"buitenland.
Iaat ons toch steeds voor oogen houden,
dat de opofferingen, die vrij ons getroos
ten, ons in het belang van het vaderlatwl
zijn opgelegd.
Wij buitenstaanders zijn zoo licht ge
neigd te denken, dal, nu ons land tot
heden gespaard bleef voor de verschrik
kingen van den oorlog, waar bijna ge
heel Europa onder gebukt gaat, het ook
verder wel niet zoo'n vaart zal loopen,
en wij hoorden al stemmen opgaan van
menschen, die maar niet begrepen,
waarvoor het noodig is, dat leger ten
'vloot nog maar steeds gemobiliseerd blij
ven Zulke gedachten zijn dan ook on
getwijfeld oorzaak, dat velen van meening
zijn, dat de militaire overheid nu toch
in elk geval wel wat scheutiger kon
zijn met het geven van verlof ten idat
van alle kanten zooveel verlof wordt
aangevraagd.
Wij kunnen de besturen der aange
sloten vereenigingen en alle onder de
de wapenen zijnde tuinbouwers niet ern
stig genoeg op het hart binden, dat wij
dergelijke gedachten niet moeten voe
den, en dat wij allen zonder onderscheid
toch moeten begrijpen, dat het hier
belangen geldt, welke wij nóch kunnen
möch mogen beoordeelen
Hel behoeft toch geen betoog, dat
onze Regeering die in de moeilijke
tijden, waarin wij leven, reeds zoo her
haaldelijk geloond heeft, dat de belan
gen van ons Vaderland voor zoover hel
haar gegeven is daarvoor te waken, bij
haar volkomen veilig zijn ons leger
en onze vloot, geen week, geen dag en
geen uur langer gemobiliseerd zal hou
den dan werkelijk noodzakelijk is.
Dit alles neemt echter niet weg, dat
de Nederl. Tuinbouwraad als officieeel
vertegenwoordigend lichaam van den
tuinbouw natuurlijk niet nagelaten heeft
de aandacht van Z. Exc. den Minister van
Oorlog op de bijzondere belangen van
ons vak in al zijn onderdeden te vesti
gen.
Het Centraal Bestuur heeft voorts op
verzoielg van besturen van aangesloten
vereenigingen in enkele gevallen zijn
tusschenkomsl verleend om ten behoeve
van onder- de wapens zijnde tuinbou
wers, wier aanwezigheid in verband met
het ter bewaring in gereedheid brengen
en opslaan van" bepaalde winlerproduc-
ten en ter voorbereiding van den vol
genden oogst, onmogelijk op hunne
kweekerijen gemist kan worden, een kor
ter of langer verlof bij den Minister
Oorlog te bepleiten Voor zoover zulks
met de belangen van den idienst over
een komt, die toch in elk geval voor
moeten gaan, is daaraan steeds met de
meeste welwillendheid gehoor gegeven.
Met het oog echter op de zeer druk
ke werkzaamheden van liet Secretariaat,
mede in verband met de huidige tijds
omstandigheden en de werkelijk veel be
langrijker aangelegenheden, waaraan liet
zijne volle aandacht heeft te wijden, kan
het Centraal Bestuur van heden al' zulke
bemiddeling niet meer verleenen. Al
vorens toch dergelijk verzoek in te die
nen behoort een uitgebreid, onderzoek
te worden ingesteld, want de Tuinbouw
raad kan toch bij de Regeering geene
belangen bepleiten, waarvan de dringen
de noodzakelijkheid niet ten volle ge
bleken is. Buitendien geldt het in deze
gevallen ook meer de speciaal parti
culiere belangen van de leden der aan
gesloten vereenigingen en de tradities
van den raad laten feitelijk niet toe
hiervoor te zorgen. Zulks ligt toch meer
op den weg van hunne eigen vereenj-
gingsbesturen.
Wij mogen echter niet nalaten die be
sturen er met den meesten aandrang op
te wijzen, dat zij in voorkomende ge
vallen nauwkeurig behooren te onder
zoeken of de bedoelde verlof-aailvragen
inderdaad dringend noodzakelijk zijn en
of bet werkelijk personen geldt, aan
wier tijdelijke afwezigheid in het bedrijf
niet op andere wijze tegemoet te komen
is Wanneer, om een voorbeeld te noe
men, op cene kweekerij een vader, broe
der of knecht gevoegelijk het werk zou
kunnen verrichten, dat mede door den
eigenlijken bedrijïleider, die thans onder
de wapenen is, zou worden gedaan, dan
behooren de vereenigings-besturen zich
in het algemeen belang van de indiening
van elke verlofsaanvrage ten behoeve
van zulk een lid te onthouden. -
DE OORLOG.
