BUITENLAND.
winkel stond, uit de vitrine voorwerpen
had weggenomen. Dit bleek inderdaad
ook juist be zijn. De politie werd met liet
geval in kennis gesteld.
Gisterenmiddag hebben be Amster
dam kleine ongeregeldheden plaats ge
had, waarhij bereden politie en agenten te
voel met de blanke sabel charges uit
voerden. Scheidende en tierende vrouwen;
speelden bij de relletjes een voorname rol.
Het gebeurde geeft sterk don indruk,
dat het geen ongeregeldheden waren, wel
ke voortkwamen uit een geprikkelde
stemming onder het volk, maar dat het
alleen het werk was van de bekende
raddraaiers en raddraaistens, die weer
eens wilden probeenen, hoever zij hel
krijgen konden, en daarbij eigenlijk
slechts medewerking ondervonden van
die elementen ,uit de Zeedijk-omgeving,
voor w>e elk straatkabaai een verzetje is.
Te Hoede (Grom) is de dochter
van at n heer T., die de vorige week een
naald inslikte, tengevolge daarvan onider
lievige .pijnen overleden.
Het blijkt, dat bij het mijnongeluk
bij Ilalmer End 160 mijnwerkers zijn om
gekomen 14- lijken zijn naar "boven ge
bracht 116 mensehen zijn nog ingesloten;.
Alle boop om ben te redden is vervlogen.
SE 00 B L l! 3.
De Toestand.
De algemeene onderhandelingen te
Brest-Litofsk zijn voor een nog onbepaal-
den tijd verdaagd als een gevolg van die
tusschen de onderhandelaars, gerezen
moeilijkheden over de ontruiming «ler be
zette gebieden. De Duitsche afgevaardig
den hielden vol, dat die zich reed^s voor
de afscheiding van Rusland hebben uitge
sproken en dat de daar thans gevestigde
regeeringen als organen van het volk mor
gen worden beschouwd. De middenrijken
hebben dan ook geen bezwaar tegen deel
name dier regeeringen aan de onderhan
delingen. Van Russiis,dhe zijde werd op
gemerkt, dat dit een bespotting 'was van
het zelfbesleminingsrecht, dat de "Russen
stipt willen doorvoeren. Zij verklaarden
zich ook nu weer bereid de koasekwen-
ties daarvan te aanvaarden ook voor die
streken die niet tol hel bezette gebied be
boeren. Dat recht kan echter eerst uitge
oefend worden na de ontruiming door dp
vijandelijke legers en na den terugkeer
der bevolkingen. Deze ejschen werden
door Tmtzky schriftelijk ingediend met
hel verzoek dm in den vervolge alle be
langrijke voorstellen en tegenvoorstellen
op schrift te stellen.
Generaal Hoffmann vond in de eischen,
die de Russen stelden, aanleiding om er
den hceren aan te herinneren, dat hun
toon die was van overwinnaars, wat in
strijd is met de feiten, daar juisf het ze
gevierende Duitsche leger op hun gêbied
staal.
.Yioorls wees de generaal er op, dat de
Russisjche afvaardiging voor de bezette
gebieden de toepassing verlangt van een
zelfbeschikkingsrecht der volken op'een
wijze en in een pnivang, gelijk 'haar rogee-
•ing in het eigen land niet toepast. Ilaar re
geering is uitsluitend op de macht ge
grond en wel op een macht, die meedoo-
genloos met geweld ieder andersdenken
de onderdrukt. Ieder anrfjersdenkemte
wordt eenvoudig als contra-revolulionnair
en bourgois vogelvrij verklaard. Als voor
beelden daarvan haalde Hoffmann aan het
uiteenjagen van een Wit-Russisph congres
te Minsk en hel ultimatum ran de Petror-
grader regeering' aan die van de Oekraine.
