MIDDELlSliSUiSCHE COl RAM.
flinsfiag 29 Januari 1918
FEUILLETON,
No 24.
I6ic' Jaargang.
■53
Abonn. prijs per kwarüud in Mid
delburg en bij de agenten iö Ylissin^on
en Goes f.1.55; per post f 1.75.
Advertenties 20 cent per nagel.
Bij abonnement voel lager,
Familietoori chten en dtmkbebuigin^n
van 1—7 rejjets f 1.50.
Bovfcnitaando advertentieprijzen werden
met 20 toesfeg verhoogt.
GEEN LICHTBESCIIERMING
TEGEN VLIEGERS.
Zaterdagavond <j.l. ia op den St. Ja-
cobstoren te Vlissiftgen een proef geno
men met een verlichting met electri
sche lampen in de nationale kleuren,
als bescherming tegen luchtaanvallen.
En voorts ontvingen wij bericht dat
voortaan een dergelijk beveiligingslicht
op dien toren sleeds 's nachts' zou wor
den ontstoken.
Daar dit niet in overeenstemming1 was
met hetgeen wij vroeger van 'l oordeel
der militaire overheid vernamen en ook
meedeelden, hebben we eerst nadere in
lichtingen ingewonnen.
Het is ons daarbij ook gebleken dat
de militaire overheid nog sleeds de
zelfde meening1 is toegedaan als vroeger,
a.l. dat verlichting 'snachls veeteer
werkt als een aantrekking voor vliegers
dan als een waarschuwing. Daarvoor
heeft men een aanwijzing in de ver
schillende bomaanvallen die reeds in
Zeeland hebben plaats gehad, eli die tel
kens het sterke vermoeden wekten, dat
de vliegers de bedoeling hadd en punten
te treffen die sterk verlicht waren. Im-,
mers telkens vielen die bommen neer
dicht Dij dergelijke verlichte punten. Zeer
duidelijk was dat vooral te Sas van Gent;
en te Axel. Bovendien blijft ook het
reeids vroeger door ons vermeld gevaar
bestaan dat verlichting van 'een punt,
niet vlak aan de grens gelegen, bij de
vliegers het denkbeeld moet wekken, dal
tiaar de grens pas begint, zoodat dan
het tusschen dit punt en de grens gelegen
terrein dubbel gevaar zou loopen.
Hel ook overwogen denkbeeld om de
geheele grens af te teeltenen door een
reeks van verlichtingen heeft men om
verschillende bezwaren niet kunnen uil-
voeren.
Bovendien is de militaire overheid
van meening, dat een gebied dat gjeheel
in 't donker ligt, voor vliegers geen
iaanwijzigingen bevat, diB hen tot het
werpen van bommen kunnen nopen.
Als gevolg' van al die overwegingen
heeft zij daarom besloten om als be
scherming tegbn vliegeraanvallen voor
heel Zeeland te bepalen dat
's nachts geen störke liejiten.
mogen worden vertoond. Een ver
ordening in dien gleest zal eerdaags wor
den afgekondigd.
Natuurlijk zak nu ook de voorge
nomen verlichting vail den St. Jacobs-
toren niet plaats hebben. Hierbij mag
trouwens nog' opgemerkt worden Wat
vliegeraanvallen meestal bij maanlicht
plaats hebben, en dat dan ten opzichte
van Vlijssingdn voor een hoog in de
tucht zwevenden vlieger de breede
Scheldemond zeker een veel duidelijker
laanwijzing is van de plaats waar hij
«ach bevindt da,n enkele lichten.
Het is niet de bedoeling om alle straat-)
verlichting te doven. Als men die van
boven afdekt, is rfeeds veel verkregen.
Veel meer heeft men het oog1 op de
sterke verlichting' Van groote fabrieks
gebouwen, op de electrische verlichting
van fabrieksterreinen, en dan ook spe
ciale seinlichten. Zulke punten vormen
reeds van grooten afstand voor vlie-J
gers een baken.
n®<. vtjfa® ww
SEASB8J(M HERON UASX**.:i
FLORHNCE B. EASSWIBE.
Nwr bet Sfcgeteh
48).
Felicia kon nog' steeds niet spreken.