Ten Zuiden van Ieperen.
Het bericht uit het Duilsche hoofd
kwartier klonk gisteren, na de eentonig
heid, waaraan we in de laatste dagen
gewoon waren geraakt tamelijk triom
fantelijk. De Duitschers maakten ver
scheiden, duizenden vijanden krijgs
gevangen. Dat het bericht dit aantal niet
nader omschrijft, kan verwonderen. De
Duitschers plegen toch dergelijke aan
tallen scherper aan te duiden. Ook
zwijger; de Parijsche communiqués daar
van geheel
Ten Zuiden van Ieperen zouden hun
tegenstanders dat succes behaald heb
ben. Daar zouden Fransche tegenaan
vallen met voor hen bedroevend gevolg
afgewezen zijn. Hieruit volgt, dat de
Duitschers eerst tot den aanval waren
overgegaan. Dat de Fransche soldaten
blijkbaar schielijk daarna, van hun kant
in slaat waren, het offensief te hervat
ten, bewijst, dat de Duitsche poging
evenmin kan zijn geslaagd als blijkbaar
het antwoord daarop van de Franschen
Inderdaad vermeldde hel Fransche le-
gcrbericht van gistermiddag drie uur,
(men zie onder „Telegrammen"), dat
de Duitschers opnieuw een aanval heb
ben gedaan op Dixmuiden en dé streek
rond Ieperen vooral ten Zuiden van de
stad Die aanvallen werden afgeslagen
Tot zoo ver kloppen dus de relazen
uit de vijandelijke hoofdkwartieren.
„Kloppen", wijl men niet het onmoge
lijke of onmenschelijke mag etschen
Het verlaugfen ware onredelijk, dal aan
beide zijden de officier ,in laatsten aan
leg belast met hel samenvatten en for
muleeren van de militaire rapporten,
gewetensvol van eiken tegenslag reken
schap zou afleggen als gold dit een
kwestie van comptabiliteit
Bedoelde menschen immers hebben
de i-egels der volks-zielkunde in 't oog
te houden. Zij weten, hoe iedev woord,
dat ze aan de pers toevertrouwen door
hel volk waartoe ze behooren in de
eerste plaats nauwkeurig zal worden ge
lezen, dat daaruit ieder lid daarvan,
ook wie elk inzicht in den loop van
zaken mist, zijn slotsom zal trekken. Nu
is het hun plicht, hun landslieden niet
te ontmoedigen, integendeel, voor zoo
ver dal noodig is hun een hart onder den
riem te steken. Evenmin mag "hij natuur
lijk den In 't vijandig land verschijnen
den kranten gelegenheid geven, op grond
van een officieel bericht te konklu-
deeren. dat het er bij de tegenstanders
maar kwalijk voorstaat. En daarvoor
behoeft niet gelogen, behoeft enkel maar
wat zeemanschap gebruikt te worden
Gesteld, dat de Duitschors inderdaad
ten Z. van Ieperen„verscheiden duizen
den" soldaten der bondgenooten hebben
krijgsgevangen gemaakt, wat heeft dit ver
lies dan te beteekenen, tegenover de hon
derdduizenden, die aan beide zijden te
genover elkaar staan en de honderden,
versche strijders, die dagelijks van En
geland en de overzcesche gebieden uit
naar het oorlogslooneel gevoerd kunnen
worden
Men versta ons wel; we willen vol
strekt niet dit verlies of een ander on
derschatten. Evenmin is het onze bedoe
ling, de betrouwbaarheid van de Duitsche
mededeelingen, vergeleken met de Fran
sche, in twijfel te trekken. Beide soorten
ambtelijke tijdingen onderscheiden zich
in den laatsten lijd door prijzenswaardige
soberheid. Een spitsvondig psycholoog
van beroep, zou zelfs uit de omstandig
heid, dat het Fransche legerberichl na
de meedeeliug omtrent het afslaan van
hel Duitsche offensief tegen Dixmuiden
en de streek rond Ieperen vaststelt, hoe
de geallieerden lusschen Dixmuiden
en de Leye over 't gcheele fronl zijn
vooruil gegaan, tot de waarschijnlijkheid
kunnen besluiten, dat die eerstgenoemde
(Duitsche) aanvallen inderdaad voor dei
Fransehen en Engelschen op een legen-
slag zijn uilgeloopen
Zooals toch een decoratieschilder bij
het opzetten van kleur enz. gestadig re
kening behoort te houden met de uil-
werking, die zijn arbeid, eens voltooid,
onder de schrille belichting van het too-
neel uit de verte van dc zaal uit gezien
zal hebben, aldus moet de opsteller
vau berichten, als de besprokene, voort
durend zicli afvragenhoe zal het volk,
vooral het minder ontwikkelde deel daar
van, dit woord, die bepaalde zinswending
opvatten? En van dit standpunt be-!
