TWEEDE BLAD FEUIllETOI. B© 25©®val!k., *aterdag 14 April 1917, ne. 88. Onmogelijk Beu twintig jaar geleden, toen Bauer nog .prachtige platen teekende voor de „Kron.ek". heeft hij er ook eens een gjmnaak' ":u: de „telefoonzitting'' van <fr« Aiijslerdamschen gemeenteraad, een leekenjng "an de tafel van B. en W ia afwachting van de beslissing. Kan ▼an de pc- r.-.onen die o.p die plaat v.mzclf de aandacht trekt, i.> rar. Treub dc 'oi'r, nog jonge wethouder, die trou!- v.vn in dat debat ook de hoofdfiguur |wa-. De sterke storm die thans m de knn Séri van de verzekeringsmaatschap pij'«1 legen Minister Treub opsteekt bracht oin die plaat weer in hennn:- ring wan' hij heeft toen ook om hem tormd. vanwege zijn voorstel om de telefoon uit 'handen van de parliculiere ■aaaU'chsppijcn te doen overgaan in die ▼on de gemeente. Nu ziet daar niemand iel» bijzonders in. De telefoon is gei- vcigd door gemeentelijke exploitatie van wam, vlc oleclriciteit en wat niet al. Maar toen' Het was of die radicale wethouder de grondslagen van do maat Êtehappij weggroef door die op zij sehurving van hel particulier bedrijf Mr. Treub is ook later zich zelf in da! opzicht trouw gebleven. Er ging bijna geen jaar voorbij of in "cn of ander artikel of redevoering hield bij een pleidooi voor het aan den staat Wekken van de spoorwegen En hij heeft zelf eergister in de Eerste Kamer aog in herinnering gebracht dat hij nis booglee.raar zich steeds een voorstander betoond heeft van het stadts-verzeke Jüigsbedrijf. Toch wordt nu. precies als in 1895 e* 98 in Amsterdam, zijn plan uitgoy- nisakl als een ergerlijke aantasting van ket particulier bedrijf, en als reeds bij voorbaat bestemd om te mislukken Het is nu zeker nog niet het oogen blik out een definitief oordcel uit te «preken. We kennen zijn plan nog «iechls in grove trekken. Haar het is toch zeker wel het «ogenblik om er tegen te waarschuwen aich niet te spoedig te laten ove blaffen door die beweringen van dat kan iocli niet! Laten we toch uiet vergelen dat bei hecldmaal geen nieuwtje is dat de slaat als verzekeraar optreedt, behn've 4s telkens genoemde voorbeelden van falie en Zwitserland. hf ook de Nederlandsclie staal niet 4e grootste verzekeraar in ons land door de Ou ge vallen1-ver zekering? En vindt iemand daar iets bijzonders in hoewel hij door het bestaan van de ▼ci achillende Maatschappijen voor On gevallenverzekering er dagelijks aan her4- ianerd wordt, dat dit in zijn oorsprong alleen een particulier bedrijf was' Zijn de fondsen voor weduwen en weezen van burgerlijke ambtenaren en van bet fagere personeel van land- en .Zeemacht, geen tvpischo voorbeelden, ▼an levensverzekeringen, gesticht en ge leid door den staat? Vraag het raaa- «um de betrokken ambtenaren of zij mei, evengoed als ze bij een particü lie re maatschappij zouden moeten doen, him premie aar dal staatsfonds bCtUjen •door de korting op hun wedden Zeker, er is een groot en een prin- Roman uit hel laatst der t6e eeuw taan* 't Engelsch van RAFAEL SABATINT. o—— 1015. „Daarvoor vraag ik uw aandacht. De oorzaak van deze breuk is ginds." Eui hij wees met zijn duim over zijn schou der naar de kajuit op het achterdek. „Zoo wij die oorzaak verwijderen, z.al de breuk zeker vanzelf weer verdwijnen, en alles zal weer goed tusschen ons zijn. i Hij wist, dat nooit weer alles goed zou werden tusschen Asad en hem. 1-Iij wist, -lat hij door zijn uitdaging onherroepe lijk veroordeeld was, dat Vsad, die eens gevreesd had voor zijn sterke macht en gebogen had voor zijn wil, zorgen zou, dat dit nooit weer gebeurde. Hij wist, dat als hij naar Algiers terugkeerde, zijn. laatste uur spoedig slaan zou. Zijn eenige kans van veiligheid lag daarin, dat hij Blies op één worp zette, door onmid dellijk muiterij uit te lokken, en vlug zijn slag te slaan. En hij wist, dat hier-t voor Asad juist