nrgn wuraui
B IJ VOEGSEL
Varia.
FEUILLETON.
Se Zeevalk,
Ingezonden Mededeellngen.
TAN
Zaterdag 12 Hel 1917, no. 112.
EEN ZEVENHONDERD JARIGE.
I. i
Het is dit jaar de juiste maand
cn dag zijn niet bekend 700 jaar
geleden, dat Middelburg stadsrecht heeft
gekregen. Wel is waar is dus 1217
niet het geboortejaar onzer stad, maar
het is tocJi het eerste jaar waaruit ons
een duidelijk spoor van haar bestaan
is overgeleverd; daarom moge dit ju
bileum" liier met oen bcknop!(e bek
schouwing over Middelburg s oudste ge
schiedenis worden, herdacht.
Terwijl door het stadsrecht privilege
van 1217 dat overigens niet hel eer,-
sic van 'dien. aard was, maar waarin
naar een ouder, dus uit de twaalfde
eeuw date erend, stadsrecht wordt ver
wezen hel resultaat van een lang
zame en geleidelijke ontwikkeling als
het ware op eens kant en klaar voor
ons staat, tasten wij ten aanzien van
Middelburg's ontwikkeling vóór de 13e
eeuw zoo goed als in bet duister. Maar
uit hetgeen zich overal elders ten aan
zien van het ontslaan en de oudste
geschiedenis der sleden heeft voorge
daan, kunnen wij ons toch in alge-
mee.ne trekken een voorstelling maken,
hoe oolc hier de loop van zaken zal
zijn geweest. Over dit ontslaan der sle
den in de oudere middeleeuwen n I. is
door geslachten van Duitsche en ook
wel anderlandsche - historici e'en hef
tige en verbitterde strijd gevoerd; tal
rijk zijn de theorieën, die hieromtrent
het licht hebben gezien. Maar al zijn
de mec.de tegen dc historische kritiek
niet bestaand gebleken, toch hebben
zij onze kennis van dit vraagstuk groot-
lelijks bevorderd. Veel hebben wij ook
in dit opzicht te danken aan de onder
zoekingen van den beroemden Belgi
sch on geselïiedkundige Pirenne. Volgens
hem moet de oorsprong der stfcden
worden gezocht eensdeels in de castra,
de kastcelen, 'die in de 9e eeuw op
gunstig gelegen punten allerwege waren
aangelegd, om als bolwerk tegen de in
vallen der Noormannen te dienen, am
derdeels in geestelijke nederzettingen als
abdijen of kloosters. De personen ech
ter, die deze militaire en admini straf
tieve posten, die Pirenne, niet onaardig
met de „blokhuizen" der kolonialen in
Amerika vergelijkt of die geestelijke
nederzettingen bevolkten, waren nog geen
bevolking van burgers maar van mili
taire en feodale ambtenaren of van
geestelijken. Toen echter handel en ver
keer zich weder begonnen te onlHvikr
löelcn en een stand van kooplieden
begonnen was zich lo vormen, werd
'dat anders. Overal waar deze wereld
lijke en geestelijke nederzettingen op
voor den handel geschikte plaajsen ge
legen waren aan een zeeinham, als
b.v. Brugge, Bordeaux, Bouaan, aan. een
samenvloeiing van rivieren, als b v. Gen1
en Luik, aan een kruispunt van Land
en waterweg als b.v. Maastricht vest
tigden zich 'de kooplieden naast de
bescherming' hunner muren, waarbinnen
zij alleen in tijden van alleruiterst ge
vaar een toevlucht behoefden fe zfoek'en.
De bronnen van dien tijd geven aan
'deze koopKcdenkotoniên een zeer kar
rakteristieken naam': poort, afgeleid niet
Van het Lalijnscho porta, poort in de te
genwoordige betoekcuis van hel woord,
Roman ujt het laatst der 16e eeuw,
naar *t Engelscli van RAFAÊL SABATIN1
112).
HOOFDSTUK XXII.
De overgave.
