art
BIJVOEGSEL
FEUILLETON.
Wojensdag 2 Aug. 1916, uo 180.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
werpen schildert, die vermogen de aan- gingen heeft die daarvoor toch moedig
dacht des beschouwers Ie boeien. Zoo zijn.
voelt deze kunstenaar zich blijkbaar Als we Riek, liet eenvoudig burger-
steeds ten zeerste aangetrokken door het meisje, dat we in het begin van heit
pittoreske kleurongebecl van hel Wal- bock hebben lecren kennen, hooren
S c h i 1 d e r ij e n-t e n t q o n s t e 1 li n g te
Domb ur g.
(Vervolg.)
Aan J He ij se's werk hebben wij
onlangs nog een zeer waardeerende be
spreking gewijd ter gelegenheid van dc
schilderijcn-èxpasilic te Ycorezoodal
wij hier. hoewel als van zijn hand acht
stukken op den catalogus vormt LI staan,
kort kunnen zijn Allereerst .zij echter op
gemerkt, dal lleijso uitstekend uitkamt,
zelfs aan'mcrkclijk beter dan tb Vee.",
en wat wij thans onder de oogen kre
gen, was bijna a'les nieuw, met uilzon
dering van enkele „droge naalden Hel
is haast een.overbodige opmerking, nog
maals te conslateercn, dat Ilcijse's toe
kom u gen als altijd uiterst minutieus zijn
en de door hem aangewende linten teer.
De schilder heeft in „Stadje" een praclr-
tig gegeven de combinatie van oude
huizen op de kade te Veere me! het
stadhuis en den kerktoren op den ach
tergrond, een en ander gezien van dc
overzijde van de haven vervwerlct lot
een eigen beeld, vol stemming, waar
van een groole schoonheidsontroering
uitgaat Op de „triptiek" mag ook wel
in hel bijzonder gewezen worden.
J. C Kcrkm'eijcr zond een gezicht
in óp korenschoven, van. welk gegeven
hij echter meer h,ad kunnen maken
Dit schilderij is wat bleek; or had
moer kleur in kunnen zijn".
Van Mevr S. Montague Morse,
van wie wij ons een prachtigen zonson
dergang herinneren van de expositie te
Vhssingeu, hanig) er een kleurige „Study
in Holland" met goede kwaliteiten. Het
is jamnier, -dat de beperkte plaatsruim
te ^zoovele exposanten dwingt tol het
inzenden van slechts één stuk Van ve
len zouden wij gaarne meerdere exem
plaren aanwezig zien Mevr Montague's
vroolijke tinten zouden wij b v gaarne
nog eens aan andere onderwerpen zien
toegepast.
Naar W. Vaar zon Morel's wer
ken (in den catalogus slaan niet minder
dan drie „nacht-café s" vernield), hebben
wij tevergeefs gezocht.
Van S. Moulijn. hangt er een litho
graphic „cyprcssen-vijver", een mooi ge
geven en vertolkt op een wijze, waarin
de statige slankheid dezer boonien uitstek
kend tot haar recht komt-
Hot kiezen van het onderwerp is reeds
oen lwlangrijkc Jactog, en hel: is vaak
eigenaardig te zien welke zonderlinge ge
govons sommige kunstenaars voor hun
ne uitingen kiezen. Zoo herinneren wij
ons b.v. hoe op deze. tentoonstelling ee-
nige jaren geleden de schilder Nijland
(vah Rhoon) aankwam met een nauwge
zette leekening van een"paar schoenen'
■Voorwaar een prozaïsch onderwerp, dat,
hoe 'meesterlijk de. uitvoering 'ook moge
zijn, niet vermag ons te treffen. En zoo
ziet men betrekkelijk dikwijls, dat schil
ders zich uitpulten in het weergeven
van onderwerpen, die, zou men zoo zeg
gen, eigenlijk geen weergave verdienen,
waar toch zoo oneindig veei waarachtig
schoonheidsinaleriaal ter beschikking
staat. Van J Pose na er nu linden
hel een groole verdienste, dat hij
bijna "Steeds werkelijk pittoreske onder-
hcrsche boerenleven. Met de grootst?
liefde schildert hij altijd meesterlijk de
kleureocontrasten der oud Zeeuwsclre lan
delijke huizen met haar bewoonsters. Be
grijpelijkerwijze treft hij dit al'cs liefst,
wanneer het geheel door lichj overgoten
wordt, dc zon blijde tinten looverl op de
blauwe boerinncschortjcs, de witte mut
sen, dc muren der boerderij en op hel
landbouwgereedschap, en het dak dei-
woning zich voordoet als een vroolijke
oranje-rood geschakeerde massa, waar
op door -het zonlicht vurige plekken en
donkere' schaduwpartijen geworpen wor
den.
