hun, zij bel ondergeschikte, rol in het wereld-gebeuren dezer dagen doeltreffend te spelen Ze verhinderen de Duitschers België van troepen te ontblooten. om hun landgenooten ten N.-O van Parijs te versterken. Zij dwingen hen, in België een tamelijk aanzienlijke troepenmacht (blijkbaar uitsluitend of grootendeels, landstorm- en marine-soldaten) op de been te houden, waardoor dus de voor de in Frankrijk strijdende legerkorpsen noodige aanvullingen uit Duitschland zelf dienen le worden aangevoerd Maar aan dil menschen-materiaal komt eens een einde Hel „Hbl. van Anlwverhaalt, hoe, kardinaal Merrier, aartsbisschop van Mecheten, vandaar naar Antwerpen is moeten vluchten Verleden Zondagmid dag om twee uur was de kerkprins nog steeds in zijn paleis, bezig mei liefdadig werk. dal hij onafgebroken voortzette, ofschoon bijna de geheele bevolking was gevlucht, maar ten laatste slaagde men er toch in, den kardinaal le overtuigen, dat wegens het bombardement zijn le ven in gevaar was. De belegering-sI ag. Mogen we voor bijzonderheden omtrent de laatste gebeurtenissen op het gebied tusschen Somme, Oise, Aisne en Maas naar de telegrammen verwijzen en het bulletin, dat hedenochtend werd ver spreid. Het is schraal nieuws, de posities wijzigen zieh niet noemenswaard. De twee partijen zijn aan elkaargewaagd. Beide blijven zich ongetwijfeld versterken. Men weet, dat de Duitschers behalve door Bel gië heen hun meest bedreigden rechter vleugel met troepen uit hun centrum te gen een mogelijke omtrekkende beweging hebben beveiligd. Daaruit schijnt men te mogen opmaken, dat ze geen strategi sche reserves meer in den rug hebben. Maar dil zegt niet, dat ze aan het einde van hun levend materiaal zijn. Doch men kan er op aan, dat ook de bondgenooten er op uit zijn, hun aantallen zoo snel en stevig mogelijk op te voeren. Enkele da gen geleden"* schijnen Britsch-Indischc hulptroepen te Marseille voet aan wal te hebben gezet Die kunnen nu het terrein van den miljoenenslag hebben bereikt, Deze begint zoodoende het karakter van geheel den oorlog te weerspiegelen. Het wordt een tweede volkerenslag, waar aan echter heel wat meer soldaten deel nemen als in 1813 bij Leipzig in 't vuur stonden. In het centrum komt er maar geen schot in de bewegingen, daar beide par tijen zich zoo stevig hebben ingegraven dat de aanvallen van de Duitschers zoo wel als van de Franschen, ook de hef tigste, op niets zijn uitgeloopen. Maakt men zich begrijpelijkerwijze in Duitschland ongerust, nu de oorlogsbe richten eiken dag weer aan zoo weinig licht verspreiden in de duisternis, waarin hel krijgsbedrijf in N.O. Frankrijk is ge huld, ook aan den kant der bondgenooten heeft men zich verbaasd over de weer standskracht van die legerkorpsen Men hoopte al, na den snellen terugtocht oer Duitschers van de Marne af, hen in één vaart over de Fransche en, wie weet?, over de Belgische grens te kunnen wer pen. Men begreep niet, hoe ze zoo lang de toch hardnekkig en ontstuimig opdrin gende Fransche en Engelsche soldalen vermochten tegen te houden. Maar de mensch, vooral de oorlogsr correspondent begrijpt liefst alles Zoo ontstonden de legenden (want anders be- schooïwen we die Jules Verne-achtige verhalen niet), hoe Duitsche onderne^ mingen al jaren vóór dezen oorlog zoo wel ten Noorden van de Aisne als bij Maubeuge onder het voorwendsel (dat ook uitgevoerd werd) die voor denhouw van hotels en machine-werkplaatsen noo- dig te hebben, belonvloeren aanlegden, waarop nu het zware geschut werd in stelling gebracht "Men weel toch, dat die