Hoffmann haalde de besluiten aan,
waarin de bevolking der bezette gebieden
zich van Rusland afscheidt en toenadering
tol Duilschland zoekt en verklaarde dat
de ontruiming door liet Duitsche cpper-
bevel ook moet worden geweigerd, voor
zoover Koerland, Litauen, Riga en de
eilanden in de golf van Riga betreft, om
technische redenen van bestuur. De ge
noemde streken bezitten geen bestuurs
organen, geen organen der rechtspleging,
geen organen voor rechtsbescherming,
geen spoorwegen, geen telegraaflijnen,
geen post. Dit alles is, Duitsch bezit en
in Duilsche exploitatie. Ook tot ae op
richting van. een eigen volksleger of le
ger zijn deze landen door gebrek pan
geschikte organen in afzienbaren tijd niet
in de gelegenheid.
Von Kühlmann verzette zich tegen
schriftelijke beliandeling van opkomende
voorstellen, omdat dit to tijdroovend zou
zijn,
Trotzky zeide daarop: Het is natuur
lijk, dat' het in 't geheel niet in ons
voornemen ligt, de techniek der onder
handelingen le bemoeilijken. Wanneer de
tegenpartij zich op het standpunt plaatst,
dat voor het indienen van schriftelijke
formuleeringen nog nfel liet juiste tijdstip
is aangebroken, dan zou ons hedeli inge
diend voorstel besproken kunnen wor
den, en zouden wij ons het recht voor
behouden in den loop der verdere on
derhandelingen op onze verklaring als
zoodanig of op onderdeden ervan terug te
komen, zonder op cenige wijze aan de
tegenpartij een zoodanige behandeling der
zaak te willen opdringen.
Minister von Kühlmann antwoordde: Ik
kan dit voorstel niet aannemen. Aanwe
zig zijn schriftelijk geformuleerde en uit
gewerkte voorstellen van de -eene zijde,
waartegen van de andere zijde geen be
hoorlijke legen-formuleering is ingediend;
dit zou volkomen ongewenscht zijn. Daar
om moet, naar mijn meening,' worden
vastgehouden aan mijn opvatting, dat
j&ojor eenige vaststelling van de houding
onzerzijds een nieuwe beraadslaging der
bondgenooten noodig is.
Hierop volgde do verdaging, zoodat
men nog even ver is als op den 27en
December, toen de onderhandelingen voor
de eerste maaL werden afgebroken. Het
eenige v oordeel is, dat men thans scherp
geformuleerde Russisjche voorstellen heeft,
maar dat voordeel wordt grootendeels
weer teuiet gedaan, omdat men weet
dat deze voor de Duitsche groep onaan
nemelijk zullen heeten.
Het overige nieuws is van weinig be-
teekenis en Zinkt bij de belangrijkheid
van de nieuwe verdaging der onderhan
delingen geheel in het niet. Slechts zij
nog vermeld, dat do „Norddeutsche All-
gemeino Ztg.", het blad dal in den regel
voor officieuse rogeeringsuitlatin&en wordt
gebruikt, liet noodig vindt om de geruch
ten over lichte meeningsverschillen, die
in den kroonraad aan het licht zouden
zijn gekomen en waarmee in ygjband
werd gebracht een aftreden van von
Hertliug (die om gezondheidsredenen"
zijn plaats zou willen inruimen) tegen
spreekt. Ook is het gisteren door ons
vermelde bericht, dat Kühlmann en
Bernstorff te Berlijn zouden zijn, vol
gens dat blad onjuist.
De Russisfche voorstellen.
De oplossing van het vraagstuk der
bezette gebieden, zooals de Russische af
gevaardigden tot de vredesonderhandelin
gen die schriftelijk hebben voorgesteld
en waarvan sprake is in 'ons overzicht
van den toestand, luiden als volgt:
„Het territoriale zelfbeschikkingsrecht
komt den naties toe, en niet de deelen
daarvan, idie bezet zijn, zooals dit in
paragraaf 2 van het Duitsche voorstel
van 28 December wordt vastgesteld. Dien
ten gevolge verleent de Russische regee
ring uit eigen initiatief het zelfbeschik
kingsrecht, óók aan de deelen der be
wuste naties, die buiten de bezettings
zone vallen. Rusland verplicht zich deze
gebieden noch direct noch indirect lot
aanneming van dezen of genen staats
vorm te noodzaken, en hun zelfstandig
heid onder geen douane-overeenkomsten
of militaire verdragen te beperken, welke
vóór de definitieve slichting dezer ge
bieden, op grond van het zelfbeschikkings
recht dezer naties, gesloten zijn.