(W.ordt vervolgd.)
Na lange jaren
t naar het Eageïsch,
r-' door Li. G. MOBERBX
50).
„Je weet niet wat liet voor mij zou
wezen je te moeten verliezen", zei hij
bijna ademloos, „je. beseft niet welk een
h°el ander 'man ik zal wezen in je han
den. Je invloed heeft reeds meer dan ik
je zeggen lean in mijn leven bewerkt; als
ik jou altijd bij mij heb', kan ik het beste
wat in mij is, volgen: zonder jou zal ik
lot het ergste vervallen. Je hebt een mén
selienzicl in je hand", zei hij ten slotte
ernstig en uit schijnbare oprechtheid.
Het was een bijna duivelsch vernuft
dat hem' juist deze argumenten deed ge
bruiken die het meest geschikt waren om
hem zijn doel tc doen bereikenhij kende
■het meisje naast zich goed genoeg om te
hegrijpen dat zijn slimme wenk, dat hij
haar hulp noödig had, al haar onbaat
zuchtigheid zou wakker roepen, en al
haar plichtsgevoel. Hij merkte mét vol
doening op, hoe zij bij zijn woorden beur
telings rood werd en bleek', terwijl men
aan haar oogen zou zeggen, dat er lang
zaam een besluit bij haar opkwam. Hij
zag hoe haar mond zich met vastberaden
heid sloot. Dulcie merkte geen der ver
keerde argumenten in zijn redeneering
op; de eeriige gedachte die wortel schoot
in haar geest was den man naast haar te
„Gcteekendcn", door II van
I.oon. Bij. W en J Brusse's
Uiig, Mij.
We hebben in ons aankondigend
'icht dat hoek als een roman geken
schetst Maar dal is het niet Tenminste
niet, wanneer men onder „roman" ver
staat de ontwikkelingsgeschiedenis van
een of anderpersoonlijk wedervaren
Dit boek bespreekt wel in hoofdzaak
gebeurtenissen die één persoon beleeft
die gebeurtenissen slaan zoo los
mei elkaar in verband, dal we ons
bij 't lezen afgevraagd hebben, waarom
dc schrijver ze lot één verhaat heeft
aaneengeregen.
Die hoofdpersoon is een lichtelijk mis
maakt meisje, (Rika) .en lettend op den
titel zou men verwachten te vernemen
wal zoo n „geleekendctengevolge daar
van in i leven ondervindt Eu daarbij
gint liet boekwerk mee, als die Rika op
een balmasqué in de vermommende om
hulling van een maskerade-pak de onbe
zorgde bewegingsvrijheid zoekt die ze
anders mist. Maar bij dal ceno hoofdstuk,
blijft* het Al 't andere lieert er niet meer
mee tc maken, herinnert or zelfs dooi
de gebeurtenissen geen oogenblik meer
aan dat die Rika een „geteekende is
We zijn er zelfs verbaasd over als we
order in liet hoek merken dat ze ook
artistiek „geleekcnd' is, d w r. zich
thuis voelt in een fantastisch a'rtislen-
mijieu, een kring van menschen die zich
imders voelen dan Anderen Tenminste
.vordl ons verteld dat ze anders
zijn Maar Sve leeren ze niet uit hun da
den kennen, zelfs niet de ééne van wie
ons liet meeste verteld wordt Wanda, die
rouweils haar leven'-van-anders-zijn
reeds vrijwql beëindigd heeft als we
met haar kennis malven.
Een andere vrouwenfiguur die in dit
boek een rol speelt, (Ciel) is ook al zoo
chctsmalig aangeduid dat ons haar on
verwachte handelingen, haar huwelijk
haar houding tegenover Riek slecht?
kunnen verbazen.