belegeringskanonnen van de Duit schers op belon-vloeren moeten worden opgesteld, willen ze aan hun doel be antwoorden In dergelijke verhalen ziet men duidelijk, lot welke fantastische bui tensporigheden hel besef van de vol maaktheid der door het Duitsche leger getroffen voorbereidselen evenals de ten gevolge daarvan ontstane vrees voorspo ken verleidt. Een belegering-slag, zetten we hier boven In deze voorstelling past ook de aanval der Duitschers op de linie der Oostelijke sperforten. Deze moet dan als een poging der belegerden worden beschouwd, om de aandacht der belegeraars van andere be dreigde punten af te leiden en zichzelf in t bezit van ruimer verbindingsmid1- delen met de buitenwacht le stellen Het eerste is den Duitschers niet gelukt Dc linkervleugel der bondgenooten is nog steeds de voornaamste. Deze strekt zich «aar men weet steeds verder en nu tot voorbij Péronne uit Daar 'worden gevechten in het open veld geleverd Daar zal waarschijnlijk de beslissing val len. De Duitschers in N. West- Rusland. Men mag zeggen, wat men wil de Duitsche korpsen onder generaal, von Hindenburg hebben slag op slag in Ver bijsterend snelle opeenvolging de aaiv zienlijke Russische troepenmacht, die spoedig na de oorlogsverklaring die gren zen van Oosl-Pruisen op verschillende punten overtrokken waarvan aanvankelijk eveneens de snelheid van ihet marsch- tempo verbaasde, verpletterd en hel overschot zoo afdoende verjaagd1, dat sinds de laatste weken geen enkele ge wapende Rus meer op Duitschen bodem slaat, sterker de Duitsche soldaten een heel eind de vijandelijke gouvernemen ten Soewalki, Grodno en Lomza zijn bin nengetrokken. Smadelijke? nederlaag zal een leger zelden hebben ondergaan djan dat onder Rennenkampf's leiding, hetwelk hel legen de door Hindjenburg aangevoerde man schappen diende af le leggen We wil len daarmee geen blaam leggen op hun persoonlijke dapperheid noch op <jè doortastendheid der officieren Aan het strategisch inzicht van hel oppercomman do moet echter veel hébben ontbroken En dil juist heeft zich aan Duit schen leant van schitterende zijde laten zien. Men ga maar eens in gedachten naar de eerste weken van den oorlog terug. Straalsgewijze overwaaierden de Russi sche scharen het Oost-Pruisisch land. Dc eene stad na de andjere viel in lVu'n macht. Veel moeite kostte dit niet. Van tegenstand werd niet vernomen. Reedcs triomfeerde men aan dien kant Geheel Oost-Pruisen lot de Weichsel i's, in on ze handen, heette het in berichten uit Russische of met Rusland bevrien de bron. Koningsbergen was volgens te legrammen al meer dan eens door de soldalen van den tsaar bezet. Dat de Duitsche troepen terugtrokken, had, wie in dergelijke zaken over eeni- ge ervaring beschikt, achterdochtig kun nen maliën Het was toch niet aan te nemen, dat men den vijand, langs die zij ongehinderd het rijk zou laten binnen trekken. Inmiddels maakte ook die be volking van de bezette provincies zich ongerust. Wat moest dat worden? Bij „bosjes" kwamen ze, d w. z. blijkbaar de meer welgestelden, naar Berlijn en om streken gevluchtr Maai- de keizer wisl wel, wal hij deed. Hij maande dc bewoners van dit uit de eerste band getroffen grensgebied lot geduld, zijn leedwezen betuigend met wat daar voor hen aan onaangenaams uit voort moest vloeien Toen werd Von Hindenburg van hel Westelijk oorlogsterrein teruggeroepen en naar hel Oostelijk gedirigeerd. En niet zoodra was deze kranige „General Oberstdaar aangekomen, of voor de indringers waren de dagen op Duitschen bodem geteld. Toen. bleek dat dit