UIDDELItllIUiSdliE COURANT.
Uit Stad en Provincie.
43.
Dinsdag 20 Februari 1917.
i60" Jaargang.
B9N8TIGE TIJDINGEN.
Het blijkt, dat het verontrustende be
richt der „N. It. Ct." oyer de verlaging
vao hel uroodrantsoen tot 250 gram on
juist. 'T althans voorbarig is.
Maar men make zich geen illusies. De
toestond is ernstig, en het voorbeeld van
Zweden dat nu al tol 200 gram daalde,
toont aan, hoever het met neutrale landen
kaD kjomen.
I)e toestand is zoo ernstig geworden
door nieuwe scheepvaarlmoeilijkheden.
Daarbij boude men wel in 't oog
dat de moeilijkheden nu met alleen ons
brood betreffen, maar alle voedingsart-
tikelen, ook veevoeder, en voorts ook
steenkolen, en dal verder onze ge-
hcele aanvoer voor welk artikel
öjok zeer ernstig belemmerd wordt door
het gedwongen slilliggoli onzer schepen.
W< hebben dat speciaal te wijten
nna Engeland, dat ons eenvoudig uit-
hougcrl ,^om zoo een dwangmiddel in
handen !e hebben ten einde onze scheep
vaart aan z ij n xièlangen dienstbaar Ie
maken.
Er zijn hierbij twee gevallen te on
derscheiden n.l dal vtui onze terugkec-
rende schepen met voedingsmiddelen, en
dat van de schepen die een lading ko
ten ol cokes uil Engeland hierheen zou
den willen brengen.
Ten opzichte van de eerste rubriek
heeft Engeland meegedeeld 'bereid te
zijn aan de met tarwe beladen sche
pen, die in Britsclie havens voor liet
onderzoek van de scheepspapieren ge-
-dwongen verblijfN houden, toe te slaan
hun reis te vervolgen. - doch dal alle
roet voederarlikelen en de grond
stoffen voor ,onze margarm e-n ij verheid
beladen schepen voorloopig worden
vastgehouden, totdat vasts taalt, dat Ne-
dorlandsche schepen zoowel landbouw
producten als margarine naar Engeland
vntleti brengen.
En voor de tweede rubriek, de ko-
Icnschepei}, zegt* Engeland eenvoudig dat
de naar ons land met een lading kolen
ot cokes bevrachte schepen niet mogen
uitvaren, dan nadat de betrokken ree-
derden zich verbonden hebben een an
der schip te zenden om een of twee
ladingen kolen van Engeland naar Frank
rijk te brengen.
Dat laatste is een verre van loyale
houding, maar er kan tenminste voor
worden aangevoerd, dat Engeland over
zijn steenkolen en cokes vrijelijk kan
beschikken en dat het dus voor de le
vering daarvan die voorwaarden kan stel
ten, welke het voor zijn eigen belang het
beste acht.
Maar dat vasthouden van onze sche
pen met voederarlikelen en margarine-
grondstoffen, is een voorbeeld van zoo'n
grove dwingelandij tegenover de kleine
naties, zoo'n brute maehtsaanmaliging
dat men er zich zelfs nü nog over
verbaast dal Engeland zoo iets durft
roeedeelen.
Dio Nederlandsche schepen met ón-
aen aanvoer uit neutrale landen van
artikelen die geen contrabande zijn, en
meerondeels geconsigneerd aan de N.
O., T liggen daar in de Engelsche ha
vens niet vrijwillig. Ze móesten daar aart-
loopen om hun papieren te "doen on
derzoeken. Verder hebben "ze niets met
Engeland te maken
En nu zegt Engeland eenvoudig je
moogt niet weg vóór het vast staat,
dat Nederlandsche schepen zoowel land
bouwproducten als margarine naar En
geland zullen brengen, d. w. z dat Ne
derlandsche schepen zich zullen bloot
stellen a an torpedeering in het gevaar
lijke gebied, of wel aan een opbren-
Ifllllf TOl
B© Zoevalk.
at-ti uit hei laatst der iSs eeuw,
/v- Engelsch van, RAFAEL RABATINI
85).
„Asad?' riep hij thans verschrikt.
„Asad-ed-Din," antwoordde zij, en daar
op begon zij opnieuw te pleiten „Kom
nu! I-Iet ii toch beter een goeden koop
niet mij te sluiten dan een slechten-
met den Dev."
