'tweede blad
FEUILLETON,
de gouden sleutel,
f
VAM] DB
VAK
saterdag 23 Febr. 1917, dö. 46.
DE SCHORSING VAN DE
RECHTSPRAAK IN BELGIË.
„Van offieiëele Duitsche zijde" dat
is d,us van de Duitsche regeering of den
Duifschen gezant werd aan de „N. R.
Cteen beschouwing gezonden over
eenige opmerkingen die dat blad gemaakt
had over de gevolge-n van den toestand in
België ontstaan door de inhechtenisne
ming van eenige leden van den Raad van
.Vlaanderen, en de daarop gevolgde arres
tatie dcor de Duitschers van eenige leden
oer rechterlijke macht, en daarna de
schorsing der rechtszittingen als protest.
Voor zoover de zakelijke meedeelingen
ïn dit stuk betreft, ontlecnen we daaraan,
öat de oorzaak van de inhechtenisneming
van den president van Jiel Hof van Appèl
niet daarin gelegen was, dat de rechters
orders uil Havere hadden gekregen; en
voorts oal van krachtige Slappen van ons
gezantschap te Brussel niets bekend is bij
het verantwoordelijke Duitsche bestuur.
Maar dan komt een opmerking, die als
een zeer omzichtig gestelde vermaning tot
oe Nederlanders gericht wordt. Er staat
daar ml.:
Wanneer men den algemeenen toe-
staud in België en met name in het
Vlaamsche gedeelte van België, zoo-
als die juist in de laatste maanden
door de zoogenaamde Vlaamsche be
weging geworden is, en zo,oals hij
door de verklaring van de zelfstan
digheid van Vlaanderen (die uitslui
tend van de Vlamingen is uitgegaan)
zijn hoogste punt heeft bereikt, kalm
beschouwt, dan is 'het incident van
de inhechtenisnemingen vermoede
lijk daarvan het gevolg, dat het
hof vhn appèl te Brussel van zijn
kant tot hel inhechlcnisnemeu van
Icoon van den Raad van Vlaanderen
besloot, zoodat de vprdere gebeurte
nissen slechts gevolgverschijnselen
hiervan waren. Daarom kan ook
wei de opvatting, ingang vinden (1),
•dat eventueele krachtdadige vertoo-
gen van Nederlandsche zijde niet tot
het Duitsche bcs-tuur in België, maar
1 tol de Belgische regeering te Havre
gericht zouden moeten worden.
De kwestie is niet alleen van theore
tisch belang voor onze u'egeering. Er
wonen een 75J)00 Nederlanders in Bel
gië, die er veel belang bij kunnen hebben
dal zoowel in civiele procedures als in
strafzaken de gewone rechterlijke macht
Eijn functies blijft uitoefenen.
Als we willen weten wat als „gevolg
verschijnsel" moet worden gebillijkt, die
nen wc allereerst na te gaan, of de eerste
daad, de gevangenneming en vervolging!
van twee leden van den Raad van Vlaan
deren wellig was of niet. En dan is er
maar één wetboek op te slaan. nl. het
op de tweede Vredesconferentie geslo
ten, en ook door Duitschland oadertee
kende Verdrag bevallende het Reglement
betreffende ide wetten en gebruiken van
den oorlog te land. In de djerde afdeeling
daarvan- „van het militair gezag op het
grondgebied van den vijandelijkcn st.nt'
wordt in art. 43 bepaald, dat de bezetier
(die mogelijke maatregelen neemt om de
openbare orde en het openbaai' leven ie
herstellen en te verzekeren ,aen zjilks
behoudens volstrekte verliin
de ring, mei eerbiediging! van de in het
land geldende wetlen."
Volkomen terecht heefl dan oo. het
nam' het Engelsch
door L. G. MOBERLEY.
2).
„Is die arme dame waar u van spreekt
op de II,-dl?" herhaalde Harding vragend.