schouwd, kan men tot den paradox ko
men, dat een niet volledig ware mee-
deeling de werkelijkheid dichter nabij
komt dan een tot in onderdeden nauw
keurig verslag.
Van de Engelsclie werving.
Hel gehalte van het Engelsch leger
wordt over 't geheel niet hoog aangesla
gen. De smalende kenschets „slampam
pers uit London's achterbuurten" wordt
al spoedig op de recrulen toegepast. Nu
zouden we volstrekt niet willen beweren,
dat menschen van dat slag niet worden
gevonden onder degenen, die zich aan
de werf-kantoreu laten inschrijven. Ook
nebben Engelsclie persstemmen zelf ertoe
meegewerkt, die meening, vooral in
Duitschland post te doen vallen De „Ti
mes" toch was b.v. zoo onvoorzichtig,
oorzakelijk verband te leggen lusschen
het afnemen van het aantal misdaden
en het aangroeien van KitcheneFs leger.
Vroeger hebben we er in tegenstelling
met de bedoeling van het conservatieve
orgaan al eens op gewezen, dat het ver
schijnsel van het dalen van inbraalc-ge-
vallen enz. algemeen is in oorlog voeren
de landen. Doch de „Westminster Gazet
te" likte naar groote zuster terstond op
de vingers. Zij begreep wel, noe de Duit
sche bladen niet zouden nalaten, van die
uitlating der „Times" gebruik te maken.
De haat tegen de mannen van de overzij
der Noordzee, die zich voor geld in het
leger doen opnemen is daar schrikkelijk
genoeg.
Die afkeer en verachting worden door
andere factoren versterkt. Zoo gold eerst
als minimum voor de lengtemaat, waaraan
de recrulen moesten voldoen 5 voet 3
inches loiter, toen het aantal dieuslwil-
ligen, dat zich aanmeldde, den verschil
lenden, met het aannemen en uitrusten
belasten bureaux over 't hoofd dreigde te
groeien, wend die maat tol 5 voel, en
6 inches verhoogd.
Daardoor zakte de hoeveelheid man
nen, die daarvoor in de termen vielen,
eensklaps aanmerkelijk. Toen de betref
fende organisatie deze weer verzwelgen
kón en de noodzakelijkheid zich voelbaar
maakte, tegen de Duitschèrs in Frankrijk,
in de eerste plaats tegen hun reenter
vleugel, steeds meer versche troepen in 'l
vuur te brengen, werd dat minimum voor
de lengtemaat eerst toi 5 voet en 1 inches
en vervolgens weer tot de oude maat 5
en 3 teruggebracht. Ook op de inkrim
ping van de vereischle maat heeft de
Duitsche pers hoonend als op een bewijs
van de geringe offervaardignoid van hel
Engelsclie volk, waar het hun eigen leven
ten dienste van 't vaderland gold, de aan
dacht gevestigd.
Naar men weet, staal een Engelsche
voel gelijk met 30 c.M. en een inch met
ongeveer 71/3 c.M.
En over de moeite, om al die mannen
zoo spoedig mogelijk in het soldatenpak
te stoppen, moet men niet mis deukeu
De militaire medewerker van de „Times"
legt nog eens de bezwaren bloot, 0111 die
duizenden te Ideeden, bewapenen, voe-
den enz. Neem de laarzen eens- gewoon
lijk zijn er 245.000 paar per jaar noodig.