onver dedigd laten van de streken bij de Rus sische grens uit taktische overwegingen w,as geschied De Duitschers wenschlen zich niet op een niet door hen gekozen terrein tot een slag te laten verlokken Eerst toen de plaatselijke toestanden voor een aanvallende beweging gunstig waren, gingen ze daartoe over. En hun bevel voerders kennen er de bodemgesleldr heid. Deze biedt wegens den moerassigen aard van den grond voor het binnenruk kende leger vele bezwaren. Daarvan wis ten de Duitschers gebruik te maken In de Mazoerische meren werden de Rus sische afdeelingen dan ook vernietigid. Ontzaglijke buit viel den Duitschers in handen. Daarna zijn ze de tegenstanders op Russischen bodem gevolgd Rennen- kampf heeft zich met de rest van zijn mannen achter de Njemen (Memel) in veiligheid gebracht, Daar versterkt hij zich, om, zijn de omstandigheden liem gunstig, opnieuw een agressieve actie le ondernemen. Dat de eerste mislukte, moet den Russischen nationaliteits-trols gesloken hebben. Daaraan schrijven we het ontstaan van sensatie-berichten toe als wat te Rome uit St Petersburg werd ontvangen en hetwelk ons gis'- teren, zonder dat we ons gerechtigd achtten, het op te nemen via Londen bereikte, volgens welk telegram men in Rusland een leger van vijf miljoen man onder bevel van den tsaar zelf organi seert, welk leger tegelijkertijd op Ber lijn en Weenen zal aanrukken! Volgens den militairen medewerker van de Pelrograder Beurscourant is het Duitsche front in de Russische provin cies^ Soewalki en Grodno bij de rivier de Njemen opgesteld. In het gouver nement Lomza is hel tot de greng- beperkl. De Duitsche troepen bevonden zich op 30 werst van den spoorweg naar Warschau. De Njemen scheidde hen daar echter van. Een werst telt 1066 M De Njemen biedt voor hen een zeer lastige hindernis. Ze is meer dan 180 M breed, onmogelijk te doorwaden, en er zijn alleen bruggen le Grodno en te Olila Verder houden de Russen den rechteroever bezet, welke hoogcr gelegen is flan de andere en daar door dezen bestrijkt. Die linkeroever wordl m hel seizoen van het hooge-water overstroomd en is altijd drassig. De medewerker van hel Russische blad vermoedt, dal de Duiischors zich in ne- zil willen stellen van een bepaald gebied, waar zij den winter kunnen doorbrengen in plaats van zooals tot nu toe bliksem snelle slagen toe te brengen. D c R u s s en in G a I i c i Men kan zeggen, dat de Russische troe- pftn op Przemvsl en Krakau na, Galicië in hun macht bobben. Na Jaroslaw hebben ze Rseszow veroverd. Dit is de stad in den N.-W hoek van hel vierkant, dal tus schen de kniebocht van de San cn haar zijrivier de Wistok, voorts door Jaroslaw Przemvsl en Dynow gevormd wordt Rzes- 70w ligt op ongeveer 150 K M van Kra kau. Dit is thans liet doel der Russische strijdmacht Blijkbaar trekt deze de ster ke vesting Przemysl om, natuurlijk met achterlating van een leger, om dc daar binnen zich belandende bezetting in 't oog le.houden. Deze doet uitvallen, maar vol gens oen telegram uit Pelrograd zonder succes. Naar men weet, voeren twee spoorwe gen van het gebied waar <!e Russen nu operecren naar Krakau. liet is echter de vraag, of zij daarvan voor hun bevoor rading voordeel kunnen hebben. Bij die vesting als steunpunt schijnen de Oos- lenrijksch-Duitsche legerkorpsen een linie le hebben bezet in N. W. richting. Ze volgt aanvankelijk den loop van de Warta, welke op Russisch-Poolsch gebied ongeveer evenwijdig met de grens van Si- lezië loopt en volgt ook verder deze lijn op eeliigen afstand, daar ze zieh van Kra kau over