Hij schudde het hoofd. „Ik ben niet
van plan met een van u beiden een koop
te sluiten. Deze slavin is niet te koop."
„Zult ge A^ad tegenstand durven bie
den9 Ik ze? u, hij zal haar nemen, of
zc te koop is of niet."
„Dat zie ik", zei hij, met half geslo
ten oo3cn. ,.Fn de vrees hiervoor is dus
de .oorzaak van uw gril, om haar voor u
zelf te verkrijgen. Gij zijt niet slim, Fen-
ziich Het bewustzijn, dal uw bekoorlijk
heden verwelken, doet u beven, dat zoo
veel liefelijks u geheel bij uw heer ver
dringen zal, hé?"
Al kon hij haar gelaat niet zien en daal
de uitwerking van zijn woorden niet op
lezenbemerkte hij toch de rilling, die
door; haar gesluierde gestait ging; hij
hoorde den toornigen toon, die in haar
.antwoord klonk. „En al was dat zoo,
ging en verbeurd-ver klaring door Duitsclv-
land, dat lol dit laatste natuurlijk voilé
recht heeft omdat die verlangde voe
dingsmiddelen contrabande zijn.
Het is hief geen kwestie van een
levering van eigen goederen onder ze
kere voorwaarden. liet is het weder
rechtelijk vasthouden van een passee-
rend. schip alleen om den eigenaar te
dwingen tol dingen waar hij geen zin
in heeft en waartoe hij wettelijk in
geen enkel opzicht verplicht kan wor
den.
Dat Engeland nog zoo goedig is"tsfi-
ze tarwe nog door te zullen laten, zal
wel hieraan liggén, dat die tarwe voor
onze regeering bestemd is, en dal een
belemmering van acn aanvoer regel
recht lot een conflict mei onze
geering zou leiden. Die andere artike
len, zoo zal men in Engeland rede
neeren, zijn maar X. OT.-artikelen,
waarover wij wel een overeenkomst
sloten, maar waarover we ons niet
druk 'hebben le maken, want die N.
O.T. kan toch niet terugslaan
Maar al krijgen we onze tarwe door,
toch dient geen oogenblik vergeten le
worden, dat wat Engeland nu doet
onzen heelen aanvoer ontwricht en ver
deren aanwer, ook van tarwe, deerlijk
belemmert, zoodal het voor onze re
geering noodzakelijk wordt front le ma
ken legen het gelieele stel maatregelen
dal Engeland heeft afgekondigd.
in een mecdeeling aan hel Nedj
Corr. Bureau wordt er op gewezen
dat op 1 dezer de aanvoer van de
vocdergranen tengevolge- van de machi-
nistenslaking reeds 13.000 tons en ten
gevolge van de zeeliedenstaking 10.000
tons totaal 23,'000 tons, ten achter
was.
Op het oogenblik is de toestand ten
opzichte van de graanschepen aldus
lo. _29 vrachtschepen liggen in Ne
derlandsche havens, totdat met de En
gelsche regeering overeenstemming is
reikt ten opzichte van den te volgen
weg;
2o 25 vrachtschepen beladen met
veevoeder en kunstmeststoffen worden
door de Engelsche regeering in En
gelsche havens aangehouden;
3o. 17 vrachtschepen liggen in Ame-
rikaansche havens om redenen op der
lo. gedoemd;
to. 14 vrachtschepen zijn voor hel
graanvervoer op de uit- of thuisreis;
of en wanneer deze schepen zullen binf-
r.enkomen is niet te zeggen.
Waar reeds thans met de beschikbare
schecpsruimto nauwelijks eenigsziuS vol
doende hoeveelheid granen ter voeding
van mensch en dier kan worden aan
gevoerd, behoeft het met hel oog op
't bovenstaande, zoo zegt 't bericht, geen
verder betoog, dat de toekomst ter zake
verre van rooskleurig is.
Neen dal is zij werkelijk niet!
Het bericht van het Correspondentie
bureau voegt er nog aan toe
„De meest mogelijke zuinigheid in
het broodverbruik moet dan ook drin
gend worden aanbevolen. Mochten de
thans geldende bepalingen ten aanzien
van het verbruik van brood geen vol
doende besparing teweeg brengen, dan
zou een brumbroodperiode of inkrim
ping van hel thans vastgestelde ran#-
soeu ernstig overwogen moeten worden.