Door de gang tusschen de sluimeren
de slaven door klonken snelle voet
stappen. Ali, ld; ie sedert zonsondergang
Larocque op deu heuvel had afgelost,
isprdng plotseling 'pp !hct achter-dak',
steeds roepend: „Kapitein 1 Kapitein
Heer t Op Op 0{ wij zij'n gevan
gen I"
Door hot geheele schip klonk lipt
geritsel en gedruisch van. ontwakende
mannen. Een stem klonk ergens op
-het voorschip. Toen werd het zeil van
do tent plotseling ter zijde geslagen
en Asad zelf verscheen met Marzak
naast zich.
Vanstuurboord kwamen Biskaine en
Othmani, en van het tusschcndek Vi,
tello, Jasper do nieuwste renegaat
en een gro'cp opgeschrikte zeeroof-
vers.
„Wat is er gaande?" Vroeg de Dey.
All berichtte ademloos het nieuws.
„Het galjoen heeft het anker gelicht.
Het is bezig' uit de baai te zeilen!."
1 Asad streek oVer zijn baard engrohif
de „Wat kan dat bettekenen? Kan het
maar van portus, wat raon met aanleg
plaats voor schepen of met handels
nederzetting zou kunnen weergeven. Van
daar worden dan ook de burgers van een
middeleeuwsclie stad poorters genoemd
Bestonden er dus in den eersten tijd
twee nederzettingen naast elkaar, een
oudere, bewoond door aan den heer on
dergeschikte ambtenaren en militairen,
en oen jongere, bevolkt door, meeren-
deels vrije, kooplieden en handwerkers,
toen langzamerhand de kooplieden-kolo
nie rijker en machtiger word. overvleu
gelde zij meer en meer de oudere neder
zetting, onder wier veilige bescherming
zij zich oorspronkelijk had nedergezet
In het begin der 13e eeuw was dat pro
ces van opslorping van de oude door de
nieuwe \csligiug, dat bijna twee eeuwen
had geduurd, voltooid. De aldus ontstane
,slad" werd ommuurd en van een gracht
voorzien; de bewoners heetten niet Lin
ger kooplieden, maar poorters of bur
gers. Die verandering is op haar beurt
weer hel uitgangspunt ran een nieuwe
ontwikkeling geweest. Langzamerhand
smolten oude en nieuwo bevolking samen
en ontstond door huwelijken over en
weer een gemeenschappelijke baiul tus-
scheh beide. Dat was tenminste het gevat
met de wereldlijke nederzettingen; ten
aanzien vau de geestelijke echten is hel
lot die oplossing in de stad nooit geko
men zij zijn eeuwenlang een immuniteit,
een zelfstandige vestiging binnen dc stad,
gebleven.
De voortgezette ontwikkeling der ste
den deed dc burgers/ wier rechtstoe
stand nog uil den ouden tijd dateerde
en niet aan dc veranderde verhoudingen
was aangepast, er naar streven, gebruik
makend van hun wassende economische
macht, van den landsheer eigen recht en
eigen rechtspraak te ontvangen. Eli de
graven en andere wereldlijke landshco-
ren, die den steun der steeds machtiger
poorters zochten, waren hun hierin
meestal gaaine Ier wille cn verleenden
hun hel nieuwe recht, dat zij voor hun
verdeic ontwikkeling noodig hadden. Jn
ruil voor den voorat fiuantiëelen steun,
dien hij van de stedelingen genoot, stond
de vorst hun een nieuw eigen recht,
aanpassend aan hun veranderde behoef
ten, toe; vaak werd het oude grafelijk
kasteel aan dc stad als gevangenis over
gelaten. Het aldus geoctrooieerde recht
werd neergeschreven op een stuk perka
ment, door den graaf plechtig bezegeld.
Aldus ontstonden de privileges, grondslag
ran alle stedelijk recht en stedelijke vrij
heid, die de middeleeuwsclie en latere
stadsbesturen met angstvallige zorg heb
ben bewaakt en die aldus meestentijds
tot op onzen tijd in de gemeente-archie
ven bewaard zijn gebleven.
