TWEEDE BLAD ftlllUETOI. saterdag 8 Dee. 1917, no 290, Toekomstverwachtingen. Verwachtingen? Het woord is misschien te ftterk, want niemand weet wat er ko men zal, cn het is zelfs zeer de vraag, of we verwezenlijkt zullen zien het ecnig positieve resultaat van de politieke Ka merdebatten, nl. de ministrabel-verkla ring van nar. Troelstra; of we werkelijk in de praktijk zullen kunnen waarnemen Wat liet verschil' is tusschen een vrijzin nig-demoeraat en een sociaal-democraat, die zijn revolutionnaire pluimen liet val len, en die het bewind aanvaardt samen mei vertegenwoordigers uit de zoo lang door hem gehoonde bourgeoisie. Eén was er die nog een stellige ver wachting uitsprak, nl'. de heer Marchant, met zijn voorspelling van de toenadering der democraten uit alle richtingen. Maar het resultaat dat het Kamerdebat daar over heeft opgeleverd is zuiver nega tief buiten de soci,aal-democraten en vrijzinnig-democraten is er bij geen en kele partij neiging daartoe gebleken, zoo dat ook de heer Troel'stra verklaarde, niet te gelooven dat hem uit dien hoofde een ministerzetel zo-u worden aangebo den. Daardoor is eigenlijk het actueele weg genomen uit de vragen, waarmee wij de vorige week onze beschouwingen be sloten, vragen die trouwens reeds op zich zelf aanduiden dat wij een democratische concentratie onwaarschijnlijk achtten, ook al omdat zij, zooals zij zich aandien de, een te beperkt karakter heeft van arbeiderskwesties, terwijl juist nu de democratie zich daarlangs heen zoo sterk ontwikkelt, in een heel andere richting. En nu is in de Kamerdebatten ook nog tol tui ting gekomen de ontkenning dat zoo'n democratische concentratie zich openbaart in het politieke leven van onze volksvertegenwoordiging. Het is ons trouwens steeds minder duidelijk geworden wat de heer Marchant bedoelt. Toen hij in zijn rede te Utrecht (uitsprak dat de demoeraten van ver schillende huizen elkaar zouden zoeken, dat ,,de democratie van elke geboorte het woord neemt", toen hebben wij ook al in veroand met zijn verwijzing naar den naam van zijn partijde democraten onder de vrijzinnigen gemeend dat hij zich voorstelde een samengaan van de democraten u i t verschillende partijen. Maar in de Kamer heeft de heer Mer chant beslist ontkend dit te hebben be leid Hij dacht slechts aan de combi natie van minderheden, waarbij iedere iedere groep haar eigen staatkundig beginsel behield. Ook in dat opzicht echter is van geen toenadering gebleken. "Want wat de Vrij- zinnig-Dem, leider aanhaalde uit een rede van den heer Nolens, was niets dan de verwachting dat men meer dan vroe ger zou moeten samengaan in wat op neutraal terrein ligt. En dat is heel iets anders. Na dit resultaat zijn we minder dan ooit genegen om ons voor den aanstaan den verkiezingsstrijd te richten naar de democratische scheidingslijn. Een half jaar geleden hebben we eamen met veel anderen de hoop uit gesproken, dat het lot een hergroepeering zou komen onder de vrijzinnigen, tot vijfde Wï@ï 6BA58N® MRION BAXWKfc?. FLORENCE S. BW1HM h«t EognifloK. 55). De pleegzuster was klaar met het op schudden der kussens, zij had alles wat hij noodiff kon hebben bij hem neerg. iegd; nu ging zij de 'kamer uit cn liet de twee heeren alleen ,,Dal is waar," merkte dr. Fraser op, „maar je kadt zeker een «foede reden waardoor je dien trein miste?" „Ik had een reden, maar hel was ter wille V3n mijn liefde cn niet uit plicht," antwoordde Laurie „Ik zal' volkomen oprecht tegenover u zijn, en u de waar heid vertéllen, de gelveele waarheid en niets dan de waarheid!" Zijn wangen gloeiden, zijn oogen straal den. De dokter voelde zijn pols en Schudde het hoofd. „Ik geloof dat wij het tot morgen moeten uitstellen. Je moet rust nemen totdat je wat sterker b>en,t." „Luister eens, dokter, ik gel'oof dat u in den regel gelijk hebt, maar op 't oogen- Wik moei u mij mijn gang laten gaan. Mijn