MIDDELBCBGSCBE COÜRAIT.
1S7* Jaargang.
Donderdag-
18 Juni.
FEUILLETON,
De Ziel van Margaret Sand.
Kameroverzicht.
BINNENLAND.
N'. 141.
1014
Dezt courant veriohijnt dagelijki, met uitzondering vu Zon- en Feeitdngen.
Prijs per kwartaal, zoowel voor Middelburg all voor alle plaatien in Nederland franco pp. 11.25.
Afzonderlijke nummert kotten 5 cent.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden.
Proipectutien daarvan zijn aan het bureau te bekomen.
Advertentiën voor het eeritvolgende nummer moeten dei middagt vóór één uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Advertentiën ft 20 cent per regeL Bij abouement veel lager. Geboorte-, dood- ea
alle andere familieberichten en Dankbetuigingen van 1—7 regelt f 1.50; elke rogel moe»
20 cent. Beolkmo» 40 cent per regel. Groote lettert naar de plaati, die zij innemen.
Tot de plaatiing van advertentiën en reclamet, niet afkomitig uit Zealand, betreffend»
Handel, Nijverheid en Geldwezen, is gerechtigd het AlgemeeB Advertentle-liorc&t!
A. DE EA MAR Am,, N.Z. Voorburgwal 266, Amsterdam.
Zij, die zich tegen 1 Juli
a.s. op ons blad abonnee-
ren ontvangen de nog in
Juni verschijnende nom-
mers gratis.
De Bookmakerskwestie.
„De Standaard" slaat reeds dadelijk
alarm in de bookmakerskweslie. Het blad
doet dat op grond van het gerucht, „dat
de Bookmakers weer hun intocht in Vlis
singen gaan doen". Vermoedelijk is het
blad hier mis; we weten althans niet van
zoo'n gerucht, maar alleen van een adres
beweging door eenige Vlissingers op touw
gezet, om den Minister van Justitie te
verzoeken de desbetreffende bepaling in
de Zedelijklieidswetlen te schrappen,' of
onder voorwaarden, te stellen bij alg
maatregel van bestuur, een uilzondering
voor het bookmakersbedrijf toe te laten.
Maar in ieder geval blijft de strekicing
van het artikel dezelfde. Het slot van
het artikel luidt
„Zeer wel weten we, dat sommige
inwoners van Vlissingen, die den
Mammon liefst te vriend houden, in
de handen zouden klappen, zoo de
hoeren Bookmakers hun intocht de
den. Zelfs is het zoo onmogelijk niet,
dat het verlies van den zetel voor de
Tweede Kamer in Middelburg met
deze Mammon's affaire saamhangt.
Men vergeet niet, hoe de zaak ligt.
Het Engelsche Gouvernement liet
deze Mammonpi-iesters in, Engeland
niet toe. Daarom nestelden ze zich in
Vlissingen, met zijn booldienst op
Londen.
Een lcwaad, in Engeland niet ge
duld, vond bij ons herberg.
Onze nationale eer hangt er aan
Deze voorstelling is onjuist. Men zou
,er uit kunnen opmaken, dat er in 't ge
heel geen bookmakers in Engeland ge
duld worden. En wie dat zou aannemen,
zou zonderling opkijken, als hij op een
wedren in Engeland het luid geroep van
de talrijke bookmakers hoorde.
En.hij zou nog meer verbaasd zijn als
hij hoorde welke groote sommen daar
verwed worden, en die vergeleek met de
kleine bedragen, ingezet bij de bookma
kers te Vlissingen, Middelburg en Goes.
Het is eenvoudig wegens den vorm
het tegen comptant geld wedden dat
de hier indertijd gevestigde bookmakers
niet in Engeland hun kantoor konden
houden, een indirect uitvloeisel van het
verbod, gericht legen het wedden op
0 straat.