Tsjentochou eh Wielun naar Kalisj uitstrekt. Naar men weel, hebben de Duitschers spoedig na liet begin der vijanaelijkheden in die streek de grens overschreden. ICalisj en Tsjentochou zijn reeds in hun bezit. Daar zullen de bondgenooten dus de Russische drommen afwachten. Dit is niet hel front waarop de Duitschers hadden gehoopt en gewenschl, hen te bestrijoen, maar ze worden daartoe gedwongen, om dat ze er niet in zijn geslaagd, het Oos- tenrijksche leger, toen het in nood ver keerde, voldoende hulp te verleenen en doofdieu ze evenmin hun program, wal het westelijk oorlogstooneel aangaat, tijdig konden verwezenlijken, nL de Fransche slrijdmacnt verpletteren, voordat de Rus sische gewapenden in de gelegenheid zou den zijn, hun mobilisatie en concentratie te bewerkstelligen. De Polen. Terstond na hel uitbreken van den oorlog was de Isaaar zoo handig, in een proclamatie hel herstel van hel oude Po len le beloven. Later heeft men daar niet meer van gehoord. De onderlinge samen hang tusschen de Polen van verschillende nationaliteit bleek in den loop der krijgs verrichtingen in elk geval minder krach tig dan de band, die onderscheiden lijk de Duitsche, Oostenrijksche en Rutj- sische Polen met him landgenooten sa menhoudt, ofschoon naar men weet in vredestijd diie betrekkingen te wenschen overlieten. Ook kan men uit wat de oor log tot nu toe te aanschouwen gaf, nog geen conclusie trekken omtrent de uit werking dier proclamatie, daar de omvang der deelneming van die Polen aan de veldtochten nog niet duidelijk is Wel lean worden vastgesteld, dal de bewoners van Poolsche afkomst het hun overheid en landgenooten n|iet lastig heb ben gemaakt. Hoe groot in theorie de strekking van dat besluit des tsaren was, waarvan we boven gewaagden in de praktijk gaf ze tot minder voldoening aanleiding, om dat dadelijk de ernstige vrees zich deed gelden, dal die belofte toch niet zou worden nagekomen. De „Neue Zürcher Zeitungontleent nu aan de Russische bladen, dpt de op perbevelhebber in dat rijk liet beloof de zelfbestuur van Polen heeft verscho ven, omdat in den slag bij Lemberg Poolsche scherpschutters, aan Oosten rijksche zijde zouden hebben gevochlen. Tevens bevat het aan de Polen gerich te manifest evenmin een onderteekening van den tsaar, zoodat het staatsrechtelijk, zonder beleekenis is. De ontvluchte soldaten We bedoeleu de drie Belgische sol dalen, van wie we meldden, dat ze, na tc Luik gevochten le hebben, door de Duit schers krijgsgevangen werden gemaakt, en naar Soltau, ten Oosten van Bre men gezonden, vanwaar ze nochtans uit de krijgsgevangenscliap wisten te ont vluchten en Zaterdagavond j.l Winscho ten bereikten. De N R C, deelt omtrent lien mee, dat ze uit Verviers, Brussel en Oostende afkomstig waren De eerste sprak uitslui tend Franscli, de beide anderen waren ook hel Vlaamsch machtig Natuurlijk heeft liet drietal, vóór het Winschoten bereikte, een avontuurlijke reis gehad Ze waren opgesloten in een kamp op de Lunenburgsehe heide. Aanvankelijk verscholen ze zich op een bepaalden af stand vandaar in een boom. Des nachts gingen ze in de richting van Bremen Daar gaven ze zich uit voor matrozen, die vier dagen vóór den oorlog Antwer pen hadden verlaten, om in Hamburg scheep te gaan Toen ze daar kwamen, zou hel schip evenwel' het anker al hebben gelicht. Twee van. hen gaven zich uit voor Neder landsche matrozen (van de Belgische grens; de derde, die geen Vlaamsch kent, ging voor een Italiaan door Te Bremen deden ze het voorkomen, als of de boot, waarmee ze naar Neder land