TWEEDE BLAD
ftlllUETOI.
saterdag 8 Dee. 1917, no 290,
Toekomstverwachtingen.
Verwachtingen? Het woord is misschien
te ftterk, want niemand weet wat er ko
men zal, cn het is zelfs zeer de vraag,
of we verwezenlijkt zullen zien het ecnig
positieve resultaat van de politieke Ka
merdebatten, nl. de ministrabel-verkla
ring van nar. Troelstra; of we werkelijk
in de praktijk zullen kunnen waarnemen
Wat liet verschil' is tusschen een vrijzin
nig-demoeraat en een sociaal-democraat,
die zijn revolutionnaire pluimen liet val
len, en die het bewind aanvaardt samen
mei vertegenwoordigers uit de zoo lang
door hem gehoonde bourgeoisie.
Eén was er die nog een stellige ver
wachting uitsprak, nl'. de heer Marchant,
met zijn voorspelling van de toenadering
der democraten uit alle richtingen. Maar
het resultaat dat het Kamerdebat daar
over heeft opgeleverd is zuiver nega
tief buiten de soci,aal-democraten en
vrijzinnig-democraten is er bij geen en
kele partij neiging daartoe gebleken, zoo
dat ook de heer Troel'stra verklaarde,
niet te gelooven dat hem uit dien hoofde
een ministerzetel zo-u worden aangebo
den.
Daardoor is eigenlijk het actueele weg
genomen uit de vragen, waarmee wij de
vorige week onze beschouwingen be
sloten, vragen die trouwens reeds op zich
zelf aanduiden dat wij een democratische
concentratie onwaarschijnlijk achtten,
ook al omdat zij, zooals zij zich aandien
de, een te beperkt karakter heeft van
arbeiderskwesties, terwijl juist nu de
democratie zich daarlangs heen zoo sterk
ontwikkelt, in een heel andere richting.
En nu is in de Kamerdebatten ook nog
tol tui ting gekomen de ontkenning dat
zoo'n democratische concentratie zich
openbaart in het politieke leven van onze
volksvertegenwoordiging.
Het is ons trouwens steeds minder
duidelijk geworden wat de heer Marchant
bedoelt. Toen hij in zijn rede te Utrecht
(uitsprak dat de demoeraten van ver
schillende huizen elkaar zouden zoeken,
dat ,,de democratie van elke geboorte het
woord neemt", toen hebben wij ook
al in veroand met zijn verwijzing naar
den naam van zijn partijde democraten
onder de vrijzinnigen gemeend dat hij
zich voorstelde een samengaan van de
democraten u i t verschillende partijen.
Maar in de Kamer heeft de heer Mer
chant beslist ontkend dit te hebben be
leid Hij dacht slechts aan de combi
natie van minderheden, waarbij iedere
iedere groep haar eigen staatkundig
beginsel behield.
Ook in dat opzicht echter is van geen
toenadering gebleken. "Want wat de Vrij-
zinnig-Dem, leider aanhaalde uit een
rede van den heer Nolens, was niets dan
de verwachting dat men meer dan vroe
ger zou moeten samengaan in wat op
neutraal terrein ligt. En dat is heel iets
anders.
Na dit resultaat zijn we minder dan
ooit genegen om ons voor den aanstaan
den verkiezingsstrijd te richten naar de
democratische scheidingslijn.
Een half jaar geleden hebben we
eamen met veel anderen de hoop uit
gesproken, dat het lot een hergroepeering
zou komen onder de vrijzinnigen, tot
vijfde Wï@ï
6BA58N® MRION BAXWKfc?.
FLORENCE S. BW1HM
h«t EognifloK.
55).
De pleegzuster was klaar met het op
schudden der kussens, zij had alles wat
hij noodiff kon hebben bij hem neerg.
iegd; nu ging zij de 'kamer uit cn liet
de twee heeren alleen
,,Dal is waar," merkte dr. Fraser op,
„maar je kadt zeker een «foede reden
waardoor je dien trein miste?"