reden had, om bang te zijn Op deze zekerheid had hij zijn plan gebouwd, vertrouwende, dat, wanneer hij «anbood de breuk te heelen, Asad zou voorwenden, er in toe te stemmen, ora ket dreigende gevaar af te wenden en vief Ie zekerder van zijn wraak te zijn. cipiecl verschil met wat mr. Treub be oogt, De rijksverzekeringsbank en die fondsen hebben hun eventueele ba'en niet saf te dragen aan de rijkskas, en dat zou juist het hoofddoel worden van het nieuwe plan. Maar we hebben cr op willen wijzen dat 'de taak van verzekeraar niets nieuws is voor de overheud in ons land. En als men buiten onze grens kijkt, •vindt men tal van voorbeelden van o verheidsverzekeringen geheel in den trant van hetgeen mr. Treub nu voor stelt. I al geldt speciaal de brandverzeke ring. Sedert 1903 werkt in Engeland een te Londen opgerichte Municipal Insurance Board In verschillende Duilsche steden vindt men plaatselijke stadsverzekeringen tegen brand. In Zwitserland hebben de kantons dat werk uil handen der par ticuliere maatschappijen genomen. Wat voor principieel verschil is er tusschen zoon gemeentelijke instelling en een staatsinstelling' Sommige dier gemeenten hebben zelfs de verzekering bij die instel-, ling verplicht En in Zwitserland is die verzekering een overhcidsmonopolie Mr Treub -is trouwens reeds in zijn vorig ministerschap met een dergelijk plan aangekomen Toen hij in Decem ber 'I I zijn financicclc plannen in de Kamer uiteen zétte, deelde hij o a mee dat bij voor de grondbelasting de waardje der gebouwde eigendommen wilde djocn bepalen op het bedrag waarvoor zij1 ver zekerd waren. Maar dan zou er ook moe ten volgen een verplichte verzeke ring En daarvoor zou dan een staatsin stelling worden gesticht, voor een ver plichte herverzekering van 50 pCt Hij wilde toen nl niet, dat de parliculiere verzekering geheel onmogelijk wei'd ge maakt Toen later zijn definitief voorstel •erschcen, bleek hij die verplichte her verzekering bij een rijksverzekenngfsui- stelling te hebben laten vallen omdat hij zijn doel juiste aanslag ook zonder dien maatregel' meende te kunnen berei ken. De motieven waarom hij nu met dat plan terugkomt, met een uitbreiding tot allo verzekeringen, zijn heel anders dan hij toen liad, en ook anders dan de bo vengenoemde gemeentebesturen hadden Hij wil er geld uit slaan. En nu is de groole vraag of dit zal lukken. De verzekeringsmaatschappijen hebben al dadelijk'verklaard dat zij geen groole winsten maken, en dat de winsten bij een staatsbedrijf nog kleiner zullen zijn, getuige Italië. Minister Treub zegt daartegenover dat hij er wel' een 15, millioen uit hoopt te halen, en dat hij zich van de mislukking in Italië niets aantrekt, omdat-daar de (oorlog uilbrak voor het, in 1912 inge voerde stelsel kon doorwerken Wc zullen ons er niet aan wagen een van die beide beweringen als onjuist te verwerpen. Slechts enkele personen kun nen over de daarvoor noodige gegevens beschikken Maar we willen toch wel opmerken, dat bij hel lezen van de aankondiging van Treub's plannen, al 'dadelijk de gedachte in ons opkwam daar zit toch zeker een goed element in door de besparing die bij zoon centralisatie verkregen zal wor den, omdat dan zekér een deel, en waar schijnlijk een groot deel zal verdwijnen van het ontelbare heil* van directeuren, commissarissen, inspecteurs, en niet te vergelen de kleine agenten en agentessen, die ook allen hun provisie ontvangen en onvermijdelijk de onkosten veel hooger maken, dan het geval zou zijn wanneer alteen het risico gold We vonden een bevestiging daarvan in een dezer dagen verschenen jaarverslag van een maatschappij voor ongevallen verzekering De naam doét er niet toe, want we vermoeden dat de verhou ding der cijfers bij de meeste maatschap pijen niet ver uiteen zal loepen En om die verhouding is hel nu te doen De winst- cn verliesrekening