zouden gaan, eveneens vertrokken was. In Bremen beleefden ze nog moei lijke oogenblikken, daar de zgn Italiaan een buitenstaander in het Fransch mee deelde dal zijn voeten hem pijn deden Maar ten slotte liep alles nog los en het drietal wisl te voet in de irchting van de Nederlandsche grenzen weg le komen Ze liepen voornamelijk 's' nachts De reis ging goed lot Weener, twee uur van de Nederlandsche grens Daar werd het drietal weer aangehouden en opge sloten. Zc hadden juist een wandeling door heide en veen achter den rug en zalen daardoor lol aan het middel onder het veen. Van Weener kregen ze een pas naar onze grenzen Bij het beoordeelen van de gevaren, waaraan de mannen zich bloot stelden, boude men in 't oog, dat ze genummerd militair ondergoed droe gen. In Duitschland was hun meegedeeld, dat Nederland Duilsch gezind was. Ze hadden zich voorgenomen, dat, bleek de burgemeester van Winschoten werkelijk Duitschgezind, ze den matroos zouden blijven spelen met hun Duitsche passen en valsclie papieren. Bleek hij neutraal, dan zouden ze hem volledig inlichten en hun waren naam opgeven. Dit laatste was natuurlijk het geval Toen sliepen ze Zaterdagnacht voor 'l eerst weer op rozen, d w. z. op het stroo der daar gedetacheerde landweermannen Sedert 21 dezer had het drietal maar 15 uur ongeveer kunnen slapen leis over de „Vorwarts". Mei de Pruisische overheid is liet een rare zaak. Daar is iedereen iu zijn schik over de medewerking die regeering en legerbe stuur van de zijde der socialisten jont- vangen, daar heeft het sneuvelen van dr L Frank, den socialislischen leider en hel eerste Rijksdaglid dal in dezen oorlog om 't leven kwam, algemeenen rouw verwekt, zoodat vau de hoogste regeeringskringen uil met dit verlies rouwbeklag werd betoond, en daar krij gen „redactie en uilgevers" van de „Vor warts", hel hoofd orgaan der Duitsche sociaal-democratie pardoes een lakoniek briefje van veldmaarschalk Von Kessel thuis waaruil blijkt, dal de militaire overheid in de provincie Brandenburg het verschijnen van het blad tot nader order heeft verboden, Waarom? Evenals in alle andere lan den, met uitzondering wellicht van Groot- Briltanje, hebben ook bij onze Oostelijke buren de anders zoo ongemeen heftige „Genoszcn" lijdelijk de grieven op zij gezel die zij tegen den huidigen vorm van samenleving en in de politiek- tegen de burgerlijke partijen koesteren om mee op le komen voor wat op het oogenblik het hoogste is. Dat het bloed kruipt, waar het niet ff aan lean, bewees o a de zending van Südekum en andere Duitsche socialis ten. naar Italië, om de partijgenooten in dal land le trachten te overtuigen, dal ze ten opzichte van den oorlog geen an dere houding hebben k unnen aannemen evenals de woede, veroorzaak! door hel ongetwijfeld partijdig manifest van hel te Brussel gevestigd Internationaal So cialistisch Bureau, dal behalve door vier leiders van hel Belgische socialisme door twee Fransche geestverwanten onder teekend werd. Maar afgezien van dc kopstukken strij den uil den aard der zaak 'lal van sociaal democraten in dc Duitsche linies. De „Vorwarls" heeft zich in de afgeLoor pen dagen moeite gegeven, om daar omtrent cijfers te verschaffen Dil kan toch bezwaarlijk tot de schorsing van de uitgave aanleiding zijn geweest. Wat dan? Was het den bctreffeuden overheidspersonen onaangenaam, dat het blad zich bemoeide met de wijze, waar op de krijgsgevangenen op Duitschen grond van het noodige worden voorzien? Daaraan heeft dil orgaan in werke lijkheid een opmerkelijke beschouwing gewijd Voor