„Ja, ja, Ze is op de Hall", antwoordde
de bezoekster ongeduldig. „Ze zeiden
oat li de dichtstbij wonende dokter was
bij hel- buis van mijn broer en ik beu
'dadelijk regaan. Mijn auto was terstond
beschikbaar. U heeft Sir Luke zeker
wel eens ontmoet, maar ik ben zelden
hier: toevillig ben ik juist op de Hall
gelogeerd
„Ik keu Sir Luke heel oppervlakkig,
hardings toon was zeer koel zijn ken
nismaking mei Sir Luke Framley had
zich voornamelijk bepaald tot schermut
selingen met dien voornamen mijnheer
over ongezonde woningen en er bestand
zeer weinig sympathie, en nog veel min
der liefde tcsscheu de twee mannen. De
élégance van Sir Luke's zuster ergerde
hem gis hij dacht aan die ongezonde wo
ningen c u hun (Ongelukkige bewoners „U
zegt, dal de dame, die zich in het huis
van uw broer bevindt, ernstig be
zeerd is?"
„Ili \rees dat zij stervende is." Me
Hof van 'Cassatie te Brusjscl in zijn pro-
testbesluit tol sphorsing dei' zittingien o. a.
óverwogen
„dat de nationale magistratuur, wan
neer zij thans in functie is tijden^ ae
bezetting, aan haar hooge sociale missie
slechts uitvoering kan geren alsi orgaan
van de souvereiniteit der natie, wuar zij
haar gezag aan ontleent; dat zij 'slechts
kan handelen volgens de wetgevende be
palingen, die haar organisatie besturen
en voor de toepassing der -nationale wet
ten, die van kracht gebleven zijn;
en dat de magistraten voor de uitoefening
van dat ambt moeten genieten van de voir
heid |van bun vrijheid cn hun onafli-nkelijk;-
heid, zooals krachtig is te kamen gegier
ren in het besluit van het, Hof van Cas
satie van 18 Maart 1916."
Waarbij het Hof bovendien nog kon
verwijzen naai" een 22 Maart 1916 door
den chef van administratie bij het Duit
sche gouvernement-generaal in België aan
dit Hof afgelegde schriftelijke verklaring:
„is ongegrond iedere vrees, die er
in de Belgische magistratuur zou bestaan
voor het gevaar, dat er door de Duitwhe
administratie een èanslag gedaan zou
worden op de onafhankelijkheid van den
rechter in de uitoefening der "justitie
welke onfhaankelijklieid door de grond
wet en de wetten des lands en dioo;liet
volkerenrecht gewaarborgd is", een
verplichting, die geheel in overeenstem
ming is met de bovenaangehaalde bepa,-
lang van het Verdrag der Vredesconfer
rentie.
Maar dan is het ook volkomen wettjg
(geweest dat de Belgische rechterlijke,
macht een vervolging1 instelde tegen per
sonen die door hun onafhankelijk verkla
ring' van Vlaanderen, hun nanslriling
van Ministers enz. een aanval deden op
de nog steeds niet opgeheven 'ui dus
nog geldende Belgische grondwet, en
dan is de "eerste onwettige daad ge
weest hel optreden van de Dwhche
overheid, die zich in dat optreden
der rechterlijke macht mengde, de p-'i
arresteerden vrijliet, en de betrokken
rechters gevangen nam. En al wat Ia-
ter gebeurde is dus een „gevolg ver
schijnsel van het Duitsche optreden,
zoodat onze regeering aan 't juiste adres
is, wanneer zij zich tot Duitschland
wendt.
Dat is een ietwat droog-zakelijke uit
eenzelling van de juridische beleekc-
nis van een daad van hoogen moed.
Wil men nog verder terug gaan,
en de vraag beantwoorden of hetgeen
de Raad van Vlaanderen deed, strafbaar
is, dan verwijzen we naar het zeer
waardige en klemmende protest da' de
in België vertoevende Ministers van
Staat. Senatoren cn Kamerleden aan den
Rijkskanselier zonden, en waarin zij er
op wijzen dat zij de grondwet te' ijke
vertegenwoordigers van het volk *ijn,
"wier uitspraak door Duitsehla'id en Oos
tenrijk als de eenigó afdoende is aan
genomen voor het zelfbeschikkingsre ht,
terwijl de Raad van Vlaanderen geen
mandaal heeft, volkomen vreemd is aan
de Belgische instellingen, en erkend
•wordt noch door de Grondwet noch
Ide wetten.