Nu zijn er al 6 500.000 geleverd of in
de maak. En in dezelfde verhouding is de
behoefte aan over- en „ondeF'-jassen ge-
«roeid Dan moet men ook rekening hou
den mei de moeilijkheid, om in de tegen
woordige omstandigheden aan de noodi-
ge grondstoffen te komen. Zoo lazen we
onlangs, dat de nijverheid de ontzaglijke
vraag naar „kliaki" geen baas meer dreig
de te kunfren worden Er scheen met vol
doende stof voorhanden, om daaraan te
kunnen voldoen. Als men aan ook in de
„Westminster Gazelle" leest, dat Enge
land nu ongeveer twee millioen soldaten
en zeelieden bij alle wapenen in dienst
of in oefening heeft, heeft men eenigs-
zins een inzicht in de zorg, daardoor
plotseling vereischt
En dal de ontwikkelden, de studeeren-
de jongelingschap (met name daarbij even
zeer en talrijk vertegenwoordigd zijn als
andere lagen der samenleving, bewijst hel
„Temps"-bericht, dal in Cambridge al-
,ein 1300 studenten hebben dienst geno
men.
V 0 n Hindenburg.
Een redacteur van de „National Zei-
tung" heeft naar aanleiding van een
zgn „Liebesgaben"-lransport naar het
Oosten generaal V011 Hindenburg ge
sproken. 't Is niet geheel duidelijk, waar
diL precies plaats had Men weet toch,
hoe deze veldheer, na eerst de Duit
schers in Oost-Pruisen aangevoerd en
lol schitterende overwinningen op de
Russen geleid te hebben, door den kei
zer met hel commando in Polen belast
werd. Waarschijnlijk bevond zich \'on
Hindenburg's hoofdkwartier op het
oogenblilc, dat de dagbladschrijver zich
bij liem vervoegde en hij dezen vriende
lijk lachend, naar gene schrijft, te woord
stond, nog in Oost-Pruisen of misschien
zelfs op Russischeu bodem. Maar dit ter
zijde
„Het is! een plezier", aldus sprak dc
generaal, „aan het hoofd van dit leger
te staan Ieder in hun gelederen is'
een held De stemming is eenvoudig
prachtig. Van generaal tot den laatsten
man is alles vol vertrouwen. Maarlief
prachtigste onder allen zijn toch mijn
vliegers Ik lean u volstrekt niet zeggen,
wal zij me werkelijk door hun heldhaf-
tigen inlichtingendienst al geleverd heb
ben.
Ik zelf maak hel uitstekend. Ik slaap
als een kanon. Als ik er dan aan denk,
dat ik nog vóór een paar weken in Han
over als gepensionneerde leefde. Na
tuurlijk had ik me dadelijk na het uit-
breken van den oorlog ter beschikking
gesteld en tot bescheid gekregen, dat
men zoo noodig v.an mijn diensten ge
bruik zou maken. Maar daarna hoorde
ik niets meer. Mij tenminste scheen1
de onzekerheid v,an het wachten einde
loos. Na een paar weken had ik dan
ook reeds alle hoop, om opnieuw in 't
actieve leger ingelijfd te worden opge
geven. Toen kwam opeens hel telegram
dat me meedeelde, dal Z M. mij mei het
bevel over het Oostelijk leger belast.
Ik had nog juist zoo veel tijd over, om
me het allernoodzakelijkste aan wollen
onderldeeding te koopen en mijn oude
uniform een beetje naar het gebruik te
velde te doen vermaken. Toen ging het
in een extra-trein, slaapwagen celwa
gen, locomotief, naar Oost-Pruisen als
een vorst."
Tot zoover Von Hindenburg. We mer
ken. bij het bovenstaande slechts op,
dal de generaal met dat wel eigenaardig
verhaal zelf het bericht te niet |do,el, dat
we indertijd aan een Duitsch blad ont
leenden en dat bij ons weten nooit werd
tegengesproken ofschoon het inhield, dat
Von Hindenburg van het Westelijk naai*
het Oostelijk krijgstooneel werd wegge
roepen en hoe hij, de lange reis tus
schen de twee fronten per spoor afleg
gend ,tn de coupé zijn veldtochlsplan
uitwerkte en van de stations, waar de
trein stopte, zijn telegrammen afzond
voor de voorloopige afwikkeling van liet
oorlogsbedrijf aldaar.
