BOITENLANBi
18 en 23 jaar, die eerst niets wilden mee
deelen. Bij onderzoek op de plaats waar
zij bezig waren geweest, nabij het huiS
„Te Vraag", vond de politie echter twee
kopertn bussen, die bij opening vier
lijdschokliuizeu bleken te bevatten, zoo
als bij de vervaardiging van granaten
gebruikt worden.
Men ging toen opnieuw zoeken, ert
kwam terecht op het dicht bij die plaats
gelegen .afgestolen terrein waar eenige
nmMiimilifi.hcrgptoatsey staan. Tegen een
dier gebouwen stond een ladder, waar
langs men blijkbaar door een raampje
naar binnen was gekropen, naar den
voorraad ammunitie.
Op een paar planken lag «wrziclitig
uitgespreid een bosje houtwol, een paar
proppen papier, samengesteld uit een
exemplaar van „De Vrije Socialist" en
daarop geplaatst een granaatkartets.
Van dat lieelo geval liep een papie
ren lont van circa drie meter lengte
naar d.e deur van het gebouw. De hout
wol en hel papier waren met petro
leum gedrenkt. Men vond nog een kurkje
dal blijkbaar van het fleschje met pe
troleum afkomstig was geweest. Bij het
einde van de lont vond men twee af
gebrande lucifers. De lont had gebrand
en was blijkbaar ten gevolge van de
tocht uitgegaan.
De daders zijn blijkbaar na het aanste
ken van de lont gevlucht. Was de lont niict
gedoofd, dan had een ontzettende ramp
plaats kunnen hebben.
Vier van de aangehoudenen hebben
bekend, dat zij het plan hadden de mu-
nitie^opslagplaatsen in de lucht te doen
vlieren, meenend daarmede iel& te zul
len doen Ier bestrijding' van het militairis
me. Verder hadden zij er niet over nage
dacht, dat daardoor velen zouden getrof
ten worden, die met het militairisme n,ets
te maken hebben.
Vier van hen waren lid van een kleine
anarchistische jeugdorganisatie, die Vrij
dagavond jl. nog1 vergaderde. Na die be
wuste vergadering, waar intusschen niet
rechtstreeks over de 'zaak gesproken
schijnt te zijn, hebben de daders van den
aanslag' het voornemen opgevat, iets tegen
het inilituirisme te doen.
EEN DREIGEND CONFLICT IN DE
VEENDERIJEN.
De teekenen zijn reeds weer daar
«dat ook in 1918 de Werkzaamheden
in de DrentscJie venen niet erg vlotten
zullen, schrijft 't Hbl'. Op enkele plaatsen
hoort men reeds een loon s verhoogin g
voor hel inladen van turf idoor de
werklieden van 80 percent boven 1917
eisclien; op andere plaatsen weigeren
de arbeiders beslist, de turf te ver
schepen, hetgeen bij advertentie in de
courant bekend gemaakt wordt.
Zoplang de vaart gestremd was, was
deze staking niet zoo heel erg, doch,
nu liet water begint open te komen,
dringt ook weer met groote «kracht de
verzending der turven, die een weelc of
vier geheel stil heeft gelegjen. Behalve
voor het schepen, beginnen^de eisclien
dei- verschillende werkliedenvereenigin-
gen oen vasteren vorm aan te nemen.
Hel Loopt zoowat tusschen 50 en SO'pCt.
boven het Loontarief van 1917. Het ta
rief is vastgesteld dopr den directeur-
generaal van den Arbeid, op verzoek van
werklieden en verveners, waarbij de werk
lieden hun eisclien ongewijzigd zagjen in
gewilligd.
De verdiensten zijn dan ook builen iedere
verhouding gestegenMen hoort van
werklieden, die in 13 a '15 weken f 1000
hadden verdiend. Dit moge nu het hoogste
zijn, een feit is het, dat de verdiensten
ruim zijn geweest en dat onder 'de veen
arbeiders een ongekende welstand
heerscht.