De regeeringen van Duitschland en
Oostenrijk-Hongarije bevestigen van hun
kant categorisch het ontbreken van wel
ke aanspraken ook, zoowel op inlijving
bij hel gebied van Duitschland en Oos
tenrijk-Hongarije van de gebieden van
liet vroegere Russische keizerrijk, die nu
•door de legers van Duitschland en Oos
tenrijk-Hongarije zijn bezet, als op zoo
genaamde 'grensverbeteringen ten koste
van die gebieden. Tegelijkertijd verbin
den zij zich, die gebieden direct noch
indirect te noodzaken lot het aannemen
van dezen of genen staatsvorm of hun
onafhankelijkheid te beperken door tol-
of militaire overeenkomsten, die gesloten
zouden worden voor de definitieve con
stitueering van die gebieden op grond
van het zelfbeschikkingsrecht van de
daar wonende naties.
De regeling van de kwestie van het lot
van de daartoe zelf besluitende gebieden
moet onder voorwaarde van volledige po
litieke vrijheid en de afwezigheid van el-
ken druk van buiten af plaats hebben.
Daarom moet de stemming na wegneming
van de vreemde legers en terugkeer van
de vluchtelingen en van de -in het begin
van den oorlog geëvacueerde bevolking
plaats hebben. Het tijdstip van de terug
trekking der legers wordt door een bij
zondere oommissie bepaald, op grond van
den toestand van het transportwezen en
de levcnsmiddelenverzorging. Zoolang de
wereldoorlog nog niet geëindigd is, rust
op nationale legers en plaatselijke militie-
troepen van die gebieden de zorg voor de
handhaving van de orde en de oescher"
ming van het recht.
Aan vluchtelingen en aan de door de
autoriteiten der bezetting sedert den aan
vang van den «oorlog weg£jevoerde perso
nen wordt de volledige vrijheid en dj©
materieele mogelijkheid voor den terug
keer gegeven.
Van het oogenblik der onderleeken Lng
van den vrede af tot aan de definitieve?
vorming der bedoelde gebieden als staat,
gaal het binnenlandsch bestuur, de leiding
der plaatselijk© aangelegenheden, der fi
nanciën enz. over in banden van
een tijdelijk orgaan, dat door overeen
stemming der politieke partijen, die "haar
levensvatbaarheid Le midden van hun volk-
voor en gedurende den oorlóg bewezen
hebben, wordt gevormd. De voornaam
ste taak dezer tijdelijke organen bestaat,
gelijktijdig met het handhaven van den
normaïèn loop van het maatschappelijk
en economisch leven, ook in de organi
satie van de volkssteuiming.
De definitieve oplossing der kwestie
van de staatsregeling der gebieden, die
hier bedoeld zijn, en van den vorm der
staatsinrichting wordt door een algemeen
referendum verkregen Voor de bespoe
diging van den arbeid der vredesconfe
rentie aehl de Russische delegatie het
van buitengewoon belang ranj de Duitsche
en Ooslenrijksch-Hongaarsche delegatie
een volkomen stipt antwoord op allo
vragen te krijgen, welke door deze ver
klaring zijn ontslaan. Wat andere kleine
vraagstukken betreft, deze zouden zoo
kunnen worden behandeld, dat zij in ver
band met het antwoord op deze punlcn
worden beantwoord."
Men ziet, dal de Russen konsekwent
zijn en het standpunt, dat zij van. den
beginne af innamen blijven- handhaven.