Eveneens moet de grootst mogelijke
beperking in hel verbruik van veevoe
der worden aanbevolen.
Dat gaat bedenkelijk lijken op 'een
foor bereiding tot een verlaging van 't rant
soen, ai moge het hedpag daarvan nog
niet vast staan.
wal gaat het u aan?"
„Misschien veel, misschien weinig",
(antwoordde hij peinzend.
„Het moest veel zijn", antwoordde zij
vlug en ademloos. „Ben ik niet altijd
vriendin geweest? Heb ik niet steeds
de aandacht van mijn heer op uw moed
gevestigd en als een ware vriendin voor
uw bevordering gewerkt, Sakr-el-Bahr?"
Hij lachte luid. „Hebt ge dat?" vroeg hij.
„Lach zooveel ge wilt, maar het is
waar," hield zij vol. „Als ge mij verliest,
hebt ge uw voornaamste landgenoote ver
loren - een, <¥e liet oor en de gunst
van haar meester heeft. Want bedenk
Sakr-el-Bahr, wat zou kunnen gebeuren,
als een ander mijn plaats kwam innemen,
een ander, die Asad door leugens tegen u
zou kunnen opzetten want zij kan u
toch zeker niet liefhebben, dit Franki
sche meisje, dat gij uit haar huis gerukt
hebt."
„Maak u daar niet ongerust over,"
antwoordde hij luchtig, terwijl hij tever
geefs peinsde, welke ïiaar bedoeiing kon
zijn. „Deze slavin van mij zal nooit uw
plaats naast Asad innemen."
„O dwaas, Asad zal haar nemen, of
zij te koop is of niet."
Hij keek op haar neer, het hoofd zij
waarts gebogen, en de armen in de zijde.
„Als hij haar van mij lean wegnemen,
lean hij het des te gemakkelijfeer van u.
Dat heot ge zeker reeds overwogen, en
er o,ok op een of andere duistere Sicili-
Engeland zal goed doen wel te
bedenken wat de beleekenis kan zijn
van do ontstemming die onvermijdelijk
gevolg er van zal wezen, als wij hier
door Engelsche machtsaanmatiging gé
noopt zouden worden tot een honger
rantsoen.
RllimiKB.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
pe pe rking van hel broodran l
s o e n
De „X. R. Cl meldde gisteren <|al hij
de eerstvolgende uitdechng van brood
kaarten liét broodrantsoen teruggebracht
zou worden lot 250 gram per man per
dag (thans bedraagt het 400 gr.)
Men meldt >ns echter heden uil Den
Haag dat net bericht als z»u thans een
dergelijke vermindering reeds vast staan,
geheel uit de lucht gegrepen is.
Twee Nederlandsche schepen
ge tor pe deer d:
Bij geruchte verneemt de X. it. Crl,,
'dal het stoomschip Oolmarfsjün (2313 |.on)
van de Stoomyaart Maalscliappij Oostzee,
te Amsterdam, en het stoomischip Trom
penberg (1608 toni van de Stoomboot
Maatschappij Hillegersberg, te Amster
dam, getorpedeerd, zijn. "Naar dil blad
verneemt, waren beide schepen met cey
'plicht» kolenlading vo,or Engelsche re
kening van Engeland naai- Las P;ihnas
op weg.
Hedenmiddag meldde men ons uit Den
Iiaag
Onze Minister van BuilenLandsche Za
ken heeft een telegram ontvangen van
onzen consul-generaal te Londen, mel
dend dat de stoomschepen „Oolmarsum"
en „Trompenberg" door een Duitschen
onderzeeër tot zinken zijn gebracht. De
bemanning, ten getale van 5-1 Ic-oppen, is
gered en te Brixliani bijTorquay aan
al gezet.
o
X ede r 1 an d—J ava.
Naar men verneemt zullen de Stoom
vaartmaatschappij Nederland en de
Stoomvaartmaatschappij Rotterdamsclie
Llo-yd binnenkort met oen achttal pas
sagiersschepen eci dienst Inri.clïten tux-
schen Java en San Francisco vice versa.