Zij klemde zich aan beiden vast terwijl
haar oogen den inspecteur volgden, die
kalm op haar afkwam; en zij vroeg
•zich af of zij konden weten wat er hu
gebeuren zou.
Toch was baar angst voor zichzelf
voorbij, opgaande in h,aar verrukking
Laurie te zien geheel bij bewustzijn
en gezond van hersens. Als de angst, dat
zij gearresteerd zou worden hem maar
niet we6r deed instorten. Maar de in
specteur had een vriendelijk vaderlijk
glimlachje om de lippen en ofschoon
hij naderde deed hij geen poging zijn
hand op haar schouder te leggen en de
▼nlesJUptB woorden die zij verwachtte
TEGEN HET SMOKKELEN.
Een correspondent uit Zeeuwsch->
Vlaanderen zond ons een schrijven waar
in hij en waarlijk niet ten onrechte
zijn ergernis uit over den steeds toe-
niemenden omvang van het smokkelen.
Hij ziet daarin het bewijs dat de geno
men maatregelen niet afdoend zijn, en
oppert de vraag waarom wij niet hier,
evenals de Duitschers in België doen,
een vrije strook van 100 of 200 meter
langs de grens afbakenen, door een
(niet eleetrisclien) draad, met Üe be
paling dal op iedereen die deze strook
passeert zal geschoten worden. Dan zou
het smokkelen tot een minimum beperkt
worden.
Dat gelooven we ook wel. Maar dit
(drastische middel is heel wal minder
eenvoudig als hij voorstelt, ^wanl in
ideze strookwonen raenschen, lig
gen landerijen die bebouwd .moeten
women En nu i& het voor een invallen-^
den vijand die een land bezet houdt,
iz-ooals de Duitschers in België, heel
wat makkelijker om de belangen van die
bewoners te negeeren, dan voor de
eigen regiering van een land dat niet
eens in oorlog is. Een verordening maken,
is gemakkelijk, maar te zorgen dat de
(gevolgen daarvan geen te groole be
zwaren hebben is zeer 'moeilijk. We
gelooven dan ook niet dat onze over
heid tot zoo'n ingrijpend middel zal
overgaan.
We willen echter er aan herinneren
dal er reeds iets in dien gees{ ge
schiedt.
Immers er is langs de grens een
strook aangewezen van 50 meter breedte,
waarbinnen het verboden is zich zonder,
pas, of zonder geldende redenen te be
vinden. Dat is natuurlijk minder afdoend
dan een afgesloten strook, maar behalve
den enorme n last dien men door zoon
geheel afgesloten terrein aan tal van
Nederlanders oplegt, is het toch waar
lijk nu niet de tijd zulk een oppervlakte
aan landbouwgebied op te geveu. Een
strook van 200 Meter langs een grens
van zeker 80 K.M. lengte, vormt een aar
dige oppervlakte.
Dat echter het smokkelen een steeds
toenemend kwaad is, blijkt uit1 de bij-
fzionderheden die deze correspondent
meedeelde.
,In de plaatsen onmiddellijk aan de
grens liggend, zoo schreef hij, komt dit
nog het meest uitde vrachtrijder is
(nauwelijks met de winkelwaar gearri
veerd, of de winkels zijn al weer uit
verkocht; een betrouwbaar persoon ver
zekerde mij, dat het «voorgekomen is,
dal een half uur na aankomst der waar
in verscheidene winkels, op de vraag
naar zekere artikelen, geantwoord werd:
„uitverkocht". Natuurlijk zal men. an
de meeste gevallen niet uitverkocht zijd,
Imaar reserveert men de waren voor
die klanten, die ruimer kunnen be
talen zoodat niet alleen de kooper
smokkelaar, maar ook de winkelier een
extra-winst maakt. De burgers, die zich
nipt met deze practijken inlaten, zijn
er ondertusschen de dupe van en blij
ven verstoken van sommige zeer nood
zakelijke artikelen, die ze dan van el
ders moeten halen of laten meebrengen
en denken ze er dan niet aan voor
een inslagbiljet te zorgen, dan loopen ze
nog gevaar bekeurd te wordem
Maar dat het smokkelen winstgevend
ts, zal niemand betwijfelen, wanneer
men weet dat tal van opschoten knapen,
soms met honderden guldens op .zak
loopen, dure fietsen koopen, glrove ver
teringen maken en dikwijls om geld spe
len en er voor bedanken om voor 2, 3
of meer guldens per dag bij den boer
te gaan werken."
uit te spreken.