Daar de werklieden er in 1917 zoo
goed zijn afgekomen bij de arbitralgp, door
dat hun looneisclien werden toegewezen,
zou mep mogen verwachten, dat zij ook
thans de beslissing gaarne zouden Jegigjen
in handen van den scheidsrechter van
1917. Doch alsof zij voelen, dat hun
eisclien thans gaan buiten de perkeu,
geven zij te kennen, van arbitrale uit"
spraak niets te willen weten. Trouwens,
liet is in arbeiderskringen in de venen
niet onbekend, dat de Regeering hen noo-
dig heeft en daardoor voelen zij zich
juist zoo sterk.
Het lijdt geen twijfel, of o,ok dit jaar
zal een vertraging in den aanvangt er
werkzaamheden te zien geven met een
mindere turf productie' als onafwendbaar
gevolg, indien niet spoediigl een middel tot
overeenkomst gevonden wordt. Tenzij de
Regeering van een ander machtsmiddel
gebruik maakt, nl. inhouden van "regee-
rïngsartikelen aan de weigerachtige werk
lieden, een middel, dat bij dp schippers
vrij goede resultaten heeft opgeleverd.
De kosten van f 10.000 hiervoor
raamd zijn te hoog' in deze tijden,
maar wel zou een voorstel aan den raad
in overweging genomen kunnen worden,
wanneer door het stellen van persoon
lijken of zalcelijken borg1, de genoemde
vereeniging zekerheid wenschte te stel
len, zoodal rente en aflossing verzekerd
zoude zijn.
Het moge uit een bankiersoogpunt de
gewoonte zijn, geen voorschot zonder
zekerlieidstclling, voor een stadsbestuur
moeten naar mijn bescheidéh meening
ander© motieven dienen.
Niet moet men steeds vragen wat
zijn de directe voordeelen en op welke
wijze is het gevraagde gedekt, maar wel
wat voor indirecte belangen heeft de
stad er bij, dat jaarlijks hi|Cr zulke
groote feesten worden gegeven.
Het juiste getal te noemen, hoeveel
Dezoekers zoo'n sporlfeest trekt, liet is
nipt doenljjk, maar wel kan geboek
staafd worden dal all© hotels in die
week overvol waren, de restauranis)
hadden het overdruk en het vreemde-
lingenbezoek was buitengewoon.
Weegt nu die f 500 rente, wanneer
de kosten ook f 10.000 zijn, op, tegen
het reusachtige bezoek die deze feesten
geven aan dé stad?
Maar ook het motief, dat bij demo
bilisatie de deelnamen zal verminderen,
is te vaag en zoover wij weten van de
deelnemers van buiten geheel anders.
Immers verzekerden deze dat zij in
grooter getale zouden terugkomen, m its
op een beter terreiin, ook was dit
de opinie van den verslaggever der N.
R.Crt. welke geregeld dez© sporlfeesten
meemaakt en er op wees in zijn verslag,
dat wil Middelburg voortgaan met zulke
feesten een beter terrein dan t gezocht
dient te worden.
Juist de mobilisatie maakte nu dat
verscheidene officieren nu niet konden
meedoen omdat het vervoer per spoor
voor hen nu niet mogelijk was.
Deze concoursen immers worden ge
houden onder de reglementen der. Ned.
concours hippique vereeniging, niet de
plaats dus speelt de hoofdrol maar wel
welk cachet men aan zoo'n feest geeft.
Maar behalve dat, heeft het bestuur
over genoeg variatie in het vast te
stellen programma le beschikken; nu is
het ringrijderij met rijtuigjes, dan mon
steren met hengsten, kortom zij zal wej
morgen steeds voor een goed gekozen
program te zorgen, zoodat die feesten
de volle attractie blijven houden.
Laat men daarom niet te angstvallig
zijn met deze en begrijpen dat liet
hier gaat over het voortbestaan van deze
zeer gewaardeerde feesten of tot beëin
diging er van.
In tegendeel laat men royaal zijn
in dezé en er bij voegen een bedrag
voor het uitloven van een cupfc welke
de winner driemaal mfcet behalen om
deze te kunnen behouden, in den geest
als het bestuur in Bergen op Zoom,
Breda en Den Haag doet, waar dergelijk©
feesten regel zijn Zooiets animeert tot
overkomst.