Na de nederlaag.
Het eerste bericht, van Duitsche zijde,
omtrent de nederlaag van een Engelsch
smaldeel in de Stille Zuidzee legen een
Dnitseh eskader bleek dus niet te hebben
overdreven Volgens de Engelsche mee
deeliug, die we enkele dagen geleden
publiceerden, werd de „Good Hope in
den grond geboord, de „Monmouth" blijk
baar zwaar beschadigd en kon de „Glas
gow" naar men hoopt óntkomen
Hel eigenaardige en onrustwekkende
is, dat van geen van beide, laatst ge
noemde Britsche oorlogsbodems Zaterdag
in de een of andere Chileensche 'naven
tijding was ontvangen. Ook over het lol
van de weliswaar niet bij het gevecht
betrokken geweest zijnde, maai* toch in
verband met die schepen opereerende
Engelsche oorlogsvaartuigen ..Otranto"en
„Canopus" was daar toen nog niets hekend
Volgens de „Westminster Gazette" is
de commandant van het Britsche smal
deel, die zich vermoedelijk aan boord van
!de „Good Hope" bevond, naar alle waar
schijnlijkheid daarmee verongelukt. Hij
wordt als een voortvarend zeeofficier ge-
leekeud. Zijn al te „sclineidig" gedrag (om
den ongel ij ken strijd legen de Duitaehc
overmacht op te nemen) wordt hem 1111
trouwens zacht verweten
Naai* de „Times" uit Santiago (Chili)
verneemt, onderstelt men, dat hel stoom
schip „Kornak", hetgeen in October een
Chileensche haven verliet, op zee Duit
sche kruisers aan steenkool heeft gehol
pen. Dc Engelsche gezant diende daarom
trent bij de Chileensche regeering etn
klacht in. Deze beval daarop de aanhou
ding van de „Karnak", om hot geval te
onderzoeken.
Daarentegen meldt de „Excnangc Tele
graph Company dat volgens een omDle-
lijk bericht van den Amerikaanschen ge
zant in Chili de „Glasgow" in een Chi
leensche Iiaven is geïnlerneerd.
VAN DE BELGISCHE GRENS.
Van een grenspost.
Aan een ons welwillend ter inzage
gegeven brief van een Ncderlandseh sol-
daal aan de grens in Z. Vlaanderen onl-
leenen we 't volgende;
„We maken kennis met vele Duit
schers en Belgische militairen. Vooral
met de Duilsche Het heeft een ontzet
tend slechte stemming verwekt bij de
Belgische vluchtelingen, die omgang van
Nederlandsche en Duitsche soldaten op
dc grens Een Hollander is een Duit-
scher, zeggen ze
Het is dan soms nog al druk hoor;
men kan niet op de grens komen, ol'
men ziet een groepje Duitschers, soms
van 20 tot 30 man bij twee Hollandsche
schildwachten gezellig kouten En dat
maakt natuurlijk een heele verlooning
We reiken elkaar de hand en de Duit
schers trekken hun sigarenkoker uil
den zak, en traktceren hunne „Hol
landsche broeders", zooals ze ons ge
woonlijk noemen.
Onlangs had ik 34 brieven voor hen
(c posten te Voor de snel
lere verzending laten ze liever hun
correspondentie over Nederland reizen
dan wel door België, en dan leenen ze
tiaar natuurlijk den Hollandschen grens
post voor.
Altijd zijn er Duitschers op de grens
te zien. Ze loopen geregeld patrouille.
We mogen er niet de minste gemeen
schap mee houden, maar men kan er
niet van tusschen. Zelf zoeken ze ons
op, en zijn buitengewoon vriendelijk
E11 dan kunnen wij daar niet stijf tegen
ingaan
Met de interneering is het nu op het
oogenblilc niet zoo bijzonder druk als et-n
week of vier geleden. Maai* het is daarom
nog niet heelemaal gedaan. De zes hon
derd soldaten die te vertoefd heb
ben, zijn vertrokken naar de richting
Oostende. Nu zijn er andere in de plaats
gekomen, maar dat zijn bijna allen oude
mannen, die tot den Landstorm behoo
ren. Deze menschen zijn droevig gestemd,
en vertellen ronduit tegen ons, dit België
hun graf zal zijn. En omdat ze dat zich
voorstellen, probeeren ze graag om aan
een burgerpakje Ie geraken en zoo tot ons
over te komen.