„Breng haar naar de auto en vertel
het haar daar," zei Theo haastig. „Kom'
mee Tubby en inspecteur en help ons
door deze volte." Want niettegenstaande
de bevelen, die Lawson reeds te voren
gegeven hadt om een scène te vermijden
en de pogingen van de stationsbeamb
ten om ze ten uitvoer te brengen, ver
meerderde de ze© van gezichten rondom
hen ieder oogenblik, belust als men was
op de sensatie waaraan ruchtbaarheid
was gegeven op die electrische wijze
die zoo snel en zoo geheimzinnig is.
De auto stond echter dicht in de
buurt, een man hield het portier open
en hel volgend oog'enblik zat Felicia
er in met Laurie naast zich en Theo en
Tubby.
De inspecteur bad zijn hoed even af
genomen voor Tubby toen zij zich bij de
drie anderen voegden en gezegd: „Het
doet mij bijzonder veel genoegen dat al
les goed met u is afgfeloopen. Ik had
niet durven verwachten u een van bei
den weer te zien. Ik vrees dat u een
vreeslijken, tijd gdhad heeft."
„Ja, nog al," stemde Tubby toe.
„Gaan we niet mfct u mee inspecteur?"
Neen, mijnheer. Het spijt mij wel
BIHMEHLIMB.
HE IkOOGERE RIJKSAMBTENAREN.
In een Zondag in Den Haag gehouden
en druk bezochte vergadering van hoo-
gcre rijksambtenaren, waar het woord
jevoercl werd door de Kamerleden Van
Beresteijn en De Jong, is een motie aan
genomen, waarin werd uitgesproken, dat
de finaneiëelo positie der hoogere amb
tenaren volstrekt onhoudbaar is en daar
van uiterst nadeelige gevolgen voor den
staat worden gevreesd en waarin ten
sterkste wordt aangedrongen op een be
langrijke salarisverhooging met terug
werkende kracht lot 1 Januari 1918
DE REVOLUTIONAIRE SOCIALISTEN.
De S. D. P. had aau de Landelijke Fe
deratie van revolutionaire socialisten in
Nederland medewerking gevraagd bij de
aanstaande verkiezingen.
Tn een Zondag te Amsterdam gehouden
congre^ van de Rev. Socialisten is ech
ter be loten niet aan de parlementaire
actie deet te nemen, doch wel den ver
kiezingstijd zooveel mogelijk dienstbaar
te maken aan de propaganda voor het
rev. socialisme en tevens dé kiezers
aan te sporen zich te verzetten tegen den
opgelegden kiesdwang.
Voorts werd nog een motie aangeno
men ten gunste van het vormen van
arbeiders- en soldatenraden.
NEDERLAND EN I)E OORLOG.
Onze aanvoer uit Amerikja.
Onze aansporing geen hooge verwach
tingen te hebben van de scheepvaart
overeenkomst met Amerika wordt steeds
meer gerechtvaardigd.
Volgens bijzonderheden over deze re
geling, door de New-York Times gepubli
ceerd zouden van onze 82 schepen die
in New-Yorksche havens liggen: vijf va
ren voor levensmiddelen aanvoer naar
Zwitserland en twee naar Nederland.
Waarom Zwitserland, dat ook aan Duilsch-
land grenst in deze bevoorrecht wordj
boven ons land, is ons verre van duide^
lijk. Het schijnt echter nog niet vast
te staan dat er vijf onzer schepen voor
Zwitserland zullen varen, daar onze rce-
derijen bezwaar hebben tegen de keuze
van de daarvoor aangewezen Fransche
havens.
Voorts wordt in het bericht van de
New-York Times gezegddat men niet
nauwkeurig weet, lioe groot de hoeveel
heid graan is, die Nederland uit Ameri
ka zal ontvangen.
Ter voorkoming van misverstand
wordt er echter door het Ned) Com.
