aan
tal van 8000 plus 10.000 kiezers, doch dit
is een te luttel bedrag1, om er nu reed»
over te onderhandelen. Doch heel anders
zal 't in de nieuwe Kamer staan. Daar
zullen uiteraard de gekozen leden te n ver
leggen en te beslissen hebben, in welk
verband ze saam zullen werken, of in
welke tegenstelling ze tegenover elkaar
zullen optreden. Zooveel dient intusschen
geconstateerd te worden, dat de samen
werking' tusschen Anti-Revolutionairen
en Roomsch-Katholieken, die onder
Schaepman's meesterlijke leiding -n 1874
was tot stand gekomen, onder Cort van
der Linden's kabinet niet zijdelings, maar
principieel aangetast is, en plaats heeft
gemaakt voor een zeer nauw als bond-
genooten saamwerken van den Minister
met den Roomsch-Katholieken chef.'
verklaarde zij aan Hilary. „Ik houd
vol dat iets goeds haar weldra wacht
bij de volgende bocht van den weg."
„Mijn weg heeft geen bochten, die
naar iets goeds leiden", zei mevrouw
Gardiner moedeloos. „Hoeveel hoeken
ik mag omslaan, overal vind ik duis
ternis."
„Maar het licht is aan gene zijde van
de duisternis." Hilary hoog1 zich voor
over en sprak met ernst, haar oogen
schitterden „Dat zei moeder altijd. Zij
had een heel droevig leven en ©en heel
hard leven, maar zij hield nooit op
zeker te gelooven, dat er licht was voor
bij de duisternis."
„Ik zal gelooven in het licht, wan
neer ik het zie", antwoordde mevrouw
Gardiner dof, terwijl zij Babs van haar
knie afzette en eensklaps opstond. „Ik
ben moe o zo|o moe zoo móe. Maar
kom nog eens weer." Zij stiet er de
woorden uit opnieuw op een heel an
deren toon: „kom zelf als Babs den
volgenden keer komt. U brengt de J^ente
mee de Lente en moed en hoop.
NEDERLAND EN DB OORLOG.
Eenheidskleeding.
Naar het Vaderland verneemt, zijn de
voorbereidende maatregelen om tot een
eenheidskleeding te komen, nog niet iige-
Iloiopen en als alles medewerlct, zal li6i
toch niet voor half Juli zijn, dat het eer
ste eenheidspak gedragen zal worden. Da
reden hiervan is voor een groof deel ta
wijten aan de omstandigheid, dat alle noo-
dige onderhandelingen niet steeds vLot zijn
Het ligt in de bedoeling, dat alle four
nituren en stoffen door het Rijksbureau
geleverd zullen worden. De confectie-fa-
brilcanten moeten alle vervaardigde klea-
ding inleveren aan het bureau, dat dan
echter aan ieder zooveel mogelijk de door
hem vervaardigde kleeding in verktföp 10-
rug zal geven.
Op de vraag van de fabrikanten om de
stoffen te mogen verwerken naar gelang
van den smaak van hun gewone afnemers
is beslist afwijzend geantwoord. Voor het
geheele land zal één soort pak worden
gemaakt en dat zullen de afnemers in.
Middelburg en Groningen, in Leeuwarden
en Maastricht moeten dragen. Wel' zuilen
de stoffen in verschillende kleuren, w.ar-
schijnlijk een zestal, worden vervaardigd.
Ook zal er slechts één kwaliteit komen,
waarschijnlijk alleen winterkleediüg.- Hat
inrichten van een rijksfabriek ligt voor
alsnog niel m de bedoeling. Het werk
zal verdeeld worden over allerlei inrich
tingen, waar confectie gemaakt wordt.
Op het verzoek van de fabrikanten om
do directie van het bureau te doen bij
staan door een commissie van aavles.
beslaande uit afgevaardigden van de daar-
'oor in aanmerking komende bonden van
werkgevers en werknemers, is hef Rijks
bureau niet ingegaan, wegens praktische
bezwaren, daar z. i de verschillende
groepen te veel uiteenloopende nelangen
hebben.
De verkoop zal als volgt geschiedenDe
verbruiker vraagt een formulier, vult daar
op den naam van zijn leverancier in en
ontvangt dan een bon. De winkelier -ver
koopt tegen betaling van den vastgestel-
den prijs en overgeven van bon.
Het groote bezwaar van de véricoopers
is het uniforme van de kleeding, laai- zij
vreezen, dat het publiek deze gelijkvor
migheid van model niet zal wjllen Zij
hebben daarom aan het rijksbureau «ie
vraag gesteld ,of het Rijk de niet verkoch
te eenheidskleeding, die tegen betaling
aan de verkoopers geleverd zal worden,
terug zal knopen, als blijken mocht, dat
het artikel minder vlot gaat. Het antw rd
hierop luidde beslist afwijzend. De win
kelier inoel het goed koopen en flouaen.
De prijs van een pak zal waarschijnlijk
bepaald worden op f 25.
"Het ligt, volgens bet Vaderland, in de
bedoeling, ook eenheids vrouwenkleed ing
te doen vervaardigen.
DE VERKIEZINGSCAMPAGNE
VAN Mr. TREUB.
Mr. Trenb zal do tweede helft van deze
maand geheel aan den verkiezingsstrijd wij
don. Hij zal dan bijna dag aan dag spreken,
soms zolfs twee maal op een dag, in ver
schillende plaatsen van ons land. Hij begint
15 Juni te Maastricht. Den 17den Jnni komt
hij te V 1 i 8 s i n g e n En hij eindigt 1 en
2 Juli t» Amsterdam en Den Haag
Het ie een ODgew»on verschijnsel bij ons,
een minister ah verkiezingsredenaar te zien
rondreizsn. Maar wat ie er eigenlijk tegen
Hot leek ons altijd een fout, dat de knapste
leden van een partij bij de veraiezingen bui
ten do Kamer geilesen werden omdat zij
tijden» do verkiezingen minister waren. Voor
al de Anti-Revolutionairen en R. Katholie
ken hobbo» dat in 1913 ondervonden, toen
na bet aftroden van het ministerie-HoemB-
kerk hen bsstc mannon in eens buiten de
actieve politiek stonden.
HOOFDSTUK X.
J. A. en een datum.
„"Wat was liet voor een mensch? Wat
was mevrouw Gardiner voor een mensch
Juffrouw Dunbar deed die vraag voi
belangstelling, nadat Hilary Babs veilig
naar boven gebracht had en aan de
zorgen van Anna, het kamermeisje, toe
vertrouwd; nu kwam zij den tuin in naar
haar gastvrouw, die onder de boomen
zat te breien.
„Zij was veel Ouder dan ik verwacht
had", antwoordde Hilary. „Ik had oiij
voorgesteld dat Babs moeder nog jong
zou zijn; maar mevrouw Gardiner is vol
strekt niet jong'. Zij heeft een massa
grijs haar en haar gezicht is afgemat
van zorg1. Zij is zeker heel mooi geweest,
maar nu ziet zij er droevig' en vermoeid
uit en ze heeft diepe kringen onder de
oogen." g,
f©AV p!aqj}fii3T[j9Av m jaq az nartr.w ju
'ucjca\ Sinxnzjinnjjj jam uojnarjed juaq
tap apjOD.waq naiqossnn joauq ssipj jcp
3h'. zp 7[j iSiuuizjjuujq jam az st ug"
(Woedt vervoïgd)
