MIlIhKLltl IMiSCIIE COI RANT.
160* Jaarpa g.
M 174.
Donderdag 26 Juli 1S17.
Abona. prfli PPE kwartaal in Mid-
fielbnrg en bij rte agenten in Klissingen
pn Goes f 1.55; per post 21.75.
Advertenties 20 cent per regei.
/Jij abonnement vee! lager.
Familieberichten en dankbetuigingen
-an 1—7 rsgeb 1.50.
KAMEROVERZICHT.
Tweede Kamer
Zitting van Woensdag.
Tot 's nachts half een heeft de Kamer
üoor vergaderd, en toen was zij nog
niet door het algemeen debat over de
Export-Centrale heen.
Toch was het een vergadering van
beieekenis want, nadat eerst de heeren
Van Doorn, Nierslrasz en Rut
gers nog tal van vragen hadden ge
stold zonder zich echter tegen het onL-
worp ie verklaren, zijn de Ministers
Poslh urn a en T re u b aan het woord,
gekomen. 1
Ze hadden hun verdedigingstaak ver
deeld; eerstgenoemde behandelde de'eco
nomische onderdeden en. den vorm,
laatstgenoemde de belangen der schot-
kist en het bui(lenlandsch credietpapier.
Minister P o s t h um a constateerde dat
allen het eens waren over de wensche'-
lijkhcid van concentratie van den ex
port. Dal is ook het hoofddoel van
de export centrale, en daarbij zal men
allereerst trachten te bereiken de railing
Ivan waren tegen waren.
Welke invoer tegenover den uitvoer
moet staan? De export treedt eerst op
als de distributie verzorgd is, als voor
de consumenten gezorgd is. 'Maar als
!men van consumenten spreekt, dient
toen daaronder ook te verstaan de
industrie, die aanvoer van buitenaf noioi-
dig heeft.
Nu is In den laatsten tijd als nieuw
ste eet-lheorie gehoord; beter /eten en
geen werk, dan werk en,geen eten.
Maar als men dat eerste kiest,1 dan zou
toen hier spoedig in practijk zien 'dat
ledigheid des duivels oorkussen is'. Spr
hoopt dim ook in de toekomst de in
dustrie zooveel mogelijk aau den. gang
te houden; maar het Nederlandsche
volk moet goed weten dat wjf ons
daarvoor soms opofferingen zullen moe
ten getroosten, om werk te krijgen en
te houden. Men spanne echter zijn ver
wachtingen nipt hoog, in geen geval
verwachtte men van de Export-Centrale
gjrootere hoeveelheden voedingsin iylde.-
len.
Stel dat er moeilijkheden komen met
een mogendheid, di^ ons grond- en
hulpstoffen voor de industrie lever|t.
Dan moet liieri|n opgetreden woraen
met zeer veel takt. Spreker is er voir
strekt niet terstond aan toe om te
zeggen - Laat onze producten maar eeuige
weken rotten. Maar als het daartoe
moet komen, is het een staatsbelang'b
en moet voor die waren een productie
prijs, plus een matige winst worden be
taald.
En op de vraag, waar de natuurlijke1
grens tussclien uit- en invoer ligt,
wees de Minister nog op 'l volgende
Een buitenlandsche mogendheid, die ons
in normale omstandigheden grond- en
hulpstoffen verschaft, kan dit door
eenige omstandigheden niet doen; moe
ten we dit dan beantwoorden met star
king van den uitvoer? Spreker meent,
dal wij moeten trachten waren voor
waren te krijgen, doch dal, als het niet
anders kan, we moeten gedoogen', dat
de uitvoer den invoer overtreft.
En nu de veel aangevochten v,orm van
een naamlooze vennootschap.
De Minister achtte dat den aange
wezen vorm vo,or de door allen ge-
wenschtc concentratie. De hoofdtaak van
die centrale zal zijn haar medewerkïng
te verleeneu om aan de uit te voeren
goederen .een concent te verleenen. Dat
is de regel. Maar het kan noodig zijn,
zij 't bij uitzondering, dat zij zelf proi-
duclen moei koopen. Van inouopol^-
seering van den handel is echter geen
sprake.
De Minister Was evenwel bereid tot
een concessie aan de oppositieals
het mogelijk mocht blijken tot over
eenstemming te komen door de op
richting van een vereeniging overeen
komstig de wet van 1855, dan zal spr.
ker er zich niet tegen verzetten, al
kan hij niet verhelen, dat ziteli ook
daardoor bezwaren zullen voordoen.