dier maat schappij wees een eindcijfer aan van ruim een millioen. En onder de ontvang sten staat een bedrag van bijna 9 ton aan premies En onder de uitgaven komen de volgen de posten voor Reserve voor loopend risico 2.49 ton Schade (uitkeeringen) 2.94 ton Herverzekeringspremiên 2.55 ton Provxsiën, salarissen, onkositen en tantièmes 2 34 ton Dividend TO pCt.) 0.20 ton ls hel nu niet teekenend voor d'»p aard van het bedrijf, (Lat naast een bedrag van f 294.000 aan uitbetalingen wegens schade, een bedrag staat va a f 234.000 aan provision salarissen enz. Ongeveer acht bende van hel bedrag aan uitkeeringen is llOödig voor exploi tatie-onkosten. Is het niet zeer waar schijnlijk, dat bij concentratie van de zeer vele verzekeringsbedrijven, die on kosten aanmerkelijk zullen dalen ook al gaal men, zooals mr. Treub uitdruk kelijk als noodzakelijk aankondigde o i .Gpramercieeie wijze te werlc, en al be- taa't men ook hooge salarissen non do leidende mannen Ei' is in die jaarrekening nog iet*: dat do aandacht trekt N'aas>l die f 294.000 voor uitkeeringen staat con bedrag van niet minder dan f 255 ICO voor herverzekering. Zooalminister Treub in zijn onderhoud met de Tc!e graaf meedeelde, zullen oolc in dat opzicht de onkosten van een staat exploitatie minder zijn „Ik ben ervan overtuigd". zoo zei Minister Treub, dat de staat der Nedei landen het zal kunnen stellen zonder herverzekering." Afgezien van enn kelc elementaire catastrofe, waarbij i boenen verloren gaan, en waarvoor de Staat ook zonder lierverzel ering op z51 en kén komen, omdat het hem mogelijk zal zijn den last van zulks een ramp over eenige jaren te ver doelen, zal ,zoo meende de Minister cik jaar zijn eigen schaden rui tv schools kunnen dekken, zonder dat de geassureerden, en bloc genomen meer zullen behoeven te betalen. Summa summarum zal men dus gop-i doen niet alleen naar het dividend vier verzekeringsmaatschappijen te kijkenom te bcoordeelen of er financieel voordcel te halen zou zijn uit een staatsexploitatie En dan ten slotte nog iets voort durend hebben de verzekeringsman'; schappijen ontzaglijke sommen te be leggen, n.l. van de dagelijks binnenkom mende premies. Zou het voor de se" kist zoo nadeelig zijn, wanneer zij in nauwe relatie staat met een instelling die voor zooveel gekl belegging zoekt We herhalen wat we reeds schre ven Een definitief oordeel is nu nog voorbarig Maar de groote woorden •waarmee nu reeds in verzekering!' kringen hel plan voor onmogelijk wordt uitgemaakt, zullen ons niet weerhouden met belangstelling de verdere ontwikke ling tegemoet te zien. als zij weer thuis waren. sad's glinsterende oogen keken hem een o ogenblik zwijgend aan. ,Hce wilt gij die oorzaak wegnemen'" vroeg hij. „Wilt gij boeten voor die be spotting van een huwelijk, verklaren, dat ge gescheiden zijt en haar vrij laten?" „Dal zou niets boten", antwoordde Sakr-el-Bahr. „Bedenk wel, Asad, wat uw plicht jegens hel Geloof is. Bedenk, dat an onze eensgezindheid de roem van aen Islam afhangt. Zou het dus niet. zondig zijn, toe te laten, dat iets zich tusschen ons drong en die eensgezindheid verstoorde? Neen, wat ik voorstel, is, dat liet mij vergund wordt dat ik zelfs geholpen wordt het plan te volvoeren, dat ik gemaakt had, zooals ik reeds ronaweg erkend heb. Laten we bij het aanbreken van den dag opnieuw zee kie zen of nog dezen nacht zo,o ge wilt naar de kust van Frankrijk varen, on haar daar aan land zetten, zoodat zij naar haar eigen volk kan terugkeeren, en wij ontslagen zijn van haar rustver.storende tegenwoordigheid. Dan zullen wij leru; kecen er is tijd in overvloed en hier of elders in hinderlaag liggen, om den Spaanschen koopvaarder op te wach ten, den buit nemen, en in, vriendschap naar Algiers terugkeeren; we laten dit voorval, die kleine wolk in den glans van onze vriendschap achter ons, alsof