MI0DELB1IB6SCHE ('ÜFBAIT. 1*. 213. 157* Jaargang. 1914 Donderdag 10 September. FEUILLETON, DE FRANSGHE HOEVE. Binnenland. Uit Stad en Provincie D»x» oomrut varaohymt l a g 1 ij k mat mitromderimg m Zoa- aa Faaitdagaa] frtjs par kwartaal, xoowel voor Middelburg, als voor alle plaatsaa ia Neiarlud fraaco pp. 11.25; Aixoaderlijka aummera kostea 5 ceat. AdTorteatiëa bij abouemeat op roordeelige roorwaardaa. Prospectussea daarvu zijn aan bet bureau te bekomaa. Alyartaatïëa voor bet eerstvolgeade nummer moeten des middags vóór één mar au bet bureau bezorgd zijn. Adrartaatifla A 20 oaat par regaL Bij abouamaat Taal lagar. Gaboorts-, dood- aa alla udara iamiliabariobtaa aa Dankbetuigingen tu 17 regels 1 1.501 alka ragaPassar 20 cent. Reclames 40 cent per regel. Groote letters naar da pluts, die xij iuemea. Tot de plaatsing tu adverteatiëa ea reclames, niet afkomstig mit Zeeland, betreffaad| Handel, Nijverheid en Geldwezen, is gerechtigd het Alfemeei AdTerteatle-lliresE A. UK LA MAR Am., N.Z. Voarb«rgwal 465, Aauterdaai, De doorvoerkwestie. Het gaat, zooals we reeds vroeger zeiden, voornamelijk over de kwestie van de zg. «voorwaardelijke contrabande" d. z. levens middelen, paardenvoer, kleedingstukken en schoenen, die bruikbaar zijn voor het leger, goud en zilver, gemunt of in staven, en muntbiljetten, brandstoffen, spoorwegmate riaal, enz., alle dingen, die niet direct oor- logsbenoodigdheden zijn, maar die het dadelijk kunnen worden als ze in de handen van een oorlogvoerende komen. Over de «absolute contrabande" zooals wapens, kruit, paarden, e. d. behoeven we niet te spreken. Wie die over zee naar ons land wil vervoeren, stelt zich van zelf bloot aan het gevaar dat het eerste het beste Fransch of Engelscb oorlogsvaartuig ze in beslag neemt, zoodra blijkt dat ze naar Nederland gaan, want het doet er niet toe of het transport van die voorwerpen direct of indirect, door overlading of door verder vervoer over land, naar bet vijandelijk ge bied gaat. Maar die voorwaardelijke «contrabande' betrtft artikelen, die wij in ons eigen land hoog noodig hebben, en waaraan wij gebrek kunnen krijgen als ze bij den aanvoer over zee worden aangehouden. De tractaatbepaliDgen daarover in de Lon- densche Verklaring voor zeeoorlogsrecht van 1909 zijn heel mooi. Ze komen hierop neer dat ze, zoolang ze op zee zijn, prijs gemaakt kunnen worden, wanneer is aangetoond dat ze bestemd zijn naar het vijandelijke leger of voor den vijandelyken staat. En die be stemming zou moeten blijken uit de adres seering aBn de vijandelijke overheid of aan een koopman, wonend in het neutrale land, van wien het bekend is dat bij artikelen van dien aard aan den vijand levert. Maar oorlog maakt wantrouwend, en de ervaring heeft geleerd dat Engeland en speciaal Frankrijk een sterk wantrouwen hebben jegens alle voorwaardelijke contra banden die naar ons land gaat, getuige de ontlading van levensmiddelen, geld, en andere artikelen uit de «Tambora" en de «Nieuw Amsterdam." Het wordt een zeer netelige kwestie. Wij kunneD nu wel zeggen dat het door onze regeering uitgevaardigd uitvoerverbod van verschillende artikelen belet dat ze naar Duitschland gaan. Maar de praktijk leert, dat de boel tóch in beslag wordt genomen. En laat men billijk zijnis men er wer kelijk zoo zeker van dat geen enkel koop man in Nederland zal trachten zijn over zee ontvangen producten in Duitschland te slijten? Het was ook wegens het daardoor ver klaarbare wantrouwen, dat minister Treub door het rijk de particuliere Ameri- kaansche graanorders overnam, en zóó on twijfelbaar vaststelde, dat zoo'n lading voor Nederland bestemd was en voor geen ander land. Om van hier uit te beoordeelen of alles wat in Brest gebeurde, precies in den haak is, kan niet geschieden dan wanneer men volledig op de hoogte is, o. a. van den aard ROMAN NAAR HET DUITSCH. LOUISE WESTKIRCO. 