„Ik had een reden, maar hel was ter
wille V3n mijn liefde cn niet uit plicht,"
antwoordde Laurie „Ik zal' volkomen
oprecht tegenover u zijn, en u de waar
heid vertéllen, de gelveele waarheid en
niets dan de waarheid!"
Zijn wangen gloeiden, zijn oogen straal
den. De dokter voelde zijn pols en
Schudde het hoofd.
„Ik geloof dat wij het tot morgen
moeten uitstellen. Je moet rust nemen
totdat je wat sterker b>en,t."
„Luister eens, dokter, ik gel'oof dat u
in den regel gelijk hebt, maar op 't oogen-
Wik moei u mij mijn gang laten gaan.
Mijn hoofd wil niet rusten het is te
long in slaap geweest en ik zal nooit
een splitsing in tweeën, in plaats van in
drieën, en we hebben daaraan toeD den
raad vastgeknoopt aan de toen nog ge
mengde kiesvereenigingen om zich nog
niet bij een der partijen aan te sluiten,
maar e<-rsl de reorganisatie-plannen af te
wachten. Helaas, het was een raad die
haar reden van bestaan al; heel gauw ver
loor, want de pogingeu tot hergroepee
ring in tweeën slaagden niet. Iedere par
tij, en ook iedere groep der vrijzinnigen,
zal op zichzelf zijn aangewezen.
Maar die kwestie van hergroepeering
in tweeën in plaats van in driecn der
vrijzinnigen is een heel' ander on
derwerp dan het splitsen der gehee Ie
Kamer in tweeën volgens de democrati
sche scheidingslijn, zooals de heer Mar
chant bepleitte en de heer Troelstra wel
willend goedkeurde.
En nu wagen we met ernstige» aan
drang, of dat verschil onder de vrijzin
nigen, over wat de een wenscht en de
andere niet mogelijk acht, een voldoende
reden is voor de felle verkiezingstegen-
Istelling die zich nu reeds in onze omge
ving uit tusschen de vrijzinnigen onder
ling en speciaal tusschen de naaste ver
wanten- Vrijzinnig Democraten en Unifc
Liberalen. We zullen er niet door uit
pluizing van de schuldvraag toe bijdra
gen, dal er nog meer brandstof wordt op-^
geslapelt. En we weten ook dat de oor
zaak van de scherpte minder te zoeken
is in de zakelijke verschillen, dan wel
in hel feit, dal men hier nu bezig is
mei het zieltjes-werven, het minst
verheffende onderdeel van partij-actie,
dal altijd lot heftigheid leidt.
Maar iedere' vrijzinnige die zich daar
boven kan stellen, bevelen we dan toch
aan zich nog eeós te herinneren hoe bij
bel debat hier ter stede tusschen de
Unie Liberalen De Muralt en De Jong
eenerzijds en den Vrijz.-Democraat 'Her
man Snijders anderzijds, uitdrukkelijk
dcor allo drie de sprekers werd geconsla-
teerd, dat het geen verschil' in begin
sel is, dat hen scheidt, alleen een ver
schil in taktiek. Ook het verschil van op
vatting over de mogelijkheid van sa
menwerking van alle democraten, betreft
een kwestie van taktiek.
Het is riet een toeval dat in de Ka
mer door den heer Van Raalle tegenover
den heer Marchant zoo vaak de woorden
werkelijkheid en illusie gebruikt worden
Laatstgenoemde heeft, meenenwij, ergens
eens gevraagd waaruit dat verschil van
taktiek dan wel ontstaat. We zouden
daarop willen antwoorden: uit 't verschil
van opvatting van wat er in werkelijkheid
mogelijk is. Bij deze bespreking van de
partij-verhouding in verband met de ver
kiezingen hebben we te doen met de
zeer reëele vraag naar 'tgeen mogelijk is
En daarom kunnen wij ons niet vereeni
gen met de bewering van den heer
Marchant, dat wie de tegenwoordige
hergroepeering ongewenscht acht, dat ook
moet loonen door zelf le beginnen, en dat
hij anders bewijst aan 't oude te willen
vasthouden.
