Éüiirpk Con!
BIJVOEGSEL
FEUILLETON.
Bllieilail
TAS DE
TAS
Woensdag 16 Hel 16(7, no. 115.
DE BOMMEN OP ZIERIKZEE.
De officicele Engelsche
verklaring'.
Reuier verneemt officieel diil de
meest grondige nasporingen zijn gedaan
door dc Brilsche regeering om defini
tie! vast te stellen of de aanval uit
de luclit op Zierikzee in den naclyj,
van 29 April, in verband waarmetle
een innige sympathie met hcL Neder
landsche volk werd gevoeld door al
len in bet Vereenigd Koninkrijk, mor
gelijk te wijlen kon zijn aan een nood
lottige fout van een Engelschcn vlieger.
Het resultaat van de onderzoekin-
gen heeft afdoende bewezen dat zon
der eenige kwestie dc bommen op Zie
rikzee noch door' een Britsch vloolvliogf-
luig, noch door een Legervliegtuig or een
ander Brilsche luchtstrijdkracht kunnen
zijn geworpen.
Dc eenige Engelsche luchtstrijdkrach
ten die er mogelijk bij betrokken kon
den zijn waren twee marine vliegtuigen,
die iu den bedoelden nacht in de buurt
van Duinkerken opstegen om een aan
val te doen op den liavendam van
Zeebrugge, welken zij inderdaad aan
vielen en waarop zij 16 bommen wier
pen. Beide vliegtuigen hadden den/elf
den tijd noodig, minder dan H niiniif
ten, als elk ander om hel doel te be
reiken en op hun basis terug te kee-
rcn. Beide waren langzaam bewegende
vliegtuigen en e r was een N. O. legeii|-
wind, met een snelheid van ongeveer
20 mijlen per uur.
Ihe tijd door beide gebruikt om den
aanval op Zeebrugge uit te voeren en
voor den terugkeer, doet bet geheel
onmogelijk zijn dal een hunner zoo ver
Oostwaarts als Zierikzee kon zijn ge
ltomen zelfs als het mogelijk was ger
weest dat hun bestuurders zicli ver
gist konden hebben in het welbekend
iloel van Zeebrugge.
Elk vliegtuig droeg 8 bommen, \w(-
ke als gemeld op den havendam van
Zegbrugge werden geworpen. Een offi
cieel bericht daarna verschenen en
oVergenomen door de Nederlandsche
pers, meldde dat in den bedoelden
nacht 15 bommen door Engelsche vlieg
tuigen waren geworpen en in het wa
ter vielen, vlak bij dc schepen te Zee
brugge. 1
Dit is een nieuw bewijs als er een
noodig was, dat Engelsche vliegtuigen
niet hun bommen konden hebben ge
worpen op Zierikzee, waar naar het
schijnt 6 bommen vielen en dit is ook
het bewijs dat de Engelsche vliegers
inderdaad hun bommen op Zeoi-
brugge wierpen, zooals zij rapporteen
den. Geen der Brilsche vliegtuigen had
zoeklicht-inrichtingen, lichtbommen of an
der soort verlichtingsapparaten. De mat
Chine, welke Zierikzee bombardeerde
heeft naar gemeld wordt met zoeklich
ten gewerkt Red, M.Crt.) Wat be
treft de stukken van bommen, die door
JNederlandsche autoriteiten te Zierikf-
*zee zijn gevondeu, kunnen daarop ze
kere teekenen vermoedelijk als Britsche
of als imitaties van Brilsche merken
worden herkend. Andere kunnen niet
worden vastgesteld en gelijken in geen
enkel opzicht op ecnig bekend En
gelsch merk.
De Britsche regeering heeft de Ne
derlandsche regeer mg dezen uilslag me
degedeeld en ook onmiddellijk na den
luchtaanval op Zierikzee den Nederf-
landschen gezant te Londen doen wej-
ten, dat als werd geconstateerd dat het
De Zeevallt,
Roman uil het laatst der 16e eeuw,
naar 't Engelsch van RAFAEL1 SAB ATI NI.