ieder hunner wordt 60 pfen nig kostgeld daags betaald. Naai- men weet bevat een mark (nominaal 60 cent) 100 pfennigen Op sommige plaatsen in Duitschland nu is de verpleging aan par ticuliere ondernemers opgedragen, wien dat bedrag per hoofd svordt uitbetaald. De „Vorwarts,, acht op dien grond het strengste toezicht noodzakelijk, want. als die gevangenen honger lijden, zal het Duitsche volk later haat oogsten Tevens herinnert de courant eraan, hoe in den oorlog van 190-1—1905 de Japanners de Russische krijgsgevange*- nen, voor zoover ze die kunst niet ver stonden, deden leeren lezen en schrij ven Daarna werd hun lees-slof verschaft Deze was in 'l algemeen der Russische regeering niet aangenaam Vele hunner kee rden dan ook als geslagen vijanden van hel tsarisme terug De toepassing van dezelfde methode beveelt de „Vorwarts" aan. KORTE OORLOGSBERICHTEN. Dezer dagen komt in Vlaanderen een boerin geheel ontsteld op een Bel gisch officier loegeloopen de Pruisen zijn den vorigen dag in haar djorp, SI Gilles, geweest. Alles hadden ze vandjaar mee genomen, maar twee bleven er achter Een korporaal en drie manschappen worden de verschrikte vrouw meegege ven op zoele naar de twee vijanden Toen' de liaar begeleidend^ manschappen, eens ter plaatse de boerin vragen, waar zij zich opliouden, wijst ze hun twee enor me varkens aan. Zijn dat dan Pruisen? vraagt dp korporaal. Ja, korporaal, antwoordt de brave vrouw; dat zijn ze wel niet precies, maai- dat hebben ze alleen achtergelaten Ik wilde, dal u dien buit in bezit zoudt nemen. Niemand had den moed, zich op de boerin boos le maken Alle aanwezigen barstlen hel uil van 't lachen Aldus ver haalt de „Matin" van Antwerpen die daaraan een vrij smakelooze, maar voor de hand liggend^ woordspeling vastknoopt. Voor den Duitschen krijgsraad te Tongeren hebben een aantal burgemees ters van plattelandsgemeenten in die om geving terecht geslaan omdat zij 19 Sep tember ingevolge aanschrijving van der Belgischen divisie-generaal te Hasselt dc miliciens der lichting 1914 meegcdeelc luidden dat zij binnen drie dagen naai j Antwerpen moesten vertrekken, i De auditeur-militair vroeg hun ver oordeeling ter dood op grond van de Duit sche wet die deze straf toelaat voor per sonen, die op Duitsch grondgebied of oj grondgebied, door de Duitsche troepei bezet, met opzet het recruteercn begun stigen van miliciens van het vijandelijj leger. De verdedigers betoogden dat de be doelde gemeenten niet werkelijk door Duitsche troepen bezetwaren, en de krijgsraad sprak ,ook op dien grond dc be klaagden vrij Zij zijn echter nog niet in vrijheid ge steld, Frans van Cauwelaert, hel bekende, katholieke lid der Belgische Kamer, schrijft aan dc „Tijd", dat de Duitschers in België zich herhaaldelijk van dam- dum-kogels hebbeii bediend en nog be dienen Hij staaft deze bewering o jx. door te vermelden, dat dezer dagen een doosje met durn-d^m-patronen voor zgn. zclflaad-pistolen bij de commissie lol on derzoek van de schendingen van het volkenrecht is ingekomen, hetgeen op een Hannoveraanscli eersten luitenant gevon den werd Het doosje is volgens de gedrukte aan duidingen op den buitenkant afkomstig uil de Duitsche wapen- en munitie-Ij^ brieken te Karlsruhe Pathé frèx'es, de Fransche filmfa brikanten, deelen de N. R. C. mede, dat volgens een door ben ontvangen bericht Max Linder niet gesneuveld is De N. R. C. meldt, dat de Duitsche vlieger die in de nabijheid van den Eif- felloren bommen heeft geworpen, luile- nant von der Decken was. Hij wierp ook nog een vlag naar be neden