De stand van zaken is nu zoo, dab
Duitschland eindelijk gedwongen word!
om zijn eischen len opzichte van de
Oostgrens ook eens duidelijk Le formu-
leeren, wat vooral voor de al of nieO-
baalzuchlige omstanders van het grootste
belang is omdat die eischen niet alleen
voor een belangrijk deel zullen beslis
sen over de spoedige komst of het uit
blijven van den vrede, maai- levens aan
het licht zullen brengen of er werkelijk
eenheid van inzicht beslaat tusschen de
regecring en de militaire leiders cener-
zijds, de regeering en de meerderheids
partijen uit den Rijksdag anderzijds, in.
a w. of de militaire leiders geneigd zijn
van de al-Duilsche droomen afstand te
noen en zich op liet standpunt van het
Rijksdagbesluit van Juli te stellen. Dat is
een netelige vraag en de regeering heeft
nog altoos een antwoord daarop weten
te vermijden. Nu zal' zij, van wie het on
denkbaar is, dat ze slechte botweg de
Russische voorstellen zal afwijzen, daar
dit al te zeer in strijd zou zijn met den
wil en de behoeften der volkeren, die het
Duilsche verbond vormen, klaren wijn
hebben te schenken. Het is dan ook niet
to verwonderen, dal er te Berlijn een
groote spanning heerseht,, dat de keizer
en zijn raadslieden druk beraad houden
en dal de meest zonderlinge geruchten
naar aanleiding daarvan de ronde doen.
Ook buiten Duitschland, zoowel bij de
bondgenooten, de vijanden als bij de on-
zijdigen zal men gespannen afwachten wat
hel antwoord op de Russische eischen
zijn zal.
o
Koerland en de vrede s onder
handelingen.
In Bielefeld heeft do Vaderlandsche par
tij op een vergadering een Koerlander la
ten spreken, en wei de heer Silvio Bnotöd-
nch, een van do grtoote landlieOren in
dat gewest.
De heer Broedrich zeide, dal de Koer-
landsche Landdag in September met al
gemeene stemmen een verklaring bad aan
genomen, waarin bet lot van Koerland in
handen van het Duitsche Rijk werd ge
legd.
Als er nu nog eens een sjómming zou
worden gehouden, dan zouden de
ridderschap en de landschap zich djaar-
van onthouden. Dit is reeds aan de Duit
sche autoriteiten meegedeeld.
Oiok de eilanden in de Golf van Riga,
zeide de spreker, hebben voor Duitsch
land gestemd, ook die eilanden, die nog
met door de Duitsche troepen zijn bezet.
„De Russische Oostzee-provincies zul
len nimmer tot Rusland terugkeeren. ids
ze geen aansluiting met Duitschland kun
nen vinden, dan moeten zij aansluiting
zoeken bij een Skandinavisch verbond of
bij Engeland".
o
Meer mannen.
Bij bet indienen van wetsontwerpen,
die bel verkrijgen van meer manschappen
voor het Engelsche leger beoogde, ver
klaarde Sir Auckland Geddes in het La-
gerkiüs, dat de kwestie der manschappen
op hel oogenblik wel nog niet klemt, maar
dat spoedig doen zal.
Geddes gelooft, dal de middenrijken 3S
divisies van teshmen enminste 950.000
man naar liet westen kunnen overbren
gen, terwijl wat er dan in bet Oosten
overblijft, aanvullingsmanschappen voor
de verliezen kan leveren. Alles bij elkaar
schat liij, dal door den afval der Russpn
aan het Itajiaansclie en Westelijk front
meer dan anderlialf milliioen manschap
en de Duilsche legers hebben vers;Lerkl.
[ij sprak van wellicht 1.6 miljoen.
Zonder bel „bezwijmen" van Rusland
ware voor de entente de overwinning
reeds behaald, niettemin is oók nu nog
de overwinning voor die groep verzekerd.
De hulpbronnen der geallieerden en Ame
rika, die thans zijn gemobiliseerd, z ju in
militaire eenheden zoo, goed dis in reser
vés van het burgerlijke leven voldoende
om de zege in veilige haven te brengen.
Uilsluitend een psychologisch onheil in
Engeland |6f een ander land van de geal
lieerden gelijk aan hetgeen Rusland over
komen is, kan de middelrijken reddPn.
De legers zijn stuk voor s'tuk sterk ge
noeg, de Britsche vloot telt thans 400.000
koppen tegen 150.000 in Augustus 1914,
het leger is meer dan 4 millioen man
sterk. Als men de verliezen in rekening
brengt kan men zoggen dat het Britsche
volk reeds voor 7.5 millioen man gezorgd
heeft.