113),
Rosamunde kon van spanning nauwe
lijks ademhalen. Zij legde een hand op
den arm van Sakr-el-Bahr.
„Zullen wij liun toch nog ontkomen?"
vroeg zij bevend.
„Ik Did van niet", antwoordde hij,
mompelend. „Maar dit is het werk, dat
ik vreesde. Kijk!" voegde "hij er bij en
wees.
Zij' waren de kaap voorbij geschoten,
en de baai ,uit, en, plotseling zagen zij
den donkeren romp van het galjoen, be
zaaid met tal van lichten op een kabel
lengte afstand aan hun bakboordzijde.
„Sneller!" klonk het bevel van Asad.
„Roei voor je leven, ongelovige zwijnen.
Leg de zweep over liun huid! Krom,
die honden over hun riemen, en zij zul
len ons niel inhalen."
Zweepen knalden onder hen in het
iussckendek en werden beantwoord door
meer dan éen gekreun van 'do gemar
telde, zwoegende slaven, wreede poging,
om te ontkomen aan hun eigen kans van
redding en bevrijding. Sneller sloeg Üe
tomtom de maat, en sneller klonk het
vliegtuig dal den aanval deed, ecu Ed
ge] sch was de Nederlandsche regee,-
ring hiermede dadelijk in kennis zou
worden gesteld en volledige voldoening
zou erlangen.
Het verdient opmerking dat ten eer*
ste in den nacht van 3 Mei door En-1
vliegtuigen opercerend bij de
0kust, een vermoedelijk Dililsch
vliegtuig bij La Panne werd opgemerLjl,
dat een krachtig licht droeg.
Ten tweede dal in November l.f. het
onjuiste bericht verscheen dat Engel
sche vliegtuigen bommen hadden gewor
pen op Rheinfolden (Zwilsersch grondi
ge bied} gepubliceerd door de Strassbur
ger Post bij die gelegenheid werd be
weerd dal de hommen van 'Engelsch
maaksel waren, er werd echter geen
schade aangericht en geen herkenbare
stukken weiden gevonden, zoodat bijge
volg het doel der Duitsche regeering
dal zonder twijfel was onmin te zaaien
tu&schen Groot-Briltanniê en Zwitserland
niet bereikt werd. Kort voor die ge
beurtenis hadden de Duitschcrs een
'Engelsch vliegtuig buil gemaakt, dal
bommen bij zich lmd
Ten derde manoeuvreerden Duils'clie
luchtstrijdkrachten van alle vormen her
haaldelijk en vele maanden lang boven
Nederlandsch gebied, in weerwil van
de krachtige protesten der Nederland!-
sche regeering en wierpen ten minste
bij één gelegenheid voorwerpen op Ne
derlandsch gebied.
Ten «orde dat de gewapende strijdy
macht der Duitsche regeer ing weinig of
geen eerbied beloont voor de levens
en eigendommen van onzijdigen als in
'1 algemeen is bewezen door de opzet
telijke vernieling1 van onzijdige schepen
van alle nationaliteiten en het vermoor
den van wecrlooze onzijdige onder
danen.
Aldus dc EugCische lezing.
Hel is dus weer dezelfde ellendige
toestand, als bij dc „Tubanlia". De daad
is gepleegd, maar de dader houdt zich
schuil.
De Duitsche. regeering heeft dezer
dagen meegedeeld dat een onderzoek
bewezen heeft dat geen Duiisch vlieg
tuig bij die treurige gebeurtenis van
Zierikzee betrokken is. En nu komjf
een Engelsch bericht ons haarfijn iulL.'
eenzeiïcn dat een Engelsch vliegtuig het
niet kan hebben gedaan. Zelfs is de
overeenkomst met hel „Tubantia"-geval
zoo groot, dal toen de verdachte Duit-
schers beweerden dat een Engelsche
boot wel een Duitsche torpedo kon
hebben afgeschoten, en dal nu de ver
dachte Engelschcn beweren dal een
Duitscher wel Engelsche' bommen kan
hebben gegooid.
Wat nu verder?
Is liet een Franschman geweest?
