liddel
W BLAD
'en Draad van
lictarlglieil
iaterflau 2 Haart ifilï, bo. 52.
Binnenland.
Bond is gevestigd: Achter'St. Pieler 13,
te Utrecht.
KEftKMEUm
IIET PETITIONNEMENT DER JODEN
Men herinnert zich de Joodsche con*
gres-demottslratie, te Amsterdam op 1
Februari gehouden, waarin een motie
werd aangenomen, waarin het congres als
zijn verlangen uitsprak, „dat voor goed een
einde worde gemaakt aan de achteruit
zetting en verdrukking, waaraan de Ji - ei
j>ij voortduring blootstaan en aan 'iet on
recht bun gedurende eeuwen aangedaan
en dat bij dc Ned. regeering wordp aan
gedrongen om haar invloed aan te wen
den oan te bevorderen, dat het Joodsche
vraagstuk bij een Vredesconferentie, al
thans bij het sluiten van den vrede, ge
hoord de bevoegde vertegenwoordiger
der georganiseerde Joden, in zijn vollen
omvu;r. opgelost worde#" enz.
Gisteren nu is „tot de Joden van Ne
derland' een manifest gericht, waart
herinnerd wordt aan bovengenoemde mo
tie. en waarin wordt aangekondigd, dat ii
detomende weken liet werk zal wor
den voortgezet. De motie, tel- congres
demonstratie aangenomen, zoo zegt be
manifest, zal thans haar bekrachtigin
moeien ontteenen aan de handteckenin
gen van alle in Nederland gevestigde
Joden en Jodinnen, Deze worden allen
opgeroepen, hel Joodsche volkspetition
nement mede te onderteckenen.
In zooveel mogelijk plaatsen van Ne
derland worden comité's van actie ge'
vormd, welke onder hoofdleiding vai
het Algemeen Secretariaat te Amsterdan
de technische uitvoering van den petb
tivanementsarboid op zich zullen nemen
In verscheidene steden hebben zich reed
dergelijke comité's van actie geconsti
tueend.
DIETSCHE BOND.
Het Groot-Nederlandsch Persbureau
meldt
Zaterdag heeft te Utrecht de eerste be
stuursvergadering plaats gehad van den
Dietschen Bond.
De Dtetsche Bond stelt zich o. a. ten
doel. uitdrukking tc geven aan het feit
dat de Duitsche Stam (omvatlende de in
weners van 'Dietsche sprake in Europa,
Bcoals in Holland, Belgisch Vlaanderen
etn Fransch Vlaanderen, in Zuid-Afrika,
Nedcrlandsch Oost- en West-Indiê, bene
vens de elders in alle werelddeelen ver
spreid wonende Dietschers) onder de vol
keren vormt een engere gemeenschap,
gegrond op gemeenschappelijke bescha
ving, en dat het behoud en de ontwik
keling van de Dietsche beschaving, en de
maatschappelijke welvaart van den Diet
schen Stam als een geheel voor ieder der
afzonderlijke deelen een levensbelang is.
Het bestuur van den Dietschen Bond is
samengesteld als volgt:
Generaal J. B. M. Hertzog, etere-voor-
eitter. prof. jhr. da-. B. H. C. K. van der
IWSjck. voorzitter; prof. dr. H. D. J Bo-
nfenstein en' dr. Bené de Clercq, onder
voorzitters mr. W). J. L. van "És, pen
ningmeester; A. J. van Vessem, schrijver,
kir. Augupt Borms; prof. dr. Karei Heijn-
drickxmr. P. W. de Koning; E- C. Pie-
naar: E. TI. Rieljens; prof. mr S. R.
Steinmetz; dr. N. B. Tenhaeff; le-luite
nant J. Visser.
Het secretariaat van den Dietschen
DE GOUDEN SLEUTEL,
naar het Engelsch
door L G. MOBEP.LEY.
„Hij vindt hel idee niet prettig dal zijn
amo de oorzaak geweest is van den dood
der arme vrouw", dacht Harding, „wel-
nU hei slaat mij van hem aan dat de
zaak hem ontroerd heeft." Luide
de hij
„Heeft .1 do" arme' dame vroeger meer
gezien?"