Wat nu Middelburg betreft, hoe
iiaarsch ook de gegevens omtrent haar
voorgeschiedenis mogen zijn, en hoeveel
er oox nog onduidelijk blijft, het komt
toch niet onaannemelijk voor, ons althans
in hoofdzaken ook hier eenzolfden ont
wikkelingsgang voor te stellen Het blijfl
nog steeds een open vraag, of de oudste
ontwikkeling van Middelburg wel aan een
jraftlijk kasteel, opgericht legen de Noor
mannen zooals sommigen, tegen de Vla
mingen, zooals anderen aannemen, haar
oorsprong dankt. Wel meende jhr. Pas
poort van Grijpskerke in 1856 (Arch
Zoeuwsch Gen. I p. 47 vlg.), dat „met
volie zekerheid kan worden vastgesteld,
vlat Middelburg haar ontstaan verschul
digd is aan een sterkte of burcht, welke
voor of in do 9e eeuw aan deu eleven,
der rivier de Arne, nagenoeg in het mid
den van Walcheren, Is opgericht", en
neeml ook prof. Brugmans (Oud-Nedcr-
landsche Sleden III p, 47) aan, dat onze
slad „vermoedelijk aan en om het grafe
lijk kasteel en levens als markt voor Wal
cheren (Is) opgekomen", maar hoe hard
nekkig de overlevering van een „burcht'
ook is, positieve bewijzen van het beslaan!
daarvan zijn er feitelijk niet.
Dc burcht-opvatting is vooral bestreden
door dr. J. O. de Man, (Arch. Zeeuwsch
Gen. VII p. 555 vlg.) die er o. a. op wijst,
dut uien uil liet leil, dal een centraal
hoog punt heeft bestaan, denk aan dc
ligging van de terreinen om de tegen
woordige Burg) toch niet zonder meer
mag afleiden, dat daar een centrale sterk
te heeft geslaan. Nooit is er iets van fun
damenten gevonden; geen stuk uit dc
12c of 13e eeuw spreekt ervan, (en even-
nun van ecu grafelijk hof, zooals bij
andere steden wel het geval is); de kro
niekschrijver Metis Stoke, die vau liet
door hem meegemaakte beleg van Mid
delburg in 1303 ons een uitvoerige be
schrijving heeft nagelaten, vermeldt haar
met geen enkel woord. Het eenige grafe
lijk gebouw, dal in de oudere bronnen
voorkomt cn 's gravensteen wordl ge
noemd, behoeft geenszins het karakter
van een sterkte of burcht te hebben ge
had; het steenen gebouw, dat Westelijk
\an de tegenwoordige Groenmarkt ge
staan moet hebben, diende in de 13e
eeuw, naar wij weten, voor het houden
van rechtszittingen en het bewaren van
gevangenen, maar hel kan toch niet zon
der meer worden aangenomen, ilat dit
grafelijk huis in de daaraan vooraf 'gaande
couVeil die beleckenis 'heeft gehad, die
de overlevering daaraan heeft gehecht
Vindt dus de opvatting, dat Middelburg
zijn oorsprong dankt aan een grafelijk
kasteel of burcht in de bekende feilen
weinig sleun, er blijfl ons nog -over om
aan le nemen, dat het de abdij geweest
is, onder wier bescherming zich oen ko
lonie van visschers eu kooplieden heeft
neergezet. Over haar stichting is niets
bekend; alleen weten wij en d,a,t biedt
steun aan onzo veronderstelling dat
hel oorspronkelijk alleen aan Onze Lieve
Vrouw gewijde klooster laler oolc Sint
Nicohrs. de patroon van visschers en
schippers, lot patroon heeft gekregen.
Die. al.dij was, naar de voortreffelijke
studie o\er de topografie van oud-Mid
delburg van ds. P. K. Dommisse in diens-
Onderzoek naar de eerste omwalling en
omgeving der stad Middelburg 'Arch'
Zeeuwsch Gen. 1904 p. 1 vlg) wel vol
doende duidelijk heeft gemaakt, gelegen
in de bocht van het riviertje de Arne, die
als Poiaelinghe uit hel Noord-Weslen ko
mend, de tegenwoordige Lange Noord-
straal ongeveer ter hoogte van den Blin-
denliock sneed, achter Hofplein en Wa-
gennarslraat Oostwaarts stroomde en dun
Zuidwaarts afbuigend achter de. Sint Pie
terstraat liep naar de tegenwoordige Rcm-
aansche kaai, daar weer Oostwaarts om
boog en zoo verder naar zee stroomde.