Heeft de TTansche autoriteit dat dan
nog niet zelf uit de rapporten kunnen
opmaken? Zoek dal maar eens uit als
de dader zich koest houdt.
We kunnen nu gaan schelden op de
lafheid van den dader, maar dat blijft
praten in de lucht, en we komen
er geen stap verder mee.
De N. R. Crl. heeft gisteravond ver
schillende punten van het Engelsche
rapport gecnifiseerd. De wind zou niel
N. O. zijn geweest, doch juist tegenover
gesteld
Voorts blijkt dat er geen Duitsch
communiqué, waarin van het werpen
van 15 bommen op Zeebrugge wordt
gesproken, is verschenen na hetger
bourde te Zierikzee. Wel heeft er den
middag daarvóór een dergelijk bericht
in de Telegraaf gestaan. Dat heeft dus
betrekking op een anderen aanval.
Ook de bewering dat 't vliegtuig te
Zierikzee een zoeklicht voerde, waar
achter wij reeds een vraagteeken zet
ten, schijnt afkomstig uit een bericht
van de Telegraaf.
Maar afdoende is oolc deze kritiek
niet. Ze doet slechts sterken twijfel
opperen aan de nauwkeurigheid van het
onderzoek.
Uit een meedeeling van onzen Minis-
kraken en plassen der riemen en de
hijgende ademhaling der roeiers.
VooruitI Vooruit!" riep.Asad onver
biddelijk. „Laten hun. longen barsten --
het waren maar ongeloovig© longen!
als zij maar voor een uur deze snelheid
volhouden."
„Wij winnen!" riep .Marzat juichend.
„Allah zij geloofd!"
En zij wonnen inderdaad De lichten
van het galjoen weken zichtbaar. Met alia
zeilen opgezet scheen het toch stil te
liggen, zoo zwak was het briesje, dat
woei En, terwijl het voorlkroop, vloog
het Moörsche schip, zooals het nooit
gedaan had, sedert Sakr-el-Bahr jer het
bevel over voerde, want Sakr-el-Bahr.
had nog nooit den vijand den rug laten
zien, hoe sterk deze ook zijn mocht.
Plotseling klonk over het water een
luid geroep van het galjoen. Asad lachte,
en balde in het donker zijn vuist legen
het schip en vervloekte het in den naam
van Allah en zijn Profeet. In antwoord
op die vervloeking braakte het galjoen
Vuur; de stilte van den nacht werd ge
broken dóór het gedonder van het ge
schut, en er viel iets in het water vïjak
voor het Moorsche schip met een klin
kenden plons.
In haar angst drong Rosamunde zich
dichter tegen Sakr-ol-Bahr «tan. Maar;
Asad lachte weer-.
„We behoeven niet bang to zijn voor
hun schieten," riep hij. „Zij kunnen ons
niet zien. H,un eigen licht verblindt hen.
Vooruit! Vooruit!"
ter van Biuienlandsche Zaken blijkt,
dat ook hij een overeenkomstig rapr
port van de Engelsche regeering hcelfc
gekregen.
Onze regeering zegt voorts toe een
nadere meedeeling te zullen publiceeren
over de verdere slappen door, haar
in deze duistere zaak te doen.
We zullen dus maar weer wachten,
zooals we ook al zoo lang wachten
op de opheldering van hel „Tubantia'V
geval.
OOK RECHTS.
Het blijkt telkens, dat ook rechls som
mige roalitie-genoolcn evenals links
sommige concentratie-voorstanders
zich maar noode kunnen neerleggen bij
den door de Evenredige Vertegenwoordi
ging opgelegden dwang om hij de stem
bus zelf een keuze te doen uit eigen
partijgenooten, en niet meer op bond-
genooten te rekenen.
Als een voorbeeld daarvan wjjzen we
op een drietal artikeltjes in „De Zeeuw
waarin dit anti-rev. blad betoogt, dal
de uitdrukking „in ons isolement ligt
onze kracht" slechts wil zeggenin onze
beginselvastheid ligt onze kracht, wat
het blad heet iels anders vindt dan bij
een verkiezing alleen op eigen candidaat
te stemmen.