Zulke cijfers, voer Geddes voort, hou
den geen rekening met den aanmaak van
schepen, oorlogs- noch koopvaardijschep
pen, met den luchtdienst noch met de
toegenomen voortbrenging van voedsel,
ijzererts, olie en allerhande andere arti
kelen, waarvan we de bondgenooten in
de eerste plaats hebben voorzien.
„Ze nemen evenmin dat groote genoot
schap van dappere mannen in aanmer
king; de officieren en mannen der han
delsmarine.
„Dit is een krachtsontplooiing, waarop
hel Britsche volk fier mag zijn, maar als
we gelijk we voornemens zijn, vloot en
luchtdienst zullen uitbreiden en de legers
aan het front op peil houdenj, 'is hel;
noodig in hel kond aanstonds 120.000
tot 450.000 man te lichten uit degenen,
die nu deelnemen aan bet burgerlijke le
ven.
„Deze cijfers moei men als Cen vol
strekt noodig minimum beschouwen, en
het is best mogelijk, dat de dringende
behoeften van den militairen toestand in
1918 de onttrekking van gen nog grooter
aantal mannen aan de gelederen der nij
verheid gebiedend zullen eisclien.
„Tegelijk zullen wij evenwel een 'groot
aantal mannen uit de strijdkrachten baar
liet burgerlijke leven terugzenden, /ojodat
de inkrimping onzer industrieele kracht
een stuk minder zal zijn dan hel hePle
aantal, dal daaraan werd onttrokken."
Geddes verklaarde niet voornemens te
zijn hel minimum vooir den militairen leef
tijd le verlagen of het maximum, er voor
te verhoogen, evenmin om den militairen
dienstplicht in Ierland in te voeren. AIet
betrekicing Lot de besprekingen met Üe
vakverenigingen, zeide Geddes, dat hij
wenschte deze gelegenheid le baat te ne
men om zijn allerhoogste waardeering uit
te spreken voor den geest, dien dc lei
ders, naar liij had ervaren, bezield, met
wie hij de dagelijksclie nooden van het
land bad besproken. Hij hoopte dal bij
de achterstaande gelederen op denzelfden
geest van oprechtheid kan gerekend wor
den als bij deze en andere gelegenheid
door de leiders is geloond.
Geddes kondigde vervolgens dl? indie
ning van een wetsontwerp aan, len «doel
hebbend de gelijkheid in het brengen van
offers zooveel als praktisch mogelijk ïs
te regelen. Het ontwerp zal de automati
sche toevoeging van twee maanden van
uitstel, zooals thans door sommige man
nen bij bepaalde gelegenheden, waarvan
de juistheid is bewezen, wordt genoten,
opheffen; liet tweede 'artikel machtigt
de regeering door een administratieve ver
ordening eik certificaat voor uitstel, het
welk om particuliere redenen is verleend,
in te trekken.
Geddes voegde hieraan toehet is nood
zakelijkheid voor de rechtvaardigheid, diat
zulk een voorzorgsmaatregel bestaat, daar
er thans -meer dan een millioen mannen
zijn, die in het bezit zijn van een certi
ficaat van uitstel van den militairen Idienst,
hetwelk feitelijk kan worden geschrapt.
Het ontwerp werd in eerste lezing met
algemeene stemmen aangenomen.
De aanval op de c o n v o |0« i c n
Sir Eric Geddes, de eerste lord dor
admiraliteit, heeft in een rede in het
Lagerhuis gezegdEen commissie, dooi
den opperbevelhebber van de vloot be
noemd, heeft een onderzoek inge-tefd
naar de omstandigheden, in verband
met den aanval op een Skandinavisch
oonvool, welke den 12en Dee 191,
heeft plaats gehad en waarbij Z. M.'s
Partridge tot zinken werd gebracLt en
de Pelew werd beschadigd. Da com
missie bestond uit de admiraals Sturdee,
de Robeck en Goosdenough. De raad
der admiraliteit heeft, na volledig over
leg, de bevinding der commissie beves
tigd, wat betreft haar oordeel du' de
begeleidende schepen het mogelijke heb
ben gedaan om het convooi te be-:
schermen, op eerlijke Wijze', als echte
zeelieden, hebben gestreden en dat de
andere strijdkrachten, welke Zich op
zee bevonden met hel doel om be
scherming le verleenen aan de convooi-
ën, die op dat tijdstip de Noordzee
doorkruisten, al liet mogelijke hebbe
gedaan om hulp te bieden zoodra hun
den aanval werd gemeld, alsmede cm
den vijand het vluchten te verhinderen.