„Haar meer gezien?" Framley schrikte
zoo herig of er een bom was gespron
gen voor zijn voeten. „Waarom denkt
u dat?' Harding zag dat hij van top tot
teen stond tc trillen. „Zij is hier vreemd,
totaal vreemd. Maar het is ellendig te
moeten denken dat zij hier in huis ge
storven is." Zijn stem beefde; hij sloeg
de hnnd voor de oogen alsof hij dat
kalme gezicht, die gevouwen handen niet
zien kon. Vree sel ijk te moeten denken
dat zij hier gestorven is", herhaalde hij
zenuwachtig.
,»Blijf daar niet langer staan als u haar
niet herkent", zei Harding geruststellend,
•daar hij zag dal Framley op het punt
•was m elkaar te zakken. „Het is natuur-
P.ro te s t a'ïi ten bon d.
Voor de afd. Middelburg van den Ne-
derlandschen Protestantenbond sprak
gisterenavond. 1 in het gebouw derf
Vrijzinnig-Hervormden in de St. Pieter-
slraat dr. Proost uit Zwolle over Ibsen
en in 't bijzonder over diens „Bouw
meester Solnesz." Het zangkoor van
Vrijzinnig' Godsdicnsligen zong voor, tij
dens en na de lezing eenige liederéh
en kweet zich van dien taak met groo-
te warmte, waartoe de krachtige lei
ding' van den dirigent Louis Boer on
getwijfeld ten zeerste bijdroeg. Dit koor
dat 1 zich ook reeds eenige malen in
(kerkdiensten liet hooren, is voor ons
vrijzinnig-godsdienstig leven hier ter ste
de een groole aanwinst; het deed ons
daarom genoegen op te merken, dat
het zich zeker wat zijn prestaties aan
gaat, maar, vergissen wij ons niet, «ok
wat deelnemers betreft in een stijgende
lijn beweegt. Met gloed en juist van ge
voel werden de goed gekozen liede
ren ten gehoore gebracht.
Tegenover de warmte die ons van
het zangkoor tegen straalde stond van
de zijde van den spreker voor ons
gevoel een zekere kilte. Wij bedoelen
niet, dat hij ons huiveren deed door
ons tc laten doorvoelen de armoede aan
liefde, de onvrede, die er leeft in
Ibsen's wezen en werken. Dat ware
een grootc verdienste geweesl. Neen,
wij bedoelen de lcille', die veroorzaakt
wordt door het staan buiten zijn onder
werp, door de koele, verstandelijke be
schouwing', die het gevoel, hetzij 'dan
van warmte of van huivering, uitsluit.
Dr. Proost gaf ons een kort beeld
van het leven van den groeten Noor-
schen. dramaturg, van zijn onvoldaan
heid met ziju volk, zichzelf, het gan-
sche leven, en liet 'daarop een uiteen
zetting volgen van „Bouwmeester Sol
nesz", bekeken van het standpunt der
werkelijkheid, gezien als symboliek en
ten slotte als weerklank op Ibsen's
eigen leven. Maar geen oogenblik leef
den wij met den spreker ons in Ibsen
in, kreeg hij of kregen zijn figuren ii
ons zelf een verwerkelijking'; het bleven
lobje eten voor ons; belangrijk zeker,
leerzaam eveneens, maar buiten ons
:gcn zelf staande, verstandelijk aan
schouwd slechts,, niet doorvoeld. Zoo
moet deze lezing' hen, die Ibsen ken
nen, t onbevredigd gelaten hebben ge
lijk een cncyclopopaedische biografie on
bevredigd laat; omdat zij onpersoonlijk
is. En de velen, die Ibsen niej ken-
iden, heeft spreker hem niet nader
gebracht.
Door deze tegtensltelling liet deze
ia vond in ons niet dal gevoel van
gaaThcid achter, dat ons van den vo-
rigen bondsavond bijgebleven is. Toch
erkennen wij gaarne onzen gang naar
het gebouw niet betreurd te hebben.