Zij vormde tevens een natuurlijke gracht
voor de Noord- en Oostzijde van de ves
tiging, die zich op dit gunstig gelegen,
punt, hetzij dan om dc abdij, hetzij .van
den voet van de „burcht", dat zij nu
in het midden gelaten, had neergezel.
Aan den West- en Zuidkant van deze
nederzetting moeten wij die begrenzende
gracht zoeken achter de tegenwoordige
Noordstraal en Lange Delft. Binnen den
cirkel dus van dc tegenwoordige Noord-
straal, r.ange Delft, Sinl-Pieterstraat, Wa-
genaarslraal en Hofplein was Middelburg
lol het midden van de 13e eeuw, toen de
eerste uitbreiding plaats vond, besloten;
dat was de omvang der nederzetting, aan
welke in 1217 stadsrecht werd verleend
Zien wij in een volgend artikel, wat
stadsrecht is en wat het Middclburgsche
stadsrecht inhield.
W. S. UNGF.R.
Tegen D. M. C,, winkelierster te
Hoofdplaat werd wegens eenzelfde
overtreding f 10 of 20 dagen gevorderd.
Vervolgens werd behandeld de zaak le-terreinen van do Mij. De Schelde weg
gen M. de W. uit Zuldzande, be-1 genomen lood heeft verkocht. Daar lvij
klaagd van bedreiging van W. J. de Groo- bang was zijn naam op te geven zeide
te in diens woning door hem te zeggen bekl. dat hij maar een naam moe„t op1-
dal hij f 120 moest hebben eu dit kracht geven, toen kwam hij altijd onder den
beeft bijgezet, door met een mes in de naam Visser in het register te staan,
hand lol betalen aan te zetten, Beklaagde Bek!, zeide legen hom. „breng heel De
werd ten laste gelegd afpersing subsidiair Schelde" maar hier",
bedreiging met doodslag I Getuige J. Capello, verkocht onder
Gcluige de Groote zeide reeds vroeger den naam Van der Plassche.
woorden mot bekl. te hebben gehad, op Bekl. ontkent echter de hem in den
der. middag van de bedreiging hebben bo- mond gelegde woorden le hebben ge
klaagde en getuige in de woning gevoch- bruikt.
ten, waarbij getuige zich, volgens eigen Getuige A. Buijsrogge, die naast bekl.
verklaring ook dapper geweerd heeft j woont .heeft hem liooren zeggen „lk
Beklaagde zegt, dat hij nog geld van, koop alles, of het gestolen is of niet",
getuige moet hebben. Hij is wel om zijn Getuige C Ilerk, werkbaas op De
»eld gaan vragen, maar heeft getuige niet Schelde herkent het lood en achtte
ledreigd en ook niet met een mes gesto-1 het zeer wel mogelijk dat het zink
ken en getuige's jas vernield, zooals ge- daar ook ontvreemd is.
luige zegt. Hoe de gaten in diens jas ko-1 Volgens getuige A. PnrmentJerwist
men weet beklaagde niet, het is wel mo-bekl. wel degelijk gestolen goed te kooi-
gelijk, dat getuige die er zelf in aan- pen, hij zeide herhaaldelijk „hier moet
bracht. Hij heeft geen mes gehad. «k mede voorzichtig zijn, ander korrxt
De vrouw van de Groote zegt, dat platneus er achterOok heeft hij een-
bekl. wel degelijk haar man bedreigde en J maal gezien, dat bekl. van een jongen
met hel mes naar hom slak Getuige is koper kocht voor f 4 50, waarvan hij
om hulp gegaan ook wist, dat het van De Schelder
De eerste getuige A décharge, A Ver- kwam. Ook de vrouw van P. zegt het*
gouwe, verklaarde dat getuige de Grootezelfde.
RECHTZAKEN.
Arr. rechtbank te Middelburg.
De eerste zaak was gisteren die tegen
Th. O le C tinge, die terecht stond we
gens verwonding van L. Leclerc met
een mes na een korten twist.