Het heeft ons altijd ietwat belachelijk
toegeschenen dat wij hier wetten maakten
ter beteugeling van de wed-zucht der En-
gelschen. Want men vergete niet dat die
hier gevestigde bookmakers n ooi t Ne
derlanders tot hun spel toelieten. We
zullen nu er niet diep op ingaan of het
kwaad van wedden bij wedstrijden in ons
j land zoo'n noodlottigen omvang had ge
nomen, dat een wettelijk verbod ertegen
gerechtvaardigd was. We gelooven het
niet. Maar in ieder geval hadden die
bookmakers in Zeeland niets Ie malcen
met het „zedelijk verderf van óns volk.
En de Engelschen zelf zullen er om spol-
len dat ^ij hen zouden willen vcrdcugd-
zamen. Ze wedden er trouwens even lus
tig op los als vroeger, èn openlijk in
hun eigen land, èn "bij bookmakers op hel
vaste land van Europa.
Het verschil voor Nederland is echter
dil, dat men door die bepaling Zeeland
I beroofd heeft van een bevolkingsdeel, dat
[een zéér belangrijke bale opleverde voor
j de openbare kassen en voor de winke-
liers, handelaars en nijverheid.
Een bekujg waarvan de werkelijke grootte
beslist niet ten volle beseft is, toen
men in de Tweede Kamer meeging met
de plotselinge verklaring van den minis-
I Ier van justitie, dat ook dit boplcmakers-
bedrijf onder de wet zou vallen.
En evenmin heeft men in de Tweede
Kamer toen geweten wal de werkelijke
aard van liet Engelsche bookmakersbe-
r drijf in Zeeland was. Dat de Eerste Ka-
mer, die door jeen adres wèl op de hoogte
werd gesteld, niet de lieele wet verwierp
om dat eene artikel, was te begrijpen.
En nu, nadat men hier cenigc jaren in
de beurs geducht gevoeld heeft wat het
vertrek dier bookmakers beteekende,
wordt een nieuwe poging gedaan om het
verbod voor hen opgeheven te krijgen.
Puur eigenbelang! Zeker, Maar daar
om is het nog geen gering befang.
De adresbeweging wordt echter nog
te meer verklaarbaar, wanneer men over
weegt dat dat enorme stoffelijk nadeel
en hel is werkelijk enorm een ge
volg is van een zedelijlclieidisstreven, dat
langs zijn doel heenin de Lucht!
schiet. Is 't wonder dal de getroffenen!
vragen: moeten wij dddrvoor al die scha
de lijden?
De adresbeweging bepaalt zich niet
tot Vlissingen. Reeds ligt hier het adres
ter leekening bij den boekhandelaar R.
M. Smits. Maar bovendien vernamen we
dat ook bij de vereenfging „Handelsbe
lang" alhier de opzending van een
adres van gelijke strekking in overwe
ging is.
(Nadruk verboden).
Roman van
L. I. MEADE.
86).
Gaythorne keek haar aan en lachte.
Ik heb het tocli bij het rechte eind
piet mijn veronderstelling, dat uw vrouw
Margaret Rand was, niet waar? zei zij.
Ja, dat heeft u, zei hij. Zeker, u
weet het precies. De ander heeft het
•geld. Mijn arme vrouw en ik lijden bijna
gebrek. Hester Nugent heeft het geld;
vervloekt is zij vervloekt is zij!
Clair bleef nog een poosje bij hem'
zitten en kwam toen bij mij terug. Er ge
beurde dien nacht iets vreeselijks. Tho
mas Gaythorne dronk te veel cognac en
's morgens vond men hem dood. Ilc maak
te, dat ik \veev in Engeland terugkwam-en
hier ben ik. Ilc weel alles. Helaas! arme
John, je bent met een bedriegster ge
trouwd, Dil landgoed behoort jou dus
niet toe; je zaakwaarnemers moeten op
de hoogte gebracht, de vrouw moet ge
rechtelijk ondervraagd, moet gevangenge
nomen worden en
■Benson trad de kamer binnen.
Er is een dame, die u wenscht te
spreken, zeide hij, naar Margaret toe
gaande. Ilc heb haar in hot salon gelaten
Zij gaf mij dit kaartje, voor u, mevrouw.