De hernieuwde kennismaking' met het
zangkoor was ons te aangenaam en ook
voor de didactiek van den spreker blij
ven wij dankbaar.
Men kent den inhoud van dit too-
aeelspcl Solnesz heeft door den brand
van zijn oude huis een terrein ver
kregen, waarop hij naar zijn inzicht
bouwen kan. De bouwerij maakt hem
bekend en hij wordt een groot bouw
kundige. Maar in zich zelve vindt hij
geen vrede. Zijn werken laten hém,
onbevredigd en hij maakt er zich een
verwijt van, dat zijn geheime verlan
gens den brand nader gebracht hebben,
die hem wel beroemdheid bracht, maar
zijn huiselijk geluk verwoestte, doordat
als middellijk gevolg zijn twee kin
dertjes stierven, wat zijn vrouw niet
meer te boven kwam. Dan komt de
ouderdom, de jeugd streeft hem nabij
en dreigt hem te overvleugelen en an
derzijds ziet zij in hem een afgod, uie
haai- idealen verwezenlijken zal. Aan
dien drang van de naast hem opbloei
ende jeugd geeft Solnesz ten slolte
toe. Hij erkent het talent van zijn me
dewerker, den "jongen Raghar Brovik
en voor Hilde Wan gel, die in hem
den adem der grootheid voelt, zal hij
nog eens zelf zjjn bouwwerk kronen
het nieuwe huis met zooveel moed
voor Aline en hem begonnen en dat
beiden toch wisten, dat nimmer hun
tèhuis zou Worden. En dan als hij bo
ven is, den draad tusschen het oude
eu nieuwe heeft doorgeknipt, zichzelf
heeft bevrijd, de val, die hèm vau het
leven bevrijdt.
Bouwmeester Solnesz is een van Ib
sen's laatste werken gëwees't. John Ga
briel Borkman en Als wij dooden ont-
fwakenschreef 'hij nog slechts
daarna. .Toen hij het schreef had hij,
met Rosmersholm, het toppunt van zijn
yoem reeds overschreden, Gustav af
Gcierstam, Hauplmami overvleugelden
Ihem bij het publiek van den dag
ienhij 'had zijn Hilde Wangel
ook gevonden. Is het te verwonderen,
dat meu een paralel trekt tusschen
den bouwmeester en den dichter?
Ook in beider wérk is die paralel
tc vinden, hun worstelen met het Chris
tendom in de eerste periode, die der
kerken met hoogte torens en der „groo
tc" spelen, hun zoeken in de werke
lijkheid, de bouw der torenlooze woon
huizen en der maatschappelijke spelen,
daarna. Alleen de bekroning, de verzoe
ning van beide, mist men bij den
schrijver.
Aan het bestuur der afdeeling een
woord van dank, omdat het, naar nu
wel blijkt, voorgoed met de storende
pauzes van vroeger gebroken heeft, en
dal op een zoo zeer te waardeei'en
wijze.
In hel kerkgebouw was ternauwer
nood een plaatsje onbezet gebleven.
APOTHEKEN.
Morgen zjjn de nawegende apollwtJcen
geopend-
Middelburg; J. C. v. d. Harst.
Vlissingen; A. J. van Ockenburg Jr.
Soes: bo Porto.
loopt door Ut» handel
wijze, oh gv Du; hoest,
oerkoudheid of bronchitis
oeraaarloosl De teers
weelsels onzer edemlialinge-
otganen kunnen niet veel ooor-
s'aan Hel minste tochtje, de
geringste plotselinge afkoeling
kunnen Uw ongesteldheid tol
>pf een longontsteking verergeren
I\et In vele gevallen reeds te
iaat Een koVtstondig ziekbed met nood
lottig einde een verwoest lichaam,
waarmede gi) e\n treung, hopeloos leven
voortsleept, dat (runnen de gevolgen zijn.