hoofd wil niet rusten het is te long in slaap geweest en ik zal nooit een splitsing in tweeën, in plaats van in drieën, en we hebben daaraan toeD den raad vastgeknoopt aan de toen nog ge mengde kiesvereenigingen om zich nog niet bij een der partijen aan te sluiten, maar e<-rsl de reorganisatie-plannen af te wachten. Helaas, het was een raad die haar reden van bestaan al; heel gauw ver loor, want de pogingeu tot hergroepee ring in tweeën slaagden niet. Iedere par tij, en ook iedere groep der vrijzinnigen, zal op zichzelf zijn aangewezen. Maar die kwestie van hergroepeering in tweeën in plaats van in driecn der vrijzinnigen is een heel' ander on derwerp dan het splitsen der gehee Ie Kamer in tweeën volgens de democrati sche scheidingslijn, zooals de heer Mar chant bepleitte en de heer Troelstra wel willend goedkeurde. En nu wagen we met ernstige» aan drang, of dat verschil onder de vrijzin nigen, over wat de een wenscht en de andere niet mogelijk acht, een voldoende reden is voor de felle verkiezingstegen- Istelling die zich nu reeds in onze omge ving uit tusschen de vrijzinnigen onder ling en speciaal tusschen de naaste ver wanten- Vrijzinnig Democraten en Unifc Liberalen. We zullen er niet door uit pluizing van de schuldvraag toe bijdra gen, dal er nog meer brandstof wordt op-^ geslapelt. En we weten ook dat de oor zaak van de scherpte minder te zoeken is in de zakelijke verschillen, dan wel in hel feit, dal men hier nu bezig is mei het zieltjes-werven, het minst verheffende onderdeel van partij-actie, dal altijd lot heftigheid leidt. Maar iedere' vrijzinnige die zich daar boven kan stellen, bevelen we dan toch aan zich nog eeós te herinneren hoe bij bel debat hier ter stede tusschen de Unie Liberalen De Muralt en De Jong eenerzijds en den Vrijz.-Democraat 'Her man Snijders anderzijds, uitdrukkelijk dcor allo drie de sprekers werd geconsla- teerd, dat het geen verschil' in begin sel is, dat hen scheidt, alleen een ver schil in taktiek. Ook het verschil van op vatting over de mogelijkheid van sa menwerking van alle democraten, betreft een kwestie van taktiek. Het is riet een toeval dat in de Ka mer door den heer Van Raalle tegenover den heer Marchant zoo vaak de woorden werkelijkheid en illusie gebruikt worden Laatstgenoemde heeft, meenenwij, ergens eens gevraagd waaruit dat verschil van taktiek dan wel ontstaat. We zouden daarop willen antwoorden: uit 't verschil van opvatting van wat er in werkelijkheid mogelijk is. Bij deze bespreking van de partij-verhouding in verband met de ver kiezingen hebben we te doen met de zeer reëele vraag naar 'tgeen mogelijk is En daarom kunnen wij ons niet vereeni gen met de bewering van den heer Marchant, dat wie de tegenwoordige hergroepeering ongewenscht acht, dat ook moet loonen door zelf le beginnen, en dat hij anders bewijst aan 't oude te willen vasthouden. Juist in den verwarden toestand vali 'l oogenblik geven we er de voorkeur aan ons op den vasten bodem te plaatsen an wal we zien, en als iemand ons dan voorhoudt, dat men door propa ganda moet trachten te verkrijgen wat men wil, dan vragen we,, of ten opzichte van die 'democratische scheidingslijn die propaganda ook maar zóó ver gevorderd is, dal men in de naaste toekomst eeni ge hoop heeft er een wericelijkheidsgroe- peering op te kunnen bouwen. De werkelijkheid die wij zien is deze, dat de partijen der rechterzijde nog al tijd hun omperking volgens de 'diiri ste le! ijke beginselen in stand houden, a) zijn ze er ook op voorbereid, dat er een combinatie zal geboren kunnen wor den, berustend op vraagstukken uit het neutrale gebied. We herhalen dat niemand weet te zeg gen, wat ons na de verkiezingen wacht. beter worden voordat alles er uit ge klopt is. Ik heb mijn familie onder waard, en ofschoon niemand mij iets wou vertellen, heb ik een kleinigheid van de eene en een kleinigheid