Maar Duitschlanddat telkens, en nli
ook weer in dal stuk in de "N. R. Crt
beweert niets met die Vlaamsche be
weging te maliën te hebben, „dis uit
sluitend van de Vlamingen is uitgegaan"
heeftzich leelijk in zijn kaart Men
Rijken door de geweldinaalregelea t-
gten hen die zich tegen het drijven
en de besluiten van den Raad van
Raad van Vlaanderen verzetten
APOTHEKEN.
Morgen zijn üe navolgend» apo th aken
jfeopaid:
Middelburg: L. K. v. d. Harst.
■Vlissingen: S. J. Engering.
Goes J. B. v. Kalmthoul
vrouw D:-rfields stem trilde. „Het was
afschuwelijk, dat witte gezicht te zien
en dat hijgen te hooren. Ik heb nog
nooit iemand zien sterven; ik kan niet
tegen ziekte en leed."
„Ziekte en leed zijn liet gewone lot
van de mensehén en de dood tot slot'
antwoordde Harding nersch. „Ik zal da
delijk met u meegaan."
Stilzwijgend pakte hij eenige voorwer
pen, die hij noolig kon hebben, in een.
zwart laschje, zwijgend deed hij de deur
open en liet het elegante vrouwtje uit;
en nog steeds zwijgend volgde hij haar
naar de lichtblauwe aufco, die voor de
deur SiOn<b Evenals de eigenares was de
auto ook klein en netjes, de kleur paste
goed bij het zachte blauw van haar ja
pon en het blauw van haar oogen -
maar Miles Harding lette al lang niet
meer -~p de kleur van vrouwenooigeu en
tenzij em van de andere sexe toevallig
een patiënt van liem was, vermeed hij
ze angstvallig. De opmerkingen, die zijn
tegenwoordige gezellin gedurende den rit
tot hem richtte, beantwoordde hij met
niet meer dan een enkel woord en Am-
tice Derfield, niet gewoon zoo kortaf te
worden Toegesproken, verviel eindelijk tot
stilzwijgen, en vroeg zich af, niet zonder
eenige geraaktheid, waarom deze man
zulk een knorrige lomperd wezen zou.
Harding moest zichzelf, hoewel met
tegenzin, bekennen dat het persoontje
naast hem, niettegenstaande het feit dal
zij er uitzag als ^en Saksisch porceleinen
DE TWEEDE NEDERLANDSCHE
JAARBEURS.
(Van onzen eig'en verslaggever.)
7oo men er nog aan twijfelen mocht of
de proef, die verleden j3ar genomen is
met de eerste Nederlandsche Jaarbeurs
te Utrecht, geslaagd is, behoeft men
slechts een kijkje te nemen op de beurs
ren dit jaar Trouwens het feit, dat de
ondernemende heeren, die het vorig jaar
het initiatief namen tot de beurs dit
jaar hun schouders weer onder dat werk
zetten, wijst er al op, dat het instituut in
Nederland een loekomst heeft. Was het
vorig jaar de ruimte, die de beurs in
nam, beperkt lot Vredenburg en Jans
kerkhof, dit jaar moesten ook de tuin
van Tivoii en een deel der Maliebaan,
ann weerszijden van de Bildtslraat aan de
vereeniging tot het houden van Jaar
beurzen worden afgestaan. Aan deze uit
breiding beantwoordt uit den aard der
zaak de uitbreiding van het aantal toon-
kamers en stands in vaste gebouwen; er
is echter tevens een dankbaar gebruik
van gemaakt om hier en daar ruimte
te winnen en de inrichting der terreinen
practischer en meer overzichtelijk te
malum. Ook in andere opzichten lieeff
het uiterlijk der terreinen gewonnen "en
wel door een verbeterde architectuur der
tuonknmers. Maakten de groote glas-'
vlakten uie zich in de Deursstraten aan
eenrijgen een doodschen indruk, dat is
dil jaar vermeden door het aanbrengen
van houten penanten tusschen deur en
rame.i. Hierdoor hebben de gebouwen
•«riïeiuur gekregen, zijn het aardige hou
ten winkeltjes geworden. Voorts zijn ook
"tie eind wanden lelkcyis waar een kamer-
groep afbreekt vgn een eenvoudige ver
siering voorzien. Het geheel dezer, nu
eens in bruin, dan weer in groen geschil
derde buisjes, die af en toe onderbroken
worden door een hooger 'en breeder,
gebouw, waarin de tooulafels zijn onder
gebracht, maakt een prettigen indruk.