Is het dos niet lichtvaardig en onveranl-
w «ordelijk zoo m« Uw gezondheid t«
spotten? Houdt Uw gezondheid m waarde-
Alsgt}hoest of fluimt.\ucht ol niest, als gi)
koude hehz gevat.neemtdan onmiddelhjkeen
krachtig middel, dat U gedegen kan erldat U
voor ernstige gevolgen kan 1
vrijwaren Gebruikt nog
heden de Abdijsiroop.
•Iijmoplossend en hoest-
nüllend. veelgeprezen bij
Hoest.Bronchitia.Influen-
t», Kinkhoosten Aethmn.
Prvpw flacon I 125. 12.25. 075
Citchr rooien b*BÖ mei ome haad-
Ifickcaias LIAKKER. Rollerda.
lijk een erge schok voor u geweest. Ga
weg van hier."
„Een schok? Dat zou ik denken dat
het een schok was!"
De man barstte uit in een bijna hyste-
rischen lach en Harding bracht hem de
kamer uit, naar de bibliotheek daartegen
over gelegen „Tk zeg u, een schok als
deze Laat whisky en soda brengen
Ik praat nonsens, maar de zaak heeft mij
overstuur gemaakt. Het is akelig, afschu
welijk! Ik kan de gedachte niet uitstaan
dat raijn auto mijn auto
„Ga daar zitten", zei Harding streng,
terwijl hij hem in een armstoel duwde
„ga daar zitten, houd u flink, mijnheer, 'j
Hot is een hee' ongelukkig geval, maar
het is een ongeluk, nipls dan een onjgeluk,
U kunt tocji niet helpen dat het paard
schrikte voor uw auto Houd u flink
en bedaard." De scherpe woorden mis-'
ten hun uitwerking niet. Met een krach-
po ring kreeg Framley zijn zeUhc-
ncersching terug, maar zelfs na een Sterk
glas whisky-en-soda zag hij er nog zeer
ontdaan uit en Harding vond het niet
raadzaam over dc laatste onsamenhan
gende woorden van de gestorvene te
spreken.
Hij liet Sir Luke in de bibliotheek om
verder bij te komen en keerde zelf naar
het boudoir terug; met de hulp der
huishoudster keek hij zorgvuldig de klee-
dcren der doode na, in <fe hoop iets te
zullen 5 inden waardoor hij haar kon
thuis brengen. Maar het onderzoek was
vruchteloos. Haar linnengoed was niet
gemerkt en ze had niets in haar zak Jan
een zakdoekje en een leeg visiteboekje.
Om h-iar hals hing een klein gedeukt ca-
cheijc, waarop twee handen, die elkaar
vastnielden, en een medaillon met een
lokje donsachtig haar. En dat was alle:
niets um haar persoon gaf de minste
aanduiding tot herkenning. Harding, zich
de nadrukkelijke woorden der stervende
vrouw herinnerende, maakte het cachet
en het medaillon van het kettinkje los
en stau ze in zijn zak; zij had hem met
zooveel aandrang gevraagd het cachet te
bewaren, dat hel misschien een belang
rijke leiddraad kon wezen indien alle
andere pogingen faalden.
„Sir Luke zei dat ze een zwart tasehje
bij zich had", zei Harding, zich tot rac-
vrouW Crotch wendende, „daar moesten
wij eens in kijken of er soms een adres
ito te vinden is."
„Een tasehje, mijnheer? Ja, nu het
zegt, geloof ik dat zij een tasehje bij zich
had. liet is misschien in do hall achter
gebleven toen ze haar binnen brachten:
Er was zulk een verwarring, maar ik zal
het wel vulden. Het ligt zeker nog waar
ze het het eerst hebben neergelegd."
Zij bleef maar een oogenblik de kamer
uit en kwam terug met een klein en heel
o,ud zwart tasehje, zij legde "het voor
Harding op tafel neer. Het tasehje was
niet gesloten en de inhoud was spoedig
nagekeken. Een breiwerkje en een beurs
waarin eenig klein geld, een enveloppe
LANDBOUW.