61). Enno bleef achter. Hij staarde over de bruine heide, waarop de laag bij den gezichteinder staande zou, bij den rand van het veen een donkerrood licht wierp en had een gevoel alsof de geheele vuur gloed, die den hemel kleurde, zijn ge moed in brand zette. Wie daar ginds al kleiner en kleiner wordend, in .het onafzienbaar verschiet verdween, had het uitgesproken, wat hij zichzelf niet durf de hekennen: Hij had Trina Döpke lief' De woede, die hij jegens zijn vriend in zich voelde koken, de ijverzucht, die hem kwelde, bewezen het. Zijn ziel jubelde bij de gedachte aan haar. En al was deze liefde zondig, zij maakte hem toch ge lukzalig. Toen hij zich nu omkeerde en zijn oogen op de huizen der kolonie vestigde, zag hij. met een liefdevollen blik naar het dak, dat boven haar zilver hoofd zijn met de paardekoppen ver sierde sparren kruiste. Van dien dag af volgden Enno's blik ken Trina bij al haar doen en laten' Hij verrichtte, als dat ging, zijn werk op plaatsen waar hij haar moest ontmoeten. En als aan tafel haar en zijn lepel bij het steken in den schotel met gort met der adressen waarheen ae verschillende onderdeelen der lading bestemd waren. En zoo verklaren we ons een meedeeling uit Den Haag aan het „Hand.", dat «de gegevens waarover onze regeering tot dus ver beschikt betreffende de «Nieuw Amster dam" haar nog niet in staat gesteld hebben de noodige stappen bij de Fransche regeering te doen". Volgens een meedeeling van een der pas sagiers van de „Tambora", den heer Lieirinck uit Arnhem, verzekerde de FraDsebe over heid dat het geenszins de bedoeling was om de voorwaardelijke contrabande uit «de lading te confiskeeren, alleen zou die be waard blijveD, na den oorlog teruggegeven worden en de schade door het oponthoud te Brest verooi zaakt, vergoed. Een zending thee voor Engeland liet men ongemoeid, eveneens de lading tabak. We brengen dit niet ter sprake om ons een oordeel aan te matigen. De eeaige die dat kan doen is de regeering, en we hebben vol vertrouwen dat het haar lukken zal deze zeer moeilijke kwestie tot een goede oplossing te brengen. NEDERLAND EN DE OORLOG. Iiollandsche Schepen aan-_ gehouden. Uit Rijde heeft de stooinvaarünij|. „Nederland" bericht ontvangen, dat de „Prinses Juliana" aldaar de voor En geland bestemde reizigers heeft geland; aan boord is alles wel. De gezagvoerder verwacht, dat de vergunning lot vertrek binnenkort is te verwachten, en zal n og nader tele- grafeeren. De Schpv meldt, dat het stoomschip Zuiderdijk" van de Holland-Amerika lijn van Philadelphia naar Rotterdam, dooi de Engelschen is opgebracht naar, een Iersche haven. Kredietverleening te Am sterdam. Het gister door den gemeenteraad aan genomen voorstel van B. en W. om een millioen gulden beschikbaar te stellen voor kredielverleening ten dienste van nijverheid en bedrijven, berust op den grondslag dal voor voorschotten alléén die ondernemingen zullen in aanmer king komen, die in normale omstan digheden als volkomen kredietwaardig kunnen worden beschouwd; welker be zwaar om thans het geld te vinden, noodig voor de voortzetting van hare zaken, alleen in de tijdsomstandigheden zijne oorzaak vindt, en waarvan redelij kerwijs mag worden verwacht, dat zij ook tijdens den oorlog een afzetgebied voor hare producten zullen vinden B. en W. hebben bovendien te voren met de regeering overleg gepleegd, en elkaar in aanrakcing kwamen, dan ging hem een rilling van verrukking door de leden. Hij kon wel een kwartier lang werkeloos bij het bouwland en naar de knoppen der jonge berken tusschen de akkers en bloesems van 'den sjeedoorn staren als naar kleine wonderen. Hij ver- lelde het aan iedereen, dat deze lente mooier was, dan hij nog ooit een beleefd had. Hij dacht menigmaal aan Anne, vluch tig, met gewetenswroeging in het bewust zijn van zijn onrecht jegens haar In zijn herinnering zag hij haar onafscheidelijk naast de giegelende Karlien met haar uien lappende beminde. Die misvormden voor hem haar beeld. Of zij hem nog trouw was? Haar briefjes kwamen nu zeldzamer. Als een liit de .verte fijn, klagend kinderstemmetje