Dat gebrek van onvoldoende uitbec!
duig der karakters door de gebeurtenis1
sen zelf is zoo frappant dat men van zeil
naar een verklaring zoekt. Wij, voor'ons
en wc geven dadelijk toe dat persoon
lijke bekendheid met don schrijver daar
toe mee hielp -- kregen den indruk dat
de schrijver dit verhaal niét ontwierp
ter schetsing van de hoofdpersoneu maar
ter wcergeving van zijn eigen indrukken
van verschillende milieu s Dat is naluut*-
1 ijk volkomen geoorloofd voor een schrij
ver, mits hij die indrukken en zijn ver
haal tol één geheel verwerkt En dat
is hier al heel weinig gelukt.
De Zwitscrsche reis van Rick, en do
terugreis door het zicli mobHiseerende
Frankrijk is zoo algeheel zonder motief
in dit verhaal, dat het erin rammelt Dal
.aytisteii-gë'zels'chap van Wanda is van
zulk een bijzonderen aard, dat wc moeite
hebben te gelooven dal daar als trouwe
welkome gast iemand verschijnt als
Rick, van wie we te voren niet
moed hebben dat zij de bohêmg-nei,-
pokkeu over liet suffe leven in een
Jc'lnc stad waarin wij met niet veel
moeite een ons welbekende Zeeuwsche
ad terugvinden- dan is die ontboeze
ming zoo weinig in overeenstemming met
baar karakter, dat we vanzelf in haar
stem,die van den schrijver hooren.
We we ten niet wat we moeten den-,
en van die als hoogstaand beschreven
n lot'li zo,o willoos bandelende figuur
an Cecile, en het is voor ons niet dui
delijk geworden wat de reden is- waarom
Riek zich van zoon groot hut voor die
Gecilé wit, dat ze besluit daar te blij-
en en er zélfs haar betrekking met een
jongen Belg voor opgeeft, ook al weer
een figuur die twee keer even Riek's
leven beroert, maar zóó z,onder verder
;evo]g 'dat (men vraagt, waarom de sehrif-
r hém er -in haalde
Deze bezwaren-reeks tegen den opzet
an dit verhaal is Voor ons overwegend
geweest. Maar ze laten ruimte voor wair-
deerimg van de milieu-schildering Het ha«
n, de gang naar het bnl-mvjqué is tec-
nond. De terugreis van Zwitserland, en
ooral de komst in het oude sladjc, waai
de kérmisstemming zoo'n sterke legcnslel-
vorint met de oorlogsagilatio, de
eigenaardige atmosfeer van W mda's ka
mer, dal zijn deeien die de aandacht
sterk boeien, in weerwil van de nu en
dan stroeve zinnen.
En zoo is er meer in 't kleine werk
t in eens scherpe visies geeft de
artislen-fig'um- van Dirk Holst, de-weeïge
figuur van notaris Blanksma.
Dat er voor ons bovendien een bij
zonder interesse ligt in de kritiek op
het leven in een kleine stad, zoowel als
in de opmerkingen over het leven in
Den Haag, behoeft voor de ingewijden
geen hel oog.
In Vast y e v t ro uwen.
Dc drukkerij Bos te Amsterdam zond
ons een wandplaat met symbolische oor
logstafereel en uil den huidigeii wereld
brand. „In vast vertrouwen is de titel
in dc plaat, die 'de Fraiisch- Engelscli
Belgische verbroedering lot hoofdon
derwerp heeft. I
redden en deze gcdachfe groeide plot
seling tol een rijp besluit.
In haar oogen was zelfopoffering voor
anderen liet hoogste punt van volmaakt
beid. Persoonlijk verlangen op zij zetten
alle gedachte aan zich zelve op den ach
tergrond drijven, zelfs ten koste van eigen
hii-l, deze gedachten gloeiden in Dulcie'!
oogen mei liet licht van waarheid en ver
lie venheid. Humphry had de rechte snaar
aangeroerd, deze trilde dadelijk.
„Meen je dal werkelijk?" vroeg zij ern
stig, „meen je hcusch dat er iels in mij
je helpen kan?"
„Zeker meen ik dat." Niemand wist
beier dan Humphry Tracey een toon van
groole oprechtheid in zijn woorden te leg
gen: liij sprak op diep cnistigen '«o,on.