Naar ,,De Zeeuw" meldt werd de
vorige week op de door prof. Diepen
horst geleide v^rgadermg in het Schut
tershof alhier opgericht de afdeeling
Zeeland van den Cbr. Boeren- en Tuin
dersbond. ,A
Als bestuursleden werden aangewezen:
voor Züid>Bewiand de heeren C P. Voge
laar van KrabbflBriijicc en J. A. Dominions
an Wcmcldingto; dm or N -Beveland P. de
Bruijne van Katgl' voor Schouwen-Dui-
velaud J, Padnios^hurgemeesler van Dui-
vendijke} voor .Tfaolen en St.-Philipslaiid
P VoselamvvaniAïiua-J icobapolder; voor
Walcheren<' J Louwerse, burgemeester
van Gipinge cn. 'P Ton Jr. van Middel
burg; voor Zoeuwsch-Vlaanderen Joh. de
Feijler burgemeester van Zaamslag en J.
II, de Bliek van firoede.
Het moderagidoj: heeft zich als volgt
samengesteld: IC. ifï.riVogelaar van Krab-
bendijke. voorzitter, J. A. Dominicusvan
Weoi'lding», sbcvëtarh-pean.Johs de
Feijtcr van. Zaariislag, vice-voorzitter, P.
de Bruine! vaniiKols, algemeen adjunct.
In der. Donderdagavond gehouden
landüc uwvergadcring te Koudekerk e
werd het voorstel -lot toetreding tot de
Zecuwsche Landbouw Maatschappij, dat
de vorigh (.vèrg-idering door den heer
Kielstra was. tofcgolicht, op verzoek door
den voorzitter .nogmaals uiteengezet,
waarop de vergadering met 70 voor en
twee tegen bestdót tot toetreding.
Coöpera lieve1 L a n d b o u w v e r e e
niging EilaiLd Walcheren.
Gistercnmlgfillr vergaderde in de socic
teit St. Joris .artiier. bovengenoemde
Coöperatie oriiléf ^éSrzitterscliap van (.er.
heer J. H GesfchieHè',
Deze vergadeVÜ^werd o. a bijgewooru"
door den heeF;V«n Wiijl, ambtenaar va
llet Centraal ÉBweauJ' èn de heeren jhr
Van Vredenbubéfr en Kielstra, voorzit tel
i secretaris v£n' 'de 'Z. L. M
De lieer V an'T^'fjl hield vervolgens
een rede over^JÖÊ^noodzakelijkheid en
de voordeden der 'L^S^Jiouwcoöperabe.'
Wegens pLmLspébéék moeten wij be
verslag dezer rejde lot-pen volgend num
mer aanhouden..
De ve kwestie
Dc voorzit t ejf1 bracht daarna ter
tafel de voorstouiqa'.jja^Akc het oprichten
eencT veiling H!j ''\vees er op, dat he'
met de bestaande Aiteilihjg niet goed gaat
hoe dal komt ligt aan hem ter bé-
oordeeling. ,1"J
Ten eerste wei* hejiandeld hel voot
stel om het bestuugflte machtigen, behalve
den coöperatieven.j^üpg&jp van bedrijfsbe
noodigdheden, oölc '..dé.ij/ gemeen scha ppe-
lijken afzet van ao^mSpjicten van land
en tuinbouw bedrijf, 4^, leden ter hand
te nemen door .naitleiys de vereeniging
een veiling te cxpVitceren te Midd' l-
burg.
De lieei' B. M. B a k,Jsp. r verwonderde
er zich over, dat de Tyóorzitter geen me*
dedeeling deed. van, eenschrijven v
de veilingsvereenïgjng^ bevattende liet be
sluit der vergadering
Dat de koopliedenjp de veil;ngsver
eeniglng ae lakens \a»hjéelen ontkende
spr. niet, maar dit la de, schuld van de
kweekers, die 1000 idjdéjj,Rebben in «Ie
veiling tegen 200 kooplieden, Tnaar rij
komen niet ter vergadering. Dat de koop
lieden uit de veiling jmoeten, ontkende
spr. niet, maar dit „moet. bij >5n regle
mentair besluit geschieden. Spr. zefto
verder uiteen, dat de veilingsvereeni-
gïng meer baten dan schulden heeft. De
coöperatie kan makkelijk de veiling aver
nemen, want $al is een peulschilletje
voor haar.