Laat men het terrein juist flink ma
ken, laat men het laantje, loopende Jangs
de sloot, wat toch zoo vaak onbegaan
baar is van het water, onttrekken als
publipken weg en het terrein 'dus uit
breiden met liet groene gedëelte op hét
fcxcerci,Uevëld, de boomen waarvan het
meerendeel toch ziek is, verkoopen, de
opbrengst kan dan in mindering komen,
en wij bezitten dan een terrein, flink
ruim, omringd door een prachtige boo-
menrij, waarop alle Sporllecslen kunnen
worden gehouden.
Want juist die boomeiirij midden in een
Sportterrein maakt, dal men moet splitsen
en moeten,- zooals nu, achter de mens-hen
welke de rang bezetten, de oefeningen
worden uitgevoerd, dit schaadt zeer bet
geheel; een flinke ring kon dan worden
gevormd en alles kon d*angteschiiedefnj {z».
dat ieder het zien kon.
Laat men nu niet deze gelegenheid
voorbij laten gaan; andere plaatsen wel
ke over zoo'n prachtterrein midden in de
plaats niet beschikken, zouden het op
hoogen prijs stellen, en hier zoude men
het niet productief maken alleen omdat
het eeiiige kosten meebrengt. Vlissingeu
heefl, al is het ook op meer bescheiden
pchaal, haar concours gehad, laat men
zorgen dat zulke mooie Sportfeesten hier
kunnen blijven. Juist is er plan om deze
Sport onder een afzonderlijke vereeniging
te brengen, om beter nog deze te kunnen
voortzetten, Iaat men dan niet dit plan
de bodem inslaan, maar maakt 'dat Mid
delburg gïiat vooruit,
Dank zeggende voorde ruimte,
Een inwoner die prUj's stelt
op behoud van deze
feesten te M ii d d e 1 b u rg.
li a «'tap
7# oen«(is(;
ö.*rtaK
ri|öap
store
ZoBukg
jtuandtu?
BE OÖRLÜBs
De Toestand.
In de Oostenrijksche delegatie heeft
graaf Gzernin Vrijdag jl., beantwoor
dend de verschillende spiekers, mede
gedeeld, dat tfijn redevoering, op net-
zelfde oogenblilc, dat zij uitgesproken
werd, aan president Wilson was voor
gelegd.
Graaf Czernin schijnt dus inderdaad
de verwachting te koesteren, dat men
in de Ver. Staten in zijn rede een
basis voor verdere onderhandelingen
vinden zal. Natuurlijk hopen wij, dat
dit inderdaad het geval zal zijn en dpt
niet alleen de Ver. Stalen, maar alle
geallieerden op Czemin's en Hertliug's
redevoeringen van een dusdanige re
pliek zullen dienen, dat de bodem voor
rechtstreeksche onderhandelingen worde1
voorbereid. Hel feit dat von Kühl
mann in de hoiofdcommissie van den
Rijksdag nog eens uitdrukkelijk alle
zucht naar aiinexionisme aan den Duit-
schen leant heeft ontkent kan in deze
wellicht medewerken in de goeae rich
ting. Over van Kühlmann's uitlatingen
vindt men hieronder uitvoeriger mee-
liummtM Stasis.
Ingezonden Stukkeu worden, in geen
geval teruggezonden.
DRAINAGE MOLENWATER.
Geachte heer Redacteur.
Vergun mij eenigö ruimte in uw
blad naai- aanleiding van bovenstaande
meedeeling vervat in uwe courant van
26 dezer.
B. en W-. stellen den raad voor om
niet in te gaan op het verzoek van
"de Middelburg'sche Sport- en Athletiek-
vcreenigjng om ten behoeve van de
door die vereeniging te houden concours
hippiques het Molenwater te verhoogen
en zoo noodig t© drainCeren.
THERMO fHETBI? EN VERWACHTING
28 Jannan.
Thermometer ui u i o r 8 u. rei.
-r 12 o 42 gr.. 3 t>6 4 gr.