Juist in den verwarden toestand vali
'l oogenblik geven we er de voorkeur
aan ons op den vasten bodem te plaatsen
an wal we zien, en als iemand ons
dan voorhoudt, dat men door propa
ganda moet trachten te verkrijgen wat
men wil, dan vragen we,, of ten opzichte
van die 'democratische scheidingslijn die
propaganda ook maar zóó ver gevorderd
is, dal men in de naaste toekomst eeni
ge hoop heeft er een wericelijkheidsgroe-
peering op te kunnen bouwen.
De werkelijkheid die wij zien is deze,
dat de partijen der rechterzijde nog al
tijd hun omperking volgens de 'diiri ste
le! ijke beginselen in stand houden, a)
zijn ze er ook op voorbereid, dat er
een combinatie zal geboren kunnen wor
den, berustend op vraagstukken uit het
neutrale gebied.
We herhalen dat niemand weet te zeg
gen, wat ons na de verkiezingen wacht.
beter worden voordat alles er uit ge
klopt is. Ik heb mijn familie onder
waard, en ofschoon niemand mij iets
wou vertellen, heb ik een kleinigheid
van de eene en een kleinigheid van de
andcio gehoord en alles lijkt mij toe een
akelige, ellendige verwarring le wezen.
Daarom zal ik u alles vertellen wat ik
mij kan herinneren en dan kunt u zien
wat u er uit kunt opmaken. U zult mij
uw woord van eer geven, dat u het alles
voor u zelf zult houden, niet waar?"
„Natuurlijk mits er geen sprake is
7,an overtreding van de wel."
„Neen, dat is er niet. Luister dan w'at
er gebpurd is. Ik vertrok om met den
trein van 10.50 direct naar Hounslow
te "gaan. Aan hel station herinnerde ik mij,
dat ik iets vergeten liad een portret
an miss Leach, inel wie ik mij pas iit
't geheim had geëngageerd. Zij had er
iets op geschreven, daarom wou ik lie
ver niet dal het door een ander gevon
den werd. De auto was juist weg, maar
ik dacht dat ik hem nog wel kon inhalen
als ik hard liep. Toen ik den hoek bij'
het station omsloeg was hij al een heet
eind vooruit. Ik besloot den kortoren
zijweg le nemen en berekende dat ik juist
tijd zou hebben om even naar huis te
gaan en naar Woking te loopen om daar
den sneltrein te nemen. Ik liep heel hard
het grootste gedeelte van den weg, alleen
een beetje langzamer toen ik het kanaal
n-'oerde. Juist voiorbij Chevening Rise, bij
de hoornen die over liet kanaal heen
hangen, zag ik iemand op het pad, dal
naar het water loopt. Hij stond met zijn
We voorzien alleen de mogelijkheid
dal, als na de verkiezingen de partijen
zijn geteld, gezocht zal worden naar een
combinatie, die zich verbindt om eenige
met name aan te duiden vraagstukken op
te lossen.
Dat zou dan een parlementair minis
terie zijn, want het berust op een meer
derheid in het parlement. Maar het poli
tiek programma dat het zal hebben, lean
dan geen programma van partij-politiek
zijn. het wordt een typisch voorbeeld
van „Realpolitik", werkelijkheidspolitiek.
Dat woord heeft bij velen een slechten
klank. En toen prof. Kohnslamm te
Utrecht in zijn openingsrede van den
,,Vrjjz. Dein. Bond" de „Realpolitik" van
den Economischen Bond besprak, wees
hij als waarschuwend voorbeeld op den
Rijkskanselier van honderd dagen, dr.
Michaelis, uit wiens lot zou blijken dal
wie zich zonder vast afgebakende lijnen
waagt in den politieleen strijd, al heel
spoedig een speelbal wordt van hen die
hij wilde leiden. Ja, zoo kón 't gebeuren
als men niet voor zijn ambt deugt. Maar
dat 't ook anders kan, bewezen andere
rijkskanseliers, in 't bijzonder Von Bülow,
die jaren achtereen, zuiver door Real
politik, nu eens steunend op deze groep
van partijen, dan eens op die, drommels
goed wist le verkrijgen wat hij wilde.