De veilingsvereeniging stelt er een eéj
in haar zaken zelf weder in hel goeae
spoor te brengen. Het aanbod der coö
peratie is mooi, als men geen oergevoe
heeft.
De veiling heeft besloten zich te on
derwerpen aan de besluiten der groeps
eiling, en zoo noodig zullen de Icoopli.
mei het adres Miss Hilary Donaldrou.
50 Moredale Street N. en nog een enve
loppe waarin een huwelijksbewijs. Dit
was alles wat het tasehje bevatte.
„Op dc enveloppe staat zeker het adre
ar. haar dochter," zei Harding tot Sir
Luke, toen hij het tasehje met den in
houd naar de bibliotheek had terugga-
bracht, waar Framley, dip er nog ont
daan uitzag, zijn kalmte toch «enigszins
had teruggekregen; „wij kunnen aanhaar
schrijven. En da! huwelijksbewijs? Hoe
merkwaardig, dat de arme vrouw dat bij
zich droeg."
„Heel merkwaardig'" stemde Framley
toe, terwijl hij met eenigszins sluwe oogen
Harding aanzag, toen deze laatste het pa
pier openvouwde en hem voorhield. Maar
het was duidelijk dat de gedachten van
den squire ver weg waren en dat hij de
woorden slechts half hoorde.
„Arme vent! hij heeft een enisligen
sehefe gekregen," dacht de dokter, zien
de hoe de hand van den anderen mart
beefde, toen hij het papier aannam en er
langzaam kennis van nam. „Ik denk dat
wij hieruit kunnen opmaken, dat het het
huwelijkscontract is van haar zelv ",zei
hij, en Framley schrikte op alsof hij plot
seling werd teruggeroepen van een groo-
ten ifstand naar de alledaagsche weder
waardigheden van liet leven.
„Ja, ja, dat denk ik ook", antwoordde
hij. „."Wear werd het, waar had het plaats
dat huwelijk? en zijn oogen doorliepen
het papier; „St. Monica kerk, Stepweg
den uittreden. Spreker vroeg of, ..te c
veilingsvereeniging aan de eischen vol
doet, er toch door de coöperatie een
nieuwe zal worden opgericht. Het be
stuur der veilingsvereeniging heeft veel
geleerd en kan zelf de zaak reorganisee-
rea.
De voorzitter zeide, dat het be
stuur eerst oen antwoord van de leden
wil hebben alvorens met de veilingsver
eeniging to onderhandelen.
De heer Bloerasma wees er op, dal
;:ok te Goes de kooplieden de lakens uit
deel en, ook doordat zij te veel ondier-
hands koopen, drukken zij de prijzen.
Een veiling moet een kweekersveiliag
zijn en daarom moet zij coöperatief zijn.
De veiling heeft wel degelijk een veriic.s
geleden en haar bezittingen zijn achter
uitgegaan.
De heer P. Ton Jr. besprak het in
gezonden stuk van den heer De Lange in
de Middelb. Crt. van Donderdag en zeide
dat hij alleen gesproken heeft over koop
lieden in het bestuur. Dat hij een sluip
moordenaar is, ontkende spr., want hij
moordt hoogstens op klaarlichten dag.
Hij heeft nooit gezegd, dat kooplieden
gpen lid mogen zijn. Evenjals de hee*
BLoemsnia meende spr., dat een goede
reorganisatie noodig is. De coöperatie
heeft liet algemeen vertrouwen noodig.
hetgeen van de wiling njet kan women
gezegd.
Spreker durfde dit in. het openbaar te
zeggen.
De heer Gilde- vroeg of de adviseurs
niet bij de veiling kunn;en aandringen op
reorganisatie in de goede richting. De
coöperatie telt veel leden, die totaal geen
kweekers zijn.