„Er is een massa in mijn leven, waar ik
mij over schaam als ik aan jou denk;
ik wou dal ik veel dingen uit mijn leven
ongedaan kon maken. Maar mijn liefde
vöor jou maakt mij lot een ander niensch.
Met jouw invloed steeds oni mij heen zal
ik wezen zooals jij me het liefst zou
wensclien. Ik kan mij zelf overtreffen.
Dulcie, in 's hemels naam, verwerp mij
niet. Indien je het doet dan vernietig jè
miju leven; je hebt het bezit van heel
mijn ziel in handen!"
De trilling in zijn slem, de ernstige aan
drang van zijn woorden, de smeekende
oogen, dal alles had op liet jonge meisje
precies hel effect dal hij er mee op hot
oog had. Hij had de tecre gevoeligheid
van haar karakter nauwkeurig berekend.
„Als ik je werkelijk helpen kan," begon
ze aarzelend, maar hij wachtte niet af dat
zij den volzin voleindigde.
SPORT.
Tc Biervliet was het Zondag een
ongekende drukte, hoewel er niets te
doen was dan een simpele doelschieting,
aaraan 54 schutters deelnamen en een
muziekuitvoering der harmonie, die ge-
oonlijk den laatsten Zondag in de
maand plaats heeft.
Doclrliet idee, dat bel anders' kermis-
Zondag was, had nu velen uitgelokt en in
liet bijzonder 'honderden wielrijders «m
de Beukelsstad een bezoek te brengen
misScliien wel met dc stille hoop, dat
do' tien dansgelegenheden, die Maandag
olopin werking waren, Zondag ook wol
een dansje zouden toelaten, wat echter
niet modht gebeuren.
Maandag was de muziek voor den dans
in volle actie, doch de eigenlijke bczoe-
kers van elders, als vorige jaren, ontbra
ken.
De „Middelburgsche Courant" wordt
savonds te zes uren in Goes bezorgd.
Dagelijks worden, tegen f 1.30 per
kwartaal, abonnementen aangenomen door
len agent P. A. H. PIETERMAN.
belli.A MWemeldiiige A I
Heiiikensziind, E d J Kloetingê ied-n
I 3s. 3d, Q T KJoetinge, I. 1 s)l
Arendskcrkc, A L, Hoedekénskerke, .1
d. G aldaar, C. M Ilcmkenszaiul, J
L Wemeldingé, f 1 s. 4 d 2e herha
ling D S Biezelinge f 5 s. 1 dl; in
gesloten jachttijd zich met geladen ge
weer in hel veld bevinden zonder cohj
sent of machtiging B. II.Goes, 1' 2 s
l*w. t sell., geweer en patronen verbeurd
verklaard; niet beletten dat bond wild
opspoort J P EUewoulsdijk, M. H
Oudclande, f 2 s. 2d, zoeken naar eic.
ren van waterwild. J B CznSchoro,
fis II w. tsch., A R EUewoulsdijk,
f 2 s. 2 d., J. B Wissenkcrko r 2 s
1 d als voren en vervoeren M I v. d.
V Wissenkerke 2 maal ft s. 2 maal
1 d visschen zonder akte en vergun
ning met kruisnel met te geringe maas-
wijdte en vervoeren net bij vischwatér
J P Phz., Ierseke 2 maal f 2 s. 2 maal
2 d met verbeurdstraatschenderij J
Hanswoert, f 2 s. 1 w tscli. P. v. B.,
Driewegen, 1' 10s. 5 d„ A. G., Wolfaartsf
dijk voorwaardelijk een maand tucht»
school, in staat van dronkenschap eens
anders veiligheid bedreigen M '1' I.i
1y woonplaats f 3 s. 3 d verwekken
van nachtrumoer: AV C d V, Goes, f
s. 3 d kippen laten loopen op hez grond
M V 2 m Biezelinge, f 2 s 2d, A
G Driewegen f 3 s 3d, zonder verg.
over wetland C.*d. F, Goes, f 1 s 1 w
tsch., P Z Goes terug aan ouders, als
voren over hooiland G. V C. S, M,
M., C Z Schoro, D v d. V., s II
Abtskerke, D A. G, Goes, als voren
over bezaaiden grond J II P. d.