Tweede Kamer.
Zitting van Woensdag.
De heer Lieftinck houdt niet van
zeuren, en hij vond blijkbaar dat de heer
Scheur er daar danig mee bezig was,
toen deze zich gisteren verzette tegen de
voorgestelde subsidie aan „Oost en West"
ten behoeve van een door deze vereeni-
ging gevestigd koloniaal arbeids- en in
formatie-bureau, dat de minister wilde
dienstbaar maken aan het verkrijgen van
personeel voor den Indischen staatsdienst.
De heer Scheur er protesteerde
daartegen Hel bestuur van „Oost en
West" zei hij, bestaat uit personen die
als zij lot lid der Kamer waren gekozen,
hun weg naar links zouden nemen en
niet naar rechts. En daarin vond de spre
ker een schijn van kwaad dat de regee
ring moest vermijden Want dit bureau
zal nu advertenties plaatsen in verschil
lende bladen. Zal daaronder zijn „De
Standaard", „De Rotterdammer", „De
Nederlander Zal oolc het christelijk ge
deelte van ons volk bereikt worden. Ook
onze christelijke jongelingen'?
De Jieer Lieftinck Zouden we nieL
eens een versje kuimen zingen ter af
wisseling?
De heer Scheurer: Deze jongelingen
mogen toch niet uitgesloten worden9
De heer Lieftinck: Hé hé!
De heer Scheurer Dat ware poli
tiek een groole onbillijkheid!
De heer Lieftinck Zet ze in de
„Staatscourant', dan leest niemand ze!
De heer Scheurer Het belang van
onze jongelingen mag niet verwaarloosd
worden
De heer Lieftinck: Zet de oproe
pingen dan in de Kindercourant. (Vroo-
lijkheid)
De heer Scheurer bleef echter ernslig.
Hij meende dat er andere wegen open
stonden, en was overtuigd dat de nieuws
bladen gaarne kosteloos een resumé van
oproepingen voor ambtenaar zouden op
nemen.
De minister zag dat beter in en
schudde ontkennend.
Iloe het met deze subsidies, waartegen
ook de heer Bogaerdt zich verzette,
zal afloopen, zal eerst heden blijken.
Dit debat was een onderdeel van een
bespreking van een aanvullingsbegrooting
voor Indië, rijk aan onderwerpen. En bij
gevolg was 't debal rijk aan sprekers. De
voorzitter deelde als waarschuwing mcc
dat niet minder dan 20 sprekers zich bij
hem hadden laten inschrijven.
We zullen niel al de besproken onder
werpen nagaan, maar zullen wel uitvoe
rig meedeelen wat de minister ant
woordde, buiten die onderwerpen om,
op de vragen betreffende de defensie
plannen en betreffende Djambi.
We onlleenen daartoe aan liet Analy
tisch Verslag hel volgende uil 's minis
ters rede:
De heer Scheurer had gehoopt in
dit ontwerp iets te vinden omtrent de
defensie; de heer Duymaer van Twist
onderlijnde dit en vroeg den Minister icen
categorisch antwoord Dit antwoord zal
spreker hem niet onthouden. Allereerst
een woord tot den heer Scheurer Deze
Zij verlangt onmiddellijk bij u toegelaten
te worden.
Margaret nam het kaartje en las „Me
vrouw Thomas Gaythorne, Rose Farm,
St. Mary's Country, Tasmania",
Het kaartje ontviel aan haar hand.
John raapte het op en las den naam en
het adres.
Breng die dame dadelijk hier, Ben
son, zeide hij.