van de andcio gehoord en alles lijkt mij toe een akelige, ellendige verwarring le wezen. Daarom zal ik u alles vertellen wat ik mij kan herinneren en dan kunt u zien wat u er uit kunt opmaken. U zult mij uw woord van eer geven, dat u het alles voor u zelf zult houden, niet waar?" „Natuurlijk mits er geen sprake is 7,an overtreding van de wel." „Neen, dat is er niet. Luister dan w'at er gebpurd is. Ik vertrok om met den trein van 10.50 direct naar Hounslow te "gaan. Aan hel station herinnerde ik mij, dat ik iets vergeten liad een portret an miss Leach, inel wie ik mij pas iit 't geheim had geëngageerd. Zij had er iets op geschreven, daarom wou ik lie ver niet dal het door een ander gevon den werd. De auto was juist weg, maar ik dacht dat ik hem nog wel kon inhalen als ik hard liep. Toen ik den hoek bij' het station omsloeg was hij al een heet eind vooruit. Ik besloot den kortoren zijweg le nemen en berekende dat ik juist tijd zou hebben om even naar huis te gaan en naar Woking te loopen om daar den sneltrein te nemen. Ik liep heel hard het grootste gedeelte van den weg, alleen een beetje langzamer toen ik het kanaal n-'oerde. Juist voiorbij Chevening Rise, bij de hoornen die over liet kanaal heen hangen, zag ik iemand op het pad, dal naar het water loopt. Hij stond met zijn We voorzien alleen de mogelijkheid dal, als na de verkiezingen de partijen zijn geteld, gezocht zal worden naar een combinatie, die zich verbindt om eenige met name aan te duiden vraagstukken op te lossen. Dat zou dan een parlementair minis terie zijn, want het berust op een meer derheid in het parlement. Maar het poli tiek programma dat het zal hebben, lean dan geen programma van partij-politiek zijn. het wordt een typisch voorbeeld van „Realpolitik", werkelijkheidspolitiek. Dat woord heeft bij velen een slechten klank. En toen prof. Kohnslamm te Utrecht in zijn openingsrede van den ,,Vrjjz. Dein. Bond" de „Realpolitik" van den Economischen Bond besprak, wees hij als waarschuwend voorbeeld op den Rijkskanselier van honderd dagen, dr. Michaelis, uit wiens lot zou blijken dal wie zich zonder vast afgebakende lijnen waagt in den politieleen strijd, al heel spoedig een speelbal wordt van hen die hij wilde leiden. Ja, zoo kón 't gebeuren als men niet voor zijn ambt deugt. Maar dat 't ook anders kan, bewezen andere rijkskanseliers, in 't bijzonder Von Bülow, die jaren achtereen, zuiver door Real politik, nu eens steunend op deze groep van partijen, dan eens op die, drommels goed wist le verkrijgen wat hij wilde. We gelooven zelfs dal 't bij de steeds verder gaande splitsing in partijen niet anders kiindat zoo'n werkelijkheids politiek, tijdelijk zich concentrcerend om eenige onderwerpen, "de eenige uitweg is uit den parlij-chaos die 't oude parle mentaire stelsel van één opposjtie en één regeermgsparlij onmogelijk maakte. Welke vraagstukken dat zullen zijn we ten we niet. Dat het vraagstuk van de ouderdoms voorziening de geheele verkiezingen zal beheerschen zooals de heer Snoeck Hen- kemans venvacht, lijkt ons onwaarschijn lijk. Immers de onderwijswet zal dan ook wel ingediend zijn en een oordeel der kiezers vragen. Zal de nieuwe regeering op die twee beenon loopen? Zal ze er nog een derde bij nomen door een programma van wei- vaan .politiek? Zal de kwestie van het distributie-stelsel zich met zoo'n kracht naar voren dringen dat daarop alle aan dacht wordt gevestigd Of wel liet vrouwenkiesrecht Voorspel nooit voor je het wéét! 