Bureau op gëwezen worden, dat bij deze
voorloopige schikking van graanaanvoer
nog geen sprake is. Te dien aanzien
toch zal eerst bij het tot stand komen
van de definitieve economische overeen-1
komst een regeling getroffen worden.
Uitroer van si'garen.
Het bestuur ran den Ned. Bond van
Sigarenwinkeliers komt op tegen
.Vrijdag j.l. ook door -ons overg©noJ
men bericht van het Ned. Com. bu
reau. waarin staat, „dat er geen ter
men bestaan dQu reeds beperkten ex
port van sigaren nog meer te beper-
Jcen, aangezien dit overbodig geacht
mag worden, daar sigarenwinkeliers hon
derdduizenden ja millioenen sigaren aan
de fabrikanten ton verkoop bieden voor
export."
Zulks is volgens den Bond absloluut
niet juist. Het vermoeden bestaat ech
ter. dat kettittghandelaars worden be
doeld. wanneer men spreekt van siga
renwinkeliers, die sigaren voor export
aanbieden: doch de sigarenwinkeliers er
kennen d^ze lieden niet als zoodanig.
„Het gaat niet aan", aldus het schrijven,
„de practijken van deze nienschen op
onze rekening te schuiven."
Provinciale broodcommissie
in Zeeland.
Dc Minister van Landbouw heeft eer
vol ontslag verleend aan den heer J. W.
Wagtho le T hol en, als lid van de
provinciale broodooinmissie in Zeeland.
(St.ct.).
1>
De Duitse he vie e-c o n s u 1 te
Neuzen uitgezet.
Bij besluit van 25 dezer is door den
commandant der stelling van de monden
der Maas en der Schelde het verblijf
in zijn gezagsgebied wegens het betrok
ken zijn bij den smokkelhandel ontzegd
aan den 54-jarigen M G. A. Blankers,
vice-consul van Duitschland te Neuzen,
doch van Ncdcrlandsche nationaliteit.
Ned. schip getorpedeerd.
ITel Ned s.s. „Fohnina", welk vaartuig
het waagde, deel uitmakend van een con-
vooi, van Rotterdam naar Engeland te
varen met de bedoeling steenkolen te
halen, is getorpedeerd en gezonken. Elf
man, o. w. de kapitein, zijn te Sunderland
geland De donkeyman is gedood, terwijl
nog 8 man worden vermist.
De hospitaalschepen.
De hospitaalschepen. Sindoro, Zee
land en Koningin Regentes zijn gis
terochtend naar Boston vertrokken. Zij
worden Zaterdag a.s. uit Engeland te
rugverwacht met nieuwe transporten
Duitsche krijgsgevangenen.
o
Von Tirpitz over Vlaanderen
en de Schelde.
Ven Tirpitz, de leider van de Vader-
landsche Parij in Duitschland, heeft m
een interview met den correspondent der
N. R. Ct. zijn opvattingen over de oor
logspolitiek van Duitschland uiteen gezet.
Daaraan ontleenen we de volgende op
merkingen Oio ook voor ons land van
belang zijn-
,Wij wenschen in de eerste plaats dat
Engeland in de toekomst niet meer in
staat zal zijn, dat land voor een roofzuch
tige overrompeling op ons te gebruiken.
Verder willen wij ook de Vlamingen be
vrijden van de smadelijke onderdrukking
door de Fransche elementen. Gij, Hollan
ders, zijl niet sterk genoeg om de Vla
mingen voldoenden steun te verschaffen.
Dat kan alleen een sterk Duitschland.
Deze twee oogmerken mogen wij mi.
nooit opgeven."
„Stelt Uwe Excellentie zich die op
lossing voor, in den vorm van een in
lijving van Vlaanderen door Duitsch
land?" vroeg ik.
„Geenszins", was zijn antwoord. „Wij
willen ge ?n enkele natie van Europa van
hare onafhankelijkheid beraoven. Noodig
is voor die oogmerken alleen gelijk
oioJc de raad van Vlaanderen voorloopig
gewenscht geacht wordt een militaire
bezetting en een duikbootbasis?" wvas mijn
verdere vraag. (In dezen zin is blijkbaar
Iets weggevallen. Red.)