We gelooven zelfs dal 't bij de steeds
verder gaande splitsing in partijen niet
anders kiindat zoo'n werkelijkheids
politiek, tijdelijk zich concentrcerend om
eenige onderwerpen, "de eenige uitweg is
uit den parlij-chaos die 't oude parle
mentaire stelsel van één opposjtie en
één regeermgsparlij onmogelijk maakte.
Welke vraagstukken dat zullen zijn we
ten we niet.
Dat het vraagstuk van de ouderdoms
voorziening de geheele verkiezingen zal
beheerschen zooals de heer Snoeck Hen-
kemans venvacht, lijkt ons onwaarschijn
lijk. Immers de onderwijswet zal dan ook
wel ingediend zijn en een oordeel der
kiezers vragen.
Zal de nieuwe regeering op die twee
beenon loopen? Zal ze er nog een derde
bij nomen door een programma van wei-
vaan .politiek? Zal de kwestie van het
distributie-stelsel zich met zoo'n kracht
naar voren dringen dat daarop alle aan
dacht wordt gevestigd
Of wel liet vrouwenkiesrecht
Voorspel nooit voor je het wéét!
't Is zelfs de vraag of de meest naar
voren komende vraagstukken een parle
mentair ministerie mogelijk zullen maken,
al heeft men ook nog zoo weinig lust de
proef met een extra-parlementair minis
terie te vernieuwen.
Het was een ondeugende opmerking
van Minister Cort van der Linden toen
hij bij de bespreking van een ook door
hem gewenscht zuiver parlementair Mi
nisterie zei: „Maar wanneer ik naga,
hetgeen in deze discussies is gebleken,
dan moet 11c toch zeggen, dat de moge
lijkheid van een dergelijke parlementaire
regecring mij toeschijnt nog niet tot een
wiskundig zekere te behooren."
Wanneer we voor zoo'n onzekere toe
komst staan, is het ons ijjet mogelijk
nu reeds de verkiezingen in te gaan met
voorspellingen, van combinaties. En dan
hebben we zeker geen instemming met
hen die speciaal hun naasten buurman
een minachtenden elleboogstoot geven,
als een minderwaardign conservatief, om-
dal hij niet aan zoo'n voorspelling gelooft.
We worden nu echter door de Even
redige Vertegenwoordiging gedwongen om
ons bij een der tien. of dertien groepen
in te deeten.
Maar dat behoeft geen vrijzinnige te
beletten goed in gedachte te houden dat
vrijzinnig-zijn beleekent: vrijheid van
geestelijk leven (ook voor de naast-
staanden!); maar óók: een vrijen blik
voor al 't nieuwe dal uit de maatschappij
opkomt een bcoordeeling van al dat
nieuwe zonder de rem van vasthouden
aan oude stelregels die immers slechts
op den toetssteen van de werkelijkheid
kunnen toonen of ze deugdelijk zijn of
niet.
Dan kunnen de vrijzinnige groepen mot
vertrouwen tegemoet zien, welke vraag
stukken hen zullen worden voorgelegd.
0
Naschrift.
We lazen in het verslag van de gister
avond te Vlissingen gehouden vergadering
dat de heer Herman Snijders daar is
opgekomen tegen onze onlangs gemaakte
opmerking over „het treurig tafereel, dal
vroegere medestanders elkaar in hel
openbaar bestrijden om ja waarom
anders dan om partij-winst van haar eigen
groep?"
De heer Snijders „veracht" deze op
vatting ten eenonmalc, want strijden voor
een partij is strijden voor de bevordering
van de beginselen.
Jawel! Maar die strijd om beginselen
krijgt toch een eigenaardig karakter als
hij gaat tusschen twee partijen, die vol
gens dc eigen verklaring van den "heer
Snijders zoo weinig in beginsel' verschillen.