't Is zelfs de vraag of de meest naar voren komende vraagstukken een parle mentair ministerie mogelijk zullen maken, al heeft men ook nog zoo weinig lust de proef met een extra-parlementair minis terie te vernieuwen. Het was een ondeugende opmerking van Minister Cort van der Linden toen hij bij de bespreking van een ook door hem gewenscht zuiver parlementair Mi nisterie zei: „Maar wanneer ik naga, hetgeen in deze discussies is gebleken, dan moet 11c toch zeggen, dat de moge lijkheid van een dergelijke parlementaire regecring mij toeschijnt nog niet tot een wiskundig zekere te behooren." Wanneer we voor zoo'n onzekere toe komst staan, is het ons ijjet mogelijk nu reeds de verkiezingen in te gaan met voorspellingen, van combinaties. En dan hebben we zeker geen instemming met hen die speciaal hun naasten buurman een minachtenden elleboogstoot geven, als een minderwaardign conservatief, om- dal hij niet aan zoo'n voorspelling gelooft. We worden nu echter door de Even redige Vertegenwoordiging gedwongen om ons bij een der tien. of dertien groepen in te deeten. Maar dat behoeft geen vrijzinnige te beletten goed in gedachte te houden dat vrijzinnig-zijn beleekent: vrijheid van geestelijk leven (ook voor de naast- staanden!); maar óók: een vrijen blik voor al 't nieuwe dal uit de maatschappij opkomt een bcoordeeling van al dat nieuwe zonder de rem van vasthouden aan oude stelregels die immers slechts op den toetssteen van de werkelijkheid kunnen toonen of ze deugdelijk zijn of niet. Dan kunnen de vrijzinnige groepen mot vertrouwen tegemoet zien, welke vraag stukken hen zullen worden voorgelegd. 0 Naschrift. We lazen in het verslag van de gister avond te Vlissingen gehouden vergadering dat de heer Herman Snijders daar is opgekomen tegen onze onlangs gemaakte opmerking over „het treurig tafereel, dal vroegere medestanders elkaar in hel openbaar bestrijden om ja waarom anders dan om partij-winst van haar eigen groep?" De heer Snijders „veracht" deze op vatting ten eenonmalc, want strijden voor een partij is strijden voor de bevordering van de beginselen. Jawel! Maar die strijd om beginselen krijgt toch een eigenaardig karakter als hij gaat tusschen twee partijen, die vol gens dc eigen verklaring van den "heer Snijders zoo weinig in beginsel' verschillen. Als de lieer Snijders meent dat onze opmerking alleen op de actie der Vrijz. Democraten sloeg, dan !as hij uit onze woorden iets dat er niet staat, en niet' door ons bedoeld werd. Maar nu liij zelf zoo verontwaardigd tegen onze opmer king "verzet aan teekent, willen we toch herinneren aan de door hem zelf afge legde verklaring op de vergadering van de nieuwe afdcelmg Middelburg dér Liberale Unie dat hij alles in t werk zou stellen om te voorkomen dat die af- deeling lot bloei zou komen. Dat is na tuurlijk zijn volle recht. Maar we mee nen, dat in die verklaring de strijd om de beginselen geheel naar achter gedrongen wordt door den strijd tegen de partij. rug naar mij toe en scheen mij te willen laten passeeren, want hij leunde tegen een boom en verroerde zich niet. Ik her kende hem echter dadelijk. Het was Mau leverer, daar had ik een eed op kunnen doen. Het viel mij op dat hij.het hoogste gedeelte van het pad een minuut voordat ilc in t gezicht kwam had bereikt cn mij dus had zien aankomen. Hij ging toen achteruit, klaarblijkelijk om mij niet te onlmcelen. Dit kwam mij wat vreemd voor en ik vroeg mij af of het iets te maken zou hebben met een kleinigheid, die een paar dagen geleden was voorge vallen. Dit namelijk. Ik had eens op een dag een brief opgeraapt in de oprijlaan en daar er geen adres op stond en hij maar door 1 Ietter was onder-teek end, kon ik niet zeggen aan wicn hij toebe hoorde, Ik dacht - mogelijk aan een van de bedienden. Ik stak hem in mijn zak, want ik won hem niet verscheuren en kon liera toch niet tot algemeen eigendom' maken vanwege den bijzonderen aard van den inhoud. Ik dacht op een oogenblik niet meer aan dien brief en haalde hem bij vergissing een uur later op het tennis veld uit mijn zak. Theo nam hem op cn las de onderteekening: „de uwe tot aan den dood. L.Het was dwaas om djat te doen, maar Theo is niet meer dan een kind en ik liet haar dadelijk zwijgen en nam hem haar of. Tot mijn verbazing