„Jawel, maar daarin ligt geen aggres-
sieve positie tegen Engeland. Wij willen
overeenkomstig ons volkskarakter, vrede.
Bovendien zouden de Vlaamsche steun
punten geenszins voldoende zijn, voor het
Voeren van een aggressieve politiek Wij
wenschen slechts een positie, die voldoen
de is, om de Engelsche en de Amerikaan-
sche wereld voor een hernieuwing van
hun aanvallen te laten terugdeinzen."
„Maar u wenscht toch, dat oen onaf
hankelijk Vlaanderen op Duitschland zal
steunen*»' bracht ik in het midden.
„Waarschijnlijk zal het vanzelf daar
toe komen, op economisch gebied bij
voorbeeld. Vlaanderen zal het zelf wen-
of ik moest eigenlijk zeggen het doet
mij genoegen u te moeten zeggen van
neen. Wij scheiden hier van elkander.
Mr. Pridkam zal het u wel verklaren.
Alles wat ik verlang' is uw adres in
geval ge gedagvaard mocht Worden als
getuiigte."
„Chevening1 Risö," antwoordde Tubby
ïakonlek. „Ik zal blij zijn als ik thuis
ben."
Toen groetten zij elkander en Tubby
stapte in. Hij had Theo haast nog niet
durven aanzien, want de dansende oogen
en het schitterende gezichtje vertoon
den zulk eeu streelend genot hein le
zien, dat zijn geestdrift tot nul was
gedaald bij dc gedachte dat zij getuige
zou wezen van zijn vernedering'.
Nu de handboeien niet langer dreL
tien, kon hij haar niet alleen aanzien,
fciaar haar ook zonder woorden, de
vreugde die ook hij gevoelde, toonen
haar doen blijken hoe dierbaar zij hem
was. Zij scheen veranderd te zijn van
een jong wild Cendjo in een mooi,
Hef jong meisje en na een paar woor
den tot haar gefluisterd te hebben, die
de anderen toch niet hoorden, opgaande
tn elkander, zocht en vond Tubby haar
hand onder de plaid fen hield die vast.
schen. Het zal niet slerk genoeg zijn,
om Op eigen beenen staan Het zal
Duitschland als beschermende mogend
heid noodig hebben. Voor ons komt liet
er echter alleen maar op aan, Vlaanderen
op doelmatige wijze te onttrekken aan het
Lot, waarvoor het voor Engeland op liet
vasiehnd a's glacis dient en door Frank
rijk verdrukt wordt."
„Maar hoe denkt u zich dan den toe-
korasligen staatsvorm van Vlaanderen'»"
vroeg ik verder.
„Daarover behoeven wij nu ons hoofd
niet te breken. Bij de vredesonderhan
delingen zal men wel een geschikte rege
ling vinden
„En Antwerpen?" vroeg ik daarna. „Zal
dat niet een deel van de maritieme basis
moeten vormen; en welk standpunt neemt
u in ten aanzien van het Schelde-vraag-
stuk V"
Het antwoord, dat met opzelteLijken
nadruk gegeven werd, luidde „Dal zal
alles blijven zooals het is Geen van de
bestaande rechten van Nederland mag
in het minst gekrenkt worden. Dal moet
een besliste eiseh zijn."
De Russische en PooL'sclie
VI uclilelingen.
Bij de bespreking in de Tweede Ka
mer van den LBgrootingspost voor vluch
telingenverzorging heeft de heer Beumer
ook gewezen op de Russische en Pool-
sche vluchtelingen die ons budget be
swaren terwijl de Russische coupons
niet worden uitbetaald. Ilij wilde dat
de regeering zich lot de Russische re
geering zou wenden voor een overeen
komst, die eenerzijds de verzorging dier
vluchtelingen anderzijds de uitbetaling
der coupons tot onderwerp heeft.
Minister Cort van der Linden is toen
niet op die vraag ingegaan. Maar we
willen toch uit de Handelingen aanhalen
wal hij over die soort v luchlelingen
Opmerkte.