Als de lieer Snijders meent dat onze
opmerking alleen op de actie der Vrijz.
Democraten sloeg, dan !as hij uit onze
woorden iets dat er niet staat, en niet'
door ons bedoeld werd. Maar nu liij zelf
zoo verontwaardigd tegen onze opmer
king "verzet aan teekent, willen we toch
herinneren aan de door hem zelf afge
legde verklaring op de vergadering van
de nieuwe afdcelmg Middelburg dér
Liberale Unie dat hij alles in t werk
zou stellen om te voorkomen dat die af-
deeling lot bloei zou komen. Dat is na
tuurlijk zijn volle recht. Maar we mee
nen, dat in die verklaring de strijd om de
beginselen geheel naar achter gedrongen
wordt door den strijd tegen de partij.
rug naar mij toe en scheen mij te willen
laten passeeren, want hij leunde tegen
een boom en verroerde zich niet. Ik her
kende hem echter dadelijk. Het was Mau
leverer, daar had ik een eed op kunnen
doen. Het viel mij op dat hij.het hoogste
gedeelte van het pad een minuut voordat
ilc in t gezicht kwam had bereikt cn mij
dus had zien aankomen. Hij ging toen
achteruit, klaarblijkelijk om mij niet te
onlmcelen. Dit kwam mij wat vreemd
voor en ik vroeg mij af of het iets te
maken zou hebben met een kleinigheid,
die een paar dagen geleden was voorge
vallen. Dit namelijk. Ik had eens op een
dag een brief opgeraapt in de oprijlaan
en daar er geen adres op stond en hij
maar door 1 Ietter was onder-teek end,
kon ik niet zeggen aan wicn hij toebe
hoorde, Ik dacht - mogelijk aan een van de
bedienden. Ik stak hem in mijn zak, want
ik won hem niet verscheuren en kon liera
toch niet tot algemeen eigendom' maken
vanwege den bijzonderen aard van den
inhoud. Ik dacht op een oogenblik niet
meer aan dien brief en haalde hem bij
vergissing een uur later op het tennis
veld uit mijn zak. Theo nam hem op cn
las de onderteekening: „de uwe tot aan
den dood. L.Het was dwaas om djat
te doen, maar Theo is niet meer dan
een kind en ik liet haar dadelijk zwijgen
en nam hem haar of. Tot mijn verbazing
eischic Mauleverer hem op, het viel mij
op, dal hij dubbel spel speelde, want hij
had veel voorliefde getoond voor mijn
zuster en ik wist dat mijn moeder zeer
geneigd was toestemming te geven lot
KUNST EN TFETENSCHAPPEN.
Kalenders.
De rijwiel fabriek „S implex" te AmJ
sterdam gaf ook dit jaar weer, zooals
reeds velé jaren achtereen een maand-?
kalender uit. De bladen zijn versierd
met fraaie foto's uit ons land, die
gevat zijn in een zeer goed gekozen
omlijsting van Otlo Verhagen. Deze om
lijsting geeft landschapsleekeningen naar
het jaargetijde, met als figuren wielrijW
ders. Deze figuren zijn echter niet los
in de teekening geplaatst, doch maken
er een geheel mee uit, zoodat liet re-
clamdelement zich niet aan u opr
dringt. Ook de naam „Simplex" aan de
bovenzijde van ieder blad springt niet
hinderlijk naar voren, zoodat er een
kalenderblad verkregen is, dat men met
genoegen op zijn kantoor of in zijn
huiskamer zal zien prijken.
De kalender wordt door de firma gra
tis verstrekt aan wie er om vraagt.
De Nationale Levensverzeke
ringsbank te Rotterdam zendt een bij
Vürlbeim ontworpen en gedrukte maand-
kalenoor de wereld in, die uitmunt door
duidelijkheid en de gelegenheid geeft
om aanleekeningen te maken. Dat de
schijngestalten der maan er op aan
gegeven zijn is bij de nieuwe besluiten
omtrent rijwiel- en wagenverlichting on
getwijfeld een verdienste.