Beklaagde zeide het eerst te zijn aange
vallen door den zoon van Leclerc.
De eisclv luidde 6 weken voorwaarde
lijke gevangenisstraf met 3 jaar proeftijd.
De herbergierster C. de B. uil Koe
wacht. die toen zij na het sluitingsuur
nog drie man in huis had, en de maré-
cliaussées binnen kwamen, de achterdeur
bericht gekregen hebben van onze te
genwoordigheid hier?"
Waarom zou het anders in hei
holst van den nacht het anker tichr
ten?" zei Biskaine.
„Ja, waarom anders?" antwoordde
Asad, en toen wendde hij zich tol
Olivier, die daar aan den ingang van
de hut slontl. „Wat zegt gij ervan
Sakr-el-Bahr?" vroeg hij hem.
Sakr-el-Bahr kwam schouderophalend
naar voren. „Wat valt er van te zeg
gen? Wat is er le doen?" vroeg hij.
„Wij kunnen slechts wachten. Indien
onze tegenwoordigheid him bekend is,
zitten we leelijk in de val, en komt
vannacht voor ons allen het einde."
Zijn stem klonk zoo koud als ijs,
Verachtelijk bijna en terwijl zij bjjmeer
dan één onrust verwekte, joeg zij Mar
zak schrik aan.
„Mogen uw beenderen verrotten, on
geluksprofeet!" gildo hij en hij zou
er meer bijgevoegd hebben, als Sakr-
el-Bahr hem niet tot zwijgen had ge
bracht.
■„Wat geschreven staat, staat geschre
ven!" zei hij met donderende en ver-
Wijtende slem'.
„Zeker, zeker," stemde Asad in, zich
vastklemmend aan den troost van den
fatalist. „Indien, wij rijp zijn voor de
hand Van den tuinman, zal deze ons
plukken."
Minder Tatalidisch en praclischb'r was
de raad van Biskaine. „Het zou goed
zijn te doen alsof wij werkelijk onltr
(lakt fcijhy cn fe maken dat wij' in dS
open zee konten 4 terwijl er no'g' tijd
is." I
„Maar dat zou zeker maken, wa,t
nu nog twijfelachtig is," riet Marzak
bevreesd in. „Het zou het gevaar in
den mond loopen zijn."
„Neen!" riep Asad met. luide stem
vol vertrouwen. „Allnh zij geloofd, die
ons dezen kalmen nacht zendt. Er is
fuauwelijks een zuchtje. Wij' kunnen
met roeien tien mijlen afleggen tegen
zij één met zeilen."
Een goedkeurend gemompel liep do,or
de rijen van officieren en manschap
pen. i
.Als wij maar eenmaal veilig uit de
ze baai zijn, zullen ze ons niet meer
inhalen," zei Biskaine.
„Maar hun kanonnen wel." herinner
de Sakr-el-Balir hun kalm, om hun
vertrouwen wat te matigen. Zijn scherpe
geest had deze cenigo kans om aan
de val te onisiiappen, reeds voorzien,
"maar hij [h»ad gehoopt, dat zij niet
duidelijk voor de anderen zijn zou.
„Dio kans moeten wij wagon", ant
woordde Asad. „Wij moeten op den njacht
vertrouwen. Hier blijven zou zekere on
dergang zijn." Hij gaf vlug zijn bevelen.
„Ali, roep de stuurlieden. Gauwl Vigi-
tello. leg dc zweep over de slaven Ion!
wek ze op. Toen klonk het schelle fluitje,
van den bootsman cn do zwcepen van
zijn maats kwamen neer op dc al lialf
ontwaakte slaven; het getuid vermengde
zich met het geruisch en gestommel op
het schip, en de Dey wendde zich woer
tot Biskain».
opendeed ep zo, a aan twee de gelegenheid Tegen Th. M, eeu le V lissin gen
gaf te ontkomen. Beklaagde zei dat een vertoevende Belg, die reeds incer maH
andere vrouw de deur open deed j de justitie in aanraking kwam, word
De eisch luidde f 10 b of 20 dagen thans wegens vernieling van een ruit
hechtenis. I len huize van J J. Buijsrogge, een
week gevangenisstraf gevorderd. Bekl.