Ook zijn op Vredenburg en Janskerkhof,
alsmede in Tivolj de reehte straathoeken
vermeden, die het vorig jaar eveneens
een element van doodschheid vormden
Zelfs in de rechte Maliebaan heeft men
dcor een goede afwisseling van lage en
hoogcre gehouwen, door hier en daar
een der kamers vooruit te laten springen
voor" de noodige afwisseling gezorgd. Wat
de gchcele inrichting betreft, die komt
in veel opzichten met die des vorigen
janes overeen; zooals uit het voorgaande
ïoedi blijkt, heeft men ook nu weer
vare toenkamers en banken en stands in
grootere gebouwen. Bij de inrichting heeft
men echter van de lessen der ervaring
pai'lij gelrokken. Zoo zijn de gebouwen,
waarin zich stands en tafels bevinden,
breeder dan het vorig jaar en zoo inge
richt, dal nfen se rond moei. loopen,
de uitgang bevindt zich n.l. naast den in
gang, waardoor vermeden wordt, dal de
bezoekers hun aandacht slechts aan één
zijde schenken, zooals bij de inrichting
van het vorig jaar het geval was Een an-
doré verMerin" is> 031 "l deze S^bou-
v,ên kleerkast "i" aansebraclil voor
de exposanten en au.' deze e®nf |ilaP-
stoellje vinden naast hun
stede van er voor, wat het, vorig
hinderlijk was gebleken.
Ook in administratief opzicht hef-ft
men tal van verbeteringen ingevoerd, die
over het algemeen het publiek wel wei
nig belangstelling zullen inboezemen. Van
beteekenis voor elkeen is echter de prac-
tische inrichting van den gids, die ach
tereenvolgens geeft de namen der in
zenders in alfabetische volgorde, de
volgorde der stands en de adressen ge
rangschikt naar de bedrijven. Doordat er
ook tal van advertentiën in den gids
zijn opgenomen, is deze uitgedijd tot een
zeer lijvig boekdoel, dat de drie kwartjes,
die men <pr u voor vraagt, wel waard is.
Daar hel ook de plattegronden der beurs
terreinen en van de stad Utrecht bevat
benevens nog tal van noodzakelijke in
lichtingen, is het trouwens voor eiken
beursbezoeker onmisbaar
Een maatregel van administratieven
poppetje, haar auto buitengewoon goed
bestuurde, en toen zij liet hek bij hel
portiershi'is van de Hall binnenreden,
was er iets in hem dat hem noodzaakte
te zeggen- „Waarom is u mij zelf ko
men halen
Omdat ik juist voor den ingang van
de Hall aan kwam rijden toen ze dat ar
me schepseltje binnen brachten; ik reed
dus dadelijk svog. Dat leek mij de vlugste
manier' en het lag het meest voor de
hand!" Toen zij dit gezegd had, stonden
zij stil voor den hoofdingang van het
huis; gehoor gevende aan haar bevel
schelde de dokier en werd dadelijk bin
nengelaten.
„Breng den dokter naar de dame, die
hier pas binnen gebracht is", zei me
vrouw Derfield lot den knecht en Har
ding volgde den man door de hall en be
vond zich weldra in een weelderig inge
richt v- rlrek, waarschijnlijk een dames
boudoir. Op een canapé tegenover de
deur lag een onbewegelijke gedaante, een
oude dame, die de dokter reeds kende,
zat bij haar; dat was mevrouw Crotch,
de huishoudster van Sir Luke; een uit
drukking van groote verlichting vertoon
de zich op haar gelaat loen zij Harding
zag binnenkomen.
„Goodnnk dat u gekomen is, dokter,
zei ze. „Ik was bang dat u te laat zou,
komen -n hei is de vraag of er nóg kans
is baar te redden. Zij is heel ver heen."