die nooit bestaan had. Wilt ge dat, Asad voor den roem van de wet van den Profeet?' BEZUINIGING IN DE KEUKEN (Nadruk verboden). XI. Ons aardappel- en ons brood rantsoen. Tc beginnen met Maandag 16 April gaat ome aardappelrantsoeneoring en nieuwe periode in, die voorloopig zal voortduren tot 14 Mei. We hebben 't reeds in de couran ten kunnen lezen „de minister van „T andbouw heeft bepaald dat in ver- 14,band met den vrij aan merkel ijken „voorrard minder duurzame aardappe len die in elk geval vóór 15 Mei e.k verbruikt moeten zijn, en de nood- ,,zakcl";kheid om élk voedingsmiddel op „de meest economische wijze te bezi ,,gen, door hem het rantsoen aar :1a p- „pehu' verhoogd wordt van 12 K Het 1 o Kaas was listig toegeworpen, zrio listig, dat noch Asad, noch zelfs de boos- aard :e Marzak een oogenblik vermoed den. dat het niets anders dan een lokaas- was. Het was zijn eigen leven, -lat eerv bedreiging voor Asad was geworden, dal Sahr-el-Bahr hem bood in ruil voor het leven en de vrijheid van die Frankische slavin, maar hij deed hel, alsof hij cr zelf onbewust van was. Asad dacht na, hij streed met de v< zoeking. De voorzichtigheid spoorde hem aan tot aannemerf, zoodaf hij, den schijn aannemend de gevaarlijke 'breuk te hee len. Sakr-el-Bahr naar Algiers kon terug brengen, om hem daar, waar hij geen luilp van welgezinde muiiers had, ta laten worgen. In zulk een geval was het verstandig aldus te handelen, waardoor hij zeker was van den val van iemand, die als gehoorzaam en onderworpen be velhebber, plotseling geloond had, dat het mogelijk was, dat hij een ernstig en gevaarlijk mededinger werd. Sakr-el-Bahr lette op de afgewende, glinsterende oogen van den Dey onder de gegroefde, nadenkende wenkbrauwen hij zeg Marzak's gelaat, bleek, en gespan nen in zijn begeerte, dat zijn vader zou. toestemmen. En daar zijn vader bleef zwijgen, begon Marzak, niet in staat zich langer in te houden, plotseling le spreken. „Hij is wijs, vader!" was zijn listig be loog „De roem van den Islam boven allesGeef hem hierin zijn zin, en laat ae ongeloovige vrouw heengaan. Zoo zal ,1ot 20 K.G. per hoofd en per 4 ,4 weken over de periode ingaande ,,16 April e k. en eindigende 14 Mei .d.a.v. In verhand daarmede wordt het rantsoen voor rijstgort en havermout ,voor de periode 16 April e.k tot 11 ,Mei da v bepaald op 0 7 KG. rijst en liaverwoul per hoofd der bevolking"*) Daarbij komt dat onze b r o o dranl1- soeneeruw reeds sedert een week veraw- derd idat we, zooals iedereen nu wel zal welen dagelijks slechts over ruim 300 G brood per persoon le be schikken hebben in plaats van de 100 die tof dusverre gerantsoeneerd; was. Wiij r «ing dus van ons IirooiC- rantsoen, ons a a r d a) p pe 1 r a n lj- 90en er. ons toegedachte h oé- eellieden rijst, gort en haver- mo uL Hoe Lrm de huisvrouw zich aan deze omstandigheden aanpassen en welke maatregelen zullen ui elk huishouden genome:; moeten worden om dc voeL ding aan 1-aar gewone cischen te doen beantwoorden? k durf van te voren wel beweren, dal he'. er voor deze maand volstrekt nog niet zoo slecht uitziet; en ik hoop dai aan 't slot van dit artikeltje de groote meerderheid van Hollandsche lruisyro"vcn dit wel, met mij eens zal zijn. Twintig K.G. aardappelen voor 4 we ken, et' wil zeggen 5 K.G per week en die 5 K.G staat ongeveer gelijk met wat wc vroeger gewend waren 7 kop te noeurënper persoon heeft men dus dsgclijns te rékenen. op 1 kop oF 1 Liter aardappelen, een hoeveelheid, rvan in t arbeidersgezin niet veel zal overblijven, maar die voor dc:i ge goeden .burgerstand, méér voorstelt dan rn gewoonlijk gebruikt. We kunnen daarom gerust zeggen dal van do gerantsoeneerde hoeveelheid aardappe'en in de meeste gezinnen daL gclijks een restje zal overblijven. En waar nu het lol 't zoo gewild ■eft, 'st tegelijk met de vermeerde ring v:n ons