eischic Mauleverer hem op, het viel mij op, dal hij dubbel spel speelde, want hij had veel voorliefde getoond voor mijn zuster en ik wist dat mijn moeder zeer geneigd was toestemming te geven lot KUNST EN TFETENSCHAPPEN. Kalenders. De rijwiel fabriek „S implex" te AmJ sterdam gaf ook dit jaar weer, zooals reeds velé jaren achtereen een maand-? kalender uit. De bladen zijn versierd met fraaie foto's uit ons land, die gevat zijn in een zeer goed gekozen omlijsting van Otlo Verhagen. Deze om lijsting geeft landschapsleekeningen naar het jaargetijde, met als figuren wielrijW ders. Deze figuren zijn echter niet los in de teekening geplaatst, doch maken er een geheel mee uit, zoodat liet re- clamdelement zich niet aan u opr dringt. Ook de naam „Simplex" aan de bovenzijde van ieder blad springt niet hinderlijk naar voren, zoodat er een kalenderblad verkregen is, dat men met genoegen op zijn kantoor of in zijn huiskamer zal zien prijken. De kalender wordt door de firma gra tis verstrekt aan wie er om vraagt. De Nationale Levensverzeke ringsbank te Rotterdam zendt een bij Vürlbeim ontworpen en gedrukte maand- kalenoor de wereld in, die uitmunt door duidelijkheid en de gelegenheid geeft om aanleekeningen te maken. Dat de schijngestalten der maan er op aan gegeven zijn is bij de nieuwe besluiten omtrent rijwiel- en wagenverlichting on getwijfeld een verdienste. LANDBOUW. TURFSTROOISELPA ARDEN- MEST. Legerplaats Serooskerke (W.i Ondergeteekende vestigt de aandacht van tuin- en landbouwers in Zeeland op de gelegenheid om thans turfstrooi" selpaardenmest van de legerstallen te Serooskerke aan te koopen door z ij n e tusschenkomst. Deze mest, besproken door en in het bezit van den Nederlandsehen Tuin" bouwraad, wordt zoolang mogelijk ter een huwelijk. Waarschijnlijk toonde ik daar iets van, want hij was heel kortaf tegen mij. In ieder geval ik vroeg mij af toen ik hem daar zag op den kanaahveg, of hij iemand opwachtte. Ik liep voort en kwfin bij de brlug, waar ik haastig en in gedachten verdiept, u niet zag voordat u uit 't donker te voorschijn kwam. Toen vertelde u mij van den moord van Liz Bainloh. U zei herinnert u zich niet meer? - „Het is onverklaarbaar want zij was even braaf als mooi." Diei woorden troffen mij bijzonder, want ik dacht wat een laffe moord het was zulk een onschuldig meisje, dat geen lewaad vermoedde, dood te slaan. Toen be schreef u de wond, cn dat vervulde mij met afschuw, want ik wist dat zulk een wond kon worden toegebracht met het Chinecsche mes, dat bij ons in de hall hangt, en ik was verschrikt en veront waardigd. niet wetende wat ik er Man denken moest. In ieder géval' hel kwam bij mij op dat indien het bekend werd dat ik omstreeks dien tijd den weg was langs gegaan, ik ondervraagd zou worden lk moe t misschien zeggen, dat ik Mauleve rer gezien had. Daarom vroeg ik u niet te verleden dat u mij tegengekomen was. Toen iu hier aan huis kwam was alles gesloten, maar ik had een sleutel van dc athl nrkaroer achter de stoep, de deur die naar de biljartkamer voert. Die deur deed ik zachtjes open en ging naar de hall, waar ik dadelijk ging kij ken of het mes op zijn plaats hing Het wa» er; ik zag het bij het maanlicht. 114 nam hel er af, het zag er niet uit of het beschikking van Zeeland's bewoners ge houden. Hun wordt de voorkeur gege ven, waar de stallen in hun gebied zijn gelegen. Wordt deze mest echter niet spoedig gevraagd, dan zal hij naar elders wor den vervoerd, Waar men den dubbelen prijs besteedt van wat men hier min stens moet betalen. Gaal men na, wat den kooper deze mest kost, dan komt de dagproductie te Serooskerke van 5000 5 6000 K G. hem op i f 21 te staan, gerekend tegen, een minimumprijs van 6 cl. per dag en per paard. Voegt men hierbij de ver voerkosten, dan lean men zeggen, dat de mest op f 6 5 f 7 per 1000 K.G. op hel land komt in een omtrek van ongeveer