r... rif r vroeg hem met een geidboele te stralf-
Bij verstek werd tegen J. de K. on J.b
II uit Zaamslag wegens diefstal van.
aardappelen voor ieder twee maanden Vervolgens stond h ij nogmaals terecht,
voorwaardelijke gevangenisstraf snet 3 ditmaal wegens heling, n.l. het koopen
Jaar proeftijd gevorderd. van lood en zink, waarvan bij wist
dat liet van diefitnl afkomstig was<
De eerste getuige, J. M. Herebout,
Wegens het te duur vorkoopen vanHerebout, de vrouw met wie beklaagde
kaas stond terecht A. B. uit Hontonis-
Eisch f 15 of 30 dagen
samenleefde, ontkende dit.
Bekl., ondervraagd, zegt dal hij nooit
heeft begrepen, dat hij gestolen goed
kocht.
De tweede getuige A. Hoeijdonk, zegt
dat hij met den volgenden getuige meer
malen bij bekl het door hen van de
geen jas aan liad, toen hij naar buiten
kwam cn bekl. geen ines in zijn lianden
had
De tweede getuige A décharge J Sol,
vrouw van I. de Lyser, heeft de Groote
ook gezien, deze had geen jas aan.
De Groote nogmaals gehoord, zegt dut
hij wet degelijk een jas aan liad en be
klaagde hem met een mes in de hand
achtervolgde.
Ook getuige de Lijser zegt, dal de
Groote geen jas aan had en beklaagde
geen mes in zijn hand had
Ten slotte vertelt getuige J. Rienders
ook dal de Groote geen jas aan had en
dal deze een man is, waar niemaqd huis
mede kan houden
De officier wijst er op, dat over hel
gebeurde in de woning alleen de Groote
en zijn vrouw verklaringen kunnen afleg
gen en de getuigen A décharge daarvan
niets weten. De Groote heeft best gele
genheid gehad zijn woning te verlaten.
Spr. acht de poging lol afpersing bewe
zen Daar bekl. bekend staat als een stil
le, bescheiden man, vraagt de officier
3 maanden voorwaardelijk met 3 jaar
proeftijd
Dc verdediger, mr. Adriaansche, vrees
allereerst op het verschil in reputatie van
beklaagde en getuige de Groote. Het is
voor een verdediger zéér moeilijk aan te
loonen, dat een getuige onbetrouwbaar is,
maar getuige Rienders heeft al over dc
Groote inlichtingen ge geren, eu pleiter
wijst erop dat de Groote ten opzichto
van do jas door vier getuigen wordt te
gengesprolcen. Er is hier geen sprake
van afpersing want hieronder verstaat
pleiter het eischon van geld, waarop men
geen recht heeft.
Pleiter gelooft niet, dal de rechtbank
zoo maar zal aannemen, dat bekl. de
schuldige en dc Groote de brave on
schuldige is. liet overtuigeud oewijs is
niet geleverd en daarom bepleit mr.
Adriaanse vrijspraak.
Gcluige A. van Witteno kocht meer
malen lood van bekt. tegen den markt
prijs van 47 tot 50 cent.
De eerste getuige A décharge, De
Pngter is er bij geweest, dat Hoei/en-
Vrouwen gijn vaak le
Onzelfzuchtig.
Vrouwen dienen meer aan haarzelf le
denken. Uit een gezondheidsoogpunt is
het onverstandig' om eigen pijnen en kwa
len te verwaarloozen en-elk ander in huis
te bemoederen Zoovelen maken deze fout.
Rugpijn, onzuiver bloed, pijn in de len
denen en zijden, duizeligheid en zenuw
achtigheid behooren tot de eerste kentea-
kenen van overspanning der nieren. Als
deze verschijnselen optreden, dient ecq
vrouw haar gezondheid te beschermen
door meer rust te nemen, meer slaap te
genieten en meer ontspanning buitenshuis.
Gebruik Foster's Rugpijn Nieren Pillen
om de nieren op te wekken en te- versfteif
keu Dit speciale niergeneesmiddel reinigt
de urine-organen. Thee, koffie, aloohol,
zware maaltijden of te veel vleesch zijn
schadelijk voor zwakke nieren.