deden zij hem aan. Frits Overdiek had gelijk- zij pasten niet bij elkaar. En nu schreef hij niet langer aan haar Op een dag, dat Enno in het klaver veld stond om een kar groen voeder voor het vee te halen, kwam Luerke Yoss voorbij. „Goeden dag, Enno Brinkmeier. Zeg, dat is hier een fijn spul, hè? De hoeve van Trina Döpke is bijna een even def tige hoeve als de Brinkmeiershoeve in Spreckholm. Ja, wie daar eens op komt te zitten, die heeft geen klagen." „Goeden dag", zei Enno en boog zich over de klaver en "beschreef groote bo gen met zijn sikkel. „Kun je mij ook zeggen, of ik Trina Döpke vandaag op de hoeve vind? Ik deze heeft zich bereid verklaard de helft te dragen van het nadeeligc sal- da dat na afloop vah de crisis de reke ning mocht blijken op te leveren. WETIIOUDERSVERKIEZING TE AMSTERDAM. Na twee vrije stemmingen en een her stemming tusschen de heeren Vliegen en van Tienen werd de heer Vliegen lot wethouder gekozen met 19 stemmen ter wijl op den heer van Tienen 15 stemmen, werden uitgebracht en 7 blanco. De heer Vliegen heeft zijn benoeming aan-- genomen. Men herinnert zich, hoe reeds de eer ste maal, toen in de wethouders-vaca ture van den heer Delpral voorzien moest worden, de heer Vliegen de meer derheid verkreeg, doch meende deze be noeming niet te moeten aannemen, daar hij bij verrassing gekozen was Met den heer Vliegen doel thans definitief het tweede socialistische lid zijn intree in het wethouder-college der hoofdstad. Uit Middelburg. Het programma voor de Vrijdag op bet Molenwater te geven muziekuitvoering door het Middelburgsch Muziekkorps luidt als volgt Pro Patria, marsch, J. Morks, Polonaise op. 40 no. 1, F. Chopin, Provinciale Rei (Zeeuwsche Boerendans) en Ballade (verbaal van een Veteraan), J. Morks, Bede voor bet Vaderland, A. Valerius, Mijn Nederland, R. Hol. En tbn slotte a. M&rcia Funèbre, b. Koraal, c. Terugkeer van het legerd. Volkslied. Deze laatste vier nummers zijn fragmen ten uit den «Slag van Waterloo", militaire Fantasie, van J. Wijsman. Uit Schouwen-D ui ve 1 and. Men schrijft ons uit B r u i n i s s e. Gisteren Maandag vertrokken van bier ,ar Brouweishaven een 20 tal schippers knechts om daar steen te gaan lossen voor de steenbestorting wat reeds in Augustus gebeurd moest zijn, maar waarvoor door bet uitbreken van den oo log geen voldoen de steen kon aangevoerd worden, thans kun nen de steenscbepen geregeld aankomen en wordt er nu met spoed gewerkt omdat als het weder mocht keeren het daar op de reede zoo vreeselijk spoken kan datdeicbepen bet er moeilijk houden kunnen. Ook vertrokken er een 6 tal per boogaarts naar het eilandje de Tien Gemeten om daar aardappels te gaan rooien, ait doen er ook enkelen in bet bier in de nabijheid gelegen polders Ooster en Sirjansland zoodat als het mooie weer aanhoudt door dezen nog een wtekgeldje kan worden verdiend. Een tweetal mosselschippers die een motor in hun vaartuig hebben willen trachten met mossels naar Lnik te varen. Dit is doenlijk breng haar wat fijns. Halia." „Men zou bang kunnen, worden, als jij om iets zoo ver gekomen bent", anl- voordde Enno. „Nee, nee, het is wat fijns. Wees maar gerust. Het fijnste ding voor een onge trouwde deerne Een ding, dat alle deerns zich wenschen. Goeden morgen Enno Brinkmeier In het voorbijgaan gluurde hij jnet zijn smalle s pleetoogen naar Ennp en een hoonend lachje vertrok zijn mond Dat zou een vangst voor de Brinkmeiers zijnl Krisjan, de jongste, boer op de grootste hoeve van Spreckholm, en Enno, de oud ste, op de grootste in Slellichte! Maar hij, Voss, paste wel op, dat de boomen niet tol in den hemel groeiden. Enno liield het oiiet uit op het klaver veld- Hij reed met een half gevulde kar terug en bleef in de nabijheid van het huis bezig Door het open raam der kamer hoorde hij Luerke's fluisterende stem en af en toe die van Trina. Zou de vrijer, die Voss kwam aanbieden, Trina bevallen? Eindelijk vertrok de bemid delaar Enno stond nog onder de dennen bij den