Dc dricslar-sclirijver in de „Standaard"
heeft cellier dc redactie van „De Zeeuw"
op de vingers gelikt over de door haar
gegeven voorstelling „alsof 't bij de stem
bus er ons om te doen moest zijn, toch
vooral de Chr.-Ilistorischen in ons drie
span te krijgen". Het, kan niet anders,,
schrijft de „Standaard", of ook wij be
ginnen heel het land door met het uit
gaan en aanbevelen van anti-revolu-
ti o na ire cmididalen. En de wensche-
lijkheid 'daarvan wordt dan vooral voor
Zeeland aanwezig geacht, waarvoor thans
niet één anti-rev. man in de Tweede
Kamer zit.
We zijn, zooal niet als een belangheb
bend bondgenoot, dan toch als een niet
golieti neiangelooze toeschouwer be
nieuwd hoe zich die tegenstelling ver
der zal ontwikkelen.
Hel zat wel in 't bijzonder de- toestand
in het district Goes zijn, die „Dc Zeeuw"
dwars zit. Dit is nu het distriet dat don
r.hrist.-Historischen leider Dc Savornin
Lqhman afvaardigt, dank zij de samen
werking van de drie coalitie-partijen
En hel blad is blijkbaar bezorgd over
de uitkomst als die drie niet meer sa
mengaan; vandaar die vage redeneeringi
om toch het stemmen op niet-partij-
genoolen mogelijk te maken
Het is rechts d,us al nel als links- de
onverbiddelijke dwang van het stelsel der
Fvenr. Verl. wordt niet door allen inge
zien. Toch heeft de „Standaard" volko
men gelijk: 't kan niet anders.
Maar 't is door deze polenhek nog
weer eens te duidelijker geworden, dat
bij de stembus ook de coalitie uiteen valt.
DF ECONOMISCHE TOESTAND.
Door de regeering is weer een nota uit
gegeven betreffende don economischen
toestand in de maand Febr. j 1.
We kunnen met geen mogelijkheid een
met lonze plaatsruimte overeenkomende
samenvatting van de talrijke cijfers ten
andere nieedeelingcn geven, maar vesti
gen de aandacht op de volgende alge
meen*) beschouwingen
Iu dezen tijd zijn er in bijna alle strek
ken van het lan d en onder alle klassen
dor maatschappij groote tegenstelj-
lingen waar te nemen.
Ook indien men do directe oorlogs
winsten huiten beschouwing laat, hebben
tal van kapitaalbezitters uit hunne aandee<-
len in ondernemingen hpogere dividenden
gemaakt dan in normale jaren.
Hiertegenover staat voor hen die niet
over zeer groote Vermogens beschikken
en die in normale jaren juist hun üiko{"
men verteerden, een belangrijke totenej
„Hij heeft gelijk," zei Sakr-el-Bahr.
„Maar zij willen oas niet lot zinken,'
brengen, omdat gij aan boord zyt."
Zij keek weer uit naar zee, en zag de
lichtjes zich steeds meer verwijderen.
„Wij gaan steeds verder weg," kreun
de zij.
„Zij zullen ons niet meer inhalen."
Dat vreesde Sakr-el-Bahr ook. Hij deed
meer dan het vreezen. Hij wist, dat zon
der een wonderbaarlijk opsteken van den
wind, het zijn zou, zooals zij zei. En door
zijn wanhoop kreeg hij een ingeving
een wanhopige ingeving liet ware,
kind van de wanhoop, waaruit het ont
staan was.
„Er i<; één kans," zei hij' tot haar.
„Maar het is als de worp van een dob
belsteen met leven en dood als inzet."
„Grijp ze dan aan," smeekte zij hem
dadciijit. „Want al zou het ons tegen-
loopen, wij zullen er niet bij verliezen."
„Zijt gij tot alles bereid?" vroeg hij.
„HcL ik niet gezegd, dat ik vannacht
met u ten gronde wil gaan? Verspil geen
tijd met woorden!"
„Het zij dan zoo", antwoordde hij ern
stig, en ging een stap Verder, maar
hield plotseling stil. „Het is beter, dat
gc met mij meegaat," zei hij.