J. d. K 's Gravenpolder allen f 2 s
s <1.. M de Iv aldaar, f3 s 3 d over
treding Arbeidswet- L. L. Wemeldiiige
18 maal f 0.50 s. 18 maal 1 d. dooden
van een beschermden vogelP. SKloe
lingo, f 2 s. 1 w. t.sch.; overtreding re
glement vervoer op de spoorwegenJ. v
D„ Rijnslnirg, f3 s. 3d; fietsen door
BrouwersgangJ. Z Goes, 10 50 s 1 w
t.sch.: fietsen over Grooto Markt W d
W., Made, f 0.50 s. 1 d zich op liet
gras van liet plantsoen .bevinden L4 M
II.. Goes, f 0.5ft s. 1 w. l.sch; na slui
linnsuur bezoekers in lapperij aanwezig
bobben T. v I)., Wemeldiiige, f3 s 3d.;
overlreding .woningwetverordening J. K
Kruiningen, f 1 ft s. 8 d openb stra.il
verontreinigen; S. v. d W hvn T. d T
te Colijnsplaat, fis. 1 d na sluiting:,
uur zic'i in herberg bevinden. P. S F
S. F P. M, B v O Jerseke, J. F We
ineldingc, alfcii f l s. 1 d.; op een fiets
een ander geluidsignaal gebruiken dan
een bel J. D. d. J. Goes, f0 50 s. 1 w
school, claxon vevnielig-n; fietsen zon
der bel P. J., Rilland Bath, fl s. ld.
's avonds fietsen zonder lantaarn A M
G. D V te Kapelle, J W Ierseke, D S
H. Ido Ambacht K v. B Brouwershaven,
f2 s 2'.d Schelde bevisschen zonder
consent- M. N. hvr. C. d J„ Nooddorp,
fis. 1 d als voren en op eens anders
afg^p. pei-eeel P D. II/., Ierseke, f2 s 2
d H. V., Ierseke, f3 s 3d, visschen
in het kanaal door Zuid-Bevelaud.'C. A
S„ J P. V Wemeldinge, f 2 s 2 d:,
schelpdieren rapen aan voel van zeedijk
P. d. B L. d Bj„ Kortgenc, ieder f 1
s. ld-, dronuenschap J. v H, Ph
V. Mz„ J KGoes, J V Ilansweorl,
S. K., Goes, allen f 2 s. 2d, v.. B.,
Goes, f3 s. 3 d., J. d R Biezelinge. f 10
s. 10 d.
Vrijgesproken, beklaagd van overtre
ding Leerplichtwet: J. M., Wolphaarts-
dijk: visschen zonder schriftelijke ver
gunning; -T. d. L. te Korlgcne ,2 maal);
nood geslacht paard weg laten voeren en
niet begraven: A. J. v. L„ Kapelle
De I.eidsche kanlonrcchter beliaif-
deldc Maandag een overtreding der
vleescliverordening waarbij bleek dat een
slager, niet aan de keuring onderworpen
ylëosch bewaarde in oen ouderwetj-
sclte beste kamer. Om het aan bet
speurend oog van den keurmeester te
onttrekken werd bet afgesloten door een
bijbelioorcnd deksel.
Te Lent (bij Nijmegen; is een lijk
aangedreven, dat vastgebonden was
aan een koe!
Vermoedelijk is een poging gewaagd
om de koe de rivier over Ie laten zwem
men en zoo Duitschland binnen te smok
kelen niet het noodlottig gevolg, dat ge
leider en koe te zamen zijn verdronken
EEN AVONTUURLIJKE REIS
Onder de passagiers van de mailboot
„Koningin Wilhelmina", die Maandag
middag op een mijn is geloopen en- ge
zonken, bevond zich een 19-jarige jonge
man, een Belg, op weg naar Engeland
en vervolgens naar Frankrijk, om daar
mede to gaan helpen in dén groolen strijd
i zijn vaderland Je bevrijden van de
roemde heerschappij. Kort voor zijn ver-
Irl.'k deed hij ons het volgende verhaal:
Sedert Januari 1911 had hij in Duilscli-
land gewerkt. Toen in hel laatst vin Juli
191! het Duitsche leger gemobiliseerd
werd en alles er op wees, dat een oorlog
inverniijdelijk was, trachtte hij do grens
o overschrijden en zijn geboorteland te
bereiken.