Charlotte stond op; haar eigenaardige
oogen waren op Margaret's bleek gelaat
gevestigd. Zij had haai- nu voor goed ten
verderve gebracht. Nooit kon John meer
zulk een lage bedriegster liefhebben. De
vrouw, die onder een valschea naam in
Engeland was gekomen, die op, een han
dige manier de zaakwaarnemers had we
len te bedriegen, die al dien 'rijkdom
gestolen en het ergst van alles, liet hart
veroverd had, van den man ,dicn Char
lotte beminde, die vrouw zou eindelijk
haai- straf ondergaan. Ja, alles was fn
zeker opzicht bevredigend. Zelfs John1
zou moeten toegeven, dat Charlotte ge
lijk had. De bezittingen zouden in ge
lijke deelen tusschen de vele bloedver
wanten verdeeld worden. John zou een
arm man zijn arm, onschuldig, onteerd
en zijn vrouw in de gevangenis Mar
garet! de vrouw, die hij liefhad. Charlotte
scheen al de kracht van haar afkeer te
verzamelen om Margaret te toonen, hoe
zij haar verachtte en haatte. Hunne oogen
ontmoetten elkaar, de lieve, treurige oogen
van de schuldige vrouw, de koele, hard
vochtige van de rechtvaardige vrouw.'
Hoe verfoeide Charlotte toen Mar
garet om dien belachelijk aangenomen
heeft spreker al eens vroeger over dezemaal die laatste vergadering moésten
zaak op een -Vrijdag een vraag gedaan, bijwonen, daar er een belangrijk princi-
en hij heeft toen spreker de uitdrukking pieel debat te verwachten was.
in de schoenen geschoren, dat „zonder „Bovendien zegt de schrijfster, heeft
verwijl" de verdediging van Indië ter (het „bestuur' een of meer) vroegere
hand zou worden genomen En nu be- bestuursleden eenvoudig geschrapt, waar-
staat dat „zonder verwijl" alleen in de door de actie er niet makkelijker op
vriendelijke fantasie van den heer Scheu- wordl, nog daargelaten hel feil dat nu
rer. Spreker heelt alleen gezegd, dat die eenmaal de gematigde elementen, die
plannen „met aandacht" zouden worden oorspronkelijk den strijd in het bureau
Ier hand genomen. Dit is geschied. Eiken begonnen zijn, in verband met gepleegd
dag is sedert dien aan liet Departement onreclil, niet altijd weer naar vergade-
daaraan gewerkt. „Vertraging zegt de deringen hollen kunnen en daardoor de
heer Duymaer van Twist. Maar waarin ultra's wel eens lijdelijk langer vrij spel
beslaat die? De Staatscommissie diende moeten laten dan haar lief is
verleden jaar Augustus haai- plannen ini o
deze zijn- aan hel Departement aanhangig
gemaakt, en de gedachtenwisseling daar
over is ten einde, gebracht. De uitdruk
king „vergevorderde staat van voorberei- 6oin enr opcenten) over de maand
ding wil zeggen, dat nog in den loop'1914 bedroeg f 19.071.085.29.
dezer maand plannen bij den Raad van Het één-twaalfde der raming over het
Slale zullen worden aanhangig gemaakt j geheele jaar bedraagt f 16 287.916 5
Of Rijksmiddelen in 1914.
De opbrengst der rijksmiddelen (hoofd-
Mei
Wij laten hieronder volgen de inkomsten
De heeren Scheurer en Marcliantv D—
gen inlichtingen over den stand van de {over" de vijf eerste maanden van" 191^
Djambi-concessies. Als spreker' -
kans had gezien om deze zaak af te
doen, dan zou liij gepoogd hebben baal
lot een einde te brengen Maar men ver- j
gele niet, dat deze zaak buitengewoon
omvangrijk en ingewikkeld is. Sprekers1
van plan om verandering te brengen in
de plannen der vorige Regeering, maar
hij hoopt gedurende het recès over de
zaak zijn definitieve meening te vormen,
en die in den vorm van een wetsontwerp
aan de Kamer te kunnen voorleggen
zedigen blik. Welk recht had zij om zoo
dicht bij John te staan, om haar hand op
zijn schouder te leggen? Maar, wat deed
het er ook toe? John zou na eenigen lijd
tot bezinning komen, hij zou haar dan
niet kunnen zien; zij zou in de gevangenis
zijn. Zij zou tot een zware straf veroor
deeld worden. Charlotte wist dit, want
op haar terugreis had zij met een rechts
geleerde over een dergelijk geval ge
sproken, zonder natuurlijk namen te noe
men. Hij had gezegd, dat dc eisch waar
schijnlijk tien jaar zou wezen. John zou
eerst bedroefd zijn, maai- Charlotte zou
hem troosten; zij stelde zich reeds voor
hoe. Helaas! zij kon nu nooit zijn vrouw
worden, maai- zij kon hem troosten. Hij
in het feerst misschien, boos zijn, maar
de oude genegenheid zou bij hem terug
komen. Waren zij niet als broeder en
zuster? Hoe dierbaar kon in zulk een ge-
vil een zuster voor een broeder zijn!