Slechts één vorm kan hij niet accep
teeren: een regeeringsbureau. Op den
arbeid di(e noodig! is, is geen regee
ringsbureau ingericht. Bovendien verlie
zen de verdedigers van een regeerings
bureau geheel uit liet oog dat de ver
antwoordelijkheid ook onder andere om
standigheden door den Minister van I.
N. en H gedragen wordt.
M i n)i.s Ccr Treub bestreed alleH-
eerst de bewwering dat liet heffen van
rechten op de consenten van uilvoe
zou zijn liet h'cffen van een belasting,
•in strijd met de grondwet.
Die voorstelling wordt niet door de
regcering aanvaard, Het gaat hierom
-dal aan het geven van consenten tot
uitvoer worden en dat geschiedt al
lang verbonden zekere voorwaarden
Uit de practijk heeft zich ontwikkeld
de voorwaarde, dat men wel een
consent voor uitvoer kan krijgen,
mits men zekere hoeveelheid van het
zelfde artikel beschikbaar stelt voor
hel binnenlandsch verbruik. Betrof het
nu een artikel waaraan voor het bin
nenland geen behoefte bestond, dan
vroeg men een retributie in geld. Dal
werd dan geheven door de commissip
van toezicht.
Van zulke heffingen kent ons /echt
tal van voorbeelden (bijv. heffingen bij
concessies) en er is geen aanleiding
om deze zaak formeel of staatsrechter
lijk onder te brengen onder liet be
lastingwezen.
Vervolgeus de financiieele kwesties.
De Minister zei geen aanleiding te
vinden om, na hetgeen hij Vrijdag
reeds opmerkte, op de rede van den
heer Teenstra in 't bijzonder terug' te
komen. Hij (de Minister) is niet afkce-
rig van' krachtijge uitdrukkingen. D'
Kamer weet dat ook wel. Maar spreker
meent, dat krachtige uitdrukkingen
moeten komen ter souligneering van ar
gumenten en niet in de plaats vun
jargumenten. De rede van den heer
Teenstra was gekruid, maar het was;
lawaaisaus met veel peper waarin hier
en daar een verloren aardappeltje lag
te zwemmen.
De heer Marchant: Zijn dit ar
gumenten?
Minister Treub: Op zich zelf is:
dit: geen argument. Ik heb dit alleen
gebruikt om te verklaren, waarom ik op
de rede van den heer Teenstra heel
weinig heb te zeggen.
"Wat nu het credietpapijer betreft,
ontkende de Minister niet, dat daarin
een niet, gewenschte handel zal ontstaan.
Maar hoe aan dat worden tegenge
gaan? Men heeft nu eenmaal te doen
met incourant papier en spreker kan zich
zeer goed voorstellen, dat hoewel dat
papier zeer soliede is, 'er zich omstan-i
digheden kunnen voordoen, dat zij on
soliede worden Maar als dat gebeurt
komen wij met alleen met dit papier
m een debacle. Onder de omstandigheden
echter gelijk wij ze thans kunnen zien en,
voorzien, is dil papier volkomen soliede
en vöiko'men gedekt. Niettegenstaande
dal kan liet wel zijn en het zal hel
lichtst gebeuren bij den kleinen, man
dat iemand zulk een schuldbrief ad f 1000
dien men tegen 700 gulden kan belee-
nen, liever vo.or dat bedrag1 verkoopt.
Maar hoe is het op het oogenblik? Dd
kleine man is er op het oogienblilc nog
slechter aan toe. De groote exporteurs,
komen bij de groote banken en zijn heelfe-
maal gedekt. Maar de kleinen krijgen dat
waardelcoze papier, waarlegen zoo her
haaldelijk is gewaarschuwd
De heer P a t ij nDie kleine exporteurs
krijgen gewoon geld van 'de Einkaufge-
sellschafl, die credietpapier geeft op de
gewone banken.
Minister Treub. Als het waai' was,
wal de heer Patijn zei, dan zou spre
ker wel eens van hem de verklaring
willen vragen, hoe hel dan komt, da|t-
hel algemeen bekend is als een gevaar
waartegen de president der Nederland
sche Bank bij circulaire waarschuwde,
wat hij in liet verslag herhaalde, dait
er zooveel van dat papier in omloop
was buiten de groote banken, buiten de
Einkaufs-Vereim om
De heer Pa lijn Omdat dil door
speculatie over de grens komt.