Gehoorzaam gaT zij toe en volgde accu.
Sommigen keken op, toen die beiden
het gangpad langs kwamen, maar nie
mand hield hen tegen. Er was meer dart
genoeg, om de aandacht van allen haa
boord bezig te houden.
Hij baande haar een weg langs de
nting van uitgaven èn door de stijging
der eerste levensbehoeften en door de
hooge belastingen, zoodat deze personen
inderdaad buitengewoon moeilijke tijden
doormaken. In menig gezin, waar de ft-
nanciecle zorg iu normale tijden bijna ony
hekend was, treedt deze thans in hooge
mate op den voorgrond
Voor al degenen, die nu eenmaal veil
plicht zijn in woning en kleednig een
zekeren stand op te houden en van een
gering inkomen, bijv. tot omstreeks f3000
met een gezin te leven hebben, is deze
tijd buitengewoon zorgelijk.
De nooit gekende woningnood, die
thans fcoo goed als in alle lagen der
maatschappij hccsscht, veroorzaakt dat de
huurder zich legen de eischen van de
huiseigenaren niet kan verzetten.
Op alle budgetten drukt in zeer belang^
rijke mate de stijging 'der uitgaven van
klecding cn -schoeisel.
Al mag de compensatie, veroorznokt
door de bijverdiensten van vrouwen en
kinderen zeker niet verwaarloosd worl
den, toch is de toestand der industry
e e le arbeids bevolking, ook indien
met deze inkomsten liet gezinsleven nekcf-
ning houdt, vaak uiterst moeilijk.
Gunstiger is zonder twijfel de toestand
voor de landlïouwarbeid'eï's;
In dc venen was de toestand der ar
beidersbevolking gunstig Hier waren de
Loonen belangrijk gestegen, zelfs tot 95
pGt. toe.
Een waardemeter van de welvaart der
weinig kapitaalkrachtigen is ook te vinden
in hot tegoed bij de Rij les post spaar!-
ban k.
Een minder goed beeld bctreffendje de
volkswelvaart geven dc cijfers omtrent liet
theaterbezoek, die o. a ook wery
den gepubliceerd in de 6c economi
sche nota van Juli 1915.
Ten opzichte van dit theaterbezoek
moet het volgende worden in aanmerking
genomen.
De bioscopen profileeren in het hijj-
zondcr van de hooge loonen der jeug
dige personen. De, zooals werd mede
gedeeld, betrekkelijk zeer toevallig ge
stegen verdiensten der jongens en meis
jes geven gereedc aanleiding tol een in
tensiever bezoek dezer inrichtingen.
Dc lioogere rangen der schouwburgen
worden vaker bezocht door den geheelen
stilstand, in het bijzonder in den thans
afgelöopen winter, van elk verkeer lus}-
schen de families onderling De nood
zakelijkheid om kolen en licht te be
sparen belet dit laatste vrijwel volko
men. Velen zoeken dus hun heil in de
schouwburgen.
Van belang is het ook to overwegen of
de gezond hei d.s t o e standi van hel
Nederlandsche volk onder dp crisis ge
leden heeft.
De Centrale Gezondheidsraad heeft een
zeer uitvoerig onderzoek ingesteld naar
deze vraag en is tot de conclude gjeko!-
men, dat er geen aanwijzingen zijn te
vinden voor een ongunstigen invloed gc*
durende de eerste twee oorlogsjaren op
den gezondheidstoestand van het Nedoiy
landschc jvolk in zijn geheel
Zulks gpldt ook in de groote steden,
waai' de economische achteruitgang hel
sterkst is; te Amsterdam en Rotterdam
waren geen symptonen van ziekten, die
aan ondervoeding te wijten zijn, waar lo
nemen.
Wenscht men den atgemeenen toestand
in tnkele worden saam te vatten, dan
kan men zeggen, dat er thans nog geen
.symptomen van eenigszins belangrijken
achteruitgang zijn waar te nemen Wel mag
geconstateerd worden, dat dje toestand
dergenen, die van een klein vast in kof-
men moeten leven en van een groot deel
der fabrieksarbeiders zorgelijk kan ge
noemd wonden.**
UIT DE PERS.