Telegrafist-1 o tnededeeling sim ket Kon.
VietoorolopisoV. iaafcitnut te De Bilt -"oWeft*
'•acrrt'iiiac-'n van heden oohtond
F - c t Hsrometai utaad 780
in Znid-Daitschland,
Loagst» 752 9 te Hapnranda.
V er w a e h t i n g 1st den ivoud van
Jan., zwakke tot matige Zuidelijke tot Zuid-
W-stelijke wind; nevelig nan de kust,
overigens nevelig tot licht bewolkt
weinig of geen regen; om het vriespunt des
nachtsoverdag matige dooi.
HOOG WATER.
I f s i n g e n.
29 Jan. n.m
30
31
1 Febr.
3.31
4.05
4.85
5 10
5.48
Czernin en Kühlmann zijn inmiddels
weel* naar Brest-Litofsk gereisd, waar
men ook Trotzky weer verwacht. Men
achl het, gezien den binnenlandschen
toestand van Rusland onmogelijk dat
de onderhandelingen worden afgebroken.
Trouwens, de bij onderhandelingen gaan
door. Te Petrotgrad is men al flink
op weg tot een vergelijk over de uit
wisseling van invaliede gevangenen en
burgers cn tusschen de Oekraïne en Tur
kije wordt reeds de kwestie van jde
vrije vaart op de Zwarte Zee bespro
ken, waarover ook m Petrograd ge"
sproken schijnt le worden. Een hervat
ting van het handelsverkeer tusschen
Rusland en Turkije is dus wellicht
binnenkort te verwachten.
Voor hel overige is er weinig
nieuws. Een Duitsclie duikbootcomman
dant heeft weer eens zijn best gedaan
om mogelijk opkomende vredesneigin-
gen in Engeland te ondrukken door
een dicht bezet passagiersschip van de
Cunardlijn nahij de kust van Ulster te
torpedeeren. De toeleg is echter grao-
tendeels mislukt, want de passagiers en
bemanning zijn gered en ook het schip
zal vermoedelijk behouden blijven.
Ten slotte zij noggemeld, dal blij
kens een officieel Duitsch bericht de
,Goeben" vlot geraakt is en de Dardanel-
len is bimnongel oopen. Het schip is dus
niet verloren, zooals de Engelsclienons
wilden laten gelooven.
Von Kühlmann anhvoor dt d
sprekers in de hoofd
commissie.
Jn de centrale commissie van den
Duitschen Rijksdag heeft Von Kühlmanr
in een uitvoerige red© de sprekers be
antwoord, die rechtstreeks of middel
lijk over de vredesonderhandelingen
hadden gesproken. Slresemann. die de
wenschelijklieiid had uitgesproken, daf
de Duitsche ministers meer in het open
baar zouden optreden wees hij op <len
geheel verschillenden toestand in En
geland, waar de minister nu eens voor
het kabinet, dan weer voor zichzelf
t. preekt, ten opzichte van dien in
Cuitsclilind, waar de minister steeds als de
officieel© persoon beschouwd wordt.
Voeg'l men daarbij dat alleen de rijks
kanselier veran twooi^Jel ijk minister is,
zoodat elke minister voor zijn rede met
hem overleg zou moeien plegen, dan
voelt men de moeilijkheid. Spreek-veld-
tochten zooals indertijd-' Dernburg hield
voor de koloniën zouden echter meer
gehouden kunnen worden.
Belangrijk was Von Kühlmann's ant
woord aan Weslarp, waarin hij hel
nexionisme afwees. Het punt
waarin Westarp het meest van de ra-
geering verschilt, zei Kühlmann, is dat
Idc delegatie zich niet op het inlij-
viügsstandpunt heeft gesteld. Dit woord
fs als iliijn geheugen me niet in den
steek laat, niet uitgesproken, maai- in
dit verband zijn er niet erg veel be
grippen, en ik geloof, dat rijn betoog
toch daarop neerkwam, dat hij opkwam
voor het in bezit nemen van gebied
op den voet der militaire successen
Naar ik gisteren uitvoerig uiteenzetle
kan het kiezen van zoo'n standpunt
voor de tegenwoordige rijksregeerin;
overeenkomstig al haar beginselen en
gieheel haar verleden bij voorbaat-als
onmogelijk bestempeld worden. Den
weg, dien wij bewandelen, blijkt na rijp
beraad de ©enige weg, waarop volko
men en harmonisch alle beginselen van
de regeering met elkaar in overeen
stemming konden worden gebracht.