aardappelrantsoen een ver mindering van ons broodrantsoen is in- getr'-oen. daar behoef ik er bijna niet op te wijzen, hoe we die restjes aardt app- .cn dienst kunnen laten doen als vervang"gsmiddel voor de ontbrekende boterl.ammen We vui'.m er hel twaalfuurtje me< aan doc-r ?c als een warm hapje puré' of als knappend gebakken aardappelen te gever.of wel we mengen ze door een restje groente (raapstelen, spinazie, kool, wortelen) en stoven ze met wat jus lot een zeker niet te versmaden warm „kliekje''. En komen de zomert- sche dagen komen zullen ze toch wel eens- dan snijden we onze koude aardappelen :n plakjes en maken er met wat slaolie en wat azijn (of ci troensap) een portie aardappelsla van dosliovds omringd met wat frissche blaadjes groene sla of wat in plakjes of partjes hardgekookt ei. Wie «- ochtends over wat meer tijd le beschikken heeft, kan een restje aardappelen ook tot aardappelkoekjes mak- v<fe koude, fijngewreven aard appelen worden daarvoor vermengd met zout en noodmuskaat desverkiezende ook rr( wat geraspte kaas, een of meer rauwe eieren en zooveel (of Iie1- Om misverstand te voorkomen bij hen die bij deze cijfers denken aan de hier tor stede beschikbaar gestelde hoe veelheid van 31/a ons rijst, vestigen wc er de aandacht op dat de gemeentelijke pu blicatie in ons vorig nummer, waarbij die hoeveelheid verkrijgbaar werd gesteld voor bon no. 3, spreekt van een termijn van 14 dagen, nl van 14 tot en met 28 April, terwijl do schrijfster die hoeveel heid van 7 ons noemt voor een periode vajn 4 weken, nl van 14 Apnl tot 14 Mei Red. alles goed worden tusschen ons en Sakr el-Bahrl Hij legde zulle een nadruk op deze woorden, dat het duidelijk was, dat hij er een andere beleekenis aan hechtte. Asad hoorde en begreep, dat Marzak ook wist, wat hier le doen viel; de -ver zoeking naderde hem nog dichter; maar dichter oolc kwam een ander soort ver zoeking. Voor zijn oogen verrees een visioen van een groot, statig meisje met zacht gewelfden boezem, een visioen, zoo blank en liefelijk, dat het hem over meesterde. En dus werd hij naar twee kanten tegelijk getrokken. Eenerzijds, als hij de vrouw vrijliet, was hij zeker van zijn wraak op Sakr-el-Bahr. en kon hij oien rebel uit zijn weg verwijderen. Aan don anderen kant, als hij besloot, aan zijn verlangen vast te houden en er zich door te laten belieerschen, moest hij er op voorbereid zijn, dat er muiterij aan ko->rd uitbrak, gereed zijn voor het ge vecht en misschien verslagen worden. Het was een zet, dien geen verstandig vorst op het schaakbord doen zou. Maar sedert zijn oogen weer eens op Rosa- munde gerust hadden, was Asad niet meer meester over zijn verstand. Zijn gedwars boomde begeerten van gisteren regeer den zijn hoofd. Hij boog voorover en keek Sakr-el- Banr diep m de o-ogen. „Als gij haar voor u zelf niet wilt, waarom dwarsboomt ge mij dan?" vroeg hij' en zijn stem trilde van onderdrukten hartstocht. „Zoolang ik meende, dat •er /'-o weinig) melk, dat een stevig samenhangend deeg wordt gevormd. Men bakt van dit deeg in de koeke4- ipan, met wat Delfie of wat Buk, ronde koekje aan weerskanten moo* brum cn knappend. Door hel toepassen van dergelijke middeltjes beschermen we den broodbak voc-r al tr hevige aanvallen; want 309 G. brood - d. z. 6 flinke -sneden - is voer een stevig etenden schooljon gen maai een kleinigheid; zonder aan- uliiug uit andere bronnen zou hij ze ker van 2;in twee broodmaaltijden er dagelijks één bij inschieten' Zelf. beslaat er reden genoeg, o» buiten<>n aardappel nog naar andere hulpmiddelen om te zien. die het broodrantsoen kunnen aanvullen. En we denken dan aan 't bekende rvar-glngt-middel voor brood bij het ontbijt oi hij bel avondeten, de pap. Is die voor ons op 'l oogenblik be'r ■eikbaar D( minister staal ons in 4 weken oe 7 ons rijst en 3 ons gort of ha vermout, samen