„Ja, heel ver heen", was Harding*
eerste gedachte toen ïuj zich over de be-
aara, die den bezoekers ook zeer ten
goede komen zal, is voorts de inrichting
van het logiesbureau. Djt heeft steeds de
beschikking over 200 kamers, zoodat men
daar altijd een onderdak kan vinden. Zijn
er n.l van de oorspronkelijke 200 een
hondcrlal bezet, dan bezit het bureau!
de adressen om zich 100 andere kamers
te verschaffen. Dit zal nu wel niet ad in
finitum opgaan, maar het moet toch wel
bijzonder oruk loopen, wil een der be
zoekers worden afgewezen.
Behalve over het gebrek aan logies
waren er verleden jaar ook gegronde
klachten over liet lange wachten voor het
restaurant. Hieraan is men op tweeërlei
wijze tegemoet gekomen. In de eerste
plaats is er op elk der vier terreinen een
zeer ruim restaurant, zoodat er zelfs bij
een groote toename in het aantal bezoe-
kois betrekkelijk veel meer ruimte zal
zijn dan op de eerste Jaarbeurs hel ge
val was. Bovendien zijn er in de restau
rants slechts een beperkt aantal schotels,
vijf of zes verkrijgbaar, die met soep en
een nagerecht reen goede lunch vormen.
Daardoor kunnen de bezoekers, onmid
dellijk bediend worden. Zoodra men dan
zijn menu binnen heeft, geldt liet/elfde
als tn de restauratierijtuigen onzer D-
treineq: Plaats maken vqor Me volgende
ploeg.
s Aan de tweede jaarbeurs, die naar men
ziel grondig is voorbereid, is dan eigen
lijk ook reeds gewerkt van het afbreken
der eerste af; een staf van administratief
èn technisch personeel is daar, natuurlijk
vooïal in de laatste maanden en weken,
mee bezig geweest. Wij zeiden daar èn
technisch personeel. Was de eerste jaar
beurs gezet door een aannemer, dil jaar
heeft men het werk in eigen beheer uit
gevoerd, waarvoor men in den bouwkun
dig ingenieur De Bie Leuvelmgk Tjeenk
een uitnemend chef vond, wat het veel
verbeterde uiterlijk van het geheel wel
het boste aantoont.
Om te bereiken wal bereikt is ware
heel wal moeilijkheden te overwinnen.
Men denke eens aan het verkrijgen -der
noodige materieelen (al gebruikte men
ook veel van den afbraak van verleden
jaar) en aan het zoo gelukkig opgeloste
vraagstuk om van welhaast gelijke en ge
lijkvormige gebouwenrcceksen een aan
trekkelijk geheel te maken.
Maar' daarin is men dan ook schitte
rend geslaagd, wat de 1026 deelnemers
ten goede zal komen en wat voor oei
bezoekers het overzicht aanzienlijk za'
vergemakkelijken. En die bezoekers zul
len ook dit jaar weer niet uitblijven.
Den len Februari sloot de termijn voor
de aanvrageu om toegangskaarten. Er zijn
er 37 000 doorLoopende en 90.000 dag
kaarten afgegeven. Een personeel van
35 man is er de laatste dagen mee bezig
geweest om al de aanvragen le verwer
ken. Door deze aanvragen kreeg men
een overzicht van het aantal bezoekers
dal uit verschillende deelen des lands
verwacht kan worden en daarnaar Jkon-
den de spoorwegmaatschappijen bepalen
welke exli'a-treinen zij moesten laten loo
pen. Het kostte eerst nog wel .vat moeite
om van leger- en distribulfeautoriteiten
toestemming voor die extra-treinen te krij
gen, maai' ten slotte verkreeg men toch
him medewerking. Over liet algemeen
Jiad men trouwens niet over gebrek aai
medewerking van d£ zijde van rijk, ge
meenten, spoorwegmaatschappijen én pu
bliek le klageil. Al kreeg men dan ok
geen vergunning vari MinisLer Postkuma
om op de Jaarbeurs thee te schenken en
al zijn er brave, en vooral deftige Utrech
tenaars, die vinden, dat dje Jaarbeurs-
herrie het stille, rustige, en vooral def
tige karakter hunner stad naar beneden
haalt.