Minister Tr cub: Dat er gespecu
leerd wordt in papier is zonder eenigen
twijfel. Maai- spreker zou den heer
Palijn willen vragen of hij niet weejl
dal er .veel van 'dit papier is bij
Raiffeisenbanlcen en Boerenleenbanken
De heer Pa lijn: U vergist u.
Minister T re u bAls ik me vergis
dan vergis ik me in commissie met Iden
president van de Nederlandsche Bank.
Bovendien zit dit papier inhoeken en
gaten waar in den regel niet gespecur
leerd wordt; het beloog van den heer
Patijn geeft dus geen verklaring van de
hoofdzaak.
Aan hel slot van zijn rede gaf te
Minister nog een toelichting omtrent
twee uitdrukkingen die hij te voren ge
bezigd heeft.
Ten eerste zijn 'opmerking over de
verlaging van de exportprijzen.
Spreker heeft niet betoogd, dat die een
gevo'g zal zijn van de Export-Centrale,
maar win den geheelen toestand Een
marqitant voorbeeld zijn de veeprijzen.
We slaan voor de noodzaak van ver
mindering van den veestapel. Als dit vee,
binnenslands moet blijven, zal dit aanlei
ding geven tot groote prijsverlaging bin
nenslands, maar aan den anderen kan}
zeggen deskundigen op veetejellglebied,
dat een deel kan worden uitgevoerd In
zui.ve gevallen zal door liet werken van
de Export-Centrale, speciaal dojor het
finnnciecle gedeelte, worden veroorzaakt,
dat dil invloed zal hebben op de exporty
pjijz.m, waardoor deze, omgezet in Ne-
derlindscli geld, niet zullen worden ver
hoogd. Dal dit geen voordeel is voor ons,
land Dchocft geen betoog; maar wat wel
een voordeel is voor ons land, is dat
daardoor de prijzen voor het binnenland
zullen dalen
En voorts kwam hij op tegen de voor-
steihr.g of hij in de Eerste Kamer had
gezegd van de centraliseering. van den ex
port zeer groote voordeelen voor de;
schnlkLl te verwachten
Het is heel ander.» gezegd. Bijna ;ian
het slot van 's Ministers betoog zei de
beer van Nierop bij wijze van interruptie
„dus dan wordt de Slaat O.W-.er." Op die
interruptie heeft spreker toen geantwoord
„daardoor zal de Staat dan misschien;
gemaakt worden tot OWer. Ho,e eer dal
gebeurt, hoe aangenamer het mij zal
zijn." Spreker gelooft inderdaad niet, dat
hij eenige honderden millioenen zal krij
gen, maar wel eenige millioenen en dia
kunnen we beit gebruiken.
Avondzitti ng.
's Avonds de replieken, waarover we
echter met 't oog op onze plaatsruimte
kort zullen zijn.
Er oleeit o.a, uit dat er veel bezwaren;
door de toelichtingen waren opgehelderd
o.a. die tegen do vorm 'van een naainl.
\ennootschap.
De heer Van B e r e s Leijn die zoor
als men weel met den heer Marchant
een amendement had ingediend om in-
plaals van een vennootschap een re
geeringsbureau te vormen, deelde ma»
dal hij, nu de Minister zich legen een
regeeringsbureau verklaard had, zijn-
amendement wijzigde in dien zin dat
er zal komen een privaatrechterlijk
lichaam onder het gezag der regeeriaig,
en dal de bevoegdheid daarvan zich zal
bepalen tot uitvoeringshandelingen, maar
dat zij zich zal onthouden van handel
drijven,
Voorts heeft de heer Patijn geant
woord op heel wat kalmer wijze dau in
eersten aanleg1. Hij1 zei trouwens zi:ch
zoo kras te hebben uitgelaten niet om
den Minister te treffen, maar om over
de régeering heen het groote publiek
te bereiken en te waarschuwen. In
hoofdzaak hield lvij1 zijn betoog' vol,
daar hijbij hel voortduren van den
oorlog, mogelijk achtte dat sommige
oorlogvoerende mogendheden buiten staal
zouden geraken hun schuld integraal
te betalen.
Over Zijn bezwaren tegen de naam
looze vennootschap kan spr. tenslotte
heenstappen, maar niet 'over die tegen de
bevoegdheid der exportbank om 125 mil-
lioen schuldbrieven uit te geven met
5 millipen kapitaal. Schrapt de minister
dat, dan kan spr. ten slotte zijn stem
nog aan dil ontwerp geven.