Hel is een plicht tegenover admiraal
Beatty om te verklaren, dat de raad
der admiraliteit voorts van oordeel is.
dal de omstandigheden, welke den dek
kingsstrijdkrachten hebben verhinderd
om op lijd ter plaatse te zijn op het
oogenblik van den aanval, niet konden
worden voorzien en dat hij de mee
ning is toegedaan, dat de maatregelen
van den opperbe vel hebber de bè»t© zijn
geweest, die ten opzichte van de op
dal moment beschikbare strijdkra diteiï
konden worden getroffen.
Wal betreft den aanval van den vijL
and op een convooi bij de noordoost
kust van Engeland, deze werd op twee
neutrale schepen ondernomen, die in
de duisternis tijdens den nacht van 11
December van het convooi waren ge
scheiden. Een der beide schepen werd
in den vroegen ochtend van 12 Decent
ber aangevallen en tot zinken gebracht.
De oyerievenden, met uitzondering van
twee machinisten, die met het schip
naar de diepte gingen, werden door pa-
troelje-vaartuigen opgepikt. die kort
daarop ter plaatse waren.
Iets later op denzelfden ochtend werd
hel andere neutrale schip, dat uit het
convooi was losgeraakt, eveneens aan
gevallen. De bemanning verliet het
schip, dat daarna in tweeën brak. De
twee gedeelten konden naar de haven
Worden gesleept. De schepen, die liet
convooi begeleidden, wisten niets va
nen aanval, tengevolge van den afstand,
idie hen scheidde.
Een Al-Duitsch schandaal.
Een al-Duitsch schandaal zoo noeml
hel „Nieuws van den Dag" het en wij
zeggen het haar na, wanneer wij lezen
lioe de heerea al-Duilschers zich niet
onlzien hebben om op een der verga
deringen van de Vaderlandsche Partij
oorlogsinralieden, die het niel met hun
denkbeelden eens waren af te ranselen
en de zaal uit te werpen.
Hel „Berliner Tageblall" deelt om
trent het gebeurde mede, dat de secre
taris van de Duitsche Vaderlandsche
Parlij de leden van den -niet tot een
politieke partij behoorenden Bond van
oorlogsinvaliden en oud-strijders had uit-
genoodigd tot bijwoning van een ver
gadering, onder uitdrukkelijke verzeke
ring van openbaar debat maar dat den
aanwezigen het spreken belet werd.
De onrust in de vergadering begon
toen de eerste spreker van de Vader
landsche Partij, de afgevaarde Fuhr-
manu, de aanwezige oorlogsinvaliden uit
maakte viQor „deserteurs, die de vaan
dels van Hindenburg en Ludendorff
hadden verlaten, om bun aan het front
strijdende kameraden in den rug aan
le vallen". Toen een der invaliden le
gen deze ongelooflijke vernedering prole^
teerde, werd hij mishandeld en met ge
weld uit de zaal verwijderd. Er ontstond
opnieuw rumoer, toen invaliden, die vol
komen paiiemenlaire Interrupties maak
ten, op ruwe manier en zonder eerbied
voor hun iln dienst van liet vaderland "be
komen verwondingen, met stokken wer
den afgeranseld. Deze schandelijke ber
handeling was oorzaak, dal niet alleen dc
leden van den Bond van oorlogs-invaliden
maar ook tal van andere, niel lot dien
bond behoorende oud-strijders de zaal
verlieten. Het bestuur van den bond pro
testeert openlijk tegen de ruwe mishan
delingen door de aanhangers van een
parlij die zich de „Vaderlandsche" Partij
noemt. Volgens een ander bericht, om
trent het gebeurde, droeg het ruwe op
treden ook een sterk antisemietisch ka
rakter.
Tot bun eer moet gezegd worden, dat
ook eenige all-Duitsche bladen hel ge
beurde afkeuren; er zijn er echter ook
nog die het op lioogen toon goed praten.