LANDBOUW.
TURFSTROOISELPA ARDEN-
MEST.
Legerplaats Serooskerke (W.i
Ondergeteekende vestigt de aandacht
van tuin- en landbouwers in Zeeland
op de gelegenheid om thans turfstrooi"
selpaardenmest van de legerstallen te
Serooskerke aan te koopen door z ij n e
tusschenkomst.
Deze mest, besproken door en in het
bezit van den Nederlandsehen Tuin"
bouwraad, wordt zoolang mogelijk ter
een huwelijk. Waarschijnlijk toonde ik
daar iets van, want hij was heel kortaf
tegen mij. In ieder geval ik vroeg mij af
toen ik hem daar zag op den kanaahveg,
of hij iemand opwachtte. Ik liep voort en
kwfin bij de brlug, waar ik haastig en in
gedachten verdiept, u niet zag voordat
u uit 't donker te voorschijn kwam.
Toen vertelde u mij van den moord
van Liz Bainloh. U zei herinnert u zich
niet meer? - „Het is onverklaarbaar
want zij was even braaf als mooi." Diei
woorden troffen mij bijzonder, want ik
dacht wat een laffe moord het was zulk
een onschuldig meisje, dat geen lewaad
vermoedde, dood te slaan. Toen be
schreef u de wond, cn dat vervulde mij
met afschuw, want ik wist dat zulk een
wond kon worden toegebracht met het
Chinecsche mes, dat bij ons in de hall
hangt, en ik was verschrikt en veront
waardigd. niet wetende wat ik er Man
denken moest. In ieder géval' hel kwam
bij mij op dat indien het bekend werd dat
ik omstreeks dien tijd den weg was langs
gegaan, ik ondervraagd zou worden lk
moe t misschien zeggen, dat ik Mauleve
rer gezien had. Daarom vroeg ik u niet
te verleden dat u mij tegengekomen was.
Toen iu hier aan huis kwam was alles
gesloten, maar ik had een sleutel van
dc athl nrkaroer achter de stoep, de deur
die naar de biljartkamer voert.
Die deur deed ik zachtjes open en ging
naar de hall, waar ik dadelijk ging kij
ken of het mes op zijn plaats hing Het
wa» er; ik zag het bij het maanlicht. 114
nam hel er af, het zag er niet uit of het
beschikking van Zeeland's bewoners ge
houden. Hun wordt de voorkeur gege
ven, waar de stallen in hun gebied
zijn gelegen.
Wordt deze mest echter niet spoedig
gevraagd, dan zal hij naar elders wor
den vervoerd, Waar men den dubbelen
prijs besteedt van wat men hier min
stens moet betalen.
Gaal men na, wat den kooper deze
mest kost, dan komt de dagproductie te
Serooskerke van 5000 5 6000 K G. hem
op i f 21 te staan, gerekend tegen,
een minimumprijs van 6 cl. per dag en
per paard. Voegt men hierbij de ver
voerkosten, dan lean men zeggen, dat
de mest op f 6 5 f 7 per 1000 K.G.
op hel land komt in een omtrek van
ongeveer anderhalf uur gaans van Se
rooskerke.
Bij het tegenwoordige gebrek aan stik
stof is tegen aezen prijs ook in de
Zeeuwsche tuinbouwbedrijven turf-
strooiselpaardenmest zeer aan te beve
len. Nu en dan wordt dan ook wel eens;
met graanstroo „gestrooid".
Het lijkt m ij daarom gewenscht op de
volgende eigenschappen van dezen mest
te wijzen
Per 1000 K.G. beval:
Paardenmest Turfstrooisel.
Vaste uit- Urine
werpselen.
stikstof 4.4 15.5 5.2
fosforzuur 3.5 00.8
kali 3.5 15.0.7
kalk 1.5 4.5
Voor koemest zijn de cijfers in de twee
eerste kolommen: vaste uitwerpselen 2.9,
1.7, 1-, 3 4; urine 5.8, 0 - 14.9 cu 0.1.