De nitvocrcentrale en
de groenten en het fruit.
In ..De Tuinbouw", het orgaan van
oen Ned. T.uinbouwraad, wordt een arti
kel gewijd aan de regeeringsplannen voor
een un voer cent rale.
bootsmansmaats, die druk gebruik van
tong en zweep bij 'de slaven maakten,
en bracht haar zoo naar het lusschendek.
Hier nam hij de lantaarn op, die bedekt
was, en toen hij het licht opnieuw deed
schijnen, riep Asad een hevel, om het uit
te dooven. Maar Sakr-el-Bahr sloeg vol
strekt geen acht op dit bevel Hij ging
naar den hoofdmast, waai' de kruit vaatjes
stonden. Een er van was opengestoken,
tegen dat de kanonniers op den achter
steven het noodig hadden. Het deksel
lag er los boven op. Sakr-el-Bahr sloeg
er flat deksel af; toen nam hij een der.
hoornen kanten van de lantaarn af en
liield de nu half open vlam onmiddellijk
boven liet kruit.
Eenigen, die hem gezien hadden, uit
ten ceu kreet van schrik. Maar boven:
dien kreet klonk zijn kort nevel.
„Houd op met roeien!"
De tomtom zweeg dadelijk, maar de
slaven deden nog een slag.
„Ophouden met roeien!" commandeer
de hij opnieuw.
„Asad!" riep hij, „beveel liun op te.
houden, of ik zend u allen rechtstreeks
in de armen van Satan." En hij liet de
lantaarn zakken tot op den rand vim het
kruitvaalje.
Dadelijk hield het roeien op. Slaven,
zeeroovers, officieren en Asad zelf ston
den verstijfd; allen staarden naar dio
sombere figuur, verdicht door de lan
taarn, die hen met den dood dreigde.
Het mag in sommigen opgekomen zijn
zich op hem le werpen, maar zij werdén
liet blad gelooft niet dat teu aanzien
van onzen uitvoer van groenten era fruit,
de verwachtingen van den Minister vau
Financiën bewaarheid zullen worden, dat
er inderdaad sprake van winsten, laat
staan oorlogswinsten, zal zijn. Reeds is
er op gewezen, dat het slechts door de
compensatie, die de hoogere prijzen, bij
cxpoil bedongen, hebben gegeven, moge
lijk is geweest, gemeenten, leger cn vloot,
legen onder het bereik van een ieder
villende prijzen, van groenten en straks
ook van vruchten te voorzien.
Sedert het Landbouw Export Bureau
echter overeenkomsten niet Engeland en
Duitsclüand heeft aangegaan, is er voor
de exporteurs en daarmede ook voor dc
producenten geen sprake meer van het
maken van winsten, die men met den,
naam van oorlogswinsten zou kunneu
besten-pelen.
De handel is inderdaad sedert lang aati
banden gelegd en de exporteurs verleu
nen, o'thans wat den .uitvoer naar Duitsch-
laud, hel belangrijkste afzetgebied, aau-
gaat, -lechls handlangersdiensten, voor-
zoover zij niet geheel zijn uitgeschakeld.
Al naar de belangrijkheid hunner vroe
gere relaties, is hun een zeker percen
tage van den uitvoer toebedeeld, welk!
quantum zij, 'tegen vaslgestelden prijs,
op de veilingen mogen afdrukken, waar
na ze do producten verpakken cn aan
een door de „Einkauf Zoutralo" opge
geven adres verladen. Voor hun bemoei
ingen krijgen ze dan een eveneens van
te voren vastgesteld commissieloon per
uil tc voeren wagon.
De Engelsche prijs ligt tusschen den
Nederlnndschen distributieprijs cn den
Duit»chen exportprijs in en nu is het de
taak van liet „Centraal Bureau uit de
Veilingen van Nederland" om le trach
ten, e'en zoo hoog mogelijken prijs van
hel buitenland lö bedingen, teneinde er
van verzekerd te zijn, dat de doorsnee-
prijs van het product het gemiddelde,
dus van de drie genoemde prijzen
niel lager zij, dan wat den producent
redelijkerwijze toekomt, tot dokking der
zoo aanzienlijk gestegen productiekosten,
vermeerderd met een behoorlijke winst.