anderhalf uur gaans van Se rooskerke. Bij het tegenwoordige gebrek aan stik stof is tegen aezen prijs ook in de Zeeuwsche tuinbouwbedrijven turf- strooiselpaardenmest zeer aan te beve len. Nu en dan wordt dan ook wel eens; met graanstroo „gestrooid". Het lijkt m ij daarom gewenscht op de volgende eigenschappen van dezen mest te wijzen Per 1000 K.G. beval: Paardenmest Turfstrooisel. Vaste uit- Urine werpselen. stikstof 4.4 15.5 5.2 fosforzuur 3.5 00.8 kali 3.5 15.0.7 kalk 1.5 4.5 Voor koemest zijn de cijfers in de twee eerste kolommen: vaste uitwerpselen 2.9, 1.7, 1-, 3 4; urine 5.8, 0 - 14.9 cu 0.1. Men ziet hieruit, dat tengevolge van dc krachtige voedering der paarden, paardemest rijk aan stikstof, fosforzuur en kali is. Ze broeit minder sterk* wanneer met turfstrooisel' is gestrooid, wegens de moeilijke ontleding van deze veenhumus. Minder ammoniak verlies ont staat hierdoor. Men beware de mest vast en bedekt; want bij droog en los bewaren schimmelt de mest en vermindert het gehalte aan spoedig opneembare stikstofverbindingen. Turfstrooisel is een uilstekend absorb- ticmiddel voor urine. Behalve dat hel zelf reeds pl.m. 5 K.G. stikstof per 1000 K.G. bevat, neemt het 2 5 3 maal zoo veel urine op als graanstroo en bindt de( ammoniak beter. Het verteert minder snel dan stroo. Een groot voordeel is, dat de structuur van onze klei- en zandgronden door aan wending van turfstrooiselpaardemest zoo veel verbetert, 's Zomers houdt de bo venlaag van den grond er meer water door vast (absorbtie); 's winters zakt het water er goed door weg. Dus ze be vordert alles, waar we steeds zoo naar verlangen. Gebruikelijke bemestingen voor den tuinbouw loopen uiteen van 75 000 tot 150 000 K.G. en meer per H.A., voor landbouw van 15.000 tot 75.000 K.G. Te Serooskerke is men verplicht per dog en per paard 5 K.G. turfstrooisel te ge ven. Gaarne ten spoedigste aanvragen ont- 'angend, met opgave van hoeveelheid en te besleden prijs per dag en per paard. De Rijkstuinbouwleeroar in Zeeland, D. BLOEMSMA. Middelburg, 7, 12, '17. (Andere bladen worden beleefd ver zocht dit over te nemen.) Kalizo ut en. Vanwege de Kali Imporleurs-Vereeni- ging wordt het volgende meegedeeld Zooals bekend, zijn sedert Mei 1917 kali/outen, evenals alle andere kunst meststoffen, onder de Dislribuliewet ge bracht. De regeling van de vc rdecling berust bij de K. M. C., die zich bereid heeft verklaard, onder voorbehoud van de noodige leiding en controle harer zijds, de verdere uitvoering van een en gebruikt was. Ik zette het weer op zijn plaats toen ik een zacht geluid hoorde, en omuijkende zag ik miss Leach, die mij naging Ze zei dat ze mij vanuit hetl raam gezien had toen ik den hoek van; hel nuis omsloeg en daar zij er uit op maakte, dat ik het portret kwam halen,' was zij naar beneden gegaan om mij stil letjes in te laten. Het speet mij dat ze ij gezien had. Ik was bang dat mijn terugkomst op dc Jacht er door bekend zou woroen en ik dacht aan Mauleverer. Ik haalde het portret en ging zoo gauw mogeliju weer weg; ik zei dal ze de deur zachtjes moest sluiten en niet vier tellen, dat ze mij gezien had. Teen bedacht ik dat het beter was de brug niet weer over te gaan waar ik menschen met lantarens zag heen en weer loopen, hel zou mij misschien vijf mi nuten meer nemen om langs den anderen ïg naar Wolcing te gaan. Ik liep door 't denneboschje, totdal ik door de boomen de kruiswegen zien kon Waar ik in rechte lijn naar Woking kon loopen. toen ging ik naar den hoek van dc opengekapte plek en nam een aanloop om op den weg terecht te komen. Dat is het laatste wat ik mij herinner. Mijn voet bleef ergens in vast zitten toen ik sprong. Ik denk dat ik op mijn hoofd terecht kwam en dat mijn pols onder mij gebo- juai werd. Wat maakt u uit dat alles op?" £Wfc>rdt TBCJfütgd

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1917 | | pagina 5