Het is gemakkelijker om waterzucht,
blaaskwalen, rheumatiek en ernstige nier
aandoeningen te voorkomen dan te gene
zen. Foster's Pillen slaagden in vele ge
vorderde gevallen, maar vroegtijdige ba-
handeling is altijd het beat Let op de eer
ste verschijnselen en verwaarloos deza
nooit.
Hol gedeponeerde handelsmerk de
man met zijn handen in de lendenen
komt voor op elke echte doos. Foster's
Rugpijn Nieren Pillen zijn te Middelburg
verkrijgb, bij Joh. de Roos, Vlasmarkt
K 157. Toezending geschiedt franco na
onlv. V. postwissel A f 1.75 p. doos of
f 10.— p. zes doozeu..
Vooruit, gij naar den boeg", beval hij
en rangschik de mannen. Laat hen hij
htui wapens blijven, als liet tot enteren
mocht komen. Ga!" Biskaine boog en
liep vlug de campagne af. Boven liet ge
raas en gestommel der toebereidselen uil
klonk Asad's stem. „Kruisboogschutters
omhoog! Kanonniers bij de kanonnen
Ontsteek de lont! Doof alle lichten!"
Een oogenblik later waren alle lan
taarns gedoofd, eu zelfs de lam» in de
hut, waar een der officieren van den
Dey het kwam doen.
Alleen de lantaarn van den hoofdmasl
bleef branden voor mogelijke gebeurte
nissen, maar zij werd neergehaald, ophot
dek gezet en bcdekjt. Zoo werd het schip
in een duisternis gehuld, die voor cenigo
oogenblikken zwart eu ondoordringbaar
als fluweel was. Toen de oogen er wat
aan gewend waren, kregen mensehen en
voorwerpen weer meer* vorm in den
zwakken, staalachtigen glans ran den zo
mernacht Na do eerste opwinding be
gonnen de zeeroovers hun werk met
verbazingwekkende kalme en rust. Nie
mand dacht er aan, den Dey of Sakr-el-
Bahr le verwijten, dat zij getalmd had
den, tot het gevaar kwam, om te doen
wat allen gevraagd hadden, toen zij het
eerst gehoord hadden, dat een vijandetijk
schip in de buurt was. In drie gele deren
stonden zij geschaard op het ruime plat
form van den voorsteven; in het eerste
gelid stonden do boogschutters, achter
hen de zwaardvechters, wier wapens wit
glansden in de duisternis. Zij waren op
de vpreclumsint» van hef fuvschendok cn
in de raas van don hoofdmast. Op het
achterdek stonden drie kanonniers bij
olk der twee kleine kanonnen, hun ge
laat kwam rosachtig uit in den gloed der
ontstoken tont. Asad stond boven op de
campagne en gaf zijn scherpe, korte be
velen; Sakr-et-Bahr leunde achter hera
tegen dc hut met Rosamunde naast zich
eu merkte op, dat de Dey zorgvuldig vera
meden had, hera iets vnn het voorberei
dende werk toe te vertrouwen.
Do stuurlieden klommen in hun nis-
en, cn dc reusachtige stuurriemen kraak
ten, toen zij werden uitgeworpen. Een
kort bevel van Asad en er kwam bewe-
in de rijen der staven, die hun
lichaam naar voren bogen, om hun rie
men horizontaal te brengen. Zoo bleven
zij een oogenblik, toen een tweede bevel,
du waarschuwende knal van oen zweep,
in de duisternis van het gangpad, cn de
lomtom begon de maat le slaan. De sla
ven hieven op, en met gekraak en geplas
van ricuieu droef het'groote schip voor
waarts, naar den mond van do baai- l>e
bootsmansmaats liepen het gangpad op
en neer en sloegen hard met huu zwce
pen s om de slaven tot de uiterste krachts
inspanning aan te zotten. Het schip kreeg
grooler snelheid. De opdoomondo kaap
«leed voorbij. De mond van de baai
scheen zich te verwijden, toen zij nader
den. Ginds strekte zich de donkere, staal
blauwe spiegel van de doodkalme zee uit.
(Wiordt vervolgd)»