Mei het opperbevel wordt zooveel
(mogelijk voeling gehouden.
Uil Kühlmann's verdere antwoorden
slippen wij nog aan, dat de Duitsche
regeering de Oekrainische en Finsche
afvaardigingen als gelijkgerechtigden er
kent ©u dal hij er op wees, dat de
regeerii-g der bolsjewiki alleen op macht
berust, wat Trotzky hem trouwens eens
erkend bad.
Von Kühlmann besloot mei hel vol
gende
„Dit kan ik zeggen Na dit debat
dat in groote mate opheldering v<x>r
ons heeft gebracht, gia ik met grooter
kalmte en zekerheid heen om de moei-'
lijke onderhandelingen, die nog le wach
ten zijn voort le zetten. Gij kunt er ver
zekerd van zijn, dat ernstige vredeswil,
de hoogste leidstar der Duitsclie regee
ring, ons er toe zal bewegen nog ver
der met de grootste zekerheid en ge
duld eiken weg te bewandelen, die lot
een redelijken eei-vollen vrede kanleiJ
den. Ik kan zeggen, dat het hier ge
voerde debat in dit opzicht een hechter
en breeder basis heeft gegeven dan voor
dien liet geval was."
Uit Czernin's rode.
Uit Czernin's rede laten wij hier nog
het een en ander vblgen. In de eer
ste plaats uit wat hij zeide 'over Ita
lië en de Balkan
„Wat Italië, Servië, Roemenië en
Montenegro betreft, kan ik slechts het
standpunt herhalen, dat ik reeds in de
Hongaarschc delegatie had geformuleerd
Ik weigei" le fungeeren als waarborg
voor vijandelijke oorlogsavonturenilc
weiger, aan» onze vijanden, die hardnek
kig op het standpunt van strijd-Lot-de
overwinning blijven staan, eenzijdig
concessies te doen, welke de monar
chie blijvend schaden en aan de vijan
den het onschatbare voorrecht leve-
den o orlog betrekkelijk zonder risico
tot in het oneindige te kunnen ver
lengen. Moge 'de heer Wilson den qroo-
fen invlood, dien hij ougefwijfeld op
zijn bondgenooten uitoefent, er toe be
zigen, dat zij, van hun kant ae voor
waarden noemen, waaronder zij bereid
zijn tot praten Dan zal' hij zich de on
metelijke verdienste "hebben verworven,
ae ötgemeene vredesonderhandeiuigen fn
hel leven te hebben geroepen. Even
openhartig en vrij als ik hier den
heer.Wilson beantwoord, zal ilc met al
diegenen spreken, die ook zelf willen
pralen. Maar het spreekt volkomen van
zelf dat de lijd en bet voortduren van
den oorlog niet zonder invloed kunnen
blijven op de verhoudingen van onzen
leant. Dat heb ik vroeger al eens ge
zegd. Italië is daarvan een sprekend
voorbeeld. Italië heeft vóór 'den oor
log de gelegenheid, gehad om zonder
één schot le losses, een groote ter
reinwinst te behalen. Het heeft daLge
weigerd.- het is in dezen oorlog iqegaan;
het heeft honderdduizenden dpodjen, mi-
liarden aan oorlogskosten en vernielde
zaken verloren, het heeft nood en el
lende over zijn eigen volk gebracht;
en d at allemaal1 slechts om een voor
deel, dat het had kunnen behalen, voor
altijd te verliezen."