Geen gehoor gevende aan den aanroep
•an een Duitsehen schildwacht werd hij
in een heen geschoten en 10 weken lang
in een gevangenis opgesloten.
Na zijn ontslag uit de gevangertis deed
hij weer een poging l,oi ontvluchting, doch
werd opnieuw aangehouden en in een
inleriieeringskamp opgesloten. Op 15 De
cember werd hij daar los gelaten en te
werk gesteld op een gasfabriek te Vi.w
sen Zijn verdicnslèn "waren daar vrij
goed. Hij moest 3.50 Mark kostgeld per
dng geven en kocht dagelijks van smok
kelaars nog voor 2 mark levensmiddelen.
Dinsdagmiddag, den 25 Juli, vroeg hij
va-ij om een costuum te gaan knopen. Met
het nieuwe pak aan toog hij opnieuw
iar de grens, alwaar hij 's avonds 11
uur kans zag over le steken
Niet zeker wetende waar hij zich be
vond verborg hij zich in een moeras om
Ivo, daglicht af te wachten. Maar hij kon
hol niel langer dan een uur iii zijn nete
lige positie uithouden.
Op goed geluleging hij op weg Door le
duisternis niets kunnende onderscheiden,
viel hij in een put, waarin toevallig oen
bende smokkelaars een conferentie hield.
Een van hen nam hem mee naar zijn wo
ning waar de jonge man 1 boterham
men met spek nuttigde, een ware tracla
lie Na dit ontbijt ging hij op weg en
droogde zijn klècren bij een steenoven
Toen bij weer toonbaar was begaf hij
zich naar Venlo, waar hij zijn maag in
i- venwichl bracht. In G uur tijds veror-
bcroe hij daar 1 pond bloedworst, een
half pond spek, 1 p^nd ham en 12
broodjes.
Donderdag kwam Ié „.'bssingen aan en
scheepte zich Maant. .„,l*2cn op de Wil
helmina in. Zijn avontuurlijke reis was
loen nog niet ten einde.
RECHTZAKEN.
Kantongerecht, te Goes.
Door den kantonrechter tc Goes zijn
veroordeeld wegens overtreding Leer
plichtwet C. N., M \V,, Goes, f 1 s. ld.
J. N Wemeldinge le hevh fis ld
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
-- Wreed. - Proces-verbaal is opge
maakt tegen een poelier te. Haarlem, we-
gens hel plukken van levende jonge
lianen.
,Dan zul je spoedig Hiel mij Irou-
wen?" viel liij haar suel in de rode, „er
is niets waarop wij behoeven le wadi
ten on ik verlang naar mijn vrouw. Ik
heb je noodig om mij te helpen. Ik zal
je gelukkig maken, ik zal je leeren mij
lief le hebben, ik zal weten je liefde le
winnen; en jij zult mij leeren al wal je
edele ziel weel van reinheid en goedheid.
Niemand kan mij helpen zooals jij!" Zeer
zaclit hoog hij zich lol haar over en
kuste haar wang met een bijna afgetrok
ken eerbied, zicli zorgvuldig onthoudende
van eenige aanraking van verlangen of
hartstocht, die haar zou kunnen veront-1
rusten en loen, met volkomen tact, be-1
schouwde hij haar inwilliging als uiige-
maakt en begon over andere dingen te
pralen, over zijn reis naar Amerika, haar
uitstapjes, haar moeders dood, over alle
dingen, behalve de kwestie van liefde
en huwelijk.
..Ik heb dezer dagen een oude vrien
din van je in dén trein ontmoet," zei hij,
loen de herinnering aan het lieve gezicht
van Joyce hem plotseling voor den geest
kw.om,
„Een oude vriendin van mij?"
„Die mooie vriendin waarvan je mij hel
portret eens liet kijken, juffrouw Joyce
Trevor. Wij zaten in dezelfde coupé. Het
wis een totaal toevallige ontmoeting, ik
herkende haar van het portret.
„Juffrouw Trevor? O, hoe vreemd,
vertel mij alles wat je van haar weel.