Ja, Mijnheer de Voorzitten, dat is ze
ker geen gewenschle toestand. Die Rus
sen en Polen zijn hier gekomen in vrjj
groote getalfc, hebben zich in Rotterdam
gevestigd en zijn onderhouden door de
Russische regbering gedurende geruimen
tijd, maar de Russische regieering ia
verdwenen, de gezant Is hier nog over,
maar fondsen heeft dip gezant niet
te zjjner beschikking. Hij heeft nog ah
tijd hel vooruitzicht, dat hetgeen bet
(onderhoud moet kosten, zal worden
gerestitueerd, maar ik Weet niet of dat
een toezegging is waarop wij vast kun
nen bouwen.
Wat moet de Regeering nu doen?
Moet de Regeering die menschen laten
verhongeren? Moet zij hen over de
grens zetten? Er is een gedeelte met
haai- toestemming gegaan naar Engeland
en naar Rusland, maar dat is slechts
een klem gedeelte. Moet de regeering
ze naai- Duitschland terugsturen, die
vluchtelingen uit Duitschland, en ze
zoo aan strenge straf, misschien wrel aai
doodstraf blootstellen? Er blijft dus in
derdaad niets over dan, niet uit welwil
lendheid maai- uit noodzaak, die men
schen althans voorLoopïg te onderhou
den, om, wanneer er weer geregelde
toestanden in Rusland komen, de uitge
trokken gelden terug te vragen. Ik al
thans zie er gfeen ander middel op.
Maatregelen, zegt de geachte afge
vaardigde, moeten genomen worden om
dien toevloed te beperken. Maar men
kan vluchtelingen die hier over de
grens komen toch niet weigeren, nie»
voor de grens terughouden. Tot degeneh
die zich onttrekken aan de gevangen
schap in het buitenland, kan men niet
aan de glrens zeggen Gij komt niet
binnen. Ik zie dus niet in welke maati
regelen de geachte afgevaardigde beJ
toogf.
Intusschen was Laurie met zijn ver
klaring' begtinnen.
„De reden", zei hij waarom jullie
beiden op vrij© voeten gesteld zijt is
dat inspecteur Lawson het bevel tot in
hechtenis-neming' beeft ingetrokken. Het
schijnt dat er een nieuwe aanwijzing
of leiddraad gevonden is en een bevel
is uitgevaardigd om een matroos te ar
resteeren den man die ons dat mes
verkocht beeft omdat na jullie ver
trek is uitgelekt dat het arme meisje
een zeeman tot vriend had een man
die haar te Bristol gekend heeft; die
man Was verliefd op haar en was na
een lang© reis in Engeland terug'geko-»
men, ongeveer een week voordat hij
een bBzoek bracht op de Jacht.
De beschrijving' van dien man uit
Bristol komt overeen met onze matroos
en er loopen geruchten dat hij eens
bij het kanaal gezien is, te Chatter .Alley
ongdveer veertijen daglen vóór den
moord".
„Waarom heeft de politie niet eerder
de aandacht op hem gevestigd?" vroe,
(Felicia.
„Het schijnt dal zij overal in 't ge
helm naar hem gezocht hebben, zonder
succes. Nu hebben ze een beloonifrg uit
geloofd van honderd pond voor inlich
tingen omtrent hem. Maar ze krijge*
hem natuurlijk nooit. Er is te veel tijd
over heengegaan. Hij heeft ruim den
tijd gehad zich uit de voeten, te maken."
„Dus ze begrijpen dat ze met ona
op liet verkeerde spoor waren?" zei
•Tubby, cn voegde er bij: „A. propos
waar breng je ons naai' toe, Pridbam
„Naar het Cecil-hotel. Daar logeer ik.
Ik dacht daar te lunchen, dan kunnen
We alles bespreken."
„Prachtig." Tubby drukte de handj
die hij in de zijne had, om zijn inge
nomenheid met dit .aardige plannetje te
kennen tê geven. Een vrolijker lunch-
partijtje dan van dit viertal kan men.
zich niet voorstellen. Theo en Tubby
wedijverden met elkander in vroolijkfc
dwaasheden en overvloeiende opgewekt
heid. De kleur was teruggekomen op
Felicia's bleeke wangen en ook de gloed
in haar oogen. Zij was geannimeerd,
tintelend, stralend in het vreugdeticht
dat de duisternis plotseling was komen
verdrijven.
fWiortlt vervoligd).