bakoven, toen Trina met gebogei\ hoofd, als in gedachten, over het smalle pad, dat om het huis heen liep, naderde. Met een sprong stond Enno naast haar Hij had niets overwogenhij werd voort gedreven. „Trina!" j Zij schrikte niet bij den klank van zijn stem. Het lag niet in haar aard om te schrikken. Maar wel overtoog een zachte omdat de reis geheel over Hollandsch ge bied gaat, door de heele breedte van Noord- Brabant en Limburg, aDders gingen de mossels voor Lnik naar Mecbelen en dan verder per spoor, maar nu dat niet meer kan wil men ze er zelf zien te brengen. Verleden week is er een hoogaarts met mossels naar Amsterdam geweest, maar heelt er bijna geen verkocbt. 't Is onbegrijpelijk dat lekkere voedzame en goedkoope schelp- diertje dat in België bijna volksvoedsel is, in HoJJand niet gegeten wordt. De collecte voor het Roode Kruis heeft in de dorpen Oosterlan d en Sir jansland opgebrtcht f 301.41. Een bedrag van f 150 is daarvan over gezonden aan het comité, dat zich te Mid delburg heeft gevormd tot uitzending van een Zeeuwsche ambulance naar België. Uit Zeeuwsch-Vlaanderen O. D. - Bij Kon. besluit van 1 dezer is be paald, dat voor den aanleg van havenwerken in Ter N e u z e n ten algemeenen nutte en ten name van den Staat, ter uitvoering van de wet van 26 Februari 1914 (Stbl. no. 55), uilen worden onteigend de eigendom men aangeduid in bet plan en de kaarten, welke ingevolge art. 12 der wet van 28 Au gustus 1851 (Stbl. no. 125) op de secretarie van genoemde gemeente ter inzage van een ieder hebben gelegen en nader aangegeven zijn in de St. ct. (no. 212). - In de Dinsdagavond gehouden raads zitting te H u 1 s t is als wethouder herbe noemd de heer H. Verwilghen. g Op den heer Fassaert waren 2 stemmen uitgebracht, terwijl de heer Verwilghen er 6 verkreeg. De wethouderskeuze had tengevolge van den oorlogstoestand niet op den gewonen tijd plaats kunnen vinder. Besmettelijke ziekten. Blijkens opgave van den centralen gezond heidsraad kwam in de week van 2 tot en met 8 September voor in Zeeland van roodvonk 1 gevaJ te Hontenisse en 1 geval te Stoppeldijk. STATIONS WERK. Bij elke boot, die weer aan den steiger te Vlissingen aanschiet, om nieuwe groepen van vluchtenden uit België er te landen, staan de dames van dp Aliddel- burgsche en Vlissingsche vrouwencomi- lé's kenbaar aan een rood-wit-blauwen band met het woord „stationswerk", om den arm weder gereed om in een dpr moderne talen alle gewenschte inlichtin gen te verschaffen. Betreft het kleinigheden dan kunnpn de reizigers meestal met een enkel woord terecht worden gewezen, doch gaat het om meer ernstige zaken, dan worden zij verwezen naar de damessalon, waar de staf van het stationswerk gevestigd is. blos haar bleek gelaat, toen zij den blik zijner oogen ontmoette. Die keken nu anders dan op andere dagen. ,Wa,t bad die leugenaar je te vertel len?" Trina trok haar schouders op. „Ieder een meent, dat hij zich met de aangele genheden van een alleenstaand meisje moet bemoeien. Een neef van Voss, een van de Puvogels van Schmalenbeck zou nnj gaarne Lot vrouw hebben en hier op de hoeve boer worden.'. „Wat heb je hem geantwoord?" „Ik heb hem gezegd", zei Triena lang zaam, „dat ik met het trouwen geen haast heb, zoo lang Enno Brinkmeier mijn bezitting in orde houdt." „Trina! —Trina!" Hij greep haar handen en drukte die woest. En toen zij ze niet terugtrok, maar stil en gelaten in ide (groene scheme ring van de jonge dennen, voor hem stond, schokte zijn geheele lichaam. ,,'k Heb gehandeld als iemand zonder versland of overleg' Als iemand uit een gekkenhuis! Goud weggesmeten en glasscherven opgeraapt! Als jij met dien Puvogel gaat trouwen. Trina dan weel ik niet, wat er gebeurt!1' Zij zei nog altijd niets. Opeens trok hij haai- in zijn armen, kuste haar op lippen, voorhoofd, wangen Zij maakte zich zacht los „Jij moet weten, 'wat je doen moogt, Enno. Ik ik heb het altijd goed met je gemeend En dat doe ik nog." Trina Er heerscht d aar bij aankomst