Deze schepen zullen Hongkong, Nagasaki
en Honolocloe aanloopen. Passiagiersi
kunnen op -deze wijze een aansluiting
verkrijgen naar en van Nederland via
New-Yorlc per Holland-Amevikalijudoch
zij zullen zelf voor het traject 'usschen
Nederland en San Francisco vice versa
hol noodige moeten verrichten.
(Hand.)
S teenkolen-iiivoer.
lil de afgeloopen week werden via
IJmuiden door 1 stoomschip 6.10.0°C
kilogram steenkolen uit Engelsche en
Schotsclie havens ingevoerd. De vooraf
gaande week bedroeg deze hoeveelheid
nihil.
.g
Mededeeling aan gezagvoer
ders van onzijdige schepen.
Aan gezagvoerders van onzijdige sche
pen, komende uit Nederlandsche, Deen-'
sclie, Zweedsche of Noorschc havens,
wordt bekend gemaakt, dat het van 15
Maart af aan vreemde zeelieden ver
boden is in een haven van Groot-Briftan-
nië en Ierland ter afmonstering aan
land te gaan, behalve in de vol
gende gevallen
lo ernstige ziekte of ongeval;
aanschc manier een middel tegen bedacht.
Maar hebt*ge de kosten berekend9 Wat
zal Asad u zeggen, als hij hoort, hoe gij
hem gedwarsboomd hebt?"
„Wat lean mij dat schelen?" riep zij
plotseling toornig en mei woeste gebaren.
„Dan ligt zij reeds lang in de haven met
een steen aan haar hals. Hij zal ine zeker
laten geeselen, maar daar is liet mede
uit. Hij zal willen, dal ik hem voor zijn
verlies troost, en dan is alles weer goed."
Eindelijk had hij het er uit gekregen
Inderdaad dacht hij, dat hij gelijk had
met te zeggen, dat zij niet slim was.
Ilij was dwaas geweest, dat hij zulk
een laag, duidelijk merkbaar doel niet
dadelijk - begrepen had. Hij' haalde de
schouders op en keerde zich van haar
af.
„Ga heen in vrede, Fenzilch." zei
hij. ,,lk sta haar aan niemand af
zijn naam moge Asad of Satan zijn."
Zijn loon was vastbesloten, en haar
antwoord scheen eindelijk zijn beslis
sing te aanvaarden. Toch was zij heel
vlug met dat antwoord, zoo vlug, dat
hij had leunnen vermoeden dat liet
vooruil bedacht was.
„Dan is het zeker uw plan haar te
trouwen." Geen stem had onschuldiger
en oprechter kunnen klinken dan de hare
nu. „Als dal zoo is," ging zij voort, „doe
het dan gauw, want een huwelijk is de
eenige hinderpaal, dien Asad zal tegen
houden. Hij vroom, en door zyn diepe
2o. oplegging van het schip voor
herstellingen
3o. indien de vreemde zeeman zijn
vaste woonplaats in Groot-Britlanniê en
Ierland heeft gehad sinds 1 Augustus
1911 zal hij ter afmonstering aan land
mogen gaan na de volbrenging van
zijn eerste reis na 1 'Maart 1916, docli
niet na de volbrenging van een vol
gende reis.
De gezagvoerder, die aan een dei-
leden van zijn bemanning in strijd met
de bovenvermelde voorschriften vergunt
aan land .le gaan, zal gerechtelijk ver
volgd worden, terwijl iedere gezagvoer
der verplicht is den „Aliens Officer"
of de politie zoo spoedig mogelijk me-
dedeeling le doen van het eigenmach
tig en in strijd met bovenstaande rege
len jiaii land gaan van een zijner sche
pelingen. Bij verzuim daarvan zal de
gezagvoerder moeien bewijzen aan de
overtreding van den schepeling niet me
deplichtig le zijn. (Stct 1
o
ven strenge aanmaning en een
goede raad.