Ze heeft vroeger op deze kamers ge
woond en ik had gehoopt o je weet
niel Koe zeer ik dat had gehoopt —dat
ik haar hier vinden zou. Zij zou mij ge
BUITENLAND.
DE OORLOG.
Het wegvoeren .van bewiners
van bezet gebied.
De Franschen en Eogelschen hiebben
er in den kaatsten lijd tegen geprotes
teerd, dat de bevolking uit liet bezet,te
Frankrijk werd weggevoerd eu elders in
Duitschland of Polen aan hot werk werd
gezet. Ter rechtvaardiging verklaart de
Duitsche regeering nu o m, hel volgende;
holpon Tiebben en raad gegeven. Waar
is ze nu?"
Dat kan ik je niet zeggen Wij hebben
maar een klein eindje met elkaar gereisd,
zij stapte uil tc Mersfield Junction en ik
g:n_, door naar de stad; ik zat er over na
te denken en begreep niet waarom baar
gezicht mij zoo bekend voorkwam, en
leen ik mij bedacht lioe ik haar kende,
heb ik haar vervolgd met vragen om
trent jou. Ik dacht zeker dat ze iets van
je wedervaren zou weten, maar zo wist
er evenmin iets van als ik, ze scheen
dol op je te zijn," zei hij, Dulcie mei een
glimlach aanziende."
„Ik was van plau dadelijk toen ik uit
Zwitserland kwam naar baar toe te gaan
ik wist dat juffrouw Trevor voor mij
zou zorgen en mij helpen," antwoord
de het meisje „Toen werd ik ziele en, lag
al die weken in het ziekenhuis en toen
ik eindelijk in de Jeremiahslraat aagj-
kwam, kon juffrouw Bruce, de huist
juffrouw, mij alleen maar vertellen, dat
juffrouw Trevor vertrokken was en geen
adres had achtergelaten. Meer wist 2ij
pr niel van Ik geloof dat iemand juf
frouw Trevor schrik heeft aangejaagd
pn dat zij daardoor is heengegaan, maar
ik weet volstrekt niet lioe of waarom
Ik begrijp niet waarom iemand haar
kwaad zou willen doen, zo is zoo goed
Jen 70,o lief; ik heb nooit iemand ont
moet 7.00 als zij. Als ik haar nu maar
eens spreken kon," voegde zij er Dij
en een vurig verlangen naar Joyc's raad
naai- Joyce's verstandige genegenheid
was bij haar opgekomen.
Maar Humphry die zich' de Verbazing,
niet vrij van alkciu'ing herinnerde waar
mee Joyce had gehoord dat Dutcio
zijn verfoeide was, beaamde die woor
den van het jonge meisje niet. Zijn per
soonlijke, onuitgesproken wensch was,
dat de vrouw met liet witte haar en het
mooie, jeugdige gezicht, nooit zou te-
terug koeren in Dulcie's leven, want
hij had een zeer sterk besef, dal die
blik van,afkeurende verbazing, dien hij
had iopgevangen [uit -de heldere oogen van
Joyce, in woorden en daden zou wor
den overgezet indien zij en zijn aan
staande elkander mochten ontmoeten En
hij wist met zekerheid der overtuiging,
dat zijn beroep op Dulcie's grootmoedi
ge» aard niet hetzelfde zou schijnen in
de oogen van dc oudere vrouw als in
die van liet onschuldige meisje met haar
verlangen naar zelfopoffering en zelfver
loochening
„Gelukkig voor mij weet Dulcie niets
•an de wederwaardigheden van de wo.il-
dere juffrouw Trevor", was zijn cynische
overpoizing. „De dame met de opmer
kelijk heldere oogen kon en zou waar
schijnlijk een spaak zetten in mijn wiel,
en ik heb geen spaken in mijn wiel nocl-
dig. Het lot is mij 111 zooverre goed
gunstig geweest en heeft liaar van Dul
cie verwijderd gehouden, en zoo 't noo
dig is ben ik volkomen bereid 'tlot een
handje te helpen. Die twee moeten van
elkaar verwijderd blijven; er moet geen
mogelijkheid \vezen tpt eenige vrome ius-
schenkomst nu ik Dulcie weer veilig in
handen heb Ik heb liaar n,d, en ben nie$
van plan haar los te laten. I
(Wordt vervolgiD