Het geweldige voordeel, dat éen stad
van zoo'n Iandsmarkl heeft, noch het feit
dal er een prettig ontluikend zakenleven
een durf en hoop in de toekomst der stad
uit blijkt, weegt bij hen tegen de versto
ring hunner gemoedelijke rust op.
Maandag wordt de tweedy jaarbeur
wuslelcoze gedaante op de sofa heenboog
en zijn vinger legde op haar pols; met
zijn scherpen blik keek hij intusschen
met aandacht naar haar vaalbleek gezicht.
De schaduw des doods lag daar reeds
«ver uitgespreid: de zweetdroppels ston
den haar op het voorhoofd; de adem
kwam flauw en hijgend over haar witte
lippen, de roode vlekken onder haar
oogen schenen donkerder le worden ter
wijl nij haar aanzag.
„Ze jverd hier binnehgebracht omdat
deze kamer hel dichtst bij was", fluis
terde mevrouw Crotch. „Wij durfden haar
niet boven te brengen Ik dacht dat zij
stervende was toen de mannen haar
binnendroegen en ik zei daarom dat ze
haar hier moesten neerleggen."
Misschien maakte de fluisterende stem
de vrouw uit haar bewusteloosheid wak
ker; misschien was er ook iets andefs
dat haar wekte uit haar diepe bewuste
loosheid wat het dan ook zij dat haar
deed ontwaken, zij sloeg de oogen op en
vestigde ze voluit op Ifardings gezicht.
„Ik kwam", hijgde zij, „om een
onrecht goed te maken
Toen stolen haar oogen zich weer,
haar ademhaling werd zwakker en moei
lijker, en Harding schudde het hoofd
twijfelachtig toen zijn blik dien van de
huishoudster ontmoette. Hij paste de mid
delen toe die hij bij de hand had en
boog zich nog eens over de vrouw heen
en sprak heel langzaam en duidelijk
„Wilt u mij zeggen wat u verlangt of
door II. M. de Koningin geopend, dje dan
levens ©enige der stands^ zal bezoeken.
De raad van beheer was zoo vriendelijk
de krantenmenschen uit te noodigen nJn
reeds gisteren een lrijkje te nemen, waar
van wij mei tal van collega's ©en -.ank-
baar gebruik hebben gemaakt. De indruk1
was, zooals uit het vorige al blijkt, "lie
van een grootsch opgezette onderneming
welke op bekwame wijze is uitgevoerd.
In 't kort zullen wij u nog even van ae Indeer
ling der beurs op do hoogte stellen, want
van het inwendige, van wat de exposan
ten er brengen, valt nog niet veel te ver
tellen. Do beurs, voor zoover die be-
lioort tot het werk der vereeniging is g/z-
reed, doch dat is als het ware 'het ge
beente, dat door de tentoongesteld^ mon
sters en fabrikanten vlcesch en merg
moet Icrijgen en dat de bezoekers leven
moeten geven. Slechts een enkele stand
was gisteren al gereed. Aan het mee ron
deel begon men pas. De rervoermoeï-
lijkheden, het aan laten komen op liet
laatste oogenblik en voor velen ook een
wel wat overdreven concurrentievrees
zijn daar de oorzaak van. Die laatsto oor
zaak heeft ook lol gevolg dal vele mm-
slerkamers en loontafels"„ die reeds gereed
zijn, hermetisch voor ieders blikken afg©
sloten waren. Een concurrent mocht eens
een gelukkige reclamevondst namaken!