van een boot de drukte van een echt stafbureau. De leidster, met een of twee helpsters zitten aan een met kaaiden bedekte ta fel, terwijl de ordonnansen padvinders af en aan snellen. Ieder die hier komt om hulp krijgt deze en al brengen de vragen die ge steld worden een enkelen keer onze da mes wel wat in hel nauw, een oplossing wordt toch steeds gevonden. In hoofdzaak belj-elfen de aanvragen logies voor korten tijd, vaak slechts een naclit- Op een lange lijst, dat dient ter cere van onze hulpvaardige burgerij 'gezegd, staan de namen der bestaande hotels en pensions, benpvens \an hen, die zich bereid hebben ver klaard vluchtelingen te herbergen, met daarachter hel aantal beschikbare bed den en de prijs per dag en per persoon. Zooals wij onlangs reeds sphreven, kan dus ieder vluchteling geheel naar zijn stand en middelen aan logies WQi-dpn geholpen. De groote moeilijkheid zit ech ter hierin, dat de gezinnen begrijpelij kerwijze gaarne bijeen blijven. Het Iaat zich immers begrijpen, dal het gemakke lijker is bij een particulier een of Iwee- nienschen onder te brengen, dan een gezin van 5 of 6, met kinderen, dienst meisjes en soms nog grooteren nasleep. Toch slaagt liet comité daar wonderwel in en met ware virtuositeit vindt men voor ieder ten slotte een bevredigend plaatsje althans, zoo lang de ruimte strekt. Want al lijkt Vlissingen in deze aagen één groot hotel, aan alle ruimte komt ten slotte een einde en dan doet Middelburg dienst als dépendance Zoo verging het ook gisteren; waren in den morgen, uit Breskens voorname lijk, reeds vele \luchlelingen gearriveerd, 's middags luwde het aanmerkelijk, doch 's avonds werd de stroom overweldi gend. Hel aantal personen dal dan, ook hier ter stede onder dak werdj gebracht was zeer groot. Vooral de hotels in de Stationstraat waren goed bezet Een ge zelschap van. 15 personen, werd ten slot te in „Hotel du Commerce" in de eet zaal op matrassen onder dak gebracht. Doch laat ons geregeld vertellen van het werken aan het inlichlingenkantoor. Heeft men ten slotte voor een gezin een hoekje gevonden, dan wordt het hoofd verzocht zijn naam. plaats van herkomst en bestemming op te geven (welke in lichtingen dienen voor de politie) en wordt hem een sladsbriefkaarl verschaft met verzoek hierop in te vullen, of hij tevreden is, niet meer behoefde te be talen dan was overeengekomen en of hij reeds is vertrokken. Dit is een maatregel, die helaas noo dig is gebleken, daar er nog altijd schan delijke individuen rondloopen, die trach ten de ellende waarin deze vluchtelin gen verkeeren te misbruiken ten einjde hun zak te spekken In dit verband, moet ook de directeur .an een der particuliere booten aan „Nee het is geen kleinigheid, wat je in den zin hebt. En ik wil niet, dat jij later er je zelf en mij een verwijt van maakt. Daarom moet je dat stil bij" je zelf overdenken. Er is tijd Er is massa tijd Zij keerde in huis terug Duizelig van geluk bleef Enno slaan overdenken' Voor hem viel er niets meer te overdenken! Maar natuurlijk, slechts een vrij man mocht naar de hand dingen van een meisje zooals Trina Hij zou haast maken met het doorsnijden van het dunnte draadje.dat hem nog aan Anne Graveloh bond. Met een paar woorden in een brief zou dat gebeurd zijn. De deerne moest immers begrijpen, wat allen begrepen: dat zij en hij niet bij elkaar pasten. Hij spande de paaiden voor den ploeg en zette zijn borst hoog op in de frissche voorjaarslucht, terwijl hij Irotsch den grond doorploegde —nu weer den grond, van eigen bodem, De druk, die op zijn jeugd had gelegen, was opgeheven, de sombere, erfelijke vloek van zijn huis overwonnen. Hij voelde zich ais een vrij- gesprokene, een gezegende Hij sprak niet weer tegen Trina over zijn gevoelens. Hij eerbiedigde haar wil Alleen zijn oogen spraken, als hij aan. tafel tegenover Jhaar zat en dan sloeg zij de hare neer en kwam haar lepel uit de maat (Nprdt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1914 | | pagina 1