Het is voor ons ook weer vreemd om
met deze menschen om te gaan, want zoo
luidruchtig en vol moed als de vorige wa
ren, zoo weinig is daarvan bij hen te be-1
speuren- Integendeel. Allen zien somber,
velen schreien, en zijn in grooten rouw
Verscheiden mannen hebben drie zonen
al opgeofferd iu dezen strijd, en zelf zien
ze een donkere toekomst tegemoet."
Tusschen Brugge en de grens.
Een stadgenoot die Zondag nog per
tram naar Aardenburg naar Brugge ging,
deelde ons de volgende bijzonderheden
mee;
Te Brugge was alles vol drukte van
militairen; burgers waren bijna niet te
zien. Zoo dra de tram aan het einddoel
was, namen Duitsche militairen de tram
in beslag en reden er mede weg. (Zooals
we in ons vorig nummer meldden, is
Zondagmiddag de geheele Iramdienst van
Aardenburg naar Brugge stop gezet).
Toen wij Brugge wilden verlaten von
den wij buiten de stad honderden vluch
telingen met pak en zak die niet door
mochten gaan. Wij werden telkens aan
gehouden. Op iedere brug was een barri-
kade van zakken zand van drie meter
lang één meter hoog; nergens mochten
we de brug over Eens zelfs werden on
ze papieren (binnenlandsche pas) afge
nomen en slechts door krachtig optre
den, waarbij gezegd werd dat de waclit-
kommandant niet het recht had om de
papieren te houden, kregen we ons
eigendom terug
Op enkele bruggen lagen cementbak-
ken, waardoor palen waren gestoken om
het vervoer over de bruggen te beletten
Bij de brug stonden aan beide kanten
honderden mannen,, vrouwen en kinde
ren die allen 's morgens over de brug
waren gegaan, en 1111 niet meer
huis mochten.
Begunstigd door de duisternis kwamen
we na 5y2 uur loopen eindelijk op Hol-
landsch gebied. De grenspost vroeg on
ze mannen of er geen Duitschers meer
waren gegaan over de grens. Dit is
ook mij ecnige keereu gevraagd.
Gister zelf in België moetend zijn,
gelukte hel ons 11a veel moeite in de
buurt van. Knocke te komen, waar we
voor den dienstdoenden wachtmeester
werden geleid, en deze was zoo vrien
delijk een persoon dien we moesten
hebben, te laten halen.
AI de Duitsche jonge soldalen waren
optimist. Frankrijk kregen ze wel Ook
Engeland. Ze hadden nog genoeg enz
Toen ik beweerde dat de Duilsche ko
lonie in China zich had overgegeven,
heette dal niet waai* Neen, ze was
overvallen. Van terugtrekken, wisten ze
niets. Een van hen zei dat Amerika
moest tusschenbeide komen en zeggen
Tot hiertoe; hel is genoeg
KORTE OORLOGSBERICHTEN.
Met het oog op de vele Vlaamsche
uitgewekenen in Engeland, verschijnjen
sommige bladen in dit land gedeeltelijk
in 't Ncderlandseh De „Westminster Ga-
zette" van Zaterdag verrast eveneens met
een gedicht in onvervalscht Nedeir
landsch waarvan de dichterlijke waarde
niet groot is, maar dat toch zonder één
enkele zetfout opgenomen werd
„Aan België" heot het eronder wordt
vermeld, dat het „naar Walter Crane" is.
We ontleenden dezer dogen aan de
Nieuwe Courant" het grapje von Joffre en
French. Dit letterstel icbijnt oorspronkelijk
in Engeland uitgebroeid te zijn.
De »Sheffield Daily Telegraph" heelt van
een tweede geboord. Ook tusschen die twee
woorden legt de Engelsche per-, hatelijk,
verband, als was de Duitsche >kultur"
(geestelijke beschaving) >made in Turkey"
(in Turkije gemaakt).
We noemden daar de beide woorden.