Men ziet hieruit, dat tengevolge van
dc krachtige voedering der paarden,
paardemest rijk aan stikstof, fosforzuur
en kali is. Ze broeit minder sterk*
wanneer met turfstrooisel' is gestrooid,
wegens de moeilijke ontleding van deze
veenhumus. Minder ammoniak verlies ont
staat hierdoor.
Men beware de mest vast en bedekt;
want bij droog en los bewaren schimmelt
de mest en vermindert het gehalte aan
spoedig opneembare stikstofverbindingen.
Turfstrooisel is een uilstekend absorb-
ticmiddel voor urine. Behalve dat hel
zelf reeds pl.m. 5 K.G. stikstof per 1000
K.G. bevat, neemt het 2 5 3 maal zoo
veel urine op als graanstroo en bindt de(
ammoniak beter. Het verteert minder
snel dan stroo.
Een groot voordeel is, dat de structuur
van onze klei- en zandgronden door aan
wending van turfstrooiselpaardemest zoo
veel verbetert, 's Zomers houdt de bo
venlaag van den grond er meer water
door vast (absorbtie); 's winters zakt het
water er goed door weg. Dus ze be
vordert alles, waar we steeds zoo naar
verlangen.
Gebruikelijke bemestingen voor den
tuinbouw loopen uiteen van 75 000 tot
150 000 K.G. en meer per H.A., voor
landbouw van 15.000 tot 75.000 K.G. Te
Serooskerke is men verplicht per dog
en per paard 5 K.G. turfstrooisel te ge
ven.
Gaarne ten spoedigste aanvragen ont-
'angend, met opgave van hoeveelheid en
te besleden prijs per dag en per paard.
De Rijkstuinbouwleeroar
in Zeeland,
D. BLOEMSMA.
Middelburg, 7, 12, '17.
(Andere bladen worden beleefd ver
zocht dit over te nemen.)
Kalizo ut en.
Vanwege de Kali Imporleurs-Vereeni-
ging wordt het volgende meegedeeld
Zooals bekend, zijn sedert Mei 1917
kali/outen, evenals alle andere kunst
meststoffen, onder de Dislribuliewet ge
bracht. De regeling van de vc rdecling
berust bij de K. M. C., die zich bereid
heeft verklaard, onder voorbehoud van
de noodige leiding en controle harer
zijds, de verdere uitvoering van een en
gebruikt was. Ik zette het weer op zijn
plaats toen ik een zacht geluid hoorde,
en omuijkende zag ik miss Leach, die
mij naging Ze zei dat ze mij vanuit hetl
raam gezien had toen ik den hoek van;
hel nuis omsloeg en daar zij er uit op
maakte, dat ik het portret kwam halen,'
was zij naar beneden gegaan om mij stil
letjes in te laten. Het speet mij dat ze
ij gezien had. Ik was bang dat mijn
terugkomst op dc Jacht er door bekend
zou woroen en ik dacht aan Mauleverer.
Ik haalde het portret en ging zoo gauw
mogeliju weer weg; ik zei dal ze de
deur zachtjes moest sluiten en niet vier
tellen, dat ze mij gezien had.
Teen bedacht ik dat het beter was de
brug niet weer over te gaan waar ik
menschen met lantarens zag heen en weer
loopen, hel zou mij misschien vijf mi
nuten meer nemen om langs den anderen
ïg naar Wolcing te gaan.
Ik liep door 't denneboschje, totdal ik
door de boomen de kruiswegen zien kon
Waar ik in rechte lijn naar Woking kon
loopen. toen ging ik naar den hoek van
dc opengekapte plek en nam een aanloop
om op den weg terecht te komen. Dat is
het laatste wat ik mij herinner. Mijn voet
bleef ergens in vast zitten toen ik sprong.
Ik denk dat ik op mijn hoofd terecht
kwam en dat mijn pols onder mij gebo-
juai werd. Wat maakt u uit dat alles op?"
£Wfc>rdt TBCJfütgd