dus 1 K.G. geschikte grondstoffen voor het bereiden van pap. Fer week mogen we daarvan rekenen 250 G. van die 250 G. verwachten we gewoonlijk, dat ze ons helpen aan onze nagerechten droge rijst, rij3ten- brij gort met boter en suiker, gort mei karnemelk, enz. Als we dagelijks op zulk een nagerecht gesteld zijn dan blijft cr zeker niets v:m do gerantsoe neerde hoeveelheid over. Konden Wc nu zonder nadeel die nagerechten missen, dan werd de kans op crttïjlpap ter vervanging van een deel van hel brood grooler. Waarvoor dienen onze nagerechten In hoofdzaak om ons in staat le ellen voldoende voedsel o pte nemen, iels wal voor menigeen moeilijk zou zijn, vanneer hij al zijn voedsel ui! c'én en hetzelfde gerecht moest betrek ken. De splitsing in. vóór- en nagerecht maakt het gemakkelijk en door ee« spijs ran geheel verschillenden smaak n zoel gerecht in den regel -- aan le vullen, wat in een te kleine portie aan hel voorafgaande werd opgenomen. Alaar hetzelfde uitgangspunt blijft beslaan, wanneer we de splitsing zóó randeren, dal van dc twee gerechten hel eenc b.v. een soep of een voorsclio- tclljc is (filosoof, jachtschotel, panvisch) en het tweede beslaat uit vleesch, groen te, aardappelen; de eentonigheid wordt daardoor even goed geweerd en dje eetlust wordt er dus even goed door geprikkeld! Of wel in den thans naderenden zomer tijd laten we het traditioneele „vleesch, groente, aardappelen" volgen door een tweede gerecht, waarin groente of vruch ten een hoofdrol spelen (rauwe sla b.v., pl of niet met een gebakken vi schje) en wc brengen op die manier de afwisse ling aan, die ons anders door het nage recht werd geboden Of ten slotte, we kiezen wèl nu en dan een nagerecht, maar zorgen er voor. dal het onzen voor- •aad aan rjjst, gort of havermout niet aantastwe geven b v. hangop, of gries- meelpap of pap van parel sago; 's Zon dags misschien een maizenapudding, een chocolaat e pudding, n be ssc n s a p p udd 1 n»( (mei griesmeel of maizena bereid;) Zoodoende blijven we de beschikking houden over onze 250 gr. rijst, gort en havermout en wc kunnen als we 1> v. per persoon 1/2L pap rekenen, d. i een flink soepbord-vol - daarvan 50 gr per keer gebruiken en dus 5 dagen per wéék een behoorlijke portie pap ver wachten. die misschien met 1 a 2 sne den brood zal moeten worden aangevuld als de persoon in kwestie een bizonder flinkeu eetlust bezit 'k Behoef er wel niet aan le herinne ren. dat de. pap natuurlijk zichzelf in ioi of kranten kan gaar maken nachts? Laai ik v-iudigon met nog eens onder uw aandacht te brengen, wat in t be llaar eerlijk lot vrouw liaamt, licb ik die verbintenis geëerbiedigd, zooals een goed Muzelman betaamt; maar nu het dui delijk is, dat het niets meer dan eeni voorwendsel is een schijnvcrlooning voor ecu mij vijandig, doel, een ontheiliging van -b" heilige wet van den Profeet, nu verklaar ik, voor wien dit godslasterlijke huwelijk gesloten werd, dat het geen huwelijk is. Gij hebt niet noodig te scheiden. Zij behoort u niet langer Zij is voer iederen Muzelman, die haar ne men kan Sakr-el-Bahr lachte onaangenaam. „Zulk een Muzelman," verklaarde hij, „zal dichter bij mijn zwaard zijn dan bij (hel paradijs van Mohamed." Met dezo woorden stond hij op, als tot teeken dat hij bereid was. Asad sprong tegelijk met hem op met een «nelhcid, die men van een man van zijn jaren niet zou verwacht hebben. „Durft ge te dreigen?" riep hij mei bliksemende oogen. „Dreigen?" spotte Sakr-el-Bahr. „Ik voorspel." Daarop keerde hij om en liep het pad door naar het midden van het schip. Hij ging zonder opzet omdat hij begreep, dat redeneering hier meer dan nutteloo» was, en dal het het verstandigst waa, heen 'e gaan, redeneering te vermijden en zijn bedekte bedreiging op den Dej-, te laten werken. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1917 | | pagina 5