Het tweede citaat loopt over de pun
ten van overeenkomst in Wilson's er
Czernin's opvattingen. Czernin legde er
den nadruk op, dat hij reu voorstander
van de stichting van een cnafhanke-
lijken L'oolschdh staat, die de gebieden
met een specifiek Poolsche bevolking
omvat. Hij vermoedde dat Oostenrijk
ook in dal opzicht liet met Wilson spo
eens zou kunnen worden. „De over
eenstemming in zienswijze, zei hij ver
volgeus, culmineert in Wilson's voorstel
tot stichting van e en algeineenen vol-
enbond, waarlegen 'in Oostenrijk wel
niemand eenig bezwaar zal hebben. Uit
de vergelijking van mijn inzicht met
dal van president Wilson vervolgde
Czernin blijkt dal wij jhet niet alleen
eens zijn over de groote beginselen,.
na dezen oorlog de nieuwe we
reldorde moeten bepalen, maar dat on
ze opvattingen ten aanzien van ver
scheidene concrete vredesvraagstukken
met elkaar strooken. De meeningsver
schillen, die overblijven, lijken mij niet
zoo groot, dat gedachtenwisselinig niet
tot opheldering en toenadering ion kun
nen leiden. Deze staat van zaken, voort
spruitend uit de omstandigheid dat Oos
tenrijk-Hongarijë en de Yereenigde Sta
ten van de oorlogvoerende staten de
mogendheden zijn, wier belangen het
minst tegen elkaar indruischen, wettigt
de overweging of een {jedachtenwisse-
ling van deze twee mogendheden niet
het uitgangspunt zou kunnen zijn voor
een verzoenlijk overleg tusschen alle
staten, die nog niet in besprekingen
over den vrede zijn getreden."
Met andere woorden, Czernin hoopt,
door Wilson te winnen, de entente tot
het opgeven van den strijd of althans
lol onderhandelen te bewegen. Daar
over zegt de „Eclio de 'Paris"- Indien
Hertling en Czernin met Engeland en
de-, Vereenigde Staten over het hoofd
Frankrijk heen besprekingen ho
pen aan te knoopen, zijn ze in de war.
De geallieerden hebben van gedachten
gewisseld over een antwoord, in geza
menlijk overleg opgesteld.
Het blad voegt daaraan too, datCle-
mencoau liet woord zal voeren, waan
neer hij den tijd daartoe gekomen acht.
Japan en do bondgenooten
Behalve de minister-president heeft
ook de Japansche minister van buiten-
landschc zaken Motono een rede over
den toestand gehouden, wa rin hij o.m.
verklaarde, dat de verstandhouding tus
schen Japan en Engeland, tijdens den
oorlog steeds hechter en inniger is ge
worden. Hij bracht lof aan* China, dat
hel de bedreiging van Duilschland voor
hel Verre Oosten ingezien heefl en
Duitschland den oorlog verklaarde Ten
aanzien van Rusland hoopt de Japan
sche regeering ernstiglijk, dal hel Rus
sische volk in staat zal zijn een sterk
en duurzaam bewind te vestigen, zon
der dal dit ten nadeelc strekt v;ui tip
belangen der geallieerden of van «1e
eer cn het aanzien van Rusland.
De vijandelijke mogendheden hebben
herhaaldelijk -gepoogd, zei Motono lan^ls
indirecten weg de entenle-mogendhedvn
të betrekken m besprekingen „Maar
liet is noodzakelijk om de z.g. vredes-
aanbiedingeu van onze vijanden met
veel wantrouwen le beschouwen. Uit
do verklaringen van onze vrienden en
geallieerden welen wij wat dezen als
de grondslagen voor eêu toekomstfyen
vrede beschouwen. Deze wijken in aan
zienlijke Svate af van die, welke wij
welen dat de doeleinden van onze vij
anden. zijn. Wij moeten daaruit tot het
besluit komen, dal, zoolang die doelein
den van vijanden en geallieerden zoo
ver uit elkaar liggen, er weinig hoop
bestaat op vred^ in de naaste toekomst.
Niettemin wenschen wij u het standpunt
van de Japansche regeering ten op
zichte van den vrede bloot le leggen.