KORTE OORLOGSBERICHTEN.
Uil een mcdedeeling van het' Bel
gische bureau V(0pr krijgsgevangenen blijkt
dat de voorziening van brood, Ideeren
enz aan Belgische krijgsgevangenen in
Duitschland, van Juli 1916 tot September
1917, meer dan 14 millioen francs heeft
gekost, niet medegenekend de pakketten
met levensmiddelen van het comité ir>
Den Haag, voor ongeveer 190 duizend
fres en die van het comité in Maastricht,
voor 1 millioen 402 duizend francs. De
voorziening van brood kost alleen onge
veer 5 millioen fres. voor ongeveer 7
millioen K G.
Het bureau heeft in October 1917 de
internecring in Zwitserland bewerkstel
ligd van 107 officieren, 1754 onderoffi
cieren en soldaten en 640 burgers.
'Caillaux is gisteren gevangen g«enor
men en naar de Santégevangenis overge
bracht.
De Lojidensche oorrespondent van
de N. R. Crt schrijft aan zijn blad
Het is misschien de moeite waard om
op le merken, dat de naam van den nieu
wen Eersten Zeelord, Wemyss, moet wor
den uitgesproken Wiems (de w dik na
tuurlijk). Men behoeft met Engelschen
over niets verbaasd le slaan en nooit te
wagen „waarom1?", maai' in dit geval kan
men tenminste een gpdenen bekenden
naam ler vergelijking aanvoeren. Ik be
doel dien van den grooten 17e eemvschen
dagboekschrijver Pepyssj, die uitgespro
ken moet worden Pieps.
Sir Rosslyn Erskine Wemyss is in de
verte bloedverwant van den koning. Ko
ning Willem IV - 1830-1837 zoon
van George III, had als hertog van Cla
rence verscheiden kinderen bij eene Mrs.
Jardine. Die kinderen werden Fitzclaren-
ce genoemd. Een dochter huwde .net een
Erskine, hun dochter met Sir Rosslyn's
vader. Men ziet, dat George III betover
grootvader is van George V en van den
nieuwen Zeelord.
Van Duitsche zijde wordt ambtelijk
medegedeeld, dat het Engelsche hos-
pilaaischip „Rewa" niet door een
Duilschen onderzeeër is getorpe
deerd, maar waarschijnlijk op een
mijn zal zijn geloopen, kortgeleden door
Duitschers in het Kanaal van Bristol ge-
le-d. j
Van overheidswege in Oostfrie.y-
ljand wordt er op gewezen, dat u:l
vijandelijke vliegtuigen méér dan eens
spionnen zijn neergelaten, waarom be
dragen van 1000 mark worden uitge
loofd voor «degenen, die aanwijzingen
doen, welke Lol gevangenneming van
spionnen kunnen leiden.
De besprekingen van het kiesrecht in
het Pruisische Huis van Afgevaardigden
hebben een sleepend verloop, wat ver
moedelijk te wijten is aan een doelbewust
streven der partijen dje tegen de verande
ring zijn om de zaak op de lange baan
te schuiven.
In een dor laatste vergaderingen heeft
zich de vorige week een vrij heftig inci
dent voorgedaan doordat een der Pool-
sche afgevaardigden een boekje opendeed
over de „afschuwelijke overheerschingf'
van zijn volk door de Pruisen.
De Kamer van Koophandel der Ver-
eenigde Stallen hepft aan haar half milli
oen leden een referendum voorgelegd,
waarin wordt voorgesteld om de Duitsche
industrieele leiders Le waarschuwen, dat
zij er niet op kunnen hopen, de vriend
schappelijke handelsbetrekkingen met de
Ver. Staten te hervatten, tenzij de Duit
sche regeering ni deu oorlog een ver
antwoordelijk werktuig von het volk zal
zijn geworden.
MARKTBERICHTEN.
Gisterenavond werden door de veilings-
vcreeniging „Walcheren" de volgende
prijzen besleed
goud reinetlie 2,5 c., campagnezo-et 16—
18 c zoele beUefle,ur 14—15 c., grauw-