Zij draaide haai- hoofd een weinig om,
nu ontmoetten de oogen van Char
lotte, de aanklaagster, en die van
John Rand, den man van een schuldige!
vrouw, elkaar. Maar al kon Margaret haar
ijandin bedroefd aankijken, hoe anders
was de blik waarmede John Iiaar aanzag!
Zijn oprechte mooie oogen drukten af
keer en verachting uit. Zijn lippen waren
vast opeen geklemd. De strenge, koude
trekken van den jongen man, zijn hout-
ding, de wijze waarop.hij naar zijn vrouw
toeschoof, toonden Charlotte de waarheid
Zij had haar best gedaan, had zoo hard
mogelijk gewerkt, had haar zfcl in gevaar
gebracht en zij had John verloren, voor
altijd. Die blik was niet te miskennen.
HET VROUWENJAARBOEKJE.
Het meegedeelde in het Kamerover-
overzichl in ons vorig nummer over
de weigering van de subsidie aan het
vrouwenjaarboekje der Natinaïe Ver-
eeniging voor Vrouwenarbeid verdient
een verbetering en aanvulling.
De heer Beumer, die zich legen die
subsidie verzelle, voerde daarvoor als
motief aan dat in liet bestuur dier ver-
eeniging oneenigheid heerscht en dat
zelfs dat besluur niet wettig is samen
gesteld. Dc minister meende, dal dit ge
schil was bijgelegd, maai- uit een inge
zonden stuk in de N. R Ct van mevr.
Wi Wynaendls Francken—Dyserinck
blijkt dat dil geenszins het geval is.
Een poging tol bijlegging mislukte
doordat de jaarvergadering werd uitge-l
schreven op denzelfden dag dat de Ned
Boud voor Vrouwenkiesrecht zijn jaar
vergadering liad en de gematigde ele
menten in de vrouwenbeweging nu een-
Hij brandde als vuur in Charlotte's hart.
Margaret was, met de gevangenis voor
oogen, gelukkiger dan zij.
Snelle voetstappen lieten zich het vol
gende oogenblik in de gang hooren, de
kamerdeur werd open geworpen. Benson
kondigde mevrouw Gaythorne aan.
De werkelijke Margaret Rand, de wer
kelijke erfgename trad de kamer binnen.
De vrouw van John Rand slaakte een
zachter»; kreet van onuitsprekelijke blijd
schap en zij-en de andere Margaret vielen
in eikaars armen.
Wal er nu volgde kon Charlotte zich
later nooit goed herinneren; zij wist al
leen, dal zij van beschuldigster beschul
digde werd en de beschuldigde Margaret
Gaythorne kon vriendelijk zijn jegens degel-
nen die zij liefhad, maar., haar gevoelens
len opzichte van Charlotte kwamen bijna
geheel overeen met die van haar neef
John Rand.
Ik ontdekte, wat u deedt, begon
zij Ik ging uw gangen en die van uw
misdadige, kamenier na. Ik had haar
al een paar dagen om de farm zien
dolen, 'k Was niet van plan geweest
liaai- een leans te geven maar ik moest}
onverwachts uil. Terwijl ilc weg was,
sloeg zij haar slag. Ilc vond mijn armen
mar, als een la-ankzinnige. De genees-
lieeren hadden allen sterken drank
verboden. Er bestond groot gevaar,
dat hij delirium tremens zou krijgen,
hij liad geen macht meer over zich
zelf. Toen ik hem zag liggen, had hij
een halve flesch cognac opgedronken.