De indeeling der beurs is zoo ,dat men
op het Vredenburg naast de officieel©
paviljoens: Afdeoling Handel van het de-
parlement van L., N. en II Koloniën en
koloniaal instituut, comfuissje voor den
Nederlandsch-Zuid-Afrikannsclinn Handel
Maatschappij van Nijverheid, Nederland
sche vereeniging ter bevordering van len-
loonslellingsbelangen, Vereeniging Neder-
landsch fabrikant, Ned. Kamer van Koop
handel te Brussel, Coöperatieve Vereeni
ging „Centraal Beheer", in hoofdzaak vindt
machines en wenituigen, wetenschappe
lijke instrumenten, goud- en zilverwerk,
kunstnijverheid, land- en tuinbouw, trans
portmiddelen, verfwaren en lakken; op
het J an s k e r k h O f in lipofdzaak <ie
bouwvakken, bureau- en wonfiagarlikelen,
muziekinstrumentensportartikelen en
speelgoed; in Tivoii gias- en aardewerk,
huishoudelijke en luxeartikelen, boekhan
del en grafische vakkenMaliebaan
Noord voedings- en genotmiddelen, che
mische producten, oliën en vetten en le
derwaren Maliebaan Zuid textiel
wol, sajet, garen en band, confectie, mo
deartikelen enz. Is dus op het Vree
burg een officieel cachet ge.plaatst, zoo
dat men het als hoofdterrein kan beschou
wen (trouwens ook omdat algemeen ce-
crelariaat èn technische dienst ei- geves
tigd zijn), de andere afdalingen zijft
niet minder aantrekkelijk; ja, voor het
publiek, dal niet komt uit handelsoverwe
gingen, zelfs het meest aantrekkelijk.
Als men van het Centraal Station "Jf.op
mende het Vreeburg betreedt, vindt men
rechts eerst de ruime gebouwen waarin
het central© gezag zetelt, de IWd "an
Beheer, met het algeme^i secretariaat en
de technische dienst. Deze zijn van de
straat af le bereiken. Daarachter vindt
men den hoofdingang, waardoor men
komt op een ruim plein, waar enkele óf-
fieieele gebouwen in een kring omheen
zijh geplaatst. Recht door gaand© bereikt
men het restaurant^ dat is blijven staan
van de eerste jaarbeur^ ^ar 'ne^ 0"w,
royér voor deu schouwburg dienst heefl,
g<KÏ.12ü. Rechts heeft men in de v„ste
markthallen eerst in de fruitliai oé afdce,-
ling goud- en zilver, wat een stijlvolle
16e eeuwsche zilversmid op den gevel
van het voorgebouw u duidelijk maakt en
vervolgens in de korenbeurs kunstnijver
heid, kerkelijke "kunst enz. Hier staan
op den voorgevel een paar gekruiste ko
renschoven, die ïn den embryonalen
staat, waarin zij Vrijdag nog verkeerden
bij enkelen onzer het beeld van een fraai
gestvleerden engel opriepen. Het groote
losse gebouw, dat hier verleden jaar even
eens stond, isuOok nu weer verrezen, met
een eenfgszins gewijzigde kapconstructie
en een verbeterde verlichting Her loon-
er soms iets is dat ik voor u'doen kan?"
De weinige «ogenblikken, die hij bij
haar sponde had doorgebracht, zeiden
hem reeds dat het einde zeer nabij was
en dat hij niets kon doen om het leven te
redden, dat rnet snelheid heen vlood
maar Let gespannen verlangen in haar
oogen, de zielesmart op haar gelaat zei
den hem dal zij leed door een verlangen
dat misschien bevredigd kon worden
voordat zij van dit aardscbe leven over
ging naar het leven daarginds, aan gene
zijde ren hel graf.
„Kunl u mij niet zeggen wat u ver
langt?" herhaalde hij.
Weder sloeg zij de oogen op diepe
zachte oogen, die. niet groen waren en
ook «iel nruin, maar een merkwaardige
mengeling van beide kleuren, oogen, die
een wereld van droefheid bevatten Nu
sprak er verbijstering uit toen zij den
dokter aanzagen.
„Wie is het?" hijgde ze; waar
ben ik?"
„Ik ben dokter", zei hij vriendelijk;
zij die alleen zijn gewone, kortaffe manier
van sprïken kenden, zouden verbaasd ge
weest zijn over de vriendelijkheid, waar
mee hij tol zieken en lijdenden sprak.
„U neeft een ongeluk gehad; u werd op
Grandley Hall binnengebracht, het hui»
van Sir Luke Framley"
(Wo«dl Tücvcllfd),