Dat de heer Teens tra zich zeer
ontstemd loonde over de weigering van
minister Treub om op zijn rede in te
gaan, ligt voor de hand. De Minister
maakte op hem den indruk van iemand
die in verlegenheid zat en daarom
grof werd.
De voorzitter; Dat zegt men nfpl
van een minister I
De heer Teenstra Is de minister
dan niet grof geweest?
De voorzitter: Daarover laatik
mij niet uit.
De heer Teenstra: Dat doet mij
genoegen voor den' minister.
En dal gaat tusschen gewezen vrien
den en parlijgenooten! Zit daarin ook
een oorzaak van diep heftigheid?
Nadat nog enkele sprekers aan Jti
woord waren geweest', kwam de Minis
ter van L., maar die spreekt heden,.
BIÜNENiiiB.
NOG MEI5R BELASTINGEN
Geen uieuw.e ontwerpen, Dat is zoo.
Maar van het lange belasting-menu waar
mee Minister Treub in het najaar van
1915 het land ontstelde, en waarvan
nu reeds verscheidene gerechten zijn
opgediend en afgewerkt, zijn er nu weer
eenige aangesneden, blijkens de verschij
ning van de afdeelingsverslagen der
Tweede Kamer, en wel over:
de effectenbelasting; en
de grondbelasting; waarbij beliooren.
de vaststelling van de waarde van ge
bouwde eigendommen, en de schatting
van die der bngebouwde.
We zullen eerlang nog weer eens in
herinnering brengen, wat deze voorstel"
len beteekenen, speciaal dat laatste.
We deelen nu alleen mee, dat bij de
behandeling der grondbelasting weer de
gelieele financiëele politiek is aange
roerd, en datyer nadere inlichtingen zijn
gevraagd over de plannen van den Mi
nister o a. ten aanzien der pensioen
belasting.
BEIIOUD EN ONTEIGENING VAN
BOSSCIIEN.
De Minister van L., N. en H. heeft een
wetsontwerp ingediend houdende bepa
lingen betreffende het behoud 'en de
onteigening- van bosschen en andere
hou (opstanden.
Bedoeling is gelegenheid te geven om
hel te sterk aanspreken van onzen hout-
voorraad tegen te gamy en levens er
voor te zorgen, dat. wanneer in het ^alge
meen belang het van Rijkswege ont
eigenen van hout om te worden geveld
noodig is, daartoe de bevoegdheid wordjt
gegeven.
Het wetsontwerp bevat mitsdien in
hoofdzaak twee bepalingen, namelijk die
van artikel 1 houdende toekenning van
de bevoegdheid óm het vellen van bos
schen en andere hontopstanden al of
niet voorwaardelijk te verbieden, en die
van art 2, strekkende om zoodanige ob
jecten te kunnen onteigenen om té wor
den geveld
De bepaling van artikel 2 zegl de
minister staat, voor zoover zij betreft
de voorziening in de behoefte aan brand
stoffen, mijnhout, heipalen en werlchoul,
mede in verband met die van artikel 1
en kan te dien aanzien preventief werken
te verhinderen, dat hpulopstanden
worden geveld, tot wier onmiddellijke
onteigening nog niet kan worden overge
gaan, doch waarvoor de mogelijkheid be
staat, dat zoodanige handeling later zal
plaats moeten hebben.
Het ligt in de bedoeling van den mi
nister voor de uitvoering dezer wel de
krachtige hulp van de gemeentebesturen
in te roepen.
De minister is voornemens, inzonder
heid wat betreft het uitvaardigen van een
Rapverbod in het algemeen, rekening te
houden met de gewone boschexploitatie
en met de vraag in hoever zoodanig ver
bod practisch uitvoerbaar is
OPHEFFING BORGTOCHTEN REKEN-
PLICIÏTIGE AMBTENAREN.
B. en W, van Amsterdam deelden dezer
dagen hot volgende mee
De let nu toe in Nederland heerschen-
de gewoonte, om van rekenplïchtige amb
tenaren, tot meerderen waarborg voor
hel Rijk en de andere publiekrechtelijke
lichamen, ca,ulie voor de richtige waar
neming hunner betrekking le eischen,
wordt sinds eenige jaren niet meer ge
volgd nij de gemeente 's-Gravenhage en
zai ook vermoedelijk door Haarlem wor
den verlaten. Die eisch wordt tot nu toe
gesteld alleen bij beheerien van eenig ge
wicht; bij kasbeheer van gel-inge betee-
kenis wordt geen borgtocht gevraagd.