De lieer Ton zeide, dat er reeds jx>-
gingen gedaan zijn om met de veilings
vereeniging samen te werken, maar die
foorstellen zijn met „hoon" ontvangen,
heeft lang oen moeilijke taak gehad als
voorzitter van de veiling en secretaris der
coöperatie, vooral waar de belangen van
beiden parallel loopen. De bedoeling der
coöperatie is om na den oorlog ook we!
degelijk de landbouwproducten te veilen,
en zij heeft dus een breeder doet.
De heer Zwagerman wees er met
klem op, dat men voor het doen vau
goede zaken een gpede organisatie moet
hebben, goed personeel en goed crediel.
Reorganisatie van de veiling zal lapwerk
blijven, omdat er altijd enkele pers nen
de macht in handen zullen hebben. Het
personeel moet haar werk niet als een
bijbaantje beschouwen. Spr. wekte op
tot het stichten van een nieuwe veiling
het bedanken voor de oude. De men-
schen van goeden wil uit de oude veiling
zullen in het nieuwe bestuur ook zitting
kunnen nemen en mede de zaken rege
len.: maar in de oude veiling zijn, per
sonen, die alleen de belangen vfn cén
eng kringetje -op het oog hebben.
Tegen dat laatste protesteerde de heer
Bakker. Het is niet waar, dat ue heïr
De Lange, dien de heer Zwagerman ge
noemd heeft, de lakens uitdeelt.
De heer Ton zeide, dat het toch ge
bleken is, dat men bang is voor De Lan
ge; hij werd steeds direct met dje in de
bestuursvergadering geuitte meeningpn in
kennis gesteld.
De heer Bakker zeide, dat dit djan
toch uit is, als de kooplieden uil de vei
ling gaan.
De heel* Van Ooisten vroegde hier
nog enkelo toelichtingen bij.
De heer Ton zeide, dat reeds thng
lapmiddelen zijn geprobeerd; er is nu
alle aanleiding voor afdoende verbete
ring.
De lieer Van Öosten vïtieg o^ a. nog
hoe het komt, dat verleden "jaar Oostka-
pelle geen verlof kreeg om een veiling ie
stichten, en nu deze veiling direct we!
zal worden erkend.
De heer Ton zeide, dat hij verleden
jaar nog lapmiddelen mogelijk achtte en
nu niet meer.
De l»«5cr Bakker zeide, dat de heer
Ton Uvoorzitter was van de veilings-
vereeniginy gedurende het vorig jaar
John Donaldron en Antonia Merring
zijn stem stierf weg, en zijn gedachten
schenen weder heen te drijven naar een
ver verwijderd oord.
„Wij moesten het Mr. Donaldron la
ten weten", begon Harding, maar Sir
Luke viel hem op scherpen toon in de
rccte:
„Hel mijnheer Donaldron laten weten?
Hoe kunt u hem dat laten weten? Waar
is hij15 Hoe kunt u hem vinden
„16 veronderstel dat Hilary Donaldron,
wier naam op hot couvert staat, de doch
ter is van de doode", zéi Harding kort
af hij wou dat zijn metgezel kon
trachten zich ten minste 'in zooverre Tte
beheerschen dal hij begreep wat tegen
hem gezegd werd zonder dat men steeds
in herhalingen behoefte te vervallen.
„Dochter?" Sir Luke keek den spre
ker verward aan; „waaruit leidt u af dat
zij een dochter had?"
„Zij heeft het mij verteld" zei Harding
eenigszins ongeduldig, „zij was blijkbaar
in gr note zorg over haar dochter. Ik ben
blij dnt wij dit adres gevonden hebben.
Miss Hilary Donaldron moet de dochter
wezen. TVij kunnen het ongelukkige meis
je co spoedig mogelijk laten weten waf
er gebeurd is; en als mijnheer Donaf-
dron nog in leven is, zal hjj wel nam
hetzelfde adres te vinden zijn als zijn
dochter."
(Word! Tervoilgrd)*