niet het opschrift: „Groet van een Duitschen vlieger aim de Parijzenaars. Von der Decken." Bij aile nadeelen, die ieder als recht- slreeksche gevolgen van den oorlog on- dervindl, biedt hel volgen van de krijgs verrichtingen op de kaart toch dit ontwij felbaar voordeel dat men er zijn aardrijks kundige kennis mede verrijkt. In Enge land heeft men zich iu onmiddellijk verband daarmee zelfs op de studiq van liel Vlaamsch toegelegd of zijn ken nis daarvan uitgebreid De „Westmin ster Gazette" verhaalt, hoe winkeliers* in dal land Vlaamsche vluchtelingen lok ken met het opschrift „Hier spreekt men Vlaamsch', terwijl onderwijzers zich bereid verklaren, hel Vlaamsch in En- gelsch le vertalen, om dien Belgischen uitwijkelingen ten dienste te zijn, welke geen jof onvoldoende Fransch kennen. Voor zijn kortstondig „mbrel'-schap was de prins Von Wied naar men weet ritmeester bij de garde-ulilanen te Pots dam Ambtelijk is hem nu meegedeeld, dat hij weder in Duitschen krijgsdienst kan treden Volgens een particulier Wolff-lele- gram uit Weenen zullen van den len Oc tober af voor den duur van den oorlog nieuwe postzegels van 5 en 10 Heller uit gegeven women met een opslag van 2 Heller. De hierdoor verkregen meerdere ont vangsten zullen worden besteed lol on dersteuning van de weduwen en weezen der in den oorlog gevallenen. De dochter des keizers, hertogin. Victoria Louise van Brunswijk, die ais regentes de regeeringsplicliten van haar gemaal waarneemt, bezocht dezer dagen een hospitaal in Brunswijk Toen de her togin hoorde, dal een van de gewonden hc-rtog Ernst August in het veld gezien had, vroeg zij, hoe de hertog er toen uit zag Eenigszins verrassend klonk het ant woord van den soldaat. „Erg smerig, koninklijke hoogheid." Het telegram, waar we gisteren cn onderschrift bij maakten, is inderdaad verminkt overgekomen De Duitschers lig gen nog om de N -W Russische vesting Osowic. De bedoeling was, te doen uitko men, dat aan de beschieling door de Duit schers van die stad zwaar geschut (42 c.M.-mortieren?) heeft deel genomen Fn dan moest leen zin volgen, die er ongeveer als volgt uitziet: de poging van de Duit sche infaulerie, om meer in de nabijheid van de vesling te komeu, is verijdeld Iedereen is tegenwoordig strateeg op eigen houtje Als naar den welgemeen- den raad van deze stuurlui aan den wal j was geluisterd - de oorlog ware lieet an ders gcloopen Dit is dan ook een on- schuldige sport, 't Eenige onaangename is, d.it men liet voortdurend met die dek sels ouidtsprekclijke Poolsche namen aan den stok heeft B v Przemvsl. i Weel ge, hoe men het uitspreekt? De Poolsche medewerker vau de N. R C. geeft de uitspraak bij benadering als volgt weer. Psjemmisl, met den klemtoon op de eerste lettergreep. De „Popoio Romano" drukt een brief af van kardinaal Lucon, den aarts bisschop van Reims, die erkent dat de torens de gevel en het orgel in de ka thedraal onbeschadigd zijn Daar we bemerkt hebben, dat wat we Maandag j.l daaromtrent schreven, tot misverstand aanleiding lieefl gegeven, maken we van de gelegenheid gebruik, er jiadrukkejijk op te wijzen dat de Frans chen lapijlen, schilderwerk en andere dingen van waarde reeds in vei ligheid hadden gebracht, voordat de Duitschers, Frankrijk binnenrukkend van Reims bezit hadden genomen, i Later hebben ze de stad weder ont ruimd Toen hebben ze van de forten, die de Franschen eerst klakkeloos den vijand in handen hadden gelaten, het vuur op dc daardoor bestreken huizen geopend.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1914 | | pagina 3