Ontegenzeggelijk biedt het bestaande
slelsei voor de Gemeente voordeelen.
Immers, al bezit zij in het salaris van den:
ambtenaar een middel lot verhaal voor
niet te groote kastekorten, waarvoor de
ambtenaar is aansprakelijk te stellen, bij
groote tekorten als gevolg van fraude is
dut verhaal van weinig beteekenis. Het
verhaal op den borgtocht is dan het
middel, om althans binflen veel ruimere
grenzen de dreigende schade te voorko
men liet brengt verder weinig kosten;
voor de Gemeente mede; alleen de ad
ministratie van do waarden vordert uit
gaven
Tegen het stelsel gaan echter steeds
meerdere stemmen op; het veroorzaakt
den ambtenaren veel zorg en dikwijls
tamelijk groote kosten. Voor degenen on
der lien, die effecten 'bezitten en de cau
tie dus door afzondering -van een deel
daarvan kunnen bewerkstelligen, zal de
eisch slechts last en geen uitgaven be
zorgen, voor hen, die geen effecten, maar
onroerenden eigendom hebben, zal hypo
theek nemen uilkomst moeten brengen,
wal wè! uitgaven zal veroorzaken; terwijl
do nict-vermogendc lot vóór eenige jaren
bij vrienden of familie terechtkomen
moest, om dc cautie te kunnen stellen
Laatstbedoelde bezwaren zijn door de Ge-
meenteborgtochtenwet vrijwel ondervan
gen, door aan de ambtenaren toe te
staan, in plaats van een zakelijke zeker
heid een persoonlijke te verschaffen,
waarbij als borg optreedt een zedelijk
lichaam, dal aan zekere bij de wet ge
noemde voorwaarden voIdoeL. Daarbij
heeft de .ambtenaar jaarlijks oen premie
te I.dalen, waartegenover de instelling
voor hem borg blijft.
Voor de Gemeente brengt de bestaaude
toesfand veel zorg en administratie. Im
mers, het bedrag der cautie moet hij
Raadsbesluit vastgesteld en voortdurend
in het oog gehouden worden, om liet
verband tusschen de grootte der zeker
heid eu hel risico le bewaren; de veran
derlijke waarde van hel onderpand, effec
ten, grond, huizen, moet eveneens zoo
aoen en zoo kwaad als het lean gevolgd
worden, om c q suppletie van zekérheid
te runnen vorderen; de bewoordingen in
de betrekkelijke aklen moeten nauwkeu
rig worden nagegaan, wil niet de verbin
tenis Dij conflict waardeloos blijken, en
eindelijk moeten de coupons van effecten
geknipL, Dewaard.cn aan den eigenaar uit
gereikt worden, waarbij ook de mogelijk
heid lot hel maken van abuizen niet
uitgesloten is. De persoonlijke borgtoch
ten, waarhij de geschetste bezwaren niet
gelden, door de vorenbedoelde zedelijke
lichamen gesteld, geven aanleiding tot
liceL wat administratie en correspon
dentie.
In Duitschland en Oostenrijk is al sinds
vele jaren met het borgtochtenstelsel ge
breken, zonder dat de schade voor de
publiekrechtelijke lichamen door dc op
heffing der borgtochten grooter is ge
worden.
In de voordracht van 30 Januari j.l.
No. 91 werd medegedeeld, aal van de
amntenaren aan- het Girokantoor geen
zekerheid zou worden gevorderd, en
daarmede werd de eerste stap gezet in de
richting van afschaffing der bedoelde
borgtochten.
De vraag kan worden gesteld, of het
niel gewcnscht zou zijn, om in de plaats)
van het borgtochtemtetsel dat der verze
kering tegen diefstal of te loor gaan van
gelden of waarden le stellen en dus daar
voor een contract met een verzekerings
maatschappij aan te gaan. De gemeente
's-Gravenhage heeft de quaeslie op die
wijze opgelost, welke ook naar '1 schijnt
door Haarlem zal worden gevolgd. Hierbij
is dude idee van de zekerheidss tolling
door den ambtenaar volkomen verlaten;
de Gemeento assureerL zich tegen risico's,
die. zij kan loopen en de ambtenaar staat
geheet huilen dc zaak. De Gemeente
kan zich dan ook voor verliezen dekken,
indien deze door dórden wordien ver
oorzaakt.