De Export-Centrale, den uitvoer van
grcemcu en vruchten monopoliseerende,
zal de medewerking der veilingsvereenl-
gingen en de diensten der met do behan
deling der uit te voeren producten ver
trouwde exporteurs niet kunnen ontberen
en o]» gelijke wijze als tot nu toe het ge
val was. zal de buiteniandsche prijs moe
ten worden bepaald, om een behoorlijke
compensatie te vinden voor den lagen
binnenlandschen prijs.
Oolc zal 'de Export-Centrale via de
Groenten-Centrale de medewerking der
veilinersverteénigingen niet kunnen missen
bij de contróle op den uitvoer, want dc
wijze van afgifte der consenten wijkt
eensdeels, met het oog op de lichtheder-
fclijkheid van het product, anderdeels
mei het oog op een doeltreffende meer
voudige contróle, in zeer belangrijke mate
af van wat voor andere artikelen wellicht
mogelijk is of zonder zorg gedoogd Icin
woraen. Wel is hel een vrij ingewikkeld
raderwerk, maar er is, van den aanvang
van de totstandkoming ©ener regeling
van den uitvoer van groenten af, naar
gestreefd, consent verval schingen of over
dracht van consenten zoo goed als on
mogelijk te maken, door de afgifte to bin
den aan veilingsvcrklaringon. en aan do
blinding der producten onder ambtelijk
toozieht De exporteurs krijgen <le con-
senicii dan ook niet in handen,, waat zij
■voeden, nadat de Conlroleur van den
Groente-Uitvoer zich overtuigd heeft, dat
de betr.uken exporteur aan alle hem op
gelegde verplichtingen heeft voldaan, aan
den amolenaar, met het toezicht op «le
inlading belast, uitgereikt
D:o contróle blijft noodig, ook dan,
wanneer dc Export-Centrale als ©enig
exporteur optreedt, want er moet toch
ook dan op worden toegezien, dat er
niet meer wordt uitgevoerd, dan met het
oog op de binnenlaudsche voorziening
wcusclielijk is De Export-Centrale zal uit
den aard der zaak er niet meer uitlaten,
dan wenschelijk is, maar omkooping van
comtuissionnairs blijft toch altijd mogelijk,
weerhouden door de vrees, dat de minste
beweging naar hem toe, de ontploffing
verhaasten zou. die hen allen naar dei
andere wereld zou zenden.
Eindelijk sprak Asad, zijn slem wast
half verstikt door woede.
„Moge Allah u doodslaan! Zijt ge door
den duivel bezeten?"
Marzak, die naast zijn vader stond, leg
de een pijl op den boog, dien hij gegre
pen had. „Waarom slaat gij allen hem
aan te gapten?" riep hij. „Schiet 'hem
neer, een vau allen!" En terwijl hij sprak,
lichtte hij aen boog op. Maar zijn vader,
hield hem tegen, omdat hij4 begreep, wat
het onvermijdelijk gevolg zou "zijn*
„Als iemand een stap naar mij too
doel, gaat de lantaarn dadelijk in het
kruit", zei Sakr-el-Bahr kalm. „En als
gij mij neerschiet, zooals ge van plan rijt,
dan gebeurt hetzelfde. Wees dus gewaar
schuwd, tenzij gij haakt naar het Para
dijs van den Profeet."
„Saiu'-el-Bahrriep Asad, en do
toorn in zijn slem had nu plaats gemaakt
voor een toon van overreding. Hij strekte
dc- turnen smeekend uit naar den kapi
tein, wiens vonnis hij reeds in zijn bin
nenste had uitgesproken. „Sakr-el-Bahr.
ik bezweer U bij het .brood en röut, dat
wij samen gegeten hebben, keer terug tot
nw zinnen, mijn zoon."
(Wiordt Vervolgd^