Hier zijn ze
K U JL T U R
TUR|KEY
In het Engelsche partijblad „Justi
ce" deelt korporaal S. Heyhurst van de
lichte infanterie te Shropshire, thans te
Cheltenham, mede:
Eenige jaren geleden was ik als ge
delegeerde voor de onafhankelijke Ar
beiderspartij op het internationaal socia
listisch congres te Stuttgart en woonde
daar ten huize van een Duitschei', ge
naamd Ilans Wolsselhoeff Na den Slag
aan de Marne was ik met een strijdmacht
bij de vervolging der Duitschers en stond
op zekeren dag in een bajonclgevecht
tegenover een Duilschen cavalerist. Ilem
nader beschouwend, herkende ik mijn
gastheer uit gelukkiger dagen Ilij her
kende mij ook en wij hadden niet het
hart om verder te vechten. Hij redde
den toestand door zich over te geven
en werd met een bezending gevangenen
naar Engeland gevoerd. (Volk
Men weel, dat Duitschland in den
Zweedschen ontdekkingsreiziger Sven He-
din een geduchten bondgenoot heeft. En
dat hel militair bestuur in het keizerrijk
de „opperste oorlogsheer" incluis, alles
doet, 0111 den invloedrijken man maar aan
zich te binden Zoo heeft hij een bezoek
aan het Westelijk oorlogslooneel gebracht
en schijnt hij ook op het Oostelijk een
kijkje te zullen gaan nemen Tenzij dit
laatste plan door den voorspoed der Rus
sen althans tijdelijk verijdeld is
Aan een vertegenwoordiger van de
„Lokal-Anzeiger" heeft Sven Hedin over
den keizer gezegd, dal deze aan bewege
lijkheid niet had verloren en steeds bezig
is. Alles moet liem worden medegedeeld
en aan alles werkt hij mede Ik heb, zegt
Sven Hedin, mij afgevraagd, hoe de kei
zer dat lichamelijk en geestelijk kan ver
dragen Het antwoord daarop meen ik
te hebben gevonden. Het is zijn zuiver
geweten
Het „Journal" meldt, dal de „Zep-
pelin"werf te Friedrichshafen nu om de
drie weken een nieuw luchtschip afle
vert. Dit is sedert het begin van den
oorlog al het geval Alle luchtschepen
zijn van het stijve stelsel en van het
type van de marine-Zeppelins Dag en
nacht worden proeftochten gedaan en,
aldus ontleent dc N. R C. aan het
Fransche blad, oefeningen 111 hel wer
pen van bommen op drijvende doe
len.
De nieuwe luchtschepen maken heel
weinig leven, maar de beproeving er
van vereischt geruimen tijd.
De Zouaven passen een bijzondere
tactiek toe om den vijand af te matten,
door hen 's nachts in de loopgraven uit)
aen slaap te houden.
Midden in den nacht zoo schreef
volgens hel N v d Deen Engelsen-
man in een brief naar huis komt er
geregeld zoo'n troepje van een dertig
Zouaven, die zoo dicht mogelijk in de na
bijheid van dc vijandelijke stellingen slui
pen en dan allerlei afschuwelijke gelui
den beginnen te maken. Natuurlijk lokt
dat geschreeuw en geloei dadelijk een
hevig geweervuur uit, dal echter over hun
hoofden heen gaat en dan sluipen ze weer
terug.
lederen nacht, zoo geregeld als de klok,
komt dat troepje van dertig Zouaven te
rug om den vijand te hinderen.
We kunnen weer iets naders mee
deden over die eigenaardige verhouding
van den Franschen schrijver Anatole
France tot het leger in zijn land
Maandag schreven we dat de zeventig
jarige, niettegenstaande hij daartoe zijn
verzoek had kenbaar gemaakt, niet tot
het actieve leger toegelaten was. Na ge
neeskundig onderzoek werd hij nl. voor
den dienst afgekeurd Waarlijk geen won
dei* op dien leeftijd' Toen heeft de re
geering hem verzocht, zijn vaderland
te dienen door zijn pen in dienst te stel
len van de legercourant.
Ook blijkt nu scherper, met welke'
uitlating France het bij zijn chauvinisti
sche landgenoolen onlangs heeft verkor
ven. Hij had als zijn meening gegeven,
dat Frankrijk eenmaal aan een verslagen
Duitschland zijn vriendschap zou kunnen
aanbieden.
Dit mocht niet.