Bij het onderzoeken van het vóór en
legen is B. en W. van Amsterdam geble
ken, dat de door de Gemeente daarvoor,
te betalen premie een vrij belangrijk
bedrag zou vormen, dat, gelet op de ge
ringe verliezen, die de Gemeente in de
laatste 20 jaren uil dezen hoofde heeft
geleden, niet gemotiveerd schijnt Zelfs
het vormen van een eigen fonds, om die
verliezen te dekkenschijnt overbodig.
Bij B. en W. bestaan dan ook geen be
zwaren, voort le gaan op den ingeslagen
weg der afschaffing, zonder iels daarvoor
in de plaats Le stellen en zij stellen
daarom voor, het borgtoehtenstelset voor
de 'unDtenaren, belast met comptabel be
heer, geheel te verlaten en daartoe in te
trekken de beslaande bepalingen, waarbij
borgtochten worden geregeld Aangezien
art 109 en volgende der Gemeentewet
de zekerheidsstelliug van den gemeente
ontvanger regelt,- dient deze te worden
bestendigd.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
Onze scheepvaart
De correspondent le Rotterdam van)
het Hand. schrijft:
Een maand geleden is een bericht
van onzen gezant le Londen gekomen
over de uilDreiding v;m de Engelsohe'
gevaarlijke zóne, waarop de minister van
landoouw dadelijk aan alle Nederlandsche
schepen die van de vrije vaargeul ge
bruik moeten maken, het uitvaren heeft
verboden inet het gevolg dat in onze
havens tal van schepen, gedeeltelijk be
laden, sinds 'i Juli zijn blijven liggen
De consequentie van het bevel was
ook, dat elk schip, dat binnenkwam,
eveneens in onze havens werd opge
sloten. Nu zou dit begrepen kunnen
worden als er inderdaad geen vrije vaar
geul meer was Men ziet intusschen de
schepen van de Reliefcommissie binnen
komen en uitvaren, zonder dat er een
vuiltje aan de lucht blijkt te zijn, zelfsi
nog meer.
In de laatste dagen zijn enkele Ne
derlandsche schepen van Zweden hier
hhmenpekomen, die van de vaargeul' ge
bruik hebben gemaakt en bij onze infor
matie is gebleken, dat de gezagvoer
ders niel het minste hebben kunnen ont
dekken waaruit zou blijken, dat de vrije
vaargeul niel vrij meer is. Nu ligt het'
voor de hand, dat onze regeermg over
andere gegevens zou kunnen beschikken,
die aan het „profanum vulgus" worden
onthouden, maar kan daarvan op gee-
ner'ei wijze keunis worden geven? Ze
ker is, dat er op de bureaux in Den<
Haa die meer in hel bijzonder bekend
zijn met het uitvaren onzer sphepen,
de meest volstrekte onwetendheid
heersclit omtrent de redenen, die nopen
Lol het handhaven van het verbod van
uitvaart.
De reeders weten evenmin iets. Al
hun vragen ora inlichtingen per brief
of lelegram blijven onbeantwoord, zoo
dal ook zij in hel duister rondta.stenJ
omtrent de adviezen die zij aan hun,
afladers hebben te geven. En inmiddels
ligl alles stil, terwijl beweging voor de'
voorziening onzer bevolking een eerste
vereischle zou kunnen heelcn. Evenmin
wordt trouwens iels vernomen omtrent
onze schepen, die reeds lang in Amerika'
zijn en waarvan met goedkeuring van
dc regeering er eenigte aan de Relief
vercharterd zijn Dit zou er op wijzen,
dal de vroeger uitgezonden schepen niet
alle in Amerika graan kunnen krijgen
voor Nederland, hoewel men had mogen
verwachten, dat voor de Uitgezonden
schepen ook werkelijk ladin^n gereed
lagen. Zou echter ook daaromtrent het
Nederlandsche volk niet eens nader in
gelicht mogen worden?
De met den bok Montevideo 188 van
Rotterdam naar Londen vertrokken sleep
boot' „Oostzee" is door een Duilsche
duikboot met bommen tot zinken ge
bracht. De bemanningen van sleepboot
en bok werden opgenomen'door den log
ger Seh. 12G en later voor der Waterweg
door de sleepboot „Rozenburg" overge
nomen. die de schipbreukelingen naar
Maassluis' brachl.
Blijkens in den Haag onlvangen ambte-