De burgemeester van Amsterdam heeft
aan de ingezetenen medegedeeld
dal de door de regeering noodzakelijk
geoordeelde besparing van 35 pCt. op het
verbruik van gas en electrieiteil op verre
na niet bereikt wordt;
dringt er bij de ingezetenen ten sterk
te op aan, bij hel verbruik van gas en
electriciteit, de grootst mogelijke zuinig
heid te betrachten,
brengt in verband hiermede ter kdn-
nis van Je ingezetenen, dat van ge
meentewege door daartoe aangewezen
ambtenaren ter plaatse aanwijzingen zul
len worden gedaan met betrekking tot
lichten welke gedoofd kunnen worden;
waarschuwt de ingezetenen, aan deze
aanwijzingen onmiddellijk gehoor le ge
ven, op straffe van afsnijding van den
toevoer van gas en electriciteit;
acht zich ten slotte verplicht onder de
landacht der ingezetenen te brengen, dat
velen van lien, o. a blijkens ingekomen
aanvragen lot liet houden, van feesten,
klaarblijkelijk nog niet voldoende door
drongen zijn van den nood der tijden,
weshalve hij de ingezetenen ernstig in
overweging geeft, zoowel in hun open
baar als in hun particulier leven meer
soberheid te betrachten.
Belgische vluchtelingen-
deserte urs.
De correspondent van de ,,N. R.
Cl. te llavre deelt mee, dal de Mom',
leur krachtens de wel van 20 Mei
1916, de namen vermeldt van de Bel
gen, in Nederland gevlucht, die voor
taan beschouwd zullen worden als on
willig om aan hun militaire verplich
tingen te voldoen niettegenstaande ze
persoonlijk zijn gewaarschuwd.
Schippers boekjes.
De minister van landbouw heeft den
burgemeesters meegedeeld, dal hij, in
verband met de rantsoeneering, welke
vcor schippers en daarmee gelijk te
stellen personen buitengewone moeilijk
heden kan opleveren, schippersboekjes
beschikbaar zal stellen voor zoover
daaraan behoefte bestaat. De prijs hier
van is f 0.10 per stuk
~U
Spek.
Hel Rijks Distributiekantoor deelt mee
Spek wordt verloopig niet afgele'r
erd. De distributie van dit artikel is
afhankelijk van de hoeveelheden spek,
die de groolere gemeenten terug leve
ren, afkomstig van de haar toegewezen
regeeringsvarkens.
'ereering voor de wet van den Profeet
zou iiij zeker zulk een verbintenis eer
biedigen. Maar weet zeker, dat hij niets
anders zal eex-biedigen."
Toch, niettegenstaande haar onschuld
en voorgewenden eenvoud misschien
juist daardoor doorzag hij haar als
een open boek, het hinderde niet langer,
dat haar gelaat gesluierd was.
En uw bedoeling zou daardoor even
goed gediend zijn, nietwaar?' vroeg hij,
sluw op zijn beurt.
,Even goed," gaf zij toe.
.Zeg liever, beter Fenzileh," vervolg
de hy. „Ik zei, dat ge niet slim zijt- Bij
den Ivo ran. ik loog. Gij zijt zoo sluw als
de slang. Toch zie ik, waarheen gij kruipt.
Zoo ik mij door uw raad liet leiden dan
zou een tweeledig doel bereikt worden.
Ten <.-,er te, zou ik haar buiten het bereik
van A a« plaatsen, en ten tweede zou ik
met hein overhoop liggen, omdat ik dal
gedaan had. Wat zou beter aan uw wen-
schen kunnen voldoen?"
„Gij doet mij onrecht", beweerde zij.
„Ik nen altijd uw vriendin geweest. Ik
wilde dat
Zij orak plotseling af, om te luisteren.
De stilte van aen nacht werd verbroken
door kreten uit de richting van den Bab-
el-Oueo. Zij liep snel naar de 'borstwering,
van waar de pcort le zien was, en leunde
er ver tover.
„Kijk, kijk," riep zjj, en er trilde vrees
in haar stem. „Hij is het -- Asad-ed-Din
Nederlandsche arbeiders in
Duitse h land.
Aan Nedexlandsche arbeiders, die ia
Duitschland werkzaam zijn, si slecht9
vergund worden dc helft van het gewicht
aan levensmiddelen mede te nemen, dat
zij tot heden naar Duitschland mochten
uitvoeren.
Terwijl er anders over Zevenaar des
Maandags ruim 2500 Nederlandsche ar
beiders naar Duitschland gaan, vertrok
ken er gisteren in verband met dezen
nieuwen maatregel niet meer dau 400.
In den loop van den morgen kwamen
eenige honderden werklieden demonstree-
ren vloor het gemeentehuis te Arnhexn,
terwijl vervolgeus een bctooging voor het
woonhuis van den Burgemeester werd ge
houden. Deze liet ten slotte éen deputatie
uit de manifestanten bij zich toe.