Hij was gek zijn brein verhit. Ik
zond om den dokter en vertelde hem
vergeleken met die over d
vijl eerste
muanden van
1913.
Middelen.
1914
1913.
Gronabelast. f
5 441.611 814 f
5 567.218.71
Personeel
2 637.916 97
'2.635 667 16
Bedrijfsbel.
5.513,295.86
4 645.575 79
Vermoe bel
3.901.461.25
3.722 082.515
Mjjnrechten
Invoerrecht.
5.500
7 399 325 68$
7 383 30 78
Formaat/c-g
13 377.60
13.373.55
Ruiker
11 090 949 25
11 161 375.22
Wjjn
458 060 12
458.384 60
Gedistilleerd
11 721 561.66
11.574 651 77
Zout
774 222 25
783 423.90
Bier en Azjjn
582 604 93
630 005 11
Geslacht
2 342 146 47
2 317.95140
Goud, zilver
218 029.20
216 882 22$
Essuniloon
28125
264.51
Zegelrechten
2 888 449.11
2 815 357.53$
Registrator
3 489 150.985
3 576.186 21$
Hypotheekr.
377 518 835
390 655 01$
SuccesBier.
8.788 107.165
6 844.903.60
Domeinen
704.659 62$
726.877.49
Poaterjjen
7 526.987.41
7.134.579 24
ftykstelegr.
2.195 919—
2 086.775.—
8tautsloterg
2J4 481.89J
234.475.65$
Jacht, viasch.
3.077 67
937.74
Loodsgelden
1.484.559.76J
1.492.337 71$
Totaal t 79 737.755.77 f 75 918 749.39$
Bij bet bedrag der bedrijfsbelasting is
inbegrepen hetgeen aan Ned.-Indiö zal zijn
uit te keeren.
Onder bet bedrag der posterijen zijn be
grepen de saldo's van bnitenlandsche afre
keningen en de porten in afrekening.
o
MAJOOR THOMSON.
De voorloopige commissie voor een
huldiging van de nagedachtenis van ma
joor Thomson is reeds in overleg getre
den mei mevrouw de weduwe Thomson
te Groningen en heeft de hoop te kennen
wat er gebeurd was. Hij zei, dat er
geen hoop meer was dal hij moest
sterven. Den geheelen nacht lag hij te
zieltogen, Gij hebt -hem gedood Even
'oordal hij slierf kwam liij bij bewust
zijn en verleide mij wat er was gebeurd.
Hij zei dat hij uw kamenier het ge
heim van onze liefde, ons bedrog had
meegedeeld. Hij smeekte mij hem te ver
geven en te trachten jou te redden, Hes
ter.
Met dezelfde boot, die u, juffrouw
Mansfield naar Engeland bracht, kwam
ilc als lusscüendekspassagier. Ilc ben nu
weduwe en wanhopig. Eens heb ik veel
van mijn man gehouden En als u er
niet geweest was, zou hij mogelijk gene
zen zijn. De goede dokter had een in
richting gevonden waar prachtige gene
zingen plaats hadden. Hij had bericht
ontvangen, dat daar plaats voor mijn
man was en hem er diezelfde weelc wil
len heenbrengen. Indien hij van den
drankzucht was genezen, zou hij mo
gelijk weer de oude zijn geworden en
ik weer even gelukkig als in het begin
van ons huwelijk. U ontnam hem zijn
leven; ja, even zeker, als ik mijn ge-'
liefde vriendin Hester Nugent in ver
zoeking bracht om de rust van haar
geweten te verspelen, heeft u den man
gedood voor wien ilc mij aan den duivel
heb verkocht Mijn God! U staat op één
lijn met ons, Charlotte Mansfield Ik ge
loof zelfs, dat u de ergste is van ons.
drieën.
(Slot volgt).