Gij weet uit de Britsch-Japansche over
eenkomst, dat de beide lanuen zich we-
derkcerig hebben verplicht, geen afzon
derlijken vrede te s Lui ten. jjliet enkel
heeft Japan (tot op dezen datum geen
enkel voorstel welk dan ook be
treffende de vredesvoorwaarden ont
vangen \an de verbonden mogendhe
den ^Engeland maar ook gelooven wij
met, dat de tijd reeds is aangebro
ken, om definitief met de oimerhan-
delingen te beginnen. Op het jpogpn-
blik gaat Japan voort met alle krach
ten in te spannen om mede le wer
ken. Het is volmaakt overbodig "om
le ve»Klaren, dat Japan zal voortgaan
zijn geallieerden op loyale wijze te steu
nen. Dat zou enkel maar het op
Loyale wijze ten uitvoer brengen zijn
van zijn plicht en van do verplichtin
gen tot trouw jegens die bondgenooten.
De verantwoordelijkheid voor oe hand
having der orde in hel Verre Oosten
berust uitsluitend bij Japan. Het is
billijk, dat wfij geen «ogenblik kunnen
aarzefen, ofn op "het eerste sein "de
noodzakelijke maatregelen te nemen, in
het geval, dat onze veiligheid wordt
bedreigd.
Ilc wil zeide Motono er aan
toevoegen, dal, wil Japan voor den
toekomst een blijvende vrede verze
keren, wij er vast vah overtuigd zijn,
dat liet land niet moet terugdeinzen
van welke opoffering ook, die mocht
worden gevergd.
D bij o n de rli an delingen
Wolff nu.dt het volgende over de on
derhandelingen le Petrograd, nopens de
aan het vvapcnslilslandsverdrag te Brest
Lilofsk loeg- .oegde bepalingen
Na aankomst van de Duitsch Oosten-
rijksch-Hongaarsclie delegatie is de Pe
tersburg ,ebe tommissie den len Januari
haar zittingen begonnen en» heeft, na ver
sterkt zijn met dc achteraf aangeko
men Bcclgaarsclie en Turksche gedele
geerden, dc onderhandelingen in twee
sub-commissies voortgezet: één voor hot
gevangen^nvraagsluk cn één voor het
conomische vraagstuk De commissie
voor het gevangenen-vraagstuk heeft zich
bezig gehouden mej de terugzending van
bnrger'gevaijgeacn, invaliden en krijgs
gevangenen naar hu,n vaderland en met de
behandeling der achterblijvende krijgs-
gevallenen Ten opzichte van het vraag
slujc der uitwisseling van invaliden werd
een schikking getroffen, terwijl daaren
tegen met betrekking tot de uitwisseling
van burgers nog geen volledige overeen-
lemming is verkregen. Intussclien i> ech
ter met de terugzending een aanvang
gemaakt.
Frankrijken Engeland
Te Berlijn ontleent men aan het Fran-
sche ofaa „Rappel' van 22 dezer-
De naaste toekomst zal leeren of de po
litiek van Clemenceau van Engelaud ze-
leere maatregelen zal kunnen verkrijgen,
•aarvoor dat land terugdeinst Die m lat-
regelen zijn echter noodig om terstond de
veiligheid van het Fransche gebied te
waarborgen en de overwinning der bond
genooten te verzekeren en ten slotte
om het evenwicht in Europa na het einde
van den oorlog le bewaren. Deze maat
regelen zijn benoeming van een Fran-
schen generalissimus voor het geheel©
westelijke front; aanvallen van zee uit op
de Duitsche kusten om de duikboot-nes
ten te icrnietigen en zoo veel mogelijk
troepen cn kinonnen van den vijand van
ons westelijk front verwijderd te honden;
uitbreiding van het Engelsche 'front na
ueze aanvallen om de oude lichtingen
voor veldarbeid af te kunnen tossen; be
schikbaarstelling. van ijzer voor onze
scheepswerven en scheepsruimte voor
onze koopvaardijvloot Ten slotte tunnel
bouw onuer het Kanaal door.
KORTE OORLOGSBERICHTEN.
Engelsche vliegtuigen hebben Mann
heim, Trier en plaatsen ten Z.-W. wan
Trier gebombardeerd, naar zij zeggen met
succes Een der vliegtuigen kwam niet
weer.