De burgemeester antwoordde op de be
wering der werklieden, dat zij met het
thans toegestane halve rantsoen, nl'. 5
pond brood en 2 pond spek niet kunnen
rondkomen, dat hij hun niet helpen kon,
en dat hij verwachtte, dat de regeering
wel geen wijziging zou brengen in de
thans .cldcude bepalingen omtrent het
meenemen van levensmiddelen naai'
Duitschland. De burgemeester gal dan
,ook den ernstigen raad, het werk in
Duitschland maar weer op te vatten.
In den loop van den dag is een aantal
werklieden reeds weer naar Duitschiïmd
vertrokken.
Uit Middelburg.
In vervolg op ons bericht van gis-
n, betrteffende de inlevering der
broodkaarten, kunnen wij thans melden,
dat te beginnen met de volgende week
op drie plaatsen de kaarten zullen kimj-
nen worden ingeleverd, en wel op het
stadhuis, op liet politiebureau en in de
.tadschuur.
Daar we bemerkt hebben, dat er on
zekerheid bestaat, wie de kaarten moet
teekenen, kunnen wij mededeeleit, dal
dit moet geschieden door hel hoofd van
het gezin, die ook dc kaarten van de
leden van het gezin van zijne handtcekc-
ning moet voorzien.
Hedenmorgen is de schroefstoom
boot „Noord-Beveland" van den Provin
cialen Sloombooldicnst op de Oostcr-
Schelde, gevolgd door het vaartuig der
Rijksbetonning, van Ylissiugen naar h ie r
gekomen cn heeft daarbij in het kanaal
het ij's, dal Zaterdag nog ongeveer 25
:.M. dik was, gebroken en een vaargeul
gemaakt; even later kwam ook de nxo-
torschocner van schipper Vermeulen
door dezelfde geul. Het was in 23 da
gen niet gebeurd, dat dè Stationsbrug
moest worden opengedraaid om schepen
door te laten. Nu moest dit twee maal
kort achter clkaflir plaats hebben.
Dc „Noord-Bevcland" nam ligging op
de gewone aanlegplaats, doch het rijks-
vaartuig zette de reis in de richting van
Veere voort, waarbij' bleek, dat dit vaar
tuig met zijn plompen voorsteven meer
moeite had het ijs weg Te werken dan
de „Noord-Beveland", die een spitsen
voorsteven lxecTt. Telkens moes? achter
uit worden gevaren om dan met grao-
tc kracht op het ij's af te gaan.
Hedenmiddag is de „Noord-Beveland"
in de richting Veere vertrokken.
Getracht zou nu worden naax* Veer©
te varen en indien men daar tijdig ge
noeg aankomt, nog heden en anaers
morgen ocntentT, hetzij buitenom door
de Roompot, hetzij door de Zand kreek.
Sakr-el-Bahr ging naast haar staan,
en in een gloed van fakkels zag hij een
troep mannen uit' dc donkere opening
'an de poort komen.
„Het schijnt bijna alsof ge, tegen uw
gewoonte in, de waarheid hebt gespro
ken, Fenzileh."
Zij Keek hem aan en hij vermoeddfe
den brosaardigen blik dien zij hem door
haar sluier toewierp. Toch klonk haar
stem koel. „In een oogenblik zult ge er
niet meer aan twijfelen. Maar wat moet
ik doen?" De vraag werd er snel nan
toegevoegd. „Hij moet mij niet hier vin
den. Hij zou mij dooden. denk ik."
„Dat zal hij zeker," gaf Sakr-el-Bahr
toe. „Maar wie zou u zoo herkennen9
Weg dus, voor hij komt. Blijf verdekt
staan in den voorhof, tot hij voorbij is.
Zijl ge alleen gekomen?"
„Zou ik dan iemand laten weten, dat
jlc u bezocht had?" vroeg zy, en hij
bewen c.erde haar sterken Siciliaanschen
geest, dien al de jaren in den harem van
den Dey niet hadden kunnen dooven.
Zij ging snel naar de deur, maar bleef
op den drempel weer staan.
„Ge zult haar dus niet afstaan? Ge wilt
niet
„Wees gerust", antwoordde hij haar,
op zulk een vasten toon, dat ze voldaan
heenging.
fWocdt vervolgd)
